Actueel
alle pijlers
Onbeschofte klanten!
donderdag 25 januari 2007 om 12:48
Blijkbaar speelt dit toch erg onder mede-forummers, lees maar eens mee met het topic "Onbeschoft winkelpersoneel", maar een 'eigenste' topic openen durft men kennelijk niet...
Ik zou zeggen spuug HIER je gal over onbeschofte klanten! :P :D
Laat ons klanten weten hoe wij wél om moeten gaan met personeel in de dienstverlenende sector!
Kom maar, kom maar, kom maar... ;)
Ik zou zeggen spuug HIER je gal over onbeschofte klanten! :P :D
Laat ons klanten weten hoe wij wél om moeten gaan met personeel in de dienstverlenende sector!
Kom maar, kom maar, kom maar... ;)
donderdag 1 februari 2007 om 09:39
Ik was een jaartje of 4 en had een knots van een blaas ontsteking. Mijn moeder en ik waren bij de plaatselijke wibra, en ik moest plassen (en met blaasontsteking moet je gelijk plassen) dus mn moeder zegt tegen het winkel meisje: Zou mijn dochtertje hier aub even mogen plassen want ze heeft blaasontsteking. Het meisje zei nogal snibbig , Nee, wij doen niet aan klanten toiletten. Waarop mijn moeder zei, snap ik, maar ze is niet lekker, blaasontsteking en ze moet echt even plassen. Maar weer een nee. Waarop mijn moeder tegen mij zei : plas maar op de grond dan (??!!) En ik, goed luisterend kleutertje deed mn rok omhoog, onderbroekje uit en piste heel de grond onder....
Onbeschofte klant... zeer zeker, maar ook onbeschoft winkel personeel.
Ik werkte jaaaren later in een winkel, zonder klanten toilet. Maar voor klanten met kinderen maakte ik meestal wel een uitzondering.
Onbeschofte klant... zeer zeker, maar ook onbeschoft winkel personeel.
Ik werkte jaaaren later in een winkel, zonder klanten toilet. Maar voor klanten met kinderen maakte ik meestal wel een uitzondering.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 1 februari 2007 om 10:41
donderdag 1 februari 2007 om 11:00
donderdag 1 februari 2007 om 12:40
Onbeschofte gasten in de horeca:
* een gast liep eens het hele restaurant door om daar, uit een gesloten trommel bovenop een kastje dat duidelijk alleen bedoeld is voor personeel, een chocolaatje uit te zoeken en op te eten. En het was niet eens zo dat we waren vergeten het bij de koffie te geven, nee, het was nog voor het diner had aangevangen.
* een gast liep aan het eind van de avond naar me toe om me te bedanken voor de geslaagde avond, waarop z'n collega hem aanstond en zegt: "Nou, ze krijgt er gewoon voor betaald hoor, dan hoef je d'r toch niet te bedanken?"
* (volwassen) gasten die alvast met alle meegekomen kinderen de klapdeur doorlopen, richting keuken, zonder ook maar iets te vragen, want "de vorige keer mochten de kinderen ook even in de keuken kijken"
* Gasten die niet op hun kinderen letten, die de hele avond door het restaurant en zelfs achter de bar rennen. (En vervolgens ons uitscholden als er eens een ongelukje gebeurde omdat één van de collega's een kind omver liep dat de hoek om kwam schieten)
* Gasten die onmiddellijk in de aanval gaan en allerlei kortingen eisen omdat er iets verkeerd ging.
* Verjaardag van een oma, oma wordt ziek en moet plotseling overgeven. Over de tafel (!) waar nog 9 andere familieleden aan zitten. Familieleden kijken niet op of om en leidinggevende heeft alles op moeten ruimen. Geen fooi, nog niet eens een bedankje.
* Gasten die met hun overhemd in een kaars hangen, rode wijn over hun eigen shirt gooien en vervolgens compleet over de rooie de schuld aan het personeel geven (dat op dat moment niet eens in de buurt was) en eisen dat de kosten vergoed worden etc.etc.
* Wat bij grote groepen vaak gebeurt: een bepaald gerecht bestellen en vervolgens (als de gerechten komen) toch hetzelfde gerecht als je buurman willen omdat dat er zo lekker uitziet. En ja, dat had hij echt besteld en ja, het is toch echt een fout van de bediening dat ze nu één gerecht overhebben en één te kort komen.
* een gast liep eens het hele restaurant door om daar, uit een gesloten trommel bovenop een kastje dat duidelijk alleen bedoeld is voor personeel, een chocolaatje uit te zoeken en op te eten. En het was niet eens zo dat we waren vergeten het bij de koffie te geven, nee, het was nog voor het diner had aangevangen.
* een gast liep aan het eind van de avond naar me toe om me te bedanken voor de geslaagde avond, waarop z'n collega hem aanstond en zegt: "Nou, ze krijgt er gewoon voor betaald hoor, dan hoef je d'r toch niet te bedanken?"
* (volwassen) gasten die alvast met alle meegekomen kinderen de klapdeur doorlopen, richting keuken, zonder ook maar iets te vragen, want "de vorige keer mochten de kinderen ook even in de keuken kijken"
* Gasten die niet op hun kinderen letten, die de hele avond door het restaurant en zelfs achter de bar rennen. (En vervolgens ons uitscholden als er eens een ongelukje gebeurde omdat één van de collega's een kind omver liep dat de hoek om kwam schieten)
* Gasten die onmiddellijk in de aanval gaan en allerlei kortingen eisen omdat er iets verkeerd ging.
* Verjaardag van een oma, oma wordt ziek en moet plotseling overgeven. Over de tafel (!) waar nog 9 andere familieleden aan zitten. Familieleden kijken niet op of om en leidinggevende heeft alles op moeten ruimen. Geen fooi, nog niet eens een bedankje.
* Gasten die met hun overhemd in een kaars hangen, rode wijn over hun eigen shirt gooien en vervolgens compleet over de rooie de schuld aan het personeel geven (dat op dat moment niet eens in de buurt was) en eisen dat de kosten vergoed worden etc.etc.
* Wat bij grote groepen vaak gebeurt: een bepaald gerecht bestellen en vervolgens (als de gerechten komen) toch hetzelfde gerecht als je buurman willen omdat dat er zo lekker uitziet. En ja, dat had hij echt besteld en ja, het is toch echt een fout van de bediening dat ze nu één gerecht overhebben en één te kort komen.
donderdag 1 februari 2007 om 14:09
:D ja, en ik doe het met mn broer :P
Maar zonder gekheid, erg aso van mn moeder idd.
Ik heb inmiddels zelf kinderen, 3 stuks, en kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen bij mn kinderen. Sterker nog, ik zou ze niet eens mee de winkels inslepen als ze ziek zijn, maar das een ander verhaal.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 1 februari 2007 om 14:10
donderdag 1 februari 2007 om 14:21
De snijdende pijn die het plassen dan veroorzaakt was bij mij genoeg reden om het toch maar op te houden! Kon het in het begin ook niet, maar het ging vanzelf wel beter. Maar weg ging ik ook niet, nee.
Het ging bij mij ook altijd over als ik veel water dronk, en een vitamine C tablet nam.
Ik heb trouwens nog een enorm onbeschofte: er kwamen wat van die gastjes van de school die bij ons in de buurt zit, die gasten krijgen blijkbaar geen eten van hun ouders meer mee, en die liepen dus na het afrekenen enorm te klieren voordat ze weggingen. Nou noem ik schooljeugd over het algemeen geen 'klanten', maar oke :D
Dus mijn collega zei er wat van, zeggen ze: stomme k*hoer!
Nou weet ik dat dat tegenwoordig 'normaal' is bij die gasten maar vond het toch wel ernstig onbeschoft!
donderdag 1 februari 2007 om 14:29
Die gasten gooien gewoon weg wat ze van thuis meekrijgen, ben ik bang. En in principe is iedereen die iets koopt in een winkel een klant. Ook schooljeugd. Weigeren hen klant te noemen is eigenlijk net zo denigrerend als mensen die kassapersoneel niet voor vol aan ziet omdat het "ongeschoolde domme kassamiepen" zijn. Voor mij is schooljeugd dus ook gewoon klant. In dit geval een erg onbeschofte en totaal idiote klant...
donderdag 1 februari 2007 om 14:36
Ja, helaas wel. Maar sommigen zijn wel gezellig hoor gelukkig. Maar moet zeggen dat we het vooral zo zien omdat ze zoveel stelen en openmaken in de winkel. Met één school hadden we zoveel problemen dat we de directuer hebben laten komen, en die moest ze dan tegenhouden en terugsturen. Bizar! Daarom hebben we sinds kort weer speciaal bewaking terug op het 'pauze-tijdstip' van de scholen.
Vooral eentje doet het goed, echt een supervent, maar bang dat ze van hem zijn. Is echt type: donker, twee meter hoog, spieren als een bodybuilder. En zachtaardig dat 'ie eigenlijk is :P
donderdag 1 februari 2007 om 18:36
donderdag 1 februari 2007 om 21:12
Of als je dan hallo zegt, ze gewoon doorkletsen in hun eigen taal. Als je ze vraagt: "spaart u zegels"? geven ze geen antwoord. Om dan vervolgens, als je de boel al hebt afgeslagen etc te vragen: "zegels?"Ja ehm dat vroeg ik net aan u.... maar u gaf geen antwoord!
Nu zullen Nederlanders dat misschien ook wel doen, maar die komen vaak niet met z'n 3-en of vieren samen winkelen bij ons, dus daar heb ik weinig ervaring mee
donderdag 1 februari 2007 om 21:47
donderdag 1 februari 2007 om 23:12
Fash, niet alle livera's zijn slecht hoor: het is een franchise-keten en sommige winkels zijn nog echt van die 'uderwetsche' lingeriezaken. Waar verkoopsters werken die door je winterjas-met-trui eronder feilloos zien welke maat je hebt... (hoofddorpplein in A'dam is er zo eentje!)
Hunkemoller is eigenlijk altijd k*t. En ik krijg beha's ook nooit fatsoenlijk op een hangertje.
Hunkemoller is eigenlijk altijd k*t. En ik krijg beha's ook nooit fatsoenlijk op een hangertje.
vrijdag 2 februari 2007 om 04:25
En dan wilde ik nog even reageren op die posting van het begin, over dat je als cassiere de bon moet aanbieden. En dat mensen dan soms zeggen; nee, ik vertrouw je wel hoor.
Wat een bijzonder eigenaardige reactie! Ik kan me goed voorstellen dat je dan als cassiere met je bek vol tanden zit. Want wat moet je dan zeggen; "dank je wel voor het vertrouwen"? :o Het impliceert namelijk wel degelijk dat er ook een optie is dat je niet te vertrouwen bent. En waar slaat dat dan op? Je tikt toch gewoon die spullen op? En als klant neem je toch gewoon je bon mee naar huis?
(Bij ons is dat verplicht dus ik snapte eerst zowiezo niet waar het over ging).
Anyway, het zou volgens makkelijker zijn als je als cassiere gewoon standaard die bon bij de boodschappen zou kunnen gooien.
En dan een opmerking maken over je mooie blauwe ogen ofzo, brrrr. Ik vind dat nogal debiliserend en totaal van een andere orde dan opmerken "hee wat zit je haar leuk, heb je het kort geleden laten doen?" o.i.d..
Wat een bijzonder eigenaardige reactie! Ik kan me goed voorstellen dat je dan als cassiere met je bek vol tanden zit. Want wat moet je dan zeggen; "dank je wel voor het vertrouwen"? :o Het impliceert namelijk wel degelijk dat er ook een optie is dat je niet te vertrouwen bent. En waar slaat dat dan op? Je tikt toch gewoon die spullen op? En als klant neem je toch gewoon je bon mee naar huis?
(Bij ons is dat verplicht dus ik snapte eerst zowiezo niet waar het over ging).
Anyway, het zou volgens makkelijker zijn als je als cassiere gewoon standaard die bon bij de boodschappen zou kunnen gooien.
En dan een opmerking maken over je mooie blauwe ogen ofzo, brrrr. Ik vind dat nogal debiliserend en totaal van een andere orde dan opmerken "hee wat zit je haar leuk, heb je het kort geleden laten doen?" o.i.d..
vrijdag 2 februari 2007 om 04:28
Klanten die iets van mij willen wat absoluut niet mag/kan, en dat dan niet accepteren vervolgens. "Ik ben een klant en jij doet dat maar gewoon voor mij!"
Of klanten die denken dat ze mijn werk beter kennen dan ik zelf en glashard onwaarheden gaan beweren over producten en procedures. Om vervolgens de waarheid niet aan te nemen en gewoon door te gaan met hun betweterigheid. Ja, ik heb er alleen een opleiding en een uitgebreide bedrijfstraining voor gevolgd hoor..... En dan dat schampere toontje erachteraan "Goh, jij kent je werk ook niet...." En daar moet ik dan nog beleefd tegen blijven ook!
En dan de juweeltjes die een doodsimpele uitleg niet willen begrijpen en dan nog boos worden ook. Ja...niet mijn schuld dat je het verstand van een krop sla hebt...
Of klanten die denken dat ze mijn werk beter kennen dan ik zelf en glashard onwaarheden gaan beweren over producten en procedures. Om vervolgens de waarheid niet aan te nemen en gewoon door te gaan met hun betweterigheid. Ja, ik heb er alleen een opleiding en een uitgebreide bedrijfstraining voor gevolgd hoor..... En dan dat schampere toontje erachteraan "Goh, jij kent je werk ook niet...." En daar moet ik dan nog beleefd tegen blijven ook!
En dan de juweeltjes die een doodsimpele uitleg niet willen begrijpen en dan nog boos worden ook. Ja...niet mijn schuld dat je het verstand van een krop sla hebt...
vrijdag 2 februari 2007 om 04:32
Vergeet ik nog die schatten door hun eigen stomme fouten hun eigen probleem hebben gecreëerd en dan mij gaan uitschelden omdat ik het niet ff voor ze op kan lossen. Weet je...er is nog altijd zoiets als een eigen verantwoordelijkheid he?
Jammer dat ik vanwege herkenbaarheid geen anekdotes kan geven, dat zou een boel duidelijk maken.;)
Jammer dat ik vanwege herkenbaarheid geen anekdotes kan geven, dat zou een boel duidelijk maken.;)
vrijdag 2 februari 2007 om 12:48
Even over die beleefdheid. M.i. heb je 'beleefdheid' en 'beleefdheid' .
Als personeel zou ik mij zeker niet zo laten behandelen, maar waarom zou je niet beleefdblijven. Wat is je andere optie. Lekker asociaal terug schelden ofzo? Ben ik echt benieuwd naar hoe jullie dat het liefst zouden reageren wanneer dit volgens jullie eigenlijk niet beleefd is.
Ik vind dat wanneer je bepaalde gedragingen van klanten niet accepteert en je zegt daar ook wat van, betekent m.i. al helemaal niet dat je onbeleefd bent! Beleefdheid staat bij mij niet synoniem aan onderdanigheid.
Persoonlijk vind ik het verlaging van mijzelf wanneer ik zou gaan schelden o.i.d. Niet dat het nooit gebeurd, ben ook geen engel :$ Maar ik laat mij niet zo snel verleiden tot een partijtje heen en weer gescheld.
vrijdag 2 februari 2007 om 13:43
En waarom kan je dat niet zeggen? Als mijn vriend belt en het komt niet uit dan zeg ik dat gewoon. Trouwens, bij anderen ook. Of ik zet het geluid uit en neem gewoon niet op, dan bel ik later wel terug. Vaak zet ik em van te voren al zacht, zodat ik alleen het trillen voel en als ik het uitkomt dan neem ik gewoon niet op. Vind het zeer onbeschoft om te gaan bellen als je staat af te rekenen, als je een bus in stapt of waar dan ook. Soms lijkt het wel of iedereen alleen maar nog leeft voor die telefoon, helemaal in paniek zijn als ze een telefoontje missen.
vrijdag 2 februari 2007 om 14:29
Mijn persoonlijke motto:
De klant is hier koning, als hij zich als een koning weet te gedragen...
Gedraagt hij zich als een schooier.... Juist
Ik heb hier in de winkel ook vaak dat de klanten meer over mijn verkoopwaar denken te weten dan ik. Het is werkelijk irritant dat mensen niet van me aan willen nemen hoe je mijn product hoort te behandelen en dat ze dan later komen klagen dat het niet goed is.... ( en dan mag je niet eens "Ik zei het toch" zeggen )
Ik ben 23 en heb mijn eigen winkel, maar vaak word ik door klanten gezien als onbenullig zaterdaghulpje (alleen op zaterdag dan he :P ). Hele ladingen stront krijg je over je uitgekieperd en als ze er dan achter komen dat je de eigenaar bent, dan dimmen ze ineens in? Net alsof ik dan ineens een betere behandeling verdien dan mijn zaterdaghulpen. Dacht het niet!
Die hoor je ook netjes te behandelen.Kom me niet aan mijn personeel. Ik heb regelmatig dat ik even een klant op zijn haar gedrag moet wijzen. Er word echt op de zaterdaghulpen neergekeken, terwijl ze heel hard werken voor hun loon en altijd hun best doen.
Ik heb ook het idee dat de klanten steeds meer eisen gaan stellen en denken dat ze "rechten" hebben. Als er een foutje word gemaakt, probeer ik dat zo goed mogelijk te herstellen. De klant zal er nooit op achteruit gaan en eventuele kosten worden altijd door mij vergoed. Maar als dat voor elkaar is en ik mijn excuses heb aangeboden dan is dat vaak nog niet genoeg. De klant gaat zeuren en zuigen en wil dat je huilend op je knieen een drieweekse cruise naar hawai aanbied. Nou, mooi niet, een keertje sorry en een oplossing voor het probleem is genoeg!
In mijn ogen hebben mijn klanten recht op alles wat ze betalen en ze krijgen er altijd een glimlach bij cadeau. Oh ja, en bij elke 10 euro ook nog een zegeltje. Niet bij 9 euro, leg maar eens uit waarom? Het lijkt me heel makkelijk, omdat regels nou eenmaal regels zijn, je moet ergens een grens trekken. Daar zijn een paar klanten al heel boos om geworden, ik begrijp werkelijk niet waarom? Als ze nou zeiden : Laat die euro maar zitten, dan hadden ze van mij die zegel ook wel gekregen, ( maar dat mag je dan niet hardop zeggen he, anders kom je in het andere topic terecht :P ) *zucht*
Nu ik alles zo opschrijf denk ik: Vind ik mijn werk en klanten nog wel leuk? Ja, maar helaas blijven de echt vervelende klanten net even wat hardnekkiger in je gedachten zitten dan de " leuke, lieve en normale" klanten, terwijl die gelukkig zwaar in de meerdeheid zijn.
De klant is hier koning, als hij zich als een koning weet te gedragen...
Gedraagt hij zich als een schooier.... Juist
Ik heb hier in de winkel ook vaak dat de klanten meer over mijn verkoopwaar denken te weten dan ik. Het is werkelijk irritant dat mensen niet van me aan willen nemen hoe je mijn product hoort te behandelen en dat ze dan later komen klagen dat het niet goed is.... ( en dan mag je niet eens "Ik zei het toch" zeggen )
Ik ben 23 en heb mijn eigen winkel, maar vaak word ik door klanten gezien als onbenullig zaterdaghulpje (alleen op zaterdag dan he :P ). Hele ladingen stront krijg je over je uitgekieperd en als ze er dan achter komen dat je de eigenaar bent, dan dimmen ze ineens in? Net alsof ik dan ineens een betere behandeling verdien dan mijn zaterdaghulpen. Dacht het niet!
Die hoor je ook netjes te behandelen.Kom me niet aan mijn personeel. Ik heb regelmatig dat ik even een klant op zijn haar gedrag moet wijzen. Er word echt op de zaterdaghulpen neergekeken, terwijl ze heel hard werken voor hun loon en altijd hun best doen.
Ik heb ook het idee dat de klanten steeds meer eisen gaan stellen en denken dat ze "rechten" hebben. Als er een foutje word gemaakt, probeer ik dat zo goed mogelijk te herstellen. De klant zal er nooit op achteruit gaan en eventuele kosten worden altijd door mij vergoed. Maar als dat voor elkaar is en ik mijn excuses heb aangeboden dan is dat vaak nog niet genoeg. De klant gaat zeuren en zuigen en wil dat je huilend op je knieen een drieweekse cruise naar hawai aanbied. Nou, mooi niet, een keertje sorry en een oplossing voor het probleem is genoeg!
In mijn ogen hebben mijn klanten recht op alles wat ze betalen en ze krijgen er altijd een glimlach bij cadeau. Oh ja, en bij elke 10 euro ook nog een zegeltje. Niet bij 9 euro, leg maar eens uit waarom? Het lijkt me heel makkelijk, omdat regels nou eenmaal regels zijn, je moet ergens een grens trekken. Daar zijn een paar klanten al heel boos om geworden, ik begrijp werkelijk niet waarom? Als ze nou zeiden : Laat die euro maar zitten, dan hadden ze van mij die zegel ook wel gekregen, ( maar dat mag je dan niet hardop zeggen he, anders kom je in het andere topic terecht :P ) *zucht*
Nu ik alles zo opschrijf denk ik: Vind ik mijn werk en klanten nog wel leuk? Ja, maar helaas blijven de echt vervelende klanten net even wat hardnekkiger in je gedachten zitten dan de " leuke, lieve en normale" klanten, terwijl die gelukkig zwaar in de meerdeheid zijn.