Actueel
alle pijlers
Paul Washer/Southern Baptists
maandag 15 februari 2010 om 21:36
Het topic "Geen seks voor het huwelijk" is door de angels gesloten, omdat Mrscaricos haar kinderen slaat, en anderen op zou roepen om hetzelfde te doen. Zie het moderator-topic op relaties.
Mrscarios, wil je alsjeblieft nog antwoord geven op mijn vraag of je je aan alle voorschriften uit het Oude Testament houdt?
Mrscarios, wil je alsjeblieft nog antwoord geven op mijn vraag of je je aan alle voorschriften uit het Oude Testament houdt?
dinsdag 30 maart 2010 om 10:49
quote:Christiane04 schreef op 30 maart 2010 @ 10:32:
[...]
Dat lijkt me ook per man afhangen. Er zijn genoeg (christelijke) huwelijken waar de man een nitwit is en de eindbeslissing bij de vrouw zou moeten liggen. Christus als hoofd van de man, de man als hoofd van de vrouw wordt altijd uitgelegd op de manier zoals veel christenen het doen. Dat de man de 'leider' is, de (eind)beslissingen neemt. Zou het niet gewoon 'hoeder', 'beschermer' kunnen betekenen!Ik vind het prima, als jou dat beter in de oren klinkt. Het is voor mij ook geen zaak waar ik over tob hoor . Net zo iets als zwaartekracht, daar houdt toch ook geen mens zich dagelijks mee bezig?
[...]
Dat lijkt me ook per man afhangen. Er zijn genoeg (christelijke) huwelijken waar de man een nitwit is en de eindbeslissing bij de vrouw zou moeten liggen. Christus als hoofd van de man, de man als hoofd van de vrouw wordt altijd uitgelegd op de manier zoals veel christenen het doen. Dat de man de 'leider' is, de (eind)beslissingen neemt. Zou het niet gewoon 'hoeder', 'beschermer' kunnen betekenen!Ik vind het prima, als jou dat beter in de oren klinkt. Het is voor mij ook geen zaak waar ik over tob hoor . Net zo iets als zwaartekracht, daar houdt toch ook geen mens zich dagelijks mee bezig?
dinsdag 30 maart 2010 om 11:33
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 10:47:
[...]
Dan mag wat niet? Ik snap dat je serieus bent hoor
Volgens mij bedoelt Anneke het volgende. Jij schrijft dat "als het er echt om gaat" (je eigen woorden), dat de man dan de eindbeslissing heeft.
Maar bij sommige koppels is het nou eenmaal zo, dat de vrouw beter is in beslissen. Omdat ze beter knopen kan doorhakken, of omdat ze beter overzicht heeft, of omdat ze beter met geld is.
De vraag is dan: "mag" in zo'n situatie de vrouw ook eindbeslissingen gaan nemen, of hoort de man die bevoegdheid te houden ook al is hij er minder geschikt voor?
[...]
Dan mag wat niet? Ik snap dat je serieus bent hoor
Volgens mij bedoelt Anneke het volgende. Jij schrijft dat "als het er echt om gaat" (je eigen woorden), dat de man dan de eindbeslissing heeft.
Maar bij sommige koppels is het nou eenmaal zo, dat de vrouw beter is in beslissen. Omdat ze beter knopen kan doorhakken, of omdat ze beter overzicht heeft, of omdat ze beter met geld is.
De vraag is dan: "mag" in zo'n situatie de vrouw ook eindbeslissingen gaan nemen, of hoort de man die bevoegdheid te houden ook al is hij er minder geschikt voor?
dinsdag 30 maart 2010 om 12:03
Natuurlijke wetmatigheden gaan over natuurkunde, niet over een culturele uitwas. Overigens heb je ook diersoorten waarbij het vrouwtje de onbetwiste baas is. Foutje?
Ik kan er gewoon niks mee, met een boek in de hand sekseverschillen creeren. Ik word er boos van merk ik. In een wereld waar er al zo weinig gelijkheid is tussen man en vrouw ook nog eens in een vrij beschaafd land zo'n verschil ophoesten. Over mijn leven maakt maar één iemand de keuze en dat is geen god of geen man, maar dat ben ik.
Ik kan er gewoon niks mee, met een boek in de hand sekseverschillen creeren. Ik word er boos van merk ik. In een wereld waar er al zo weinig gelijkheid is tussen man en vrouw ook nog eens in een vrij beschaafd land zo'n verschil ophoesten. Over mijn leven maakt maar één iemand de keuze en dat is geen god of geen man, maar dat ben ik.
dinsdag 30 maart 2010 om 12:41
Ach, ik geloof in God als Schepper van alle wetmatigheden, dus of het nu zwaartekracht is of deze ordening, dat maakt mij niet uit. En als er in de dierenwereld het vrouwtje de baas is, word ik daar niet warm of koud van. Wat zou ik daar nou van moeten vinden?
Jammer dat je er boos van wordt (van wat precies wordt je eigenlijk boos; van het dit idee voor sommige mensen prima lijkt te werken?). En prima als jij je eigen keuzes wilt bepalen. Heb jij dan ook bepaald waar je wieg stond, wie je ouders zijn, hoe je er uitziet, hoe intelligent bent, of je gezond bent, of je ernstig ziek zult worden in je leven, of je een ongeluk zult krijgen, of het bedrijf waar je wellicht werkt, mensen (dus ook misschien jou wel) moet ontslaan, of je ooit in elkaar zult worden geslagen, wanneer en hoe je doodgaat? Ik ben serieus; waar zit jouw keuzevrijheid precies in?
Jammer dat je er boos van wordt (van wat precies wordt je eigenlijk boos; van het dit idee voor sommige mensen prima lijkt te werken?). En prima als jij je eigen keuzes wilt bepalen. Heb jij dan ook bepaald waar je wieg stond, wie je ouders zijn, hoe je er uitziet, hoe intelligent bent, of je gezond bent, of je ernstig ziek zult worden in je leven, of je een ongeluk zult krijgen, of het bedrijf waar je wellicht werkt, mensen (dus ook misschien jou wel) moet ontslaan, of je ooit in elkaar zult worden geslagen, wanneer en hoe je doodgaat? Ik ben serieus; waar zit jouw keuzevrijheid precies in?
dinsdag 30 maart 2010 om 12:48
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 12:41:
Ach, ik geloof in God als Schepper van alle wetmatigheden, dus of het nu zwaartekracht is of deze ordening, dat maakt mij niet uit. En als er in de dierenwereld het vrouwtje de baas is, word ik daar niet warm of koud van. Wat zou ik daar nou van moeten vinden?
Jammer dat je er boos van wordt (van wat precies wordt je eigenlijk boos; van het dit idee voor sommige mensen prima lijkt te werken?). En prima als jij je eigen keuzes wilt bepalen. Heb jij dan ook bepaald waar je wieg stond, wie je ouders zijn, hoe je er uitziet, of je ziek zult worden in je leven, of je een ongeluk zult krijgen, of het bedrijf waar je wellicht werkt, mensen (dus ook misschien jou wel) moet ontslaan, of je ooit in elkaar zult worden geslagen, wanneer en hoe je doodgaat? Ik ben serieus; waar zit jouw keuzevrijheid precies in?
Nee, dat heb ik allemaal niet bepaald. Maar mijn keuzevrijheid zit er wel in om nu beslissingen te maken die ik goed vind. Uiteraard binnen de grenzen van de samenleving, iets waar iedereen zich aan moet houden, dus dat kun je wel allemaal wegstrepen. En ik zal als het kan bepalen wanneer ik dood ga en aangezien ik redelijk kick op gevaarlijke dingen heb ik al wat ongelukken gehad. Dat hoort erbij.
Maar als jij denkt dat je geloof een vrije keuze is heb je het erg mis. Als je in India was geboren was je Hindoe en was dát het enige ware geloof.
Van mij mag je, maar als je dat in z'n algemeenheid doortrekt vind ik dat knap stom. "Ik ben minder goed in staat beslissingen te nemen" is iets héél anders dan "Vrouwen zijn minder goed in staat beslissingen te nemen." In het eerste geval vind ik het best, in het tweede geval bepaal jij dat voor mij en ál mijn seksegenoten in een wereld waar vreselijk veel vrouwen worden onderdrukt en vrouwen constant moeten vechten voor gelijke rechten.
Ach, ik geloof in God als Schepper van alle wetmatigheden, dus of het nu zwaartekracht is of deze ordening, dat maakt mij niet uit. En als er in de dierenwereld het vrouwtje de baas is, word ik daar niet warm of koud van. Wat zou ik daar nou van moeten vinden?
Jammer dat je er boos van wordt (van wat precies wordt je eigenlijk boos; van het dit idee voor sommige mensen prima lijkt te werken?). En prima als jij je eigen keuzes wilt bepalen. Heb jij dan ook bepaald waar je wieg stond, wie je ouders zijn, hoe je er uitziet, of je ziek zult worden in je leven, of je een ongeluk zult krijgen, of het bedrijf waar je wellicht werkt, mensen (dus ook misschien jou wel) moet ontslaan, of je ooit in elkaar zult worden geslagen, wanneer en hoe je doodgaat? Ik ben serieus; waar zit jouw keuzevrijheid precies in?
Nee, dat heb ik allemaal niet bepaald. Maar mijn keuzevrijheid zit er wel in om nu beslissingen te maken die ik goed vind. Uiteraard binnen de grenzen van de samenleving, iets waar iedereen zich aan moet houden, dus dat kun je wel allemaal wegstrepen. En ik zal als het kan bepalen wanneer ik dood ga en aangezien ik redelijk kick op gevaarlijke dingen heb ik al wat ongelukken gehad. Dat hoort erbij.
Maar als jij denkt dat je geloof een vrije keuze is heb je het erg mis. Als je in India was geboren was je Hindoe en was dát het enige ware geloof.
Van mij mag je, maar als je dat in z'n algemeenheid doortrekt vind ik dat knap stom. "Ik ben minder goed in staat beslissingen te nemen" is iets héél anders dan "Vrouwen zijn minder goed in staat beslissingen te nemen." In het eerste geval vind ik het best, in het tweede geval bepaal jij dat voor mij en ál mijn seksegenoten in een wereld waar vreselijk veel vrouwen worden onderdrukt en vrouwen constant moeten vechten voor gelijke rechten.
dinsdag 30 maart 2010 om 12:53
quote:Snormel schreef op 30 maart 2010 @ 11:33:
[...]
Maar bij sommige koppels is het nou eenmaal zo, dat de vrouw beter is in beslissen. Omdat ze beter knopen kan doorhakken, of omdat ze beter overzicht heeft, of omdat ze beter met geld is.
De vraag is dan: "mag" in zo'n situatie de vrouw ook eindbeslissingen gaan nemen, of hoort de man die bevoegdheid te houden ook al is hij er minder geschikt voor?
Ja, dan blijft die bevoegdheid inderdaad bij de man. Minder geschikt zegt me in dit opzicht niet zoveel. Dat zal dan moeten blijken, hoe slecht een beslissing uiteindelijk uitvalt.
"Jullie" mogen het best heel raar/slecht vinden dat er nog vrouwen blijken rond te lopen die zo'n ordening onderschrijven. Maar even bij het begin beginnen; ik vertrouw sowieso al op een Opperwezen voor alles wat er in mijn leven gebeurt. En zo'n bijbelse ordening is maar één facetje in mijn leven. No big deal dus (voor "jullie" misschien wel, dat kan ik me best indenken).
[...]
Maar bij sommige koppels is het nou eenmaal zo, dat de vrouw beter is in beslissen. Omdat ze beter knopen kan doorhakken, of omdat ze beter overzicht heeft, of omdat ze beter met geld is.
De vraag is dan: "mag" in zo'n situatie de vrouw ook eindbeslissingen gaan nemen, of hoort de man die bevoegdheid te houden ook al is hij er minder geschikt voor?
Ja, dan blijft die bevoegdheid inderdaad bij de man. Minder geschikt zegt me in dit opzicht niet zoveel. Dat zal dan moeten blijken, hoe slecht een beslissing uiteindelijk uitvalt.
"Jullie" mogen het best heel raar/slecht vinden dat er nog vrouwen blijken rond te lopen die zo'n ordening onderschrijven. Maar even bij het begin beginnen; ik vertrouw sowieso al op een Opperwezen voor alles wat er in mijn leven gebeurt. En zo'n bijbelse ordening is maar één facetje in mijn leven. No big deal dus (voor "jullie" misschien wel, dat kan ik me best indenken).
dinsdag 30 maart 2010 om 12:58
quote:Digitalis schreef op 30 maart 2010 @ 12:48:
[...]
Nee, dat heb ik allemaal niet bepaald. Maar mijn keuzevrijheid zit er wel in om nu beslissingen te maken die ik goed vind. Uiteraard binnen de grenzen van de samenleving, iets waar iedereen zich aan moet houden, dus dat kun je wel allemaal wegstrepen. En ik zal als het kan bepalen wanneer ik dood ga en aangezien ik redelijk kick op gevaarlijke dingen heb ik al wat ongelukken gehad. Dat hoort erbij.
Maar als jij denkt dat je geloof een vrije keuze is heb je het erg mis. Als je in India was geboren was je Hindoe en was dát het enige ware geloof.
Van mij mag je, maar als je dat in z'n algemeenheid doortrekt vind ik dat knap stom. "Ik ben minder goed in staat beslissingen te nemen" is iets héél anders dan "Vrouwen zijn minder goed in staat beslissingen te nemen." In het eerste geval vind ik het best, in het tweede geval bepaal jij dat voor mij en ál mijn seksegenoten in een wereld waar vreselijk veel vrouwen worden onderdrukt en vrouwen constant moeten vechten voor gelijke rechten.
O zeker, als ik ergens anders was geboren, had ik vast iets anders geloofd. Dat ben ik helemaal met je eens. Geloof is zeker geen vrije keuze. Ik geloof dat God roept tot geloof, en niet dat het een stap van de mens is.
En volgens mij trek ik het juist niet door. Deze ordening is bedoeld voor een huwelijkssituatie, niet daarbuiten. Alleen binnen een (christelijk) huwelijk, waarin de man Christus navolgt, kun je je ten volle aan zo'n ordening/wetmatigheid houden. En ik heb volgens mij ook niet gezegd dat ik slechter in staat ben om beslissingen te nemen, alleen dat de beslissingsbevoegheid uiteindelijk wel bij mijn man ligt. En het is alleen maar erg dat veel vrouwen overal ter wereld worden onderdrukt en als gebruiksvoorwerpen worden gezien .
[...]
Nee, dat heb ik allemaal niet bepaald. Maar mijn keuzevrijheid zit er wel in om nu beslissingen te maken die ik goed vind. Uiteraard binnen de grenzen van de samenleving, iets waar iedereen zich aan moet houden, dus dat kun je wel allemaal wegstrepen. En ik zal als het kan bepalen wanneer ik dood ga en aangezien ik redelijk kick op gevaarlijke dingen heb ik al wat ongelukken gehad. Dat hoort erbij.
Maar als jij denkt dat je geloof een vrije keuze is heb je het erg mis. Als je in India was geboren was je Hindoe en was dát het enige ware geloof.
Van mij mag je, maar als je dat in z'n algemeenheid doortrekt vind ik dat knap stom. "Ik ben minder goed in staat beslissingen te nemen" is iets héél anders dan "Vrouwen zijn minder goed in staat beslissingen te nemen." In het eerste geval vind ik het best, in het tweede geval bepaal jij dat voor mij en ál mijn seksegenoten in een wereld waar vreselijk veel vrouwen worden onderdrukt en vrouwen constant moeten vechten voor gelijke rechten.
O zeker, als ik ergens anders was geboren, had ik vast iets anders geloofd. Dat ben ik helemaal met je eens. Geloof is zeker geen vrije keuze. Ik geloof dat God roept tot geloof, en niet dat het een stap van de mens is.
En volgens mij trek ik het juist niet door. Deze ordening is bedoeld voor een huwelijkssituatie, niet daarbuiten. Alleen binnen een (christelijk) huwelijk, waarin de man Christus navolgt, kun je je ten volle aan zo'n ordening/wetmatigheid houden. En ik heb volgens mij ook niet gezegd dat ik slechter in staat ben om beslissingen te nemen, alleen dat de beslissingsbevoegheid uiteindelijk wel bij mijn man ligt. En het is alleen maar erg dat veel vrouwen overal ter wereld worden onderdrukt en als gebruiksvoorwerpen worden gezien .
dinsdag 30 maart 2010 om 13:08
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 12:53:
[...]
Ja, dan blijft die bevoegdheid inderdaad bij de man. Minder geschikt zegt me in dit opzicht niet zoveel. Dat zal dan moeten blijken, hoe slecht een beslissing uiteindelijk uitvalt.
Mirjam, jij kunt dat voor jullie situatie vinden, omdat jouw man (neem ik aan) verstandig en rationeel is. "Minder geschikt" heeft dan voor jou weinig betekenis. En je kunt het je permitteren af te wachten hoe een beslissing uitvalt.
Vrouwen die (bijvoorbeeld) een verslaafde man hebben, kunnen dat niet. Die moeten het heft in eigen hand nemen, wil ze nog zichzelf en de kinderen eten kunnen geven, om maar wat te noemen. En dat brengt me bij het volgende:
"Jullie" mogen het best heel raar/slecht vinden dat er nog vrouwen blijken rond te lopen die zo'n ordening onderschrijven.
Voor julliezelf mag je dat helemaal zelf weten. Maar christenen die politiek bedrijven, willen dat soort dingen ook wel eens opleggen aan anderen. Het is bijvoorbeeld hier in NL pas sinds enkele decennia dat een getrouwde vrouw zelf handtekeningen mag zetten. Voorheen was ze handelingsonbekwaam, met als achterliggende reden precies wat jij nu schrijft.
Dat is geen fantasie of overdreven angst, dat is gewone realiteit. Het stond in ons eigen wetboek.
En daar ligt het probleem. Als jullie dat voor jezelf kiezen, prima. Maar het mag nooit zo zijn dat ándere vrouwen óngewenst ook handelingsonbekwaam worden verklaard met een beroep op de takenscheiding tussen man en vrouw.
Dat moeten mensen gewoon onderling uitmaken. Ik ben gelovig, maar zal van zijn lang zal zijn leven niet mijn beslisrecht ondergeschikt maken aan dat van mijn man.
Edit: en dat is wat veel vrouwen zo tegen de borst stuit: de angst dat die situatie van 1960 weer terugkomt. Dat vrouwen bij wet ongeschikt worden verklaard voor het nemen van beslissingen. Het zou helpen als jij, en anderen die hun leven zo bijbels inrichten. expliciet verklaren dat ze geen enkele wens hebben om dat in de wet op te nemen. Maar partijen als de SGP willen dat nou juist wél.
[...]
Ja, dan blijft die bevoegdheid inderdaad bij de man. Minder geschikt zegt me in dit opzicht niet zoveel. Dat zal dan moeten blijken, hoe slecht een beslissing uiteindelijk uitvalt.
Mirjam, jij kunt dat voor jullie situatie vinden, omdat jouw man (neem ik aan) verstandig en rationeel is. "Minder geschikt" heeft dan voor jou weinig betekenis. En je kunt het je permitteren af te wachten hoe een beslissing uitvalt.
Vrouwen die (bijvoorbeeld) een verslaafde man hebben, kunnen dat niet. Die moeten het heft in eigen hand nemen, wil ze nog zichzelf en de kinderen eten kunnen geven, om maar wat te noemen. En dat brengt me bij het volgende:
"Jullie" mogen het best heel raar/slecht vinden dat er nog vrouwen blijken rond te lopen die zo'n ordening onderschrijven.
Voor julliezelf mag je dat helemaal zelf weten. Maar christenen die politiek bedrijven, willen dat soort dingen ook wel eens opleggen aan anderen. Het is bijvoorbeeld hier in NL pas sinds enkele decennia dat een getrouwde vrouw zelf handtekeningen mag zetten. Voorheen was ze handelingsonbekwaam, met als achterliggende reden precies wat jij nu schrijft.
Dat is geen fantasie of overdreven angst, dat is gewone realiteit. Het stond in ons eigen wetboek.
En daar ligt het probleem. Als jullie dat voor jezelf kiezen, prima. Maar het mag nooit zo zijn dat ándere vrouwen óngewenst ook handelingsonbekwaam worden verklaard met een beroep op de takenscheiding tussen man en vrouw.
Dat moeten mensen gewoon onderling uitmaken. Ik ben gelovig, maar zal van zijn lang zal zijn leven niet mijn beslisrecht ondergeschikt maken aan dat van mijn man.
Edit: en dat is wat veel vrouwen zo tegen de borst stuit: de angst dat die situatie van 1960 weer terugkomt. Dat vrouwen bij wet ongeschikt worden verklaard voor het nemen van beslissingen. Het zou helpen als jij, en anderen die hun leven zo bijbels inrichten. expliciet verklaren dat ze geen enkele wens hebben om dat in de wet op te nemen. Maar partijen als de SGP willen dat nou juist wél.
dinsdag 30 maart 2010 om 13:23
Als de man in het huwelijk beslissingsbevoegd is, betekent dat dus dat jij als vrouw niet beslissingsbevoegd bent. Dus jij mag geen beslissingen nemen over wat voor zaken dan ook? Of zitten daar nog gradaties in? En hoe bepaal je dan die evt gradaties?
En werkt het dus dan in de praktijk zo dat je man toestemming moet geven? (aangezien jij zelf niet beslissingsbevoegd bent?).
Sorry, snap er niks van. Deze wereld staat écht zo enorm ver af van hoe ik leef en ben opgevoed.
En werkt het dus dan in de praktijk zo dat je man toestemming moet geven? (aangezien jij zelf niet beslissingsbevoegd bent?).
Sorry, snap er niks van. Deze wereld staat écht zo enorm ver af van hoe ik leef en ben opgevoed.
dinsdag 30 maart 2010 om 14:43
Snormel, ik weet dat het verhaal van de man aan het hoofd van het gezin op allerlei manieren is misbruikt. En denk je echt dat er onder de samenleving de angst heerst dat het christendom op zo'n manier de dienst zal uitmaken in de politiek, dat allerlei wantoestanden op het gebied van vrouwenrecht weer terugkomen? Volgens mij is dat geen reële toekomstverwachting. Mensen uit de christelijke hoek die dit aan hun medeburgers willen opleggen, zijn zwaar in de minderheid en zullen dat in het huidige seculiere klimaat ook altijd blijven. Er is wel nog een andere religie die het niet zo op vrouwenrechten heeft volgens mij, en die juist wel in opkomst is, de islam inderdaad.
Liv, het gaat er om dat ik me uiteindelijk onderschik aan mijn man. En in de praktijk komt het dus vrijwel niet voor dat hij tegen mijn zin een knoop doorhakt. Niet omdat ik toch tegen hem ageer, maar gewoon omdat we in de praktijk veel overleggen. Nogmaals; ik lééf wel vanuit de gedachte dat mijn man leidend is, maar in de praktijk ben ik de regeltante en vindt hij het alleen maar makkelijk dat ik veel dingetjes (simpele alledaagse dingen) zelf beslis. Dit werkt voor ons en volgens mij verschilt onze relatie helemaal niet zoveel van die van andere mensen, inclusief niet-gelovigen. Maar ook nogmaals; waarom vinden jullie het allemaal zo boeiend om stil te staan bij één aspect van mijn kennelijke overtuiging?
En Digitalis, als ik in die landen had gewoond en ik was christen geweest, dan zou ik niet zomaar van mijn geloof vallen omdat het in die landen (van India wist ik het niet overigens) niet makkelijk (understatement) is om je christen-zijn uit te leven. Christen zijn is niet iets goedkoops en makkelijks wat je maar van de hand doet als het te gevaarlijk wordt. Ik ben gelukkig dat ik christen mag zijn in een vrij land, dat wel.
Liv, het gaat er om dat ik me uiteindelijk onderschik aan mijn man. En in de praktijk komt het dus vrijwel niet voor dat hij tegen mijn zin een knoop doorhakt. Niet omdat ik toch tegen hem ageer, maar gewoon omdat we in de praktijk veel overleggen. Nogmaals; ik lééf wel vanuit de gedachte dat mijn man leidend is, maar in de praktijk ben ik de regeltante en vindt hij het alleen maar makkelijk dat ik veel dingetjes (simpele alledaagse dingen) zelf beslis. Dit werkt voor ons en volgens mij verschilt onze relatie helemaal niet zoveel van die van andere mensen, inclusief niet-gelovigen. Maar ook nogmaals; waarom vinden jullie het allemaal zo boeiend om stil te staan bij één aspect van mijn kennelijke overtuiging?
En Digitalis, als ik in die landen had gewoond en ik was christen geweest, dan zou ik niet zomaar van mijn geloof vallen omdat het in die landen (van India wist ik het niet overigens) niet makkelijk (understatement) is om je christen-zijn uit te leven. Christen zijn is niet iets goedkoops en makkelijks wat je maar van de hand doet als het te gevaarlijk wordt. Ik ben gelukkig dat ik christen mag zijn in een vrij land, dat wel.
dinsdag 30 maart 2010 om 14:55
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 14:43:
Snormel, ik weet dat het verhaal van de man aan het hoofd van het gezin op allerlei manieren is misbruikt. En denk je echt dat er onder de samenleving de angst heerst dat het christendom op zo'n manier de dienst zal uitmaken in de politiek, dat allerlei wantoestanden op het gebied van vrouwenrecht weer terugkomen? Volgens mij is dat geen reële toekomstverwachting.
Mirjam, waarom noem je het "misbruik" dat tot in de jaren 80 in de wet stond dat de man besliste waar een echtpaar zou wonen? Is dat een wantoestand?
Klopt het dat je dat voor je privéleven prima vindt, maar als het in de wet staat is dat misbruik en wantoestanden? Dan ben ik het met je eens.
Het is nog geen 30 jaar geleden dat dat afgeschaft is. Waarom is het zo irreëel dat dat terug zou kunnen komen?
Omdat de SGP en de moslims nu een minderheid hebben? Is het alleen maar een kwestie van getallen?
De SGP heeft in sommige gemeenten een grote vertegenwoordiging in de gemeenteraad. Hoe gaan ze daar om met het kiezen van schoolhoofden bijvoorbeeld? Liever geen vrouwen?
Jij beschouwt het als een privékwestie en vindt het gek als andere mensen daar zo'n punt van maken, en je vindt het heel onwaarschijnlijk dat dat ooit politiek relevant zal worden. Ik probeer je juist duidelijk te maken dat het wél politiek relevant is.
Het zou zoveel schelen als orthodoxe christenen en moslims zouden zeggen "Wij beschouwen dit als een prive-aangelegenheid van echtparen, en zullen dat nooit tot politiek verheffen", maar dat doen orthodoxe christenen en moslims juist niet. Die grijpen elke mogelijkheid aan om het wél tot politiek te verheffen.
En daarom spreek ik jou (en moslims als het zo uitkomt, maar jij bent geen moslim) daarop aan.
Snormel, ik weet dat het verhaal van de man aan het hoofd van het gezin op allerlei manieren is misbruikt. En denk je echt dat er onder de samenleving de angst heerst dat het christendom op zo'n manier de dienst zal uitmaken in de politiek, dat allerlei wantoestanden op het gebied van vrouwenrecht weer terugkomen? Volgens mij is dat geen reële toekomstverwachting.
Mirjam, waarom noem je het "misbruik" dat tot in de jaren 80 in de wet stond dat de man besliste waar een echtpaar zou wonen? Is dat een wantoestand?
Klopt het dat je dat voor je privéleven prima vindt, maar als het in de wet staat is dat misbruik en wantoestanden? Dan ben ik het met je eens.
Het is nog geen 30 jaar geleden dat dat afgeschaft is. Waarom is het zo irreëel dat dat terug zou kunnen komen?
Omdat de SGP en de moslims nu een minderheid hebben? Is het alleen maar een kwestie van getallen?
De SGP heeft in sommige gemeenten een grote vertegenwoordiging in de gemeenteraad. Hoe gaan ze daar om met het kiezen van schoolhoofden bijvoorbeeld? Liever geen vrouwen?
Jij beschouwt het als een privékwestie en vindt het gek als andere mensen daar zo'n punt van maken, en je vindt het heel onwaarschijnlijk dat dat ooit politiek relevant zal worden. Ik probeer je juist duidelijk te maken dat het wél politiek relevant is.
Het zou zoveel schelen als orthodoxe christenen en moslims zouden zeggen "Wij beschouwen dit als een prive-aangelegenheid van echtparen, en zullen dat nooit tot politiek verheffen", maar dat doen orthodoxe christenen en moslims juist niet. Die grijpen elke mogelijkheid aan om het wél tot politiek te verheffen.
En daarom spreek ik jou (en moslims als het zo uitkomt, maar jij bent geen moslim) daarop aan.
dinsdag 30 maart 2010 om 15:18
Als God het zo bedoeld heeft dat de man altijd beslissingsbevoegd is in het huwelijk, is er bij mij iets mis gegaan....
Als ik alles aan mijn man zou overlaten zouden we:
- Nooit op vakantie gaan
-Nooit nieuwe kleren hebben
- Nooit nieuwe dingen eten
- Zou mijn kind nog steeds niet op de nso zitten, op balletles, op zwemles, een leuk verjaardagsfeestje etc....
Gewoon omdat mijn man op beslissingsgebied van het zwakkere geslacht is.
Moet ik nu op zoek naar een nieuwe man of moet ik ons gezin gewoon maar ingraven?
Als ik alles aan mijn man zou overlaten zouden we:
- Nooit op vakantie gaan
-Nooit nieuwe kleren hebben
- Nooit nieuwe dingen eten
- Zou mijn kind nog steeds niet op de nso zitten, op balletles, op zwemles, een leuk verjaardagsfeestje etc....
Gewoon omdat mijn man op beslissingsgebied van het zwakkere geslacht is.
Moet ik nu op zoek naar een nieuwe man of moet ik ons gezin gewoon maar ingraven?
dinsdag 30 maart 2010 om 15:29
dinsdag 30 maart 2010 om 17:35
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 12:58:
[...]
O zeker, als ik ergens anders was geboren, had ik vast iets anders geloofd. Dat ben ik helemaal met je eens. Geloof is zeker geen vrije keuze. Ik geloof dat God roept tot geloof, en niet dat het een stap van de mens is.
.Dit had ik toch al geschreven?
[...]
O zeker, als ik ergens anders was geboren, had ik vast iets anders geloofd. Dat ben ik helemaal met je eens. Geloof is zeker geen vrije keuze. Ik geloof dat God roept tot geloof, en niet dat het een stap van de mens is.
.Dit had ik toch al geschreven?
dinsdag 30 maart 2010 om 17:41
dinsdag 30 maart 2010 om 19:39
quote:Mirjam762 schreef op 30 maart 2010 @ 14:43:
Liv, het gaat er om dat ik me uiteindelijk onderschik aan mijn man. En in de praktijk komt het dus vrijwel niet voor dat hij tegen mijn zin een knoop doorhakt. Niet omdat ik toch tegen hem ageer, maar gewoon omdat we in de praktijk veel overleggen. Nogmaals; ik lééf wel vanuit de gedachte dat mijn man leidend is, maar in de praktijk ben ik de regeltante en vindt hij het alleen maar makkelijk dat ik veel dingetjes (simpele alledaagse dingen) zelf beslis. Dit werkt voor ons en volgens mij verschilt onze relatie helemaal niet zoveel van die van andere mensen, inclusief niet-gelovigen. Maar ook nogmaals; waarom vinden jullie het allemaal zo boeiend om stil te staan bij één aspect van mijn kennelijke overtuiging?
Omdat het nogal een aspect is wat niet bepaald van deze tijd meer is. En ik me met geen mogelijkheid kan voorstellen waarom een vrouw een leider nodig heeft. Waarom wil je een leidend persoon in je leven? Waarom zou je dat uberhaupt willen? Ben je zo onzeker dan?
Liv, het gaat er om dat ik me uiteindelijk onderschik aan mijn man. En in de praktijk komt het dus vrijwel niet voor dat hij tegen mijn zin een knoop doorhakt. Niet omdat ik toch tegen hem ageer, maar gewoon omdat we in de praktijk veel overleggen. Nogmaals; ik lééf wel vanuit de gedachte dat mijn man leidend is, maar in de praktijk ben ik de regeltante en vindt hij het alleen maar makkelijk dat ik veel dingetjes (simpele alledaagse dingen) zelf beslis. Dit werkt voor ons en volgens mij verschilt onze relatie helemaal niet zoveel van die van andere mensen, inclusief niet-gelovigen. Maar ook nogmaals; waarom vinden jullie het allemaal zo boeiend om stil te staan bij één aspect van mijn kennelijke overtuiging?
Omdat het nogal een aspect is wat niet bepaald van deze tijd meer is. En ik me met geen mogelijkheid kan voorstellen waarom een vrouw een leider nodig heeft. Waarom wil je een leidend persoon in je leven? Waarom zou je dat uberhaupt willen? Ben je zo onzeker dan?
