Kinderen zijn in vijf jaar minder buiten gaan spelen

17-04-2018 08:10 412 berichten
Wat ik zo typisch vind: de m.i. nummer 1- oorzaak wordt helemaal niet genoemd. Ik heb er natuurlijk geen onderzoek naar gedaan, maar het eerste waar ik aan denk is dat het komt naar het aanbod schermen binnenshuis. In die vijf jaar is de iPad erg in opkomst geraakt. Er staat wel iets vaags als 'meer keuzes', maar niks over schermen. Wat denken jullie?

http://nos.nl/l/2227689
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste zoon heeft buitenspelen nooit leuk gevonden. Echt nooit. Hij hield met name niet van het rangorde bepalen, het pikken op kinderen die lager in rangorde stonden, het mee moeten doen in een groep. Hij beleefde helemaal geen plezier aan samen spelen.
Je zou denken dat ie een bijzonder niet-sociale jongvolwassene is geworden, maar het tegendeel is waar.
hollebollegijs schreef:
17-04-2018 13:37
Precies, tijden veranderen.

Speel je een keer buiten dan heb je door je smartphone een soort Track & Trace bij je.
Een verkeerde beweging en een correctieve APP volgt.

Sta je thuis te ontkennen dat je stiekem naar het winkelcentrum bent geweest heeft een vriendje het op Facebook gezet en jouw daarin getackd

Net als je schoolagenda online en je cijferlijst digitaal opvraagbaar door je ouders.

Volgens mij hadden wij het makkelijker.
Vroeger moesten de ouders het hebben van de "buurtroddels"wat je allemaal deed, nu kijken ze in de geschiedenis van de whatsapp of je facebook.
Alle reacties Link kopieren
Is dat zo? Wij hebben allemaal geen facebook en ik kan echt niet in de mobieltjes van mijn kinderen komen hoor, zwaar beveiligd.
Kastanjez schreef:
17-04-2018 13:17
Ten eerste ken ik echt geen een BSO in onze stad waar het buitenspelgebied zo groot is dat er ergens een plek is waar de leiding je niet kan zien.
Ten tweede heb ik op onze BSO gehoord dat dat ene hoekje op het terrein waar de kinderen bijna helemaal buiten het zicht van de leiding is, altijd het populairste hoekje van het hele terrein is.

Ik zie een hele grote meerwaarde in buitenspelen zonder toezicht. Je eigen tijd in de gaten houden, zelf leren wat wel en niet kan en mag, zowel sociaal als fysiek. Zelf je grenzen ontdekken (zonder dat iemand net voordat je die grens bereikt hebt al roept 'stop hou op!!!').
Blijkbaar zien steeds minder mensen die meerwaarde en dat is vooral jammer (vind ik dan) omdat het daardoor voor mij ook moeilijk word mijn kinderen wel die ruimte geven. Helemaal in je eentje buiten spelen is namelijk geen ruk aan, het gaat erom dat je met een of meerdere vriendjes dat kunt doen. Dat geeft ook nog een bepaalde veiligheid.
Mijn kind heeft nog niet de leeftijd dat hij alleen buiten kan spelen (2 jaar vind ik echt te jong). Op het kdv zijn er wel plekken waar hij speelt waar hij niet te zien is. Ze spelen daar ook met een stuk of 12 kinderen samen.

Voor nu vind ik dit genoeg, maar ik snap dat het jammer is voor oudere kinderen als helemaal zelf spelen niet meer voorkomt. Ik vond dat zelf als kind geweldig, fikkie stoken, in bomen klimmen, over sloten springen, verdwalen in een bos, wij deden dat allemaal alleen vooral rond de leeftijd van 8-12 jaar.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
17-04-2018 13:25
Kinderen spelen samen op veldjes omdat ze daar plezier aan beleven, niet om aan hun rangorde te werken.

Hoewel, dat werken aan die "rangorde" kan wel degelijk een bepaalde rol spelen, maar in dat geval heeft die rangorde dan ook betekenis voor hen. Of krijgt het dat altijd/in de meeste gevallen wel?

Ik krijg sterk de indruk dat het belang van buiten spelen weinig te maken heeft met het belang van spelen, maar met sociale vaardigheden.
Uiteraard spelen ze niet samen om een rangorde te ontdekken maar het ontwikkelen van sociale vaardigheden, waarvan de rangorde en compromissen sluiten een onderdeel zijn.

Ik neem een simpel voorbeeld, ik kwam online een dure management training tegen, wat gaan ze voor veel geld - onder begeleiding doen :-D
http://www.ihs-training.com/survival-training.html

* Vuurtje stoken
* Hutten bouwen
* Vlotten bouwen
* Door de bossen lopen

Etc. etc. etc.

Dat waren ongeveer de dingen die wij - afhankelijk waar ons huis stond - deden ZONDER begeleiding tijdens het buiten spelen.

Samen een hut / vlot bouwen is samen werken en compromissen sluiten.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
Hier wordt gelukkig nog veel buiten gespeeld! We wonen in een dorp en soms zijn we uren buiten op straat aan het spelen. Springtouwen stoepranden, krijten, balverstoppertje.. Ik ben er wel bij. Dochter is pas 2.. Als ze naar buiten loopt roept ze al alle namen van de buurkinderen als ze er niet zijn. (School)
Alle reacties Link kopieren
LaFleurNoire schreef:
17-04-2018 13:42
Is dat zo? Wij hebben allemaal geen facebook en ik kan echt niet in de mobieltjes van mijn kinderen komen hoor, zwaar beveiligd.
Ik chargeerde een beetje maar ik heb met collega's gewerkt waar de hele familie Zoek Mijn iPhone heeft aanstaan en daar ook gerichte vragen over werden gesteld ook man aan vrouw en vise versa
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
https://jantjebeton.nl/uploads/files/On ... 951504.pdf

Hier het hele onderzoek voor jantje beton
Alle reacties Link kopieren
LaFleurNoire schreef:
17-04-2018 13:37
Mijn oudste zoon heeft buitenspelen nooit leuk gevonden. Echt nooit. Hij hield met name niet van het rangorde bepalen, het pikken op kinderen die lager in rangorde stonden, het mee moeten doen in een groep. Hij beleefde helemaal geen plezier aan samen spelen.
Je zou denken dat ie een bijzonder niet-sociale jongvolwassene is geworden, maar het tegendeel is waar.

Hele generaties - ook hier op VIVA - vonden het wel leuk.

Kon hij wel tegen zonlicht toen hij op zijn 18e buiten kwam ;)
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
Ik woon in een binnenstad en oudste dochter van 8 speelt regelmatig buiten. Met haar step en twee vriendinnetjes uit de buurt. De eerste keer dat ze zo buiten ging spelen vond ik het doodeng, maar ja, ze wilde hartstikke graag en die vriendinnetjes deden het vaker. Ik was zo blij toen ze een uurtje later weer binnenstapte. Sindsdien is het wel makkelijker geworden. :sigh:

Als buitenstaander kan je wel gaan zitten zeveren dat ouders hun kinderen niet meer loslaten, maar er zijn gewoon veel gevaren. En tuurlijk, het aantal incidenten zal best meevallen. Maar wat als het net jouw kind is? Die op het verkeerde moment op de verkeerde plek is? Er komt veel meer informatie binnen over wat een kind allemaal kan overkomen en dat is best eng als ouder zijnde. Je kan niet alles voorkomen en de bescherming moet niet verstikkend worden, maar is het nou echt zo raar dat ouders zuinig zijn op hun kinderen?
hollebollegijs schreef:
17-04-2018 13:46
Uiteraard spelen ze niet samen om een rangorde te ontdekken maar het ontwikkelen van sociale vaardigheden, waarvan de rangorde en compromissen sluiten een onderdeel zijn.

Ik neem een simpel voorbeeld, ik kwam online een dure management training tegen, wat gaan ze voor veel geld - onder begeleiding doen :-D
http://www.ihs-training.com/survival-training.html

* Vuurtje stoken
* Hutten bouwen
* Vlotten bouwen
* Door de bossen lopen

Etc. etc. etc.

Dat waren ongeveer de dingen die wij - afhankelijk waar ons huis stond - deden ZONDER begeleiding tijdens het buiten spelen.

Samen een hut / vlot bouwen is samen werken en compromissen sluiten.
De dingen die je noemt klinken interessant, maar ik denk meer dat het gevolg is dat ze leren samen te werken, compromissen sluiten etc omdat ze de activiteiten (samen) leuk vinden. Ze bedenken de activiteit niet omdat het zo goed is voor hun samenwerking en sociale vaardigheden.

Zoals een ander kind gaat voetballen, omdat ie van voetballen houdt en het gezellig vindt met anderen, niet omdat ie denkt: van voetballen leer ik functioneren in een team.

En andere kinderen zijn liever alleen bezig. Binnen, buiten. Maar ik denk niet dat ze door de keuze van hun activiteit per definitie minder leren op sociaal gebied, of over samenwerken of compromissen sluiten. Of misschien ook wel, maar ik denk dat de keuzes die ze maken van nature keuzes zijn die bij hen passen.

Een kind dat gericht is op anderen zal zowel binnen, buiten, onder of zonder toezicht, op een veldje of in de vrije natuur, denk ik uit zichzelf andere keuzes maken dan een kind dat meer gericht is op het onderzoeken van de materie dan op samenwerken of -spelen met anderen.
De misdaadcijfers zijn wel naar beneden gegaan, maar hier in de buurt is vorig jaar nog iemand op klaarlichte dag geliquideerd. En ik woon echt niet in een achterstandswijk of iets dergelijks. En ja, er waren ook kinderen aan het spelen die het hebben gezien.

Ik merk toch dat dit soort gebeurtenissen me beïnvloeden.
Alle reacties Link kopieren
Als kind om leren gaan met gevaar en je eigen problemen oplossen is érg waardevol..en veel van die gevaarlijke situaties gebeuren toch net als papa en mama even niet kijken. Buitenspelen is in mijn ogen dan ook een goede zaak, maar niet iets waartoe een gemeente verplicht 'buitenspeeldagen' moet gaan organiseren. Het moet juist iets meer vanuit de ouders (en ook de basisschool) komen: iets meer vertrouwen in je kind en leren dat je kind vanaf een jaar of 8 toch echt los moet worden gelaten zodat hij/zij zelf kan ondervinden wat er gebeurt als je die spannende wijk in loopt, wat te doen als iemand vervelend doet tijdens een spelletje of als je een fikkie stookt in het gemeenteperkje.
Alle reacties Link kopieren
hollebollegijs schreef:
17-04-2018 13:54
Hele generaties - ook hier op VIVA - vonden het wel leuk.

Kon hij wel tegen zonlicht toen hij op zijn 18e buiten kwam ;)
Niet buiten spelen betekent uiteraard niet dat hij niet buiten kwam. Het feit dat hele generaties het wel leuk vinden houdt de facto niet in dat kinderen die het niet leuk vinden opgroeien tot niet-sociale lichtschuwe wezens die zich in de maatschappij niet staande kunnen houden.
Lil0u schreef:
17-04-2018 10:37

En als je zelf een paar dagen met je kind thuis bent, dan is het toch haast niet te doen om binnen te blijven?
O jawel hoor, dat gaat prima. Ze worden niet allemaal vervelend als ze binnen zitten.
Overigens sporten ze minstens 4 en 6 uur per week, dus in de vakantie hebben ze dat ook nog.
Lil0u schreef:
17-04-2018 14:10
De misdaadcijfers zijn wel naar beneden gegaan, maar hier in de buurt is vorig jaar nog iemand op klaarlichte dag geliquideerd. En ik woon echt niet in een achterstandswijk of iets dergelijks. En ja, er waren ook kinderen aan het spelen die het hebben gezien.

Ik merk toch dat dit soort gebeurtenissen me beïnvloeden.
Ik wil mijn kinderen graag leren dat je niet in angst moet leven. Net zoals duizenden mensen dagelijks gewoon in de auto stappen zonder er vaak bij stil te staan dat je dan een ongeluk kunt krijgen (en intussen bang zijn om te vliegen, wat een veel veiligere vorm van vervoer is) ga ik niet ineens niet meer naar Brussel of Londen omdat daar een aanslag is geweest.

Verschrikkelijk als je kind een liquidatie moet meemaken maar dat is natuurlijk gruwelijk incidenteel. 1 op de 4 meisjes en 1 op de 6 jongens wordt voor zijn of haar 18e seksueel misbruikt dus de kans dat dat je overkomt is veel en veel groter. (en ook dat laat mij niet beinvloeden om mijn kind ineens niet op Scouting te doen ofzo, maar dat terzijde). We zijn met zijn allen gewoon veels te bang, en hoe banger je wordt, hoe gevaarlijker de wereld inderdaad ook wordt.
Kastanjez schreef:
17-04-2018 14:48
Ik wil mijn kinderen graag leren dat je niet in angst moet leven. Net zoals duizenden mensen dagelijks gewoon in de auto stappen zonder er vaak bij stil te staan dat je dan een ongeluk kunt krijgen (en intussen bang zijn om te vliegen, wat een veel veiligere vorm van vervoer is) ga ik niet ineens niet meer naar Brussel of Londen omdat daar een aanslag is geweest.

Verschrikkelijk als je kind een liquidatie moet meemaken maar dat is natuurlijk gruwelijk incidenteel. 1 op de 4 meisjes en 1 op de 6 jongens wordt voor zijn of haar 18e seksueel misbruikt dus de kans dat dat je overkomt is veel en veel groter. (en ook dat laat mij niet beinvloeden om mijn kind ineens niet op Scouting te doen ofzo, maar dat terzijde). We zijn met zijn allen gewoon veels te bang, en hoe banger je wordt, hoe gevaarlijker de wereld inderdaad ook wordt.
Helemaal eens hoor. Ik moet me daar ook overheen zetten en dat doe ik ook zeker, maar ik snap die angst wel. Het is moeilijk je kind los te laten, zeker als het een kind is dat graag het experiment opzoekt, om het zo maar te noemen.
Alle reacties Link kopieren
Kastanjez schreef:
17-04-2018 14:48
Ik wil mijn kinderen graag leren dat je niet in angst moet leven. Net zoals duizenden mensen dagelijks gewoon in de auto stappen zonder er vaak bij stil te staan dat je dan een ongeluk kunt krijgen (en intussen bang zijn om te vliegen, wat een veel veiligere vorm van vervoer is) ga ik niet ineens niet meer naar Brussel of Londen omdat daar een aanslag is geweest.

Verschrikkelijk als je kind een liquidatie moet meemaken maar dat is natuurlijk gruwelijk incidenteel. 1 op de 4 meisjes en 1 op de 6 jongens wordt voor zijn of haar 18e seksueel misbruikt dus de kans dat dat je overkomt is veel en veel groter. (en ook dat laat mij niet beinvloeden om mijn kind ineens niet op Scouting te doen ofzo, maar dat terzijde). We zijn met zijn allen gewoon veels te bang, en hoe banger je wordt, hoe gevaarlijker de wereld inderdaad ook wordt.
Ik had laatst nog de gedachte dat je als ouders zijnde tegenwoordig wel compleet mesjogge moet zijn om je kind nog aan een katholieke kerk gebeurtenis toe te vertrouwen zonder ouderlijk toezicht.
Volgens mij heb je daar als kind gewoon 90% kans om misbruikt te worden.
(ja, I know, veel te gechargeerd maar ik kan me zoooo boos maken om die hoge misbruikcijfers en dat er geen ruk aan gedaan wordt)
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
17-04-2018 14:07
De dingen die je noemt klinken interessant, maar ik denk meer dat het gevolg is dat ze leren samen te werken, compromissen sluiten etc omdat ze de activiteiten (samen) leuk vinden. Ze bedenken de activiteit niet omdat het zo goed is voor hun samenwerking en sociale vaardigheden.

Dat schreef ik al eerder, leren samenwerken, rangorde, compromissen sluiten etc. zijn een gevolg van buiten spelen zonder toezicht niet het doel.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
17-04-2018 14:02


Als buitenstaander kan je wel gaan zitten zeveren dat ouders hun kinderen niet meer loslaten, maar er zijn gewoon veel gevaren. En tuurlijk, het aantal incidenten zal best meevallen. Maar wat als het net jouw kind is? Die op het verkeerde moment op de verkeerde plek is? Er komt veel meer informatie binnen over wat een kind allemaal kan overkomen en dat is best eng als ouder zijnde. Je kan niet alles voorkomen en de bescherming moet niet verstikkend worden, maar is het nou echt zo raar dat ouders zuinig zijn op hun kinderen?
Nee maar het komt toch.

Je kan ze nog zo lang beschermen er komt een moment dat ze de deur uitstappen en JIJ er niets meer over te zeggen hebt.
Dan kunnen ze beter maar geleidelijk gewend zijn aan die vrijheid dan in een keer pats boem de vrije natuur / samenleving in.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
hollebollegijs schreef:
17-04-2018 15:01
Dat schreef ik al eerder, leren samenwerken, rangorde, compromissen sluiten etc. zijn een gevolg van buiten spelen zonder toezicht niet het doel.
Op het kdv waar mijn zoon heen gaat zie ik al deze dingen gebeuren. Het zijn kinderen tot 4 jaar, dus toezicht is wel wenselijk, maar de leidsters laten de kinderen zoveel mogelijk vrij spelen en grijpen niet snel in.

Alleen als een kind echt hard valt ofzo natuurlijk wel, maar verder laten ze veel op het beloop, ook ruzietjes enzo laten ze de kinderen zoveel mogelijk zelf oplossen.

Ik heb echt het idee dat mijn zoon hier heel veel van leert.
hollebollegijs schreef:
17-04-2018 15:01
Dat schreef ik al eerder, leren samenwerken, rangorde, compromissen sluiten etc. zijn een gevolg van buiten spelen zonder toezicht niet het doel.
Dan bedoelen we hetzelfde. ;-) Maar ik denk dat als een kind er van nature niet van houdt om anderen op te zoeken/in groepjes rond te trekken/kinderen op een veldje op te zoeken, dan zal hij of zij dat ook niet gaan leren als je hem of haar er gewoon maar tussen dropt.

Sterker nog, stel dat je een voorbeeld neemt van 2 kinderen die wel allebei gericht zijn op anderen, maar met andere interesses.

Ik denk dat een kind dat houdt van buiten het bos in gaan, een boomhut houden samen met 1 vriendje andere vaardigheden leert dan het kind dat houdt van een balspel en naar buiten gaat om een groep van tien kinderen op een speelveldje te ontmoeten.

Maar ik denk dat ze dus vooral vaardigheden leren die toch al aansluiten bij we ze zelf zijn. Denk je niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik had als kind een hekel aan buiten spelen, ik zat liever in een boek, of speelde binnen met een vriendinnetje.
Mijn kinderen hebben dat van mij geërfd, alleen i.p.v. een boek is het een scherm.
Ik zie het probleem niet.
Onsterfelijk Verheven
Bovendien, bestaat er zoiets als rangorde? Ik snap perfect wat ermee bedoeld wordt waneer kinderen in groepen buiten spelen met elkaar?

Maar dan zijn kinderen eenmaak volwassen, geleerd om met rangorde om te gaan, blijkt daarvan niets te bestaan in hun volwassen wereld...
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
17-04-2018 16:53
Ik had als kind een hekel aan buiten spelen, ik zat liever in een boek, of speelde binnen met een vriendinnetje.
Mijn kinderen hebben dat van mij geërfd, alleen i.p.v. een boek is het een scherm.
Ik zie het probleem niet.

Ik denk dat de behoefte aan interactie met anderen inderdaad anders is als je een stoornis in het autisme spectrum hebt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven