Actueel
alle pijlers
Jossine Modderman
zondag 26 juli 2009 om 21:32
Uren wachten voor een verwijsbriefje’
Ik kan het niet laten om te reageren op het stukje van Jossine Modderman (hoofdredactrice Viva) in de parool van 21 juli j.l.
Jossine beschrijft een ervaring die ze heeft opgedaan in het OLVG te Amsterdam op de eerste hulp.
Tijdens het lezen van het artikel herkende ik de situatie die Josine beschreef wel degelijk, maar ik herkende erin ook zeker het onbegrip van patiënten.
Dat Jossine idolaat is van artsen en ziekenhuizen zoals ze dat zelf beschrijft, vind ik persoonlijk al niet erg gezond.
Je mag van geluk spreken als je niet veel met deze beroepsgroep te maken hebt en gezond bent.
Ik weet natuurlijk ook dat er op een eerste hulp fouten worden gemaakt. Ik wil ook best geloven dat er in de beschreven situatie mogelijk fouten zijn gemaakt.
De wachttijd is op een eerste hulp vaak erg lang.
Jossine heeft niet voor de bezuiniging in de zorg getekend, maar de verpleegkundige toch ook niet geloof ik.
Als je de actualiteiten volgt, weet je dat er een enorme krapte bestaat van personeel op de eerste hulp.
Jossine kan het niet laten om neerbuigend te schrijven over de werkzame verpleegkundigen.
De verpleegkundige die Jossine beschrijft als die Aubergine, heeft eerst vier jaar gestudeerd om verpleegkundige te worden, daarna volgt nog een vervolgopleiding en verschillende toetsingen om op de eerste hulp te mogen werken. Ook ik persoonlijk heb hard moeten werken en leren om op de spoedeisende hulp te kunnen werken.
Jossine praat over slecht gekwalificeerd personeel terwijl de verpleegkundigen allemaal een opleiding op HBO- niveau hebben gevolgd of daar mee bezig zijn.
Heeft Jossine zich op enig moment afgevraagd wat die aubergines aan het doen waren? Vanuit de wachtkamer kun je ook met ER ogen volgens mij niet zien wat er in de behandelkamer gebeurt.
Ik heb serieus meegemaakt dat we bezig waren met een reanimatie, was maar dat de buurvrouw (met die wetenschap) bleef vragen om een glaasje water.
Jossine beschrijft dat zij en de rest van de patiënten tijdens de lange wachttijd rustig op hun beurt hebben gewacht. Op de eerste hulp maak ik echter heel andere situaties mee.
Als verpleegkundige wordt je regelmatig uitgescholden en bedreigd. Je kunt je afvragen of dit aan de attitude van de verpleegkundig ligt. Ik geloof ook wel dat er een toenemende onverschilligheid ontstaat als je voor de honderdste keer voor hoer bent uitgemaakt.
Ik heb al vaak meegemaakt dat patiënten tegen je beginnen te schelden zonder dat je ze ook maar hebt gesproken. Mensen zijn het niet eens met de situatie en zoeken een wit pakje om dit te uiten.
Er wordt op een spoedeisende hulp triage gedaan om in te kunnen schatten wat de ernst van de klacht is en hoe snel behandeling vereist is.
De buurman van Jossine was vast vreselijk geschrokken, maar had waarschijnlijk alleen wat schaafwonden in het gezicht.
Dat dit geen levensbedreigende situatie is hoef ik vast niet te vertellen.
Het is belangrijk om patiënten goed te informeren en dat is in deze situatie kennelijk niet naar wens verlopen.
Ik vind het echter teleurstellend dat er op deze manier weer een negatief beeld wordt gegeven over het ziekenhuis en de verpleegkundigen.
Geloof me; wij doe ook maar ons best.
Om in de schrijfwijze van Jossine te eindigen; Ik hoop dat Jossine zich in het vervolg maar bezig blijft houden met lipstick en de laatste schoenentrend en niet met artikelen over de zorg.
Ik kan het niet laten om te reageren op het stukje van Jossine Modderman (hoofdredactrice Viva) in de parool van 21 juli j.l.
Jossine beschrijft een ervaring die ze heeft opgedaan in het OLVG te Amsterdam op de eerste hulp.
Tijdens het lezen van het artikel herkende ik de situatie die Josine beschreef wel degelijk, maar ik herkende erin ook zeker het onbegrip van patiënten.
Dat Jossine idolaat is van artsen en ziekenhuizen zoals ze dat zelf beschrijft, vind ik persoonlijk al niet erg gezond.
Je mag van geluk spreken als je niet veel met deze beroepsgroep te maken hebt en gezond bent.
Ik weet natuurlijk ook dat er op een eerste hulp fouten worden gemaakt. Ik wil ook best geloven dat er in de beschreven situatie mogelijk fouten zijn gemaakt.
De wachttijd is op een eerste hulp vaak erg lang.
Jossine heeft niet voor de bezuiniging in de zorg getekend, maar de verpleegkundige toch ook niet geloof ik.
Als je de actualiteiten volgt, weet je dat er een enorme krapte bestaat van personeel op de eerste hulp.
Jossine kan het niet laten om neerbuigend te schrijven over de werkzame verpleegkundigen.
De verpleegkundige die Jossine beschrijft als die Aubergine, heeft eerst vier jaar gestudeerd om verpleegkundige te worden, daarna volgt nog een vervolgopleiding en verschillende toetsingen om op de eerste hulp te mogen werken. Ook ik persoonlijk heb hard moeten werken en leren om op de spoedeisende hulp te kunnen werken.
Jossine praat over slecht gekwalificeerd personeel terwijl de verpleegkundigen allemaal een opleiding op HBO- niveau hebben gevolgd of daar mee bezig zijn.
Heeft Jossine zich op enig moment afgevraagd wat die aubergines aan het doen waren? Vanuit de wachtkamer kun je ook met ER ogen volgens mij niet zien wat er in de behandelkamer gebeurt.
Ik heb serieus meegemaakt dat we bezig waren met een reanimatie, was maar dat de buurvrouw (met die wetenschap) bleef vragen om een glaasje water.
Jossine beschrijft dat zij en de rest van de patiënten tijdens de lange wachttijd rustig op hun beurt hebben gewacht. Op de eerste hulp maak ik echter heel andere situaties mee.
Als verpleegkundige wordt je regelmatig uitgescholden en bedreigd. Je kunt je afvragen of dit aan de attitude van de verpleegkundig ligt. Ik geloof ook wel dat er een toenemende onverschilligheid ontstaat als je voor de honderdste keer voor hoer bent uitgemaakt.
Ik heb al vaak meegemaakt dat patiënten tegen je beginnen te schelden zonder dat je ze ook maar hebt gesproken. Mensen zijn het niet eens met de situatie en zoeken een wit pakje om dit te uiten.
Er wordt op een spoedeisende hulp triage gedaan om in te kunnen schatten wat de ernst van de klacht is en hoe snel behandeling vereist is.
De buurman van Jossine was vast vreselijk geschrokken, maar had waarschijnlijk alleen wat schaafwonden in het gezicht.
Dat dit geen levensbedreigende situatie is hoef ik vast niet te vertellen.
Het is belangrijk om patiënten goed te informeren en dat is in deze situatie kennelijk niet naar wens verlopen.
Ik vind het echter teleurstellend dat er op deze manier weer een negatief beeld wordt gegeven over het ziekenhuis en de verpleegkundigen.
Geloof me; wij doe ook maar ons best.
Om in de schrijfwijze van Jossine te eindigen; Ik hoop dat Jossine zich in het vervolg maar bezig blijft houden met lipstick en de laatste schoenentrend en niet met artikelen over de zorg.
zondag 26 juli 2009 om 22:39
quote:Star schreef op 26 juli 2009 @ 22:21:
Of op zijn minst: "Wilt u misschien een kopje koffie'
Tuurlijk, daar zijn verpleegkundigen voor.Op "onze" SEH in Arnhem staat gewoon een koffieautomaat en een twixautomaat (er komt wel meer uit dan alleen twix hoor). Misschien kostte het haar te veel moeite om op te staan? Of hebben ze die dingen daar niet.
Of op zijn minst: "Wilt u misschien een kopje koffie'
Tuurlijk, daar zijn verpleegkundigen voor.Op "onze" SEH in Arnhem staat gewoon een koffieautomaat en een twixautomaat (er komt wel meer uit dan alleen twix hoor). Misschien kostte het haar te veel moeite om op te staan? Of hebben ze die dingen daar niet.
zondag 26 juli 2009 om 22:39
Nou moet ik wel zeggen dat ik de klantvriendelijkheid in ziekenhuizen wel ernstig vind hoor. Er kan geen glimlachje vanaf.
En dan die doktersassistenten...... aangezien mijn vriend zoveel pijn had dat hij niet kon zitten, is hij in de hal gaan liggen tot de triageverpleegkundige kwam. Hierdoor zaten we vlak naast het hokje van de doktersassistent. Nou sorry, maar ik heb in mijn leven nog nooit zoveel onzinnig geklets gehoord. Doe dat even tijdens je pauze. En doe in de tussentijd iets aan informatievoorziening. Ik vind namelijk ook dat er wel iemand kan zeggen hoe lang je ongeveer moet wachten.
En dan die doktersassistenten...... aangezien mijn vriend zoveel pijn had dat hij niet kon zitten, is hij in de hal gaan liggen tot de triageverpleegkundige kwam. Hierdoor zaten we vlak naast het hokje van de doktersassistent. Nou sorry, maar ik heb in mijn leven nog nooit zoveel onzinnig geklets gehoord. Doe dat even tijdens je pauze. En doe in de tussentijd iets aan informatievoorziening. Ik vind namelijk ook dat er wel iemand kan zeggen hoe lang je ongeveer moet wachten.
zondag 26 juli 2009 om 22:43
Ben ik weer. Maar bij "ons" in Arnhem krijg je een kleur. Bijvoorbeeld rood, groen en geel. Voor rood staat maximaal 1 uur wachten, groen twee uur en geel vier uur. Ik weet de exacte tijden niet, maar je kunt dus wel zien hoelang het maximaal kan gaan duren. Zodat je een beetje idee hebt en af kunt tellen.
zondag 26 juli 2009 om 22:47
Dana, ze kunnen geen enkele indicatie geven want als in Zuidoost een paar drugdealers van het balkon springen, in noord een ongeluk op de A 10 gebeurt en tijdens de wekelijkse voetbal/hocky tennistraningen ongelukjes gebeuren dan wil het wel eens druk zijn. Het is niet zo dat je daar op afspraak komt. Of dat ze per patient 20 minuten inruimen. Dat personeel de blikken ontwijkt en zo veel mogelijk de confrontatie vermijd vind ik niet meer dan logisch. Als ze de wachtenden in de gelegenheid zouden stellen om vragen te stellen komen ze niet aan hun werk toe, moet je nog langer wachten. En dan heb ik het nog niet over de discussies die er soms plaatsvinden waardoor het dus nog langer gaat duren. Zolang je niet niks hebt waar je accuut aan geholpen moet worden of levensbedreigend is moet je wachten zo simpel is dat. En dat mensen als ze zijn gevallen niet eerst een huisarts bezoeken maar meteen naar de spoedeisendehulp gaan dat is een keus die ze zelf maken. Daar kan het verplegend personeel niks aan doen. Die lopen daar niet rond om info te verstrekken maar om mensen te verplegen. En als je dan werkelijk vind dat je niet netjes word geholpen meld het dan lekker in het ziekenhuis zelf. Maar schrijf dan niet zo een suggestief stukje in de krant denkende dat je daarmee iets kan afdwingen.
zondag 26 juli 2009 om 23:31
zondag 26 juli 2009 om 23:33
quote:viooltje333 schreef op 26 juli 2009 @ 23:28:
Even een reactie op het stukje van Dana.
Op de spoedeisendehulp waar ik werk waar ik werk mogen we niemand wegsturen.
Vanuit het bestuur wordt dit beleid bepaald.
Mensen worden trouwens ook vaak boos als je ze naar de HAP verwijst.En wat ik daar dan weer van weet: het beleid is dat er niemand weggestuurd mag worden, want het is namelijk voor de artsen erg makkelijk geld verdienen voor "het plakken van een pleister" .. Letterlijk gezegd door een arts..
Even een reactie op het stukje van Dana.
Op de spoedeisendehulp waar ik werk waar ik werk mogen we niemand wegsturen.
Vanuit het bestuur wordt dit beleid bepaald.
Mensen worden trouwens ook vaak boos als je ze naar de HAP verwijst.En wat ik daar dan weer van weet: het beleid is dat er niemand weggestuurd mag worden, want het is namelijk voor de artsen erg makkelijk geld verdienen voor "het plakken van een pleister" .. Letterlijk gezegd door een arts..
zondag 26 juli 2009 om 23:48
Hoe het komt laat ik in het midden, want ik heb me er niet in verdiept, en ik kom gelukkig (bijna) nooit op de SEH, maar ik vind het wel heel erg wanneer de patient uuuuren moet wachten voordat hij/zij geholpen wordt...
Het lijkt me ook niet echt de genezing van het letsel bevorderen....
Het lijkt me ook niet echt de genezing van het letsel bevorderen....
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
zondag 26 juli 2009 om 23:53
Pfff, waarom doet iedereen toch altijd alsof verpleegkundigen heiligen zijn. Ze werken, ja, woehoe, applaus. Sommigen werken goed en hard, sommigen zijn onbeschoft en lui, nét als gewone mensen. Jossine vertelt toch gewoon haar ervaring?! Waarom ze daar een platform voor krijgt is me dan weer wel een raadsel, want voor klaagzangen over de zorg hoef je geen krant open te slaan. Totaal overbodig. Maar goed. Ze kan toch best gelijk hebben.
zondag 26 juli 2009 om 23:54
quote:roosies schreef op 26 juli 2009 @ 22:47:
Dana, ze kunnen geen enkele indicatie geven want als in Zuidoost een paar drugdealers van het balkon springen, in noord een ongeluk op de A 10 gebeurt en tijdens de wekelijkse voetbal/hocky tennistraningen ongelukjes gebeuren dan wil het wel eens druk zijn. Het is niet zo dat je daar op afspraak komt. Of dat ze per patient 20 minuten inruimen. Dat personeel de blikken ontwijkt en zo veel mogelijk de confrontatie vermijd vind ik niet meer dan logisch. Als ze de wachtenden in de gelegenheid zouden stellen om vragen te stellen komen ze niet aan hun werk toe, moet je nog langer wachten. En dan heb ik het nog niet over de discussies die er soms plaatsvinden waardoor het dus nog langer gaat duren. Zolang je niet niks hebt waar je accuut aan geholpen moet worden of levensbedreigend is moet je wachten zo simpel is dat. En dat mensen als ze zijn gevallen niet eerst een huisarts bezoeken maar meteen naar de spoedeisendehulp gaan dat is een keus die ze zelf maken. Daar kan het verplegend personeel niks aan doen. Die lopen daar niet rond om info te verstrekken maar om mensen te verplegen. En als je dan werkelijk vind dat je niet netjes word geholpen meld het dan lekker in het ziekenhuis zelf. Maar schrijf dan niet zo een suggestief stukje in de krant denkende dat je daarmee iets kan afdwingen. Helemaal mee eens.
Dana, ze kunnen geen enkele indicatie geven want als in Zuidoost een paar drugdealers van het balkon springen, in noord een ongeluk op de A 10 gebeurt en tijdens de wekelijkse voetbal/hocky tennistraningen ongelukjes gebeuren dan wil het wel eens druk zijn. Het is niet zo dat je daar op afspraak komt. Of dat ze per patient 20 minuten inruimen. Dat personeel de blikken ontwijkt en zo veel mogelijk de confrontatie vermijd vind ik niet meer dan logisch. Als ze de wachtenden in de gelegenheid zouden stellen om vragen te stellen komen ze niet aan hun werk toe, moet je nog langer wachten. En dan heb ik het nog niet over de discussies die er soms plaatsvinden waardoor het dus nog langer gaat duren. Zolang je niet niks hebt waar je accuut aan geholpen moet worden of levensbedreigend is moet je wachten zo simpel is dat. En dat mensen als ze zijn gevallen niet eerst een huisarts bezoeken maar meteen naar de spoedeisendehulp gaan dat is een keus die ze zelf maken. Daar kan het verplegend personeel niks aan doen. Die lopen daar niet rond om info te verstrekken maar om mensen te verplegen. En als je dan werkelijk vind dat je niet netjes word geholpen meld het dan lekker in het ziekenhuis zelf. Maar schrijf dan niet zo een suggestief stukje in de krant denkende dat je daarmee iets kan afdwingen. Helemaal mee eens.
maandag 27 juli 2009 om 00:05
maandag 27 juli 2009 om 07:28
Er zullen vast genoeg (te veel) mensen zijn die zich agressief gedragen tegenover verplegend personeel, maar soms kan ik het me wel voorstellen.
Vorig jaar heb ik op 1 dag 2 keer op de SEH gezeten, voor wat later bleek een acute blindendarmontsteking. En dan heb je pijn hoor!! Ik kon bijvoorbeeld absoluut niet rechtop of naar achteren zitten. Voorover gebogen deed het nog de minste pijn. 's Morgens werd ik opgehaald voor iemand van de SEH. Moest zelf op de rolstoel gaan zitten, de vriend van mijn moeder moest duwen en ik zat met jas en tas op schoot in de rolstoel. Naar voren, want dat deed het minste zeer. Het was een rolstoel met 1 voetenplankje in het midden, waardoor mijn volle gewicht op de plankje rustte. En daardoor klapte de rolstoel af en toe naar voren.
Tot 2 keer toe riep de SEH-medewerkster mij bits toe dat ik niet naar voren moest gaan zitten. Na de 2e keer riep ik op dezelfde manier dat achterover teveel zeer deed. Toen kreeg ik als reactie dat er zo niet gesproken werd naar verplegend personeel. Nee, maar zij mogen wel zo praten naar patienten??
In de behandelkamer aangekomen moest ik zelf op een hoog bed gaan klimmen, dat niet lager werd gezet. Toen ik daarop lag zei ze dat ik mijn broek uit moest doen. Ze maakte geen aanstalten om te helpen, dus moest ik weer van het bed afklimmen, mijn broek uitdoen en op het bed klimmen. En ik verging werkelijk van de pijn, maar ik werd totaal niet geholpen door haar.
Na een conflict over de temperatuur opnemen ging ze weg en werd ik daarna door iemand geholpen die wel aardig was. Als ze dit bij iedereen doet, dan kan ik me best wel eens voorstellen dat ze uitgescholden wordt of misschien erger.
Vorig jaar heb ik op 1 dag 2 keer op de SEH gezeten, voor wat later bleek een acute blindendarmontsteking. En dan heb je pijn hoor!! Ik kon bijvoorbeeld absoluut niet rechtop of naar achteren zitten. Voorover gebogen deed het nog de minste pijn. 's Morgens werd ik opgehaald voor iemand van de SEH. Moest zelf op de rolstoel gaan zitten, de vriend van mijn moeder moest duwen en ik zat met jas en tas op schoot in de rolstoel. Naar voren, want dat deed het minste zeer. Het was een rolstoel met 1 voetenplankje in het midden, waardoor mijn volle gewicht op de plankje rustte. En daardoor klapte de rolstoel af en toe naar voren.
Tot 2 keer toe riep de SEH-medewerkster mij bits toe dat ik niet naar voren moest gaan zitten. Na de 2e keer riep ik op dezelfde manier dat achterover teveel zeer deed. Toen kreeg ik als reactie dat er zo niet gesproken werd naar verplegend personeel. Nee, maar zij mogen wel zo praten naar patienten??
In de behandelkamer aangekomen moest ik zelf op een hoog bed gaan klimmen, dat niet lager werd gezet. Toen ik daarop lag zei ze dat ik mijn broek uit moest doen. Ze maakte geen aanstalten om te helpen, dus moest ik weer van het bed afklimmen, mijn broek uitdoen en op het bed klimmen. En ik verging werkelijk van de pijn, maar ik werd totaal niet geholpen door haar.
Na een conflict over de temperatuur opnemen ging ze weg en werd ik daarna door iemand geholpen die wel aardig was. Als ze dit bij iedereen doet, dan kan ik me best wel eens voorstellen dat ze uitgescholden wordt of misschien erger.
maandag 27 juli 2009 om 07:49
Vroeger kon ik me altijd verbazen als ik weer eens iets las over agressiviteit op de Eerste Hulp. Ik wil niet zeggen dat ik het nu wel begrijp, maar sinds mijn ervaring op de EH kan ik me er wel wat bij voorstellen. Ik moest me laatst, nog geen week na mijn bevalling, melden op de EH vanwege een torenhoge bloeddruk. We moesten er direct heen en pasgeboren baby ging mee. Om 18.00 uur zou mijn dochter pas van de creche moeten worden gehaald, dus tijd zat. We hebben er uiteindelijk tot kwart voor 6 gezeten... Waar ik me echt groen en geel aan ergerde is de miscommunicatie steeds. Het wachten tot daar aantoe, maar telkens van het kastje naar de muur worden gestuurd is ook niet fijn. En dat je bijna 7 uur op een EH bent voor uiteindelijk een bloedonderzoek en een urineonderzoek vind ik best lang. Aan het personeel ligt het niet, die zijn druk genoeg en proberen te doen wat ze kunnen, maar het is toch belachelijk dat de medische zorg zo slecht geregeld is in Nederland...
Dat ik me de agressie van sommige mensen kan voorstellen heeft niet zozeer met mijn ervaring te maken, maar wel met iemand die ook op de EH was met een klein kindje die iets mankeerde en daar ook uren met een huilend kind heeft gezeten, een verpleegster die maar niet kwam, het lab wat geen mankracht genoeg had om iemand te sturen, etc. Ik zou daar heel ongelukkig van worden, ook omdat je al niet lekker zit als je kind iets mankeert.
Dus heel simpel stellen dat Jossine niet moet zeuren, tsja. Ik kan me de ergernissen wel voorstellen eigenlijk.
Dat ik me de agressie van sommige mensen kan voorstellen heeft niet zozeer met mijn ervaring te maken, maar wel met iemand die ook op de EH was met een klein kindje die iets mankeerde en daar ook uren met een huilend kind heeft gezeten, een verpleegster die maar niet kwam, het lab wat geen mankracht genoeg had om iemand te sturen, etc. Ik zou daar heel ongelukkig van worden, ook omdat je al niet lekker zit als je kind iets mankeert.
Dus heel simpel stellen dat Jossine niet moet zeuren, tsja. Ik kan me de ergernissen wel voorstellen eigenlijk.
maandag 27 juli 2009 om 07:54
Oh ja, wat mij ook opviel is dat mensen op de EH zo slecht worden ontvangen. Je zit daar niet voor je lol, je bent angstig, want je weet niet wat er aan de hand kan zijn, dan is het wel fijn als er enige empathie is vanuit het verplegend personeel. Maar door de druk is daar nauwelijks oog en tijd voor, terwijl het juist zo belangrijk is om mensen gerust te stellen/het gevoel te geven dat ze er niet alleen voor staan. Ook niet als het "slechts" om iets onschuldigs gaat.
