Hoe gaan we de psychische-problemen-epidemie stoppen?

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 05:14

In navolging van het obesitasepidemie-topic, waarin mensen zich vooral enorme zorgen maken over de (zorg)kosten van obesitas, heb ik eens even gegoogled en ontdekt dat psychische klachten een veel grotere kostenpost zijn.

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:s ... e29f1b8921

Ondanks de belangrijke invloed van ongezond gedrag op ziekte en zorggebruik is het aandeel ervan in de totale zorgkosten relatief beperkt. De kosten van ziekten als gevolg van roken vormen 3,7% van de totale zorgkosten. Voor overgewicht is dit 2%. Dit is weinig in vergelijking met het kostenaandeel van ziektegroepen als psychische stoornissen (22%), hart- en vaatziekten (bijna 10%) en aandoeningen aan het bewegingsstelsel (6,8%). Over het algemeen geldt, dat vooral chronische aandoeningen tot hoge zorgkosten leiden. Deze aandoeningen lijken vooralsnog lang niet allemaal direct gerelateerd aan ongezond gedrag. Hart- en vaatziekten (inclusief beroerte) vormen de belangrijkste ziektegroep waar substantiële kosten en een belangrijke invloed van ongezond gedrag samengaan.

Dus: overgewicht is verantwoordelijk voor 2% van de zorgkosten, psychische stoornissen voor 22%.

Ik neem voor het gemak dan maar even aan dat ook voor de maatschappelijke kosten (ziekteverzuim, lagere arbeidsproductiviteit) eenzelfde verhouding geldt.
https://www.maastrichtuniversity.nl/nl/ ... per%20jaar.
Hier is berekend dat overgewicht de maatschappij 79 miljard per jaar kost. Psychische klachten zouden de maatschappij dan dus 869 miljard per jaar kosten. Die berekening zal vast ook gemaakt zijn, maar kon ik zo snel niet terugvinden.

Als de kosten echt zo belangrijk zijn, dan is het veel zinniger om in te zetten op het terugdringen van psychische klachten.

Maar: hoe gaan we dat aanpakken?

Ik denk dat we naar een veel vriendelijker, opener, inclusieve maatschappij moeten, waarin voor iedereen plek is.
Daarmee voorkom je niet alle psychische problemen, maar m.i. wel een substantieel deel.

Nog even ter verduidelijking: ik geloof niet serieus dat mensen obesitas willen terugdringen vanwege de kosten, vandaar dat inzetten op verbeteren van psychische gezondheid, wat een veel grotere besparing geeft, geen prioriteit heeft.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 13:42

Selune schreef: ↑
07-12-2024 11:03
Ik denk dat het niet alleen de toegenomen prestatiedrang is, maar vooral dat de wereld tegelijkertijd veel groter en veel individualistischer is geworden. Vroeger hadden mensen het niet makkelijker, maar ze hadden wel veel meer mensen om zich heen. Gezinnen en families waren groter wat al meer verbondenheid gaf. Daarnaast werkten mensen vaak hun halve leven bij hetzelfde bedrijf, waardoor ook daar meer ritme en verbondenheid was. Plus dat je niet de hele dag met alle vormen van nieuws uit de hele wereld geconfronteerd werd. Niet bereikbaar zijn, omdat je geen telefoon had of later omdat je niet in de buurt van je huistelefoon was, was normaal. Dan ging je later nog een keer langs of belde terug. Mensen zijn nu altijd op de hoogte, altijd bereikbaar, maar zijn veel meer alleen/minder verbonden, waardoor eenzaamheid de pan uit rijst.

Hoe je dit terugdringt weet ik niet trouwens.

Ontzettend veel mensen zijn juist door hun familie kapot gemaakt, omdat er geen oog was voor de persoon. Familie is leuk, maar je moest wel de norm volgen.

En velen gingen 30 jaar lang depressief naar dezelfde werkplek, geen enkele mogelijkheid zelf richting te geven aan je leven.

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 13:50

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 10:33
Ik denk ook niet dat fulltime werken het probleem is. Maar inderdaad wat jij hierboven ook zegt. De maatschappelijke druk om te presteren, om te groeien, om altijd meer en beter te willen.

Overigens las ik dat de psychische klachten in bijvoorbeeld de landbouw en tuinderijen het laagst zijn. Ik kan dat wel begrijpen ergens. Gewassen groeien zo snel ze groeien, alles gaat op vaste uren en tijden, dan is het nog wel veel werken en lange dagen maken maar de hoeveelheid werk blijft hetzelfde. Er is ritme en regelmaat.

Ik heb vroeger op een stal gewerkt, met paarden. Smorgens om 8.00 aanwezig zijn en om 22.00 afvoeren en afsluiten, natuurlijk wel pauzes tussendoor. Hele lange dagen dus maar ik had 0.0 stress. Het werk was en leuk maar ook voorspelbaar. En dat heb ik nu ook. Voorspelbaar werk en vaste uren op mijn niveau. Geen deadlines, geen doorgroeimogelijkheden, geen onhaalbare doelen.

Of misschien had je verder in het leven nog weinig verantwoordelijkheden.

Zelf draai ik juist helemaal door bij voorspelbaarheid op werk, dan krijg ik echt een groundhog day gevoel en kan ik mezelf bijna niet meer naar werk slepen.

Abby zaterdag 7 december 2024 om 13:52

En vlak keuzestress niet uit.

En al die gekmakende social media die de prikkelgevoeligheid alleen maar verhogen.

Het altijd maar " aan staan".

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 13:54

Elsy schreef: ↑
07-12-2024 13:10
(…) Overigens heeft nu 3-5% van de mensen ADHD dus dat is niet heel veel. Er wordt nu alleen meer over gepraat. Ik slik nu medicatie voor m’n adhd en dat is helemaal niet voor de maatschappij. Ik doe het doordat m’n leven er makkelijker en leuker door is geworden. Ik ben een leukere moeder en het is geen chaos meer in m’n hoofd. Ik voel me meer mezelf.

Gediagnosticeerd bedoel je? Of is dat de schatting inclusief ongediagnosticeerd? Geen idee hoor, gewoon een vraag.

Ik heb zelf behoorlijk wat vinkjes van standaard ADHD-lijstjes, en ik loop zeker tegen dingen aan in het leven, maar ik functioneer enigszins, dus ik heb geen verder onderzoek gedaan, bijvoorbeeld.

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 07-12-2024 14:11

0.13% gewijzigd

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 13:56

florence13 schreef: ↑
07-12-2024 11:13
Wat me overigens wel opvalt, iedereen heeft het over werkdruk en overspannenheid. Maar het topic begon met de kosten, de kosten daarvan zijn 'maar' 10% van de hele ggz uitgaven.
De grootste uitgaven zitten niet in mensen met een overspannenheid of burnout die relatief tijdelijk is, maar mensen die hun hele leven zorg nodig hebben (eventueel met verblijf) want daar praat je over grofweg 66% van de ggz kosten. Daar doe je niks aan, zolang we psychoses, schizofrenie of dementie niet kunnen genezen zal je dat toch houden.

Precies, veel psychische problemen staan volledig los van werk of werkdruk.

MrsM zaterdag 7 december 2024 om 14:01

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:50
Of misschien had je verder in het leven nog weinig verantwoordelijkheden.

Zelf draai ik juist helemaal door bij voorspelbaarheid op werk, dan krijg ik echt een groundhog day gevoel en kan ik mezelf bijna niet meer naar werk slepen.

Nee hoor. Zelfde mate van verantwoordelijkheid als nu. Maar ik ga goed op voorspelbaarheid. Dat was toen zo en dat is nu zo. Continu dezelfde bezetting en ritme en weinig echte pieken qua drukte en stress. Maar aan de andere kant ook geen doorgroeimogelijkheden. Dit is wat het is. En dat vind ik prima want ik heb die ambitie niet en ook niet de deuk van buitenaf dat ik beter moet worden, dat ik moet groeien met mijn bedrijf, dat ik meer geld moet verdienen.

En ik denk dat vooral dat laatste belangrijk is. Dat je dat ook gewoon kunt accepteren dat jij daar tevreden mee bent en anderen hun oordeel daarover lekker bij zich houden.

Niet iedereen is gemaakt om HBO of Universiteit te doen, kapster of metselaar is ook gewoon een prima beroep. Het hebben van een titel maakt je niet een beter persoon, of belangrijker. Ik denk dat we dat onze kinderen ook mee moeten geven. Je best doen is voldoende, iets niet willen doen is ook okee. Tevreden zijn met hoe je je eigen leven in wil richten, tevreden zijn met wat je hebt en niet continu op zoek zijn naar nog meer.

Maleficent zaterdag 7 december 2024 om 14:03

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:56
Precies, veel psychische problemen staan volledig los van werk of werkdruk.

Een burn-out op zichzelf is ook geen diagnose waarmee je vergoeding krijgt uit de basisverzekering.

Stressed is just desserts spelled backwards

Elsy zaterdag 7 december 2024 om 14:07

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:54
Gediagnosticeerd bedoel je? Of is dat de schatting inclusief o gediagnosticeerd? Geen idee hoor, gewoon een vraag.

Ik heb zelf behoorlijk wat vinkjes van standaard ADHD-lijstjes, en ik loop zeker tegen dingen aan in het leven, maar ik functioneer enigszins, dus ik heb geen verder onderzoek gedaan, bijvoorbeeld.

Dat is de schatting inclusief gediagnosticeerd. Ik liep er al heel lang erg tegenaan alleen dacht altijd dat adhd/add was dat je hyper of dromerig was dus had het nooit gelinkt. Toen ik kinderen kreeg raakte ik heel snel overprikkeld en werden de symptomen erger. M’n oudste heeft het waarschijnlijk ook dus ik herkende mezelf er erg in. Dat is ook 1 van de redenen dat ik me heb laten testen. Doordat we het van mij weten gaat het ook een stuk beter met ons en oudste kind. We snappen elkaar beter en kunnen ook haar beter helpen. We laten haar overigens nu niet testen en hebben het er ook niet met haar over. Het gaat goed zo. Waarschijnlijk heb ik ook een (lichte) vorm van autisme maar dat heb ik niet laten testen. Ik doe het heel goed op structuur en ritme maar m’n adhd wil dat juist niet dus werkt vaak tegen

“Het is niet helemaal duidelijk bij hoeveel mensen in Nederland sprake is van ADHD. Over het algemeen wordt geschat dat 3 tot 5 procent van de kinderen voldoet aan de criteria voor ADHD en 2-3% van de volwassenen. Bij kinderen en jongeren wordt ADHD ongeveer twee tot drie keer vaker vastgesteld bij jongens dan bij meisjes, bij volwassenen zijn er geen belangrijke verschillen tussen de geslachten.”

https://www.ggzstandaarden.nl/zorgstand ... -adhd-voor

elsy wijzigde dit bericht op 07-12-2024 14:14

6.07% gewijzigd

Voornu zaterdag 7 december 2024 om 14:08

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:56
Precies, veel psychische problemen staan volledig los van werk of werkdruk.

Dat ligt wel wat genuanceerder. Er zijn risico-en beschermende factoren die maken dat psychische problemen ontstaan of tot uiting komen. De dementie en schizofrenie zijn net de uitzobdering daarop (hoewel bij schizofrenie ook omgevingsfactoren meespelen).
En dan heb ik het niet alleen over werk(druk) maar bv stress in het algemeen.

Ik herken mezelf niet eens

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 14:09

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 14:01
Nee hoor. Zelfde mate van verantwoordelijkheid als nu. Maar ik ga goed op voorspelbaarheid. Dat was toen zo en dat is nu zo. Continu dezelfde bezetting en ritme en weinig echte pieken qua drukte en stress. Maar aan de andere kant ook geen doorgroeimogelijkheden. Dit is wat het is. En dat vind ik prima want ik heb die ambitie niet en ook niet de deuk van buitenaf dat ik beter moet worden, dat ik moet groeien met mijn bedrijf, dat ik meer geld moet verdienen.

En ik denk dat vooral dat laatste belangrijk is. Dat je dat ook gewoon kunt accepteren dat jij daar tevreden mee bent en anderen hun oordeel daarover lekker bij zich houden.

Niet iedereen is gemaakt om HBO of Universiteit te doen, kapster of metselaar is ook gewoon een prima beroep. Het hebben van een titel maakt je niet een beter persoon, of belangrijker. Ik denk dat we dat onze kinderen ook mee moeten geven. Je best doen is voldoende, iets niet willen doen is ook okee. Tevreden zijn met hoe je je eigen leven in wil richten, tevreden zijn met wat je hebt en niet continu op zoek zijn naar nog meer.

Oh helemaal eens hoor, maar eerlijk gezegd zie ik heel veel mensen om me heen waar ouders gewoon trots zijn op hun kinderen, ook van mijn generatie, ongeacht type diploma.

Mijn ouders waren ook altijd van het “als je maar je best doet”, wat ik ook compleet flauwekul vind. Hoezo je best? Ik ben helemaal geen type om mijn best te doen. Ben juist het type dat het lekkerste gaat als ik iets op halve kracht kan. Heb daardoor inderdaad niet waargemaakt wat men oorspronkelijk dacht dat erin zat, maar ik houd nu eenmaal niet van hard werken. Ben totaal geen perfectionist, in niets. Ik denk juist dat dat mijn redding is, en waarom ik niet zo gevoelig ben voor stress. Maar het heeft even geduurd voordat ik dat gezeur over je best doen van me af kon zetten.

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 07-12-2024 14:14

3.06% gewijzigd

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 14:13

Voornu schreef: ↑
07-12-2024 14:08
Dat ligt wel wat genuanceerder. Er zijn risico-en beschermende factoren die maken dat psychische problemen ontstaan of tot uiting komen. De dementie en schizofrenie zijn net de uitzobdering daarop (hoewel bij schizofrenie ook omgevingsfactoren meespelen).
En dan heb ik het niet alleen over werk(druk) maar bv stress in het algemeen.

Ah ja, daar heb je gelijk in.

Elsy zaterdag 7 december 2024 om 14:18

Voornu schreef: ↑
07-12-2024 14:08
Dat ligt wel wat genuanceerder. Er zijn risico-en beschermende factoren die maken dat psychische problemen ontstaan of tot uiting komen. De dementie en schizofrenie zijn net de uitzobdering daarop (hoewel bij schizofrenie ook omgevingsfactoren meespelen).
En dan heb ik het niet alleen over werk(druk) maar bv stress in het algemeen.

Parkinson komt volgens mij ook door een dopamine probleem, daardoor hebben mensen met ADHD een grotere kans op Parkinson. Maar mensen met ADHD hebben ook een grotere kans op dementie.

elsy wijzigde dit bericht op 07-12-2024 14:58
Reden: Parkinson ipv dementie

6.98% gewijzigd

Zonlicht zaterdag 7 december 2024 om 14:18

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:56
Precies, veel psychische problemen staan volledig los van werk of werkdruk.

De meeste mensen die ik zie uitvallen (incl. mezelf) krijgen het labeltje burn out en er zit zo vaak wat anders achter, bijv. onderliggend trauma ed.
Het zit ‘em niet alleen in het tevreden zijn en niet teveel ambitie hebben,, hoewel er wel mensen zijn die van zichzelf alle ballen hoog moeten houden. Zorg voor veel kinderen en daarnaast werken, het op alle vlakken goed willen doen. En bij deze gevallen zie ik niet zozeer het meer willen qua spullen maar meer dat ze van zichzelf geen nee mogen zeggen of om hulp mogen vragen. Ook dat heeft vaak een oorzaak, veelal vanuit opvoeding dat je toch niet werd gezien of gehoord of dat je altijd maar sterk moet zijn. Oude soms onbewuste overtuigingen.

astryn zaterdag 7 december 2024 om 14:31

dubbel

astryn wijzigde dit bericht op 07-12-2024 14:32

98.81% gewijzigd

astryn zaterdag 7 december 2024 om 14:31

NellieVermicelli schreef: ↑
07-12-2024 12:51
Grappig wel. Dit is eugenetica. Om er maar direct een Godwin in te gooien; weet je wie daar ook een grote fan van was?

Waarom is het wel geaccepteerd met mensen met fysieke ernstige ziektes nadenken over of het wel verstandig is om kinderen te krijgen, maar dat met mentale aandoeningen ineens heel gevoelig ligt? Het gaat er niet om dat je het mensen verbiedt, maar er zou wel veel meer aandacht voor moeten komen.

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 14:33

Zonlicht schreef: ↑
07-12-2024 14:18
De meeste mensen die ik zie uitvallen (incl. mezelf) krijgen het labeltje burn out en er zit zo vaak wat anders achter, bijv. onderliggend trauma ed.
Het zit ‘em niet alleen in het tevreden zijn en niet teveel ambitie hebben,, hoewel er wel mensen zijn die van zichzelf alle ballen hoog moeten houden. Zorg voor veel kinderen en daarnaast werken, het op alle vlakken goed willen doen. En bij deze gevallen zie ik niet zozeer het meer willen qua spullen maar meer dat ze van zichzelf geen nee mogen zeggen of om hulp mogen vragen. Ook dat heeft vaak een oorzaak, veelal vanuit opvoeding dat je toch niet werd gezien of gehoord of dat je altijd maar sterk moet zijn. Oude soms onbewuste overtuigingen.

Zeker, maar dan is je richten op werkdruk etc. symptoombestrijding.

Anoniem_677683ba4a1a0 zaterdag 7 december 2024 om 14:35

astryn schreef: ↑
07-12-2024 14:31
Waarom is het wel geaccepteerd met mensen met fysieke ernstige ziektes nadenken over of het wel verstandig is om kinderen te krijgen, maar dat met mentale aandoeningen ineens heel gevoelig ligt? Het gaat er niet om dat je het mensen verbiedt, maar er zou wel veel meer aandacht voor moeten komen.

Ook met andere ziekten en aandoeningen is het niet algemeen geaccepteerd om daarin een voorselectie te maken. Daarover verschillen mensen sterk van mening.

florence13 zaterdag 7 december 2024 om 14:40

Elsy schreef: ↑
07-12-2024 14:18
Dementie komt volgens mij ook door een dopamine probleem, daardoor hebben mensen met ADHD een grotere kans op dementie.

meeste dementie in nederland is vasculair.

Zonlicht zaterdag 7 december 2024 om 14:40

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 14:33
Zeker, maar dan is je richten op werkdruk etc. symptoombestrijding.

Eens.

Elsy zaterdag 7 december 2024 om 14:55

florence13 schreef: ↑
07-12-2024 14:40
meeste dementie in nederland is vasculair.

Ja inderdaad. ADHD vergroot ook de kans op dementie, maar ik bedoelde eigenlijk Parkinson

Het is meer dat ADHD eigenlijk geen psychisch probleem is.

betweenthewaves zaterdag 7 december 2024 om 15:02

Ik ben zeer eens met degenen in dit topic die voor een lievere en behaaglijkere samenleving willen staan, het zou mooi zijn als we minder druk leggen op presteren en meer op de menselijke maat.

Maar mijn antwoord op de vraag: Hoe gaan we psychologische problemen in de maatschappij verminderen en daardoor de kosten in de GGZ terugdringen? Niet, gaat niet gebeuren. Ik denk dat de kosten voorlopig alleen maar zullen stijgen.

Met de opkomst van AI, onzekerheden over de toekomst, keuzestress, de vergaande digitalisering van de samenleving, het feit dat er voor de jeugd zo enorm veel prikkels aanwezig zijn, we steeds meer stil zitten achter onze schermen, ouders die enorme prestatiedruk op kinderen leggen en steeds minder van de juf accepteren en de enorme toename van het wij tegen zij denken (in de politiek, migratie, hoger opgeleiden vs. mensen die uitvoerend werk doen, haves versus de have nots, LHBTIQ+ vs. mensen die helemaal anti-woke zijn etc.) waarbij elke partij steeds meer met de hakken in het zand gaat staan denk ik dat dit alleen maar groter en groter gaat zijn in de toekomst.

Ben geen psycholoog of onderzoeker, maar ik kan mij niet indenken dat al de bijgekomen informatieprikkels goed zal doen voor de langdurigheid voor ons brein (i.e. toename in vroegtijdige dementie, stress, depressies en andere dopamine-gerelateerde ziektes en aandoeningen).

Speculaastaart zaterdag 7 december 2024 om 15:09

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 14:09
Oh helemaal eens hoor, maar eerlijk gezegd zie ik heel veel mensen om me heen waar ouders gewoon trots zijn op hun kinderen, ook van mijn generatie, ongeacht type diploma.

Mijn ouders waren ook altijd van het “als je maar je best doet”, wat ik ook compleet flauwekul vind. Hoezo je best? Ik ben helemaal geen type om mijn best te doen. Ben juist het type dat het lekkerste gaat als ik iets op halve kracht kan. Heb daardoor inderdaad niet waargemaakt wat men oorspronkelijk dacht dat erin zat, maar ik houd nu eenmaal niet van hard werken. Ben totaal geen perfectionist, in niets. Ik denk juist dat dat mijn redding is, en waarom ik niet zo gevoelig ben voor stress. Maar het heeft even geduurd voordat ik dat gezeur over je best doen van me af kon zetten.

Lekker makkelijk praten als je dan toch alles kunt. Genoeg mensen moeten er harder voor werken om toch een minimaal niveau te behalen om zelfstandig te kunnen functioneren.

De groep die uiteindelijk niet goed genoeg kan lezen en schrijven om brieven van bijvoorbeeld de overheid te begrijpen komt niet weg met oefenen op halve kracht tijdens hun opleiding. Die moeten gaan voor maximaal eruit halen wat er in zit.

MrsM zaterdag 7 december 2024 om 15:27

Speculaastaart schreef: ↑
07-12-2024 15:09
Lekker makkelijk praten als je dan toch alles kunt. Genoeg mensen moeten er harder voor werken om toch een minimaal niveau te behalen om zelfstandig te kunnen functioneren.

De groep die uiteindelijk niet goed genoeg kan lezen en schrijven om brieven van bijvoorbeeld de overheid te begrijpen komt niet weg met oefenen op halve kracht tijdens hun opleiding. Die moeten gaan voor maximaal eruit halen wat er in zit.

Uiteraard zijn daar teveel voorbeelden van. Wat ik me afvraag is in welke groep (als je daar al van kunt spreken) psychische problemen groter zijn?

Want als iedereen bijvoorbeeld op zijn eigen niveau kan en mag functioneren zou dat stress verminderen? En of dat nou op HBO niveau is of meer praktisch geschoold zou dan niet uit moeten maken.

Vroeger had je bijvoorbeeld de werkplaatsen waar mensen met een SW indicatie konden werken. Die werkten allemaal op het niveau wat ze aankunnen. Zou daar de uitval door bijvoorbeeld stress even groot zijn als in bijvoorbeeld de zorg, of bij juristen?

Claire45 zaterdag 7 december 2024 om 15:32

Lorem_Ipsum schreef: ↑
07-12-2024 13:54
Gediagnosticeerd bedoel je? Of is dat de schatting inclusief ongediagnosticeerd? Geen idee hoor, gewoon een vraag.

Ik heb zelf behoorlijk wat vinkjes van standaard ADHD-lijstjes, en ik loop zeker tegen dingen aan in het leven, maar ik functioneer enigszins, dus ik heb geen verder onderzoek gedaan, bijvoorbeeld.

Ik ben ook niet gediagnosticeerd maar tik vrijwel alle boxjes van de ADHD-lijstjes aan. Toen mijn dochter werd gediagnosticeerd (op advies van haar mentor) hoorde ik ook dat ADHD vaak erfelijk is. Zelf had ik geen zin om me te laten testen omdat ik mijn leven al ADHD-proof had vormgegeven en al heel lang wist (zonder de oorzaak te kennen) dat ik structuur en rust nodig had. Op feestjes stond ik standaard na een paar uur in mijn eentje in een donkere garage of in het washok om even weg te zijn van het rumoer. Gelukkig heb ik (en dat zal geen toeval zijn) een solistisch beroep en kan ik mijn eigen tijd indelen. Ik functioneer dus bij de gratie van de keuzes die ik heb gemaakt zonder te weten dat ik ADHD heb; een standaard leven met een 9-5 kantoorbaan zou mij zeker de das hebben omgedaan.

blijfgewoonbianca zaterdag 7 december 2024 om 15:35

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 15:27
Uiteraard zijn daar teveel voorbeelden van. Wat ik me afvraag is in welke groep (als je daar al van kunt spreken) psychische problemen groter zijn?

Want als iedereen bijvoorbeeld op zijn eigen niveau kan en mag functioneren zou dat stress verminderen? En of dat nou op HBO niveau is of meer praktisch geschoold zou dan niet uit moeten maken.

Vroeger had je bijvoorbeeld de werkplaatsen waar mensen met een SW indicatie konden werken. Die werkten allemaal op het niveau wat ze aankunnen. Zou daar de uitval door bijvoorbeeld stress even groot zijn als in bijvoorbeeld de zorg, of bij juristen?

Lager opgeleiden, werkelozen , mensen in de stad ervaren meer psychische problemen.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Actieve topics