Actueel
alle pijlers
Omgangsrecht voor grootouders
dinsdag 3 maart 2015 om 13:18
Het CDA komt met een plan voor meer rechten voor grootouders. Enkel wanneer omgang evident niet in het belang is van kinderen zouden ze dan de kinderen niet meer mogen zien. Wat vinden jullie ervan? Ik denk dat het voor kinderen zeer waardevol kan zijn als iedereen meewerkt. Maar vraag mij wel af hoe het in de praktijk uitpakt bij scheidingen, overlijden enzovoort. Weer een vechtende partij erbij?
http://www.nu.nl/politiek ... leinkind--scheiding-.html
http://www.nu.nl/politiek ... leinkind--scheiding-.html
dinsdag 3 maart 2015 om 19:55
Een kind heeft vooral belang bij een rustige gezinssituatie waarin de ouders zich goed voelen en vrij zijn van stress, spanningen en een eventuele nasleep van hun verleden. Dat is het belangrijkste voor een kind en ouders kunnen alleen zelf bepalen of zij hun ouders wel of niet een rol als grootouder willen geven. Mijn ouders hebben een grootouder buiten mijn jeugd gehouden, omdat dat voor henzelf, en daarmee ook voor mij, de meest rustige situatie was. Ik was blij dat mijn ouders de vrijheid hadden om dit zelf te bepalen.
dinsdag 3 maart 2015 om 20:05
quote:melissa-x schreef op 03 maart 2015 @ 19:55:
Een kind heeft vooral belang bij een rustige gezinssituatie waarin de ouders zich goed voelen en vrij zijn van stress, spanningen en een eventuele nasleep van hun verleden. Dat is het belangrijkste voor een kind en ouders kunnen alleen zelf bepalen of zij hun ouders wel of niet een rol als grootouder willen geven. Mijn ouders hebben een grootouder buiten mijn jeugd gehouden, omdat dat voor henzelf, en daarmee ook voor mij, de meest rustige situatie was. Ik was blij dat mijn ouders de vrijheid hadden om dit zelf te bepalen.Precies!
Een kind heeft vooral belang bij een rustige gezinssituatie waarin de ouders zich goed voelen en vrij zijn van stress, spanningen en een eventuele nasleep van hun verleden. Dat is het belangrijkste voor een kind en ouders kunnen alleen zelf bepalen of zij hun ouders wel of niet een rol als grootouder willen geven. Mijn ouders hebben een grootouder buiten mijn jeugd gehouden, omdat dat voor henzelf, en daarmee ook voor mij, de meest rustige situatie was. Ik was blij dat mijn ouders de vrijheid hadden om dit zelf te bepalen.Precies!
Mot met to
dinsdag 3 maart 2015 om 20:08
quote:melissa-x schreef op 03 maart 2015 @ 19:55:
Een kind heeft vooral belang bij een rustige gezinssituatie waarin de ouders zich goed voelen en vrij zijn van stress, spanningen en een eventuele nasleep van hun verleden. Dat is het belangrijkste voor een kind en ouders kunnen alleen zelf bepalen of zij hun ouders wel of niet een rol als grootouder willen geven. Mijn ouders hebben een grootouder buiten mijn jeugd gehouden, omdat dat voor henzelf, en daarmee ook voor mij, de meest rustige situatie was. Ik was blij dat mijn ouders de vrijheid hadden om dit zelf te bepalen.Op zich met je eens. Maar wat als je als grootouders altijd een goede band hebt gehad met je kleinkinderen, je hen regelmatig hebt gezien/opgevangen/er als grootouders van hebt genoten (en de kinderen van jou als oma of opa), en na een echtscheiding sta je opeens met lege handen omdat de wederhelft om wat voor reden dan ook het "niet meer gewenst vindt" dat je als oma en opa in beeld bent?
Een kind heeft vooral belang bij een rustige gezinssituatie waarin de ouders zich goed voelen en vrij zijn van stress, spanningen en een eventuele nasleep van hun verleden. Dat is het belangrijkste voor een kind en ouders kunnen alleen zelf bepalen of zij hun ouders wel of niet een rol als grootouder willen geven. Mijn ouders hebben een grootouder buiten mijn jeugd gehouden, omdat dat voor henzelf, en daarmee ook voor mij, de meest rustige situatie was. Ik was blij dat mijn ouders de vrijheid hadden om dit zelf te bepalen.Op zich met je eens. Maar wat als je als grootouders altijd een goede band hebt gehad met je kleinkinderen, je hen regelmatig hebt gezien/opgevangen/er als grootouders van hebt genoten (en de kinderen van jou als oma of opa), en na een echtscheiding sta je opeens met lege handen omdat de wederhelft om wat voor reden dan ook het "niet meer gewenst vindt" dat je als oma en opa in beeld bent?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 3 maart 2015 om 20:41
quote:Homs schreef op 03 maart 2015 @ 14:46:
[...]
Dan kan ex toch met de kinderen langs zijn/haar ouders? Je moet het wel heel erg bont maken als je een omgangsregeling hebt waarin je niet de vrijheid hebt om met je kinderen je ouders te bezoeken.Wij hebben dat. De kinderen zijn inmiddels al lang volwassen, maar wij hadden officieel vastgelegd dat we altijd, ook als we zouden zijn gescheiden, allebei verplicht waren om de kinderen tegen mijn ouders te beschermen. Dus inderdaad geen bezoekje.
[...]
Dan kan ex toch met de kinderen langs zijn/haar ouders? Je moet het wel heel erg bont maken als je een omgangsregeling hebt waarin je niet de vrijheid hebt om met je kinderen je ouders te bezoeken.Wij hebben dat. De kinderen zijn inmiddels al lang volwassen, maar wij hadden officieel vastgelegd dat we altijd, ook als we zouden zijn gescheiden, allebei verplicht waren om de kinderen tegen mijn ouders te beschermen. Dus inderdaad geen bezoekje.
dinsdag 3 maart 2015 om 20:45
Natuurlijk kan het best, dat er jonge ouders zijn die zo'n gruwelijke jeugd hebben gehad, dat ze hun ouders nooit meer willen zien.
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?
dinsdag 3 maart 2015 om 20:47
quote:elfquest24 schreef op 03 maart 2015 @ 15:39:
Ik ben voor. Het is in het belang van het kind om zijn familie te kennen, behalve als er redenen zijn waardoor dat niet goed is voor het kind, maar als kinderen dat recht hebben draai je de bewijslast om. Het moet echt aangetoond worden dat het niet goed is voor het kind, in plaats van dat ouders een kind weg kunnen houden bij familie vanuit wrok.
De bewijslast omdraaien? Aantonen dat het niét goed is voor een kind? Ben je je dan wel bewust van hoeveel narigheid er wel niet voorkomt, die nergens wordt uitgesproken, opgeschreven, bewezen en opgeslagen? Zo simpel is de wereld niet.
Ik zou helemaal niet kunnen aantonen dat mijn ouders een zeer negatieve uitstraling hebben, gevaarlijke dingen doen en geen goed voorbeeld zijn. Want er is nooit ingegrepen door een of andere instantie. En behoefte om me te verdedigen heb ik ook niet, want ik heb het niet voor niets achter me gelaten. Járen voordat ik aan kinderen begon.
Ik ben voor. Het is in het belang van het kind om zijn familie te kennen, behalve als er redenen zijn waardoor dat niet goed is voor het kind, maar als kinderen dat recht hebben draai je de bewijslast om. Het moet echt aangetoond worden dat het niet goed is voor het kind, in plaats van dat ouders een kind weg kunnen houden bij familie vanuit wrok.
De bewijslast omdraaien? Aantonen dat het niét goed is voor een kind? Ben je je dan wel bewust van hoeveel narigheid er wel niet voorkomt, die nergens wordt uitgesproken, opgeschreven, bewezen en opgeslagen? Zo simpel is de wereld niet.
Ik zou helemaal niet kunnen aantonen dat mijn ouders een zeer negatieve uitstraling hebben, gevaarlijke dingen doen en geen goed voorbeeld zijn. Want er is nooit ingegrepen door een of andere instantie. En behoefte om me te verdedigen heb ik ook niet, want ik heb het niet voor niets achter me gelaten. Járen voordat ik aan kinderen begon.
dinsdag 3 maart 2015 om 20:49
quote:pejeka schreef op 03 maart 2015 @ 20:08:
[...]
Op zich met je eens. Maar wat als je als grootouders altijd een goede band hebt gehad met je kleinkinderen, je hen regelmatig hebt gezien/opgevangen/er als grootouders van hebt genoten (en de kinderen van jou als oma of opa), en na een echtscheiding sta je opeens met lege handen omdat de wederhelft om wat voor reden dan ook het "niet meer gewenst vindt" dat je als oma en opa in beeld bent?Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is. Maar wat mij betreft moet het dus niet worden omgedraaid: dat je 20 jaar nadat je je jeugdellende achter je hebt gelaten, ter verantwoording wordt gevraagd bij de rechter en moet bewijzen dat je ouders een kind schade kunnen doen, terwijl je dat misschien wel helemaal niet kunt bewijzen. Alleen al de spanning die het oproep om eraan terug te denken en me te moeten verdedigen vind ik te heftig.
[...]
Op zich met je eens. Maar wat als je als grootouders altijd een goede band hebt gehad met je kleinkinderen, je hen regelmatig hebt gezien/opgevangen/er als grootouders van hebt genoten (en de kinderen van jou als oma of opa), en na een echtscheiding sta je opeens met lege handen omdat de wederhelft om wat voor reden dan ook het "niet meer gewenst vindt" dat je als oma en opa in beeld bent?Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is. Maar wat mij betreft moet het dus niet worden omgedraaid: dat je 20 jaar nadat je je jeugdellende achter je hebt gelaten, ter verantwoording wordt gevraagd bij de rechter en moet bewijzen dat je ouders een kind schade kunnen doen, terwijl je dat misschien wel helemaal niet kunt bewijzen. Alleen al de spanning die het oproep om eraan terug te denken en me te moeten verdedigen vind ik te heftig.
dinsdag 3 maart 2015 om 20:54
quote:miss_zilver schreef op 03 maart 2015 @ 20:49:
[...]
Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is.
Klopt niet.
Grootouders hebben geen poot om op te staan en kunnen geen contact afdwingen, ook al is er sprake geweest van family life.
[...]
Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is.
Klopt niet.
Grootouders hebben geen poot om op te staan en kunnen geen contact afdwingen, ook al is er sprake geweest van family life.
dinsdag 3 maart 2015 om 20:57
In principe een goede zaak dat echscheidingen geen goede band tussen grootouders en kleinkinderen kapot mag maken. Maar qua uitvoering zie ik behoorlijk wat haken en ogen. Waar ligt het beschikkingsrecht van de ouders? Die zouden toch eigenlijk moeten bepalen wie ze wel en niet in hun leven toelaten. Heel dramatisch als ze dan zulke rare situaties laten ontstaan als her en der geschetst, maar de keuze wie wel en wie niet in het leven van je kind ligt toch bij de ouders lijkt me.
Bewijslast omdraaien zou ik ook heel kwalijk vinden. Ik heb al ruim 25 jaar geen comtact met mijn vader; daar is in mijn jeugd veel aan vooraf gegaan. Ik moet er toch niet aan denken dat mijn vader ineens zou kunnen opduiken en omgangsrecht met mijn zoontje zou kunnen claimen en dat ik dan moet gaan bewijzen dat hij geen goede opa is. Hoe kan ik dat nou bewijzen??? Ik wil hem gewoon niet in mijn leven of dat van mijn zoon. Ik heb niks op papier van wat vroeger is gebeurd, en wie weet claimt hi wel dat hij veranderd is. Wat een stress zou dat opleveren om dat allemaal uit te gaan vechten. Dus nee, ik ben niet voor dit voorstel. Wat rakel je allemaal op in families...
Bewijslast omdraaien zou ik ook heel kwalijk vinden. Ik heb al ruim 25 jaar geen comtact met mijn vader; daar is in mijn jeugd veel aan vooraf gegaan. Ik moet er toch niet aan denken dat mijn vader ineens zou kunnen opduiken en omgangsrecht met mijn zoontje zou kunnen claimen en dat ik dan moet gaan bewijzen dat hij geen goede opa is. Hoe kan ik dat nou bewijzen??? Ik wil hem gewoon niet in mijn leven of dat van mijn zoon. Ik heb niks op papier van wat vroeger is gebeurd, en wie weet claimt hi wel dat hij veranderd is. Wat een stress zou dat opleveren om dat allemaal uit te gaan vechten. Dus nee, ik ben niet voor dit voorstel. Wat rakel je allemaal op in families...
dinsdag 3 maart 2015 om 20:58
Mijn dochter mag ten alle tijden naar haar opa en oma (ouders van ex). Daar zal ik haar nooit bij vandaan houden. Maar, gekeken vanuit het belang van dochter, gaat ze niet naar de mensen die mjj op de wereld hebben gezet. Voor de wet zijn deze mensen ' mijn ouders', maar in mijn beleving ben je nog geen ouder wanneer je een kind op de wereld hebt gezet. Daar komt toch echt meer bij kijken.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
dinsdag 3 maart 2015 om 20:59
quote:dubbeltje4 schreef op 03 maart 2015 @ 20:45:
Natuurlijk kan het best, dat er jonge ouders zijn die zo'n gruwelijke jeugd hebben gehad, dat ze hun ouders nooit meer willen zien.
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?
Nou nee, ik ben nergens boos over. Zelfs niet eens meer verdrietig.
En ik lijk nou niet bepaald op mijn vader.
Ik had het graag anders gehad, maar helaas, het zij zo.
Overigens zullen kinderen van bijv. Marc Dutroux nogal pissig zijn als ze horen dat ze het karakter van hun vader kunnen hebben georven.
Natuurlijk kan het best, dat er jonge ouders zijn die zo'n gruwelijke jeugd hebben gehad, dat ze hun ouders nooit meer willen zien.
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?
Nou nee, ik ben nergens boos over. Zelfs niet eens meer verdrietig.
En ik lijk nou niet bepaald op mijn vader.
Ik had het graag anders gehad, maar helaas, het zij zo.
Overigens zullen kinderen van bijv. Marc Dutroux nogal pissig zijn als ze horen dat ze het karakter van hun vader kunnen hebben georven.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
dinsdag 3 maart 2015 om 21:00
quote:dubbeltje4 schreef op 03 maart 2015 @ 20:54:
[...]
Klopt niet.
Grootouders hebben geen poot om op te staan en kunnen geen contact afdwingen, ook al is er sprake geweest van family life.De totale getallen (aantal pogingen, aantal daarvan geslaagd) weet ik niet. Maar ik volg het familienieuws van de Jurofoon al wat langer en heb vier zaken gelezen waarin grootouders al met bewijzen van heel weinig contact een omgangsregeling kregen. Maar iedere situatie en iedere rechter is anders.
[...]
Klopt niet.
Grootouders hebben geen poot om op te staan en kunnen geen contact afdwingen, ook al is er sprake geweest van family life.De totale getallen (aantal pogingen, aantal daarvan geslaagd) weet ik niet. Maar ik volg het familienieuws van de Jurofoon al wat langer en heb vier zaken gelezen waarin grootouders al met bewijzen van heel weinig contact een omgangsregeling kregen. Maar iedere situatie en iedere rechter is anders.
dinsdag 3 maart 2015 om 21:03
quote:miss_zilver schreef op 03 maart 2015 @ 20:49:
[...]
Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is. Maar wat mij betreft moet het dus niet worden omgedraaid: dat je 20 jaar nadat je je jeugdellende achter je hebt gelaten, ter verantwoording wordt gevraagd bij de rechter en moet bewijzen dat je ouders een kind schade kunnen doen, terwijl je dat misschien wel helemaal niet kunt bewijzen. Alleen al de spanning die het oproep om eraan terug te denken en me te moeten verdedigen vind ik te heftig.Wat ik heftig vind, is dat kinderen altijd het kind van de rekening zijn bij een scheiding. Omdat vaak de scheidende ouders alleen aan hun eigen belangen denken en hun eigen issues uit willen vechten en de kinderen er ergens tussenin hangen. En natúúrlijk maken mensen zichzelf wijs dat het óók het beste is voor de kinderen. Maar die hebben niet gevraagd om al die commotie. En natuurlijk kan het in een huwelijk altijd mis gaan, triest genoeg. Maar omdat moeder een hekel heeft aan vader of niet kan opschieten met de schoonouders, wil dat nog niet zeggen dat dat voor de kinderen ook geldt. Geef dan in elk geval de kinderen de keus: wil je opa en oma nog zien of niet? Want dit gaat niet over JOUW band met opa of oma, maar over de band die de KINDEREN al dan niet met hen hebben.
[...]
Die situatie begrijp ik ook, maar volgens mij gaat het daar nu niet om. Als er sprake is van 'familiy' life' kan er een omgangsregeling worden vastgesteld. Dat is zoals het nu is. Maar wat mij betreft moet het dus niet worden omgedraaid: dat je 20 jaar nadat je je jeugdellende achter je hebt gelaten, ter verantwoording wordt gevraagd bij de rechter en moet bewijzen dat je ouders een kind schade kunnen doen, terwijl je dat misschien wel helemaal niet kunt bewijzen. Alleen al de spanning die het oproep om eraan terug te denken en me te moeten verdedigen vind ik te heftig.Wat ik heftig vind, is dat kinderen altijd het kind van de rekening zijn bij een scheiding. Omdat vaak de scheidende ouders alleen aan hun eigen belangen denken en hun eigen issues uit willen vechten en de kinderen er ergens tussenin hangen. En natúúrlijk maken mensen zichzelf wijs dat het óók het beste is voor de kinderen. Maar die hebben niet gevraagd om al die commotie. En natuurlijk kan het in een huwelijk altijd mis gaan, triest genoeg. Maar omdat moeder een hekel heeft aan vader of niet kan opschieten met de schoonouders, wil dat nog niet zeggen dat dat voor de kinderen ook geldt. Geef dan in elk geval de kinderen de keus: wil je opa en oma nog zien of niet? Want dit gaat niet over JOUW band met opa of oma, maar over de band die de KINDEREN al dan niet met hen hebben.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 3 maart 2015 om 21:12
Geef dan in elk geval de kinderen de keus: wil je opa en oma nog zien of niet? Want dit gaat niet over JOUW band met opa of oma, maar over de band die de KINDEREN al dan niet met hen hebben.
Baby's of nog (heel kleine) kinderen kunnen de gevolgen niet overzien! Zij gaan uit van 'het goede'. Tegen de tijd dat mijn dochter gehersenspoelt is of misbruikt is het al veel te laat. Dus moeten ik en haar andere ouders deze keuze maken. Dat is onze verantwoordelijkheid ljjkt me zo.
Baby's of nog (heel kleine) kinderen kunnen de gevolgen niet overzien! Zij gaan uit van 'het goede'. Tegen de tijd dat mijn dochter gehersenspoelt is of misbruikt is het al veel te laat. Dus moeten ik en haar andere ouders deze keuze maken. Dat is onze verantwoordelijkheid ljjkt me zo.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
dinsdag 3 maart 2015 om 21:15
quote:marielle75 schreef op 03 maart 2015 @ 21:12:
Geef dan in elk geval de kinderen de keus: wil je opa en oma nog zien of niet? Want dit gaat niet over JOUW band met opa of oma, maar over de band die de KINDEREN al dan niet met hen hebben.
Baby's of nog (heel kleine) kinderen kunnen de gevolgen niet overzien! Zij gaan uit van 'het goede'. Tegen de tijd dat mijn dochter gehersenspoelt is of misbruikt is het al veel te laat. Dus moeten ik en haar andere ouders deze keuze maken. Dat is onze verantwoordelijkheid ljjkt me zo.Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?
Geef dan in elk geval de kinderen de keus: wil je opa en oma nog zien of niet? Want dit gaat niet over JOUW band met opa of oma, maar over de band die de KINDEREN al dan niet met hen hebben.
Baby's of nog (heel kleine) kinderen kunnen de gevolgen niet overzien! Zij gaan uit van 'het goede'. Tegen de tijd dat mijn dochter gehersenspoelt is of misbruikt is het al veel te laat. Dus moeten ik en haar andere ouders deze keuze maken. Dat is onze verantwoordelijkheid ljjkt me zo.Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 3 maart 2015 om 21:20
quote:marielle75 schreef op 03 maart 2015 @ 20:58:
Mijn dochter mag ten alle tijden naar haar opa en oma (ouders van ex). Daar zal ik haar nooit bij vandaan houden. Maar, gekeken vanuit het belang van dochter, gaat ze niet naar de mensen die mij op de wereld hebben gezet. Voor de wet zijn deze mensen ' mijn ouders', maar in mijn beleving ben je nog geen ouder wanneer je een kind op de wereld hebt gezet. Daar komt toch echt meer bij kijken.
Mooi gezegd.
Wat bij mij vooral angst oproept, is de uitspraak dat het niet meer zou gaan om of er sprake is van een band tussen kleinkind en grootouders, maar dat puur de bloedband al voldoende zou zijn. Dat idee is echt mijn grootste angst, dat grootouders altijd het 'recht' zouden hebben op je kinderen, zo lang je niets kunt bewijzen, ook al heb je hen jaren geleden al achter je gelaten.
Mijn dochter mag ten alle tijden naar haar opa en oma (ouders van ex). Daar zal ik haar nooit bij vandaan houden. Maar, gekeken vanuit het belang van dochter, gaat ze niet naar de mensen die mij op de wereld hebben gezet. Voor de wet zijn deze mensen ' mijn ouders', maar in mijn beleving ben je nog geen ouder wanneer je een kind op de wereld hebt gezet. Daar komt toch echt meer bij kijken.
Mooi gezegd.
Wat bij mij vooral angst oproept, is de uitspraak dat het niet meer zou gaan om of er sprake is van een band tussen kleinkind en grootouders, maar dat puur de bloedband al voldoende zou zijn. Dat idee is echt mijn grootste angst, dat grootouders altijd het 'recht' zouden hebben op je kinderen, zo lang je niets kunt bewijzen, ook al heb je hen jaren geleden al achter je gelaten.
dinsdag 3 maart 2015 om 21:44
quote:pejeka schreef op 03 maart 2015 @ 21:15:
[...]
Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?
Waar lees jij dat ik gecheiden ben op het moment dat mijn kind nog een baby was? Waar lees jij dat mijn ex een man is?
wat ik aangeef is dat deze groep (baby en heel jonge kinderen) dergelijke keuzes nog niet kunnen maken.
wel even goed lezen graag.
[...]
Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?
Waar lees jij dat ik gecheiden ben op het moment dat mijn kind nog een baby was? Waar lees jij dat mijn ex een man is?
wat ik aangeef is dat deze groep (baby en heel jonge kinderen) dergelijke keuzes nog niet kunnen maken.
wel even goed lezen graag.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
dinsdag 3 maart 2015 om 22:01
quote:dubbeltje4 schreef op 03 maart 2015 @ 20:45:
Natuurlijk kan het best, dat er jonge ouders zijn die zo'n gruwelijke jeugd hebben gehad, dat ze hun ouders nooit meer willen zien.
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?En dan? Stel nou dat ik "makkelijk" alle contact heb verbroken (het was alles behalve dat, maar vooruit). Maakt dat iets uit? Uiteindelijk zijn de ouders verantwoordelijk voor de zorg over een kind. De rol van de grootouders is, buiten de bloedband, afhankelijk van de relatie met de ouders. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het is misschien heel cru, maar welk "recht" heeft een grootouder nu eigenlijk? En in hoeverre is het in het belang van het kind dat er omgang is met die grootouders? Het lijkt me volstrekt irreëel om dat los te koppelen van de relatie tussen grootouders en ouders.
Natuurlijk kan het best, dat er jonge ouders zijn die zo'n gruwelijke jeugd hebben gehad, dat ze hun ouders nooit meer willen zien.
Alle begrip voor.
Maar is dat altijd het geval?
Moeilijke ouders kunnen moeilijke kinderen krijgen, het karakter is ook maar een genetisch iets wat doorgegeven wordt.
Je bent boos over bepaalde zaken uit je jeugd, ouders hebben moeite om hun ongelijk toe te geven, ze wonen ook niet echt dicht bij je in de buurt.
Hoe makkelijk is het dan niet om alle contact te verbreken?En dan? Stel nou dat ik "makkelijk" alle contact heb verbroken (het was alles behalve dat, maar vooruit). Maakt dat iets uit? Uiteindelijk zijn de ouders verantwoordelijk voor de zorg over een kind. De rol van de grootouders is, buiten de bloedband, afhankelijk van de relatie met de ouders. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het is misschien heel cru, maar welk "recht" heeft een grootouder nu eigenlijk? En in hoeverre is het in het belang van het kind dat er omgang is met die grootouders? Het lijkt me volstrekt irreëel om dat los te koppelen van de relatie tussen grootouders en ouders.
dinsdag 3 maart 2015 om 22:07
quote:pejeka schreef op 03 maart 2015 @ 21:15:
[...]
Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?O ja. Waar lees jij dat ik niet meer door één deur kan met mijn ex? Echt, deze reactie is niet handig en dwaalt af van het onderwerp! Ik kan prima door één deur met mijn ex. De opvoeding is nog steeds gezamenlijk. Daarmee ook de crusiale beslissingen.
[...]
Als je al gescheiden bent als je kind nog een baby is, lijkt me dat je niet goed hebt nagedacht over je relatie. Je kan mij niet wijsmaken dat die man op het ene moment nog perfect relatie- en vadermateriaal was en een jaar later opeens iemand waarmee je niet meer door één deur kunt. Dus dan heb je wel meer fout ingeschat dan alleen de opa en oma, of niet?O ja. Waar lees jij dat ik niet meer door één deur kan met mijn ex? Echt, deze reactie is niet handig en dwaalt af van het onderwerp! Ik kan prima door één deur met mijn ex. De opvoeding is nog steeds gezamenlijk. Daarmee ook de crusiale beslissingen.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
dinsdag 3 maart 2015 om 22:40
quote:marielle75 schreef op 03 maart 2015 @ 21:44:
[...]
Waar lees jij dat ik gecheiden ben op het moment dat mijn kind nog een baby was? Waar lees jij dat mijn ex een man is?
wat ik aangeef is dat deze groep (baby en heel jonge kinderen) dergelijke keuzes nog niet kunnen maken.
wel even goed lezen graag.Ik heb het niet over jou persoonlijk. Maar jij gaf aan dat kinderen zelf nog geen keuze kunnen maken als ze baby zijn. Waarop ik dus stelde dat als de scheiding al plaatsvindt als de kinderen nog baby zijn, er blijkbaar niet goed is nagedacht over de relatie op zich, omdat ik denk dat het niet logisch is dat iemand op het ene moment nog perfect vader- en relatiemateriaal is, en nauwelijks een jaar later al iemand waar je niet meer mee samen kunt leven. Ik heb nergens gesteld dat dat over jou persoonlijk gaat.
[...]
Waar lees jij dat ik gecheiden ben op het moment dat mijn kind nog een baby was? Waar lees jij dat mijn ex een man is?
wat ik aangeef is dat deze groep (baby en heel jonge kinderen) dergelijke keuzes nog niet kunnen maken.
wel even goed lezen graag.Ik heb het niet over jou persoonlijk. Maar jij gaf aan dat kinderen zelf nog geen keuze kunnen maken als ze baby zijn. Waarop ik dus stelde dat als de scheiding al plaatsvindt als de kinderen nog baby zijn, er blijkbaar niet goed is nagedacht over de relatie op zich, omdat ik denk dat het niet logisch is dat iemand op het ene moment nog perfect vader- en relatiemateriaal is, en nauwelijks een jaar later al iemand waar je niet meer mee samen kunt leven. Ik heb nergens gesteld dat dat over jou persoonlijk gaat.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 3 maart 2015 om 23:04
quote:Homs schreef op 03 maart 2015 @ 22:01:
[...]
En dan? Stel nou dat ik "makkelijk" alle contact heb verbroken (het was alles behalve dat, maar vooruit). Maakt dat iets uit? Uiteindelijk zijn de ouders verantwoordelijk voor de zorg over een kind. De rol van de grootouders is, buiten de bloedband, afhankelijk van de relatie met de ouders. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het is misschien heel cru, maar welk "recht" heeft een grootouder nu eigenlijk? En in hoeverre is het in het belang van het kind dat er omgang is met die grootouders? Het lijkt me volstrekt irreëel om dat los te koppelen van de relatie tussen grootouders en ouders.Eens!
[...]
En dan? Stel nou dat ik "makkelijk" alle contact heb verbroken (het was alles behalve dat, maar vooruit). Maakt dat iets uit? Uiteindelijk zijn de ouders verantwoordelijk voor de zorg over een kind. De rol van de grootouders is, buiten de bloedband, afhankelijk van de relatie met de ouders. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Het is misschien heel cru, maar welk "recht" heeft een grootouder nu eigenlijk? En in hoeverre is het in het belang van het kind dat er omgang is met die grootouders? Het lijkt me volstrekt irreëel om dat los te koppelen van de relatie tussen grootouders en ouders.Eens!
Mot met to
dinsdag 3 maart 2015 om 23:10
Het is werkelijk niet te begrijpen, waarom grootouders serieus menen dat het geen kwaad kan om online hun kleinkinderen en daarmee vaak ook nog hun eigen kind te belasteren dmv berichten en achtergrondinformatie! Dit is al helemaal niet te bevatten als je weet dat sommige grootouderd dit al jaren volhouden, terwijl hen duidelijk is gemaakt dat het niet op prijs wordt gesteld. Kwalijke zaak!
Mot met to
dinsdag 3 maart 2015 om 23:13
quote:miss_zilver schreef op 03 maart 2015 @ 21:20:
[...]
Mooi gezegd.
Wat bij mij vooral angst oproept, is de uitspraak dat het niet meer zou gaan om of er sprake is van een band tussen kleinkind en grootouders, maar dat puur de bloedband al voldoende zou zijn. Dat idee is echt mijn grootste angst, dat grootouders altijd het 'recht' zouden hebben op je kinderen, zo lang je niets kunt bewijzen, ook al heb je hen jaren geleden al achter je gelaten.
Een rotgedachte inderdaad. Daarmee gaan alle wonden weer open en veroorzaakt nog veel meer ellende en verdriet dan er al was. Niemand is hierbij gebaat maar het is pure egoïsme van de grootouders.
Wat meteen genoeg zegt ...belang van het kind en kleinkind staat dsn niet voorop!
[...]
Mooi gezegd.
Wat bij mij vooral angst oproept, is de uitspraak dat het niet meer zou gaan om of er sprake is van een band tussen kleinkind en grootouders, maar dat puur de bloedband al voldoende zou zijn. Dat idee is echt mijn grootste angst, dat grootouders altijd het 'recht' zouden hebben op je kinderen, zo lang je niets kunt bewijzen, ook al heb je hen jaren geleden al achter je gelaten.
Een rotgedachte inderdaad. Daarmee gaan alle wonden weer open en veroorzaakt nog veel meer ellende en verdriet dan er al was. Niemand is hierbij gebaat maar het is pure egoïsme van de grootouders.
Wat meteen genoeg zegt ...belang van het kind en kleinkind staat dsn niet voorop!
Mot met to
dinsdag 3 maart 2015 om 23:16
Ik heb alleen de OP gelezen en aan de ene kant ben ik wel voor meer rechten voor grootouders maar dat hangt af va de situatie natuurlijk. Als grootouders echt duidelijk partij trekken enzo of er heel andere opvoedingsmethodes op na houden is het wellicht niet zo slim.
Dan kijk ik ook weer naar mijn oma die opeens mijn neef en nichtje niet meer mocht zien. Ouders gingen uit elkaar en de eerste jaren ging het prima maar toen hertrouwden ze allebei en ontstonden er toch problemen waar mijn oma zich wijselijk buiten hield en ook geen partij trok. Ze wilde gewoon oma zijn en de rest was iets tussen de ouders. Op de verjaardagen stuurde ze een kaart, met kerst en sinterklaas had ze een cadeautje maar ze kwamen niet ook al waren ze in hetzelfde dorp en zorgde mijn oma ervoor dat ze elkaar niet zouden treffen. Toen oma overleed met moeite weten te traceren en ze wisten niet eens dat oma zo ziek was geweest en ze hadden oma ook altijd gemist maar als kind kun je zo weinig.
Dan kijk ik ook weer naar mijn oma die opeens mijn neef en nichtje niet meer mocht zien. Ouders gingen uit elkaar en de eerste jaren ging het prima maar toen hertrouwden ze allebei en ontstonden er toch problemen waar mijn oma zich wijselijk buiten hield en ook geen partij trok. Ze wilde gewoon oma zijn en de rest was iets tussen de ouders. Op de verjaardagen stuurde ze een kaart, met kerst en sinterklaas had ze een cadeautje maar ze kwamen niet ook al waren ze in hetzelfde dorp en zorgde mijn oma ervoor dat ze elkaar niet zouden treffen. Toen oma overleed met moeite weten te traceren en ze wisten niet eens dat oma zo ziek was geweest en ze hadden oma ook altijd gemist maar als kind kun je zo weinig.
