Actueel
alle pijlers
Meer zorgpremie voor dikkerds en rokers
donderdag 25 oktober 2012 om 10:49
Ik zag dit artikel klik. Ik vroeg me af wat jullie hier van vinden.
Om zelf maar te beginnen. Ik ben het er mee eens. Een verzekering is mijns inziens niets meer dan het afkopen van een risico. Rokende mensen hebben meer kans op zo'n beetje alle ziektebeelden, en dikke mensen hebben meer kans op bijvoorbeeld diabetes.
Bij roken kun je beargumenteren dat je al accijns betaalt. Echter zie ik dit meer als de verbruiker betaalt. (net zoals benzineaccijns) en vind ik dit in feite los staan van het risico dat de verzekeraar loopt bij rokers. Daarnaast is het natuurlijk ook ontmoediging en een soort van bescherming voor het individu, hoewel het nut daarvan moeilijk vast te stellen is. Wat de invloed zou zijn van het afschaffen van de accijns op het percentage rokers, durf ik ook niet te voorspellen.
Bij dikke mensen vind ik het al iets lastiger. Hoewel je er in veel -maar niet alle- gevallen wat aan kunt doen dat je dik bent. En dan wordt het nog lastig om hier een maatstaf in te hanteren. Ga je op bmi sorteren of vetpercentage? En geef je een uitzonderingspositie voor diegene met een (schildklier)aandoening?
En bovendien, waar houdt het op? want ga je mensen met een gevaarlijk beroep/hobby dan ook zwaarder belasten?
Toch blijf ik er wel bij dat er best een verschil mag zijn tussen iemand die gezond leeft, niet rookt en geen overgewicht heeft, met iemand die dat wel doet en heeft. Immers is roken een eigen keuze en dik zijn is toch ook vaak door eigen toedoen.
wat vinden jullie?
Om zelf maar te beginnen. Ik ben het er mee eens. Een verzekering is mijns inziens niets meer dan het afkopen van een risico. Rokende mensen hebben meer kans op zo'n beetje alle ziektebeelden, en dikke mensen hebben meer kans op bijvoorbeeld diabetes.
Bij roken kun je beargumenteren dat je al accijns betaalt. Echter zie ik dit meer als de verbruiker betaalt. (net zoals benzineaccijns) en vind ik dit in feite los staan van het risico dat de verzekeraar loopt bij rokers. Daarnaast is het natuurlijk ook ontmoediging en een soort van bescherming voor het individu, hoewel het nut daarvan moeilijk vast te stellen is. Wat de invloed zou zijn van het afschaffen van de accijns op het percentage rokers, durf ik ook niet te voorspellen.
Bij dikke mensen vind ik het al iets lastiger. Hoewel je er in veel -maar niet alle- gevallen wat aan kunt doen dat je dik bent. En dan wordt het nog lastig om hier een maatstaf in te hanteren. Ga je op bmi sorteren of vetpercentage? En geef je een uitzonderingspositie voor diegene met een (schildklier)aandoening?
En bovendien, waar houdt het op? want ga je mensen met een gevaarlijk beroep/hobby dan ook zwaarder belasten?
Toch blijf ik er wel bij dat er best een verschil mag zijn tussen iemand die gezond leeft, niet rookt en geen overgewicht heeft, met iemand die dat wel doet en heeft. Immers is roken een eigen keuze en dik zijn is toch ook vaak door eigen toedoen.
wat vinden jullie?
vrijdag 26 oktober 2012 om 17:56
quote:Jaja007 schreef op 25 oktober 2012 @ 18:06:
[...]
Dit!
Er zijn tal van andere soorten risico's in het leven
- extreme sporten
- drankmisbruik
- drugsmisbruik
- verslavingen aan bijvoorbeeld pijnstillersExtreme sporten?....moet je eens op een zondag naar de EHBO gaan al die verwondingen van ....voetbal!
[...]
Dit!
Er zijn tal van andere soorten risico's in het leven
- extreme sporten
- drankmisbruik
- drugsmisbruik
- verslavingen aan bijvoorbeeld pijnstillersExtreme sporten?....moet je eens op een zondag naar de EHBO gaan al die verwondingen van ....voetbal!
vrijdag 26 oktober 2012 om 19:07
quote:leentjedb schreef op 25 oktober 2012 @ 19:53:
Met zo'n systeem gaan we met zijn allen nog meer betalen. Het lijkt goedkoop, de kosten van de zorg bij de (zogenaamd) grotere afnemers neerleggen. Maar het hele systeem dat daarvoor opgetuigd moet worden en de mensen die het moeten gaan uitvoeren maakt de zorg alleen maar duurder. En drie keer raden wie dat mag gaan betalen...Eens.
Met zo'n systeem gaan we met zijn allen nog meer betalen. Het lijkt goedkoop, de kosten van de zorg bij de (zogenaamd) grotere afnemers neerleggen. Maar het hele systeem dat daarvoor opgetuigd moet worden en de mensen die het moeten gaan uitvoeren maakt de zorg alleen maar duurder. En drie keer raden wie dat mag gaan betalen...Eens.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
vrijdag 26 oktober 2012 om 19:52
Nou, dat wordt gezellig op de afdeling 
(Ik werk op de klantenservice van een grote zorgverzekeraar). Mensen gaan nu al in discussie over vergoedingen, als we met zoiets aankomen, gaat leuk worden dan aan de telefoon waarom diegene meer moet betalen dan de ander. Ligt er ook aan hoeveel de premie omhoog gaat dan, hoeveel mensen een achterstand hebben, je schrikt ervan.
Ik denk ook niet dat het in de praktijk te brengen is eerlijk gezegd. Hoe wordt het gecontroleerd, stel dat er fotos gemaakt moeten worden om te checken of iemand rookt, wordt dat dan vergoed?
Er zijn andere manieren waarop winst te behalen valt, bijv. fraude van zorgverleners of het weggooien van medicijnen dat daar een oplossing voor komt.
(Ik werk op de klantenservice van een grote zorgverzekeraar). Mensen gaan nu al in discussie over vergoedingen, als we met zoiets aankomen, gaat leuk worden dan aan de telefoon waarom diegene meer moet betalen dan de ander. Ligt er ook aan hoeveel de premie omhoog gaat dan, hoeveel mensen een achterstand hebben, je schrikt ervan.Ik denk ook niet dat het in de praktijk te brengen is eerlijk gezegd. Hoe wordt het gecontroleerd, stel dat er fotos gemaakt moeten worden om te checken of iemand rookt, wordt dat dan vergoed?
Er zijn andere manieren waarop winst te behalen valt, bijv. fraude van zorgverleners of het weggooien van medicijnen dat daar een oplossing voor komt.
donderdag 1 november 2012 om 07:23
quote:wished- schreef op 25 oktober 2012 @ 11:08:
Niet mee eens. Wij allen betalen al genoeg zorgpremie in Nederland. Tuurlijk zijn er mensen met een duidelijk overgewicht, en zware rokers in Nederland. Maar de mensen die roken betalen al belachelijk veel accijns/belasting op een pakje sigaretten of een pak shag. Op eten zit ook belasting, welliswaar minder maar we betalen overal voor. En het wil zeker niet zeggen als je rookt en of overgewicht hebt dat je dan eerder een ziekte krijgt.
Ik vind gewoon als we dit zouden doen, waar leggen we dan de grens? Autorijden, de uitlaat gassen zijn ook ongezond, moeten we dan iedereen NOG zwaarden gaan belasten, Terwijl we al een 1,70 minstens betalen per liter.
Dan kunnen sommige mensen ook zijn of haar hobby niet meer uitvoeren, Motorrijden, motorcross, al dat soort.. brengen ook veel risico's met zich mee..
als we dit zouden doen, dan weet ik niet waar de grens neer moeten gaan leggen, ik denk dat we dan helemaal een verstikkend land gaan creeren!De accijns op sigaretten kan mij niet belachelijk genoeg zijn. Van mij mag een pakje sigaretten 10 euro gaan kosten. Roken is nog altijd eigen keuze. Ik pak ook vaker de fiets of trein omdat ik de benzine te duur vind. Niemand die mij verplicht om auto te rijden.
Niet mee eens. Wij allen betalen al genoeg zorgpremie in Nederland. Tuurlijk zijn er mensen met een duidelijk overgewicht, en zware rokers in Nederland. Maar de mensen die roken betalen al belachelijk veel accijns/belasting op een pakje sigaretten of een pak shag. Op eten zit ook belasting, welliswaar minder maar we betalen overal voor. En het wil zeker niet zeggen als je rookt en of overgewicht hebt dat je dan eerder een ziekte krijgt.
Ik vind gewoon als we dit zouden doen, waar leggen we dan de grens? Autorijden, de uitlaat gassen zijn ook ongezond, moeten we dan iedereen NOG zwaarden gaan belasten, Terwijl we al een 1,70 minstens betalen per liter.
Dan kunnen sommige mensen ook zijn of haar hobby niet meer uitvoeren, Motorrijden, motorcross, al dat soort.. brengen ook veel risico's met zich mee..
als we dit zouden doen, dan weet ik niet waar de grens neer moeten gaan leggen, ik denk dat we dan helemaal een verstikkend land gaan creeren!De accijns op sigaretten kan mij niet belachelijk genoeg zijn. Van mij mag een pakje sigaretten 10 euro gaan kosten. Roken is nog altijd eigen keuze. Ik pak ook vaker de fiets of trein omdat ik de benzine te duur vind. Niemand die mij verplicht om auto te rijden.
donderdag 1 november 2012 om 07:41
Dertig (!) jaar heb ik gevochten tegen overgewicht. At gezond, had geen eetverslaving, maar ik was te dik, dus werd ik gedwongen te crashen (begin jaren tachtig werd dat ook door artsen gepropagandeerd).
Het beruchte jojo-effect begon.
Later werd ik (eindelijk) doorgestuurd naar een diëtist. Die zei me een eetdagboekje bij te houden. Toen ze dat doorkeek zei ze dat ik loog. Ik was echter heel eerlijk.
Ik werd steeds dikker en dikker en at steeds minder. Pas toen ik tijdelijk (door iets heel anders) in een herstellingsoord terecht kwam, viel het iedereen op dat ik weinig at, doodsbang was voor sausjes, toetjes, koek en zo, en toch in drie maanden tien (!) kilo aankwam. Met een brief van de dokter van het herstellingsoord kwam ik bij een internist terecht. Die nam het wél serieus en na een aantal onderzoeken werd geconcludeerd dat het kwam door een combinatie van aanleg, medicatiegebruik in het verleden, de crashdiëten die men in de jaren tachtig en negentig zo goed vond en mijn eetstoornis omdat ik uit angst nog verder aan te komen nog minder ging eten.
Ik ben een aantal maanden geleden, dankzij die internist, geopereerd aan mijn maag en val nu goed af. Ook leer ik weer te eten en vooral, te genieten van eten. Eten is nog steeds mijn grote vijand, omdat me dertig jaar is gezegd: "Je zal wel teveel vreten." Ik moet weer leren te genieten van mijn gewone eten en mezelf toe te staan af en toe ook iets lekkers te eten dat niet meteen gezond hoeft te zijn. Daar ben ik wel heel erg bang voor.
Ik heb in een lotgenotengroep geleerd dat ik geen uitzondering ben. Dat heel veel mensen die van nature wat mollig waren extreem obese zijn geworden door wat hun omgeving, met name dokters, hen hebben aangepraat ("eigen schuld, gewoon de helft vreten"). Terwijl de oplossing vaak zo simpel kan zijn: een goed medisch onderzoek, medicijngebruik tegen het licht houden (prednison, antidepressiva, betablokkers, bepaalde psychofarmaca, etcetera), eetdagboekjes serieus nemen (te weinig eten kan ook overgewicht veroorzaken!), en de obese persoon respecteren en niet aanspreken alsof het iets vies is! (waar mijn oude huisarts helaas erg goed in was, die zei dingen als "ik snap niet dat jij nog een echtgenoot had" in de tijd dat ik nog niet eens zo extreem dik was).
Ik ben nu 40 kilo afgevallen, wil er nog 20 kwijt. Eten, en met name genieten van eten, zal nog lang een strijd blijven... Dankzij het niet serieus genomen worden en de stigmatisering van met name de oude huisarts, maar ook een aantal diëtisten, is het zover gekomen en ben ik een heel stuk leven kwijt. Ik weet niet wat het is om als jonge vrouw te kunnen flirten en leuke kleren te kunnen kopen, ik ben volwassen geworden met het idee dat ik vies en lui ben met te weinig doorzettingskracht.
Nu weet ik beter, en sommige artsen gelukkig ook. Maar ik ben inmiddels wel 50.
Ja, er zijn mensen die tegen de klippen op vreten (en ze worden echt niet altijd dik!). Ja, er zijn mensen die maling hebben aan hun gezondheid. Maar achter obesitas zit vaak een groot drama, waarin het draait om afgewezen worden, niet serieus genomen worden, stigmatisering (je bent dik dus je bent vies, dom, lui en je mist doorzettingsvermogen).
Het wordt hoog tijd om dat eens goed te gaan onderzoeken! En niet alleen maar met dogma's te gooien als "eigen schuld" en "elk pondje gaat door het mondje".
En al helemaal niet met straffen door hogere premies. Hoeveel mensen die wél slank zijn zijn er niet die ongezond eten? Je ziet het niet aan ze af, tot ze rond hon 50e omvallen door een hartaanval of beroerte. Want misschien worden ze niet dik, maar slecht eten kan zich ook op een niet-zichtbare manier wreken.
Hoeven die dan geen hogere premie te betalen?
En hoe zit dat met fanatieke sporters die elke maandag kreupel zijn en de belastingbetaler klauwenvol geld kosten? (spoedeisende hulp, werkverzuim)
Het beruchte jojo-effect begon.
Later werd ik (eindelijk) doorgestuurd naar een diëtist. Die zei me een eetdagboekje bij te houden. Toen ze dat doorkeek zei ze dat ik loog. Ik was echter heel eerlijk.
Ik werd steeds dikker en dikker en at steeds minder. Pas toen ik tijdelijk (door iets heel anders) in een herstellingsoord terecht kwam, viel het iedereen op dat ik weinig at, doodsbang was voor sausjes, toetjes, koek en zo, en toch in drie maanden tien (!) kilo aankwam. Met een brief van de dokter van het herstellingsoord kwam ik bij een internist terecht. Die nam het wél serieus en na een aantal onderzoeken werd geconcludeerd dat het kwam door een combinatie van aanleg, medicatiegebruik in het verleden, de crashdiëten die men in de jaren tachtig en negentig zo goed vond en mijn eetstoornis omdat ik uit angst nog verder aan te komen nog minder ging eten.
Ik ben een aantal maanden geleden, dankzij die internist, geopereerd aan mijn maag en val nu goed af. Ook leer ik weer te eten en vooral, te genieten van eten. Eten is nog steeds mijn grote vijand, omdat me dertig jaar is gezegd: "Je zal wel teveel vreten." Ik moet weer leren te genieten van mijn gewone eten en mezelf toe te staan af en toe ook iets lekkers te eten dat niet meteen gezond hoeft te zijn. Daar ben ik wel heel erg bang voor.
Ik heb in een lotgenotengroep geleerd dat ik geen uitzondering ben. Dat heel veel mensen die van nature wat mollig waren extreem obese zijn geworden door wat hun omgeving, met name dokters, hen hebben aangepraat ("eigen schuld, gewoon de helft vreten"). Terwijl de oplossing vaak zo simpel kan zijn: een goed medisch onderzoek, medicijngebruik tegen het licht houden (prednison, antidepressiva, betablokkers, bepaalde psychofarmaca, etcetera), eetdagboekjes serieus nemen (te weinig eten kan ook overgewicht veroorzaken!), en de obese persoon respecteren en niet aanspreken alsof het iets vies is! (waar mijn oude huisarts helaas erg goed in was, die zei dingen als "ik snap niet dat jij nog een echtgenoot had" in de tijd dat ik nog niet eens zo extreem dik was).
Ik ben nu 40 kilo afgevallen, wil er nog 20 kwijt. Eten, en met name genieten van eten, zal nog lang een strijd blijven... Dankzij het niet serieus genomen worden en de stigmatisering van met name de oude huisarts, maar ook een aantal diëtisten, is het zover gekomen en ben ik een heel stuk leven kwijt. Ik weet niet wat het is om als jonge vrouw te kunnen flirten en leuke kleren te kunnen kopen, ik ben volwassen geworden met het idee dat ik vies en lui ben met te weinig doorzettingskracht.
Nu weet ik beter, en sommige artsen gelukkig ook. Maar ik ben inmiddels wel 50.
Ja, er zijn mensen die tegen de klippen op vreten (en ze worden echt niet altijd dik!). Ja, er zijn mensen die maling hebben aan hun gezondheid. Maar achter obesitas zit vaak een groot drama, waarin het draait om afgewezen worden, niet serieus genomen worden, stigmatisering (je bent dik dus je bent vies, dom, lui en je mist doorzettingsvermogen).
Het wordt hoog tijd om dat eens goed te gaan onderzoeken! En niet alleen maar met dogma's te gooien als "eigen schuld" en "elk pondje gaat door het mondje".
En al helemaal niet met straffen door hogere premies. Hoeveel mensen die wél slank zijn zijn er niet die ongezond eten? Je ziet het niet aan ze af, tot ze rond hon 50e omvallen door een hartaanval of beroerte. Want misschien worden ze niet dik, maar slecht eten kan zich ook op een niet-zichtbare manier wreken.
Hoeven die dan geen hogere premie te betalen?
En hoe zit dat met fanatieke sporters die elke maandag kreupel zijn en de belastingbetaler klauwenvol geld kosten? (spoedeisende hulp, werkverzuim)
vrijdag 2 november 2012 om 10:13
Dus meer zorgpremie voor de roker.
Laten ze dan eerst toch eens die dodelijke en ziekmakende sigaretten uit de schappen halen en vervangen voor de wat 'gezondere" elektrische sigaretten.
Maar nee, de elektrische sigaretten worden straks in de ban gedaan in de EU, met andere woorden, in Europa mag de mens zich hartstikke doodroken, als ze maar blijven betalen.
Stinkpolitiek
en voor Wench
Laten ze dan eerst toch eens die dodelijke en ziekmakende sigaretten uit de schappen halen en vervangen voor de wat 'gezondere" elektrische sigaretten.
Maar nee, de elektrische sigaretten worden straks in de ban gedaan in de EU, met andere woorden, in Europa mag de mens zich hartstikke doodroken, als ze maar blijven betalen.
Stinkpolitiek
en voor Wench
vrijdag 2 november 2012 om 10:36
Wat mij betreft komt er een soort van scorekaart die de mate van ongezond gedrag in kaart brengt, en daarnaast de mate van risico op zorg daarbij optelt. Rook je af en toe, dan scoor je wel punten, maar niet genoeg om echt meer zorg te betalen. Heb je een bmi van 27. ook niet. Maar de combinatie van factoren zou dit moeten bepalen. Sport je, scoor je ook punten op die lijst omdat je je meer kans hebt dat je zorg nodig hebt, maar uiteraard is dit ook niet voldoende om significant meer te betalen.
Ja dit is hypothetisch, en bovendien lastig zo niet onmogelijk te controleren. maar lijkt me het meest eerlijke. Deze inkomensafhankelijke premie is bovendien buiten proportie (factor 24 verschil tussen boven en onderkant) maar bovendien ook oneerlijk omdat lager opgeleiden vaak ongezonder leven.
Ja dit is hypothetisch, en bovendien lastig zo niet onmogelijk te controleren. maar lijkt me het meest eerlijke. Deze inkomensafhankelijke premie is bovendien buiten proportie (factor 24 verschil tussen boven en onderkant) maar bovendien ook oneerlijk omdat lager opgeleiden vaak ongezonder leven.
vrijdag 2 november 2012 om 10:52
Ach ja.
Zo'n score-kaart is bv een aardig idee, maar welke gek gaat dat bij zitten houden? Wie controleert dat? Wat zijn dan de officiële regels? Je kan niet zomaar zelf wat op die kaart invullen. Moet je jezelf dan af en toe officieel laten nakijken/wegen door een arts? Moet die arts dan ook onderzoeken waar je obesitas vandaan komt om de nuance in het rapport te kunnen bepalen? ( je eet teveel, hebt een ziekte, gebruikt noodgedwongen medicatie die dikker maakt of wa?) Wie betaalt die arts? En zijn collega's die de gegevens verwerken, doorsturen, bespreken, normen opstellen als in waar-ligt-de-grens, daar weer heel veel over vergaderen, rapporten uitbrengen et cetera? Hoeveel uitzonderingsnormen moeten we opnemen in die rapporten?
Ik ben benieuwd hoor.
Eerlijk waar, ik rook zelf (wanneer ik drink, zeg twee keer per week) en ik denk dat er maar één wezenlijke oplossing is en dat is de tabaksindustrie opheffen. Hatsa, in één keer klaar. Maar de tabaksindustrie opheffen.... Dat gaat de komende 100 jaar eeeecht nog niet lukken. Misschien wel nooit.
Het argument dat mensen die bewust geen kinderen willen ook meer zouden moeten betalen vind ik wel grappig. Hoe je het ook wend of keert, de kans is vrij groot dat kinderen later IETS gaan doen waar de samenleving baat bij heeft. Of ze nou wc's verbouwen of je een nieuwe nier geven, als donor of chirurg, ze hebben de toekomst. Al bestaat er natuurlijk ook een kans dat je kinderen uitvreters worden. Maar misschien kunnen we daar dan weer met terugwerkende kracht extra belasting over heffen!
Zo'n score-kaart is bv een aardig idee, maar welke gek gaat dat bij zitten houden? Wie controleert dat? Wat zijn dan de officiële regels? Je kan niet zomaar zelf wat op die kaart invullen. Moet je jezelf dan af en toe officieel laten nakijken/wegen door een arts? Moet die arts dan ook onderzoeken waar je obesitas vandaan komt om de nuance in het rapport te kunnen bepalen? ( je eet teveel, hebt een ziekte, gebruikt noodgedwongen medicatie die dikker maakt of wa?) Wie betaalt die arts? En zijn collega's die de gegevens verwerken, doorsturen, bespreken, normen opstellen als in waar-ligt-de-grens, daar weer heel veel over vergaderen, rapporten uitbrengen et cetera? Hoeveel uitzonderingsnormen moeten we opnemen in die rapporten?
Ik ben benieuwd hoor.
Eerlijk waar, ik rook zelf (wanneer ik drink, zeg twee keer per week) en ik denk dat er maar één wezenlijke oplossing is en dat is de tabaksindustrie opheffen. Hatsa, in één keer klaar. Maar de tabaksindustrie opheffen.... Dat gaat de komende 100 jaar eeeecht nog niet lukken. Misschien wel nooit.
Het argument dat mensen die bewust geen kinderen willen ook meer zouden moeten betalen vind ik wel grappig. Hoe je het ook wend of keert, de kans is vrij groot dat kinderen later IETS gaan doen waar de samenleving baat bij heeft. Of ze nou wc's verbouwen of je een nieuwe nier geven, als donor of chirurg, ze hebben de toekomst. Al bestaat er natuurlijk ook een kans dat je kinderen uitvreters worden. Maar misschien kunnen we daar dan weer met terugwerkende kracht extra belasting over heffen!
