Actueel
alle pijlers
Nederlandse vrouwen moeten meer gaan werken.
woensdag 12 september 2018 om 08:47
Goed artikel in het FD vandaag. Als de Nederlandse vrouwen gemiddeld 31 uur gaan werken (zoals in de landen om ons heen) ipv de huidige 27 uur, dan zijn we met z'n allen rijker, zijn er 230.000 vrouwen meer economisch zelfstandig en zijn de vacatures in zorg en onderwijs ingevuld.
Achterstand vrouwen kost Nederlandse economie €100 mrd
Nederland laat een enorme bron van welvaart en welzijn onbenut door de hardnekkige achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Als Nederland op het vlak van gendergelijkheid net zo goed zou scoren als de best presterende landen om ons heen, zou de economie een extra impuls krijgen van €114 mrd, oftewel 17%. Bij volledige gelijkheid van mannen en vrouwen zouden alle Nederlanders samen €221 mrd rijker zijn, een plus van 32%.
Dat blijkt uit onderzoek dat adviesorganisatie McKinsey woensdag aanbiedt aan minister Ingrid van Engelshoven, die onderwijs en emancipatie in haar portefeuille heeft.
Zielig
De onderzoekers constateren dat een complex systeem is ontstaan, dat 'typisch is voor Nederland' en zichzelf in stand houdt. Vrouwen werken massaal in het onderwijs en de zorg, sectoren met veel deeltijdbanen en een relatief lage bijdrage aan het bruto binnenlands product. Ze nemen onevenredig veel onbetaalde zorgtaken op hun schouders en worden ook nog eens belemmerd door 'uitgesproken opvattingen en sociale normen' rond werkende moeders en de school- en beroepskeuze van meisjes.
[knip]
Als Nederlandse vrouwen vier uur zouden vastplakken aan de 27 uur die ze per week werken, komen ze op het West-Europese gemiddelde. Ook hun financiële zekerheid is daarmee gediend. Als vrouwen die ondanks een 'kleine' deeltijdbaan van minder dan twintig uur afhankelijk zijn van een partner, vijf uur extra zouden werken, zouden 230.000 vrouwen economische zelfstandigheid verwerven. En al bij een uur extra werk in de zorg en het onderwijs zouden de personeelstekorten in die sectoren theoretisch zijn opgelost.
Linkje naar het hele artikel: https://fd.nl/economie-politiek/1269419 ... &s_cid=671
Achterstand vrouwen kost Nederlandse economie €100 mrd
Nederland laat een enorme bron van welvaart en welzijn onbenut door de hardnekkige achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Als Nederland op het vlak van gendergelijkheid net zo goed zou scoren als de best presterende landen om ons heen, zou de economie een extra impuls krijgen van €114 mrd, oftewel 17%. Bij volledige gelijkheid van mannen en vrouwen zouden alle Nederlanders samen €221 mrd rijker zijn, een plus van 32%.
Dat blijkt uit onderzoek dat adviesorganisatie McKinsey woensdag aanbiedt aan minister Ingrid van Engelshoven, die onderwijs en emancipatie in haar portefeuille heeft.
Zielig
De onderzoekers constateren dat een complex systeem is ontstaan, dat 'typisch is voor Nederland' en zichzelf in stand houdt. Vrouwen werken massaal in het onderwijs en de zorg, sectoren met veel deeltijdbanen en een relatief lage bijdrage aan het bruto binnenlands product. Ze nemen onevenredig veel onbetaalde zorgtaken op hun schouders en worden ook nog eens belemmerd door 'uitgesproken opvattingen en sociale normen' rond werkende moeders en de school- en beroepskeuze van meisjes.
[knip]
Als Nederlandse vrouwen vier uur zouden vastplakken aan de 27 uur die ze per week werken, komen ze op het West-Europese gemiddelde. Ook hun financiële zekerheid is daarmee gediend. Als vrouwen die ondanks een 'kleine' deeltijdbaan van minder dan twintig uur afhankelijk zijn van een partner, vijf uur extra zouden werken, zouden 230.000 vrouwen economische zelfstandigheid verwerven. En al bij een uur extra werk in de zorg en het onderwijs zouden de personeelstekorten in die sectoren theoretisch zijn opgelost.
Linkje naar het hele artikel: https://fd.nl/economie-politiek/1269419 ... &s_cid=671
donderdag 8 november 2018 om 11:35
Dan zijn mensen met kinderen, ongeacht geslacht, in jouw beleving nooit economisch zelfstandig. Iedereen krijgt kinderopvangtoeslag en kindertoeslag, ongeacht salaris.
donderdag 8 november 2018 om 11:40
Echt niet overal meer hoor. Bij ons zijn er woningen die van 9u-15.30 dicht zijn omdat cliënten dan naar werk/ dagbesteding gaan. 36 uur op contact wordt bij ons helemaal niet gegeven want dat is niet in te roosteren. 32 is de max en dan heb je geluk als je wat uren op dagbesteding mag maken zodat je niet of tig uur in de min komt te staan of meer dan 7 dagen achter elkaar naar je werk moet reizen.
Bij ons op de groep is ongeveer 80% man.
donderdag 8 november 2018 om 11:44
De zorg is gewoon verrot georganiseerd als instellingen niet in staat zijn mensen op een normale manier in te roosteren. Ik begin me echt af te vragen waarom dat in andere sectoren met onregelmatige werktijden wel lukt en in de zorg niet.fryskefaam schreef: ↑08-11-2018 11:40Echt niet overal meer hoor. Bij ons zijn er woningen die van 9u-15.30 dicht zijn omdat cliënten dan naar werk/ dagbesteding gaan. 36 uur op contact wordt bij ons helemaal niet gegeven want dat is niet in te roosteren. 32 is de max en dan heb je geluk als je nooit wat uren op dagbesteding mag maken zodat je niet of tig uur in de min komt te staan of meer dan 7 dagen achter elkaar naar je werk moet reizen.
Bij ons op de groep is ongeveer 80% man.
donderdag 8 november 2018 om 12:01
Gebruna schreef: ↑07-11-2018 16:08Weet jij of er wel eens onderzoek is gedaan naar het verschil tussen de situatie "nu" en die van 40-50 jaar geleden - ik bedoel dus een vergelijking met het traditionele rollenpatroon (één partner fulltime werkende en één partner thuis)?
Ik vraag het omdat jij goed thuis lijkt in die wereld/onderzoeken.
Als ik je laatste alinea zo lees, dan kan ik mij de opmerking dat beiden lijden onder de oneerlijke verdeling, wel voorstellen.
Maar het roept ook de vraag op of het oude rollenpatroon dan 'beter' was voor de band van de vader met zijn kinderen? Traditioneel gezien zorgde moeder immers voor alles rond de kinderen en het huishouden en kon vader als hij niet werkte, al zijn tijd en aandacht aan de kinderen besteden.
(beetje overdreven gesteld zo, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel - of in elk geval wat de vraag is).
Ik weet niet of dergelijk onderzoek gedaan is. Maar wat ik interessant vind is je aanname dat de verdeling in zorgtaken nu anders is dan vroeger toen vrouwen niet of nauwelijks buitenshuis werken. Ik denk dat die verdeling niet noemenswaardig veranderd is. Het CBS heeft er een tijd geleden een infografic van gemaakt, ik zal eens kijken of ik hem kan vinden.
donderdag 8 november 2018 om 12:03
donderdag 8 november 2018 om 12:05
In het zwembad en de schoonmaak is dat ook zo. Daar zijn roosters van drie uur werken, twee tot vijf uur niet en dan weer drie uur heel normaal. Overdag hebben ze minder mensen nodig. Gebroken diensten heet dat. Dan draai je van 06.00 tot 10.00 en van 16.00 tot 20.00. Als je dat niet wilt dan werk je alle avonden zoals ik doe. Ik trok het op een gegeven moment niet meer om als ik tot 20.00 werkte om dan de volgende morgen weer om 6.00 of 7.00 in het toezicht of de schoonmaak te staan.Poppy_del_Rio schreef: ↑08-11-2018 11:44De zorg is gewoon verrot georganiseerd als instellingen niet in staat zijn mensen op een normale manier in te roosteren. Ik begin me echt af te vragen waarom dat in andere sectoren met onregelmatige werktijden wel lukt en in de zorg niet.
donderdag 8 november 2018 om 12:07
Is dit niet een onderdeel van het probleem waar het in dit topic over gaat? Dat o.a. de mantelzorg voor je schoonouders en het huishouden jou blijkbaar belemmeren om te kunnen investeren in een betere en fijnere baan? Hoe vaak hoor je zoiets van een man, dat hij een bepaalde baan/opleiding niet kan doen omdat hij dan het huishouden niet kan doen? Waarom neem jij die verantwoordelijkheid op je en je man niet? (of niet in die mate) Het zijn nota bene zijn ouders! Of begrijp ik het verkeerd en doet hij minstens net zoveel aan mantelzorg en huishouden? Ik vind het heel erg lief van je dat je je ouders en schoonouders zo helpt, maar eis je daarin niet teveel van jezelf terwijl anderen met zo goed hun aandeel kunnen leveren?PattyJupiter schreef: ↑08-11-2018 09:55Dat is in deze fase van ons leven vrij lastig. Ik heb ook nog ouders en schoonouders die hulp nodig hebben en we kunnen momenteel geen werkster betalen.
donderdag 8 november 2018 om 12:15
nicole123 schreef: ↑08-11-2018 12:07Is dit niet een onderdeel van het probleem waar het in dit topic over gaat? Dat o.a. de mantelzorg voor je schoonouders en het huishouden jou blijkbaar belemmeren om te kunnen investeren in een betere en fijnere baan? Hoe vaak hoor je zoiets van een man, dat hij een bepaalde baan/opleiding niet kan doen omdat hij dan het huishouden niet kan doen? Waarom neem jij die verantwoordelijkheid op je en je man niet? (of niet in die mate) Het zijn nota bene zijn ouders! Of begrijp ik het verkeerd en doet hij minstens net zoveel aan mantelzorg en huishouden? Ik vind het heel erg lief van je dat je je ouders en schoonouders zo helpt, maar eis je daarin niet teveel van jezelf terwijl anderen met zo goed hun aandeel kunnen leveren?
Ja, die loopt zich ook de poten uit het lijf. Hij zit niet met een pilsje op de bank te wachten totdat ik het eten klaar heb en de boel heb gepoetst hoor. Hij wil ook omscholen, maar bij hem betaalt zijn werkgever dat. We sparen Voor mijn omscholing. Hij doet momenteel meer in het huishouden thuis dan ik. Hij heeft elke namiddag en avond de kinderen, regelt de sporten en clubjes en moet vroeg slapen, omdat hij om 5.00 de deur uitgaat.
donderdag 8 november 2018 om 12:28
Maar misschien combineert een ander die parttime zwemlesbaan met een andere goed betaalde parttime baan?PattyJupiter schreef: ↑08-11-2018 09:55Dat is in deze fase van ons leven vrij lastig. Ik heb ook nog ouders en schoonouders die hulp nodig hebben en we kunnen momenteel geen werkster betalen. Maar goed, als ik stop met dit werk, dan zit een ander met hetzelfde probleem toch? In de sport en recreatiebranche worden net als in de horeca, schoonmaak en ik verwacht ook zorg bijna alle uren als normale werkuren gezien.
Of de anderen die dan het probleem hebben zijn jong en hebben geen gezin/minder nodig?
Of die ander staat naast de banen op de barricades voor meer loon.
Of: dan zien we dan wel weer, liever een ander dan jij.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
donderdag 8 november 2018 om 13:03
Oké, dan is het bij jullie anders dan bij veel stellen waarbij dus wel de man met dat pilsje op de bank zit 's avonds omdat hij al zo hard werkt en zijn vrouw maar een parttime 'kan' werken of alleen 's avonds omdat ze overdag het huishouden 'moet' doen en voor haar schoonouders 'moet' zorgen. Gelukkig neemt jouw man dan wel zijn deel op zich! Hopelijk heb je op niet al te lange termijn de kans om je om te scholen!PattyJupiter schreef: ↑08-11-2018 12:15Ja, die loopt zich ook de poten uit het lijf. Hij zit niet met een pilsje op de bank te wachten totdat ik het eten klaar heb en de boel heb gepoetst hoor. Hij wil ook omscholen, maar bij hem betaalt zijn werkgever dat. We sparen Voor mijn omscholing. Hij doet momenteel meer in het huishouden thuis dan ik. Hij heeft elke namiddag en avond de kinderen, regelt de sporten en clubjes en moet vroeg slapen, omdat hij om 5.00 de deur uitgaat.
donderdag 8 november 2018 om 16:43
Wat klinkt dit heftig zeg. Zien jullie elkaar dan nog wel eens?PattyJupiter schreef: ↑08-11-2018 12:15Ja, die loopt zich ook de poten uit het lijf. Hij zit niet met een pilsje op de bank te wachten totdat ik het eten klaar heb en de boel heb gepoetst hoor. Hij wil ook omscholen, maar bij hem betaalt zijn werkgever dat. We sparen Voor mijn omscholing. Hij doet momenteel meer in het huishouden thuis dan ik. Hij heeft elke namiddag en avond de kinderen, regelt de sporten en clubjes en moet vroeg slapen, omdat hij om 5.00 de deur uitgaat.
En hoeveel slaap krijg je per nacht als je tot 00.00 werkt en dan 's ochtends weer op moet met je kinderen (die vaak vroeg wakker zijn?)
Zou je niet goedkoper kunnen gaan wonen en andere uitgaven kunnen terugbrengen, zodat jullie beiden iets minder kunnen gaan werken?
donderdag 8 november 2018 om 19:03
ja doe dat maar kijk ook naar de lerarenbeursen en de leven lang leren lening. Het is haalbaarder dan je denkt!PattyJupiter schreef: ↑08-11-2018 11:09Daar ben ik achteraan geweest. Ik zou dolgraag leerkracht worden op de basisschool of gymlerares, maar die laatste is geen verstandige keuze voor werkgelegenheid en ik wil er wel werk mee hebben, dus dat valt af. Maar ik heb mbo3. Ik haal de geschiktheidsonderzoeken wel en ben op basis daarvan toelaatbaar op de pabo. Ik reken goed genoeg, taal en algemene ontwikkeling is ook goed genoeg. Motoriek, spelinzicht en conditie zijn geen probleem. Dus extra specialisatie gymleerkracht zit er zeker in. Ik moet dan een volledige dagopleiding volgen of een avondopleiding. Ik kan die uren financieel nu niet missen. Zodra ik het enigszins in kan passen ga ik dat heus doen.
donderdag 8 november 2018 om 19:18
Dus wat je nou in feite zegt, is dat het natuurlijk is dat pakweg 40% van de relaties geen goede match is... En tuurlijk kwamen vroeger ook relaties voor die niet geweldig waren, maar waar ik het over heb is dat ik het een erg hoog percentage van rond de 40% vindt tegenwoordig dat stellen uit elkaar gaan. Dat verhaal van vroeger, ok, daar kan ik me wat bij voorstellen, huwelijken ontstonden toen vaak ook op een andere manier, het aantal huwelijkskandidaten dat je kende beperkte zich tot de dansles en de buurt. Maar tegenwoordig? Je kan een relatie aangaan met de halve wereld, dankzij internet en andere voortgeschredene mogelijkheden, en dan nóg gaat het in bijna de helft van de gevallen fout? Waardoor dan? Want je hebt toch alle tijd om iemand echt te leren kennen en alle mogelijkheid om een mogelijke partner af te wijzen...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 8 november 2018 om 19:32
De mentaliteit is ontzettend veranderd. Het moet vooral allemaal 'leuk' zijn. Is dat het even niet? Bijvoorbeeld doordat de omstandigheden moeilijk zijn, dan dump je de ander, want het gaat immers allemaal om jouw geluk.pejeka schreef: ↑08-11-2018 19:18Dus wat je nou in feite zegt, is dat het natuurlijk is dat pakweg 40% van de relaties geen goede match is... En tuurlijk kwamen vroeger ook relaties voor die niet geweldig waren, maar waar ik het over heb is dat ik het een erg hoog percentage van rond de 40% vindt tegenwoordig dat stellen uit elkaar gaan. Dat verhaal van vroeger, ok, daar kan ik me wat bij voorstellen, huwelijken ontstonden toen vaak ook op een andere manier, het aantal huwelijkskandidaten dat je kende beperkte zich tot de dansles en de buurt. Maar tegenwoordig? Je kan een relatie aangaan met de halve wereld, dankzij internet en andere voortgeschredene mogelijkheden, en dan nóg gaat het in bijna de helft van de gevallen fout? Waardoor dan? Want je hebt toch alle tijd om iemand echt te leren kennen en alle mogelijkheid om een mogelijke partner af te wijzen...
Het lijkt wel alsof mensen niet echt meer in staat zijn lief te hebben. Het gaat ook helemaal niet meer om de ander, maar om hoe die ander jou laat voelen. Lukt dat niet meer? Dan valt direct weg waardoor je op die ander bent gevallen en is het dus over. Het is allemaal erg oppervlakkig.
Ik ben daardoor wel extra blij met mijn eigen relatie, maar wij zijn nog 'old skool'
donderdag 8 november 2018 om 19:41
Helemaal met je eens. Partners zijn inwisselbaar geworden en moeten vooral jouw geluk en welbevinden dienen, en bij de minste tegenslag zetten we ze aan de kant. De nadruk lijkt soms ook erg te liggen op de seks, en ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat dat geen onderdeel is van je relatie, maar als het je enige binding is, hoe het in bed verloopt, en er daarnaast geen enkele investering is wederzijds in de ander als persoon, dan is het ook gedoemd te mislukken.Ikigai schreef: ↑08-11-2018 19:32De mentaliteit is ontzettend veranderd. Het moet vooral allemaal 'leuk' zijn. Is dat het even niet? Bijvoorbeeld doordat de omstandigheden moeilijk zijn, dan dump je de ander, want het gaat immers allemaal om jouw geluk.
Het lijkt wel alsof mensen niet echt meer in staat zijn lief te hebben. Het gaat ook helemaal niet meer om de ander, maar om hoe die ander jou laat voelen. Lukt dat niet meer? Dan valt direct weg waardoor je op die ander bent gevallen en is het dus over. Het is allemaal erg oppervlakkig.
Ik ben daardoor wel extra blij met mijn eigen relatie, maar wij zijn nog 'old skool'
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 8 november 2018 om 20:08
pejeka schreef: ↑08-11-2018 19:41Helemaal met je eens. Partners zijn inwisselbaar geworden en moeten vooral jouw geluk en welbevinden dienen, en bij de minste tegenslag zetten we ze aan de kant. De nadruk lijkt soms ook erg te liggen op de seks, en ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat dat geen onderdeel is van je relatie, maar als het je enige binding is, hoe het in bed verloopt, en er daarnaast geen enkele investering is wederzijds in de ander als persoon, dan is het ook gedoemd te mislukken.
Wordt jij ook zo moe van al die ochtendscheidingen als de viagra is uitgewerkt?
Ik vind het altijd zo irritant dat mensen na jarenlang plezierig geneukt te hebben er ineens achter komen dat ze elkaars naam niet eens weten. En alsof dat dan een legitieme reden is om uit elkaar te gaan. Je kan je toch gewoon even voorstellen of zo. Tsssk tsssk die bejaarden van tegenwoordig.
donderdag 8 november 2018 om 20:15
Voldoet ze niet aan: U hebt een onderwijsbevoegdheid óf u bent leraar in het hbo en hebt minimaal een bachelordiploma.
Er zijn veel mogelijkheden momenteel (ben er zelf ook mee bezig), maar bijna allemaal vragen ze een HBO-opleiding en daar voldoet ze helaas ook niet aan.
donderdag 8 november 2018 om 20:15
Ieder mens ontwikkelt zich gedurende zijn of haar volwassen leven. Vroeger was het bij je geboorte al duidelijk wat je was: als je in een koopmansgezin was geboren werd je koopman, was je dochter van een dienstmeisje dan werd je dienstmeisje. Er was weinig ruimte voor ontplooiing en dat was voor de generatie van mijn moeder nog steeds grotendeels zo. Het dubbeltje werd geen kwartje, als je moeder werkte dan was je vader kennelijk onsuccesvol óf je ouders vonden die tweede auto belangrijker dan het geluk van hun kinderen.
Maar nu weten we veel meer dat je als kind ook gelukkig kunt zijn als beide ouders werken. Sommige kinderen worden ook gelukkig van financiële zorgeloosheid en van het feit dat er dingen kúnnen. Andere kinderen worden weer heel ongelukkig van dat er nooit eens iets kan. Een weekje kamperen en de kleren van je oudere broer en bij alles wat je vraagt: nee, dat kost centjes en die hebben we niet.
Moeders met een loopbaan leren ook dat zij op een heel andere manier waardering kunnen krijgen voor hun werk dan dat zij thuis zouden krijgen. Huishouden is ondankbaar (ik heb 2 weken geleden nog de stofzuiger door de keuken gehaald en je ziet er nu al niets meer van) en van je kinderen en partner mag je eigenlijk geen dankbaarheid verwachten. Die waarderen je niet zozeer maar vinden het allemaal gewoon gewoon. Op je werk kun je stralen, scoren, toevoegen, vind je toehoorders, leer je van anderen en zij van jou. Daar groei je. Heb je een heel ander soort plezier. En je krijgt er geld voor en dat kun je dan weer omzetten in andere dingen.
Maar goed, nu vrouwen dus - net als mannen - ook aan persoonlijke ontwikkeling doen, is het wel meteen zo dat er een veel groter risico is dat beide partners een andere kant op ontwikkelen. Dan groei je gemakkelijker uit elkaar. Je hoeft niet meer bij elkaar te blijven omdat je het in je eentje niet redt - en de kinderen hebben ook een goed voorbeeld nodig. Dus als je in een relatie zit die zo vervelend is dat je je dochter niet zou gunnen om in zoiets te belanden, dan doe je er goed aan om uit elkaar te gaan - als je het niet blijkt te kunnen veranderen.
Maar nu weten we veel meer dat je als kind ook gelukkig kunt zijn als beide ouders werken. Sommige kinderen worden ook gelukkig van financiële zorgeloosheid en van het feit dat er dingen kúnnen. Andere kinderen worden weer heel ongelukkig van dat er nooit eens iets kan. Een weekje kamperen en de kleren van je oudere broer en bij alles wat je vraagt: nee, dat kost centjes en die hebben we niet.
Moeders met een loopbaan leren ook dat zij op een heel andere manier waardering kunnen krijgen voor hun werk dan dat zij thuis zouden krijgen. Huishouden is ondankbaar (ik heb 2 weken geleden nog de stofzuiger door de keuken gehaald en je ziet er nu al niets meer van) en van je kinderen en partner mag je eigenlijk geen dankbaarheid verwachten. Die waarderen je niet zozeer maar vinden het allemaal gewoon gewoon. Op je werk kun je stralen, scoren, toevoegen, vind je toehoorders, leer je van anderen en zij van jou. Daar groei je. Heb je een heel ander soort plezier. En je krijgt er geld voor en dat kun je dan weer omzetten in andere dingen.
Maar goed, nu vrouwen dus - net als mannen - ook aan persoonlijke ontwikkeling doen, is het wel meteen zo dat er een veel groter risico is dat beide partners een andere kant op ontwikkelen. Dan groei je gemakkelijker uit elkaar. Je hoeft niet meer bij elkaar te blijven omdat je het in je eentje niet redt - en de kinderen hebben ook een goed voorbeeld nodig. Dus als je in een relatie zit die zo vervelend is dat je je dochter niet zou gunnen om in zoiets te belanden, dan doe je er goed aan om uit elkaar te gaan - als je het niet blijkt te kunnen veranderen.
donderdag 8 november 2018 om 20:30
pejeka schreef: ↑08-11-2018 19:18Dus wat je nou in feite zegt, is dat het natuurlijk is dat pakweg 40% van de relaties geen goede match is... En tuurlijk kwamen vroeger ook relaties voor die niet geweldig waren, maar waar ik het over heb is dat ik het een erg hoog percentage van rond de 40% vindt tegenwoordig dat stellen uit elkaar gaan. Dat verhaal van vroeger, ok, daar kan ik me wat bij voorstellen, huwelijken ontstonden toen vaak ook op een andere manier, het aantal huwelijkskandidaten dat je kende beperkte zich tot de dansles en de buurt. Maar tegenwoordig? Je kan een relatie aangaan met de halve wereld, dankzij internet en andere voortgeschredene mogelijkheden, en dan nóg gaat het in bijna de helft van de gevallen fout? Waardoor dan? Want je hebt toch alle tijd om iemand echt te leren kennen en alle mogelijkheid om een mogelijke partner af te wijzen...
Tja net zoals dat we niet meer in plaggenhutten wonen omdat we inmiddels betere woningen hebben en iedereen weet dat die betere woningen bestaan zo nemen we ook geen genoegen meer met een matige relatie.
En iedereen roept dan wel dat er zo makkelijk gescheiden wordt, maar kijk om je heen naar stellen waar het gebeurt. Daar is dan echt wel over nagedacht en meestal is er heel veel of tenminste genoeg ellende aan vooraf gegaan.
donderdag 8 november 2018 om 20:42
Op deze manier kun je ook de andere kant op redeneren. Doordat mannen en vrouwen zich allebei ontwikkelen, staan ze meer op gelijke voet en dit kan de relatie juist ten goede komen.-jolijn- schreef: ↑08-11-2018 20:15Ieder mens ontwikkelt zich gedurende zijn of haar volwassen leven. Vroeger was het bij je geboorte al duidelijk wat je was: als je in een koopmansgezin was geboren werd je koopman, was je dochter van een dienstmeisje dan werd je dienstmeisje. Er was weinig ruimte voor ontplooiing en dat was voor de generatie van mijn moeder nog steeds grotendeels zo. Het dubbeltje werd geen kwartje, als je moeder werkte dan was je vader kennelijk onsuccesvol óf je ouders vonden die tweede auto belangrijker dan het geluk van hun kinderen.
Maar nu weten we veel meer dat je als kind ook gelukkig kunt zijn als beide ouders werken. Sommige kinderen worden ook gelukkig van financiële zorgeloosheid en van het feit dat er dingen kúnnen. Andere kinderen worden weer heel ongelukkig van dat er nooit eens iets kan. Een weekje kamperen en de kleren van je oudere broer en bij alles wat je vraagt: nee, dat kost centjes en die hebben we niet.
Moeders met een loopbaan leren ook dat zij op een heel andere manier waardering kunnen krijgen voor hun werk dan dat zij thuis zouden krijgen. Huishouden is ondankbaar (ik heb 2 weken geleden nog de stofzuiger door de keuken gehaald en je ziet er nu al niets meer van) en van je kinderen en partner mag je eigenlijk geen dankbaarheid verwachten. Die waarderen je niet zozeer maar vinden het allemaal gewoon gewoon. Op je werk kun je stralen, scoren, toevoegen, vind je toehoorders, leer je van anderen en zij van jou. Daar groei je. Heb je een heel ander soort plezier. En je krijgt er geld voor en dat kun je dan weer omzetten in andere dingen.
Maar goed, nu vrouwen dus - net als mannen - ook aan persoonlijke ontwikkeling doen, is het wel meteen zo dat er een veel groter risico is dat beide partners een andere kant op ontwikkelen. Dan groei je gemakkelijker uit elkaar. Je hoeft niet meer bij elkaar te blijven omdat je het in je eentje niet redt - en de kinderen hebben ook een goed voorbeeld nodig. Dus als je in een relatie zit die zo vervelend is dat je je dochter niet zou gunnen om in zoiets te belanden, dan doe je er goed aan om uit elkaar te gaan - als je het niet blijkt te kunnen veranderen.
Als je goed met elkaar in contact blijft, dan kun je jezelf trouwens prima blijven ontwikkelen en toch een leuke relatie houden. Blijf nieuwsgierig en geïnteresseerd in elkaar, blijf naar de ander luisteren. Dan kom je al een heel eind.
donderdag 8 november 2018 om 20:48
Andersom schreef: ↑08-11-2018 20:30Tja net zoals dat we niet meer in plaggenhutten wonen omdat we inmiddels betere woningen hebben en iedereen weet dat die betere woningen bestaan zo nemen we ook geen genoegen meer met een matige relatie.
En iedereen roept dan wel dat er zo makkelijk gescheiden wordt, maar kijk om je heen naar stellen waar het gebeurt. Daar is dan echt wel over nagedacht en meestal is er heel veel of tenminste genoeg ellende aan vooraf gegaan.
Ik zie zelf echt nooit langdurige relaties makkelijk uit elkaar gaan. Nooit.
Ik zie echt nooit mensen makkelijk scheiden. Nooit.
De zuurpruimen die roepen dat mensen tegenwoordig zo makkelijk relaties aan de kant schuiven zijn baseren dat waarschijnlijk op hun eigen relatie die al lang voorbij is, maar waarbij de ballen ontbreken om uit een ongelukkige relatie te stappen. En daarbij verongelijkt en met afgunst kijken naar mensen die wel die stap zetten. Het valt me op dat mensen die in een hele gelukkige relatie zitten dat andere mensen juist ook heel erg gunnen.
donderdag 8 november 2018 om 21:02
Daar zijn er dan twee voor nodig he. Kennelijk slaagt 60 procent van de stellen daarin.Ikigai schreef: ↑08-11-2018 20:42Op deze manier kun je ook de andere kant op redeneren. Doordat mannen en vrouwen zich allebei ontwikkelen, staan ze meer op gelijke voet en dit kan de relatie juist ten goede komen.
Als je goed met elkaar in contact blijft, dan kun je jezelf trouwens prima blijven ontwikkelen en toch een leuke relatie houden. Blijf nieuwsgierig en geïnteresseerd in elkaar, blijf naar de ander luisteren. Dan kom je al een heel eind.
donderdag 8 november 2018 om 21:08
Maar ja, vroeger was het bij iedereen zo en vond iedereen dat normaal. Toen ik klein was, ging bijna iedereen met de tent naar Frankrijk of Oostenrijk en dan ook maar 1x per jaar. Wij gingen soms op wintersport en dat vond iedereen al heel wat.-jolijn- schreef: ↑08-11-2018 20:15
Maar nu weten we veel meer dat je als kind ook gelukkig kunt zijn als beide ouders werken. Sommige kinderen worden ook gelukkig van financiële zorgeloosheid en van het feit dat er dingen kúnnen. Andere kinderen worden weer heel ongelukkig van dat er nooit eens iets kan. Een weekje kamperen en de kleren van je oudere broer en bij alles wat je vraagt: nee, dat kost centjes en die hebben we niet.
Maar als je nu eens per jaar met de tent naar Frankrijk gaan, dan zie je je vriendjes met de kerst op wintersport gaan en in de meivakantie naar Bali en dan in de zomer 4 weken naar Portugal. En als het meezit nog een stedentripje tussendoor. Tenminste, dat is wat ik op de school van mijn kinderen zie. En dan wil je dat als kind natuurlijk het liefste ook.
donderdag 8 november 2018 om 21:44
Dank voor je antwoord en het opzoeken van het linkje.Pandax schreef: ↑08-11-2018 12:03Hier is hij, heel boeiend
https://download.cbs.nl/verhouding-man- ... tartscherm
Qua zorgtaken maak ik mij overigens geen illusie: die komen nog steeds voor een groot deel terecht op de schouders van de vrouwen.
Helaas zegt de infografic verder niets over de band vader/kinderen “toen en nu”.
Ik vroeg daar eigenlijk naar vanwege dit punt:
Zelf ben ik opgegroeid in de ’60-er (kind) en ’70-er jaren (tienerjaren) en ik herinner mij eigenlijk heel veel vaders: werkzaam in het onderwijs en alle vakanties vrij, een tuinder die altijd ’s middags vrij was omdat hij om 05.00 uur ’s morgens al vertrok, verzekeringsagent met kantoor aan huis, politieagent met wisselende diensten.
Maar ook heel veel mannen in de directe (woon)/werkomgeving (winkels, post, onderwijs, openbare functies e.d.).
Alleen in de bibliotheek werkten geloof ik geen mannen.
In deze tijd zijn er voor mijn gevoel veel minder huishoudens waar een man aanwezig is en hebben kinderen vooral veel contact met vrouwen (onderwijs, overblijf, naschoolse opvang, alleenwonende tantes, oma, etc.) en worden veel publieke functies door vrouwen uitgevoerd. Uiteraard is dat prima; die vrouwen doen dat goed e.d., maar het ging mij dus om en vergelijking met de band en de identificatie van kinderen toen/nu met vaders/mannen.
(maar goed, 'tot zover' - want op zich was mijn vraag een beetje off-topic)
donderdag 8 november 2018 om 22:25
Wij komen niet verder dan 1x per jaar kamperen in de zomer in een buurland.pamelacourson schreef: ↑08-11-2018 21:08Maar ja, vroeger was het bij iedereen zo en vond iedereen dat normaal. Toen ik klein was, ging bijna iedereen met de tent naar Frankrijk of Oostenrijk en dan ook maar 1x per jaar. Wij gingen soms op wintersport en dat vond iedereen al heel wat.
Maar als je nu eens per jaar met de tent naar Frankrijk gaan, dan zie je je vriendjes met de kerst op wintersport gaan en in de meivakantie naar Bali en dan in de zomer 4 weken naar Portugal. En als het meezit nog een stedentripje tussendoor. Tenminste, dat is wat ik op de school van mijn kinderen zie. En dan wil je dat als kind natuurlijk het liefste ook.
De meesten in zoons klas die wij kennen gaan met het gezin kamperen in eigen land.
En Centerparcs of een huisje op Texel in mei.
Als we een uitje willen plannen met de kinderen, vragen ze waarom we niet gewoon thuis kunnen blijven.
Wintersport, Bali en stedentrips? Ja, dan kan ik me voorstellen dat je beiden flink aan de bak moet om dat allemaal te kunnen bekostigen. Helemaal als gezin met kinderen afhankelijk van het hoogseizoen.
