Actueel
alle pijlers
Ouders soms hopeloos over gedrag kinderen
woensdag 7 oktober 2009 om 09:16
"Driekwart soms hopeloos over gedrag kinderen
Uitgegeven: 7 oktober 2009 07:42
Laatst gewijzigd: 7 oktober 2009 08:57
DEN HAAG - Bijna driekwart van de ouders weet zich soms geen raad met het gedrag van hun kroost. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Jeugd en Gezin onder 1100 ouders dat woensdag werd bekendgemaakt.
De helft van de vaders en moeders heeft moeite om consequent te blijven tegenover hun kinderen.
Van de ondervraagden zei evenwel 90 procent te vinden dat ze hun kinderen goed opvoeden. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Ruigrok/NedPanel.
''Af en toe met je handen in het haar zitten lijkt bij een normale opvoeding te horen'', reageert minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin) die woensdag het startsein geeft voor een opvoedestafette, een serie debatten."
Wie zit er nog meer wel eens met zijn handen in het haar?
En wat vinden we eigenlijk van een "opvoedestafette" en Rouvoet?
Uitgegeven: 7 oktober 2009 07:42
Laatst gewijzigd: 7 oktober 2009 08:57
DEN HAAG - Bijna driekwart van de ouders weet zich soms geen raad met het gedrag van hun kroost. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Jeugd en Gezin onder 1100 ouders dat woensdag werd bekendgemaakt.
De helft van de vaders en moeders heeft moeite om consequent te blijven tegenover hun kinderen.
Van de ondervraagden zei evenwel 90 procent te vinden dat ze hun kinderen goed opvoeden. Het onderzoek werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Ruigrok/NedPanel.
''Af en toe met je handen in het haar zitten lijkt bij een normale opvoeding te horen'', reageert minister André Rouvoet (Jeugd en Gezin) die woensdag het startsein geeft voor een opvoedestafette, een serie debatten."
Wie zit er nog meer wel eens met zijn handen in het haar?
En wat vinden we eigenlijk van een "opvoedestafette" en Rouvoet?
maandag 19 oktober 2009 om 23:11
nou je bevestigd mijn vermoeden, een waardeloos pdfje.
ten eerste een bijsluiter , man lees eens een bijsluiter van een simpel asperientje, wordt je ook niet vrolijk van.
ten tweede: er staat , misbruik komt in amerika veel voor .
natuurlijk is die juridische actie niet gekomen, want je hebt het hier over dombo's die ritalin als pepmiddel, recreatief gebruiken, moeten mensen dan in discussie gaan over het gebruik op medische basis??
Blijkt maar weer dat jij maar wat roept en de boel ophitst en dat je totaal het probleem niet in goede perspectief plaatst.
dat is meteen ook de reden dat forummers jouw linkjes dus niet openen zoals je weer op een denigrerende manier weergeeft
ten eerste een bijsluiter , man lees eens een bijsluiter van een simpel asperientje, wordt je ook niet vrolijk van.
ten tweede: er staat , misbruik komt in amerika veel voor .
natuurlijk is die juridische actie niet gekomen, want je hebt het hier over dombo's die ritalin als pepmiddel, recreatief gebruiken, moeten mensen dan in discussie gaan over het gebruik op medische basis??
Blijkt maar weer dat jij maar wat roept en de boel ophitst en dat je totaal het probleem niet in goede perspectief plaatst.
dat is meteen ook de reden dat forummers jouw linkjes dus niet openen zoals je weer op een denigrerende manier weergeeft
dinsdag 20 oktober 2009 om 11:24
quote:sarah2ndlife schreef op 19 oktober 2009 @ 23:11:
nou je bevestigd mijn vermoeden, een waardeloos pdfje.
ten eerste een bijsluiter , man lees eens een bijsluiter van een simpel asperientje, wordt je ook niet vrolijk van.
ten tweede: er staat , misbruik komt in amerika veel voor .
natuurlijk is die juridische actie niet gekomen, want je hebt het hier over dombo's die ritalin als pepmiddel, recreatief gebruiken, moeten mensen dan in discussie gaan over het gebruik op medische basis??
Blijkt maar weer dat jij maar wat roept en de boel ophitst en dat je totaal het probleem niet in goede perspectief plaatst.
dat is meteen ook de reden dat forummers jouw linkjes dus niet openen zoals je weer op een denigrerende manier weergeeft
Het perspectief is dat een groeiend aantal specialisten zich ernstig zorgen maken over het spectaculair toenemende gebruik van gedrag-beïnvloedende dope door kinderen. Het misbruik-verhaal is een 'side-line', waarin wordt geanticipeerd op wat ons hier te wachten staat als de omvang van het gebruik de trend in de VS zou volgen. En dan hebben we het over 2005, en kunnen we nu (onder andere door jouw link) vaststellen dat het inmiddels zover is.
De cruciale vraag is: Wat beoog je met het toedienen van dope waarmee je de samenstelling van neuro-actieve stoffen in de hersenen van jonge kinderen actief manipuleert? En hoe kun je weten wat de effecten daarvan zijn op de (middel-) lange termijn?
Zoals we kunnen lezen, hier, in de vakliteratuur en in een groeiend aantal boeken van verontruste wetenschappers, is er amper zicht op de onmiddelijke effectiviteit van de toegediende middelen, omdat de research door de farmaceutische industrie wordt betaald, en onafhankelijk onderzoek geen enkel bewijs oplevert voor een beter resultaat in vergelijking tot therapie. (Waarbij 'therapie' nog eerder refereert aan opvoedkundige en pedagogische initiatieven dan aan klassieke therapie bij een psycholoog of soortgelijke menswetenschapper).
Negatieve bijwerkingen en blijvende schadelijke effecten op de langere termijn worden door de farmaceutische industrie systematisch onder de mat geschoven. Bedenk daarbij dat verreweg de meeste middelen in de VS worden gelegaliseerd, door de FDA, en dat in ons land niet apart onderzoek wordt gedaan om te bevestigen dat de FDA het bij het rechte eind heeft, terwijl de FDA inmiddels wordt geleid door lieden die op de loonlijst van de grote farmaceutische bedrijven staan. En dat ook een riante meerderheid van de commissieleden van de APA, die in de DSM publiceert welke 'afwijkingen' of 'stoornissen' er zijn, door de farmaceutische industrie worden betaald.
Het idee dat de leverancier van commercieel geëxploiteerde drugs bepaalt wat de arts of therapeut als ziektebeeld moet zien, en via de DSM dicteert welke drugs geschikt zijn voor de 'behandeling', zou iedere ouder kippenvel moeten bezorgen.
Ritalin is amfetamine, oftewel 'speed'. Het idee dat je je kind 'speed' zou geven om het te helpen zich te concentreren, is voor mij een vorm van mishandeling die ik misselijkmakend vind.
Wat is er in Godsnaam mis met een kind dat moeite heeft zich te concentreren zonder dat er gif door zijn aderen vloeit?
nou je bevestigd mijn vermoeden, een waardeloos pdfje.
ten eerste een bijsluiter , man lees eens een bijsluiter van een simpel asperientje, wordt je ook niet vrolijk van.
ten tweede: er staat , misbruik komt in amerika veel voor .
natuurlijk is die juridische actie niet gekomen, want je hebt het hier over dombo's die ritalin als pepmiddel, recreatief gebruiken, moeten mensen dan in discussie gaan over het gebruik op medische basis??
Blijkt maar weer dat jij maar wat roept en de boel ophitst en dat je totaal het probleem niet in goede perspectief plaatst.
dat is meteen ook de reden dat forummers jouw linkjes dus niet openen zoals je weer op een denigrerende manier weergeeft
Het perspectief is dat een groeiend aantal specialisten zich ernstig zorgen maken over het spectaculair toenemende gebruik van gedrag-beïnvloedende dope door kinderen. Het misbruik-verhaal is een 'side-line', waarin wordt geanticipeerd op wat ons hier te wachten staat als de omvang van het gebruik de trend in de VS zou volgen. En dan hebben we het over 2005, en kunnen we nu (onder andere door jouw link) vaststellen dat het inmiddels zover is.
De cruciale vraag is: Wat beoog je met het toedienen van dope waarmee je de samenstelling van neuro-actieve stoffen in de hersenen van jonge kinderen actief manipuleert? En hoe kun je weten wat de effecten daarvan zijn op de (middel-) lange termijn?
Zoals we kunnen lezen, hier, in de vakliteratuur en in een groeiend aantal boeken van verontruste wetenschappers, is er amper zicht op de onmiddelijke effectiviteit van de toegediende middelen, omdat de research door de farmaceutische industrie wordt betaald, en onafhankelijk onderzoek geen enkel bewijs oplevert voor een beter resultaat in vergelijking tot therapie. (Waarbij 'therapie' nog eerder refereert aan opvoedkundige en pedagogische initiatieven dan aan klassieke therapie bij een psycholoog of soortgelijke menswetenschapper).
Negatieve bijwerkingen en blijvende schadelijke effecten op de langere termijn worden door de farmaceutische industrie systematisch onder de mat geschoven. Bedenk daarbij dat verreweg de meeste middelen in de VS worden gelegaliseerd, door de FDA, en dat in ons land niet apart onderzoek wordt gedaan om te bevestigen dat de FDA het bij het rechte eind heeft, terwijl de FDA inmiddels wordt geleid door lieden die op de loonlijst van de grote farmaceutische bedrijven staan. En dat ook een riante meerderheid van de commissieleden van de APA, die in de DSM publiceert welke 'afwijkingen' of 'stoornissen' er zijn, door de farmaceutische industrie worden betaald.
Het idee dat de leverancier van commercieel geëxploiteerde drugs bepaalt wat de arts of therapeut als ziektebeeld moet zien, en via de DSM dicteert welke drugs geschikt zijn voor de 'behandeling', zou iedere ouder kippenvel moeten bezorgen.
Ritalin is amfetamine, oftewel 'speed'. Het idee dat je je kind 'speed' zou geven om het te helpen zich te concentreren, is voor mij een vorm van mishandeling die ik misselijkmakend vind.
Wat is er in Godsnaam mis met een kind dat moeite heeft zich te concentreren zonder dat er gif door zijn aderen vloeit?
dinsdag 20 oktober 2009 om 12:03
er is alles mis aan Jaap, het kind is er ongelukkig door want iedereen vind hem een irritant ettertje , terwijl het een lief kind is.
dat maakt een persoon , of breekt.
Als je je niet kunt concentreren kun je niet leren en als iedereen je een ettertje vind ook niet, kindje komt in een neergaande spiraal, krijgt een laag zelfbeeld , gaat grenzen verleggen.
ritalin moet gezien worden als een middel dat je gaat gebruiken met in het vooruitzicht te gaan afbouwen.
meestal na de pubertijd, omdat ze dan een beetje het besef krijgen wat de interactie is van hun drukke gedrag.
inmiddels hebben ze dan wat sociale vaardigheidstrainingen gehad en kunnen ze de boel een beetje hanteren.
een kind kan dat niet,
maar zoals altijd word het zo zwart wit uitgelegd.
ritalin is een hulpmiddel om door de ergste periode heem te komen, niet levenslang.
dat maakt een persoon , of breekt.
Als je je niet kunt concentreren kun je niet leren en als iedereen je een ettertje vind ook niet, kindje komt in een neergaande spiraal, krijgt een laag zelfbeeld , gaat grenzen verleggen.
ritalin moet gezien worden als een middel dat je gaat gebruiken met in het vooruitzicht te gaan afbouwen.
meestal na de pubertijd, omdat ze dan een beetje het besef krijgen wat de interactie is van hun drukke gedrag.
inmiddels hebben ze dan wat sociale vaardigheidstrainingen gehad en kunnen ze de boel een beetje hanteren.
een kind kan dat niet,
maar zoals altijd word het zo zwart wit uitgelegd.
ritalin is een hulpmiddel om door de ergste periode heem te komen, niet levenslang.
dinsdag 20 oktober 2009 om 12:43
als Jaap eens een paard was he, zo hee, dan kon ie geweldig doordraven, denk dat ie zich zo wil profileren als het beste paard van stal, iets wat ie in het echte leven niet is, want zo als ie zelf altijd schrijft, : de oeverloze correspondentie die ik er aan besteed heb is voor niets geweest , die economen willen niet luisteren,
nou, dacht ie toen , dan ga ik de viva maar terroriseren met mijn oeverloze gedram.
ik sleur alle linkjes er maar bij die ik maar vinden kan, en verbaas me dan dat het niet gelezen word.
(als wij dat zouden moeten doen moeten we 280 jaar worden om ook nog wat van ons leven te kunnen maken)
Dus dat doen we niet, tot grote ontsteltenis alweer.
cheers
nou, dacht ie toen , dan ga ik de viva maar terroriseren met mijn oeverloze gedram.
ik sleur alle linkjes er maar bij die ik maar vinden kan, en verbaas me dan dat het niet gelezen word.
(als wij dat zouden moeten doen moeten we 280 jaar worden om ook nog wat van ons leven te kunnen maken)
Dus dat doen we niet, tot grote ontsteltenis alweer.
cheers
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:22
Toen mijn zoon nog klein was was hij een erg druk jochie. Ik kon bij de huisarts binnen 5 minuten Ritalin voor hem krijgen.
Belachelijk, we hebben het hier wel over speed. Weleens een speedfreak gezien?
Kijk, de ene moeder klaagt wat sneller misschien en de andere moeder kan er wat beter tegen.
Maar je gaat je kind toch geen drugs geven? Kinderen die Ritalin slikken hebben een grotere kans om verslaafd te worden, logisch, dat waren ze al.
Ik was verbijsterd dat de dokter gelijk Ritalin wilde geven, hij had mijn zoon niet eens gezien. Wist hij veel wat voor moeder ik ben.
ADHD is toch aantoonbaar?
Ze moeten toch eerst onderzoeken hoe het in dat hoofd werkt en dan alleen werkt Ritalin.
Maar ach, speed geven aan kinderen die gewoon een beetje druk zijn worden dan nog veel drukker.
Belachelijk, we hebben het hier wel over speed. Weleens een speedfreak gezien?
Kijk, de ene moeder klaagt wat sneller misschien en de andere moeder kan er wat beter tegen.
Maar je gaat je kind toch geen drugs geven? Kinderen die Ritalin slikken hebben een grotere kans om verslaafd te worden, logisch, dat waren ze al.
Ik was verbijsterd dat de dokter gelijk Ritalin wilde geven, hij had mijn zoon niet eens gezien. Wist hij veel wat voor moeder ik ben.
ADHD is toch aantoonbaar?
Ze moeten toch eerst onderzoeken hoe het in dat hoofd werkt en dan alleen werkt Ritalin.
Maar ach, speed geven aan kinderen die gewoon een beetje druk zijn worden dan nog veel drukker.
Je weet toch!
dinsdag 20 oktober 2009 om 14:59
Wat een enorm beroerde huisarts heb jij! Ik neem aan dat je direct weg bent gegaan uit zijn praktijk?
Geloof mij maar als ik zeg dat we, voordat we bij de Ritalin uitkwamen, een enorm lange weg hebben bewandeld. En geloof me ook maar als ik zeg dat zijn begeleidend arts hem constant onder controle houdt en de dosis zo laag mogelijk wil houden. Stoppen is op den duur sowieso de bedoeling. Maar nu, op dit moment, heeft hij het écht nodig. Zonder dat zou hij zelfs op de plek waar hij nu zit (cluster 4 school, die zeer hoog in aanzien staat) niet meer terecht kunnen (vanwege de problemen die hij dus zonder de ritalin ervaart) En dat zou erg, erg slecht voor hem zijn.
Geloof mij maar als ik zeg dat we, voordat we bij de Ritalin uitkwamen, een enorm lange weg hebben bewandeld. En geloof me ook maar als ik zeg dat zijn begeleidend arts hem constant onder controle houdt en de dosis zo laag mogelijk wil houden. Stoppen is op den duur sowieso de bedoeling. Maar nu, op dit moment, heeft hij het écht nodig. Zonder dat zou hij zelfs op de plek waar hij nu zit (cluster 4 school, die zeer hoog in aanzien staat) niet meer terecht kunnen (vanwege de problemen die hij dus zonder de ritalin ervaart) En dat zou erg, erg slecht voor hem zijn.
dinsdag 20 oktober 2009 om 23:50
ja , het is 1 groot complot gesponserd door de onderwereld.
als je ritalin krijgt , ben je enorm door de molen gegaan , zoals Liv zegt.
Er is een congres geweest Liv waar toch is uitgekomen dat omega een steuntje in derug kan zijn, niet dat je dat nu moet gaan geven ipv de ritalin,nee, nee, nee! maar later , als ie de medicijnen niet neemt kun je dat wel in gedachten houden, het is sowieso gezond.
als je ritalin krijgt , ben je enorm door de molen gegaan , zoals Liv zegt.
Er is een congres geweest Liv waar toch is uitgekomen dat omega een steuntje in derug kan zijn, niet dat je dat nu moet gaan geven ipv de ritalin,nee, nee, nee! maar later , als ie de medicijnen niet neemt kun je dat wel in gedachten houden, het is sowieso gezond.
woensdag 21 oktober 2009 om 14:57
quote:muchacha schreef op 20 oktober 2009 @ 13:27:
Maar voor sommige kinderen is het een geweldig hulpmiddel, ik heb kinderen er echt van op zien knappen.
Jaap, het is 1 groot complot!
Huil lekker mee met de wolven in het bos............
De ironie is, dat het patroon inmiddels zó herkenbaar is, dat je je afvraagt of het niet beter is mensen gewoon maar helemaal niet meer te waarschuwen. Ze willen gewoon als lemmingen de zee in rennen om daar te verzuipen. Het is de natuur, kennelijk.
Hierboven hou je ons eerst nog voor dat je zó Ritalin kon krijgen, maar dat je daar geschokt afstand van nam, omdat het wel 'speed' is, en een 'speedfreak' nou niet bepaald jouw ideaal is voor je eigen kind. Om vervolgens nog even tegen mij aan te gaan staan schoppen? Omdat het zo hoort?
Het is zo langzamerhand hét stopwoord op een forum: 'Complot'. Als je geen argumenten meer hebt, dan roep je gewoon dat iemand overal een 'complot' in ziet, en klaar ben je. Kun je weer rustig de Spits! gaan lezen.........
Sorry hoor, maar ik kan er nu niet meer tegen, dat 'gecomplot'.
In 2004 schreef ik dat de verregaande liberalisering van de financiële markten, en de ongebreidelde groei van de Amerikaanse overheidsuitgaven zouden leiden tot een financiële crisis die het fundament onder het kapitalistische systeem en de rechtsstaat weg dreigde te slaan. Maar ik zag complotten! Want dacht ik nou echt...........
Nu schrijf ik dat de verregaande liberalisering van de gezondheidsmarkt, en de ongebreidelde, opgefokte vraag naar 'geluk-nu!' gaat leiden tot een ernstige crisis in de samenleving die onze kans op een betere toekomst aan het wankelen brengt. Maar ik zie complotten. Want denk ik nou echt.........
Liberalisering is niet altijd slecht. Het is vaker goed dan slecht in een samenleving die totaal is verbureaucratiseerd. Maar in potentie leidt het tot een samenleving die is ingericht volgens de 'wetten van de jungle' (het recht van de sterkste) als er helemaal geen rem op wordt gezet.
De rem, in dit geval (net als bij de financiële markten overigens), zou een orgaan moeten zijn dat toetst of producten en praktijken niet in strijd zijn met het belang van de burger, vanuit het idee dat we de gemeenschap dienen te beschermen tegen malafide lieden die hun eigen gewin voorop stellen.
In hetgeen ik hier voor schrijf toon ik aan dat die rem er niet meer is. Dat wil zeggen:
Degenen die de 'ziektebeelden' via de DSM aan ons opdringen, zijn dezelfden die er aan verdienen. En degenen die toezicht houden op de kwaliteit van de medicijnen, zijn dezelfde die die medicijnen produceren. Het naïeve geloof in de zelf-correctie van 'de markt' bleek voor de financiële markten niet op te gaan, en gaat ook niet op voor de gezondheidsmarkt. Maar ik lijk wel gek dat ik mij er nog druk over maak. Ik vind het alleen zo ontzettend zielig voor die kinderen, die van de Ritalin naar de Prozac kunnen, allemaal omdat we zo graag zien dat ze net zo'n 'grijze muis' worden als de andere kinderen in de klas.
Maar voor sommige kinderen is het een geweldig hulpmiddel, ik heb kinderen er echt van op zien knappen.
Jaap, het is 1 groot complot!
Huil lekker mee met de wolven in het bos............
De ironie is, dat het patroon inmiddels zó herkenbaar is, dat je je afvraagt of het niet beter is mensen gewoon maar helemaal niet meer te waarschuwen. Ze willen gewoon als lemmingen de zee in rennen om daar te verzuipen. Het is de natuur, kennelijk.
Hierboven hou je ons eerst nog voor dat je zó Ritalin kon krijgen, maar dat je daar geschokt afstand van nam, omdat het wel 'speed' is, en een 'speedfreak' nou niet bepaald jouw ideaal is voor je eigen kind. Om vervolgens nog even tegen mij aan te gaan staan schoppen? Omdat het zo hoort?
Het is zo langzamerhand hét stopwoord op een forum: 'Complot'. Als je geen argumenten meer hebt, dan roep je gewoon dat iemand overal een 'complot' in ziet, en klaar ben je. Kun je weer rustig de Spits! gaan lezen.........
Sorry hoor, maar ik kan er nu niet meer tegen, dat 'gecomplot'.
In 2004 schreef ik dat de verregaande liberalisering van de financiële markten, en de ongebreidelde groei van de Amerikaanse overheidsuitgaven zouden leiden tot een financiële crisis die het fundament onder het kapitalistische systeem en de rechtsstaat weg dreigde te slaan. Maar ik zag complotten! Want dacht ik nou echt...........
Nu schrijf ik dat de verregaande liberalisering van de gezondheidsmarkt, en de ongebreidelde, opgefokte vraag naar 'geluk-nu!' gaat leiden tot een ernstige crisis in de samenleving die onze kans op een betere toekomst aan het wankelen brengt. Maar ik zie complotten. Want denk ik nou echt.........
Liberalisering is niet altijd slecht. Het is vaker goed dan slecht in een samenleving die totaal is verbureaucratiseerd. Maar in potentie leidt het tot een samenleving die is ingericht volgens de 'wetten van de jungle' (het recht van de sterkste) als er helemaal geen rem op wordt gezet.
De rem, in dit geval (net als bij de financiële markten overigens), zou een orgaan moeten zijn dat toetst of producten en praktijken niet in strijd zijn met het belang van de burger, vanuit het idee dat we de gemeenschap dienen te beschermen tegen malafide lieden die hun eigen gewin voorop stellen.
In hetgeen ik hier voor schrijf toon ik aan dat die rem er niet meer is. Dat wil zeggen:
Degenen die de 'ziektebeelden' via de DSM aan ons opdringen, zijn dezelfden die er aan verdienen. En degenen die toezicht houden op de kwaliteit van de medicijnen, zijn dezelfde die die medicijnen produceren. Het naïeve geloof in de zelf-correctie van 'de markt' bleek voor de financiële markten niet op te gaan, en gaat ook niet op voor de gezondheidsmarkt. Maar ik lijk wel gek dat ik mij er nog druk over maak. Ik vind het alleen zo ontzettend zielig voor die kinderen, die van de Ritalin naar de Prozac kunnen, allemaal omdat we zo graag zien dat ze net zo'n 'grijze muis' worden als de andere kinderen in de klas.
woensdag 21 oktober 2009 om 15:08
Jaap, ik heb kinderen in mijn klas die zelf aangeven dat er zonder hun Ritalin bijna niet te leven valt voor ze.
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen, ik hoef al de hele dag niet te denken aan wat ik allemaal nog meer moet doen. m.a.w. hij kon zich voor het eerst concentreren op een taak. hij genoot ervan.
Moeder heeft hem nu weer van de medicijnen afgehaald. Visolie vindt ze genoeg.
Mijn leerling stuitert nu weer als vanouds door de klas. Vindt nergens rust en wordt door alle andere leerlingen uitgekotst.
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen, ik hoef al de hele dag niet te denken aan wat ik allemaal nog meer moet doen. m.a.w. hij kon zich voor het eerst concentreren op een taak. hij genoot ervan.
Moeder heeft hem nu weer van de medicijnen afgehaald. Visolie vindt ze genoeg.
Mijn leerling stuitert nu weer als vanouds door de klas. Vindt nergens rust en wordt door alle andere leerlingen uitgekotst.
woensdag 21 oktober 2009 om 16:24
quote:koko67 schreef op 21 oktober 2009 @ 15:08:
(..)
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen(..)
Koko, er zitten eindeloos veel kanten aan deze zaak. Het effect op de korte termijn is er daar één van. Maar ik kan mij bijna niet voorstellen dat je Ritalin ook zou promoten, als je zeker zou weten dat het effect dat bij muizen is vastgesteld (in een van de zéér weinige onafhankelijke onderzoeken waar nog geld voor was), namelijk een staat van klinische depressie na langdurig gebruik, ook bij die kinderen hun toekomst zou zijn.
En we hoeven niet naar muizen te verwijzen, eigenlijk, want de reeds bekende effecten van 'speed' zijn uitvoerig gedocumenteerd uit de tijd dat het nog gewoon een illegale drug was, of een middel om overtollig gewicht kwijt te raken ('Mother's little Helper').
Eén van de problemen die leerkrachten vaak (volkomen terecht!) signaleren, is dat er domweg geen gelegenheid is om deze kinderen te begeleiden zoals zij dat graag zouden doen. Om vanuit dat probleem te besluiten dat het 'platspuiten' van de leerling dan toch echt de beste optie is, dat zal jij evenmin vinden, maar dat is nu wel waar het op neerkomt.
En tot slot is er iets gebeurd met ons verwachtingspatroon waar het de scholing van kinderen betreft. Niet iedereen is in de wieg gelegd om professor te worden. We hebben ook niks aan een gemeenschap waarin iedereen minimaal Havo heeft. En al helemaal niet als, om dat diploma te bereiken, de creativiteit die zo vaak zichtbaar is als 'onrust' in het jonge kind, er zorgvuldig uit is gefilterd door een cocktail van drugs en therapie.
(..)
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen(..)
Koko, er zitten eindeloos veel kanten aan deze zaak. Het effect op de korte termijn is er daar één van. Maar ik kan mij bijna niet voorstellen dat je Ritalin ook zou promoten, als je zeker zou weten dat het effect dat bij muizen is vastgesteld (in een van de zéér weinige onafhankelijke onderzoeken waar nog geld voor was), namelijk een staat van klinische depressie na langdurig gebruik, ook bij die kinderen hun toekomst zou zijn.
En we hoeven niet naar muizen te verwijzen, eigenlijk, want de reeds bekende effecten van 'speed' zijn uitvoerig gedocumenteerd uit de tijd dat het nog gewoon een illegale drug was, of een middel om overtollig gewicht kwijt te raken ('Mother's little Helper').
Eén van de problemen die leerkrachten vaak (volkomen terecht!) signaleren, is dat er domweg geen gelegenheid is om deze kinderen te begeleiden zoals zij dat graag zouden doen. Om vanuit dat probleem te besluiten dat het 'platspuiten' van de leerling dan toch echt de beste optie is, dat zal jij evenmin vinden, maar dat is nu wel waar het op neerkomt.
En tot slot is er iets gebeurd met ons verwachtingspatroon waar het de scholing van kinderen betreft. Niet iedereen is in de wieg gelegd om professor te worden. We hebben ook niks aan een gemeenschap waarin iedereen minimaal Havo heeft. En al helemaal niet als, om dat diploma te bereiken, de creativiteit die zo vaak zichtbaar is als 'onrust' in het jonge kind, er zorgvuldig uit is gefilterd door een cocktail van drugs en therapie.
woensdag 21 oktober 2009 om 20:32
Klopt Jaap, ik heb vaak de middelen noch de tijd om kinderen te begeleiden zoals ik denk dat goed zou zijn. Ik ben er ook zeker niet voor om kinderen plat te spuiten.
Ook hoeven kinderen van mij niet allemaal naar de HAVO.
(Ik snap trouwens niet zo goed wat dat met Ritalin te maken heeft.)
Waar ik wel heel blij mee ben is dat er een middel bestaat die sommige kinderen helpt om wat rustiger in het koppie te worden.
Die leerling waar ik het over heb was er zo een.
Hij genoot zelf enorm van de rust in zijn hoofd.
Zonder Ritalin leeft mijn leerling in een zeer chaotische wereld.
Met constante prikkels die hij niet kan reguleren.
Ik ben het echter wel met je eens dat er met dit middel voorzichtig moet worden omgesprongen.
Voor sommige kinderen is het echter een uitkomst.
Ook hoeven kinderen van mij niet allemaal naar de HAVO.
(Ik snap trouwens niet zo goed wat dat met Ritalin te maken heeft.)
Waar ik wel heel blij mee ben is dat er een middel bestaat die sommige kinderen helpt om wat rustiger in het koppie te worden.
Die leerling waar ik het over heb was er zo een.
Hij genoot zelf enorm van de rust in zijn hoofd.
Zonder Ritalin leeft mijn leerling in een zeer chaotische wereld.
Met constante prikkels die hij niet kan reguleren.
Ik ben het echter wel met je eens dat er met dit middel voorzichtig moet worden omgesprongen.
Voor sommige kinderen is het echter een uitkomst.
woensdag 21 oktober 2009 om 21:40
quote:koko67 schreef op 21 oktober 2009 @ 20:32:
(..)
Voor sommige kinderen is het echter een uitkomst.
Het zou uitermate onverantwoord zijn om over individuele gevallen te oordelen vanachter mijn bureautafel, met slechts de aannames van een leerkracht als basis. Dus dat doe ik ook niet.
Ik vraag je slechts om eens serieus na te denken over 'uitkomst' in jouw tekst. Wat houdt dat nou concreet in? En waarom is dat belangrijk? Voor wie is dat belangrijk? En wat mag de prijs zijn die men (kind en ouders) daarvoor betaalt op de langere termijn?
(..)
Voor sommige kinderen is het echter een uitkomst.
Het zou uitermate onverantwoord zijn om over individuele gevallen te oordelen vanachter mijn bureautafel, met slechts de aannames van een leerkracht als basis. Dus dat doe ik ook niet.
Ik vraag je slechts om eens serieus na te denken over 'uitkomst' in jouw tekst. Wat houdt dat nou concreet in? En waarom is dat belangrijk? Voor wie is dat belangrijk? En wat mag de prijs zijn die men (kind en ouders) daarvoor betaalt op de langere termijn?
donderdag 22 oktober 2009 om 00:02
quote:koko67 schreef op 21 oktober 2009 @ 15:08:
Jaap, ik heb kinderen in mijn klas die zelf aangeven dat er zonder hun Ritalin bijna niet te leven valt voor ze.
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen, ik hoef al de hele dag niet te denken aan wat ik allemaal nog meer moet doen. m.a.w. hij kon zich voor het eerst concentreren op een taak. hij genoot ervan.
Moeder heeft hem nu weer van de medicijnen afgehaald. Visolie vindt ze genoeg.
Mijn leerling stuitert nu weer als vanouds door de klas. Vindt nergens rust en wordt door alle andere leerlingen uitgekotst.
kijk dat bedoel ik, dat heb ik dus ook meegemaakt dat ouders alleen op de omega visolie overgaan, kind zit toch lekker op school en als ze dan thuiskomen mogen ze een pilletje, want ma wil wel rust.
het gebeurd.
Jaap, ik heb kinderen in mijn klas die zelf aangeven dat er zonder hun Ritalin bijna niet te leven valt voor ze.
Een leerling in mijn klas zei tegen mij (toen hij Ritalin slikte)oh juf wat fijn, ik ben alleen nog maar bezig met wat ik moet doen, ik hoef al de hele dag niet te denken aan wat ik allemaal nog meer moet doen. m.a.w. hij kon zich voor het eerst concentreren op een taak. hij genoot ervan.
Moeder heeft hem nu weer van de medicijnen afgehaald. Visolie vindt ze genoeg.
Mijn leerling stuitert nu weer als vanouds door de klas. Vindt nergens rust en wordt door alle andere leerlingen uitgekotst.
kijk dat bedoel ik, dat heb ik dus ook meegemaakt dat ouders alleen op de omega visolie overgaan, kind zit toch lekker op school en als ze dan thuiskomen mogen ze een pilletje, want ma wil wel rust.
het gebeurd.
donderdag 22 oktober 2009 om 00:04
donderdag 22 oktober 2009 om 16:33
quote:sarah2ndlife schreef op 22 oktober 2009 @ 00:04:
Jaap dat zegt ze toch duidelijk, als zo een kind Ritalin niet inneemt heeft het geen ruimte in zijn hoofd om uberhaupt te kunnen leren en hij wordt uitgekotst vanwege zijn gedrag, dat zijn 2 dingen voor kinderen die effect hebben op de rest van hun leven.
lijkt me duidelijk zat.
Een héél beperkte visie op de kwaliteit van het leven. En op de mogelijkheden van een goede leerkracht om een groep te laten zien dat iemand die anders is dan anderen óók respect verdient, en kwaliteiten heeft.
Ik zat op de HBS in een klas met een leerling die tegenwoordig met ADHD gediagnosticeerd zou worden. Leerkrachten en leerlingen, maar ook de betrokken jongen, spanden zich in om te zorgen dat hij niet buiten de boot viel, maar af en toe maakte hij dingen 'stuk', om het zo maar uit te drukken. Ondertussen was hij wel bijna geniaal op het gebied van wis- en natuurkunde, maar taal was een enorme opgave. De school heeft hij niet afgemaakt, maar hij stapte in de IT, en werd een extreem succesvol programmeur die in de VS naam maakte.
Had 'm dat ook gelukt als hij al vroegtijdig was 'geblust' met amfetamine? Jij mag het zeggen, maar er zijn duidelijke aanwijzingen dat dit niet het geval zou zijn. Daarnaast was het een goede ervaring voor andere leerlingen om iemand in de klas te hebben die afwijkend was (een 'stoornis' had), en hoe je daar mee om moest gaan.
Jaap dat zegt ze toch duidelijk, als zo een kind Ritalin niet inneemt heeft het geen ruimte in zijn hoofd om uberhaupt te kunnen leren en hij wordt uitgekotst vanwege zijn gedrag, dat zijn 2 dingen voor kinderen die effect hebben op de rest van hun leven.
lijkt me duidelijk zat.
Een héél beperkte visie op de kwaliteit van het leven. En op de mogelijkheden van een goede leerkracht om een groep te laten zien dat iemand die anders is dan anderen óók respect verdient, en kwaliteiten heeft.
Ik zat op de HBS in een klas met een leerling die tegenwoordig met ADHD gediagnosticeerd zou worden. Leerkrachten en leerlingen, maar ook de betrokken jongen, spanden zich in om te zorgen dat hij niet buiten de boot viel, maar af en toe maakte hij dingen 'stuk', om het zo maar uit te drukken. Ondertussen was hij wel bijna geniaal op het gebied van wis- en natuurkunde, maar taal was een enorme opgave. De school heeft hij niet afgemaakt, maar hij stapte in de IT, en werd een extreem succesvol programmeur die in de VS naam maakte.
Had 'm dat ook gelukt als hij al vroegtijdig was 'geblust' met amfetamine? Jij mag het zeggen, maar er zijn duidelijke aanwijzingen dat dit niet het geval zou zijn. Daarnaast was het een goede ervaring voor andere leerlingen om iemand in de klas te hebben die afwijkend was (een 'stoornis' had), en hoe je daar mee om moest gaan.
donderdag 22 oktober 2009 om 17:33
Jaap, jij komt nu ook met een individueel voorbeeld. Een mooi, prachtig voorbeeld hoor, daar wil ik niets aan afdoen. Maar in mijn ogen dus wel een voorbeeld van een jongen dat kennelijk niet ZO veel last van zijn 'anders zijn' had dat het niet te handelen was voor zichzelf en zijn omgeving...
Ik snap je waarschuwing wel, en ben het er deels ook mee eens. In mijn omgeving wordt, soms ook door huisartsen, wel te lichtzinnig omgegaan met medicatie.
Maar is het nu zo vreselijk moeilijk om in te zien/ te geloven dat er OOK kinderen zijn die verschrikkelijk ongelukkig zijn met hun problemen? Kinderen die voor hun omgeving niet ' een beetje anders' zijn maar regelrecht gevaarlijk? En voor zichzelf ook, en voor hun cognitieve en sociale ontwikkeling ook?
En dat er ouders zijn die hun kind zien opbloeien, weer gelukkig zien worden, hun gestagneerde ontwikkeling weer zien opleven? Dat kan je ontkennen en afdoen als individuele gevallen, maar dan ontken je wel een stuk werkelijkheid van mensen die heel veel ervaring hebben en er met heel veel liefde instaan.
En nee, de 'oplossing' nu is verre van ideaal. Hopelijk komt er een andere, betere oplossing. Maar die is er nu nog niet!
En ja, de 'oplossing' van nu wordt te veel gebruikt en is deels een schijnoplossing.
Maar jij ontkent gewoon dat het van alle kwaden soms toch de beste (voorlopige) oplossing is. En door dat zo star vol te houden doe je, naar je terechte zorgen, heeel veel mensen (kinderen, ouders, omgeving) ernstig te kort.
En daarmee ben je in mijn ogen nogal kortzichtig, ondoordacht, oogklepperig en kwetsend..
De wereld is niet zo zwart/wit als jij het voorstelt.
Ik snap je waarschuwing wel, en ben het er deels ook mee eens. In mijn omgeving wordt, soms ook door huisartsen, wel te lichtzinnig omgegaan met medicatie.
Maar is het nu zo vreselijk moeilijk om in te zien/ te geloven dat er OOK kinderen zijn die verschrikkelijk ongelukkig zijn met hun problemen? Kinderen die voor hun omgeving niet ' een beetje anders' zijn maar regelrecht gevaarlijk? En voor zichzelf ook, en voor hun cognitieve en sociale ontwikkeling ook?
En dat er ouders zijn die hun kind zien opbloeien, weer gelukkig zien worden, hun gestagneerde ontwikkeling weer zien opleven? Dat kan je ontkennen en afdoen als individuele gevallen, maar dan ontken je wel een stuk werkelijkheid van mensen die heel veel ervaring hebben en er met heel veel liefde instaan.
En nee, de 'oplossing' nu is verre van ideaal. Hopelijk komt er een andere, betere oplossing. Maar die is er nu nog niet!
En ja, de 'oplossing' van nu wordt te veel gebruikt en is deels een schijnoplossing.
Maar jij ontkent gewoon dat het van alle kwaden soms toch de beste (voorlopige) oplossing is. En door dat zo star vol te houden doe je, naar je terechte zorgen, heeel veel mensen (kinderen, ouders, omgeving) ernstig te kort.
En daarmee ben je in mijn ogen nogal kortzichtig, ondoordacht, oogklepperig en kwetsend..
De wereld is niet zo zwart/wit als jij het voorstelt.
donderdag 22 oktober 2009 om 20:08
Dames, wat ontbreekt in discussies met betrekking tot dit soort zaken, is de filosofische component. Ergens in de jaren tachtig is men het idee in de armen gevlogen dat de bevrediging van al onze hedonistische verlangens van ons gelukkiger mensen zou maken. Niets blijkt minder waar. En dit is niet louter een empirisch bewijs, maar kan ook worden teruggevonden in allerlei statistieken die ons door de meest uiteenlopende deskundigen worden aangereikt. Als we het al niet uit eigen ervaring weten.
Ik ga niet uitwijden over die ene klasgenoot. Enerzijds omdat ik dat niet passend vind, en anderzijds omdat het niet écht relevant is voor de problematiek. Maar die klasgenoot was echt 'gek'.
Als ik terugkijk op mijn eigen jeugd, dan stel ik vast dat er héél wat leeftijdsgenoten 'bijzonder' waren. Ik stel ook vast dat degenen die het echt héél behoorlijk deden op school, niet zelden daarna volledig zijn gecrasht. En dat anderzijds tamelijk onopvallende klasgenoten qua schoolprestaties zich maatschappelijk hebben onderscheiden en/of beter dan gemiddeld terecht zijn gekomen (mijzelf inbegrepen).
Wat ik ook geleerd heb in die jaren, was wat het begrip tolerantie inhield, wat solidariteit inhield, wat integriteit inhield, en dat je deze kwaliteiten niet uit een pil of therapie kunt halen, maar dat dat inspanning vergt van ouders, leerkrachten en de betrokkene (naast een dosis geluk).
We wedden op het verkeerde paard.
Ik ga niet uitwijden over die ene klasgenoot. Enerzijds omdat ik dat niet passend vind, en anderzijds omdat het niet écht relevant is voor de problematiek. Maar die klasgenoot was echt 'gek'.
Als ik terugkijk op mijn eigen jeugd, dan stel ik vast dat er héél wat leeftijdsgenoten 'bijzonder' waren. Ik stel ook vast dat degenen die het echt héél behoorlijk deden op school, niet zelden daarna volledig zijn gecrasht. En dat anderzijds tamelijk onopvallende klasgenoten qua schoolprestaties zich maatschappelijk hebben onderscheiden en/of beter dan gemiddeld terecht zijn gekomen (mijzelf inbegrepen).
Wat ik ook geleerd heb in die jaren, was wat het begrip tolerantie inhield, wat solidariteit inhield, wat integriteit inhield, en dat je deze kwaliteiten niet uit een pil of therapie kunt halen, maar dat dat inspanning vergt van ouders, leerkrachten en de betrokkene (naast een dosis geluk).
We wedden op het verkeerde paard.
donderdag 22 oktober 2009 om 23:07
Jaap,
Ik denk dat Ritalin wordt voorgeschreven bij gebrek aan een andere oplossing.
Je kunt wel denken dat dat kind zichzelf moet kunnen zijn en zich geaccepteerd moet voelen zoals hij is zonder medicijnen, maar dat zorgt blijkbaar niet voor een gelukkiger kind.
Wat moet een psycholoog dan voor een advies geven bij een extreem druk kind dat niet tot leren komt en/of sowieso niet te handhaven is in een groep en thuis?
Ik vind het ook de spuigaten uitlopen met het voorschrijven van Ritalin, maar de oplossing waar jij mee aankomt, namelijk dat kind accepteren zoals het is, is niet haalbaar.
Ja, wel in het mooie voorbeeld van de klasgenoot, en dat vind ik ook erg mooi om te lezen, en ik zou ook willen dat het altijd zo zou gaan, maar dat zit er volgens mij niet in.
Mijn zoon heeft autisme, en zit op een school waar ze te werk gaan zoals in het voorbeeld van jou. Kinderen worden daar niet afgewezen op gedrag. Er wordt juist benoemd wat goed is aan alle kinderen. Als een kind afgewezen wordt op zijn gedrag door andere kinderen wordt daar uitgebreid over gepraat en de positieve kanten benadrukt. En dat wordt klassikaal behandeld. Ook bij de "gewone" kinderen. En dat gaat vrij goed.
Toch zat er op die school een kind waar dat niet bij werkte en die moest uiteindelijk toch naar speciaal onderwijs. Een kind wat goed kan leren, een hoog iq, die geaccepteerd werd zoals ie was en toch werkte het niet.
Wat ik bedoel is, wat is dan een ècht goede oplossing die ook echt kans van slagen heeft voor dit soort kinderen, zonder dat er Ritalin aan te pas komt? Die is er toch niet?
En wat met de kinderen die zonder Ritalin gedragsproblemen hebben? Kinderen die het ook niet voorgeschreven krijgen omdat het kind geen adhd heeft maar wel gedragsproblemen?
Er wordt zelfs Ritalin 'uitgeprobeerd' om te kijken of het helpt. Helpt het, dan is het adhd, helpt het niet dan is het wellicht een andere stoornis. Heel erg, maar ik zie dat als machteloosheid. Psychologen kunnen wel het advies geven dat de leerkracht en ouders een andere aanpak zullen moeten proberen maar een andere aanpak is niet te doen als niet iedereen (maatschappij) 'meewerkt'.
En ik zou erg blij zijn met een ideale oplossing maar ik zou niet weten welke dat dat is.
Ik denk dat Ritalin wordt voorgeschreven bij gebrek aan een andere oplossing.
Je kunt wel denken dat dat kind zichzelf moet kunnen zijn en zich geaccepteerd moet voelen zoals hij is zonder medicijnen, maar dat zorgt blijkbaar niet voor een gelukkiger kind.
Wat moet een psycholoog dan voor een advies geven bij een extreem druk kind dat niet tot leren komt en/of sowieso niet te handhaven is in een groep en thuis?
Ik vind het ook de spuigaten uitlopen met het voorschrijven van Ritalin, maar de oplossing waar jij mee aankomt, namelijk dat kind accepteren zoals het is, is niet haalbaar.
Ja, wel in het mooie voorbeeld van de klasgenoot, en dat vind ik ook erg mooi om te lezen, en ik zou ook willen dat het altijd zo zou gaan, maar dat zit er volgens mij niet in.
Mijn zoon heeft autisme, en zit op een school waar ze te werk gaan zoals in het voorbeeld van jou. Kinderen worden daar niet afgewezen op gedrag. Er wordt juist benoemd wat goed is aan alle kinderen. Als een kind afgewezen wordt op zijn gedrag door andere kinderen wordt daar uitgebreid over gepraat en de positieve kanten benadrukt. En dat wordt klassikaal behandeld. Ook bij de "gewone" kinderen. En dat gaat vrij goed.
Toch zat er op die school een kind waar dat niet bij werkte en die moest uiteindelijk toch naar speciaal onderwijs. Een kind wat goed kan leren, een hoog iq, die geaccepteerd werd zoals ie was en toch werkte het niet.
Wat ik bedoel is, wat is dan een ècht goede oplossing die ook echt kans van slagen heeft voor dit soort kinderen, zonder dat er Ritalin aan te pas komt? Die is er toch niet?
En wat met de kinderen die zonder Ritalin gedragsproblemen hebben? Kinderen die het ook niet voorgeschreven krijgen omdat het kind geen adhd heeft maar wel gedragsproblemen?
Er wordt zelfs Ritalin 'uitgeprobeerd' om te kijken of het helpt. Helpt het, dan is het adhd, helpt het niet dan is het wellicht een andere stoornis. Heel erg, maar ik zie dat als machteloosheid. Psychologen kunnen wel het advies geven dat de leerkracht en ouders een andere aanpak zullen moeten proberen maar een andere aanpak is niet te doen als niet iedereen (maatschappij) 'meewerkt'.
En ik zou erg blij zijn met een ideale oplossing maar ik zou niet weten welke dat dat is.
