Actueel
alle pijlers
Orgaandonatie; waarom wel/ niet?
vrijdag 11 mei 2007 om 11:01
Naar aanleiding van een artikel op nu.nl
waarin staat dat een kwart van de Nederlanders geen orgaandonor wil zijn vraag ik me vooral af waarom mensen dat niet willen.
Persoonlijk heb ik er nog geen drie seconden over na hoeven te denken en ik heb zondermeer dat ding ingevuld. Ze mogen alles van me hebben als ik het toch niet meer nodig heb.
Ik ben benieuwd naar jullie beweegredenen!
waarin staat dat een kwart van de Nederlanders geen orgaandonor wil zijn vraag ik me vooral af waarom mensen dat niet willen.
Persoonlijk heb ik er nog geen drie seconden over na hoeven te denken en ik heb zondermeer dat ding ingevuld. Ze mogen alles van me hebben als ik het toch niet meer nodig heb.
Ik ben benieuwd naar jullie beweegredenen!
donderdag 17 mei 2007 om 14:42
Dit is nu echt een heel moeilijk en persoonlijk onderwerp.! Heb alles gelezen en er waren maar twee reacties die het ziels aspect aanroerde.
Ik denk dat je in dit geval erg op je gevoel moet afgaan en niet op wat anderen zeggen en vinden.
Zelf heb ik hier vele discussies over gevoerd. Het is zo moeilijk, vooral als je kinderen hebt!
Nu geloof ik in het lichaam en de ziel/geest of wat het ook is dat ons 'leven' geeft. De ziel verlaat het lichaam na overlijden, dat is een ding. Maar de ziel (en dat geloof ik dus...) verlaat het lichaam niet altijd onmiddelijk. Zij kan er tot drie dagen overdoen om zich los te maken van het lichaam dat gestorven is. Wanneer je nu vrijwel onmiddelijk na overlijden organen gaat verwijderen maakt de ziel dit, met alle facetten van de handeling, mee. Dat is bijzonder moeilijk en de ziel wordt beschadigd en gaat niet in 'vrede'
Het is zo, (ik kom uit de medische wereld en veel familie ook) dat het lichaam doorbloed moet blijven en dus kunstmatig in leven wordt gehouden na constateren van hersendood. Je wordt beademd en je hart blijft kloppen.
Wie heeft er niet gehoord van het uittreden uit je lichaam, in je slaap maar ook bijvoorbeeld bij operaties. Daar is een heel groot medisch onderzoek naar geweest waar uit bleek dat dit waar is. De patient 'weet' dingen en heeft dingen 'gezien' die hij beslist niet kon weten omdat hij op dat moment geheel onder narcose was ( Patienten konden bijvoorbeeld vertellen wat ze gezien hadden tijdens de operatie, atributen die ergens geplaats werden en weer weggehaald en gesprekken en handelingen terug kon vertellen) (Het waren trouwens allemaal open-hart operaties waarmee men dit onderzoek in (nederlandse) ziekehuizen heeft gedaan.)
In deze wetenschap en ook dat ook bekend is dat veel (niet alle) mensen met een donorhart een persoonlijkheids verandering hebben ondergaan (ook hier is een uitgebreid wereldwijd onderzoek naar gedaan) maakt het voor mij erg moeilijk mijzelf op te geven als orgaan donor.Ik heb dit dus ook niet gedaan.
Het christelijke geloof (ben overgens niet gelovig wat enige 'kerk' aangaat) en de nederlandse wetgeving die hierop gebasseerd is, zegt dat je pas begraven ed. mag worden, drie dagen na overlijden. Zou dat er mee te maken hebben, een 'oud' weten? Daarin-tegen verbrand men zijn doden in warme landen heel snel i.v.m. de hitte. Hoe dat zit weet ik niet. Ik 'weet' trouwens niets zeker, het is 'gevoel' en intuitie.
Ik denk dat alle argumenten, voor en tegen, steek houden en dat het daarom belangrijk is dat iedereen zelf nadenkt over wat hij/zij wil en daarmee beslist. Ik heb respect voor ieders mening!
Ik denk dat je in dit geval erg op je gevoel moet afgaan en niet op wat anderen zeggen en vinden.
Zelf heb ik hier vele discussies over gevoerd. Het is zo moeilijk, vooral als je kinderen hebt!
Nu geloof ik in het lichaam en de ziel/geest of wat het ook is dat ons 'leven' geeft. De ziel verlaat het lichaam na overlijden, dat is een ding. Maar de ziel (en dat geloof ik dus...) verlaat het lichaam niet altijd onmiddelijk. Zij kan er tot drie dagen overdoen om zich los te maken van het lichaam dat gestorven is. Wanneer je nu vrijwel onmiddelijk na overlijden organen gaat verwijderen maakt de ziel dit, met alle facetten van de handeling, mee. Dat is bijzonder moeilijk en de ziel wordt beschadigd en gaat niet in 'vrede'
Het is zo, (ik kom uit de medische wereld en veel familie ook) dat het lichaam doorbloed moet blijven en dus kunstmatig in leven wordt gehouden na constateren van hersendood. Je wordt beademd en je hart blijft kloppen.
Wie heeft er niet gehoord van het uittreden uit je lichaam, in je slaap maar ook bijvoorbeeld bij operaties. Daar is een heel groot medisch onderzoek naar geweest waar uit bleek dat dit waar is. De patient 'weet' dingen en heeft dingen 'gezien' die hij beslist niet kon weten omdat hij op dat moment geheel onder narcose was ( Patienten konden bijvoorbeeld vertellen wat ze gezien hadden tijdens de operatie, atributen die ergens geplaats werden en weer weggehaald en gesprekken en handelingen terug kon vertellen) (Het waren trouwens allemaal open-hart operaties waarmee men dit onderzoek in (nederlandse) ziekehuizen heeft gedaan.)
In deze wetenschap en ook dat ook bekend is dat veel (niet alle) mensen met een donorhart een persoonlijkheids verandering hebben ondergaan (ook hier is een uitgebreid wereldwijd onderzoek naar gedaan) maakt het voor mij erg moeilijk mijzelf op te geven als orgaan donor.Ik heb dit dus ook niet gedaan.
Het christelijke geloof (ben overgens niet gelovig wat enige 'kerk' aangaat) en de nederlandse wetgeving die hierop gebasseerd is, zegt dat je pas begraven ed. mag worden, drie dagen na overlijden. Zou dat er mee te maken hebben, een 'oud' weten? Daarin-tegen verbrand men zijn doden in warme landen heel snel i.v.m. de hitte. Hoe dat zit weet ik niet. Ik 'weet' trouwens niets zeker, het is 'gevoel' en intuitie.
Ik denk dat alle argumenten, voor en tegen, steek houden en dat het daarom belangrijk is dat iedereen zelf nadenkt over wat hij/zij wil en daarmee beslist. Ik heb respect voor ieders mening!
donderdag 17 mei 2007 om 18:33
Yup ook donor. Geen enkele reden om het niet te zijn...als mijn hersenen niet meer werken en mijn organen zijn nog bruikbaar, alsjeblieft geef ze aan iemand die zijn hersenen nog KAN gebruiken en naast zichzelf ook andere mensen nog gelukkig kan maken.
Mensen die op basis van geloofs- of een andere onzinnige overtuiging zelf geen donor willen zijn en wel een orgaan zouden willen ontvangen mogen van mij van de transplantatielijsten verwijderd worden.
Mensen die op basis van geloofs- of een andere onzinnige overtuiging zelf geen donor willen zijn en wel een orgaan zouden willen ontvangen mogen van mij van de transplantatielijsten verwijderd worden.
donderdag 17 mei 2007 om 22:29
Maar wáár komt toch die stelling vandaan dat niet iedereen wil doneren, maar dat wél iedereen een donororgaan zou willen ontvangen ?
Ik heb ook verhalen gelezen over mensen die mét nierfalen een redelijk normaal leven konden leiden, sporten, uitgaan (+ regelmatig aan de dialyse) en die na een orgaandonatie verkeerd reageerden op de medicijnen die nodig zijn om afstoting te voorkomen. Die daardoor lichamelijk gehandicapt raakten (rolstoel, incontinent, hulpbehoevend, 25 jaar jong).
Misschien zou ik liever op "mijn tijd" de pil van Drion nemen, dan dat ik langzaam en ongelukkig steeds verder moet aftakelen, maar zelfs die keus wordt mij ontzegd omdat iemand anders (een aantal artsen) voor mij moet bepalen of ik al dan niet uitzichtloos lijd.
Natuurlijk hoop ik net als iedereen dat ík gezond blijf en in mijn slaap overlijd als ik 89 ben, maar je hebt het niet voor het zeggen, helaas of gelukkig.
Ik heb ook verhalen gelezen over mensen die mét nierfalen een redelijk normaal leven konden leiden, sporten, uitgaan (+ regelmatig aan de dialyse) en die na een orgaandonatie verkeerd reageerden op de medicijnen die nodig zijn om afstoting te voorkomen. Die daardoor lichamelijk gehandicapt raakten (rolstoel, incontinent, hulpbehoevend, 25 jaar jong).
Misschien zou ik liever op "mijn tijd" de pil van Drion nemen, dan dat ik langzaam en ongelukkig steeds verder moet aftakelen, maar zelfs die keus wordt mij ontzegd omdat iemand anders (een aantal artsen) voor mij moet bepalen of ik al dan niet uitzichtloos lijd.
Natuurlijk hoop ik net als iedereen dat ík gezond blijf en in mijn slaap overlijd als ik 89 ben, maar je hebt het niet voor het zeggen, helaas of gelukkig.
donderdag 17 mei 2007 om 23:06
Ja hoor, ik ben ook donor, geregistreerd en al. Waarom? Omdat ik als ik dood ben helemaal niets, maar dan ook niets meer heb aan mijn organen.
Huid, hoornvlies, organen, alles mag er uit en er af. Als je in de kist ligt zie je er niets van. Je licht toch met je oogjes dicht.
Ik kan werkelijk geen enkele reden bedenken waarom je het niet zou doen. ik geef het van harte aan een ander zodat hij/zij (beter kan) leven. Heb wel moeite met mensen die niet willen afstaan, maar wel willen gebruiken bij bv brandwonden. Wellicht helpt dit forum en meldt iemand zich aan als donor. En verder is het heel belangrijk dat je het met je familie bespreekt dat je donor wilt zijn, want tot op de dag van vandaag gaan zij uiteindelijk besluiten. Mijn ouders en zus weten dat alles afgestaan moet worden.
Huid, hoornvlies, organen, alles mag er uit en er af. Als je in de kist ligt zie je er niets van. Je licht toch met je oogjes dicht.
Ik kan werkelijk geen enkele reden bedenken waarom je het niet zou doen. ik geef het van harte aan een ander zodat hij/zij (beter kan) leven. Heb wel moeite met mensen die niet willen afstaan, maar wel willen gebruiken bij bv brandwonden. Wellicht helpt dit forum en meldt iemand zich aan als donor. En verder is het heel belangrijk dat je het met je familie bespreekt dat je donor wilt zijn, want tot op de dag van vandaag gaan zij uiteindelijk besluiten. Mijn ouders en zus weten dat alles afgestaan moet worden.
vrijdag 18 mei 2007 om 11:33
Sorry, dit is me iets te kortzichtig. Met nierfalen kan je maar een bepaalde periode "normaal" leven. Een nierpatient kan niet onbeperkt doorgaan met dialyseren. Gemiddeld zijn de nieren na 3 jaar dialyseren zo kapot dat er steeds zwaardere vormenevan dialyseren gebruikt moeten worden en als bijwerking daarvan krijgt men dan ook last van andere (zware) kwalen. Uiteindelijk gaan nierpatienten (die moeten dialyseren) dood als ze geen nieuwe nier krijgen.
En ja, ik weet waar ik het over heb. Eén familielid heeft gelukkig op tijd een nieuwe nier gekregen en kan nu (met wat beperkingen) heel goed leven, maar voor een andere familielid kwam niet op tijd een donornier beschikbaar en hij is nu dood.
Mijn bumpersticker zegt daarom ook niet voor niets: Don't take your organs to heaven, heaven knows we need them here.
Waarschijnlijk onnnodig om te zeggen dat ik met een donorcodicil rond loop. Ik wil niemand laten overkomen wat wij in de familie hebben moeten meemaken.
WTF?
vrijdag 18 mei 2007 om 11:56
Je zegt dat mensen die geen orgaandonor zijn (om wat voor reden dan ook) geen orgaan zouden mogen ontvangen. Dan ga ik ervan uit dat je ook bloed- of plasmadonor bent (mits je daarvoor geschikt bent). Ik vind het een beetje hypocriet om te zeggen dat niet-donoren geen organen zouden mogen ontvangen, terwijl je nog nooit hebt geïnformeerd naar bloed of plasma doneren (niet dat ik daarmee impliceer dat jij dat nog nooit hebt gedaan).
Er is een groot tekort aan bloeddonoren en als iedere orgaandonor die vindt dat niet-donoren geen organen zouden mogen ontvangen, zich aanmeldt bij de bloedbank kunnen weer meer levens worden gered.
vrijdag 18 mei 2007 om 14:17
En dat dat drie dagen zou kunnen duren is gebleken uit...? Een boek dat je hebt gelezen? Een wetenschappelijk onderzoek? Ik bedoel dit niet zo aanvallend als misschien overkomt, maar ik vind het een vrij opmerkelijke stelling.
Ik geloof ook dat elk mens een ziel heeft en dat als er iets is na de dood, je niet meer nodig zal hebben dan deze ziel. Ook heb ik zelf van dichtbij een sterfgeval meegemaakt en ik heb juist ervaren dat de 'ziel' al uit het lichaam ging voordat het lichaam daadwerkelijk opgaf. Wat mij betreft kan een keuze waar die ziel zelf achterstaat toch al geen trauma veroorzaken. Het is meer het vervullen van een laatste wens...
vrijdag 18 mei 2007 om 15:22
Ik vind het een beetje kort door de bocht dat een niet-donor geen organen zou mogen ontvangen. Eerlijk gezegd vind ik dat spelen voor god, want dan wordt nog duidelijker over leven en dood bepaald.
Verder vind ik het vanuit oogpunt van bijvoorbeeld mijn zoon van 12 niet eerlijk. Nu zegt hij met zijn volle verstand en met voor hem gegronde redenen dat hij geen donor wil zijn. Moet ik dan als moeder als hij ernstig ziek wordt maar zeggen:"Jammer knul, maar dan krijg je ook niks, sterf maar."
Nee! Ik wil mijn kind behouden en alleen als hij ontzettend stellig is dat hij liever overlijd dan een orgaan te ontvangen zal ik me daarin moeten berusten. God verhoede het dat ik die keus, nogmaals, moet maken.
A.s. maandag zou Xander 23 jaar worden, hij werd er maar 11.
(voor de lezer die het nu vreemd vind dat ik zei dat het deze week zou zijn|: ja, ik heb me voor het eerst vergist. En aan de ene kant vind ik dat reuze dom, aan de andere kant goed. Ik mag na 12 jaar me meer bezig houden met de levenden.)
Verder vind ik het vanuit oogpunt van bijvoorbeeld mijn zoon van 12 niet eerlijk. Nu zegt hij met zijn volle verstand en met voor hem gegronde redenen dat hij geen donor wil zijn. Moet ik dan als moeder als hij ernstig ziek wordt maar zeggen:"Jammer knul, maar dan krijg je ook niks, sterf maar."
Nee! Ik wil mijn kind behouden en alleen als hij ontzettend stellig is dat hij liever overlijd dan een orgaan te ontvangen zal ik me daarin moeten berusten. God verhoede het dat ik die keus, nogmaals, moet maken.
A.s. maandag zou Xander 23 jaar worden, hij werd er maar 11.
(voor de lezer die het nu vreemd vind dat ik zei dat het deze week zou zijn|: ja, ik heb me voor het eerst vergist. En aan de ene kant vind ik dat reuze dom, aan de andere kant goed. Ik mag na 12 jaar me meer bezig houden met de levenden.)
vrijdag 18 mei 2007 om 15:27
Ik geloof niet dat de ziel er drie dagen ofzo over doet om het lichaam te verlaten. Bij de mensen die ik heb zien overlijden had ik het idee dat dit inderdaad, als mijn voorganger al zei, eerder gebeurd dan dat het lichaam het opgeeft.
Maar ik baseer mijn idee net als de poster die het over de drie dagen had compleet op aannames. Er is immers nog niemand uit de dood teruggekeerd die heeft kunnen vertellen hoe het allemaal werkt. En hiermee bedoel ik niet personen met bijna-doodervaringen.
Maar ik baseer mijn idee net als de poster die het over de drie dagen had compleet op aannames. Er is immers nog niemand uit de dood teruggekeerd die heeft kunnen vertellen hoe het allemaal werkt. En hiermee bedoel ik niet personen met bijna-doodervaringen.
vrijdag 18 mei 2007 om 22:31
Mensen met bijna-doodervaringen hebben in bijna alle gevallen één ding gemeen: Ze werden naar hun lichaam teruggetrokken door de medische handelingen die er aan hun lichaam werden verricht.
Wanneer de geest het lichaam verlaat kan dat inderdaad gebeuren vóór de allerlaatste functies van het lichaam uitvallen. De geest wordt bij een 'natuurlijk overlijden' niet "teruggehaald" door wat voor medische handelingen dan ook en kan in alle rust verder gaan.
De laatste lichaamsfuncties zijn miet meer nodig en stoppen helemaal.
Wanneer echter een deel(tje) van de lichaamsfunctie(s) kunstmatig in stand wordt gehouden, zou het heel goed zo kunnen zijn dat de geest in eerste instantie wèl het lichaam verlaat, maar dan vervolgens niet verder kan gaan. Dat wil zeggen... zolang het lichaam in stand gehouden wordt!
Mensen met bijna-doodervarigen kunnen heel vaak tot in detail navertellen wat er tijdens hun tijdelijke dood met- en rondom hun lichaam gebeurde.
En dat stemt tot enig nadenken, zo voel ik dat in ieder geval.
vrijdag 18 mei 2007 om 23:20
Optimistje, het zou....
Ja zou mijn tante ballen hebben gehad dan was't mijn oom geweest. Feit is dat er niemand uit de dood is teruggekomen om de levenden te vertellen wat er met je gebeurd als je sterft. Bijna-doodverklaringen zijn nog steeds niet helemaal uitgeplozen.
Als je hebt gekozen om donor te zijn dan weet je geest dat neem ik aan op het moment dat je hopeloos opgegeven aan de beademing wordt gelegd om de benodigde operatie(s) te ondergaan. Je lichaam is dan dood. De enige lichaamsfuncties worden door machines uitgevoerd, niet door het lichaam. Je geest heeft dat lichaam dan ook niet meer nodig.
**zweeft achter Qwert aan**
Ja zou mijn tante ballen hebben gehad dan was't mijn oom geweest. Feit is dat er niemand uit de dood is teruggekomen om de levenden te vertellen wat er met je gebeurd als je sterft. Bijna-doodverklaringen zijn nog steeds niet helemaal uitgeplozen.
Als je hebt gekozen om donor te zijn dan weet je geest dat neem ik aan op het moment dat je hopeloos opgegeven aan de beademing wordt gelegd om de benodigde operatie(s) te ondergaan. Je lichaam is dan dood. De enige lichaamsfuncties worden door machines uitgevoerd, niet door het lichaam. Je geest heeft dat lichaam dan ook niet meer nodig.
**zweeft achter Qwert aan**
zaterdag 19 mei 2007 om 00:53
Lolotte, je hoeft je tegenover niemand hier te verantwoorden. Hoe jij omgaat met de dood van je zoon is jouw eigen zaak en dat moet je vooral doen op de manier en op de momenten waar jij behoefte aan hebt. Desalniettemin wil ik je heel veel sterkte wensen a.s. maandag en natuurlijk ook alle andere dagen. *;
zaterdag 19 mei 2007 om 01:08
Helaas ben ik niet geschikt om bloed te geven vanwege mijn stollingsafwijking en tromboseverleden. Toch vind ik dat er wel degelijk een verschil bestaat tussen orgaandonor zijn en bloed geven. Als je klinisch dood bent heb je niets meer aan je organen...bewust bloed geven brengt altijd wat risico met zich mee danwel voor degene die geeft...als degene die ontvangt.
Ik heb het ook alleen over niet-donoren die vanuit een bepaalde (geloofs)overtuiging geen orgaandonor zouden willen zijn. Mensen die om medische redenen geen donor kunnen/willen zijn..daar valt weinig aan te doen.
zaterdag 19 mei 2007 om 02:16
Ik ben het wel met de mensen eens die zeggen, als je zelf geen codicil hebt kom je niet in aanmerking voor een donor orgaan. Ik weet wel dat je niets te kiezen hebt als je alles ter beschikking stelt maar toch zou ik 2 groepen mensen uit willen sluiten, mensen die kinderen op welke manier dan ook misbruiken en mensen die zelf geen codicil hebben. Mijn kinderen hebben al vanaf hen negende een codicil. Toen wisten ze al dat als zij dood zouden gaan een ander kind kon blijven leven. Helaas kan ik geen bloed geven.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
zaterdag 19 mei 2007 om 08:48
Barba, bedankt jij hebt alvast besloten dat mijn 12jarige geen orgaan mag ontvangen mocht hij ernstig ziek worden. Hij heeft immers geen codicil.
Dat als jouw kinderen stervan andere kindjes mogen doorleven staat dus in schril contrast met wat je zegt.Ik zou ze nog even uitleggen dat alleen kindjes met een codicil hun orgaantjes krijgen. Heb je hen ook verteld dat zij alleen krijgen als ze een codicil hebben?
Ik vind het rieken naar chantage als mensen zeggen dat je niet mag ontvangen als je geen codicil hebt. Er kunnen gegronde redenen zijn om geen codicil te hebben..
Dat als jouw kinderen stervan andere kindjes mogen doorleven staat dus in schril contrast met wat je zegt.Ik zou ze nog even uitleggen dat alleen kindjes met een codicil hun orgaantjes krijgen. Heb je hen ook verteld dat zij alleen krijgen als ze een codicil hebben?
Ik vind het rieken naar chantage als mensen zeggen dat je niet mag ontvangen als je geen codicil hebt. Er kunnen gegronde redenen zijn om geen codicil te hebben..
