Actueel
alle pijlers
Jossine Modderman
zondag 26 juli 2009 om 21:32
Uren wachten voor een verwijsbriefje’
Ik kan het niet laten om te reageren op het stukje van Jossine Modderman (hoofdredactrice Viva) in de parool van 21 juli j.l.
Jossine beschrijft een ervaring die ze heeft opgedaan in het OLVG te Amsterdam op de eerste hulp.
Tijdens het lezen van het artikel herkende ik de situatie die Josine beschreef wel degelijk, maar ik herkende erin ook zeker het onbegrip van patiënten.
Dat Jossine idolaat is van artsen en ziekenhuizen zoals ze dat zelf beschrijft, vind ik persoonlijk al niet erg gezond.
Je mag van geluk spreken als je niet veel met deze beroepsgroep te maken hebt en gezond bent.
Ik weet natuurlijk ook dat er op een eerste hulp fouten worden gemaakt. Ik wil ook best geloven dat er in de beschreven situatie mogelijk fouten zijn gemaakt.
De wachttijd is op een eerste hulp vaak erg lang.
Jossine heeft niet voor de bezuiniging in de zorg getekend, maar de verpleegkundige toch ook niet geloof ik.
Als je de actualiteiten volgt, weet je dat er een enorme krapte bestaat van personeel op de eerste hulp.
Jossine kan het niet laten om neerbuigend te schrijven over de werkzame verpleegkundigen.
De verpleegkundige die Jossine beschrijft als die Aubergine, heeft eerst vier jaar gestudeerd om verpleegkundige te worden, daarna volgt nog een vervolgopleiding en verschillende toetsingen om op de eerste hulp te mogen werken. Ook ik persoonlijk heb hard moeten werken en leren om op de spoedeisende hulp te kunnen werken.
Jossine praat over slecht gekwalificeerd personeel terwijl de verpleegkundigen allemaal een opleiding op HBO- niveau hebben gevolgd of daar mee bezig zijn.
Heeft Jossine zich op enig moment afgevraagd wat die aubergines aan het doen waren? Vanuit de wachtkamer kun je ook met ER ogen volgens mij niet zien wat er in de behandelkamer gebeurt.
Ik heb serieus meegemaakt dat we bezig waren met een reanimatie, was maar dat de buurvrouw (met die wetenschap) bleef vragen om een glaasje water.
Jossine beschrijft dat zij en de rest van de patiënten tijdens de lange wachttijd rustig op hun beurt hebben gewacht. Op de eerste hulp maak ik echter heel andere situaties mee.
Als verpleegkundige wordt je regelmatig uitgescholden en bedreigd. Je kunt je afvragen of dit aan de attitude van de verpleegkundig ligt. Ik geloof ook wel dat er een toenemende onverschilligheid ontstaat als je voor de honderdste keer voor hoer bent uitgemaakt.
Ik heb al vaak meegemaakt dat patiënten tegen je beginnen te schelden zonder dat je ze ook maar hebt gesproken. Mensen zijn het niet eens met de situatie en zoeken een wit pakje om dit te uiten.
Er wordt op een spoedeisende hulp triage gedaan om in te kunnen schatten wat de ernst van de klacht is en hoe snel behandeling vereist is.
De buurman van Jossine was vast vreselijk geschrokken, maar had waarschijnlijk alleen wat schaafwonden in het gezicht.
Dat dit geen levensbedreigende situatie is hoef ik vast niet te vertellen.
Het is belangrijk om patiënten goed te informeren en dat is in deze situatie kennelijk niet naar wens verlopen.
Ik vind het echter teleurstellend dat er op deze manier weer een negatief beeld wordt gegeven over het ziekenhuis en de verpleegkundigen.
Geloof me; wij doe ook maar ons best.
Om in de schrijfwijze van Jossine te eindigen; Ik hoop dat Jossine zich in het vervolg maar bezig blijft houden met lipstick en de laatste schoenentrend en niet met artikelen over de zorg.
Ik kan het niet laten om te reageren op het stukje van Jossine Modderman (hoofdredactrice Viva) in de parool van 21 juli j.l.
Jossine beschrijft een ervaring die ze heeft opgedaan in het OLVG te Amsterdam op de eerste hulp.
Tijdens het lezen van het artikel herkende ik de situatie die Josine beschreef wel degelijk, maar ik herkende erin ook zeker het onbegrip van patiënten.
Dat Jossine idolaat is van artsen en ziekenhuizen zoals ze dat zelf beschrijft, vind ik persoonlijk al niet erg gezond.
Je mag van geluk spreken als je niet veel met deze beroepsgroep te maken hebt en gezond bent.
Ik weet natuurlijk ook dat er op een eerste hulp fouten worden gemaakt. Ik wil ook best geloven dat er in de beschreven situatie mogelijk fouten zijn gemaakt.
De wachttijd is op een eerste hulp vaak erg lang.
Jossine heeft niet voor de bezuiniging in de zorg getekend, maar de verpleegkundige toch ook niet geloof ik.
Als je de actualiteiten volgt, weet je dat er een enorme krapte bestaat van personeel op de eerste hulp.
Jossine kan het niet laten om neerbuigend te schrijven over de werkzame verpleegkundigen.
De verpleegkundige die Jossine beschrijft als die Aubergine, heeft eerst vier jaar gestudeerd om verpleegkundige te worden, daarna volgt nog een vervolgopleiding en verschillende toetsingen om op de eerste hulp te mogen werken. Ook ik persoonlijk heb hard moeten werken en leren om op de spoedeisende hulp te kunnen werken.
Jossine praat over slecht gekwalificeerd personeel terwijl de verpleegkundigen allemaal een opleiding op HBO- niveau hebben gevolgd of daar mee bezig zijn.
Heeft Jossine zich op enig moment afgevraagd wat die aubergines aan het doen waren? Vanuit de wachtkamer kun je ook met ER ogen volgens mij niet zien wat er in de behandelkamer gebeurt.
Ik heb serieus meegemaakt dat we bezig waren met een reanimatie, was maar dat de buurvrouw (met die wetenschap) bleef vragen om een glaasje water.
Jossine beschrijft dat zij en de rest van de patiënten tijdens de lange wachttijd rustig op hun beurt hebben gewacht. Op de eerste hulp maak ik echter heel andere situaties mee.
Als verpleegkundige wordt je regelmatig uitgescholden en bedreigd. Je kunt je afvragen of dit aan de attitude van de verpleegkundig ligt. Ik geloof ook wel dat er een toenemende onverschilligheid ontstaat als je voor de honderdste keer voor hoer bent uitgemaakt.
Ik heb al vaak meegemaakt dat patiënten tegen je beginnen te schelden zonder dat je ze ook maar hebt gesproken. Mensen zijn het niet eens met de situatie en zoeken een wit pakje om dit te uiten.
Er wordt op een spoedeisende hulp triage gedaan om in te kunnen schatten wat de ernst van de klacht is en hoe snel behandeling vereist is.
De buurman van Jossine was vast vreselijk geschrokken, maar had waarschijnlijk alleen wat schaafwonden in het gezicht.
Dat dit geen levensbedreigende situatie is hoef ik vast niet te vertellen.
Het is belangrijk om patiënten goed te informeren en dat is in deze situatie kennelijk niet naar wens verlopen.
Ik vind het echter teleurstellend dat er op deze manier weer een negatief beeld wordt gegeven over het ziekenhuis en de verpleegkundigen.
Geloof me; wij doe ook maar ons best.
Om in de schrijfwijze van Jossine te eindigen; Ik hoop dat Jossine zich in het vervolg maar bezig blijft houden met lipstick en de laatste schoenentrend en niet met artikelen over de zorg.
maandag 27 juli 2009 om 11:06
stom wijf, lekker makkelijk zeiken over dingen waar je geen verstand van hebt. Misschien wil ze een dag je meedraaien? en begrijpt ze dan iets beter hoe en wat. Natuurlijk heb je domme verpleegkundigen, en onaardige en onfatsoenlijke etc, goh, het zijn net mensen. Maar over het algemeen, zeker op een eerste hulp, zijn het kundige mensen die hard werken, hun best doen, hele dag door beslissingen moeten maken, afwegingen en niet voor hun lol de wachtkamer zo vol mogelijk laten worden. En dat je lang moet wachten, tja... Zolang steeds meer mensen voor een scheet die dwars zit naar de eerste hulp komen en er aan de andere kant steeds minder personeel is die daar wil en kan werken, gaat het in elk geval niet beter met de wachttijden.
maandag 27 juli 2009 om 11:53
Wat een enorm onaangenaam artikel heeft die Jossine geschreven. Gelukkig niet vaak op de SEH van het OLVG geweest, maar ik kan me voorstellen dat het op donderdagavond in een stadsziekenhuis enorm druk is en dat er veel mensen zitten die beter naar de huisartsenpost hadden kunnen gaan.
De denigrerende toon waarop Jossine over de verpleegsters schrijft... niet te geloven echt. Als Jossine een klacht heeft over het OLVG was het wellicht netter geweest als ze een brief naar het betreffende ziekenhuis had geschreven inplaats van een brief naar Het Parool.
De denigrerende toon waarop Jossine over de verpleegsters schrijft... niet te geloven echt. Als Jossine een klacht heeft over het OLVG was het wellicht netter geweest als ze een brief naar het betreffende ziekenhuis had geschreven inplaats van een brief naar Het Parool.
maandag 27 juli 2009 om 12:49
quote:HoiPippiLangkous schreef op 27 juli 2009 @ 10:16:
Ik zie Jossine al zitten, hopend dat McDreamy de behandelkamer in komt stormen Ik hoop op iemand als House, dan waagt ze zich met haar voorliefde voor ziekenhuizen :puke: vast nooit meer in het ziekenhuis. Sneu.
Ik zie Jossine al zitten, hopend dat McDreamy de behandelkamer in komt stormen Ik hoop op iemand als House, dan waagt ze zich met haar voorliefde voor ziekenhuizen :puke: vast nooit meer in het ziekenhuis. Sneu.
anoniem_54027 wijzigde dit bericht op 27-07-2009 12:54
Reden: haar, niet maar
Reden: haar, niet maar
% gewijzigd
maandag 27 juli 2009 om 13:09
In Amsterdam bel je buiten spreekuren met de Centrale Doktersdienst. Je wordt dan uitgenodigd ergens op locatie, of als dat niet mogelijk is komt er een dokter bij je langs.
Naar de Eerste Hulp ga je volgens mij alleen als je iets levensbedreigend hebt. Zelfs in het geval van een gebroken been ofzo, kun je het beter via de Doktersdienst regelen, want die bellen dan even naar het ziekenhuis dat je eraan komt en dan gaat de boel weer wat sneller.
Overigens heb ik weleens van een huisarts begrepen dat het vor de belastingbetaler nogal duur is dat iedereen tegenwoordig maar naar de Eerste Hulp rijdt.
Naar de Eerste Hulp ga je volgens mij alleen als je iets levensbedreigend hebt. Zelfs in het geval van een gebroken been ofzo, kun je het beter via de Doktersdienst regelen, want die bellen dan even naar het ziekenhuis dat je eraan komt en dan gaat de boel weer wat sneller.
Overigens heb ik weleens van een huisarts begrepen dat het vor de belastingbetaler nogal duur is dat iedereen tegenwoordig maar naar de Eerste Hulp rijdt.
maandag 27 juli 2009 om 13:15
Zo lang wachten of zo behandeld worden als Suikervrij is ook niet goed, maar door onnodige belasting van de SEH door patienten die zelf daarheen gaan ipv naar de huisarts(enpost), zullen de mensen die daar werken sneller geirriteerd zijn. Zeker geen goede zaak, maar ergens wel een beetje begrijpelijk.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 27 juli 2009 om 13:26
Ik kijk regelmatig naar programma's als traumacentrum e.d. maar ik verbaas mij juist altijd over het geduld en vriendelijkheid van het personeel.
Nog meer verbaas ik mij over de nonsens waarmee mensen soms naar de eerste hulp komen. Volwassen kerels die met een sneetje in hun vinger naar de eerste hulp komen. Krijgen een zoentje en een pleister en vragen dan hoopvol of ze nog wel kunnen werken. Zie dit soort dingen regelmatig.
Nog meer verbaas ik mij over de nonsens waarmee mensen soms naar de eerste hulp komen. Volwassen kerels die met een sneetje in hun vinger naar de eerste hulp komen. Krijgen een zoentje en een pleister en vragen dan hoopvol of ze nog wel kunnen werken. Zie dit soort dingen regelmatig.
maandag 27 juli 2009 om 13:35
ik zie van Suikervrij, Daantje1970 en Duffy niet iets concreets alleen onbegrip. Suikervrij geeft niet aan wat er nou daadwerkelijk was.
Dat er word gewaarschuwd niet voorover te hangen op een rolstoel met een voetenplankje lijkt me niet meer dan logisch zeker als het 2x gezegd moet worden. Dat ze pijn heeft gehad kan ik me meteen voorstellen, en dat niet iedereen even vriendelijk is is ook helemaal waar, maar ze doen wel hun werk. Van Duffy begrijp ik dat het niet praktisch was om zolang te moeten wachten omdat kind uit creche gehaald moest worden, maar als er nou wel wat was geweest? Als ze accuut aan de hartmonitor had moeten liggen dan had ze toch het zelfde probleem gehad? En uit ervaring weet ik dat bloeduitslagen bij een te hoge bloeddruk minimaal 2 uur kunnen duren, soms prikken ze vaker bloed en dan duurt het nog langer. En uren met een huilend kind die ook iets mankeerde, het is maar net wat het kindje mankeerde, dat het vervelend is is heel begrijpelijk maar om daarom het te rechtvaardigen dat je boos mag zijn tegen over het personeel vind ik niet gegrond.
Dat er word gewaarschuwd niet voorover te hangen op een rolstoel met een voetenplankje lijkt me niet meer dan logisch zeker als het 2x gezegd moet worden. Dat ze pijn heeft gehad kan ik me meteen voorstellen, en dat niet iedereen even vriendelijk is is ook helemaal waar, maar ze doen wel hun werk. Van Duffy begrijp ik dat het niet praktisch was om zolang te moeten wachten omdat kind uit creche gehaald moest worden, maar als er nou wel wat was geweest? Als ze accuut aan de hartmonitor had moeten liggen dan had ze toch het zelfde probleem gehad? En uit ervaring weet ik dat bloeduitslagen bij een te hoge bloeddruk minimaal 2 uur kunnen duren, soms prikken ze vaker bloed en dan duurt het nog langer. En uren met een huilend kind die ook iets mankeerde, het is maar net wat het kindje mankeerde, dat het vervelend is is heel begrijpelijk maar om daarom het te rechtvaardigen dat je boos mag zijn tegen over het personeel vind ik niet gegrond.
maandag 27 juli 2009 om 20:17
HPL ik ben best assertief, maar 5 dagen na mijn bevalling kon ik alleen maar huilen eigenlijk. Dus op dat moment weinig assertief inderdaad. Maar mijn man heeft er echt opgezeten, ook omdat we ons erge zorgen maakten en je gewoon ruim 2 uur niets en niemand te zien krijgt, terwijl je daar niet voor niks bent, dus natuurlijk ben je dan bezorgd. Dat ik mijn kind van de creche moest ophalen, daar hebben zij niks mee te maken, dat snap ik ook nog wel, maar het maakte het gevoel van arelaxed zijn wel compleet en gaf ook wel aan hoe lang we daar hebben moeten zitten.
Ik vind jouw reacties trouwens altijd zo lomp, maar goed, dat is alleen maar vervelend voor jou.
Ik vind jouw reacties trouwens altijd zo lomp, maar goed, dat is alleen maar vervelend voor jou.
maandag 27 juli 2009 om 21:00
Ik moet zeggen dat als al die zure reacties hier tegen mevrouw Modderman gericht van EH verpleegkundigen afkomen, ik snap waarom er zo humorloos en zonder enig begip wordt gereageerd op de EH....
Gelukkig zijn niet alle verpleegkundigen zo en zijn er ook grote schatten die het gewoon erg vinden dat mensen veel te lang moeten wachten op de EH en die begripvol en lief met patienten en eventuele begeleiders omgaan.
Wat een gezeik zeg....
Gelukkig zijn niet alle verpleegkundigen zo en zijn er ook grote schatten die het gewoon erg vinden dat mensen veel te lang moeten wachten op de EH en die begripvol en lief met patienten en eventuele begeleiders omgaan.
Wat een gezeik zeg....
maandag 27 juli 2009 om 21:23
Ik heb het ook niet tegen iemand persoonlijk hier maar meer in het algemeen.
Het affikken van mevrouw Modderman die best een geestig stukje heeft geschreven dat helaas voor velen uit Amsterdam herkenbaar zal zijn.
Mijn laatste ervaring bij de EH was dat nadat ik binnen kwam rennen omdat mijn man met een ambulance was binnengebracht er alleen door het luikje "een moment graag" klonk. Ik werd niet aangekeken en mevrouw ging lekker door met typen en printen.
Ik vond het al niet echt aardig maar ik had ook iemand met een breuk of weet ik veel wat kunnen zijn.
Onaardig en ongeinteresseerd gedrag.
Verder is het pure onzin dat je in Amsterdam eerst de doktersdienst belt.
Dat doe je als je iets hebt dat geen haast heeft maar bij een (mogelijke) breuk, wonden, hartklachten, etc. ga je gewoon naar de eerste hulp.
Ik wel in ieder geval....
Het affikken van mevrouw Modderman die best een geestig stukje heeft geschreven dat helaas voor velen uit Amsterdam herkenbaar zal zijn.
Mijn laatste ervaring bij de EH was dat nadat ik binnen kwam rennen omdat mijn man met een ambulance was binnengebracht er alleen door het luikje "een moment graag" klonk. Ik werd niet aangekeken en mevrouw ging lekker door met typen en printen.
Ik vond het al niet echt aardig maar ik had ook iemand met een breuk of weet ik veel wat kunnen zijn.
Onaardig en ongeinteresseerd gedrag.
Verder is het pure onzin dat je in Amsterdam eerst de doktersdienst belt.
Dat doe je als je iets hebt dat geen haast heeft maar bij een (mogelijke) breuk, wonden, hartklachten, etc. ga je gewoon naar de eerste hulp.
Ik wel in ieder geval....
maandag 27 juli 2009 om 21:32
Ik vind het geen geestig stukje, ik vind het suggestief, onterecht en opruiend. En voor mij is het niet herkenbaar. Alleen iedereen schijnt te verwachten dat wanneer ze iets hebben degene achter het loketje meteen alles laat vallen en te hulp schiet. Als ik hier een klaagzang hoor maar op een ander topic van iemand lees toch maar niet naar een specialist te gaan want even afwachten hoe het loopt.. sorry daar zakt mijn broek van af. Juist dat soort mensen roepen het hardst, verwachten met een vingerknip geholpen te worden en het liefst ook wanneer het hun uitkomt. Als je zo laks met je eigen gezondheid omgaat dan maakt het ook niet uit of je een paar uur moet wachten. Ik irriteer me aan het totale onbegrip naar seh personeel, en als ik lees in wat voor situaties mensen het dus blijkbaar rechtvaardig vinden om ze af te snauwen of agressief te bejegenen dan begrijp ik heel goed waarom sommigen stoicijns hun werk verrichten of bloed chagerijnig zijn.
maandag 27 juli 2009 om 22:01
quote:pontichella schreef op 27 juli 2009 @ 08:36:
Ik wist niet eens dat je nog naar de SEH kon gaan maar dacht dat je altijd eerst naar de HAP moest. Een aantal maanden geleden ben ik gevallen en werd geweigerd bij de SEH , moest naar de HAP. Aldaar besloot de arts een verbandje te leggen . Verder werd er geen aktie ondernomen. Na een week van vreselijke pijn bleken mijn knie en onderbeen gebroken. Wellicht waren er bij de SEH meteen fotos gemaakt en had ik niet een week lang met pijn rondgestrompeld.Bij ons zit de SEH en de HAP op dezelfde plek. Bij binnenkomst wordt er beoordeeld of je direct naar de SEH kan of eerst even naar de HAP moet. Bij de HAP kunnen ze ook besluiten om je naar de SEH te sturen, dat is dan 3 meter verderop. Ideaal zo.
Ik wist niet eens dat je nog naar de SEH kon gaan maar dacht dat je altijd eerst naar de HAP moest. Een aantal maanden geleden ben ik gevallen en werd geweigerd bij de SEH , moest naar de HAP. Aldaar besloot de arts een verbandje te leggen . Verder werd er geen aktie ondernomen. Na een week van vreselijke pijn bleken mijn knie en onderbeen gebroken. Wellicht waren er bij de SEH meteen fotos gemaakt en had ik niet een week lang met pijn rondgestrompeld.Bij ons zit de SEH en de HAP op dezelfde plek. Bij binnenkomst wordt er beoordeeld of je direct naar de SEH kan of eerst even naar de HAP moet. Bij de HAP kunnen ze ook besluiten om je naar de SEH te sturen, dat is dan 3 meter verderop. Ideaal zo.
maandag 27 juli 2009 om 22:06
quote:roosies schreef op 27 juli 2009 @ 13:35:
ik zie van Suikervrij, Daantje1970 en Duffy niet iets concreets alleen onbegrip. Suikervrij geeft niet aan wat er nou daadwerkelijk was.
Dat er word gewaarschuwd niet voorover te hangen op een rolstoel met een voetenplankje lijkt me niet meer dan logisch zeker als het 2x gezegd moet worden. Dat ze pijn heeft gehad kan ik me meteen voorstellen, en dat niet iedereen even vriendelijk is is ook helemaal waar, maar ze doen wel hun werk. Er stonden diverse andere rolstoelen met links en rechts een plankje, dus voor iedere voet een plankje. Dan val je minder snel naar voren. Die had ook gepakt kunnen worden. Overigens deed voorover lopen minder pijn, maar ik moest perse in een rolstoel.
ik zie van Suikervrij, Daantje1970 en Duffy niet iets concreets alleen onbegrip. Suikervrij geeft niet aan wat er nou daadwerkelijk was.
Dat er word gewaarschuwd niet voorover te hangen op een rolstoel met een voetenplankje lijkt me niet meer dan logisch zeker als het 2x gezegd moet worden. Dat ze pijn heeft gehad kan ik me meteen voorstellen, en dat niet iedereen even vriendelijk is is ook helemaal waar, maar ze doen wel hun werk. Er stonden diverse andere rolstoelen met links en rechts een plankje, dus voor iedere voet een plankje. Dan val je minder snel naar voren. Die had ook gepakt kunnen worden. Overigens deed voorover lopen minder pijn, maar ik moest perse in een rolstoel.
