
Slecht onderwijs aanstichter van dyslexie
donderdag 9 februari 2017 om 10:17
'Slecht onderwijs is aanstichter van dyslexie'
Dat steeds meer kinderen gediagnosticeerd worden met dyslexie of dyscalculie komt omdat zij slecht worden onderwezen, stellen drie hoogleraren in het AD.
Dyslexiehoogleraar Anna Bosman van de Radboud Universiteit in Nijmegen zegt in het AD dat te weinig met de kinderen wordt geoefend. Ook zegt zij te twijfelen of onoplosbare dyslexie überhaupt wel bestaat.
"Kinderen moeten de spellingregels goed in hun hoofd hebben. Bijvoorbeeld dat een g-klank voor een 't' vrijwel altijd een 'ch' is en geen 'g'."
Bosman denkt dat het ook voor mensen met dyscalculie helpt om veel te oefenen. Ze liet vijftig leerlingen zes weken lang intensief trainen en volgens haar ging het niveau van de leerlingen gemiddeld met anderhalf jaar vooruit.
Oefenen
Ook twee andere hoogleraren die autoriteiten zijn op het gebied van onderwijs en dyslexie steunen de theorie van Bosman, meldt de krant. "De praktijk is nu dat kinderen met dyslexie minder hoeven te lezen en te spellen, terwijl ze juist méér moeten oefenen". zegt hoogleraar Ben Maassen.
De sectororganisatie voor het primair onderwijs, de PO-Raad, zegt in de krant dat de stelling dat dyslexie gedeeltelijk komt door slecht onderwijs te ver gaat, maar dat wel gesproken gaat worden over de bevindingen van de hoogleraren.
Door: NU.nl
Mijn dochter heeft dyslexie (ze is uitvoerig getest) en ik begrijp niet hoe nota bene deskundigen dit kunnen stellen.
Zij krijgt nu een dyslexiebehandeling waarbij ze veel moet oefenen, en het gaat langzaam vooruit.
Ze is slim genoeg (rekenen gaat super bijvoorbeeld) maar alles met lezen en schrijven is gewoon heel lastig. Was het maar een kwestie van "gewoon" de spellingsregels goed leren, er zijn een hoop uitzonderingen op de regels en ook veel woorden waar helemaal geen regels voor zijn.
Ik kan me wel goed voorstellen dat kinderen minder goed kunnen lezen en spellen wanneer er minder op wordt geoefend of het onderwijs hierin slecht is, dat lijkt me logisch.
Maar om dan te zeggen dat dyslexie komt van slecht onderwijs, hoe komt het dan dat in dezelfde klas alle kinderen prima kunnen lezen op 1 na?
Zijn we eindelijk zover dat kinderen met dyslexie niet meer bestempeld worden als dom of lui, krijg je dit weer.
Dat steeds meer kinderen gediagnosticeerd worden met dyslexie of dyscalculie komt omdat zij slecht worden onderwezen, stellen drie hoogleraren in het AD.
Dyslexiehoogleraar Anna Bosman van de Radboud Universiteit in Nijmegen zegt in het AD dat te weinig met de kinderen wordt geoefend. Ook zegt zij te twijfelen of onoplosbare dyslexie überhaupt wel bestaat.
"Kinderen moeten de spellingregels goed in hun hoofd hebben. Bijvoorbeeld dat een g-klank voor een 't' vrijwel altijd een 'ch' is en geen 'g'."
Bosman denkt dat het ook voor mensen met dyscalculie helpt om veel te oefenen. Ze liet vijftig leerlingen zes weken lang intensief trainen en volgens haar ging het niveau van de leerlingen gemiddeld met anderhalf jaar vooruit.
Oefenen
Ook twee andere hoogleraren die autoriteiten zijn op het gebied van onderwijs en dyslexie steunen de theorie van Bosman, meldt de krant. "De praktijk is nu dat kinderen met dyslexie minder hoeven te lezen en te spellen, terwijl ze juist méér moeten oefenen". zegt hoogleraar Ben Maassen.
De sectororganisatie voor het primair onderwijs, de PO-Raad, zegt in de krant dat de stelling dat dyslexie gedeeltelijk komt door slecht onderwijs te ver gaat, maar dat wel gesproken gaat worden over de bevindingen van de hoogleraren.
Door: NU.nl
Mijn dochter heeft dyslexie (ze is uitvoerig getest) en ik begrijp niet hoe nota bene deskundigen dit kunnen stellen.
Zij krijgt nu een dyslexiebehandeling waarbij ze veel moet oefenen, en het gaat langzaam vooruit.
Ze is slim genoeg (rekenen gaat super bijvoorbeeld) maar alles met lezen en schrijven is gewoon heel lastig. Was het maar een kwestie van "gewoon" de spellingsregels goed leren, er zijn een hoop uitzonderingen op de regels en ook veel woorden waar helemaal geen regels voor zijn.
Ik kan me wel goed voorstellen dat kinderen minder goed kunnen lezen en spellen wanneer er minder op wordt geoefend of het onderwijs hierin slecht is, dat lijkt me logisch.
Maar om dan te zeggen dat dyslexie komt van slecht onderwijs, hoe komt het dan dat in dezelfde klas alle kinderen prima kunnen lezen op 1 na?
Zijn we eindelijk zover dat kinderen met dyslexie niet meer bestempeld worden als dom of lui, krijg je dit weer.

donderdag 9 februari 2017 om 10:24
Er zullen natuurlijk altijd kinderen blijven die echt dyslexie of discalculie hebben, maar er zijn toch veel kinderen die gewoon moeite met lezen, schrijven of rekenen hebben. Misschien krijgen die inderdaad wel te vlug een stempeltje, terwijl ze met veel oefenen ook geholpen kunnen worden.
Ik denk overigens dat dat niet alleen aan het onderwijs ligt, maar ook aan de extra begeleiding die deze kinderen thuis nodig hebben.
Ik denk overigens dat dat niet alleen aan het onderwijs ligt, maar ook aan de extra begeleiding die deze kinderen thuis nodig hebben.
donderdag 9 februari 2017 om 10:32
Ben het eigenlijk wel met je eens. Hier ook een dyslectisch kind die op de basisschool heel intensief training heeft gehad, oefenen, oefenen, oefenen. Spellingregels, woordenlijsten, gesproken boeken, leestips en tricks.
Qua cognitief niveau kreeg kind een vwo-advies, maar ondanks veel ondersteuning op taalgebied zowel thuis als op school in het eerste jaar, doet kind nu havo, omdat het taalkundig te zwaar was. En dat gaat redelijk goed, maar nog steeds met veel ondersteuning.
Dit kind heeft drie keer zoveel taal-lessen gehad als onze andere kinderen en minstens het dubbele aan ondersteuning thuis. En dat zou nu worden weggezet als er wordt niet genoeg geoefend met kinderen want dat lost het wel op
Qua cognitief niveau kreeg kind een vwo-advies, maar ondanks veel ondersteuning op taalgebied zowel thuis als op school in het eerste jaar, doet kind nu havo, omdat het taalkundig te zwaar was. En dat gaat redelijk goed, maar nog steeds met veel ondersteuning.
Dit kind heeft drie keer zoveel taal-lessen gehad als onze andere kinderen en minstens het dubbele aan ondersteuning thuis. En dat zou nu worden weggezet als er wordt niet genoeg geoefend met kinderen want dat lost het wel op
donderdag 9 februari 2017 om 10:34
quote:lilalinda schreef op 09 februari 2017 @ 10:28:
de deskundigen zeggen toch niet, dat jouw dochter geen dyslexie heeft??
Er wordt wel gezegd dat ze betwijfelen of onoplosbare dyslexie wel bestaat.
Dat er kinderen zijn die onterecht de diagnose krijgen geloof ik wel. Maar dit gaat wel heel kort door de bocht.
de deskundigen zeggen toch niet, dat jouw dochter geen dyslexie heeft??
Er wordt wel gezegd dat ze betwijfelen of onoplosbare dyslexie wel bestaat.
Dat er kinderen zijn die onterecht de diagnose krijgen geloof ik wel. Maar dit gaat wel heel kort door de bocht.

donderdag 9 februari 2017 om 10:36
In de papieren krant staat een uitgebreider stuk hierover. Inmiddels heeft 11 % van de kinderen tot 11 jaar dyslexie, in 2005 was dit nog 4%. Op sommige scholen heeft 30 % dyslexie! Dat klopt natuurlijk echt niet.
Dus ik zou het onderzoek van deze hoogleraren niet zomaar aan de kant schuiven en afdoen als onzin. Dyslexie zal vast bestaan, maar niet in de mate waarin het nu voorkomt. Slecht onderwijs zal best een rol kunnen spelen denk ik.
Dus ik zou het onderzoek van deze hoogleraren niet zomaar aan de kant schuiven en afdoen als onzin. Dyslexie zal vast bestaan, maar niet in de mate waarin het nu voorkomt. Slecht onderwijs zal best een rol kunnen spelen denk ik.

donderdag 9 februari 2017 om 10:40
Eens met to en patchouli. Mijn jongste krijgt sinds groep 3 zowel op school als thuis intensieve begeleiding. Vanaf september tot december 12 weken lang dyslexietraining gehad (6 dagen per week thuis oefenen plus dagelijks op school) en desondanks nu dan toch zijn derde E score op de cito gekregen. Vorige week gehoord dat hij, na onderzoek, officieel dyslexie heeft. Dat dus ondanks al die extra begeleiding en oefeningen.
Misschien dat hij beter had gedijt op de manier waarop ze 30 jaar geleden lesgaven maar vind de conclusie van dit onderzoek ook kort door de bocht.
Misschien dat hij beter had gedijt op de manier waarop ze 30 jaar geleden lesgaven maar vind de conclusie van dit onderzoek ook kort door de bocht.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 9 februari 2017 om 10:43
Ik snap het ergens wel.
Ik wil niet zeggen dat dit voor jouw dochter geldt, maar ik denk dat het wel gebeurt dat kinderen worden gemisdiagnostiseerd met dyslexie omdat ze verkeerd onderwijs hebben gekregen.
Ik heb als kind ook ooit de diagnose dyslexie gekregen. Voor mij werkte heel strak en precies (en ouderwets) de spellingsregels leren wel heel goed. Hoewel ik nooit een hele sterke speller zal worden is het ook niet heel slecht meer. Het systeem wat in ieder geval zo'n 15 jaar geleden gebruikt werd op de basisschool (oa Jantje snoeper) om kinderen spellingsregels uit te leggen was voor mij veel te vaag en onduidelijk.
Ik denk dat het geen slecht idee is om bij kinderen die een diagnose dyslexie krijgen, zeker als we het over een relatief lichte vorm hebben, te kijken of op een andere manier de spellingsregels leren niet beter werkt. Ik denk dat er best kinderen zijn die net als ik baat zouden hebben bij veel oefening en het uit het hoofd leren van regels.
Ik wil niet zeggen dat dit voor jouw dochter geldt, maar ik denk dat het wel gebeurt dat kinderen worden gemisdiagnostiseerd met dyslexie omdat ze verkeerd onderwijs hebben gekregen.
Ik heb als kind ook ooit de diagnose dyslexie gekregen. Voor mij werkte heel strak en precies (en ouderwets) de spellingsregels leren wel heel goed. Hoewel ik nooit een hele sterke speller zal worden is het ook niet heel slecht meer. Het systeem wat in ieder geval zo'n 15 jaar geleden gebruikt werd op de basisschool (oa Jantje snoeper) om kinderen spellingsregels uit te leggen was voor mij veel te vaag en onduidelijk.
Ik denk dat het geen slecht idee is om bij kinderen die een diagnose dyslexie krijgen, zeker als we het over een relatief lichte vorm hebben, te kijken of op een andere manier de spellingsregels leren niet beter werkt. Ik denk dat er best kinderen zijn die net als ik baat zouden hebben bij veel oefening en het uit het hoofd leren van regels.
donderdag 9 februari 2017 om 10:43
donderdag 9 februari 2017 om 10:48
donderdag 9 februari 2017 om 10:51
quote:Rosawinde schreef op 09 februari 2017 @ 10:43:
Maar halen we nu niet door elkaar dat er kinderen zijn met dyslexie, en kinderen die slecht lezen door het slecht onderwijs / te weinig oefenen?
Voor deze laatste groep ben ik het ermee eens dat veel oefenen een oplossing is, maar laten we deze groep dan niet dyslectisch noemen.Maar dat is toch de crux van het artikel. Dat teveel kinderen dyslectisch worden genoemd terwijl ze eigenlijk meer moeten oefenen. En dat er dan een (kleine) groep overblijft die wel echt dyslectisch is.
Maar halen we nu niet door elkaar dat er kinderen zijn met dyslexie, en kinderen die slecht lezen door het slecht onderwijs / te weinig oefenen?
Voor deze laatste groep ben ik het ermee eens dat veel oefenen een oplossing is, maar laten we deze groep dan niet dyslectisch noemen.Maar dat is toch de crux van het artikel. Dat teveel kinderen dyslectisch worden genoemd terwijl ze eigenlijk meer moeten oefenen. En dat er dan een (kleine) groep overblijft die wel echt dyslectisch is.
if we all light up, we can scare away the dark...

donderdag 9 februari 2017 om 10:51
donderdag 9 februari 2017 om 10:55
quote:-Isa- schreef op 09 februari 2017 @ 10:36:
In de papieren krant staat een uitgebreider stuk hierover. Inmiddels heeft 11 % van de kinderen tot 11 jaar dyslexie, in 2005 was dit nog 4%. Op sommige scholen heeft 30 % dyslexie! Dat klopt natuurlijk echt niet.
Dus ik zou het onderzoek van deze hoogleraren niet zomaar aan de kant schuiven en afdoen als onzin. Dyslexie zal vast bestaan, maar niet in de mate waarin het nu voorkomt. Slecht onderwijs zal best een rol kunnen spelen denk ik.
Dat ben ik met je eens en ik schuif het artikel ook niet zomaar aan de kant. Alleen doet wat er hier gesteld wordt, geen recht aan kinderen die wél echt dysletisch zijn.
Het geldt voor veel diagnoses: mannen worden snel narcistisch genoemd door vrouwen na het verbreken van een relatie, terwijl 98% van die mannen gewoon een hufter is. Maar dat wil niet zeggen dat mannen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis niet bestaan. Hoogbegaafd, ook zoiets. Mensen die echt hoogbegaafd zijn hebben er last van dat ouders zo makkelijk roepen dat hun peuter vast hoogbegaafd is want hij kan al nummerborden lezen.
Als er lustig rond wordt gestrooid met etiketjes, worden degenen die wel echt een stoornis hebben niet meer serieus genomen. Kritisch zijn is goed, maar doorslaan naar het andere uiterste, betwijfelen of het wel bestaat, niet.
In de papieren krant staat een uitgebreider stuk hierover. Inmiddels heeft 11 % van de kinderen tot 11 jaar dyslexie, in 2005 was dit nog 4%. Op sommige scholen heeft 30 % dyslexie! Dat klopt natuurlijk echt niet.
Dus ik zou het onderzoek van deze hoogleraren niet zomaar aan de kant schuiven en afdoen als onzin. Dyslexie zal vast bestaan, maar niet in de mate waarin het nu voorkomt. Slecht onderwijs zal best een rol kunnen spelen denk ik.
Dat ben ik met je eens en ik schuif het artikel ook niet zomaar aan de kant. Alleen doet wat er hier gesteld wordt, geen recht aan kinderen die wél echt dysletisch zijn.
Het geldt voor veel diagnoses: mannen worden snel narcistisch genoemd door vrouwen na het verbreken van een relatie, terwijl 98% van die mannen gewoon een hufter is. Maar dat wil niet zeggen dat mannen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis niet bestaan. Hoogbegaafd, ook zoiets. Mensen die echt hoogbegaafd zijn hebben er last van dat ouders zo makkelijk roepen dat hun peuter vast hoogbegaafd is want hij kan al nummerborden lezen.
Als er lustig rond wordt gestrooid met etiketjes, worden degenen die wel echt een stoornis hebben niet meer serieus genomen. Kritisch zijn is goed, maar doorslaan naar het andere uiterste, betwijfelen of het wel bestaat, niet.
donderdag 9 februari 2017 om 10:56
quote:Rosawinde schreef op 09 februari 2017 @ 10:43:
Maar halen we nu niet door elkaar dat er kinderen zijn met dyslexie, en kinderen die slecht lezen door het slecht onderwijs / te weinig oefenen?
Voor deze laatste groep ben ik het ermee eens dat veel oefenen een oplossing is, maar laten we deze groep dan niet dyslectisch noemen.Overigens moet je ook niet uitsluiten dat echte dyslexie is op te lossen middels andere onderwijsmethoden. Die we nu misschien nog niet kennen maar er wellicht toch zijn.
Maar halen we nu niet door elkaar dat er kinderen zijn met dyslexie, en kinderen die slecht lezen door het slecht onderwijs / te weinig oefenen?
Voor deze laatste groep ben ik het ermee eens dat veel oefenen een oplossing is, maar laten we deze groep dan niet dyslectisch noemen.Overigens moet je ook niet uitsluiten dat echte dyslexie is op te lossen middels andere onderwijsmethoden. Die we nu misschien nog niet kennen maar er wellicht toch zijn.

donderdag 9 februari 2017 om 11:03
Voor de kost neem ik deze onderzoeken ook af. Waar ik tegenaan loop is dat vaak het onderwijs niet op orde is. Hier kom je als onderzoeker alleen achter als je tijd te besteden hebt om te duiken in handelingsplannen en een handelingsgericht onderzoek mag doen.
Mijn werkgever staat achter mijn manier van werken, waardoor ik iets meer tijd krijg om dit uit te voeren dan een gemiddelde andere praktijk.
Ik denk namelijk wel dat de diagnose te snel wordt gegeven!
Krijg soms zelfs mensen in de praktijk die zonder blikken of blozen vragen of de verklaring ook te koop is.... want kind moet perse op hoger niveau zitten en met verklaring (dus extra tijd/hulp) zou kind 't moeten redden (op zijn tenen moeten lopen om aan de normen van ouders te voldoen want gewoon havo is niet goed genoeg).
Dus ik kan me wel inbeelden dat er een kern van waarheid zit in het verhaal van de hoogleraren.
Wel ben ik ook genoeg gevallen, zoals hier boven genoemd, tegengekomen waar het probleem echt hardnekkig is.
Hardnekkigheid van het probleem is ook een van de eisen voor diagnose. Een die niet altijd voldoende onderzocht wordt ivm tijd.
Mijn werkgever staat achter mijn manier van werken, waardoor ik iets meer tijd krijg om dit uit te voeren dan een gemiddelde andere praktijk.
Ik denk namelijk wel dat de diagnose te snel wordt gegeven!
Krijg soms zelfs mensen in de praktijk die zonder blikken of blozen vragen of de verklaring ook te koop is.... want kind moet perse op hoger niveau zitten en met verklaring (dus extra tijd/hulp) zou kind 't moeten redden (op zijn tenen moeten lopen om aan de normen van ouders te voldoen want gewoon havo is niet goed genoeg).
Dus ik kan me wel inbeelden dat er een kern van waarheid zit in het verhaal van de hoogleraren.
Wel ben ik ook genoeg gevallen, zoals hier boven genoemd, tegengekomen waar het probleem echt hardnekkig is.
Hardnekkigheid van het probleem is ook een van de eisen voor diagnose. Een die niet altijd voldoende onderzocht wordt ivm tijd.
donderdag 9 februari 2017 om 11:14
In hoeverre is er hier sprake van dat mensen ergens graag een stempeltje opdrukken en een labeltje aan hangen? Wanneer een kind alleen maar de benodigde extra aandacht krijgt vanuit het onderwijs wanneer dit kind eerst een stempel heeft, dan zullen ouders er naar streven om dat stempeltje te halen. Dat de huidige lesmethode anders is dan die van 35 jaar geleden heeft natuurlijk ook effect op kinderen die een ander type lesmethode nodig hebben om gestimuleerd te worden.
En het is gemakzucht, zo'n stempeltje geven, of het nu voor ADD/ADHD, Autisme of voor Dyslexie, is een makkelijke manier om van een hoop gedoe af te zijn, of dat nu correct is of niet, simpelweg doordat er geen Ja/Nee diagnose gesteld kan worden op een schaalverloop.
En het is gemakzucht, zo'n stempeltje geven, of het nu voor ADD/ADHD, Autisme of voor Dyslexie, is een makkelijke manier om van een hoop gedoe af te zijn, of dat nu correct is of niet, simpelweg doordat er geen Ja/Nee diagnose gesteld kan worden op een schaalverloop.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 9 februari 2017 om 11:22
quote:NosceTeIpsum schreef op 09 februari 2017 @ 10:54:
De genoemde deskundigen zeggen simpelweg dat er meer geoefend moet worden op school. Jij zegt dat je kind dyslectisch is en dat ze daardoor meer moet oefenen.
Ik snap niet waar je zo moeilijk over doet.Omdat dyslexie niet een kwestie is van gewoon wat meer oefenen.
De genoemde deskundigen zeggen simpelweg dat er meer geoefend moet worden op school. Jij zegt dat je kind dyslectisch is en dat ze daardoor meer moet oefenen.
Ik snap niet waar je zo moeilijk over doet.Omdat dyslexie niet een kwestie is van gewoon wat meer oefenen.

donderdag 9 februari 2017 om 11:31
quote:Rosawinde schreef op 09 februari 2017 @ 11:22:
[...]
Omdat dyslexie niet een kwestie is van gewoon wat meer oefenen.
Je kunt door specifieke training wel heel veel verbeteren. Leesstrategieën aanleren bijvoorbeeld. Bepaalde trucjes aanleren. Er zijn volop mogelijkheden. Het is dan wel noodzakelijk dat leerlingen een bepaald niveau moeten hebben. Een IQ-test is daarom heel belangrijk. Als een leerling over de hele linie zwak is, dan is er vaak meer aan de hand en dan is een dyslexieverklaring natuurlijk geen oplossing.
Tegenwoordig zijn veel kinderen en helaas ook veel volwassenen slecht in taal. Dat heeft ook te maken met het feit dat er veel minder gelezen wordt. Door veel te lezen, ontwikkel je je taalgevoel. "Me fiets" i.p.v."mijn fiets" schrijven heeft helemaal niets met dyslexie te maken. Net zoals "hij wilt" dat niet heeft. Ouders zouden het lezen van boeken meer moeten stimuleren bij hun kinderen. De verantwoordelijkheid ligt echt niet alleen bij de leerkracht.
[...]
Omdat dyslexie niet een kwestie is van gewoon wat meer oefenen.
Je kunt door specifieke training wel heel veel verbeteren. Leesstrategieën aanleren bijvoorbeeld. Bepaalde trucjes aanleren. Er zijn volop mogelijkheden. Het is dan wel noodzakelijk dat leerlingen een bepaald niveau moeten hebben. Een IQ-test is daarom heel belangrijk. Als een leerling over de hele linie zwak is, dan is er vaak meer aan de hand en dan is een dyslexieverklaring natuurlijk geen oplossing.
Tegenwoordig zijn veel kinderen en helaas ook veel volwassenen slecht in taal. Dat heeft ook te maken met het feit dat er veel minder gelezen wordt. Door veel te lezen, ontwikkel je je taalgevoel. "Me fiets" i.p.v."mijn fiets" schrijven heeft helemaal niets met dyslexie te maken. Net zoals "hij wilt" dat niet heeft. Ouders zouden het lezen van boeken meer moeten stimuleren bij hun kinderen. De verantwoordelijkheid ligt echt niet alleen bij de leerkracht.
donderdag 9 februari 2017 om 11:42
Ik denk dat de hoogleraren wel een punt hebben. En het is ook vreemd dat er zo'n toename is van het aantal etiketjes dyslexie, dat is gewoonweg niet in de haak. Dat wil niet zeggen dat niemand dyslexie heeft. Ik ken twee mensen, ik kijk op hun verzoek hun stukken na want ze maken taalkundig hele rare keuzes (geen typ- of grammaticale fouten.)
Ik heb op de facebooksite van AD.nl gekeken, daar stond het artikel ook. De reacties daaronder waren echt veelzeggend. Ook hier op het forum wordt snel gezegd: ja maar ik ben dyslectisch, terwijl ze gewoon de grammaticale regels niet kennen. En ja, dat is echt een kwestie van meer oefenen. Dat maakt je niet dom of lui, maar je moet wel aan de bak. En dát is nou net vaak het punt, als het etiket gegeven wordt, wordt het snel als excuus gebruikt. Zie het voorbeeld van shadowfaxx.
Ik heb op de facebooksite van AD.nl gekeken, daar stond het artikel ook. De reacties daaronder waren echt veelzeggend. Ook hier op het forum wordt snel gezegd: ja maar ik ben dyslectisch, terwijl ze gewoon de grammaticale regels niet kennen. En ja, dat is echt een kwestie van meer oefenen. Dat maakt je niet dom of lui, maar je moet wel aan de bak. En dát is nou net vaak het punt, als het etiket gegeven wordt, wordt het snel als excuus gebruikt. Zie het voorbeeld van shadowfaxx.
donderdag 9 februari 2017 om 12:13
De hoogleraren hebben zeker een punt, het is stampwerk.
Even een kritische vraag; als het echt door stampwerk zou zijn waarom gaan de ouders dan niet met de kinderen aan de slag?
Tafels kan je er ook in stampen bij de kinderen , geschiedenis jaartallen is ook stampwerk.
Het ligt ook een deel aan de ouders die niet echt de tijd nemen om samen met het kind aan tafel een boekje gaan lezen op het niveau van waar ze zijn. Of samen aan tafel tafels leren.
Even een kritische vraag; als het echt door stampwerk zou zijn waarom gaan de ouders dan niet met de kinderen aan de slag?
Tafels kan je er ook in stampen bij de kinderen , geschiedenis jaartallen is ook stampwerk.
Het ligt ook een deel aan de ouders die niet echt de tijd nemen om samen met het kind aan tafel een boekje gaan lezen op het niveau van waar ze zijn. Of samen aan tafel tafels leren.

donderdag 9 februari 2017 om 12:28
