Actueel
alle pijlers
man in sloot
donderdag 3 september 2009 om 08:54
Ik heb hier net zo om moeten huilen! Een man ligt met auto en al in de sloot en de eerste minuten doet niemand wat!
Wachten mensen dan op elkaar? Wat is dit toch?!
http://www.dumpert.nl/med ... e_is_je_beste_vriend.html
Wachten mensen dan op elkaar? Wat is dit toch?!
http://www.dumpert.nl/med ... e_is_je_beste_vriend.html
donderdag 3 september 2009 om 14:37
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 september 2009 @ 14:28:
Hoe meer omstanders aanwezig zijn bij een noodgeval, des te kleiner de kans dat iemand helpt. Klinkt raar, maar het is een standvastig effect in psychologisch onderzoek. Het werd voor het eerst aangetoond in de jaren zestig, na de moord op Kitty Genovese.
Zij werd 's nachts bij haar appartement aangevallen en aangerand door een man met een mes. Ze verzette zich en schreeuwde, en in verschillende appartementen die op straat uitkeken gingen lichten aan. De aanvaller liet even los, maar toen er niemand kwam, ging hij verder. Na 45 minuten was Kitty Genovese dood. 38 Mensen hadden het incident gezien vanuit hun raam.
In de discussie die volgde, vond men het vooral schokkend dat deze moord was gepleegd in het bijzijn van zoveel getuigen, maar psychologen Darley en Latané suggereerden dat het grote aantal getuigen juist de oorzaak was dat niemand actie had ondernomen. Iedere getuige kon veronderstellen dat iemand anders al wel de politie had gebeld. De verantwoordelijkheid om iets te doen was verspreid over veel mensen. Dit fenomeen staat bekend als 'diffusion of responsibility' en treedt op in allerlei situaties die een beroep doen op de gemeenschapszin: in een overleg aanbieden een lastige klus op je te nemen, het woord nemen bij een moeilijk probleem, of andere gevallen waarin je je nek moet uitsteken. De verleiding is dan groot om te denken: 'Een ander kan het ook doen'. Hoe langer je aarzelt, des te groter de kans dat je uiteindelijk niets doet.
Bij Kitty Genovese konden de omstanders elkaar niet zien, en namen ze aan dat iemand anders wel iets gedaan zou hebben. Er zijn ook legio noodsituaties waarin omstanders er met hun neus bovenop staan en elkaar kunnen zien - bijvoorbeeld bij huizen waar rook uit komt, bij mensen die op straat opeens in elkaar zakken, of mensen die in zee verdrinken. Wordt er dan hulp geboden? Nee! Je bent geneigd te denken dat de omstanders gevoelloze botterikken zijn, maar waarschijnlijk zijn ze gewoon net als jij en ik: ze zien iets gebeuren en weten niet zeker hoe ze dat moeten interpreteren. Staat dat huis in brand of is iemand heftig aan het koken? Is die man onwel of gewoon dronken? Naar wie zwaait die mevrouw in zee?
In zulke onduidelijke situaties kijken mensen naar anderen voor aanwijzingen. Is iedereen paniekerig, dan is er iets ergs aan de hand; doet niemand iets, dan valt het kennelijk wel mee. Wat ze zich niet realiseren is dat die anderen óók afwachten en kijken naar anderen. Zo staat iedereen dus af te wachten of iemand alarm slaat. En als niemand dat doet, denkt iedereen: niemand doet iets, dus het zal wel niet erg zijn. Dit verschijnsel heet 'pluralistic ignorance': je bent met z'n allen onwetend. Het heeft niet alleen grote invloed bij omstander-hulp en verwante zaken zoals pesten op het werk, maar ook bij allerlei groepsprocessen: 'niemand stelt een vraag, dus ik ben kennelijk de enige die dit niet snapt'; 'niemand zegt iets, dus ik zal wel de enige zijn die dit een absurd idee vind'. Op deze manier worden heel wat onnozele beslissingen genomen.
Om te voorkomen dat je zelf het slachtoffer wordt van dit type onbedoelde beïnvloeding, is het allereerst goed te beseffen dat je, net als iedereen, ook de onbenullige, passieve toeschouwer kunt zijn. Dat mensen geen hulp bieden of zich anderszins dom gedragen, komt vaak gewoon doordat ze aarzelen en te veel de anderen volgen. Waar je ook bent, het is altijd goed jezelf twee vragen te stellen: weten anderen beter dan ik wat hier aan de hand is? En: is mijn gedrag consistent met mijn eigen morele kompas? En mocht je zelf een keer de noodlijdende partij zijn, wees verstandig en wijs lukraak één omstander aan: jij gaat mij helpen. Dat is een beproefde methode om de hier beschreven effecten tegen te gaan.
Tekst Roos Vonk
Read more: http://www.intermediair.n ... oezien.html#ixzz0Q2ubq7QM
Interessant artikel! Bedankt.
Ik heb op mijn (vorige) baan 2x een gewapende overval meegemaakt en hoe ik reageerde was 2x verschillend. Ik ben er daarom ook van overtuigd dat het moeilijk in te schatten is hoe je reageert.
Hoe meer omstanders aanwezig zijn bij een noodgeval, des te kleiner de kans dat iemand helpt. Klinkt raar, maar het is een standvastig effect in psychologisch onderzoek. Het werd voor het eerst aangetoond in de jaren zestig, na de moord op Kitty Genovese.
Zij werd 's nachts bij haar appartement aangevallen en aangerand door een man met een mes. Ze verzette zich en schreeuwde, en in verschillende appartementen die op straat uitkeken gingen lichten aan. De aanvaller liet even los, maar toen er niemand kwam, ging hij verder. Na 45 minuten was Kitty Genovese dood. 38 Mensen hadden het incident gezien vanuit hun raam.
In de discussie die volgde, vond men het vooral schokkend dat deze moord was gepleegd in het bijzijn van zoveel getuigen, maar psychologen Darley en Latané suggereerden dat het grote aantal getuigen juist de oorzaak was dat niemand actie had ondernomen. Iedere getuige kon veronderstellen dat iemand anders al wel de politie had gebeld. De verantwoordelijkheid om iets te doen was verspreid over veel mensen. Dit fenomeen staat bekend als 'diffusion of responsibility' en treedt op in allerlei situaties die een beroep doen op de gemeenschapszin: in een overleg aanbieden een lastige klus op je te nemen, het woord nemen bij een moeilijk probleem, of andere gevallen waarin je je nek moet uitsteken. De verleiding is dan groot om te denken: 'Een ander kan het ook doen'. Hoe langer je aarzelt, des te groter de kans dat je uiteindelijk niets doet.
Bij Kitty Genovese konden de omstanders elkaar niet zien, en namen ze aan dat iemand anders wel iets gedaan zou hebben. Er zijn ook legio noodsituaties waarin omstanders er met hun neus bovenop staan en elkaar kunnen zien - bijvoorbeeld bij huizen waar rook uit komt, bij mensen die op straat opeens in elkaar zakken, of mensen die in zee verdrinken. Wordt er dan hulp geboden? Nee! Je bent geneigd te denken dat de omstanders gevoelloze botterikken zijn, maar waarschijnlijk zijn ze gewoon net als jij en ik: ze zien iets gebeuren en weten niet zeker hoe ze dat moeten interpreteren. Staat dat huis in brand of is iemand heftig aan het koken? Is die man onwel of gewoon dronken? Naar wie zwaait die mevrouw in zee?
In zulke onduidelijke situaties kijken mensen naar anderen voor aanwijzingen. Is iedereen paniekerig, dan is er iets ergs aan de hand; doet niemand iets, dan valt het kennelijk wel mee. Wat ze zich niet realiseren is dat die anderen óók afwachten en kijken naar anderen. Zo staat iedereen dus af te wachten of iemand alarm slaat. En als niemand dat doet, denkt iedereen: niemand doet iets, dus het zal wel niet erg zijn. Dit verschijnsel heet 'pluralistic ignorance': je bent met z'n allen onwetend. Het heeft niet alleen grote invloed bij omstander-hulp en verwante zaken zoals pesten op het werk, maar ook bij allerlei groepsprocessen: 'niemand stelt een vraag, dus ik ben kennelijk de enige die dit niet snapt'; 'niemand zegt iets, dus ik zal wel de enige zijn die dit een absurd idee vind'. Op deze manier worden heel wat onnozele beslissingen genomen.
Om te voorkomen dat je zelf het slachtoffer wordt van dit type onbedoelde beïnvloeding, is het allereerst goed te beseffen dat je, net als iedereen, ook de onbenullige, passieve toeschouwer kunt zijn. Dat mensen geen hulp bieden of zich anderszins dom gedragen, komt vaak gewoon doordat ze aarzelen en te veel de anderen volgen. Waar je ook bent, het is altijd goed jezelf twee vragen te stellen: weten anderen beter dan ik wat hier aan de hand is? En: is mijn gedrag consistent met mijn eigen morele kompas? En mocht je zelf een keer de noodlijdende partij zijn, wees verstandig en wijs lukraak één omstander aan: jij gaat mij helpen. Dat is een beproefde methode om de hier beschreven effecten tegen te gaan.
Tekst Roos Vonk
Read more: http://www.intermediair.n ... oezien.html#ixzz0Q2ubq7QM
Interessant artikel! Bedankt.
Ik heb op mijn (vorige) baan 2x een gewapende overval meegemaakt en hoe ik reageerde was 2x verschillend. Ik ben er daarom ook van overtuigd dat het moeilijk in te schatten is hoe je reageert.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 3 september 2009 om 14:38
donderdag 3 september 2009 om 14:41
donderdag 3 september 2009 om 15:15
donderdag 3 september 2009 om 15:17
quote:sharry schreef op 03 september 2009 @ 13:51:
[...]
Ik kan wel van mijzelf zeggen dat ik help, dus voordat je een oordeel hebt over iemand ga eerst eens naar je zelf kijken.
En wie heeft het over een heldendaad? Misschien ben jij wel niet echt menselijk.Tjezis, alweer zo'n laag bij de grondse reactie....
[...]
Ik kan wel van mijzelf zeggen dat ik help, dus voordat je een oordeel hebt over iemand ga eerst eens naar je zelf kijken.
En wie heeft het over een heldendaad? Misschien ben jij wel niet echt menselijk.Tjezis, alweer zo'n laag bij de grondse reactie....
donderdag 3 september 2009 om 15:20
quote:diaantje1971 schreef op 03 september 2009 @ 13:58:
Ik vind iedereen die NIET helpt ,gewoon niet menselijk
Als je dat wel probeert te doen , dan ben je superieur?
Nee dan ben je menselijk, zo hebben mijn ouders mij opgevoed en zo voed ik mijn kinderen ook weer op
Je snapt het niet helemaal. Geeft niet hoor.
Ik bedoel met superieur die toon van jou en Sharry: "wij helpen wél hoor. Wij zijn dus beter dan jullie, want jullie weten niet eens zeker of je wel zult helpen"
Bah!
Dat je goed moet zijn voor mensen en dieren, en dat je een helpende hand moet uitsteken als je een mens of dier in nood ziet
Ben je een held als je wat geld in een collectezakje stopt?
Nee dan ben je bezig om een probleem te proberen te verhelpen
Die gedachte werkt door in de rest van je dagelijkse bezigheden, dus voor mij ook als ik een auto in de sloot zou zien liggen
Ik zou proberen degene te helpen, niet om de held uit te hangen , maar gewoon van de ene mens naar de ander
En zo wil ik alleen maar in het leven staan!
Gatver, wat doe jij vreselijk uit de hoogte zeg! Alsof wij hier geen moraal hebben of zo en jullie als enigen wel. Alsof jullie goed opgevoed zijn en wij dus niet.
Ik vind iedereen die NIET helpt ,gewoon niet menselijk
Als je dat wel probeert te doen , dan ben je superieur?
Nee dan ben je menselijk, zo hebben mijn ouders mij opgevoed en zo voed ik mijn kinderen ook weer op
Je snapt het niet helemaal. Geeft niet hoor.
Ik bedoel met superieur die toon van jou en Sharry: "wij helpen wél hoor. Wij zijn dus beter dan jullie, want jullie weten niet eens zeker of je wel zult helpen"
Bah!
Dat je goed moet zijn voor mensen en dieren, en dat je een helpende hand moet uitsteken als je een mens of dier in nood ziet
Ben je een held als je wat geld in een collectezakje stopt?
Nee dan ben je bezig om een probleem te proberen te verhelpen
Die gedachte werkt door in de rest van je dagelijkse bezigheden, dus voor mij ook als ik een auto in de sloot zou zien liggen
Ik zou proberen degene te helpen, niet om de held uit te hangen , maar gewoon van de ene mens naar de ander
En zo wil ik alleen maar in het leven staan!
Gatver, wat doe jij vreselijk uit de hoogte zeg! Alsof wij hier geen moraal hebben of zo en jullie als enigen wel. Alsof jullie goed opgevoed zijn en wij dus niet.
donderdag 3 september 2009 om 15:22
quote:rosanna08 schreef op 03 september 2009 @ 14:03:
volgens mij heeft niemand hier gezegd dat hij of zij niet zou helpen, wat ik en ook anderen zeggen, is dat we niet weten hoe we reageren omdat we nog nooit in zo'n situatie zijn geweest. Ik ga me hier niet beter voordoen door te zeggen dat ik zeker weten gelijk zou handelen. Ik hoop dat ik daadkrachtig genoeg zou zijn, want het zou vreselijk zijn als iemand zou overlijden doordat ik verzaakt heb. Maar met zoveel stelligheid zeggen dat ik wel even zou handelen, neuhEens. Vind het nogal wat om van jezelf te zeggen: tuuuurlijk help ik. Dat weet je pas op het moment zelf. Maar goed, heel stoer hoor, de mensen die het wél zeker weten...
volgens mij heeft niemand hier gezegd dat hij of zij niet zou helpen, wat ik en ook anderen zeggen, is dat we niet weten hoe we reageren omdat we nog nooit in zo'n situatie zijn geweest. Ik ga me hier niet beter voordoen door te zeggen dat ik zeker weten gelijk zou handelen. Ik hoop dat ik daadkrachtig genoeg zou zijn, want het zou vreselijk zijn als iemand zou overlijden doordat ik verzaakt heb. Maar met zoveel stelligheid zeggen dat ik wel even zou handelen, neuhEens. Vind het nogal wat om van jezelf te zeggen: tuuuurlijk help ik. Dat weet je pas op het moment zelf. Maar goed, heel stoer hoor, de mensen die het wél zeker weten...
donderdag 3 september 2009 om 15:23
quote:sharry schreef op 03 september 2009 @ 14:06:
[...]
Dat is heel wat anders. Jij geeft eerlijk toe dat je het niet weet.
Ik weet van mijzelf wel dat ik zo zou handelen, ben ik dan meteen een held? Nee ik zie help ook wel ouderen die vallen op straat. Misschien ben ik zo, en anderen niet.
Maar om nou meteen iemand zo aan te vallen om te zeggen dat IK niet zou helpen vind ik onzin.Dat heb ík in ieder geval niet gezegd. Ik heb gezegd dat je dat pas kunt weten op het moment dat het je overkomt.
[...]
Dat is heel wat anders. Jij geeft eerlijk toe dat je het niet weet.
Ik weet van mijzelf wel dat ik zo zou handelen, ben ik dan meteen een held? Nee ik zie help ook wel ouderen die vallen op straat. Misschien ben ik zo, en anderen niet.
Maar om nou meteen iemand zo aan te vallen om te zeggen dat IK niet zou helpen vind ik onzin.Dat heb ík in ieder geval niet gezegd. Ik heb gezegd dat je dat pas kunt weten op het moment dat het je overkomt.
donderdag 3 september 2009 om 15:24
Volgens mij kun je nooit weten van tevoren hoe je reageert in zo'n situatie. (interessant artikel trouwens BGB). Zelf ben ik als kind een keer bijna verdronken, ik werd uit het zwembad gehaald en lag met een blauwe huid, bewusteloos aan de rand van het bad. Mijn moeder kon alleen maar gillen en huilen en zag mijn leven als een film voorbij gaan. Ze kon niks. Later was ze daar zo verbaasd over, ze is erg doortastend, assertief, heeft een ehbodiploma, maar op dat moment kon ze niks.
Dat het gaat om een dierbare hoeft dus niks uit te maken.
Dat het gaat om een dierbare hoeft dus niks uit te maken.
donderdag 3 september 2009 om 15:28
donderdag 3 september 2009 om 15:30
quote:Liv schreef op 03 september 2009 @ 15:20:
[...]
Gatver, wat doe jij vreselijk uit de hoogte zeg! Alsof wij hier geen moraal hebben of zo en jullie als enigen wel. Alsof jullie goed opgevoed zijn en wij dus niet.
Ik zeg hoe IK in het leven sta
Ik zeg niet dat jij zo moet leven
Jij moet nodig eens een cursus begrijpend lezen nemen, is de LOI niet iets voor je?
[...]
Gatver, wat doe jij vreselijk uit de hoogte zeg! Alsof wij hier geen moraal hebben of zo en jullie als enigen wel. Alsof jullie goed opgevoed zijn en wij dus niet.
Ik zeg hoe IK in het leven sta
Ik zeg niet dat jij zo moet leven
Jij moet nodig eens een cursus begrijpend lezen nemen, is de LOI niet iets voor je?
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 3 september 2009 om 15:33
donderdag 3 september 2009 om 15:33
