Actueel
alle pijlers
raad voor de kinderbescherming?
vrijdag 10 augustus 2007 om 22:12
Ik begrijp de wereld die raad voor de kinderbescherming helemaal niet meer. Een goede vriendin van mij met een lief kind (5) wordt al jaren op het matje van de rechter geroepen vanwege de biologische vader die door middel van gemene dwangmiddelen en leugens zijn kind wil zien. Ok, alleen wilde mijn vriendin dat ook toen kind een baby was maar kwam de vader de afspraken niet na of kwam niet opdagen. Ze leefden apart al tijdens de zwangerschap en hij eistte een abortus etc. De vader had vaak negatieve heftige theatrale uitingen. Dus vriendin zei op een gegeven moment, '"nu is het genoeg je hebt je kans gehad en ik heb gemerkt dat dit niet gezond is"Maar nu MOET ze ingaan op een omgangsregeling, anders volgt er OTS! En ze is zo'n geweldige moeder...
zaterdag 18 augustus 2007 om 10:37
ik wil wel benadrukken dat ik het heb over vetes tussen ouders en niet over vaders (moeders) die niets meer met hun kinderen te maken willen hebben. en idd over de vaders (moeders) die dan na een paar jaar denken dat ze hun kind kunnen claimen, dat vind ik echt belachelijk hoor. en ik vind echt in sommige extreme situaties dat een kind beter af is zonder één ouder. helaas staat het in de wet anders.
zelf heb ik een zoontje en ik woon samen met mijn vriend die ook de vader is. maar: respect voor elke alleenstaande ouder hoor! it's a tough job!
zelf heb ik een zoontje en ik woon samen met mijn vriend die ook de vader is. maar: respect voor elke alleenstaande ouder hoor! it's a tough job!
zaterdag 18 augustus 2007 om 10:54
Sam, dan nog heeft de ouder waar de kids fulltime bij wonen niet het recht om de vader slecht af te schilderen bij de kids. Die kinderen beslissen zelf wel als ze oud genoeg zijn.
En dat zal zuur zijn en pijn doen, vooral als die kinderen besluiten dat ze wél contact willen met pa na al die jaren. Dat is dan zo.
En dat zal zuur zijn en pijn doen, vooral als die kinderen besluiten dat ze wél contact willen met pa na al die jaren. Dat is dan zo.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 18 augustus 2007 om 11:15
Dat wil ik graag even recht zetten. Toen de vader van mijn kind en ik uit elkaar gingen, heeft hij in eerste instantie alle afspraken die we gemaakt hadden over de zorg voor onze, toen nog geen 1 jaar oude, dochter, gebroken als het hem beter uitkwam zijn eigen ding te doen. Je hebt geen idee wat een energie en moeite ik er in heb moeten stoppen om de dingen wel goed te laten verlopen en hem het belang in te laten zien van goede afspraken en eerlijkheid. Daar zijn zelfs, op mijn initiatief, mediators aan te pas gekomen. Nu gaat het goed, maar dit is zeer zeker niet vanzelf gegaan.
Dat ik in de jeugdzorg werk betekent nog niet dat ik niet weet waar ik het over heb.
Overigens begrijp ik jou heel goed, ook je verdriet over het verdriet van je kinderen. Je wilt ze zoiets liever besparen. Alleen vind ik een vader die geen enkele moeite voor zijn kinderen wil doen, wel een andere situatie dan een vader die blijkbaar al jarenlang strijd voor een bezoekregeling met zijn kind.
Hoe erg ik het ook vind voor jou kinderen dat ze met dit verdriet moeten leven, ik denk dat ze ook veel verdriet zouden hebben gehad, als je de vader zelf weg had gehouden, Ze zouden dan hun vader hebben gemist. In deze situatie hebben ze dan nog het voordeel dat ze hun moeder onvoorwaardelijk aan hun kant hebben gehad. Ze hoeven er niet achter te komen dat zij een belangrijke rol heeft gespeeld in de afwezigheid van vader. Dan zouden ze ook nog een keer teleurgesteld zijn geweest in hun moeder, hadden ze zich daardoor ook nog eens in de steek gelaten gevoeld. Daarom vind ik dat jij, hoe moeilijk dit voor jou en je kinderen ook is geweest, de juiste beslissing hebt genomen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 18 augustus 2007 om 11:35
Tja, ik heb daarin slechts míjn ervaring. En mijn kinderen berustten er in dat ze papa bijna nooit zagen. Ze wisten tenslotte niet beter. Wat konden we doen. We wisten vaak niet eens waar hij uithing. En als hij weer opdook, kwamen de onrust, de problemen en het gedoe.
Maar toch liet ik toe dat ze hem zagen. Ik ben niet het type dat te gaan verbieden, zelfs niet terwijl ik er eigenlijk alle reden toe had.
Bovendien wist ik ook dat hij het niet kwaad bedoelde allemaal maar hij was en is nu eenmaal niet geschikt als betrouwbare vader.
Dat was en is in mijn geval zo. Ik kan niet in de levens van anderen kijken of dat daar ook zo is. Daar was ik niet bij.
Het is in het algemeen allemaal terug te voeren op hoe de moeder ermee omgaat, hoe de vader ermee omgaat, hoe de kinderen ermee omgaan, wat er is gebeurd etc etc. Al die factoren zorgen ervoor of een kind hier goed doorheen komt of niet.
Soms houdt de moeder de omgang tegen en ziet de vader daarom zijn kinderen jarenlang niet maar heel vaak, ik denk zelfs vaker, is het aan de vader te wijten als hij zijn kinderen jarenlang niet ziet. Een x aantal vaders laat dat achter zich als het huwelijk of de relatie met de moeder van zijn kinderen is mislukt. Hij begint een nieuw leven en zijn kinderen raken op de achtergrond.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 18 augustus 2007 om 11:39
Ik twijfel er niet aan of het net zoveel schade toebrengt. Ik geloof niet dat dat zo is. Ik geloof wel dat het beter is de dingen zo neutraal mogelijk te houden. Kinderen niet meer te vertellen dan nodig en op hun niveau en op hun tijd, dus, als ze antwoorden willen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 18 augustus 2007 om 11:43
Ik denk dat heel veel mensen dat nu best al wel weten. Dat een scheiding gepaard gaat met veel strubbelingen en ruzies tussen ouders en dat er wel eens dingen gezegd worden die beter niet gezegd hadden kunnen worden. Er zijn zoveel mensen die het zelf meegemaakt hebben. Kijk alleen maar naar de cijfers van gestrande huwelijken en bij veel ervan zijn kinderen in het spel.
Ik denk alleen dat je de mate van schade die een kind daarbij kan oplopen te groot maakt. Je maakt het gelijk aan seksueel misbruik of lichamelijke mishandeling en ik denk niet dat dat zo is.
Ik denk wel dat een scheiding en wat daarbij komt kijken veel impact op kinderen heeft maar niet in dezelfde mate.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:02
Oké, poezewoes, ik wilde niet aangeven dat mensen bij instanties helemaal niet weten hoe het is voor een moeder. Als dat wel zo overkwam, wil ik bij deze aangeven dat ik best weet dat daar ook mensen werken die scheidingen hebben doorgemaakt en misschien een worsteling om een omgang van hun kinderen te bewerkstelligen.
Echter, als iemand bij een instantie met een bepaalde 'zaak' bezig is, is dat niet de moeder of vader die de kinderen opvangt als de andere ouder het steeds laat afweten. Ongeacht of ze het zelf ook eens beleefd hebben. Ik miste in deze discussie een beetje het krediet voor die moeizame strijd die een moeder moet leveren hierin. Die strijd die je blijkbaar zelf ook hebt moeten voeren. Vandaar dat ik nogal mijn aandeel heb geleverd daar wel op te benadrukken. Ik ben blij dat jouw moeite uiteindelijk beloond is. Het is niet voor niets geweest en dat is hartstikke mooi.
En ja, voor de vaders die wél willen maar geen enkele kans krijgen, vind ik dat erg. Daar kan ik eigenlijk ook niet goed tegen want ik wilde altijd een vader voor mijn kinderen en die kregen ze niet terwijl andere vaders wel wilden maar die mochten niet.
Dan dacht ik ook wel eens bij zo'n moeder: Mens, wees blij dat hij moeite doet, ook al gaat het ietsje anders dan je had gehoopt/gewild. Waarom doe je zo moeilijk, waarom maak je zoveel ruzie met hem.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:04
Heeft moeders mooi haar zin he neferthari? Dat ze de kids daardoor hun vader door de neus boort daar hebben we het maar niet over.
(ja, ik wéét dat pa zich eerst niets aan de kdis gelegen liet liggen, neemt niet weg dat hij de vader is end at zowel hij als de kids recht op elkaar hebben)
(ja, ik wéét dat pa zich eerst niets aan de kdis gelegen liet liggen, neemt niet weg dat hij de vader is end at zowel hij als de kids recht op elkaar hebben)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:04
Sam, ik ben het in deze met Shahla eens. Ik denk niet dat je het leed van een scheiding zomaar kan vergelijken met mishandeling of seksueel misbruik van een kind.
Wel vind ik dat er verschil is, tussen het contact tussen vader en kind niet toe staan uit wraak naar de ex, of omdat je denkt in het belang van je kind te handelen. In de eerste plaats is er wel sprake van een vorm van verwaarlozing, omdat je het kind zijn recht onthoud om oneigenlijke redenen.
Uithuisplaatsing vind ik een heel vergaande maatregel voor dit soort gevallen, helemaal als het hier gaat om een kind wat verder goed verzorgd wordt. Toch vind ik het wel gerechtvaardigd, als na jarenlang proberen van de Raad, de kinderrechter, de jeugdzorg, een gezinsvoogd, moeder blijft weigeren in het belang van haar kind te handelen als het gaat om de vader van het kind.
Dat je je in eerste instantie niet realiseert wat de gevolgen kunnen zijn; oke. Maar als je daar keer op keer bewust van gemaakt bent, je aan alle kanten hulp en ondersteuning hierbij is aangeboden en je handelt nog steeds hetzelfde, dan heb ik mijn twijfels bij die goede zorg.
Wel vind ik dat er verschil is, tussen het contact tussen vader en kind niet toe staan uit wraak naar de ex, of omdat je denkt in het belang van je kind te handelen. In de eerste plaats is er wel sprake van een vorm van verwaarlozing, omdat je het kind zijn recht onthoud om oneigenlijke redenen.
Uithuisplaatsing vind ik een heel vergaande maatregel voor dit soort gevallen, helemaal als het hier gaat om een kind wat verder goed verzorgd wordt. Toch vind ik het wel gerechtvaardigd, als na jarenlang proberen van de Raad, de kinderrechter, de jeugdzorg, een gezinsvoogd, moeder blijft weigeren in het belang van haar kind te handelen als het gaat om de vader van het kind.
Dat je je in eerste instantie niet realiseert wat de gevolgen kunnen zijn; oke. Maar als je daar keer op keer bewust van gemaakt bent, je aan alle kanten hulp en ondersteuning hierbij is aangeboden en je handelt nog steeds hetzelfde, dan heb ik mijn twijfels bij die goede zorg.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:15
Dit soort beweringen is nu al een paar keer langs gekomen (niet van jou hand Shahla, ik licht deze er even uit); dit komt vaker voor dan dat.... Behalve dat ik nergens bronnen zie voor die beweringen: Het lijkt mij voor de discussie niet van belang wat nu vaker voorkomt; vaders die het af laten weten of moeders, moeders die met geldige redenen hun kinderen bij de vader weghouden of met ongeldige redenen etc. Je behandelt die zaken niet hetzelfde en het zegt niets over de waarheidsgehalte van het verhaal van vader of moeder. Elke zaak staat op zich, en zou niet moeten worden afgemeten aan of het vaker voorkomt dan andere zaken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 18 augustus 2007 om 13:59
nou nou mijn woorden worden verdraait waar je bij staat. nergens maar ook nergens heb ik gezegd dat een scheiding een kind evenveel schade berokkend als sexueel misbruik hahaha. dat zou wat zijn zeg...
nee, eerder andersom, als ouders ondanks alles bij elkaar blijven lijkt me dat schadelijker dan uit elkaar gaan.
dus ik herhaal mijn standpunt: een kind moedwillig opzetten tegen de andere ouder en betrekken in een strijd die alleen over volwassen hoofden zou moeten gaan, berokkend een kind zeer veel schade. zoveel schade die vergelijkbaar is met mishandeling van het kind. wat zeg ik, het is mishandeling in een hele nare vorm. je hoeft kinderen niets te vertellen over hun andere ouder, ook al is dat moeilijk omdat je natuurlijk je kinderen wil beschermen. maar dit is niet aan jou. je kunt je kinderen niet beschermen tegen de andere ouder, dat moet je gewoon niet doen.
een uithuisplaatsing in dit soort zaken gebeurt alleen, en dat heb ik net ook gezegd, als er ook op andere zorgpunten gebrek is aan inzicht. dit soort zaken nemen dat vaak met zich mee. hier hoort ook opvoeding en zorg bij, maar nogmaals de psychische zorg voor een kind is net zo belangrijk. het wil niet zeggen dat als je kind er altijd gewassen en gestreken bij loopt en op tijd te eten krijgt dat er nooit een uithuisplaatsing zal volgen.
nogmaals alleen bij hele ernstige situaties zal men naar dit middel grijpen en als de blinde vlek van de ouder zich "slechts" richt op de andere ouder en er verder niets aan de hand is, zal het zelden tot een uithuisplaatsing komen.
I rest my case haha
nee, eerder andersom, als ouders ondanks alles bij elkaar blijven lijkt me dat schadelijker dan uit elkaar gaan.
dus ik herhaal mijn standpunt: een kind moedwillig opzetten tegen de andere ouder en betrekken in een strijd die alleen over volwassen hoofden zou moeten gaan, berokkend een kind zeer veel schade. zoveel schade die vergelijkbaar is met mishandeling van het kind. wat zeg ik, het is mishandeling in een hele nare vorm. je hoeft kinderen niets te vertellen over hun andere ouder, ook al is dat moeilijk omdat je natuurlijk je kinderen wil beschermen. maar dit is niet aan jou. je kunt je kinderen niet beschermen tegen de andere ouder, dat moet je gewoon niet doen.
een uithuisplaatsing in dit soort zaken gebeurt alleen, en dat heb ik net ook gezegd, als er ook op andere zorgpunten gebrek is aan inzicht. dit soort zaken nemen dat vaak met zich mee. hier hoort ook opvoeding en zorg bij, maar nogmaals de psychische zorg voor een kind is net zo belangrijk. het wil niet zeggen dat als je kind er altijd gewassen en gestreken bij loopt en op tijd te eten krijgt dat er nooit een uithuisplaatsing zal volgen.
nogmaals alleen bij hele ernstige situaties zal men naar dit middel grijpen en als de blinde vlek van de ouder zich "slechts" richt op de andere ouder en er verder niets aan de hand is, zal het zelden tot een uithuisplaatsing komen.
I rest my case haha
zaterdag 18 augustus 2007 om 14:34
zaterdag 18 augustus 2007 om 15:12
Nou zuss , het gaat hier om een kind, die andere 2 kijkt hij niet naar om.
En nu heeft de moeder toch haar zin........? Het gaat hier niet om een spelletje ganzeborden!
Het is maar de vraag of de vader zich daadwerkelijk terugtrekt of dat het advies van de raad hem niet beviel, de begeleide onderzoekjes,..dit stond in het laatste rapport althans, en dat hij vervolgens gewoon weer een nieuwe zaak aanspant, met tolk erbij uiteraard.....
En nu heeft de moeder toch haar zin........? Het gaat hier niet om een spelletje ganzeborden!
Het is maar de vraag of de vader zich daadwerkelijk terugtrekt of dat het advies van de raad hem niet beviel, de begeleide onderzoekjes,..dit stond in het laatste rapport althans, en dat hij vervolgens gewoon weer een nieuwe zaak aanspant, met tolk erbij uiteraard.....
zaterdag 18 augustus 2007 om 16:10
Zou het kunnen dat vader heeft gedacht zich in het belang van het kind te moeten terugtrekken? Wellicht heeft hij het getouwtrek willen beëindigen omdat hij rust voor het kind belangrijker vindt dan een goede vader/kind relatie.
Ik wil hiermee aangeven dat wij geen van allen de vader kennen, laat staan de beweegredenen van de vader. Alles is dus mogelijk. En de dupe is: het kind. Triest.
Ik wil hiermee aangeven dat wij geen van allen de vader kennen, laat staan de beweegredenen van de vader. Alles is dus mogelijk. En de dupe is: het kind. Triest.
zondag 19 augustus 2007 om 02:43
Nee, er werd niks verdraaid. Er werd gesproken over wat er komt kijken rondom/na een scheiding en wat dan voor uitspraken gedaan kunnen worden. Dat is wat anders dan beweren dat de scheiding gelijk staan aan wat jij zegt.
En daarna herhaal je vrolijk (gezien je haha's) dat dergelijke negatieve uitspraken gelijk staan aan mishandeling. Hele vreemde gedachtenvorm vind ik dat. Is het al eens bij je opgekomen dat het misschien maatschappelijk meer geaccepteerd is dan mishandeling omdat het mínder schadelijk is voor een kind en het niet altijd te voorkomen is dat de afwikkeling van de gebeurtenissen na een echtscheiding niet rooskleurig verloopt?
Aan de ene kant zeg je ook dat je als moeder je kinderen niet kunt/moet beschermen maar aan de andere kant zeg je eveneens dat negatieve woorden zó schadelijk zijn dat je dan net zo goed je kinderen zou kunnen mishandelen. Dat je dan hetzelfde resultaat krijgt. Ik vind dat erg tegenstrijdig. De conclusie die ik trek, is dat je je kinderen wel degelijk in een bepaalde mate moet beschermen. Niet de andere ouder zwart maken maar ook niet de kinderen volledig in het ongewisse laten over de gang van zaken.
Het lijkt me voor een kind erg moeilijk als die in het duister tast.
Dus als mijn kinderen vragen stellen, krijgen ze antwoord. Zo neutraal mogelijk. Niemand gaat mij zeggen dat ik ze dan niets mag vertellen.
Ik had eerder sterk de indruk dat dit wél kon.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 19 augustus 2007 om 11:59
shala, mijn reactie ging over deze uitspraak van poezewoes en zodoende zei ik dat mijn uitspraken zich daar niet op gericht waren. logische reactie al zeg ik het zelf want ik heb nergens gezegd dat het leed van een scheiding een kind in die mate schade berokkend die gelijk staat aan mishandeling.
ook heb ik nergens gezegd dat je je kind dan net zo goed zou kunnen mishandelen, dit maak je er ook zelf van en je interpreteert mijn woorden zoals ze jou het beste uit komen.
wat ik uit probeer te leggen is dat als je de strijd die je hebt met de andere ouder uitvecht over de hoofd van je kind, dit in extreme gevallen een kind net zoveel schade berokkend als mishandeling. kan je hoog en laag springen dat dat niet zo is, ik weet dat het zo is en ik weet ook dat instanties als de raad, kinderrechters en gezinsvoogden er ook zo over denken.
ik heb het over extreme gevallen. over ouders die zelfs tijdens een begeleide omgangsregeling hun mond over de ander niet kunnen houden. waarom reageert iedereen hier zo heftig op? jullie doen dit toch niet bij je kind? ik heb het niet over de gevallen waarbij wel eens een kwaad woord valt over de ander, doe toch normaal.
maar ik neem mijn uitspraken niet terug en ik hoop dat jullie nadenken over de mogelijke gevolgen van kwaadspreken over de ander tegenover je kinderen. mijn advies is: gewoon niet doen. en nee je kan ze niet beter een klap geven of misbruiken, je kan het gewoon beter allemaal niet doen. je beschadigt je kind en misschien wil niemand het horen en wordt er daarom zo heftig gereageerd, maar als mijn uitspraken maken dat er één kind minder geconfronteerd word met wat papa en mama van elkaar vinden ben ik al blij.
zondag 19 augustus 2007 om 12:06
en nee een kind uithuisplaatsen omdat er een heftige strijd is tussen vader en moeder, terwijl het kind het verder goed doet op school en verder geen zorgelijke ontwikkeling doormaakt zal het echt niet uit huis geplaatst worden. als de opgelegde omgangsregeling ook nog wordt nageleefd door de verzorgende ouder zijn er geen gronden voor een uithuisplaatsing. nogmaals de gezinsvoogd beslist dit niet alleen, de machtiging moet worden afgegeven door de kinderrechter.
zondag 19 augustus 2007 om 12:07
shala, mijn reactie ging over deze uitspraak van poezewoes en zodoende zei ik dat mijn uitspraken zich daar niet op gericht waren. logische reactie al zeg ik het zelf want ik heb nergens gezegd dat het leed van een scheiding een kind in die mate schade berokkend die gelijk staat aan mishandeling.
ook heb ik nergens gezegd dat je je kind dan net zo goed zou kunnen mishandelen, dit maak je er ook zelf
zondag 19 augustus 2007 om 13:54
Sam, get of your high horse. Er staat niet dat jij zwartmakerij gelijk zou stellen aan mishandeling, er staat dat je die zaken met elkaar vergelijkt en ik denk dat je dat niet op die manier kan doen. Beiden zijn schadelijk voor een kind, maar het gaat om wezenlijk andere dingen, alleen al door de intentie van de ouders.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 19 augustus 2007 om 14:26
Ik ben ook zo iemand die in de sector werkt... En Poezewoes heeft gelijk, het belang van het kind gaat vóór het belang van vader, dus inderdaad wanneer de situatie bedreigend is voor een kind komt er geen omgang. Maar de Raad gaat er sowieso vanuit dat een kind recht heeft op beide ouders, hoe vervelend één van die ouders dit ook vindt. En behalve dan dat de vader zijn afspraken niet na is gekomen toen het kind kleiner is, lees ik nergens iets over factoren die bedreigend zouden kunnen zijn naar het kind. Ik lees nergens dat vader het kind mishandelt, of blootstelt aan gevaar.
Het enige wat TO kan doen is haar vriendin adviseren om haar kind hier niet mee te belasten, er zijn zoveel ouders die vervelende verhalen over de andere ouder vertellen en dat is zeer belastend! Tegen kinderen wordt gezegd: "Je wil toch niet naar je vader/ moeder???" Het enige wat een kind daarop kan zeggen is 'nee', want de vraag insinueert al dat de ouder het daar eigenlijk niet mee eens is. En het kind zal altijd loyaal zijn aan de ouder waar het op dat moment bij is! Dus TO, je vriendin zal haar dochter juist moeten stimuleren om het leuk te hebben bij haar vader, zodat haar dochter daar ook met vertrouwen ipv met angst naar toe gaat.
En mocht je vriendin reden hebben om te denken dat de vader iets verkeerds doet met hun dochter, dan kan ze verzoeken of de contacten in een omgangshuis of onder toezicht van een vertrouwd persoon plaatsvinden. Wanneer de Raad een advies geeft in een omgangsregeling vinden er tijdens het onderzoek trouwens ook al contacten plaats met iemand van de Raad erbij. Zij hebben dus met eigen ogen gezien hoe de vader nu met het kind kan omgaan.
Ik ben ook wel heel benieuwd naar het verhaal van de vader trouwens...
En ik wil niemand in deze zaak gelijk geven, omgangszaken zijn vaak zeer complex, omdat beide ouders geen realistische kant van hun zaak kunnen laten zien. Er zijn inderdaad te veel emoties bij betrokken, maar vaak zijn dit hun eigen emoties en niet de emoties van het kind!
Het enige wat TO kan doen is haar vriendin adviseren om haar kind hier niet mee te belasten, er zijn zoveel ouders die vervelende verhalen over de andere ouder vertellen en dat is zeer belastend! Tegen kinderen wordt gezegd: "Je wil toch niet naar je vader/ moeder???" Het enige wat een kind daarop kan zeggen is 'nee', want de vraag insinueert al dat de ouder het daar eigenlijk niet mee eens is. En het kind zal altijd loyaal zijn aan de ouder waar het op dat moment bij is! Dus TO, je vriendin zal haar dochter juist moeten stimuleren om het leuk te hebben bij haar vader, zodat haar dochter daar ook met vertrouwen ipv met angst naar toe gaat.
En mocht je vriendin reden hebben om te denken dat de vader iets verkeerds doet met hun dochter, dan kan ze verzoeken of de contacten in een omgangshuis of onder toezicht van een vertrouwd persoon plaatsvinden. Wanneer de Raad een advies geeft in een omgangsregeling vinden er tijdens het onderzoek trouwens ook al contacten plaats met iemand van de Raad erbij. Zij hebben dus met eigen ogen gezien hoe de vader nu met het kind kan omgaan.
Ik ben ook wel heel benieuwd naar het verhaal van de vader trouwens...
En ik wil niemand in deze zaak gelijk geven, omgangszaken zijn vaak zeer complex, omdat beide ouders geen realistische kant van hun zaak kunnen laten zien. Er zijn inderdaad te veel emoties bij betrokken, maar vaak zijn dit hun eigen emoties en niet de emoties van het kind!
