Niet meer werkenden in de zorg. Hoe dan?

nicole123 schreef: ↑

11-09-2022 17:09

Misschien moet je je er iets meer in verdiepen als je er echt nul logica in ziet. Heb je bijv het hele artikel gelezen waar de OP naar linkt? Het is niet zo dat ze (door)gaan (met) bezuinigen op zorg, het gaat juist erom dat de zorgkosten maar stijgen en stijgen. Ze willen die almaar toenemende kosten remmen. Niet de kosten laten afnemen maar minder sterk laten groeien. Omdat anders straks 20% van de begroting naar de zorg zou gaan en een kwart van de bevolking in de zorg zou moeten werken. Dat is domweg niet haalbaar.

Ook niet met een eenmalige impuls van 4,6 4,7 miljard uit een economisch herstelfonds (dat helemaal niet bestemd is voor medische kosten, maar om de economie een impuls te geven). De zorguitgaven van 2022 worden namelijk geschat op 81,4 miljard en stijgen nog altijd gestaag (verwachting van 2025: 92,8 miljard). Zie: https://www.rijksfinancien.nl/memorie-v ... periode%20(2021%2D2025,92%2C8%20miljard%20in%202025.&text=De%20verwachte%20groei%20in%202022,afgerond%20%E2%82%AC%205%2C3%20miljard. Zelfs al zou die 4,7 miljard aan medische kosten besteed (mogen) worden, dan nog zou het dus geen zoden aan de dijk zetten en zou verder ingrijpen nodig zijn.

Hoe vervelend ook, het is juist logica dat we deze stijgende lijn op een gegeven moment wel moeten afvlakken, omdat er anders op een gegeven moment geen geld en werknemers meer overblijven voor andere dingen.

Ik werk in de zorg. En merk dat er inderdaad tal van mensen wijs gemaakt kan worden dat bezuinigen op directe zorg de enige weg is.
Tunnelvisie.

Dokje schreef: ↑

13-09-2022 18:55

Ik werk in de zorg. En merk dat er inderdaad tal van mensen wijs gemaakt kan worden dat bezuinigen op directe zorg de enige weg is.
Tunnelvisie.

Je werkt in de zorg en dus? Weet je dan alles van de houdbaarheid van de financiering van het zorgstelsel zoals we nu hebben? Je quote mijn post, maar reageert er inhoudelijk helemaal niet op. Je hebt het over iets wat je in je omgeving hoort of zelf ervaart maar niet over waar dit artikel van de OP over gaat. Heb je het gelezen? Het gaat hier over de totale kosten van de zorg. Die niet dalen maar stijgen. En dan is het prima om te vinden dat er op directe zorg niet bezuinigd kan of zou moeten worden, maar wat zijn de consequenties daarvan voor de kosten en het aantal benodigde werknemers is dat wel haalbaar, en hoe zou je het dan anders aanpakken? Ergens alleen maar tegen zijn is heel makkelijk, constructief meedenken in oplossingen veel moeilijker maar wel zinniger.

Euh ja.... eens.
Ik werk in de gehandicaptenzorg (het ondergesneeuwde kindje van de zorg).
En ik kan mij voorstellen dat met "minder geld" aan de zorg wilt uitgeven.
Want het gaat immers niet om poppetjes, maar om geld.
En wat hebben we een enorme dikje grijze laag bureaucratie die betaald moet worden. De úren en úren die gespendeerd worden aan de heersende vergadercultuur.
Ál die uren.... die kunnen ze beter in de directe zorg duwen. Dan hoeft er niks bij.

*klein puntje van ergernis wat ik deze week meegemaakt heb (en zo maak ik er helaas vele mee, waarvan mijn mond teljens open valt).
Cliënt x gaat zijn lunch ergens anders nuttigen, voor 1 dag. (I.v.m. personele bezetting). Client moet daar ook opgehaald worden door het vervoersbedrijf. Ik geef dat dus door aan de vervoerder.
Opgelost zou je denken.
Nou nee. Vervoerder geeft aan dat ik dat via de officiele weg moet doen, n.l. het vervoersbureau binnen de organisatie.
Oké.... dus stuur ik daar een mail naar.
Ik wordt gebeld met de vraag om dit via het officiele document te doen. Te vinden in een bepaalde aplicatie.
Tjee zeg, ben inmiddels al 20 minuten bezig.
De app start niet op.collega gevraagd. Die weet het ook niet. Dus bellen we de ict. Maar de app is via een extern bureau, dus kunnen ze mij niet helpen.
Bureau gebeld, waar ik de 7e wachtende in de rij was.
Uiteindelijk deed de app het. Fijn.
Niet dus. Ik moest mij registreren.
Langzaamaan kreeg ik grijze haren.
Na dik anderhalf uur!!!! Kon ik het formulier invullen en op versturen klikken.
Krijg ik gelijk een melding dat ze de aanvraag alleen kunnen verwerken als deze minimaal 24 uur van te voren geplaatst is.... (het is inmiddels bijna 4 uur en dus ver na lunchtijd).
En de client?
Nou, die moesten we dus officieel terug halen naar onze lokatie, want daar zou deze opgehaald worden door de vervoerder. Onofficieel heeft de chauffeur de client gewoon opgehaald waar hij was, we hadden dit immers al mondeling doorgegeven.
En de clienten die ik moest verzorgen hadden nog steeds geen aandacht gehad.

Conclussie: bezuinig die bureaucratie weg. Die uren kun je in de zorg inzetten.

Thanx, ik begrijpje frustratie! Echt belachelijk zulke dingen.

Erg herkenbaar
Ik werk in de ouderenzorg.
Voorbeeldje hier;
Er gaat iets stuk, bijvoorbeeld een afvoer. Lekkage dus, heel vervelend. Maar niet getreurd, toevallig loopt man van technische dienst in ons huis rond. ( die werkt over meerdere verzorgingshuizen)
Dus ik schiet hem gelijk aan. Kan je even naar de afvoer kijken, we hebben lekkage, alles blijft lekken.
Nee sorry.
Hoezo, heb je geen tijd?
Jawel hoor.
Oh, heb je geen materiaal bij je?
Ja hoor, in mijn werkbus.
Uhm...???
Je hebt er nog geen melding van gemaakt bij het hoofdkantoor. Dat moet eerst. Eerder mag ik niks doen.
Ik naar computer. Computer start niet op. Grr.
Uiteindelijk computer aan de praat. Melding soort niet te vinden. Alles is onderverdeeld in soorten melding, ict, verfklussen, timmerklussen.
Okee. Dan maar een algemene melding. Geregeld hoor!
Intussen is de technische dienst allang naar een ander huis vertrokken en moeten we 2 dagen op reparatie wachten. En in de tijd dat ik achter de computer zat voor die stomme melding zaten mijn bewoners alleen of stagneert de ochtendzorg, want ik sta alleen op de afdeling.
Lekker hoor al die bureaucratie.

Ook herkenbaar.
Vroeger hadden we ern eigen technische dienst. Hier werkten 2 mannen die overal wel wat van wisten.
Lampje vervangen? Kapotte kastdeur? Een belletje en het werd meteen geregeld.
Maar dat was te duur, zei men. 2 man, die niet constant bezig waren.
Nu heeft men contracten met allerlei bedrijven. Dus moet er een formulier, dat gaat via een bureau naar het benodigde bedrijf. Dat bedrijf komt dan binnen 1-7 dagen. En als in de tussentijd nog iets van hetzelfde gebeurt, dan maakt dat bedrijf het inderdaad niet, want er moet weer een bon.

Iedereen moet er zijn plasje over doen. Vreselijk.

Waarom zouden mensen toch niet in de zorg willen werken?

Toevallig een sollicitatiegesprek deze week voor dezelfde zorgfunctie als ik nu heb. We hebben het over salaris en ik geef aan dat ik wel wat wil groeien want ik zit al een jaartje of 6-7 op hetzelfde salaris en met huidige prijzen (en afgelopen jaren ook als
steeds 10tjes overal) is het bijna niet meer vol te houden. Meteen een verhaal dat "onze tarieven niks doen" en "de huren van de panden omhoog gaan en de energierekening ook". Maar daarna wel verbazing dat sommige hun opleiding afronden en daarna nooit het vak in gaan.

Ik ben nu zover dat ik het ook tegen clienten gewoon zeg, mensen vragen er wel eens naar nu het een actueel onderwerp is. Gaan er vanuit dat wij wel genoeg verdienen en geen problemen hebben maar ondertussen sta ik dus al 6-7 jaar vast en gaan er elk jaar enkele 10tjes meer naar vaste lasten zonder dat er ook maar iets bij komt. Dat kun je nog wel even vol houden door wat creatiever te zijn met verschillende kosten en schuiven met budgetten maar het is bij mij nu echt op. Ik rij tegenwoordig gedwongen achter vrachtwagens naar mijn werk (te ver om te fietsen) en gebruik de auto echt alleen nog daarvoor, en dan moet er nog geld bij vanwege dure benzine die al meer dan een jaar zo duur is. Ik koop dus alleen het uiterst noodzakelijke en heb nieuwe schoenen laatst al zo lang uitgesteld dat ik behoorlijk pijn aan mijn voeten had voor ik toch maar nieuwe heb gekocht. Ik heb al angstzweet als ik denk aan de verwarming thuis aan zetten en ik douche al maanden koud. Tegelijk sta ik dan in mijn eigen tijd alsnog administratie te doen en word er wel geeist dat ik me weer ga bijscholen terwijl ik daar al veel in gedaan heb afgelopen jaren (ook zelf bekostigd). En dan verschuilen de werkgevers, die al de nodige werkgeversrisico's op werknemers afschuiven, zich achter de eigen kosten voor huur/energie voor de panden....

Ik word hier toch echt wel wanhopig en verdrietig van, de werkdruk neemt zo enorm toe op degene die ondanks dat alles wel blijven werken. Want velen stappen al vroegtijdig uit en gaan wat anders doen. Maar wat je er ook in stopt, en ik heb er veel in gestopt afgelopen jaren, je krijgt nooit een beloning in de vorm van gewoon een beetje extra salaris. Enige wat je kan doen is dan bij de supermarkt dat pak kaas ook maar niet meer kopen omdat het geld op is.

Nou ja dat dus idd. En die vergadercultuur...
Onze organisatie heeft vorig jaar verlies gemaakt. De vraag kwam of wij beter op bezuinigingen wilden letten, minder printen, licht uit waar je niet bent, minder verspilling van materiaal. Logisch. Tot dusver.

En dan moet er verpleegkundig overleg plaatsvinden. Met artsen enz. Op locatie. Tot dusver ook nog te begrijpen. Arriveren er dus elke maand ( want dat vergaderen moet elke maand) 2 a 3 dozen met luxe broodjes. Want ja, vergadering duurt wel van 15 - 18 uur dus er moet wel gegeten worden. En daarna is er ik weet niet hoeveel over en dat moet weggegooid worden
Zo zonde. Wat is er mis met koffie met een koek en zelf je brood meenemen?
Of thuis een uurtje later eten? Dat soort dingen. Bakken tijd en geld kost het.

In het gebouw waar ik werk bevindt zich een vergaderlokatie van onze organisatie. (Een niet geliefde vergaderzaal, dus die is al minder druk). Op onze lokatie zijn er minstens nog 3 vergaderzalen, een hele grote zaal en tig kantoortjes.
Maar goed, de vergaderzaal in ons gebouw....
Gemiddeld vergaderen hier 3 x per week groepjes mensen van 4 tot 12 personen. Ze vergaderen er van 2 uurtjes tot een halve dag.
Water krijgen ze in flesjes, en fris is van A-merk.

Kleine berekening. 3x4=12 personen.
12 personen x 2 uur is 24 uur.
Nou, daar kun je een woongroep erg blij mee maken!

Nog afgezien van het feit dat hun salaris een behoorlijk stuk hoger zal liggen dan de 13,70 bruto per uur die ik als verzorgende IG betaald krijg thanx.
Dus het zijn verhoudingsgewijs nog veel meer uren!

lientje69 schreef: ↑

22-09-2022 14:33

Nog afgezien van het feit dat hun salaris een behoorlijk stuk hoger zal liggen dan de 13,70 bruto per uur die ik als verzorgende IG betaald krijg thanx.
Dus het zijn verhoudingsgewijs nog veel meer uren!

Het was een voorzichtige schatting (uitgaande van 4 personen die 2 uur vergaderen, maar het zijn er altijd meer). Ik denk dat je er een fulltimer voor kunt inzetten aan het bed. Misschien wel 2.
En dat gebeurt dan op meerdere vergaderplekken... tel uit je winst.

lientje69 schreef: ↑

22-09-2022 09:58

Nou ja dat dus idd. En die vergadercultuur...
Onze organisatie heeft vorig jaar verlies gemaakt. De vraag kwam of wij beter op bezuinigingen wilden letten, minder printen, licht uit waar je niet bent, minder verspilling van materiaal. Logisch. Tot dusver.

En dan moet er verpleegkundig overleg plaatsvinden. Met artsen enz. Op locatie. Tot dusver ook nog te begrijpen. Arriveren er dus elke maand ( want dat vergaderen moet elke maand) 2 a 3 dozen met luxe broodjes. Want ja, vergadering duurt wel van 15 - 18 uur dus er moet wel gegeten worden. En daarna is er ik weet niet hoeveel over en dat moet weggegooid worden
Zo zonde. Wat is er mis met koffie met een koek en zelf je brood meenemen?
Of thuis een uurtje later eten? Dat soort dingen. Bakken tijd en geld kost het.

Ik werkte ooit in een andere tak van zorg en dat stoorde me ook mateloos. Al dat vergaderen en die zorgplanbesprekingen. Ik denk als je alle notulen van alle jaren bij elkaar legt, het uiteindelijk steeds over hetzelfde gaat. Een hoop geblabla iedere keer.
En inderdaad de voedselverspilling: schandalig.