Actueel
alle pijlers
Overdreven of normaal......
zondag 5 februari 2012 om 17:51
Vind jij het overdreven om mee te leven als een kind verdwenen is en uiteindelijk overleden blijkt? Of is het voor jou ver van mijn bed?
Brand je een kaarsje, wens je de nabestaanden sterkte, moet je huilen? Of doet het je niet zoveel?
Hier kan je je mening geven.
Brand je een kaarsje, wens je de nabestaanden sterkte, moet je huilen? Of doet het je niet zoveel?
Hier kan je je mening geven.
anoniem_106423 wijzigde dit bericht op 05-02-2012 20:01
Reden: Was een beetje 'kort door de bocht'
Reden: Was een beetje 'kort door de bocht'
% gewijzigd
Je gelijk halen is als achteruit lopen om te bewijzen waar je bent geweest.
donderdag 16 februari 2012 om 00:50
quote:iris1969 schreef op 16 februari 2012 @ 00:49:
Pfft FV, dit is mijn mening dus en die mag afwijken van de jouwe. Zelfs in jouw perfecte wereldje .
Ik heb het bijv. over Britney Spears die staat te snotteren over Whitney. Please, schijnheiligheid troef.
Tuurlijk mag je een andere mening hebben. Maar ik vind die dom omdat ie gewoon feitelijk onjuist is. Vergelijkbaar met dat ik het dom vind als iemand blijft beweren dat gras rood is omdat dat gewoon zijn mening is.
En jij kent Britney?
Pfft FV, dit is mijn mening dus en die mag afwijken van de jouwe. Zelfs in jouw perfecte wereldje .
Ik heb het bijv. over Britney Spears die staat te snotteren over Whitney. Please, schijnheiligheid troef.
Tuurlijk mag je een andere mening hebben. Maar ik vind die dom omdat ie gewoon feitelijk onjuist is. Vergelijkbaar met dat ik het dom vind als iemand blijft beweren dat gras rood is omdat dat gewoon zijn mening is.
En jij kent Britney?
Am Yisrael Chai!
donderdag 16 februari 2012 om 00:57
quote:iris1969 schreef op 16 februari 2012 @ 00:19:
Wow wat overdreven zeg. Deze dame was al volkomen vergeten als zangeres en haar overlijden kwam voor niemand als verrassing gezien haar ongezonde levensstijl en nu moeten we massaal gaan rouwen om deze "grote ster"?
1. niemand moet wat
2. we en massaal is niet voor jezelf spreken
3. En Britney lees ik hier nergens, wel we en massaal
Ik vond Whitney ook een fantastische zangeres. veel mensen vergeten dat muziek je ziel kan raken en dan betekend een zanger of zangeres meer dan alleen maar een bekende die ooit (of nog) beroemd is. Respecteer aub het gevoel van een ander en spreek dan ook echt voor jezelf (in de ik-vorm ipv we, jullie, massa, Britney). Je bent geen we, geen massa en geen Britney.
Wow wat overdreven zeg. Deze dame was al volkomen vergeten als zangeres en haar overlijden kwam voor niemand als verrassing gezien haar ongezonde levensstijl en nu moeten we massaal gaan rouwen om deze "grote ster"?
1. niemand moet wat
2. we en massaal is niet voor jezelf spreken
3. En Britney lees ik hier nergens, wel we en massaal
Ik vond Whitney ook een fantastische zangeres. veel mensen vergeten dat muziek je ziel kan raken en dan betekend een zanger of zangeres meer dan alleen maar een bekende die ooit (of nog) beroemd is. Respecteer aub het gevoel van een ander en spreek dan ook echt voor jezelf (in de ik-vorm ipv we, jullie, massa, Britney). Je bent geen we, geen massa en geen Britney.
Je gelijk halen is als achteruit lopen om te bewijzen waar je bent geweest.
donderdag 16 februari 2012 om 14:59
quote:fashionvictim schreef op 16 februari 2012 @ 00:50:
[...]
Tuurlijk mag je een andere mening hebben. Maar ik vind die dom omdat ie gewoon feitelijk onjuist is. Vergelijkbaar met dat ik het dom vind als iemand blijft beweren dat gras rood is omdat dat gewoon zijn mening is.
En jij kent Britney?
Hoewel het zeer respectloos is andermans mening als dom weg te zetten zal ik toch een reactie geven.
Je haalt een aantal dingen in mijn post door elkaar: ten eerste heb ik het over masaal rouwen. Hier heb ik al wat eerdere posts in dit topic over geschreven en dat rouwen komt in mijn ogen over als projectie van je eigen gevoelens op iemand die je niet kent.
Bovendien vind ik het een hype en ik vind ook dat mensen die dit zo openlijk doen zichzelf als gevoeliger en empatischer neerzetten dan mensen die dat niet doen en tenslotte vind ik het dweepziek en nogal kinderlijk overkomen, zeker ten opzichte van een idool (het hele concept idool vind ik trouwens al bespottelijk bij volwassen mensen).
En wat betreft Whitney: ik weet dat ze ooit een groot talent bezat en dat ze zeer veel bereikt heeft in haar vakgebied, maar die tijd lag ver achter haar en nu was ze allang geen grote ster meer, maar een vergeten ster. Ik vind het gerouw en gesnotter over haar door andere sterren (zoals bijv. ook door onze BN-ers) dan ook een schijnvertoning.
Men was muziektechnisch allang niet meer met haar bezig en bovendien wist iedereen hoe ze zichzelf de afgrond in hielp en nu doen ze net alsof ze vreselijk door dit nieuws overvallen waren, alsof ze nog steeds een groot fan waren en alsof het privé hun beste vriendin was.
Ik heb haar verder nooit vergeleken met Miep Doorzee, want ooit was ze wel een grote ster. Jouw idee dat ik dommig zou zijn omdat ik dat ontken klopt dus niet. Jij kijkt hierbij echter vooral naar het verleden en ik naar het heden en daarin was ze geen grote ster meer maar een vergeten ster.
Verder vind ik het ook raar dat je schrijft dat ieder leven waardevol is, maar blijkbaar moet er over een vergeten ster als Whitney extra gerouwd worden dan over de buurman die overleden is. Sorry hoor, maar dat vind ik dus tegenstrijdig. Als beide levens even waardevol zijn hoeft zo'n extra show (wat zo komt het op mij over) rond het overlijden van Whitney dus niet.
(en je laatste opmerking over Britney: pfft, je ziet jezelf als zo verbaal sterk, dus come on met die dooddoener zet je jezelf volkomen voor gek).
[...]
Tuurlijk mag je een andere mening hebben. Maar ik vind die dom omdat ie gewoon feitelijk onjuist is. Vergelijkbaar met dat ik het dom vind als iemand blijft beweren dat gras rood is omdat dat gewoon zijn mening is.
En jij kent Britney?
Hoewel het zeer respectloos is andermans mening als dom weg te zetten zal ik toch een reactie geven.
Je haalt een aantal dingen in mijn post door elkaar: ten eerste heb ik het over masaal rouwen. Hier heb ik al wat eerdere posts in dit topic over geschreven en dat rouwen komt in mijn ogen over als projectie van je eigen gevoelens op iemand die je niet kent.
Bovendien vind ik het een hype en ik vind ook dat mensen die dit zo openlijk doen zichzelf als gevoeliger en empatischer neerzetten dan mensen die dat niet doen en tenslotte vind ik het dweepziek en nogal kinderlijk overkomen, zeker ten opzichte van een idool (het hele concept idool vind ik trouwens al bespottelijk bij volwassen mensen).
En wat betreft Whitney: ik weet dat ze ooit een groot talent bezat en dat ze zeer veel bereikt heeft in haar vakgebied, maar die tijd lag ver achter haar en nu was ze allang geen grote ster meer, maar een vergeten ster. Ik vind het gerouw en gesnotter over haar door andere sterren (zoals bijv. ook door onze BN-ers) dan ook een schijnvertoning.
Men was muziektechnisch allang niet meer met haar bezig en bovendien wist iedereen hoe ze zichzelf de afgrond in hielp en nu doen ze net alsof ze vreselijk door dit nieuws overvallen waren, alsof ze nog steeds een groot fan waren en alsof het privé hun beste vriendin was.
Ik heb haar verder nooit vergeleken met Miep Doorzee, want ooit was ze wel een grote ster. Jouw idee dat ik dommig zou zijn omdat ik dat ontken klopt dus niet. Jij kijkt hierbij echter vooral naar het verleden en ik naar het heden en daarin was ze geen grote ster meer maar een vergeten ster.
Verder vind ik het ook raar dat je schrijft dat ieder leven waardevol is, maar blijkbaar moet er over een vergeten ster als Whitney extra gerouwd worden dan over de buurman die overleden is. Sorry hoor, maar dat vind ik dus tegenstrijdig. Als beide levens even waardevol zijn hoeft zo'n extra show (wat zo komt het op mij over) rond het overlijden van Whitney dus niet.
(en je laatste opmerking over Britney: pfft, je ziet jezelf als zo verbaal sterk, dus come on met die dooddoener zet je jezelf volkomen voor gek).
donderdag 16 februari 2012 om 16:23
quote:iris1969 schreef op 16 februari 2012 @ 14:59:
En wat betreft Whitney: ik weet dat ze ooit een groot talent bezat en dat ze zeer veel bereikt heeft in haar vakgebied, maar die tijd lag ver achter haar en nu was ze allang geen grote ster meer, maar een vergeten ster. Ik vind het gerouw en gesnotter over haar door andere sterren (zoals bijv. ook door onze BN-ers) dan ook een schijnvertoning.
Men was muziektechnisch allang niet meer met haar bezig en bovendien wist iedereen hoe ze zichzelf de afgrond in hielp en nu doen ze net alsof ze vreselijk door dit nieuws overvallen waren, alsof ze nog steeds een groot fan waren en alsof het privé hun beste vriendin was.
Ik weet niet wie je met "men" bedoelt, maar...
Misschien hebben die andere sterren (én een aantal van onze Nederlandse sterretjes) haar echt gekend en misschien gingen ze nog steeds met haar om?
Ze rouwen om het tragisch heengaan van een collega en (in sommige gevallen of misschien veel) een vriendin.
Dat kan je allemaal niet zo zwart/wit bekijken.
Daar komt nog bij dat je het (gehele) leven van een overledene herdenkt, niet slechts de laatste jaren...
En wat betreft Whitney: ik weet dat ze ooit een groot talent bezat en dat ze zeer veel bereikt heeft in haar vakgebied, maar die tijd lag ver achter haar en nu was ze allang geen grote ster meer, maar een vergeten ster. Ik vind het gerouw en gesnotter over haar door andere sterren (zoals bijv. ook door onze BN-ers) dan ook een schijnvertoning.
Men was muziektechnisch allang niet meer met haar bezig en bovendien wist iedereen hoe ze zichzelf de afgrond in hielp en nu doen ze net alsof ze vreselijk door dit nieuws overvallen waren, alsof ze nog steeds een groot fan waren en alsof het privé hun beste vriendin was.
Ik weet niet wie je met "men" bedoelt, maar...
Misschien hebben die andere sterren (én een aantal van onze Nederlandse sterretjes) haar echt gekend en misschien gingen ze nog steeds met haar om?
Ze rouwen om het tragisch heengaan van een collega en (in sommige gevallen of misschien veel) een vriendin.
Dat kan je allemaal niet zo zwart/wit bekijken.
Daar komt nog bij dat je het (gehele) leven van een overledene herdenkt, niet slechts de laatste jaren...
donderdag 16 februari 2012 om 16:33
Ik geloof er niets van. Naar mijn mening is het een uitgelezen kans van de sterren om zichzelf in beeld te plaatsen én tegelijkertijf betrokken en empatisch over te komen. Een hypocriete schijnvertoning vind ik het.
En ze mogen wat mij betreft een vergeten ster best herdenken hoor, want ze had ooit een belangrijke plaats in de Showbizzwereld, maar laat die krokodillentranen dan lekker thuis.
En ze mogen wat mij betreft een vergeten ster best herdenken hoor, want ze had ooit een belangrijke plaats in de Showbizzwereld, maar laat die krokodillentranen dan lekker thuis.
donderdag 16 februari 2012 om 16:58
quote:iris1969 schreef op 16 februari 2012 @ 14:59:
Bovendien vind ik het een hype en ik vind ook dat mensen die dit zo openlijk doen zichzelf als gevoeliger en empatischer neerzetten dan mensen die dat niet doen en tenslotte vind ik het dweepziek en nogal kinderlijk overkomen, zeker ten opzichte van een idool (het hele concept idool vind ik trouwens al bespottelijk bij volwassen mensen).De week na de dood van een beroemdheid is per definitie een hype (na de begrafenis is de nieuwswaarde doorgaans nihil).
Bovendien vind ik het een hype en ik vind ook dat mensen die dit zo openlijk doen zichzelf als gevoeliger en empatischer neerzetten dan mensen die dat niet doen en tenslotte vind ik het dweepziek en nogal kinderlijk overkomen, zeker ten opzichte van een idool (het hele concept idool vind ik trouwens al bespottelijk bij volwassen mensen).De week na de dood van een beroemdheid is per definitie een hype (na de begrafenis is de nieuwswaarde doorgaans nihil).
donderdag 16 februari 2012 om 17:04
quote:saeva schreef op 16 februari 2012 @ 16:58:
[...]
De week na de dood van een beroemdheid is per definitie een hype (na de begrafenis is de nieuwswaarde doorgaans nihil).
Precies, daarom vind ik het ook zo fake en ben ik blij als het weer voorbij is en die ster weer net zo vergeten is als daarvoor allang het geval was.
Het zijn in mijn ogen opgeklopte emoties (vaak door de media) die mensen nu blind volgen, omdat het nu "in de mode is" om zo massaal te rouwen om mensen die je niet kent.
[...]
De week na de dood van een beroemdheid is per definitie een hype (na de begrafenis is de nieuwswaarde doorgaans nihil).
Precies, daarom vind ik het ook zo fake en ben ik blij als het weer voorbij is en die ster weer net zo vergeten is als daarvoor allang het geval was.
Het zijn in mijn ogen opgeklopte emoties (vaak door de media) die mensen nu blind volgen, omdat het nu "in de mode is" om zo massaal te rouwen om mensen die je niet kent.
donderdag 16 februari 2012 om 17:08
Weet je, MJ, WH en Elvis zijn verweven met mijn jeugdherinneringen. De muziek was altijd op de achtergrond. (ik kwam er op m'n 8e pas achter dat Elvis "niet meer bestond"). De liedjes brengen warme herinneringen naar boven.
Het zat eraan te komen. Maar met de dood van de ster veranderd er ook wat, je jeugd verschuift als het ware. Het is spijtig. Niet zo zeer om de gevallen ster, maar om de ster die ze eens was. De warmte, haar en onze jeugd.
Die door een universele taal verweven waren: muziek.
En in dit geval de muziek van Whitney Houston.
Het zat eraan te komen. Maar met de dood van de ster veranderd er ook wat, je jeugd verschuift als het ware. Het is spijtig. Niet zo zeer om de gevallen ster, maar om de ster die ze eens was. De warmte, haar en onze jeugd.
Die door een universele taal verweven waren: muziek.
En in dit geval de muziek van Whitney Houston.
donderdag 16 februari 2012 om 17:16
La Houston ís-wás niet de beste zangeres van de wereld, dat is een perceptie. Ik vond haar vroeger in de jaren 80 toen ik nog jong en onbedorven was natuurlijk zoals het alle zoete meisjes betrof destijds fabeltastish en geweldig. Mijn ouders bejubelde de brave posters van whitney boven mijn bed en waren allang blij dat er geen black sabbat of gene simmons hing. How ever ging het na Bobby Brown in rap tempo down hill, en tja, haar dood was in die hoedanigheid geen verrassing. Ik heb haar nog wel eventjes gevolgd als ze toevallig voorbij kwam bij Oprah ofzo, maar om nou te zeggen dat ik haar dood een verlies vind voor de muziek wereld, dan zeg ik nee. Want wat hoorde we nou nog van haar, behalve dat het slecht ging. Net als met Michael Jackson destijds. Beide vind ik geen gemis. Niet persoonlijk. Wellicht voor vrienden en familie maar níet voor mij.
En verder EENS met Iris! bravo!
En verder EENS met Iris! bravo!
donderdag 16 februari 2012 om 17:16
quote:iris1969 schreef op 16 februari 2012 @ 17:04:
Precies, daarom vind ik het ook zo fake en ben ik blij als het weer voorbij is en die ster weer net zo vergeten is als daarvoor allang het geval was.
Het zijn in mijn ogen opgeklopte emoties (vaak door de media) die mensen nu blind volgen, omdat het nu "in de mode is" om zo massaal te rouwen om mensen die je niet kent.
Dat het een hype is maakt het nog niet fake.
Dat de overledene na de plechtigheden weer vergeten wordt is logisch - diegene is er tenslotte niet meer.
Alleen mensen die haar echt kenden zullen dan nog aan haar denken.
Ik heb geen overdreven rouwenden gezien. De gewone mens reageerde geschrokken en vond het over het algemeen tragisch. De beroemdheden (die haar waarschijnlijk kenden) waren wel emotioneel, maar dat is ook artiesten en kunstenaars eigen denk ik.
Daar komt nog bij dat ze in Amerika sentimenteler zijn dan wij nuchtere Nederlanders.
Precies, daarom vind ik het ook zo fake en ben ik blij als het weer voorbij is en die ster weer net zo vergeten is als daarvoor allang het geval was.
Het zijn in mijn ogen opgeklopte emoties (vaak door de media) die mensen nu blind volgen, omdat het nu "in de mode is" om zo massaal te rouwen om mensen die je niet kent.
Dat het een hype is maakt het nog niet fake.
Dat de overledene na de plechtigheden weer vergeten wordt is logisch - diegene is er tenslotte niet meer.
Alleen mensen die haar echt kenden zullen dan nog aan haar denken.
Ik heb geen overdreven rouwenden gezien. De gewone mens reageerde geschrokken en vond het over het algemeen tragisch. De beroemdheden (die haar waarschijnlijk kenden) waren wel emotioneel, maar dat is ook artiesten en kunstenaars eigen denk ik.
Daar komt nog bij dat ze in Amerika sentimenteler zijn dan wij nuchtere Nederlanders.
donderdag 16 februari 2012 om 17:20
donderdag 16 februari 2012 om 17:38
quote:mariamena schreef op 16 februari 2012 @ 17:16:
La Houston ís-wás niet de beste zangeres van de wereld, dat is een perceptie. Ik vond haar vroeger in de jaren 80 toen ik nog jong en onbedorven was natuurlijk zoals het alle zoete meisjes betrof destijds fabeltastish en geweldig. Mijn ouders bejubelde de brave posters van whitney boven mijn bed en waren allang blij dat er geen black sabbat of gene simmons hing. How ever ging het na Bobby Brown in rap tempo down hill, en tja, haar dood was in die hoedanigheid geen verrassing. Ik heb haar nog wel eventjes gevolgd als ze toevallig voorbij kwam bij Oprah ofzo, maar om nou te zeggen dat ik haar dood een verlies vind voor de muziek wereld, dan zeg ik nee. Want wat hoorde we nou nog van haar, behalve dat het slecht ging. Net als met Michael Jackson destijds. Beide vind ik geen gemis. Niet persoonlijk. Wellicht voor vrienden en familie maar níet voor mij.
En verder EENS met Iris! bravo!
Precies. Ik vond haar nummers echt verschrikkelijk over the top en sentimenteel, maar haar zangbereik was ongekend goed. Dat maakte dat ze een talent was, maar die tijd lag ver achter haar en nu maakte ze slechts nog een verschutting van zichzelf als ze optrad. Erg genant om te zien. Muziektechnisch is ze dus geen gemis en ik ken haar niet, dus persoonlijk vind ik het ook geen gemis.
Dat dwepen met sterren vind ik sowieso zeer onvolwassen, of dat nu met Whitney of met Michael was. Grow up denk ik dan en richt je op je eigen leven.
La Houston ís-wás niet de beste zangeres van de wereld, dat is een perceptie. Ik vond haar vroeger in de jaren 80 toen ik nog jong en onbedorven was natuurlijk zoals het alle zoete meisjes betrof destijds fabeltastish en geweldig. Mijn ouders bejubelde de brave posters van whitney boven mijn bed en waren allang blij dat er geen black sabbat of gene simmons hing. How ever ging het na Bobby Brown in rap tempo down hill, en tja, haar dood was in die hoedanigheid geen verrassing. Ik heb haar nog wel eventjes gevolgd als ze toevallig voorbij kwam bij Oprah ofzo, maar om nou te zeggen dat ik haar dood een verlies vind voor de muziek wereld, dan zeg ik nee. Want wat hoorde we nou nog van haar, behalve dat het slecht ging. Net als met Michael Jackson destijds. Beide vind ik geen gemis. Niet persoonlijk. Wellicht voor vrienden en familie maar níet voor mij.
En verder EENS met Iris! bravo!
Precies. Ik vond haar nummers echt verschrikkelijk over the top en sentimenteel, maar haar zangbereik was ongekend goed. Dat maakte dat ze een talent was, maar die tijd lag ver achter haar en nu maakte ze slechts nog een verschutting van zichzelf als ze optrad. Erg genant om te zien. Muziektechnisch is ze dus geen gemis en ik ken haar niet, dus persoonlijk vind ik het ook geen gemis.
Dat dwepen met sterren vind ik sowieso zeer onvolwassen, of dat nu met Whitney of met Michael was. Grow up denk ik dan en richt je op je eigen leven.
