Actueel
alle pijlers
Orgaandonatie; waarom wel/ niet?
vrijdag 11 mei 2007 om 11:01
Naar aanleiding van een artikel op nu.nl
waarin staat dat een kwart van de Nederlanders geen orgaandonor wil zijn vraag ik me vooral af waarom mensen dat niet willen.
Persoonlijk heb ik er nog geen drie seconden over na hoeven te denken en ik heb zondermeer dat ding ingevuld. Ze mogen alles van me hebben als ik het toch niet meer nodig heb.
Ik ben benieuwd naar jullie beweegredenen!
waarin staat dat een kwart van de Nederlanders geen orgaandonor wil zijn vraag ik me vooral af waarom mensen dat niet willen.
Persoonlijk heb ik er nog geen drie seconden over na hoeven te denken en ik heb zondermeer dat ding ingevuld. Ze mogen alles van me hebben als ik het toch niet meer nodig heb.
Ik ben benieuwd naar jullie beweegredenen!
zaterdag 19 mei 2007 om 11:35
Ehm, misschien even lezen!?
Lot vertelt meermaals over haar zoon die weigert te doneren om -in mijn ogen- zeer begrijpelijke redenen.
En zelfs al is er geen reden om geen donor te zijn, verplichten is weer een hele hoop stappen verder. Vrijheid van meningsuiting en handelen heb ik zelf zeer hoog in het vaandel staan. Niet doneren is niet crimineel. Dan kun je het er niet mee eens zijn, het doodzonde vinden, maar dan blijft het nog de eigen keuze van het individu.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 19 mei 2007 om 13:02
Die redenen lijken mij duidelijk als je Lolot's postings zorgvuldig leest. Ondanks dat ze er weinig woorden aan wijt, is het duidelijk dat haar zoon niet zo maar geen donor is. Hij was dit, en heeft dit teruggedraaid. Hij heeft van zeer dichtbij gezien wat donor zijn en een orgaan mogen ontvangen in kan houden. Het lijkt mij een logisch gevolg dat hij door die ervaring de overtuiging heeft gekregen om níet te willen doneren. En voor mij persoonlijk is dat een "geldige" (tussen haken, omdat elke reden uiteindelijk geldig is, of ik het er nou mee eens ben of niet) reden. Die jongen heeft genoeg meegemaakt en is daardoor beïnvloed. Hem dwingen alsnog te moeten doneren (of ánders!), zou voor mij in dezelfde lijn zijn als zeggen "Dat is jouw gevoel, dat is niet terecht, get over it."
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 19 mei 2007 om 13:07
zaterdag 19 mei 2007 om 13:18
Lolotte, ook ik weet niet precies de reden waarom je zoon geen codicil heeft. Maar juist jij weet als geen ander wat het is om een kind te verliezen. En wat kunnen we dat leed met z'n allen voor een groot deel voorkomen door een codicil te dragen. Ik weet ook niet hoe jouw zoon is overleden, maar stel dat hij gered had kunnen worden door een donor dan had jou dat volgens mij oneindig veel leed bespaard. Want zoals iemand al schreef, het ergste dat een mens kan over komen is de dood van je kind. Daarom zijn de kinderen en ik donor omdat je zoveel ellende kunt voorkomen door iets te schenken wat jezelf niet meer nodig hebt.
Ook ik wens je de komende tijd veel sterkte en kracht toe.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
zaterdag 19 mei 2007 om 13:25
Barba, ga jij nu zitten beweren dat Lotte's zoon juist daarom wel een codicil zou moeten hebben? Waar slaat dat op en wie ben jij in vredesnaam om dat voor een ander te beslissen?
Iedereen reageert anders op dit soort gebeurtenissen. Klaar. De een weet niet hoe snel hij een codicil moet invullen, de ander verscheurt hem. De ene beslissing is niet beter dan de ander.
Jij bent god niet, je zit niet bij 'organen verdeel politie' dus jij bent ook niet degene die beslist wie wel of geen orgaan zal krijgen. Iedereen heeft daar naar mijn mening net zoveel recht op. Criminelen, moordenaars, mensen zonder codicil, whatever.
Iedereen reageert anders op dit soort gebeurtenissen. Klaar. De een weet niet hoe snel hij een codicil moet invullen, de ander verscheurt hem. De ene beslissing is niet beter dan de ander.
Jij bent god niet, je zit niet bij 'organen verdeel politie' dus jij bent ook niet degene die beslist wie wel of geen orgaan zal krijgen. Iedereen heeft daar naar mijn mening net zoveel recht op. Criminelen, moordenaars, mensen zonder codicil, whatever.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 19 mei 2007 om 13:36
Jee barba, léés voor je dergelijke uitspraken doet.
Je weet niet hoe hij overleden is? Lot heeft al aangegeven dat hij een lever heeft mogen ontvangen toen hij op sterven lag (hint; minimaal dus ernstig leverprobleem). Vlak daarna is hij alsnog overleden.
De opmerking "stel hij had gered kunnen worden" komt op zijn minst ook niet bepaald........ belangstellend over. Als je had gelezen, dan had je namelijk geweten dat haar oudste een orgaan hééft mogen ontvangen, maar er helaas niet mee werd gered.
Juist door die ervaring hebben Lot en haar zoon nog beter voor ogen wat zij wel of niet willen. Haar zoon wil hierdoor juist niet meer; zijn zeer terechte keuze. Lot zou haar kind graag een orgaan zien ontvangen als dat onverhoopt nodig is. Toch laat zij haar moederhart spreken; zij respecteert de wens van haar zoon om niet te willen ontvangen, bóven haar eigen gevoel. Iets wat voor mij zeer mooi afsteekt tegen "denk eens in hoeveel leed het jou als moeder had kunnen besparen". Lot wil zichzelf niets besparen als dat niet strookt met wat haar kind wil. Ze gaat duidelijk liever zelf door een hel dan dat ze haar kinds wens niet respecteert.
Het ergste dat een ouder kan overkomen is het verlies van een kind. Het ergste dat een terminaal ziek kind kan overkomen is dat zijn/haar ouders moedwillig zijn/haar wens wil respecteren. Lot heeft haar keuze hierin gemaakt, een keuze die enorm veel lef en liefde vergen.
Je weet niet hoe hij overleden is? Lot heeft al aangegeven dat hij een lever heeft mogen ontvangen toen hij op sterven lag (hint; minimaal dus ernstig leverprobleem). Vlak daarna is hij alsnog overleden.
De opmerking "stel hij had gered kunnen worden" komt op zijn minst ook niet bepaald........ belangstellend over. Als je had gelezen, dan had je namelijk geweten dat haar oudste een orgaan hééft mogen ontvangen, maar er helaas niet mee werd gered.
Juist door die ervaring hebben Lot en haar zoon nog beter voor ogen wat zij wel of niet willen. Haar zoon wil hierdoor juist niet meer; zijn zeer terechte keuze. Lot zou haar kind graag een orgaan zien ontvangen als dat onverhoopt nodig is. Toch laat zij haar moederhart spreken; zij respecteert de wens van haar zoon om niet te willen ontvangen, bóven haar eigen gevoel. Iets wat voor mij zeer mooi afsteekt tegen "denk eens in hoeveel leed het jou als moeder had kunnen besparen". Lot wil zichzelf niets besparen als dat niet strookt met wat haar kind wil. Ze gaat duidelijk liever zelf door een hel dan dat ze haar kinds wens niet respecteert.
Het ergste dat een ouder kan overkomen is het verlies van een kind. Het ergste dat een terminaal ziek kind kan overkomen is dat zijn/haar ouders moedwillig zijn/haar wens wil respecteren. Lot heeft haar keuze hierin gemaakt, een keuze die enorm veel lef en liefde vergen.
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 19 mei 2007 om 13:42
Barba, je weet niet hoe het met mijn zon gegaan is? Dan heb je het topic niet doorgelezen. Het staat er namelijk luid en duidelijk in. Hij heeft tot twee maal toe een lever gedoneerd gekregen en toch mocht hij het niet redden. Makkelijk terug te zoeken als je gewoon op elke blz. even mijn naam zoekt.
De reden dat mijn andere zoon geen donor wil zijn is op dezelfde manier terug te vinden. Dat hij juist doordat hij het van huisuit heeft meegemaakt mag geen reden zijn om dan maar een donorcodicil te nemen. Het is namelijk nog steeds geen reden om te zeggen:"Geen codicil, jammer sterf dan maar." Hij wil namelijk wel ontvangen, want zin in leven heeft hij wel. De rest is zijn manier en wie weet verandert hij dat nog ooit.
Maar voor vandaag vind ik het hier wel genoeg. Het is geenzins mijn bedoeling dit topic alleen nog over mijn situatie te laten gaan. Al zouden er hier misschien nog wat mensen iets kunnen leren.
Zuss en Roosvrouw jullie zijn een tof stel. *;
Ik ga even feesten!!!!
De reden dat mijn andere zoon geen donor wil zijn is op dezelfde manier terug te vinden. Dat hij juist doordat hij het van huisuit heeft meegemaakt mag geen reden zijn om dan maar een donorcodicil te nemen. Het is namelijk nog steeds geen reden om te zeggen:"Geen codicil, jammer sterf dan maar." Hij wil namelijk wel ontvangen, want zin in leven heeft hij wel. De rest is zijn manier en wie weet verandert hij dat nog ooit.
Maar voor vandaag vind ik het hier wel genoeg. Het is geenzins mijn bedoeling dit topic alleen nog over mijn situatie te laten gaan. Al zouden er hier misschien nog wat mensen iets kunnen leren.
Zuss en Roosvrouw jullie zijn een tof stel. *;
Ik ga even feesten!!!!
zaterdag 19 mei 2007 om 13:57
Lot, het is misschien niet de bedoeling maar zoals je zelf al zegt; het is enorm leerzaam. Het lult toch heel anders als het over een concreet verhaal gaat dan maar wat algemene kreten uitslaken. Voor de meesten van ons blijft het -gelukkig- een zeer theoretische aangelegenheid en dan is het een stuk makkelijk om een bepaalde denkwijze te hebben. Tot de dag dat het op de eigen voordeur klopt. Dan kun je nog zo veel principes hebben, nog zo heilig overtuigd zijn, emoties kunnen zo maar maken dat de voor jou juiste keuze niet gelijk is aan de "maatschappelijk juiste keuze".
vandaag ga ik van alles kunnen
zaterdag 19 mei 2007 om 15:15
Ik ben geen orgaandonor. Waarom niet? Ik zal eerlijk zijn... angst. Omdat ik niet weet wat er na de dood is en of ik mijn lichaam wel of niet nog nodig zal hebben. Ik weet het, het klinkt absurd, is het misschien ook, maar het is een gevoel. Daarom heb ik dat formulier nog niet ingevuld, maar wel aan mn ouders gezegd dat op het moment dat het om een van mn beste vrienden of familie gaat, ze met me mogen doen wat ze willen. Verder niet. Dat klinkt nog krommer, ik weet het. Ik sta open voor argumenten maar blijkbaar heeft het tijd nodig voordat ik hier aan kan toegeven.
zaterdag 19 mei 2007 om 15:57
Ik ben geloof ik overtuigd naar de andere kant (niet doneren) door de post van Meki/Meyi (sorry weet de naam even niet meer) over dat de ziel het lichaam pas verlaat na 3dagen etc. Dát is hetgene wat ik eigenlijk wilde verwoorden maar niet goed kon ..... moet je ook zo'n codicil invullen als je het niet wil?
zaterdag 19 mei 2007 om 16:12
Zaazoe, ik weet eigenlijk niet of ik je snap: je bent geen donor, toch? En je wilt ook geen donor zijn omdat je niet weet of je je lichaam nog nodig gaat hebben na je dood. Maar dan wil je wel doneren aan mensen die je kent? die stap snap ik dus niet. Zou je ook alleen een orgaan willen ontvangen van mensen die je kent?
Zelf ben ik trouwens sinds mijn 16e donor en daarvoor had ik met mijn ouders ook afgesproken dat ik wilde dat ze mijn organen zouden afstaan. Ik denk zelf niet dat ik mijn lichaam nog nodig heb en geloof ook niet echt in een ziel oid die nog uit je lichaam moet na je overlijden. Voor zover ik mensen heb zien sterven was het toch meer een kaarsje dat uitging en was voor mij 'de mens' die die persoon was al verdwenen.
Ik ben wel voor een Belgisch stelsel waar je donor bent tenzij je aangeeft dat niet te willen. Een goed voorbeeld was vorige week Knevel & B. die hun gasten één voor één vroegen of ze een codicil hadden. Het was in die gevallen gewoon pure laksheid en 'het nog niet weten'. Zulke mensen zouden best gedwongen mogen worden erover na te denken en een beslissing te nemen. Hoewel ik emotioneel trouwens vind dat (volwassen, gezonde) mensen die niet doneren, ook geen orgaan zouden moeten ontvangen, lijkt het me in de praktijk beter dat dat niet uit maakt voor je plaats op de donorlijst....
Dat zeg ik....
zaterdag 19 mei 2007 om 16:50
@websje: Dat is ook het hele kromme van mn redenatie en de reden dat ik er nog niet uit ben. Maar blijkbaar is mijn angst om anderen nog meer verdriet te deon doordat ik niet wil doneren (bijv ik en een vriendin rijden tegen een boom aan, ik ben dood, zij heeft organen nodig) nog groter dan de angst voor wat er gebeurt als ik al mn organen af zou staan en mn lichaam niet meer kan gebruiken. Tja tis lastig uit leggen want ik snap het zelf ook nog niet helemaal. 
zaterdag 19 mei 2007 om 16:55
zaterdag 19 mei 2007 om 17:06
Sowieso is de kans dat zij je organen zou kunnen gebruiken zeeeeer klein, terwijl de kans dat *iemand* in Nederland erdoor gered kan worden wel heel groot is. Maar ik snap dat je dat dus niet meeneemt in je overweging omdat je die persoon niet kent?@websje: Dat is ook het hele kromme van mn redenatie en de reden dat ik er nog niet uit ben. Maar blijkbaar is mijn angst om anderen nog meer verdriet te deon doordat ik niet wil doneren (bijv ik en een vriendin rijden tegen een boom aan, ik ben dood, zij heeft organen nodig) nog groter dan de angst voor wat er gebeurt als ik al mn organen af zou staan en mn lichaam niet meer kan gebruiken. Tja tis lastig uit leggen want ik snap het zelf ook nog niet helemaal.
Bedoel dit trouwens niet als een aanval, maar voor mij maakt het voor deze beslissing gewoon geen verschil of ik met mijn organen een onbekende help of iemand die ik goed ken. Waarvoor zou je trouwens je lichaam nog moeten gebruiken? Of bedoel je puur dat je ziel tijd nodig zou hebben of zo?
Dat zeg ik....
zaterdag 19 mei 2007 om 17:08
zaterdag 19 mei 2007 om 17:09
Ik heb nou al een aantal keer gelezen dat sommigen bang zijn dat artsen patiënten dood laten gaan vanwege hun nog gezonde organen. Daar snap ik dus niks van. Dan heb je toch wel ontzettend weinig vertrouwen in artsen?
Ik vertrouw erop dat artsen er alles aan zullen doen om mij in leven te houden nadat ik bijvoorbeeld een ongeluk heb gehad. Mocht ik toch overlijden, dan mogen ze mijn organen gebruiken.
Ik vertrouw erop dat artsen er alles aan zullen doen om mij in leven te houden nadat ik bijvoorbeeld een ongeluk heb gehad. Mocht ik toch overlijden, dan mogen ze mijn organen gebruiken.
zaterdag 19 mei 2007 om 17:46
Dat artsen je onnodig laten sterven omdat ze je organen willen hebben, lijkt me onwaarschijnlijk, maar niet onmogelijk. Artsen zijn ook maar mensen, die bijvoorbeeld omgekocht kunnen worden. Maar ik heb nog nooit gehoord dat zoiets in Nederland gebeurde.Wat een tijdje terug wel in het nieuws was, is dat artsen co-assistenten inwendig onderzoek laten doen bij vrouwen die voor iets heel anders onder narcose op de operatietafel liggen. Daar schrok ik toch wel van. En nee, ik vertrouw er dus niet blindelings op een dokter het beste met je voorheeft. (Wat natuurlijk iets heel anders is als een arts die met de beste bedoelingen per ongeluk een fout maakt.)
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 19 mei 2007 om 19:34
Okee, wijt dit maar aan mijn Friese afkomst, maar je laat je in een zaak die letterlijk van levensbelang is, overtuigen door een flauwekulverhaal over een ziel die kennelijk volgens een of ander new-agerig nonsensideetje pas na drie dagen een lichaam zou verlaten?!?!?
Allemachtig, de mens blijft een bron van verbazing:o
Áls er al zoiets zou zijn als een ziel, áls die al los van een lichaam zou functioneren en in enigerlei mate 'de mens' zou bepalen ook na diens dood, áls die ziel al zou 'meemaken' hoe het lichaam onafhankelijk van die ziel zou sterven, zou die ziel dan niet zielsgelukkig worden van het feit dat dat lichaam mogelijk iemand anders in leven kan houden dan wel een beter leven kan geven?
zaterdag 19 mei 2007 om 21:21
PARDON????!! Hier kan ik dus echt serieus ontzettend kwaad om worden he. Dat JIJ dat nou toevallig een kulverhaal vindt, wil niet zeggen dat het ook onzin is. Zoals Meyki dit neer schreef, geeft het gewoon precies neer wat ik voelde/dacht maar niet goed kon omschrijven. Weet je waar ik dus niet tegen kan? Die mensen die denken dat alles alleen maar klopt als het bewezen is dat het bestaat. Ik vind het nogal denigrerend zoals je het neerschrijft en dát is pas totale onzin. Ik val jou toch ook niet aan omdat jij nou toevallig wél donor wil zijn?
