Nederlandse diplomaat dumpt pleegkind.

infootje:

* Vanwaar komt die naam 'ADOPTIE'?



Het woord adoptie komt van het Latijnse woord 'adoptare'. Dat betekent 'als kind aannemen' betekent. Bij adoptie nemen mensen een kind op in hun gezin, deze mensen zijn niet de natuurlijke ouders van dit kind. Maar zij gaan wel voor dit kind zorgen als echte ouders. Zij worden wettelijk de ouders.



* Waarom worden er buitenlandse kinderen geadopteerd?



Mensen die een kind willen adopteren, kunnen meestal zelf geen kinderen krijgen. Het grote verdriet om de kinderloosheid, de vurige wens om samen voor een kind te zorgen, leidt tot de beslissing een of meer kinderen aan te nemen (= adopteren)....



Maar dit is natuurlijk niet altijd het geval! Dikwijls willen ouders een broertje of zusje voor hun eigen kind. En de echtparen die al twee of meer hebben, nemen er graag nog een derde of meer bij.Of ze hebben een ziekte die ze niet aan het kind willen door geven.



Mensen adopteren kinderen omdat ze van kinderen houden en omdat ze er graag voor willen zorgen.



Andere gezinnen tellen alleen jongens en moeder had nu juist zo graag nog een meisje gewild.



Daarnaast zijn er echtparen die zelfs geen eigen kinderen willen, omdat zij vinden dat er al genoeg kinderen op de wereld zijn. Uit idealistische overwegingen besluiten zij in plaats van eigen kinderen, een Derde -Wereldkind in hun gezin op te nemen.





OOOhhhhh ik kan hier zoooo boos om worden......

Krengiserweer schreef op 12 december 2007 @ 18:29:

Wel een beetje vreemd dat zodra biologische ouders adoptiekind terugeisen men vind dat de adoptieouders, die het kind kent als echte ouders, worden geacht het kind direct op te geven, maar at wanneer blijkt dat het tussen pleegouders en kind echt niet werkt, dat het dan het grootste taboe is om een gezin te zoeken waar het kind mss wel past, omdat het kind dan weg moet bij de mensen die het als ouders kent.

Maar er is vast een hele goede uitleg waarom dat geen meten met twee maten is.



En Biologische kinderen worden ook wel gedumpt bij dat soort instanties, alleen meestal niet pas na 7 jaar. Ook in Nederland komt het trouwens wel voor dat adoptiekinderen geherplaatst worden, als blijkt dat ze niet passen, al is dat heel zeldzaam. Bij pleegkinderen komt het vaker voor.

maar zelfs dan is het echt niet zo dat je een kind ff kan inleveren omdat je het zat bent. Het is geen H&Mmetje dat direct wordt teruggenomen. Je zult echt wel een verdomd goede reden moeten hebben om het kind dadwerkelijk geherplaatst te krijgen. Dus ik denk dat er een boel meer aan de hand is dan dat het meisje geen boerenkool lust.

Doe je dat expres, dat creatieve gebruik van adoptiekind in de eerste zin maar pleegouders in de tweede zin?



Zoals ik al eerder zei: als het hier een biologisch kind betrof zou ik het net zo veroordelen. Dus nee, er is geen sprake van meten met twee maten, het zijn gewoon twee verschillende situaties.



Situatie 1: kind wordt uit zijn bed gestolen en doorverkocht. Vervolgens vinden de ouders na 7 jaar zoeken hun kind weer terug, dan wordt er gezegd: ja, maar dit zijn nu zijn ouders dus toedeledokie. Duhuh, natuurlijk moet een kind wat gestolen is wat mij betreft terug, mijn fiets is pas gestolen en als ik die morgen of volgend jaar of over 7 jaar zie fietsen wil ik hem ook terug. Ook al is de nieuwe eigenaar eraan gehecht. Laat staan dat ik mijn kind doodleuk bij een ander zou laten als het vannacht uit zijn bed gestolen wordt.



Situatie 2: ouders van een kind vinden kind onhandelbaar en staan het dus af. Als het een biologisch kind betreft vind ik dat schandalig, en me dunkt dat de meeste mensen - om maar te zwijgen over de kinderen zelf - dat schandalig zouden vinden. Deze mensen hebben toevallig het geluk dat het hier een adoptiekind betreft, dus kunnen ze zich verschuilen achter "ja, ze beviel niet". Kom nou, een kind is geen wegwerpartikel, of wel soms?





Wat mij betreft is het ook totaal niet te vergelijken met je kind (tijdelijk) buiten het gezin te laten opgroeien , bijvoorbeeld vanwege handicaps, psychiatrische stoornissen, ziekte van de ouders of een crisissituatie in het gezin. Dáár kan ik begrip voor opbrengen, sterker nog, ik zou dat zelf kunnen doen als ik om wat voor reden dan ook zou denken dat mijn kind beter af is ergens anders dan onder mijn dak. Maar dat is wel even iets anders dan om dan ook maar direct de familieband te verbreken en gewoon nieuwe óuders te gaan zoeken. Een onder toezichtstelling of tijdelijke pleegzorg of een tijdelijk verblijf in een gezinsvervangend tehuis is wel even iets anders dan verstoting, en dit is in mijn ogen verstoting. Deze mensen willen het kind niet meer als hun dochter.

Oh, ik lees trouwens nu even terug in het tweede artikel dat het kind geen Nederlands paspoort heeft en ook geen verblijfsstatus voor Hong Kong. Hoe is het kind dan uberhaupt met de Nederlandse ouders in Hong Kong terecht gekomen? Ze is geadopteerd in Seoul, en vervolgens met de familie meeverhuisd. Dan moet ze toch een paspoort hebben? Ieder kind wat geadopteerd wordt krijgt toch een paspoort?

uit ervaring weet ik dat als je je als buitenlander gevestigd hebt in het land dat er dan géén wachtlijsten zijn, sterker nog...mijn broertje is rond 7 uur geboren 'sochtends mijn ouders kregen rond 10 uur een telefoontje of ze nog steeds een 'kinderwens' hadden en smiddags om 15 uur kwamen ze met hem thuis.

De regels zijn voor de gevestigde buitenlander toch anders dus!

Mijn broer heeft trouwens pas in NL een dubbel paspoort gekregen. Totdan was hij gewoon braziliaans.



ik persoonlijk vind dat een verkeerde gang van zaken, alsof je , als je je daar vestigd, voldoet aan alle wettelijke eisen.

Maar ja, bij ons was het nu eenmaal zo, de moeder zelf is meegeweest naar de rechtbank om accoord te tekenen zowel voor de adoptie als dat mijn ouders hem tzt mee zouden nemen naar NL. Wat ik trouwens wel goed vond is dat zij een contract moest tekenen dat ze hem niet na zijn 18e zou proberen op te eisen..dat is wat er nl. vaak wel gebeurd...ze kunnen dan zorgen voor inkomsten en alsnog de rest van het gezin gaan onderhouden.

Zuss schreef op 12 december 2007 @ 12:35:

EM, wat ik me afvraag. Als jij op basis van één zinnetje uit de Televaag al zo hard oordeelt, hoe denk jij dan eigenlijk over de biologische ouders van (jouw) pleegkind(eren)?

De alleenstaande moeder van pleegkind 1 is een hele lieve goede moeder die door een geestesziekte (tijdelijk)niet voor haar dochter kan zorgen,heb ik alle begrip voor en ik hoop dat ze zelf weer voor haar dochter kan zorgen op den duur.

Ouders van pleegkind 2 hadden nooit kinderen moeten krijgen.



Elke situatie is anders....



Maar in dit geval wordt het kind gewoon gedumpt en niet uit huis geplaatst,net wat FV al zei,ze willen hun dochter gewoon niet meer.Anders hadden ze wel hulp in geroepen maar hadden hun dochter thuis gehouden of TIJDELIJK uit huis geplaatst,zo zie ik het.

fashionvictim schreef op 12 december 2007 @ 19:04:

[...]





Doe je dat expres, dat creatieve gebruik van adoptiekind in de eerste zin maar pleegouders in de tweede zin?



Ja, ik betwijfel namelijk of dit kind echt wettelijk geadopteerd is, aangezien het geen Nederlands paspoort heeft. Bij een wettelijke adoptie vindt er een overdracht plaats en moet het kind ook worden ingeschreven. kennelijk is dat hier niet gebeurd, dus is het kind wettelijk aan te merjken als pleegkind, waarvoor hele andere rgels gelden. Het blijft natuurlijk in en intriest, maar dit gaat dieper dan eetgewoonten. Ik denk dat hier een veel diepere problematiek achter zit.

Zoals ik al eerder zei: als het hier een biologisch kind betrof zou ik het net zo veroordelen. Dus nee, er is geen sprake van meten met twee maten, het zijn gewoon twee verschillende situaties.



Situatie 1: kind wordt uit zijn bed gestolen en doorverkocht. Vervolgens vinden de ouders na 7 jaar zoeken hun kind weer terug, dan wordt er gezegd: ja, maar dit zijn nu zijn ouders dus toedeledokie. Duhuh, natuurlijk moet een kind wat gestolen is wat mij betreft terug, mijn fiets is pas gestolen en als ik die morgen of volgend jaar of over 7 jaar zie fietsen wil ik hem ook terug. Ook al is de nieuwe eigenaar eraan gehecht. Laat staan dat ik mijn kind doodleuk bij een ander zou laten als het vannacht uit zijn bed gestolen wordt.

Dus jij ziet je kind als bezit? Dan zou je het dus ook kunnen weggeven of verkopen als het je niet meer bevalt. Dat doe je immers met een fiets ook.

En dan zie ik nog steeds niet waarom het in de ene situatie niet onmenselijk is dat het kind de oudes waarbij is opgegroeid direct moet verlaten en in de andere situatie wel. Ik denk dat het voor de beleving van het kind weinig uitmaakt.



Situatie 2: ouders van een kind vinden kind onhandelbaar en staan het dus af. Als het een biologisch kind betreft vind ik dat schandalig, en me dunkt dat de meeste mensen - om maar te zwijgen over de kinderen zelf - dat schandalig zouden vinden. Deze mensen hebben toevallig het geluk dat het hier een adoptiekind betreft, dus kunnen ze zich verschuilen achter "ja, ze beviel niet". Kom nou, een kind is geen wegwerpartikel, of wel soms? Ik vind een kind zeker geen wegwerpartikel, en ik denk dat hier veel meer aan de hand is dan "Ze beviel niet". Maar dat valt onder de privacy van het gezin en ik geef ze groot gelijk dat ze zich niet willen verdedigen tegenover roddeljournalisten. Als het werkelijk waar is dat ze het kind afstaan omdat ze geen boerenkool lust o.i.d. zou dat idd schandalig zijn.





Wat mij betreft is het ook totaal niet te vergelijken met je kind (tijdelijk) buiten het gezin te laten opgroeien , bijvoorbeeld vanwege handicaps, psychiatrische stoornissen, ziekte van de ouders of een crisissituatie in het gezin. Dáár kan ik begrip voor opbrengen, sterker nog, ik zou dat zelf kunnen doen als ik om wat voor reden dan ook zou denken dat mijn kind beter af is ergens anders dan onder mijn dak.



Maar dat is wel even iets anders dan om dan ook maar direct de familieband te verbreken en gewoon nieuwe óuders te gaan zoeken.

Als het hier een pleegkind betrof, dan is dat niet zo raar. Pleegkinderen worden wel vaker herplaatst. Voor een Adoptie is het uitzonderlijk, maar het gebeurt. En ja blood is thicker than water, dus als het echt echt echt niet gaat, dan is het het niet-biologische kind dat het veld moet ruimen. En daar kun je moord en brand bij schreeuwen, maar iets dergelijks gebeurt ook vaak in samengestelde gezinnen, waar men met de eigen kinderen toch en andere band heeft dan met de stiefkinderen. Een onder toezichtstelling of tijdelijke pleegzorg of een tijdelijk verblijf in een gezinsvervangend tehuis is wel even iets anders dan verstoting, en dit is in mijn ogen verstoting. Deze mensen willen het kind niet meer als hun dochter.

En mss hebben ze daar wel een hele goede reden voor.

We're cool Fash. Ik begrijp je irritatie over het lukraak gebruik van de term ontwikkelingsland (en allerlei conclusies die daaraan worden verbonden) maar al te goed. Ik werk bij een ontwikkelingsorganisatie, zit de hele dag in de materie en gebruik het begrip zeker niet zomaar.



Nog even wat je schrijft over de nationaliteit en de papieren van het meisje. Is het niet zo dat mensen met een diplomatiek paspoort niet of nauwelijks gecontroleerd worden als ze reizen? Zou kunnen verklaren hoe dat meiske zonder geldige papieren in HK terecht is gekomen. Hoe dan ook gaan er voor mensen met geld en status nu eenmaal vaak deuren open die voor anderen gesloten blijven.



Jee, trieste zaak hoor...

't Meisje is kennelijk volgens Koreaans recht, in Korea, geadopteerd en behoudt daarmee de Koreaanse nationaliteit. Als 't kind in Nederland geadopteerd zou zijn, had 't de Nederlandse nationaliteit gehad. Iets met een 'zachte' en een 'harde' adoptie of zo, finesses weet ik niet meer.



Maar dat terzijde. Het lijkt me dat er veel meer aan de hand is, wat om hen moverende redenen door de ouders wordt beperkt tot "cultuur- en eetproblemen" maar als je om iets dergelijks lichtzinnigs je kind zou willen afstaan, wacht je er geen zeven jaren mee. En om nu mensen af te schieten omdat ze weigeren willekeurige sensatiebeluste buitenstaanders tekst en uitleg te geven, lijkt me wat ver gaan, eerlijk gezegd...

Dat het meisje 'geen Nederlands paspoort' heeft, daarvan neem ik aan dat ze bedoelen 'geen Nederlandse nationaliteit'. Heel vreemd lijkt mij want als je een kind adopteert krijgt 't toch automatisch jouw nationaliteit? Of is dat anders als je zelf in 't buitenland woont...?



Wat mij meteen opviel was in een van die geplaatste artikelen dat er gezegd werd dat het niet aanpassen 'onder andere' werd genoemd. Dat geeft in elk geval voor mij aan dat er andere redenen zijn genoemd. Waarschijnlijk wel betere, maar redenen waar je minder lekker op in kan hakken, en daarom halen de journalisten en verontwaardigde chinezen (inderdaad behoorlijk hypocriet) natuurlijk deze reden eruit.



Voor de rest trouwens eens met FV.

De Nederlandse vice-consul in Hongkong en zijn vrouw zijn in opspraak geraakt, nadat Chinese kranten schreven dat hun geadopteerde dochter, afkomstig uit Zuid-Korea, na zeven jaar was ‘teruggegeven’ aan de kinderbescherming. Culturele problemen zouden de oorzaak zijn. Volgens het Nederlandse consulaat spelen er echter al lange tijd ‘traumatische omstandigheden’.



De dochter zou geadopteerd zijn toen het paar in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul woonde. Maar de adoptie was niet volgens Nederlands recht. Er is een zogenoemde ‘zwakke’ adoptieprocedure gevolgd, waarbij de banden met de biologische familie behouden blijven en het kind staatsburger van het land van herkomst blijft. In Nederland is de ‘sterke’ variant gebruikelijk. Daarbij krijgt het kind de Nederlandse nationaliteit. De kinderbescherming in Hongkong is inmiddels op zoek naar nieuwe ouders. Dat het meisje nog steeds de Zuid-Koreaanse nationaliteit heeft, bemoeilijkt de zoektocht. Terugkeren naar Zuid-Korea is geen optie, zegt een woordvoerder van het Zuid-Koreaanse consulaat in Hongkong. ,,Ze spreekt de taal niet meer.’’

Dhelia schreef op 12 december 2007 @ 20:29:



Maar dat terzijde. Het lijkt me dat er veel meer aan de hand is, wat om hen moverende redenen door de ouders wordt beperkt tot "cultuur- en eetproblemen" maar als je om iets dergelijks lichtzinnigs je kind zou willen afstaan, wacht je er geen zeven jaren mee. En om nu mensen af te schieten omdat ze weigeren willekeurige sensatiebeluste buitenstaanders tekst en uitleg te geven, lijkt me wat ver gaan, eerlijk gezegd...

Misschien is dit ook pas begonnen sinds Jade naar school gaat en bij vriendinnen thuiskomt.Misschien ziet ze nu het verschil in cultuur en eetgewoontes.Misschien wil ze net zo zijn als haar vriendinnen.....misschien

Kreng,



Wat makkelijk, om te roepen dat ik mijn kind als een bezit zie als ik nooit achterover zou leunen en berusten in het feit dat het bij me gejat cq. ontvoerd is. Maar tuurlijk joh, als jij jouw kind lekker zou laten voor wat het was als het uit laten we zeggen je eigen achtertuin uit de zandbak wordt gestolen, dan mag dat van mij hoor.



Helenita,



Ok .

ElleMichelle schreef op 12 december 2007 @ 19:50:

[...]





De alleenstaande moeder van pleegkind 1 is een hele lieve goede moeder die door een geestesziekte (tijdelijk)niet voor haar dochter kan zorgen,heb ik alle begrip voor en ik hoop dat ze zelf weer voor haar dochter kan zorgen op den duur.

Ouders van pleegkind 2 hadden nooit kinderen moeten krijgen.



Elke situatie is anders....



Maar in dit geval wordt het kind gewoon gedumpt en niet uit huis geplaatst,net wat FV al zei,ze willen hun dochter gewoon niet meer.Anders hadden ze wel hulp in geroepen maar hadden hun dochter thuis gehouden of TIJDELIJK uit huis geplaatst,zo zie ik het.

Weet de instantie die bemiddelt mbt plaatsen van pleegkids dat jij zo over de ouders van kind nr 2 denkt? Als ik zou bemiddelen dan zou ik nooit een kind plaatsen bij iemand die zo over de bio-ouders denkt. Want hoe je het ook went of keert, het zijn wél de ouders van dat kind en kids hebben nu eenmaal de gewoonte om van hun ouders te houden. Die hebben het al moeilijk genoeg, zonder een pleegouders die hun eigen ouders zit te veroordelen. Ik ga er maar vanuit dat je probeert dit te verbergen voor dat kind, tegelijkertijd hebben kids een hele goede neus voor dit soort dingen.

Ik vind verder dat je heel vooringenomen en bevooroordeelt bent. Je gaat uit van de nederlandse situatie, weet jij veel hoe het in China gaat en wat ze mss al geprobeerd hebben? Ten 2e oordeel je op basis van één (1!!!!) zinnetje. Een heel onhandig geformuleerde zin in een opgeklopt en schreeuwerig artikel in een krant die nu niet bepaald bekend staat als kwaliteitskrant.

Eens met Dhelia

Nee,ik weet niet hoe het in China gaat wat betreft hulpverleningsinstanties en nee ik weet ook niet wat ze al geprobeerd hebben.Maar ze hebben dit meisje geadopteerd,ik wist niet dat daar een niet goed,geld terug garantie op zit in China.Zou jij als je een kind had geadopteerd dit kind weer afstaan na er 7 jaar voor gezorgt te hebben om wat voor reden dan ook? Het gaat om afstaan en niet om een tijdelijke uit huis plaatsing om wat voor reden,en dat vind ik 2 belangrijke verschillen.

En bij pleegzorg gaat men uit van het kind,de ouders staan op de tweede plaats,dat zeiden ze althans op de introductie avond.En de veroordelingen houden de pleegzorginstantie en pleegouders inderdaad voor zich.Degene die het kind bij me geplaatst heeft zei tijdens een gesprek zelf ook dat sommige ouders beter geen kinderen hadden kunnen krijgen.Kinderen houden van hun ouders inderdaad,alleen houden sommige ouders blijkbaar niet van hun kinderen,geestelijke en lichamelijk mishandeling zo erg dat een kind half dood met spoed direct uit huis word geplaatst,hoe denk jij over deze ouders?

Ik vind het behoorlijk onprofessioneel van een hulpverlener als hij dergelijke uitspraken doet tegen degene die het pleegkind in huis nemen.

Het gaat er nu niet om wat ik van dergelijke ouders vind, ik heb hun kind niet in mijn huis. Als ik dat wél had dan zou ik er zeker voor zorgen dat ik daar zo professioneel mogelijk mee om zou gaan, hoe moeilijk ook.

Het gaat mij ook niet om de ouders, maar om het kind. Goed dat je het probeert te verbergen hoor, maar juist jouw nonverbale reacties pikt zo'n kind op, daar moet je mee uitkijken. Wat die ouders ook gedaan hebben het blijven zijn ouders, jij als pleegoudre moet alles doen om te voorkomen dat het kind er nog een probleem bij krijgt in de vorm van een loyaliteitsconflict.



Verder weten jij noch ik of er in China mogelijkheden zijn tot tijdelijke uithuisplaatsing.





Ik ben nog steeds benieuwd hoe jij in godsnaam iemand kan veroordelen op 1 zinnetje.

Bij sommige pleegouders van mijn groep is er wel eens of vaker door een dronken en/of agressieve vader een steen door hun voorruit gegooid.Helaas krijgt een pleegkind dat dus wel eens mee.

Waarom draai je steeds om mijn vragen heen?

Zuss,ik draai er niet om heen maar je stelt steeds dezelfde vraag die ik,als je goed leest,allang beantwoord hebt maar je schijnt dat niet als antwoord te willen zien.



Ik schrijf het nog 1 keer,je kind afstaan is wat anders dan tijdelijk uit huis plaatsen.

En wat voor reden dit diplomatengezin dan ook heeft gehad met hun geld en status hadden ze genoeg hulp voor hun dochter kunnen krijgen OOK in China.

Ik zal zo een stuk kopieeren,dan kun je lezen dat China geen arm land is.Tuurlijk is er enorme rijkdom en enorme armoede,hebben we in Nederland ook.Dus nogmaals WAT VOOR REDEN OOK ,dit gezin had hulp kunnen vragen,dochter tijdelijk uit huis kunnen plaatsen,maar ze hebben het AFGESTAAN en daarop veroordeel ik dit gezin ja,ze hadden de middelen en de status om Jade te helpen maar daar hadden ze blijkbaar geen zin meer in en laten het nu maar aan een ander over in welk gezin ze nu weer komt.

Maar ja erger bestaat altijd nog,ze hadden haar ook kunnen vermoorden om van haar af te zijn,blijkt ook heel normaal gevonden te worden in China.

Dus ach waar praten we over (synisch bedoelt,zeg ik er maar bij)

Wegen aanleggen, scholen en ziekenhuizen bouwen; de Chinezen timmeren aan de weg in Afrika. De komende drie jaar verstrekt China 5 miljard dollar aan leningen en hulp. Bedreigt China daarmee de Europese ontwikkelingssamenwerking?



Een delegatie van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken bezocht afgelopen week Den Haag. Niet om zaken te doen, maar om een inkijkje te krijgen in de wereld van de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking. Op het programma stond een werkbezoek aan Oxfam Novib en het ministerie van Buitenlandse Zaken.



Een van de delegatieleden, Tian Lin, is enthousiast, maar denkt dat Nederland ook wat van de Chinezen kan leren. China stelt zich als een gelijke op aan de Afrikaanse landen en is zelf ook nog in ontwikkeling, aldus Tian Lin.



Doorn in het oog

Europarlementariër Max van den Berg (PvdA) zit niet op de tips van de Chinezen te wachten. Het is niet de bedoeling dat Europa de eisen op het gebied van de mensenrechten en milieu verlaagt, zegt hij. Het is hem een doorn in het oog dat China zijn invloed in de VN-Veiligheidsraad niet aanwendt om de druk op Sudan op te voeren. China heeft grote oliebelangen in het land en wil daarom niets zeggen over de crisis in Darfur.



Maar Tian Lin wil niets van de kritiek weten: "Wij willen niet dat andere landen hun ideologieën en waarden aan ons opleggen, dus doen wij dat andersom ook niet, vooral niet aan Afrika." Het is de belangrijkste reden waarom een aantal Afrikaanse landen graag met China samenwerkt.



Wat is China toch een arm land zeg.....

Een 26-jarige projectontwikkelaar is dit jaar uitgeroepen tot rijkste persoon van China. De vrouw bezit omgerekend 10,5 miljard euro. Dat meldde het Amerikaanse weekblad Forbes. Dit bedrag maakt Yang Huiyan ook meteen de rijkste vrouw van Azië.



Alle veertig mensen op de lijst zijn miljardair, tegenover slechts vijftien miljardairs in 2006. Deze stijging wordt toegeschreven aan de bloeiende handel in effecten en onroerend goed in China. Hun totale nettowaarde is 80 miljard euro, meer dan drie keer het totaalbedrag van vorig jaar.

Het weeshuis op de grens met Tibet telt 110 kinderen. Inmiddels hebben 25 kinderen een pleeggezin gevonden en zijn twee kinderen officieel geadopteerd. De ouders die gescreend worden door de leden van Christian Action zijn persoonlijk gedreven. ‘Ze hebben het zelf financieel goed voor elkaar of het zijn opa’s en oma’s die het leuk vinden nog een kindje op te voeden. Soms zijn het ook gezinnen die al uit een aantal kinderen bestaan en de kosten voor een extra kindje best kunnen betalen.



Intensieve nazorg

De organisatie in Xining ziet er streng op toe dat de kinderen op een goede plek terecht komen, zegt Moesker. Het bezoeken van potentiële pleegouders kost dan ook een hoop tijd en geld. Bovendien blijft het contact met deze gezinnen heel hecht nadat ze een kindje hebben opgevangen. Volgens Moesker is dat ook het grote voordeel van een pleeggezin binnen China: ‘Die kinderen blijven binnen hun eigen leefomgeving en houden dezelfde gewoontes. Bovendien is de nazorg erg intensief. Er wordt goed gekeken of een kind wel in het gezin past en of de ouders de zorg aankunnen. Als een kind naar Nederland verhuist, komt er nooit meer iemand kijken.’



Een nadeel dat de moeder zeer aan het hart gaat, is de selectie van de kinderen. ‘Sommige kindjes zijn in zes of zeven jaar nog niet voorgedragen en blijven daar maar in het tehuis zitten, terwijl andere bewonertjes meteen een liefdevolle plek vinden om te wonen. Hoewel die kindjes het officieel niet weten van elkaar, kunnen ze zich toch onzeker gaan voelen als ze merken dat er weer een ander kind weg is, die wel een papa en mama gevonden heeft. Het is zo oneerlijk dat ze steeds kinderen zien verdwijnen en zelf steeds meer het idee krijgen dat ze niet lief genoeg zijn. Ook al sta je machteloos, zoiets raakt je.’



In rijkere, stedelijke gebieden zoals de omgeving van Beijing en Shanghai hebben vooral grote, westerse bedrijven een belangrijk aandeel in de rijkdom van weeshuizen. Xining kent nauwelijks bedrijvigheid, dus hier is het weeshuis aangewezen op andere financiële bronnen. ‘Sommige Chinezen zijn fel gekant tegen onze werkzaamheden’ vertelt Moesker. ‘Ze vinden dat we China helpen met een probleem dat ze zelf moeten oplossen. We zouden zo het systeem in stand houden, net als de grote financiële verschillen tussen bepaalde gebieden en tehuizen.



Toch zien we dat de lokale regering blij is met onze bijdrage. Ze proberen echt iets te veranderen, maar de problemen die het land heeft zijn niet zomaar op te lossen. China komt er langzaam achter dat ze bepaalde hulp wel kunnen gebruiken en steeds meer tehuizen stellen zich hier dan ook voor open. Wereldkinderen ondersteunt nu 90 van dit soort projecten, waarvan maar drie in China. Het is dus hoog tijd dat ze het aantal projecten in dit land, nu de tijd daar lijkt, gaan uitbreiden. En dat zal ook zeker gebeuren.



Druppel op gloeiende plaat

Maar voorlopig helpen de drie vrijwilligsters van het Xining project 25 kinderen per jaar. ‘Het lijkt gekkenwerk’, besluit Moesker ‘Maar ik word persoonlijk geraakt door het lot van de arme mensen op het platteland en de kinderen die achterblijven. Als we jaarlijks minstens 25 kinderen een nieuw gezin kunnen bieden, is dat in ieder geval beter dan machteloos blijven toekijken en maakt die druppel op een gloeiende plaat wel degelijk verschil.’



Voor meer informatie, ook over steunmogelijkheden aan dit project in Xining, zie: www.pleegzorgxining.nl en www.wereldkinderen.nl

@ElleMichelle, je overdrijft verschrikkelijk. Ik werk in een instelling waar behoorlijk wat geadopteerde kinderen verblijven doordat ze hechtingsproblemen hebben. Zo is het ook bij dit echtpaar, lees maar:



AMSTERDAM - De adoptiedochter van het Nederlandse diplomatenechtpaar Raymond en Meta Poeteray in Hongkong lijdt aan een ernstige vorm van bindingangst. Dat stelt het tweetal in een verklaring die De Telegraaf donderdag publiceerde.



De twee reageren hiermee op de verhalen die in diverse kranten in binnen- en buitenland de afgelopen dagen verschenen over het "dumpen" van hun geadopteerde dochtertje Jade.



Het echtpaar stelt "medio 2006 op advies van erkende medisch specialisten, hulpverleners van de adoptieorganisatie Mothers Choice en de Sociale dienst van Hongkong is besloten tot een tijdelijke uithuisplaatsing". De ouders zijn tot op heden in therapie, net als hun dochter, die op dit moment geen contact met haar ouders heeft.



Bron: Nu.nl

Nef,ik heb toch ook geschreven dat tijdelijke uithuisplaatsing totaal wat anders is dan weer weggeven.

Voor tijdelijke uithuisplaatsing heb ik alle begrip.

Vreemd dat een krant gisteren schrijft over dumpen en vandaag over uit huisplaatsing.Je mag er toch vanuit gaan dat journalisten hun werk goed doen.

En ja,ook al is het de Telegraaf:-))

Dat 'tijdfelijke' verandert nogal eens in 'volledig' gewoon omdat het betreffende kind in het gezin niet te handhaven is. En een journalist die een mooie kop wil noemt het dan dumpen... Je kunt bij zulke krantenartikelen toch wel zelf nadenken?