Actueel
alle pijlers
Kwart jongeren keert terug ouderlijk huis
donderdag 12 mei 2016 om 08:49
Voor jongeren zijn steeds meer dingen flexibel en onzeker: relaties, banen en nu dus ook huisvesting', zegt bijzonder hoogleraar Jan Latten, hoogleraar sociale demografie en hoofddemograaf van het CBS over het vandaag gepubliceerde onderzoek van het CBS. 'Vastigheid is iets voor dertig plus'.
Het percentage 'boemerangkinderen' neemt sinds de jaren zeventig gestaag toe. Waar 16 procent van de jongeren die in 1995 het huis verlieten binnen vijf jaar terugkeerde, is tegenwoordig een kwart van de nestverlaters weer (tijdelijk) thuis. De toename kan deels worden verklaard door de stijging van het aantal alleenstaande jongeren. Kinderen die uit huis gaan wonen zijn steeds vaker alleen in plaats van met een partner en zijn daarom minder zelfredzaam, zo is de gedachte. Maar ook de groep die wél samen gaat wonen keert soms huiswaarts, blijkt uit de nieuwe cijfers. Een relatiebreuk blijft de nummer één oorzaak voor een terugkeer naar het ouderlijk nest.
Hier bron en volledig artikel:
http://www.volkskrant.nl/ ... -ouderlijk-huis~a4299168/
Wat denken jullie goede ontwikkeling of bléh! een teken dat het allemaal niet zo geweldig gaat in Nederland!
Het percentage 'boemerangkinderen' neemt sinds de jaren zeventig gestaag toe. Waar 16 procent van de jongeren die in 1995 het huis verlieten binnen vijf jaar terugkeerde, is tegenwoordig een kwart van de nestverlaters weer (tijdelijk) thuis. De toename kan deels worden verklaard door de stijging van het aantal alleenstaande jongeren. Kinderen die uit huis gaan wonen zijn steeds vaker alleen in plaats van met een partner en zijn daarom minder zelfredzaam, zo is de gedachte. Maar ook de groep die wél samen gaat wonen keert soms huiswaarts, blijkt uit de nieuwe cijfers. Een relatiebreuk blijft de nummer één oorzaak voor een terugkeer naar het ouderlijk nest.
Hier bron en volledig artikel:
http://www.volkskrant.nl/ ... -ouderlijk-huis~a4299168/
Wat denken jullie goede ontwikkeling of bléh! een teken dat het allemaal niet zo geweldig gaat in Nederland!
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
donderdag 12 mei 2016 om 15:53
@rosanne dat zal best kunnen, maar het is mijn inziens krap. Ik vind een aparte slaapkamer voor een kind toch wel nodig. Ik woon nu op 75 m2, zou er toch niet aan moeten denken om daar met drie kinderen te wonen. Maar dit alles heeft met referentiekader te maken, ik ben op gegroeid in een dorp met veel ruimte en ik vind het fijn om een relatief groot huis te hebben.
donderdag 12 mei 2016 om 16:20
quote:Geronimo2 schreef op 12 mei 2016 @ 15:27:
[...]
Er is helemaal niets mis mee om je kinderen te steunen zolang je kunt maar het is de vraag of het verstandig is. Ik ben 50 en het ging toen echt niet makkelijker dan nu, het enige verschil is dat je ouders je leerden om je eigen broek op te houden en dat het iets was waar je trots op was. Het was niet makkelijk en er waren behoorlijke stress momenten maar je leerde wel om overal achteraan te zitten. Je zegt dat je geen huis kan verbouwen maar heb je het ooit geprobeerd omdat het de enige manier was om een huis te kunnen kopen wat je kon betalen, heb je wel eens 4 dagen chili con carne gegeten omdat je geld op was, heb je wel eens in 1 dag alles verhuisd omdat je ineens je huis uit moest. Geloof, je gaat er niet dood aan en het geeft je een immens gevoel van vrijheid dat je altijd je zelf kan redden, dat je kunt vertrouwen op je eigen kracht en creativiteit.
Ik heb alles perfect voor elkaar nu, groot huis, meer dan ton inkomen, 2 dikke auto's voor de deur etc. en de grap is dat mijn ouders barsten van het geld maar geld is geen stevige basis. De enige stevige basis die je hebt in het leven is wie je bent en wat je kan, ik kan morgen scheiden, mijn baan en huis kwijtraken en misschien zijn mijn ouders stiekem gokkers en is hun kapitaal op en dan? Dan heb ik nog één zekerheid en dat is dat ik niet doodga van 4 dagen hetzelfde eten, reparaties zelf kan uitvoeren, en met een minimum kan rondkomen. Het lijkt me afschuwelijk om weer zo te leven maar ik kan het wel en dat geeft ook rust. En hoe jonger je leert dat het niet vanzelfsprekend is om een vangnet te hebben des te beter zitten ze in hun vel als volwassene.
Ik at geen vlees, dat maakt de chili goedkoper. Ik kocht aan het begin van de maand groot in, zodat ik de eind van de maand nog eten had, als het geld allang weer op was, maar.. ook al leerde ik mijn eigen broek op te houden, ik leerde óók dat ik altijd bij mijn ouders terecht kon als het niet lukte. Zoals mijn ouders ook bij de ouders van mijn moeder terecht konden, toen het even minder ging, nadat mijn vader z'n baan onverwacht kwijtraakte.
Mijn ouders en mijn schoonouders hebben een tijd met gezin bij hun ouders ingewoond. Je kinderen helpen in moeilijke tijden is écht niet van nu. En... tegenwoordig help ik mijn ouders. Mooi toch? Ik ben nog nét geen 50, maar mijn zus is het ruim en die groeide natuurlijk onder dezelfde condities op. Die woonde veel langer thuis dan ik, want ik ging in een andere stad studeren, daarna samenwonen in de stad van mijn ouders en vervolgens ging die relatie uit en ging ik dus tijdelijk weer bij m'n ouders in.
Dus sja.. ik ben opgegroeid in een omgeving waarin men elkaar hielp en daar ben ik blij mee. We zijn ook wel geholpen door de familie van mijn man en dat is dan ook wederzijds.
Ik denk dat eea ook uitmaakt hoe men opgroeide en wat je band met je ouders is. IK heb een hele goede band, maar ik heb nóóit in 'Hotel Mama' gewoond. Mijn ouders werkten beide 40 uur, dus voordat ik het huis uitging kookte ik al op vaste dagen en hielp ik met het huishouden. Toen ik tijdelijk terugging, deed ik dat natuurlijk gewoon weer. Als kinderen inderdaad 'teruggaan' naar een 'hotel mama' dan ligt dat toch écht aan die mama en als die daar blij mij is, mijn zegen heeft ze. Maar dat gemekker altijd over 'hotel mama'.. pfff..
[...]
Er is helemaal niets mis mee om je kinderen te steunen zolang je kunt maar het is de vraag of het verstandig is. Ik ben 50 en het ging toen echt niet makkelijker dan nu, het enige verschil is dat je ouders je leerden om je eigen broek op te houden en dat het iets was waar je trots op was. Het was niet makkelijk en er waren behoorlijke stress momenten maar je leerde wel om overal achteraan te zitten. Je zegt dat je geen huis kan verbouwen maar heb je het ooit geprobeerd omdat het de enige manier was om een huis te kunnen kopen wat je kon betalen, heb je wel eens 4 dagen chili con carne gegeten omdat je geld op was, heb je wel eens in 1 dag alles verhuisd omdat je ineens je huis uit moest. Geloof, je gaat er niet dood aan en het geeft je een immens gevoel van vrijheid dat je altijd je zelf kan redden, dat je kunt vertrouwen op je eigen kracht en creativiteit.
Ik heb alles perfect voor elkaar nu, groot huis, meer dan ton inkomen, 2 dikke auto's voor de deur etc. en de grap is dat mijn ouders barsten van het geld maar geld is geen stevige basis. De enige stevige basis die je hebt in het leven is wie je bent en wat je kan, ik kan morgen scheiden, mijn baan en huis kwijtraken en misschien zijn mijn ouders stiekem gokkers en is hun kapitaal op en dan? Dan heb ik nog één zekerheid en dat is dat ik niet doodga van 4 dagen hetzelfde eten, reparaties zelf kan uitvoeren, en met een minimum kan rondkomen. Het lijkt me afschuwelijk om weer zo te leven maar ik kan het wel en dat geeft ook rust. En hoe jonger je leert dat het niet vanzelfsprekend is om een vangnet te hebben des te beter zitten ze in hun vel als volwassene.
Ik at geen vlees, dat maakt de chili goedkoper. Ik kocht aan het begin van de maand groot in, zodat ik de eind van de maand nog eten had, als het geld allang weer op was, maar.. ook al leerde ik mijn eigen broek op te houden, ik leerde óók dat ik altijd bij mijn ouders terecht kon als het niet lukte. Zoals mijn ouders ook bij de ouders van mijn moeder terecht konden, toen het even minder ging, nadat mijn vader z'n baan onverwacht kwijtraakte.
Mijn ouders en mijn schoonouders hebben een tijd met gezin bij hun ouders ingewoond. Je kinderen helpen in moeilijke tijden is écht niet van nu. En... tegenwoordig help ik mijn ouders. Mooi toch? Ik ben nog nét geen 50, maar mijn zus is het ruim en die groeide natuurlijk onder dezelfde condities op. Die woonde veel langer thuis dan ik, want ik ging in een andere stad studeren, daarna samenwonen in de stad van mijn ouders en vervolgens ging die relatie uit en ging ik dus tijdelijk weer bij m'n ouders in.
Dus sja.. ik ben opgegroeid in een omgeving waarin men elkaar hielp en daar ben ik blij mee. We zijn ook wel geholpen door de familie van mijn man en dat is dan ook wederzijds.
Ik denk dat eea ook uitmaakt hoe men opgroeide en wat je band met je ouders is. IK heb een hele goede band, maar ik heb nóóit in 'Hotel Mama' gewoond. Mijn ouders werkten beide 40 uur, dus voordat ik het huis uitging kookte ik al op vaste dagen en hielp ik met het huishouden. Toen ik tijdelijk terugging, deed ik dat natuurlijk gewoon weer. Als kinderen inderdaad 'teruggaan' naar een 'hotel mama' dan ligt dat toch écht aan die mama en als die daar blij mij is, mijn zegen heeft ze. Maar dat gemekker altijd over 'hotel mama'.. pfff..
Later is nu
donderdag 12 mei 2016 om 16:23
quote:rosanne12 schreef op 12 mei 2016 @ 15:39:
Geronimo: mijn ouders zijn ongeveer van jouw leeftijd. Al hun vrienden hebben vanuit huis gelijk een huis gekocht of zelf een huis gebouwd. Bleven thuis wonen tot ze trouwden. Die hebben allemaal vrijstaande huizen, maar zijn echt niet rijk. Geen idee of het aan de regio ligt hoor, maar zij zeggen ook dat de huidige situatie heel anders is dan vroeger. Met het geld dat zij hadden voor hun vrijstaande grote huis, kun je nu een kleine starterswoning kopen in een dorp buiten de randstad.Ik zie hier ook de overeenkomst gemaakt worden tussen mbo-ers nu en studenten vroeger. Dat gaat natuurlijk ook niet op. Veel mbo-ers vroeger bleven tijdens het mbo thuiswonen en daarna trouwen en uit huis
Geronimo: mijn ouders zijn ongeveer van jouw leeftijd. Al hun vrienden hebben vanuit huis gelijk een huis gekocht of zelf een huis gebouwd. Bleven thuis wonen tot ze trouwden. Die hebben allemaal vrijstaande huizen, maar zijn echt niet rijk. Geen idee of het aan de regio ligt hoor, maar zij zeggen ook dat de huidige situatie heel anders is dan vroeger. Met het geld dat zij hadden voor hun vrijstaande grote huis, kun je nu een kleine starterswoning kopen in een dorp buiten de randstad.Ik zie hier ook de overeenkomst gemaakt worden tussen mbo-ers nu en studenten vroeger. Dat gaat natuurlijk ook niet op. Veel mbo-ers vroeger bleven tijdens het mbo thuiswonen en daarna trouwen en uit huis
Later is nu
donderdag 12 mei 2016 om 16:30
Ik kon ook niet anders, was op mijn 18e t huis uit en toen ik 26 was terug. Heeft bii elkaar 1 jaar gediurd voor ik weer n eigen crib had. Ik kon niet anders en was blij dat mijn ouders het goed vonden en ruimte hadden. Mijn relatie van 6 jaar liep stuk, huis moesten we verkopen en in mijn eentje kon ik geen huis kooen. Plus stond ik slechts 8 jaar ingeschreven bij de woningbouw...dus dat werd ook niets.
Uiteindelijk via via samen net huisgenoot tijdelijk gehuurd. Soms moet je wat
Uiteindelijk via via samen net huisgenoot tijdelijk gehuurd. Soms moet je wat
donderdag 12 mei 2016 om 16:34
quote:rosanne12 schreef op 12 mei 2016 @ 15:39:
Geronimo: mijn ouders zijn ongeveer van jouw leeftijd. Al hun vrienden hebben vanuit huis gelijk een huis gekocht of zelf een huis gebouwd. Bleven thuis wonen tot ze trouwden. Die hebben allemaal vrijstaande huizen, maar zijn echt niet rijk. Geen idee of het aan de regio ligt hoor, maar zij zeggen ook dat de huidige situatie heel anders is dan vroeger. Met het geld dat zij hadden voor hun vrijstaande grote huis, kun je nu een kleine starterswoning kopen in een dorp buiten de randstad.
Op het platte land was het vroeger gebruikelijk dat je eerst (een deel) spaarde en dan een huis kocht, er was niet alleen meer plaats om bijvoorbeeld zelf te (laten) bouwen maar de grond is er ook goedkoper. In Drenthe en Gelderland zie ik soms boerderijen waarvan een mens bijna gaat kwijlen.
Behalve dat de grond in de Randstad veel duurder is per m2 (daarom worden er zulke hoge gebouwen uit de grond gestampt, niet alleen wegens ruimtegebrek op de grond) ook zal er moeten worden geheid, doorgaans ook bij de bouw van een vrijstaande woning omdat de grond in de Randstad op heel wat plaatsen minder draagkracht heeft dan in andere delen van het land. Als die draagkracht er wel is wordt er een ander soort fundering gebruikt.
Bodemonderzoek komt voor eigen rekening, het kan soms gebeuren dat niet bekend is dat er op jouw kavel ooit giftige stoffen in de bodem terecht is gekomen of misschien een blindganger uit WOII, mochten er giftige stoffen aanwezig zijn dan betaal je ook nog voor het afgraven van de vervuilde grond. Denk aan erfpacht (als je de grond niet hebt gekocht maar in bruikleen hebt), die soms aan de hoge kant is, aan aansluitkosten voor bestrating, riolering enz., bouwleges. Aan zelf bouwen hangt soms een flink prijskaartje maar ja, je krijgt er natuurlijk wel iets voor terug. Voor het inslaan van veertien betonnen heipalen van 1.80 meter ben je bijna E 275 kwijt en dan heb je een uitbouw. De mensen die het werk doen en de heimachine zullen ook moeten worden betaald en er moet dikwijls ook eerst een onderzoek komen of de woningen in de directe omgeving wellicht schade kunnen oplopen door de heiwerkzaamheden.
http://woningmarktcijfers ... m2-bouwkavel-op-de-kaart/
Prijs per m2 bouwkavel op de kaart.
Voor mij zouden het genoeg redenen zijn om af te haken (maar misschien heb ik een trauma overgehouden dankzij een vroegere vriend die voor ingenieur studeerde en voor wie elk uitje een bezoek was aan een bouwplaats, weer of geen weer), casco is een mooie tussenweg.
Geronimo: mijn ouders zijn ongeveer van jouw leeftijd. Al hun vrienden hebben vanuit huis gelijk een huis gekocht of zelf een huis gebouwd. Bleven thuis wonen tot ze trouwden. Die hebben allemaal vrijstaande huizen, maar zijn echt niet rijk. Geen idee of het aan de regio ligt hoor, maar zij zeggen ook dat de huidige situatie heel anders is dan vroeger. Met het geld dat zij hadden voor hun vrijstaande grote huis, kun je nu een kleine starterswoning kopen in een dorp buiten de randstad.
Op het platte land was het vroeger gebruikelijk dat je eerst (een deel) spaarde en dan een huis kocht, er was niet alleen meer plaats om bijvoorbeeld zelf te (laten) bouwen maar de grond is er ook goedkoper. In Drenthe en Gelderland zie ik soms boerderijen waarvan een mens bijna gaat kwijlen.
Behalve dat de grond in de Randstad veel duurder is per m2 (daarom worden er zulke hoge gebouwen uit de grond gestampt, niet alleen wegens ruimtegebrek op de grond) ook zal er moeten worden geheid, doorgaans ook bij de bouw van een vrijstaande woning omdat de grond in de Randstad op heel wat plaatsen minder draagkracht heeft dan in andere delen van het land. Als die draagkracht er wel is wordt er een ander soort fundering gebruikt.
Bodemonderzoek komt voor eigen rekening, het kan soms gebeuren dat niet bekend is dat er op jouw kavel ooit giftige stoffen in de bodem terecht is gekomen of misschien een blindganger uit WOII, mochten er giftige stoffen aanwezig zijn dan betaal je ook nog voor het afgraven van de vervuilde grond. Denk aan erfpacht (als je de grond niet hebt gekocht maar in bruikleen hebt), die soms aan de hoge kant is, aan aansluitkosten voor bestrating, riolering enz., bouwleges. Aan zelf bouwen hangt soms een flink prijskaartje maar ja, je krijgt er natuurlijk wel iets voor terug. Voor het inslaan van veertien betonnen heipalen van 1.80 meter ben je bijna E 275 kwijt en dan heb je een uitbouw. De mensen die het werk doen en de heimachine zullen ook moeten worden betaald en er moet dikwijls ook eerst een onderzoek komen of de woningen in de directe omgeving wellicht schade kunnen oplopen door de heiwerkzaamheden.
http://woningmarktcijfers ... m2-bouwkavel-op-de-kaart/
Prijs per m2 bouwkavel op de kaart.
Voor mij zouden het genoeg redenen zijn om af te haken (maar misschien heb ik een trauma overgehouden dankzij een vroegere vriend die voor ingenieur studeerde en voor wie elk uitje een bezoek was aan een bouwplaats, weer of geen weer), casco is een mooie tussenweg.
verba volant, scripta manent.
donderdag 12 mei 2016 om 16:36
@Lattemacicha. Je hebt gelijk, in de Bijlmer was toen geen wachtlijst en die flats waren hartstikke groot maar je moest 's nacht dan wel met de nachtbus naar huis En wat je zegt, je vriend was van huis uit gewend om meteen een huis te kopen en hij had daarvoor al gespaard maar dat is wat anders dan en studeren én denken dat je een huis kan kopen als je klaar bent met je opleiding. Het was niet abnormaal wat je wilde maar het was niet voor iedereen bereikbaar.
@ torch. Juist door de opkomst van de it begonnen juist toen ook de ontslagen omdat het werk efficiënter kon. Het was juist de generatie die na ons kwam die daarvan profiteerde omdat je toen ook de opleidingen daarvoor kreeg. Door globalisering e.d. kon je ook makkelijker in het buitenland studeren en werken in het buitenland. Daarnaast is het pas sinds het nieuwe leenstelsel dat mensen geen vrij tussenjaar maar meer doen dus om nu te zeggen dat het zwaarder is. Dienstplicht is ook vervallen dus jongens kunnen meteen werken zonder 14 maanden alles stil te moeten leggen. Ik denk eerder dat het als zwaarder wordt ervaren omdat ouders veel vergeten of het zo vervelend vonden dat ze het hun kinderen anders gunnen maar niet omdat het zwaarder is.
@stokstaartje. Het hangt er van af wat je onder een vangnet verstaat. Zoals iemand hier schreef dat zelfs in een depressie niet naar huis mocht komen vind ik iets heel anders dan bij de eerste financiële tegenslag terug naar huis verkassen.
Laat ik voorop stellen dat ik absoluut niet tegen terug bij je ouders gaan wonen ben. Het enige wat ik wil aantippen is of het verstandig is om dat te doen. Als alle onderzoeken uitwijzen dat jongeren nu te veel uit handen wordt genomen door hun ouders waardoor ze niet goed leren om te leren omgaan met frustraties, dan regeert het verstand niet meer maar de emotie.
@ torch. Juist door de opkomst van de it begonnen juist toen ook de ontslagen omdat het werk efficiënter kon. Het was juist de generatie die na ons kwam die daarvan profiteerde omdat je toen ook de opleidingen daarvoor kreeg. Door globalisering e.d. kon je ook makkelijker in het buitenland studeren en werken in het buitenland. Daarnaast is het pas sinds het nieuwe leenstelsel dat mensen geen vrij tussenjaar maar meer doen dus om nu te zeggen dat het zwaarder is. Dienstplicht is ook vervallen dus jongens kunnen meteen werken zonder 14 maanden alles stil te moeten leggen. Ik denk eerder dat het als zwaarder wordt ervaren omdat ouders veel vergeten of het zo vervelend vonden dat ze het hun kinderen anders gunnen maar niet omdat het zwaarder is.
@stokstaartje. Het hangt er van af wat je onder een vangnet verstaat. Zoals iemand hier schreef dat zelfs in een depressie niet naar huis mocht komen vind ik iets heel anders dan bij de eerste financiële tegenslag terug naar huis verkassen.
Laat ik voorop stellen dat ik absoluut niet tegen terug bij je ouders gaan wonen ben. Het enige wat ik wil aantippen is of het verstandig is om dat te doen. Als alle onderzoeken uitwijzen dat jongeren nu te veel uit handen wordt genomen door hun ouders waardoor ze niet goed leren om te leren omgaan met frustraties, dan regeert het verstand niet meer maar de emotie.
donderdag 12 mei 2016 om 16:44
Ik heb zelf ook een paar maanden met kind bij ouders gewoond, vreselijke ellende want ze zaten er niet op te wachten en ik mocht gewoon huur g\w\e e.d. betalen en mijn eigen eten kopen en koken.
Uiteindelijk een urgentie gekregen want ik heb daarvoor ruim 4 jaar rondgezworven met dochter , van tijdelijke woonruimte naar de andere tijdelijke stek.
Dus ja, er is wel degelijk een groot probleem met woonruimte in dit land.
Uiteindelijk een urgentie gekregen want ik heb daarvoor ruim 4 jaar rondgezworven met dochter , van tijdelijke woonruimte naar de andere tijdelijke stek.
Dus ja, er is wel degelijk een groot probleem met woonruimte in dit land.
donderdag 12 mei 2016 om 17:18
quote:Geronimo2 schreef op 12 mei 2016 @ 16:36:
@ torch. Juist door de opkomst van de it begonnen juist toen ook de ontslagen omdat het werk efficiënter kon. Het was juist de generatie die na ons kwam die daarvan profiteerde omdat je toen ook de opleidingen daarvoor kreeg. Door globalisering e.d. kon je ook makkelijker in het buitenland studeren en werken in het buitenland. Daarnaast is het pas sinds het nieuwe leenstelsel dat mensen geen vrij tussenjaar maar meer doen dus om nu te zeggen dat het zwaarder is. Dienstplicht is ook vervallen dus jongens kunnen meteen werken zonder 14 maanden alles stil te moeten leggen. Ik denk eerder dat het als zwaarder wordt ervaren omdat ouders veel vergeten of het zo vervelend vonden dat ze het hun kinderen anders gunnen maar niet omdat het zwaarder is.
De opkomst van ICT heeft geen uitzichtloze massa-ontslagen veroorzaakt, maar bood juist kansen omdat het de inzakkende economie uit het slop trok en heel erg veel banen en groei creëerde, niet alleen op IT-gebied. Maar de keerzijde ervan was dat, juist vanwege de globalisering en de mogelijkheden van ICT, veel banen nu verdwijnen naar goedkope landen.
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.
@ torch. Juist door de opkomst van de it begonnen juist toen ook de ontslagen omdat het werk efficiënter kon. Het was juist de generatie die na ons kwam die daarvan profiteerde omdat je toen ook de opleidingen daarvoor kreeg. Door globalisering e.d. kon je ook makkelijker in het buitenland studeren en werken in het buitenland. Daarnaast is het pas sinds het nieuwe leenstelsel dat mensen geen vrij tussenjaar maar meer doen dus om nu te zeggen dat het zwaarder is. Dienstplicht is ook vervallen dus jongens kunnen meteen werken zonder 14 maanden alles stil te moeten leggen. Ik denk eerder dat het als zwaarder wordt ervaren omdat ouders veel vergeten of het zo vervelend vonden dat ze het hun kinderen anders gunnen maar niet omdat het zwaarder is.
De opkomst van ICT heeft geen uitzichtloze massa-ontslagen veroorzaakt, maar bood juist kansen omdat het de inzakkende economie uit het slop trok en heel erg veel banen en groei creëerde, niet alleen op IT-gebied. Maar de keerzijde ervan was dat, juist vanwege de globalisering en de mogelijkheden van ICT, veel banen nu verdwijnen naar goedkope landen.
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.
The chains on my mood swing just snapped. Run.
donderdag 12 mei 2016 om 17:38
quote:Dahlia74 schreef op 12 mei 2016 @ 09:03:
Er zijn natuurlijk diverse redenen waarom kinderen weer thuis gaan wonen. In mijn tijd was het normaal dat je wat langer op kamers bleef. Dus gewoon met gedeelde faciliteiten. En werken was heel normaal naast de studie. Ik denk wel dat vaste lasten lager waren en ook de wensen anders. Wij hadden bijvoorbeeld nog geen smartphone met een daarbij horend duur contract. En ergens gaan eten of op terras gaan zitten was toen ook niet gebruikelijk. Er werd ook prijsbewust ingekocht, dus geen kant en klaar maaltijden, maar zelf maken.
Julllie kregen ook heel wat meer ondersteuning dan de studenten nu. Bovendien was het veel normaler (met minder penalties) om lang over een studie te doen. Dan is het ook makkelijker om een baantje erbij te hebben.
Er zijn natuurlijk diverse redenen waarom kinderen weer thuis gaan wonen. In mijn tijd was het normaal dat je wat langer op kamers bleef. Dus gewoon met gedeelde faciliteiten. En werken was heel normaal naast de studie. Ik denk wel dat vaste lasten lager waren en ook de wensen anders. Wij hadden bijvoorbeeld nog geen smartphone met een daarbij horend duur contract. En ergens gaan eten of op terras gaan zitten was toen ook niet gebruikelijk. Er werd ook prijsbewust ingekocht, dus geen kant en klaar maaltijden, maar zelf maken.
Julllie kregen ook heel wat meer ondersteuning dan de studenten nu. Bovendien was het veel normaler (met minder penalties) om lang over een studie te doen. Dan is het ook makkelijker om een baantje erbij te hebben.
donderdag 12 mei 2016 om 18:25
En vergeet het ziekenfonds niet, in vergelijking met de kosten van een zorgverzekering nu (met ook nog eigen risico). Vriendin promoveert, houdt iets 1300 euro in de maand netto over. Ze huurt een studio van 800 euro inclusief. Tel daarbij gemeentelijke belastingen, zorgverzekering, aflossing studieschuld bij op, en er blijft gewoon niets over... En dat promoveren is ze maar gaan doen nadat ze 1,5 jaar tevergeefs heeft gesolliciteerd
donderdag 12 mei 2016 om 19:02
Alleen de OP gelezen maar ik snap heel goed dat mensen langer thuis blijven wonen of terug keren naar huis. Alles wordt steeds duurder en de lonen worden nou ook niet bepaald beter. En doordat iedereen maar flexibel moet zijn qua banen en er volgens mij ook steeds meer parttime banen komen (t/m 32 uur) i.p.v. een fulltime baan van 40 uur is het als alleenstaande vrij moeilijk om het financieel te redden en tja wat moet je dan? Je in de schulden steken of beter naar huis terugkeren (of even langer wachten met uit huis gaan) tot het financieel wat beter gaat? Ja je kunt dan wel zeggen dan zoek je iemand om samen mee te huren of dan zoek je een kamer maar ik neem aan dat veel mensen gewoon verlangen naar een plek voor zichzelf die ze niet hoeven te delen.
En natuurlijk kun je ook meerdere banen nemen maar helaas zijn werkgevers een stuk minder flexibel omdat men kan vragen wat men wil... Als je bij de ene baan op maandag, woensdag en vrijdag werk en wat erbij zoekt zul je net zien dat een andere baan flexibele tijden heeft maar 1 verplichte dag op maandag, woensdag of vrijdag daardoor je dus in de knel komt met je eerste baan.
En natuurlijk kun je ook meerdere banen nemen maar helaas zijn werkgevers een stuk minder flexibel omdat men kan vragen wat men wil... Als je bij de ene baan op maandag, woensdag en vrijdag werk en wat erbij zoekt zul je net zien dat een andere baan flexibele tijden heeft maar 1 verplichte dag op maandag, woensdag of vrijdag daardoor je dus in de knel komt met je eerste baan.
donderdag 12 mei 2016 om 19:24
donderdag 12 mei 2016 om 19:29
quote:Defietsboer schreef op 12 mei 2016 @ 17:38:
[...]
Julllie kregen ook heel wat meer ondersteuning dan de studenten nu. Bovendien was het veel normaler (met minder penalties) om lang over een studie te doen. Dan is het ook makkelijker om een baantje erbij te hebben.
Inderdaad. Mijn generatie kreeg 6 jaar beurs. Ik ben 1 keer geswitcht van opleiding, zonder financiele consequenties. Wat dat betreft veel meer ruimte.
Zorg was destijds ook veel goedkoper. Mijn studentenkamer was 300 gulden. Mijn inkomen incl bijbaan rond de 1.000 a 1200 gulden. (Beurs 600 gulden geloof ik). Dat was prima te doen. Woonruimte ook veel makkelijker dan nu, 3 jaar voor een appartement in het centrum. (Stad 200.000 inwoners)
[...]
Julllie kregen ook heel wat meer ondersteuning dan de studenten nu. Bovendien was het veel normaler (met minder penalties) om lang over een studie te doen. Dan is het ook makkelijker om een baantje erbij te hebben.
Inderdaad. Mijn generatie kreeg 6 jaar beurs. Ik ben 1 keer geswitcht van opleiding, zonder financiele consequenties. Wat dat betreft veel meer ruimte.
Zorg was destijds ook veel goedkoper. Mijn studentenkamer was 300 gulden. Mijn inkomen incl bijbaan rond de 1.000 a 1200 gulden. (Beurs 600 gulden geloof ik). Dat was prima te doen. Woonruimte ook veel makkelijker dan nu, 3 jaar voor een appartement in het centrum. (Stad 200.000 inwoners)
donderdag 12 mei 2016 om 19:36
Ik vind ook dat er veel meer sociale huurwoningen moeten komen. Ik viel na mijn studie in principe ook overal buiten; verdiende nét teveel voor sociale huur, maar vaak weer net te weinig voor de vrije sector (vroegen vaak 3,5 keer netto de huur, of soms zelfs 4 keer, en daar kwam ik ook weer niet aan! Ik heb toen iets gekocht, met een jaarcontract (vorig jaar). Ja, onzeker, maar ik betaal nu wel maar 400 euro aan hypotheek. Dat kan ik met een veel minder goed betaalde baan ook nog betalen als dat nodig zou zijn, een huurwoning voor 1000 of nog meer zeker niet. Niet meteen een huis van 2 of 3 ton, maar gewoon een leuke starterswoning. De meeste hier in de buurt zijn ook weer binnen 2 of 3 maanden verkocht, mocht dat nodig zijn.
donderdag 12 mei 2016 om 19:38
quote:torch schreef op 12 mei 2016 @ 17:18:
[...]
De opkomst van ICT heeft geen uitzichtloze massa-ontslagen veroorzaakt, maar bood juist kansen omdat het de inzakkende economie uit het slop trok en heel erg veel banen en groei creëerde, niet alleen op IT-gebied. Maar de keerzijde ervan was dat, juist vanwege de globalisering en de mogelijkheden van ICT, veel banen nu verdwijnen naar goedkope landen.
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.De vergrijzende bevolking doet de productie niet afnemen hoor, je zegt het immers zelf al.....de banen zijn naar de lage lonen landen, en een hoop banen blijven bij de ouderen, die moeten toch langer werken!
[...]
De opkomst van ICT heeft geen uitzichtloze massa-ontslagen veroorzaakt, maar bood juist kansen omdat het de inzakkende economie uit het slop trok en heel erg veel banen en groei creëerde, niet alleen op IT-gebied. Maar de keerzijde ervan was dat, juist vanwege de globalisering en de mogelijkheden van ICT, veel banen nu verdwijnen naar goedkope landen.
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.De vergrijzende bevolking doet de productie niet afnemen hoor, je zegt het immers zelf al.....de banen zijn naar de lage lonen landen, en een hoop banen blijven bij de ouderen, die moeten toch langer werken!
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
donderdag 12 mei 2016 om 19:41
quote:torch schreef op 12 mei 2016 @ 17:18:
[...]
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.Wat ik wel eens zou willen weten is hoeveel de huidige 60+ers uitgeven per maand. Dat is volgens mij best veel als ik zo om mij heen kijk. Gewone mensen die een modaal inkomen gehad hebben, een mooi pensioen hebben en die hun huis al afbetaald hebben. De terrassen zitten er vol mee ook de bussen voor de groepsvakanties etc. In die groep zit heel veel koopkracht en velen geven hun geld ook uit.
[...]
En het wordt voor komende generaties wel degelijk zwaarder, dat is echt niet slechts perceptie. Studeren in het buitenland kon altijd al, dat is geen verdienste van de globalisering. De feiten liggen er gewoon: heel (West-)Europa kampt met een snel vergrijzende bevolking die aan de ene kant de kosten opjaagt (zorg, uitkeringen) en er aan de andere kant de productie rap doet afnemen, wat een afremmende werking op de economie heeft. Kortom, de balans slaat steeds meer door naar een negatieve groeispiraal. Dat merkt iedereen, maar juist ook de jongere generatie, die nog niets heeft kunnen opbouwen.Wat ik wel eens zou willen weten is hoeveel de huidige 60+ers uitgeven per maand. Dat is volgens mij best veel als ik zo om mij heen kijk. Gewone mensen die een modaal inkomen gehad hebben, een mooi pensioen hebben en die hun huis al afbetaald hebben. De terrassen zitten er vol mee ook de bussen voor de groepsvakanties etc. In die groep zit heel veel koopkracht en velen geven hun geld ook uit.
donderdag 12 mei 2016 om 19:52
Ik denk dat de vergrijzing ook niet echt meehelpt m.b.t. starters. Ik ken een paar ouderen die echt heel graag kleiner willen wonen of naar een verzorgingshuis willen omdat ze het zelf allemaal niet meer zo goed kunnen en het huis gewoon te groot is. Maar die worden ook tegen gewerkt want er zijn wachtlijsten of men kan het met het kleine pensioen wat men heeft simpelweg niet betalen.
Volgens mij was hier in de buurt wel een project waarbij ze in een voormalige senioren flat nu ook starters toelaten om te huren maar aan de andere kant bouwen ze ook weer flats speciaal voor senioren waarbij het nog maar de vraag is of senioren dat wel kunnen betalen.
Kortom de ouderen mensen blijven zitten waar ze zitten, logisch zou ik ook doen, maar daardoor is er wel minder doorstroom en komen er naar mijn idee minder betaalbare woningen voor starters vrij al is het maar een flat met 1 of 2 slaapkamers en een balkon.
Volgens mij was hier in de buurt wel een project waarbij ze in een voormalige senioren flat nu ook starters toelaten om te huren maar aan de andere kant bouwen ze ook weer flats speciaal voor senioren waarbij het nog maar de vraag is of senioren dat wel kunnen betalen.
Kortom de ouderen mensen blijven zitten waar ze zitten, logisch zou ik ook doen, maar daardoor is er wel minder doorstroom en komen er naar mijn idee minder betaalbare woningen voor starters vrij al is het maar een flat met 1 of 2 slaapkamers en een balkon.
donderdag 12 mei 2016 om 19:52
donderdag 12 mei 2016 om 20:16
quote:tvandattum schreef op 12 mei 2016 @ 19:29:
[...]
Inderdaad. Mijn generatie kreeg 6 jaar beurs. Ik ben 1 keer geswitcht van opleiding, zonder financiele consequenties. Wat dat betreft veel meer ruimte.
Zorg was destijds ook veel goedkoper. Mijn studentenkamer was 300 gulden. Mijn inkomen incl bijbaan rond de 1.000 a 1200 gulden. (Beurs 600 gulden geloof ik). Dat was prima te doen. Woonruimte ook veel makkelijker dan nu, 3 jaar voor een appartement in het centrum. (Stad 200.000 inwoners)
jeetje... da's nu echt wel anders.
Ik woon ook 'thuis', maar heb mijn eigen studio met badkamer en keuken. Aan het huis van mijn ouders vast. Scheelt mij een hoop huur en m'n ouders vinden het ook prima en gezellig. Ik doe ook regelmatig de was voor ze of kook. Bovendien kun je hier pas vanaf 18 jaar inschrijven voor een sociale huurwoning. Momenteel heb ik daarom nog lang niet genoeg punten. Prima opgelost wat mij betreft. Ik ken meer jongvolwassenen die het zo doen.
[...]
Inderdaad. Mijn generatie kreeg 6 jaar beurs. Ik ben 1 keer geswitcht van opleiding, zonder financiele consequenties. Wat dat betreft veel meer ruimte.
Zorg was destijds ook veel goedkoper. Mijn studentenkamer was 300 gulden. Mijn inkomen incl bijbaan rond de 1.000 a 1200 gulden. (Beurs 600 gulden geloof ik). Dat was prima te doen. Woonruimte ook veel makkelijker dan nu, 3 jaar voor een appartement in het centrum. (Stad 200.000 inwoners)
jeetje... da's nu echt wel anders.
Ik woon ook 'thuis', maar heb mijn eigen studio met badkamer en keuken. Aan het huis van mijn ouders vast. Scheelt mij een hoop huur en m'n ouders vinden het ook prima en gezellig. Ik doe ook regelmatig de was voor ze of kook. Bovendien kun je hier pas vanaf 18 jaar inschrijven voor een sociale huurwoning. Momenteel heb ik daarom nog lang niet genoeg punten. Prima opgelost wat mij betreft. Ik ken meer jongvolwassenen die het zo doen.
donderdag 12 mei 2016 om 20:19
quote:blijfgewoonbianca schreef op 12 mei 2016 @ 13:49:
[...]
Waarom snap je niet dat je niet op kamers gaat als de universiteit aan het einde van je straat ligt? En waarom snap je dat dan wel voor minder hoge studies ?
Eigenlijk om twee redenen, hoewel ik er meteen bij vermeld dat het misschien compleet irrationeel is, maar goed mijn mening dus...
Het heeft ten eerste ermee te maken dat ik op kamers wonen een essentieel onderdeel van het universiteitsleven vind en veel minder van het HBO/MBO-leven. Door het geringe aantal universiteitssteden in Nederland zal een groot aantal van de medestudenten niet uit de regio komen (en om die reden dus op kamers gaan) en dan valt iemand die niet op kamers woont er wel een beetje buiten. Bij die persoon wordt minder vaak afgesproken, gegeten, iets leuks gedaan.
Iemand die HBO of MBO doet heeft veel vaker te maken met medestudenten die ook al in de regio wonen, vaak wellicht ook al een vriendenkring behouden vanuit de middelbare school en veel minder hun opleiding beschouwen als een compleet nieuwe levensfase.
Daarnaast is iemand die HBO of MBO doet vaak minstens een of twee jaar jonger. Dat iemand van 16 niet op kamers gaat wonen begrijp ik, zeker als hij/zij die kamer op amper enkele kilometers zou gaan zoeken. Tegen de tijd dat de student dan meerderjarig is dan heeft hij/zij er misschien al (meer dan) de helft van de opleiding op zitten. Ik snap dat je dan als student zelf (of anders als ouder) eerder zou zeggen dat je beter kunt wachten met op jezelf gaan tot de opleiding is afgerond.
Maar daarbij vind ik het dan wél weer wenselijk dat iemand dat dan ná het afronden van die opleiding ook daadwerkelijk doet (met 20/21 jaar dus ongeveer) en dus niet ook nog eens tien jaar blijft plakken om zo lekker veel te kunnen sparen.
[...]
Waarom snap je niet dat je niet op kamers gaat als de universiteit aan het einde van je straat ligt? En waarom snap je dat dan wel voor minder hoge studies ?
Eigenlijk om twee redenen, hoewel ik er meteen bij vermeld dat het misschien compleet irrationeel is, maar goed mijn mening dus...
Het heeft ten eerste ermee te maken dat ik op kamers wonen een essentieel onderdeel van het universiteitsleven vind en veel minder van het HBO/MBO-leven. Door het geringe aantal universiteitssteden in Nederland zal een groot aantal van de medestudenten niet uit de regio komen (en om die reden dus op kamers gaan) en dan valt iemand die niet op kamers woont er wel een beetje buiten. Bij die persoon wordt minder vaak afgesproken, gegeten, iets leuks gedaan.
Iemand die HBO of MBO doet heeft veel vaker te maken met medestudenten die ook al in de regio wonen, vaak wellicht ook al een vriendenkring behouden vanuit de middelbare school en veel minder hun opleiding beschouwen als een compleet nieuwe levensfase.
Daarnaast is iemand die HBO of MBO doet vaak minstens een of twee jaar jonger. Dat iemand van 16 niet op kamers gaat wonen begrijp ik, zeker als hij/zij die kamer op amper enkele kilometers zou gaan zoeken. Tegen de tijd dat de student dan meerderjarig is dan heeft hij/zij er misschien al (meer dan) de helft van de opleiding op zitten. Ik snap dat je dan als student zelf (of anders als ouder) eerder zou zeggen dat je beter kunt wachten met op jezelf gaan tot de opleiding is afgerond.
Maar daarbij vind ik het dan wél weer wenselijk dat iemand dat dan ná het afronden van die opleiding ook daadwerkelijk doet (met 20/21 jaar dus ongeveer) en dus niet ook nog eens tien jaar blijft plakken om zo lekker veel te kunnen sparen.
donderdag 12 mei 2016 om 20:19
quote:MarianneDavids schreef op 12 mei 2016 @ 16:34:
[...]
Op het platte land was het vroeger gebruikelijk dat je eerst (een deel) spaarde en dan een huis kocht, er was niet alleen meer plaats om bijvoorbeeld zelf te (laten) bouwen maar de grond is er ook goedkoper. In Drenthe en Gelderland zie ik soms boerderijen waarvan een mens bijna gaat kwijlen. Bijna mijn hele familie woont op het platteland. En bij neven en nichten zie ik dat dit nog steeds gebruikelijk is. Kopen zodra ze een vaste relatie hebben een goedkoop koophuis (direct bij ouders uit huis). Zo'n opknapper waar ze dan een aantal jaar zoet mee zijn om er iets van te maken. Maar dan kun je ook heel goedkoop en met vrij weinig zorgen leven.
[...]
Op het platte land was het vroeger gebruikelijk dat je eerst (een deel) spaarde en dan een huis kocht, er was niet alleen meer plaats om bijvoorbeeld zelf te (laten) bouwen maar de grond is er ook goedkoper. In Drenthe en Gelderland zie ik soms boerderijen waarvan een mens bijna gaat kwijlen. Bijna mijn hele familie woont op het platteland. En bij neven en nichten zie ik dat dit nog steeds gebruikelijk is. Kopen zodra ze een vaste relatie hebben een goedkoop koophuis (direct bij ouders uit huis). Zo'n opknapper waar ze dan een aantal jaar zoet mee zijn om er iets van te maken. Maar dan kun je ook heel goedkoop en met vrij weinig zorgen leven.
donderdag 12 mei 2016 om 20:25
