Actueel
alle pijlers
Hoe gaan we de obesitasepidemie stoppen ?
maandag 9 december 2024 om 17:42
Prachtige post!Zoccellia schreef: ↑09-12-2024 13:34Je gooit meerdere dingen op 1 hoop en doet alsof het over hetzelfde gaat.
Je neemt alsnog geen enkele input serieus van mensen met obesitas.
Bijvoorbeeld RIVM. Die hebben dus niet direct als doel obesitas te verminderen, die hebben als doel een gezondere voedsel en leefomgevings te creeren. Mogelijk hebben die twee dingen met elkaar te maken, maar binnen de gedragsverandering kun je niet concluderen dat een oplossing voor het één ook geldt voor het ander.
Over engeland: Het is mooi om een succevol voorbeeld ter inspiratie te nemen. Al is het mij nog niet duidelijk dat de hoeveelheid suikerinname hier in nederland de directe oorzaak is voor obesitas. Bovendien is de leefstijl en cultuur in engeland anders, dus de kans is vrij groot dat iets wat daar werkt, hier helemaal niet hoeft te werken.
Om dat uit te kunnen zoeken zul je dus wel moeten luisteren naar wat er speelt binnen de groep mensen met een hoog BMI. Hongergevoel wordt als voorbeeld genomen, dat speelt in veel gevallen een grote rol. Jouw oplossing gaat daar op geen ene manier in op.
Je repliek over 'experts' is wat mij betreft af. Je bent zelf niet expert genoeg om die informatie goed te kunnen wegen. En je bent kortzichtig in je benadering van de mensen om wie het gaat. Ik kan het jou bijna niet verwijten, je doet wat veel mensen doen: Je volgt de redenering "ik ben een mens, dus als het over mensen gaat ben ik expert, ik heb geen enkele aanleiding om aan mijn eigen oordeel of beperkte referentiekader te twijfelen".
Maar dat wil dus allemaal nog niet zeggen dat je het bij het rechte eind hebt.
maandag 9 december 2024 om 18:07
Eens. Ik denk dat het beter is om het bij jezelf te houden ipv zelf ook te gaan (be)oordelen.
‘Je kan het hebben’, vind ik vaak goed bedoelt maar snap ook iemands ergernis erover. De opmerking krijg ik ook weleens en voel dan niet (meer) de behoefte om dat uit te leggen. Het klopt weliswaar niet maar dat is voor mij oké.
Het kost me de laatste jaren moeite om op gewicht te blijven. Dat hongergevoel is enorm toegenomen. Ik zou de hele dag kunnen eten. Dat heeft te maken met hormoonhuishouding dat verandert.
Ook dat vond ik interessant aan het boek Vet belangrijk, het is ongelofelijk wat voor een invloed een verstoorde (of niet in balans) hormoonhuishouding heeft of als je een stofje van het een of ander mist.
maandag 9 december 2024 om 18:43
Ik zal niet iemand gratenpakhuis noemen. Ja, eentje; Tamorka. Ze is een oude merrie en ze is een gratenpakhuis. Ik probeer haar dikker te krijgen maar het lukt me niet. Zij moest wat van mij hebben, ik wat van haar.Celine schreef: ↑08-12-2024 22:42Je kan ook plaatselijk mager zijn. Ik had een goeie kont en kuiten (laarzen zaten te strak) maar op een een of andere manier werd daar overheen gekeken, door sommige vrouwen alleen. Het deed me niet heel veel en schaarde het ook onder kift.
Het is zo onnodig om elkaar af te fikken op figuur. Iemand die tegen een ander het woord gratenpakhuis gebruikt, vind ik weinig sympathiek, hoe dan ook.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je jaloers ben op mensen met snelle verbranding. Dat zeker. En ik heb lang mazzel gehad op dat gebied.
maandag 9 december 2024 om 18:47
Nou, dit is dus overduidelijk een geval van de kift.Celine schreef: ↑09-12-2024 00:10Ik quote even mezelf. Met de opmerking dat het me niet veel deed, wil ik absoluut niet andermans gevoel bagataliseren.
En ik herinner me dat ik er wel last heb gehad. In eerste instantie werd ik op een afdeling buitengesloten door een paar vrouwen waarvan eentje, die constant aan het lijnen was, net te hard (expres) tegen een andere collega zei dat ze niet naar me kon kijken, dat ze me walgelijk vond kijkend naar mijn figuur. Ik had een inmiddels een ‘gezond’ bmi met rondingen. Toen we moesten samenwerken draaide ze bij, besloot ze me aardig te vinden en ze was nog aardiger tegen me nadat ze zelf was afgevallen. Bijzonder.
Qua uiterlijk deed het misschien niet veel met me maar het bevestigde voor mij wel (onbewust gevoelsmatig) op dat moment dat ik groepen vrouwen niet kon vertrouwen. Ik heb een achtergrond van pesten en een onbetrouwbare soms pestende moeder. Ongezien, ongehoord en ongewenst is wel een thema. Met zo’n soort achtergrond (oid) kan bij veel mensen, dik of dun, bepaalde situaties ook het gevoel van afwijzing versterken of gefrustreerd voelen. Het gaat niet alleen om uiterlijk maar ook algehele afwijzing wat sommige ervaringsdeskundigen duidelijk proberen te maken. Als ik ernaast zit of onzin schrijf, geef het vooral aan maar ik moest er ineens aan denken.
Kennelijk missen vrouwen onderling gunfactor en dat is heel erg. Er ligt al zoveel druk op hun uiterlijk, en nu gaan ze elkaar ook nog afvallen. Ik snap daar niets van, dat vrouwen dat doen.
maandag 9 december 2024 om 18:52
Mensen gaan te veel van zichzelf uit. "Als het mij lukt, dan kan iedereen het". Mensen denken dat iedereen dezelfde verbranding heeft. Dikke onzin. En daarbij is de een ook echt wel veel meer een genieter van lekkere dingen dan de ander. Ik ben zeker een genieter. Ik heb wel eens ooit kwijlend mijn tanden in een stuk chocolade gezet, zo lekker vond ik het.Solomio schreef: ↑09-12-2024 05:45Dit.
En ik word echt doodmoe van slanke mensen die vooral benadrukken dat zij er echt veel moeite voor doen.
Waarmee toch weer die veroordeling om de hoek komt, dat dikke mensen toch niet genoeg hun best doen.
Punt is: je weet niet hoeveel moeite iemand doet, je weet niet hoeveel effect die moeite heeft.
Wat je alleen weet is dat bij slanke mensen hun moeite zich vertaalt in een gezond gewicht.
En dat kan zijn omdat ze echt veel gedisciplineerder zijn (wat ook maar gewoon mazzel is), of omdat ze wat meer geluk hebben met hun aanleg en verbranding, of omdat ze gezonde dingen niet zo vies vinden als ik. Niemand weet het.
Ik ben 12 jaar geleden gestopt met roken, na een miljoen mislukte stoppogingen. Waarom het die keer wel lukte? Geen idee.
Er zijn ex-rokers die ontzettend fanatiek anti-roken worden en ineens neerkijken op mensen die het niet lukt om te stoppen.
Ik heb me voorgenomen om niet zo te worden en tot op heden is dat gelukt.
Ik zie het feit dat het eindelijk lukte om te stoppen dan ook niet als verdienste, maar als mazzel. Niet iets om trots op te zijn, maar iets om dankbaar voor te zijn.
Het zou de wereld een stuk aangenamer maken als mensen hun successen iets minder als verdienste gaan zien, maar iets meer als (ook) een kwestie van geluk.
In de regel mogen mensen genieten. Maar als het op eten aan komt, ben je gelijk onbeheerst of zo.
Wat betreft stoppen met roken, het moment dat het je lukte, zul je hoogst waarschijnlijk veel beter goed in je vel hebben gezeten dan de keren daarvoor. Want dat is heel belangrijk voor het wel of niet slagen. Op het moment dat je te veel aan je hoofd hebt, zorgen, verdriet, etc, hoef je echt niet te stoppen met roken. Want dan gaat het niet lukken. Dit weet ik trouwens niet van mezelf hoor, maar van een bevriende ervaringsdeskundige.
maandag 9 december 2024 om 18:56
Nou....ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 18:52Mensen gaan te veel van zichzelf uit. "Als het mij lukt, dan kan iedereen het". Mensen denken dat iedereen dezelfde verbranding heeft. Dikke onzin. En daarbij is de een ook echt wel veel meer een genieter van lekkere dingen dan de ander. Ik ben zeker een genieter. Ik heb wel eens ooit kwijlend mijn tanden in een stuk chocolade gezet, zo lekker vond ik het.
In de regel mogen mensen genieten. Maar als het op eten aan komt, ben je gelijk onbeheerst of zo.
Wat betreft stoppen met roken, het moment dat het je lukte, zul je hoogst waarschijnlijk veel beter goed in je vel hebben gezeten dan de keren daarvoor. Want dat is heel belangrijk voor het wel of niet slagen. Op het moment dat je te veel aan je hoofd hebt, zorgen, verdriet, etc, hoef je echt niet te stoppen met roken. Want dan gaat het niet lukken. Dit weet ik trouwens niet van mezelf hoor, maar van een bevriende ervaringsdeskundige.
Ik had pijn op de borst en raakte daarvan zo in paniek dat ik daardoor kon stoppen met roken.
Pure doodsangst.
Ik geloof niet dat ik op dat moment lekker in mijn vel zat.
Maar blijkbaar moet ik het echt aan den lijve ondervinden en is mijn rationele ik niet zo heel sterk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 9 december 2024 om 18:57
Oh, heb wat pagina’s gemist zie ik nu pas.Zoccellia schreef: ↑09-12-2024 13:51mn punt is eigenlijk dat je het teveel versimpelt om er conclusies aan te kunnen verbinden.
'voeding en eetpatronen' bestaat al uit meerdere componenten: samenstelling van voedsel, verkrijgbaarheid van voedsel door het jaar heen, verkrijgbaarheid van aantal plekken, de presentatie van voedsel, de verpakkingsgrote, de portiegrote. Maar ook eetpatronen: wat we 'normaal' vinden met kerst is anders, hoe je verjaardagen viert, wat je in de kantine van je werk en school kunt krijgen, hoevaak je eet op een dag, hoe vrij je bent om zelf je eetritme in te delen - mensen zijn meer gaan werken - kinderen zijn vaker op de opvang -
Dan heb je nog de 'norm' over eten die verschilt afhankelijk van leeftijd en waar je je op het internet bevind. Wat de norm was in nederland is door globalisering nogal veranderd, en daarmee wellicht minder passend bij de nederlandse biologie. Er lijken grotere verschillen tussen generaties te bestaan over waar men info (feitelijke kennis én voorbeeld gedrag) vandaan haalt.
smaak is veranderd: hoe we het ervaren, maar ook hoe producten smaken. De samenstelling van producten (ook van groentes en fruit is veranderd). informatievoorziening vanuit de overheid is veranderd. Het aantal mensen is toegenomen, mensen leven langer, het aantal auto's is toegenomen. Het onderwijssysteem is veranderd net als de zorg. Er is woningnood, mensen wonen langer thuis. We zijn welvarender geworden.
Over het algemeen richt overheidsbeleid zich op beinvloedbare zaken. Wat overigens niet wil zeggen dat ze daarmee de oorzaak aanpakken. Simpelweg omdat de oorzaak waarschijnlijk een complexe samenloop van verschillende factoren is waarbij de meesten buiten de directe invloedssfeer van onze overheid liggen.
Ja, ik snap wel dat de gehele omgeving is veranderd, maar dat zijn oorzaken van waardoor we meer en anders zijn gaan eten. Maar dat doet toch niets af aan dat we meer zijn gaan eten?
We hadden het hier eerder over portiegrootte en dan blijkt niemand een portie avondeten op te kunnen. Maar natuurlijk eet je meer als de portie groter is.
Maar goed, als ik het zo lees is er eigenlijk dus niets aan te doen. Alles hangt als een bord spaghettislierten aan elkaar, trek je een sliert los, rammelt het ergens anders weer.
maandag 9 december 2024 om 18:58
Nee, maar jij hebt wel geluk, en dat is voor mij iets om jaloers op te zijn. Maar niet zo dat ik je dat niet gun hoor. Alleen had ik het mezelf ook wel gegund.Lieveheersbeestje schreef: ↑09-12-2024 08:37
Oh ja en voor de zekerheid: dit is geen sarcasme.
Disclaimer: mijn ervaringsverhaal, dus ik zeg nergens dat alle slanke mensen ‘gewoon geluk’ hebben.
maandag 9 december 2024 om 19:04
Heb jij nog contact met jouw moeder? Ik snap niet hoe ze zo stom kon zijn om op zo'n wijze met haar dochter om te gaan. Ik snap sommige ouders niet, hoe ze het zelfvertrouwen van hun kind zo kunnen ondermijnen. Hoe is het nu met je?Terrine schreef: ↑09-12-2024 05:53Bourdalou hier, het topic laat me niet los. Excuses voor de Heintje Davids St. Vitusdans
Ik ga open zijn op een onveilige plek, maar ik wil het vertellen. Wat gezien wordt als het laagste van het laagste, dat ben ik. Ik leef van eetbui tot eetbui, Thuisbezorgd is mijn hofleverancier en ik leef op junkfood, snacks en snoep. Sinds kort af en toe wat maaltijden van Uitgekookt, daar zit groente in. Ik ben die dikke persoon die rotzooi naar binnen schuift. Dag in, dag uit.
Het voelt niet als een keuze, maar ik neem aan dat het dat wel is. Ik ben doodongelukkig, ik kom zelden buiten, dat voelt als een walk of shame. Ik loop zo slecht, dat ik een stok nodig heb. Heavy metal heet het ding. (Ik noem m Danzig, naar Glenn Danzig). Speciaal voor mijn type postuur. Omdat ook dat niet zeker genoeg voelt en ik ermee zwalk, heb ik in overleg met Zorgsaam (waar ik lid van ben) een rollator gekocht. Voor mijn gewichtsklasse, model Goliath. Lach daar gerust om, dat doe ik ook.
De rollator is de laatste hoop, de laatste stap tot de scootmobiel, de echte immobiliteit. Goliath staat hier al een paar weken glimmend de laatste hoop te zijn, maar alleen durf ik niet. Rib uit mijn lijf, die Bijbelse reus. Ik ga nu met mijn woonbegeleider en ik heb m gevraagd geen nee te accepteren. Het moet. Maar ik word misselijk bij het idee.
Ik ben pas verhuisd en daarbij had ik hulp nodig van familie. Die hadden mij al heel lang niet gezien want dat wilde ik niet. Wel goed contact via internet. Een deugd van mij (zelfs mensen die zo diep gevallen zijn als ik hebben die) is dat ik veel belangstelling heb voor andere mensen. Dus ik was op de hoogte van het wel en wee van iedereen en anticipeerde daar ook op. Over mezelf zo min mogelijk. Familie schrok zich rot en het werd een soort interventie. ‘We willen je niet kwijt.’ Dat raakte me, voor het eerst in mijn leven kreeg ik commentaar op mijn gewicht uit bezorgdheid, niet omdat het lelijk is. Waarom willen jullie mij eigenlijk niet kwijt? Dacht ik die avond in bed. Ik ben niks, een gedrocht. Horizonvervuiling. Gelukkig heb ik me niet voortgeplant. Dan ga ik vroeg dood, nou én.
Hoe heeft het zover kunnen komen? Bij mij was één van de oorzaken wel degelijk mijn moeder. Die precies wilde monitoren wat ik at, ik kreeg cadeautjes als ik afviel en valse sneren als ik dat niet deed. Zolang als ze leefde zag ze elke hap die ik in mijn mond deed. En zei daar wat over in de trant van: sla, iets afslaan: “geweldig, schat’ bonbonnetje: ‘ik zou het niet doen’. En ik voel de noodzaak om te zeggen dat ik totaal geen overgewicht had. Mijn moeder walgde van dikke mensen en dat zouden ze weten. En ze vond mijn lichaam onaantrekkelijk, al lang voor het dik was.
Ik kreeg psychische problemen en medicatie daarvoor en toen ging het mis. Em ik had het net voor elkaar. Superslank gehongerd en dit medicijn zou me geen kilo gewichtstoename bezorgen. Het was helemaal nieuw. Quetiapine, Seroquel. Deze claim hebben mijn behandelaars helaas niet waar kunnen maken.
Wat ik mensen die nog nooit overgewicht hebben gehad zou willen vragen is dit: stel je eens voor dat je het over jouw lichaam leest. Onaantrekkelijk. Vies. Papperig. Lillend. Kwabbig. Onsmakelijk. Ik slaap zelfs nooit naakt sinds ik katten heb om ze de visuele marteling te besparen (en dat is niet eens een grap,) Zou je je lijf dan nuchter en rationeel kunnen benaderen, als een instrument dat je anders moet leren bespelen qua voedsel? Of keer je je er vanaf, wil je er niks meer mee te maken hebben?
Ik wil daar zeker aan toevoegen dat ook slanke mensen afschuwelijke dingen te horen kunnen krijgen. Zoals Celine hier voor mij: ‘ik kan er niet naar kijken’. Zo’n opmerking, dat vind ik nou smerig, goor en walgelijk. Gelukkig Celine dat het je qua uiterlijk niet heeft geraakt.
Ik ken dat gevoel ook dat je voor bepaalde mensen op moet passen. De mensen die een mentaal eetdagboek van je bijhouden om je daarop te kunnen pakken. De ‘vind je het gek met al die bezorgers aan de deur’ roddelburen Ik eet zelden waar mensen bij zijn, ik kijk wel linker uit, Er zijn gelukkig ook lieve mensen, die begrijpen dat het wanhoop is.
Obesitas bij anderen voorkomen, ik denk dat er twee dingen nodig zijn, ingrijpen in het voedselaanbod, maar ook ingrijpen bij welke vorm van body shaming dan ook.
Ik zie dat als een vorm van sexual assault. Mensen pakken je het plezier in je lichaam af en dat recht hebben ze niet.
Zou ik het erg vinden als ze mij mijn fix afpakken? Als ik niet meer met drie klikjes een hoop junk heb? Van mij mogen ze, al zal ik in het begin finaal gek worden, misschien zelfs even psychotisch. Zoals ik al schreef, het voelt voor mij niet als een keuze, maar als een eenzame, donkere kelder waar amper leven mogelijk is.
En waarom die rotstrijd tussen dun en dik? Dat valse gedoe, dat mensen willen knakken? Of tussen oud en jong. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en iedereen heeft het (soms) moeilijk. We moeten het doen met onszelf en met elkaar en ik zou zo graag willen dat dat met mildheid kan
Je hebt een eetverslaving. En om van een verslaving af te kunnen komen moet je mentaal wat meer op orde zijn. Ik denk dat je daar eerst aan moet werken. De mensen die jouw veroordelen zijn oppervlakkig. Ze weten niets van je. Probeer het van je af te laten glijden. Ja dat is gemakkelijk gezegd, weet ik. Maar je zou er mee geholpen zijn indien het je lukte.
maandag 9 december 2024 om 19:08
Ik denk niet dat mensen dat bij volwassenen die al een leven vol diëten achter de rug hebben denken. Maar hoe voorkom je dat de kinderen van nu die kant opgaan?ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 18:52Mensen gaan te veel van zichzelf uit. "Als het mij lukt, dan kan iedereen het". Mensen denken dat iedereen dezelfde verbranding heeft. Dikke onzin. En daarbij is de een ook echt wel veel meer een genieter van lekkere dingen dan de ander. Ik ben zeker een genieter. Ik heb wel eens ooit kwijlend mijn tanden in een stuk chocolade gezet, zo lekker vond ik het.
In de regel mogen mensen genieten. Maar als het op eten aan komt, ben je gelijk onbeheerst of zo.
Wat betreft stoppen met roken, het moment dat het je lukte, zul je hoogst waarschijnlijk veel beter goed in je vel hebben gezeten dan de keren daarvoor. Want dat is heel belangrijk voor het wel of niet slagen. Op het moment dat je te veel aan je hoofd hebt, zorgen, verdriet, etc, hoef je echt niet te stoppen met roken. Want dan gaat het niet lukken. Dit weet ik trouwens niet van mezelf hoor, maar van een bevriende ervaringsdeskundige.
maandag 9 december 2024 om 19:11
Ik wordt toch liever veroordeeld op een slank figuur dan op een dik figuur. Je mag wel raden waar het verschil in zit.Zoccellia schreef: ↑09-12-2024 11:56]
Maar ik hou zorgvuldig mijn eigen BMI voor me, want dat bepaald nogal hoe mijn berichten worden gelezen en hoe wordt gereageerd. Al mag ik denk ik in beide kampen mee praten.
Het feit dat 'slankerds' ook een groep zijn, waarover wordt gegeneraliseerd maakt dat ik benoem dat het echt wel aan beide kanten gebeurd.
maandag 9 december 2024 om 19:14
Nee maar de supermarkt zou de afdeling verdeelder mogen maken. En niet door blijven gaan met verleiden tot aan de kassa toe. Vooral de Aldi maakt zich daar schuldig aan. Ik kom zelf nauwelijks op de chips of snoep afdeling. Ik haal daar niks. Maar oh wat zou ik daar graag wat halen!Solomio schreef: ↑09-12-2024 12:06Die betutteling wordt denk ik door veel mensen niet op prijs gesteld.
Zie bijvoorbeeld de aversie die er geweest is tegen het rookverbod in openbare ruimtes.
Toen ik nog rookte heb ik weleens verzucht dat ik wilde dat roken verboden werd. Als ik niet meer gewoon bij de supermarkt sigaretten kon kopen zou het wrsch iets makkelijker zijn geweest om niet steeds weer te bezwijken voor de verleiding.
Dus mss is de opkomst van supermarkten wel het grootste probleem: op één plek kun je je noodzakelijke boodschappen én je overbodige boodschappen doen.
Als je dan al snel bezwijkt voor een verleiding is dat in een supermarkt nog weer makkelijker dan dat je naar een aparte winkel moet.
Maar of je dan voor elk ongezond voedsel een aparte winkel moet maken? Zoals dat nu met sterke drank is gebeurd?
Aan de kerstdis sta ik mezelf straks een toetje toe: tiramisu. Een volle bak! Alleen dán. Ja, en later nog een keer met oud en nieuw. Anders niet .
Ik probeer al die dingen die ik lekker vind dus niet te zien. Maar bij de Aldi maken ze je het erg moeilijk.
En laat ze stoppen met die aanbiedingen van chocola en chips "tweede reep/zak voor de helft". Laat het ze eerder duurder maken.
maandag 9 december 2024 om 19:18
Ah zo, ja dat is ook een hele goede! Zo is mijn man ook gestopt met roken. Er was een plekje gevonden op zijn longen, dacht ie dat het kanker was. Dat bleek achteraf niet zo te zijn maar hij had wel schrik aan de broek gekregen en is gestopt.Solomio schreef: ↑09-12-2024 18:56Nou....
Ik had pijn op de borst en raakte daarvan zo in paniek dat ik daardoor kon stoppen met roken.
Pure doodsangst.
Ik geloof niet dat ik op dat moment lekker in mijn vel zat.
Maar blijkbaar moet ik het echt aan den lijve ondervinden en is mijn rationele ik niet zo heel sterk.
maandag 9 december 2024 om 19:23
Dat is écht de taak van de ouders. Die moeten het snoepen geen gewoonte laten worden maar alleen bewaren voor speciale dagen. En die horen gezond eten voor te zetten met groenten en vezels. Nu achteraf zou ik wel willen dat mijn moeder voor mij strenger was geweest. Dat ik een soberdere opvoeding had gehad, want ik heb toch ook min of meer een suikerverslaving. Maar verder zette ze wél gezonde maaltijden voor mij neer, geen snacks en zo, ja hoog uit af en toe. En de kroketten maakte ze zelf met echt draadjesvlees en uitjes erin. Heel lekker.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-12-2024 19:08Ik denk niet dat mensen dat bij volwassenen die al een leven vol diëten achter de rug hebben denken. Maar hoe voorkom je dat de kinderen van nu die kant opgaan?
En ik geloof gewoon echt niet dat ouders niet weten als ze hun kinderen voedsel voorzetten wat eigenlijk niet goed is. Iedereen heeft de schijf van vijf gehad op school. Ik denk dat ze gewoon geen discussie aan willen gaan met hun kinderen. Ze zijn ZWAK.
maandag 9 december 2024 om 19:29
maandag 9 december 2024 om 19:42
De schijf van vijf is ook al meermaals aangepast over de jaren, dus die volgen is ook zeker geen garantie voor succes.ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 19:23
En ik geloof gewoon echt niet dat ouders niet weten als ze hun kinderen voedsel voorzetten wat eigenlijk niet goed is. Iedereen heeft de schijf van vijf gehad op school. Ik denk dat ze gewoon geen discussie aan willen gaan met hun kinderen. Ze zijn ZWAK.
maandag 9 december 2024 om 19:46
Begin je nou weer te zeuren dat ouders zwak/dom zijn? Hou daar toch eens mee op joh.ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 19:23Dat is écht de taak van de ouders. Die moeten het snoepen geen gewoonte laten worden maar alleen bewaren voor speciale dagen. En die horen gezond eten voor te zetten met groenten en vezels. Nu achteraf zou ik wel willen dat mijn moeder voor mij strenger was geweest. Dat ik een soberdere opvoeding had gehad, want ik heb toch ook min of meer een suikerverslaving. Maar verder zette ze wél gezonde maaltijden voor mij neer, geen snacks en zo, ja hoog uit af en toe. En de kroketten maakte ze zelf met echt draadjesvlees en uitjes erin. Heel lekker.
En ik geloof gewoon echt niet dat ouders niet weten als ze hun kinderen voedsel voorzetten wat eigenlijk niet goed is. Iedereen heeft de schijf van vijf gehad op school. Ik denk dat ze gewoon geen discussie aan willen gaan met hun kinderen. Ze zijn ZWAK.
You show me the way. To the 13th star.
maandag 9 december 2024 om 19:47
Het is me allemaal wat. Die dikkerdjes toch.Tafelkleed schreef: ↑09-12-2024 19:29Jawel dus, want dat zeggen ze zelf. En hun porties eten waren 3 keer zo groot dan wat ik eet.
You show me the way. To the 13th star.
maandag 9 december 2024 om 19:50
Ah, jij bent diegene die kinderen zou opvoeden zoals ze haar honden opvoedt?ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 19:23Dat is écht de taak van de ouders. Die moeten het snoepen geen gewoonte laten worden maar alleen bewaren voor speciale dagen. En die horen gezond eten voor te zetten met groenten en vezels. Nu achteraf zou ik wel willen dat mijn moeder voor mij strenger was geweest. Dat ik een soberdere opvoeding had gehad, want ik heb toch ook min of meer een suikerverslaving. Maar verder zette ze wél gezonde maaltijden voor mij neer, geen snacks en zo, ja hoog uit af en toe. En de kroketten maakte ze zelf met echt draadjesvlees en uitjes erin. Heel lekker.
En ik geloof gewoon echt niet dat ouders niet weten als ze hun kinderen voedsel voorzetten wat eigenlijk niet goed is. Iedereen heeft de schijf van vijf gehad op school. Ik denk dat ze gewoon geen discussie aan willen gaan met hun kinderen. Ze zijn ZWAK.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 9 december 2024 om 19:54
Het gaat toch over kinderen? Die hebben ouders en dat zijn de eersten die daar invloed op hebben. En die zullen bij die kinderen gezonde eetgewoontes moeten ontwikkelen. Maar als ze daar te dom of te slap voor zijn, dan is het verloren. Sorry maar het is niet anders.
maandag 9 december 2024 om 19:55
maandag 9 december 2024 om 19:56
En hadden de ouders van je man hem niet kunnen opvoeden hoe ongezond roken was?ioneszoveelstekeer schreef: ↑09-12-2024 19:18Ah zo, ja dat is ook een hele goede! Zo is mijn man ook gestopt met roken. Er was een plekje gevonden op zijn longen, dacht ie dat het kanker was. Dat bleek achteraf niet zo te zijn maar hij had wel schrik aan de broek gekregen en is gestopt.
En hem die sigaretten gewoon uit zijn handen kunnen trekken?
Wat voor opvoeding is dat nu?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
