Staat van Beleg in de VS?

De koploper in de race naar het Witte Huis, Ron Paul, keert zich tegen recent aangenomen wetgeving in de VS, die zou neerkomen op de 'Staat van Beleg' (Martial Law) in de VS.

Hij is de enige niet.



De vraag is: Is deze wetgeving meer 'gewoon' iets van deze tijd? Een antwoord op de groeiende angsthazerij in de wereld? Een populistische toegift die verder nooit gebruikt gaat worden in dat 'Land of the Free'?

Of weten ze 'bovenin' meer dan wij? En willen ze het gereedschap vast uit het vet halen dat nodig is om de bevolking eronder te houden?

Bedankt voor je steun, Waranaka!

DIT ARTIKEL legt de vinger op de zere plek. Probleem is, dat er geen 'smoking gun' is. Maar het is inderdaad bizar, dat Gingrich een toespraak af moet zeggen wegens totale desinteresse, terwijl hij een dag later de 'primary' in South Carolina met ruime voorsprong wint.

Niets is onmogelijk in de politiek, maar dat het 'geurt', dat zeg ik de schrijver van het artikel na. En niet omdat ik de ene, of andere kandidaat steun. Maar omdat ik het idee heb, dat een ondemocratische interventie in deze verkiezingen dramatische consequenties kan hebben voor de VS, en daarmee voor de hele wereld. Sterker nog, dat zelfs het wekken van de indruk dat er is gerotzooid, een enorme 'backlash' tot gevolg kan hebben. Het is, anno 2012, niet 'business as usual'. 'Washington' en 'Wallstreet' liggen in grote delen van het land onder een vergrootglas. En ook al begrijp ik het verlangen van het 'establishment' in beide partijen, om geen 'rare dingen' te doen, lijkt het mij niet het moment om 'alles, of niets' te spelen. Of zelfs maar de indruk te wekken dat te doen.

Mijn focus hier op Ron Paul als kandidaat is ingegeven door de observatie dat deze Republikein een buitenbeentje is met 'explosieve' kwaliteiten. Waar in ons deel van de wereld het populisme terrein wint, en de politieke keuze steeds meer gaat lijken op wat we in de VS de afgelopen decennia hebben gezien, met plooibare praters die zich vooral laten leiden door wat 'het volk' graag hoort. Tot de verkiezingen. Om daarna gewoon te doen wat invloedrijke lobbygroepen hen opdragen. Daar vertegenwoordigt Ron Paul een wedergeboorte van de 'revolutionaire' liberale/libertaire traditie die ten grondslag lag aan het 'Westerse' democratische model, voordat het werd gekocht door de 'bankiers', om het zo maar even uit te drukken.



Het interessante is, dat de boodschap van Ron Paul, die altijd heeft geweigerd zaken te doen met lobbyisten, en zich op welhaast evangelische wijze opwerpt als pleitbezorger voor de vrije mens, een gevoelige snaar raakt bij grote delen van de tamelijk Christelijke bevolking. Die suggestie om de 'geldwisselaars' de Tempel uit te gooien, wint aan kracht in de VS. Onder Republikeinen, en Democraten. Met nog grotere steun onder dat deel van de bevolking dat alle vertrouwen in 'Washington' kwijt is geraakt.



Als Paul de nominatie voor de Republikeinen niet in de wacht sleept, door de fanatieke tegenwerking binnen die partij, en in de media, is de kans groot dat hij meedoet als derde, onafhankelijke kandidaat. En peilingen zijn maar peilingen, maar die wijzen uit dat Paul bij een 'race' met drie kandidaten op DIT moment iets van 38% procent van de stemmen zou halen. Daarom is deze kandidaat interessanter dan de rest.

In het verlengde van het bovenstaande, moet worden geconstateerd dat de kans dat Ron Paul op weg naar de Republikeinse nominatie tegen een 'Kennedy-momentje' aanloopt, behoorlijk groot is. Ook (of juist!) als die nominatie zijn neus voorbij zal gaan. Als iemand hem omlegt, terwijl die nominatie buiten bereik is, is het 'spin-technisch' makkelijker om de dader weg te zetten als een gestoorde gek, vervuld van blinde haat, omdat hij een 'kansloze' kandidaat omlegt.



Ik begrijp dat dit mij komt te staan op beschuldigingen van 'complotdenken' en nog minder fraaie pogingen om mij af te schilderen als een onbetrouwbare gek. Maar het probleem is, dat achteraf aan komen zetten met deze hypothese, als dat 'Kennedy-momentje' de krantenkoppen vult, het draagvlak nog een stuk kleiner maakt. Daarbij is het naar mijn idee zo, dat als er in brede kring wordt geanticipeerd op die mogelijkheid, de kans dat het gebeurt kleiner wordt, door het risico van een heuse volksopstand, in een land waar een meerderheid nu al schijnt te geloven dat '9/11' een 'inside job' was.

In South Carolina geven DODE KIEZERS Gingrich overwinning een behoorlijk vieze bijsmaak.

Tenminste 950 mensen die al geruime tijd geleden zijn overleden, brachten hun stem uit tijdens de Republikeinse voorverkiezingen in South Carolina, volgens het bericht waar de link naar verwijst.

Na de eerdere 'vergissingen' in Iowa, waar Mitt Romney toch niet gewonnen bleek te hebben, en deze kennelijk grootscheepse fraude, wordt het tijd dat het muntje valt, dat er nu toch écht behoefte is aan een president die 'schoon schip' maakt in die corrupte toko.

Niet alleen wordt er gefraudeerd met niet-bestaande (dode) kiezers en dubieuze procedures, maar de eerdere uitslagen worden ook achteraf 'gecorrigeerd' om Ron Paul uit de race te duwen.

Waranaka, recent blies de VS nog geweldig hoog van de toren, omdat er fraude zou zijn gepleegd bij de verkiezingen in Rusland. Maar hier is het, als we alle geïsoleerde feiten bij elkaar optellen, een ware potpouri van malversaties en 'in your face' fraude.



Zoals ik al schreef, komt het mij voor dat het establishment in de VS hiermee een enorm risico neemt. Er is al vrij veel onvrede in het land, en die onvrede richt zich op 'Washington', en 'Wallstreet'. Dan lijkt het raadzaam, om 'op eieren' te lopen, en geen 'golven' te maken. Stil zitten, als je geschoren wordt. En voor een democraat zou dat helemaal niet eens aan de orde moeten komen.

In zijn intrigerende boek 'The Tipping Point', beschrijft Malcolm Gladwell hoe 'rages' ontstaan. En dus ook revoluties.

Héél lang lijkt alles redelijk onder controle, en dan inééns: POEF!, is er geen houden meer aan.

Een betrekkelijk vreedzame revolutie, zoals die in de jaren zestig in de VS, met een hoop 'Flower Power', ligt nu niet op de loer. Als de pleuris uitbreekt, omdat net iets téveel mensen zich tekort gedaan voelen, wordt die beweging deze keer niet gedragen door types die met grote zonnebrillen op, en korte rokjes aan bloemen uitdelen aan politie-agenten.

Het blijft werkelijk fascinerend, dat al die berichten over grootschalige fraude bij de voorverkiezingen in de VS, zo eenvoudig geweerd kunnen worden uit de 'Westerse' pers.

Eigenlijk is het onvoorstelbaar, dat de grootschalige fraude bij de voorverkiezingen in de VS in de 'Westerse' pers echt 'NUL' aandacht krijgt. Ook al zijn het openbaar aanklagers die naar buiten brengen dat er onregelmatigheden zijn geconstateerd. Je kunt je voorstellen, hoe het komt dat er uiteindelijk niemand nog de moed heeft om aan de bel te trekken. Deze mensen betalen er als 'klokkenluider' bijna altijd de hoogst mogelijke prijs voor. En als dat zelfs niet leidt tot openbaarheid van wat er mis is in buitenlandse media, ondergraaft dat de controlerende functie van de journalistiek effectiever, dan regelrechte censuur.

Interessante index mbt persvrijheid.

quote:kadanz schreef op 28 januari 2012 @ 19:26:

Als het je niet interesseert wat een ander bezig houdt, dan moet je niet op Viva posten!Zit je jezelf hier nu niet een beetje in de weg? Als het je niks uitmaakt dat er bij de voorverkiezingen voor de machtigste politicus in de wereld op grove wijze wordt gefraudeerd, wat doe je dan in dit topic?

Tientallen miljoenen hebben Romney en Gingrich in hun campagne voor Florida gestoken. Romney wordt, volgens de laatste polls, nog maar door 24% van de Amerikanen gesteund als hij uit zou komen tegen Obama. Gingrich probeerde het weer met een aanval op de presentator van de door CNN georganiseerde discussie, maar kreeg de zaal niet mee. Ook zijn plan om een bemande basis op de maan te bouwen, valt niet echt in goede aarde bij de achterban. Desondanks blijven de gevestigde media doen wat ze moeten doen: Die twee promoten als enige mogelijke Republikeinse kandidaten. De corrupte partij doet de rest.



Het afbrokkelende vertrouwen in de gevestigde politiek begint, naar mijn mening, gevaarlijke vormen aan te nemen. Dat de VS is gezakt naar plek 47 op die ranglijst die betrekking heeft op de persvrijheid in de wereld, is nog geflatteerd. Althans, het gegeven dat de pers zelf al niet naar behoren functioneert, zou je nog op moeten tellen bij de muilkorf-acties van de overheid. Dan wordt het beeld asgrauw.

Op naar een Global Charter for Mental Health. Die Sovjets waren hun tijd ver vooruit, toen ze de oppositie domweg opsloten in inrichtingen.

quote:kadanz schreef op 29 januari 2012 @ 21:32:

Ah, het gaat je nog steeds over Ron Paul

Daar geef ik je gelijk in, maar ik blijf het een rare kwibus vinden met een dubieus verleden.



Over enig dubieus verleden wordt ik graag geïnformeerd, want daarvan is mij niets bekend. Het enige wat ik weet, is dat er ooit iemand, bij de vorige verkiezingen, een stukje heeft geschreven in een blaadje dat stelde zijn kandidatuur te steunen, dat een ranzig racistisch standpunt uitdroeg. Ron Paul had het niet geschreven. Niet gelezen. En zodra hij ervan hoorde, heeft hij er in ondubbelzinnige bewoordingen afstand van genomen. Daarbij is er niets in zijn persoonlijke verleden dat hem kenmerkt als een racist. Integendeel! Dus dat punt lijkt mij meer dan afdoende afgehandeld.



Maar Ron Paul is niet zozeer mijn 'gedroomde kandidaat'. Hij loopt kritiekloos weg met de 'Oostenrijkse School' op sociaal-economisch gebied, en daarin is hij te optimistisch, naar mijn smaak. Punt is alleen, dat de vennijnige tegenwerking die hij krijgt vanuit de Republikeinse Partij werkelijk uniek is in de historie van de VS na de Tweede Wereldoorlog, in mijn beleving. Dat daarbij ook regelrecht fraude lijkt te worden gepleegd, met overleden kiezers op de lijsten van mensen die hun stem hebben uitgebracht, is een democratie onwaardig.

Hoewel Ron Paul het heeft over een 'Revolutie', zegt hij er steevast bij, dat het hem gaat om een vreedzame, radicale verandering. Terug naar de principes van de 'Founding Fathers'. En dat vind ik onverkort een verademing, als hij dat klaar zou spelen. Hij is daarin geloofwaardig, omdat hij dat zijn leven lang al als thema heeft. Hij is de enige politicus, met de Über Christelijke Santorum, die zijn boodschap niet elke week aanpast, om zijn gehoor te 'pleazen'. Hij is altijd compleet open geweest over zijn handel en wandel in Washington, en heeft zich nooit ingelaten met enige lobbyist, uit welke hoek dan ook. Daarbij stelt hij zich voor een flinke bezem door de 'FED' en het bankwezen te halen, en ook dat is bepaald geen overbodige luxe!

Dat hij 'de wereld, de wereld' wil laten, en met iedereen goede handelsbetrekkingen wil, zonder voorwaarden vooraf, is ronduit gedurfd. Zoals ik hierboven al liet zien, was er zelfs een Joods-Amerikaanse columnist die de Mossad voorstelde Obama voor minder een kogel door zijn kop te jagen. Dus vind ik dat buitengewoon moedig. En ook dat spreekt mij, als idee, wel aan.



Als Ron Paul met trucs uit de race wordt geduwd, maakt dat de binnenlandse situatie in de VS best spannend. De afgelopen jaren hebben steeds meer mensen een hekel gekregen aan 'Washington' en 'Wallstreet', en de wapenverkopen in dat land zijn werkelijk ongekend! Het komt mij voor, dat Ron Paul zo'n beetje de enige is, die zou kunnen bewerkstelligen dat het deksel op de pan blijft. Terwijl de huidige teneur juist flink bijdraagt aan het verhogen van de bestaande spanning.



Van de huidige kandidaten die in de race zijn voor de Republikeinse kandidatuur, lijkt Ron Paul de enige die Obama kan verslaan. Omdat ook veel Democraten hun buik vol hebben van Obama. En pleidooien voor een 'bezem door Washington', en actie tegen de FED en 'Wallstreet' hen enorm aanspreekt.

quote:-joost- schreef op 30 januari 2012 @ 11:42:

Vergis je niet dat degene die nu achter de weerstand tegen Paul zitten het zeer waarschijnlijk koud laat of er een burgeroorlog uitbreekt of niet. Anders was oa al lang wat gedaan aan de makkelijke verkoop van wapens. Oorlog, waar dan ook, is 1 van de meest lucratieve businesses in de wereld. Tevens zullen hele volksstammen die normaal voor democratie zijn hele kortzichtige ondemocratische nieuwe wetgevingen goedkeuren denkende dat dat de oplossing is om de (schijn)democratie waarin ze nu leven te beschermen.



Er zijn héél veel 'gevestigde' belangen die in Ron Paul een enorme bedreiging zien. Wapenhandelaren hoeven zich bij hem minder zorgen te maken, dan bij Obama. Paul is geen voorstander van wettelijke beperking van het recht een wapen te bezitten. Een heuse burgeroorlog is overigens ook voor wapenfabrikanten geen opsteker. Dus in die hoek zie ik niet de grootste weerstand.

Het komt mij voor, dat geen zinnige Amerikaanse politicus graag een burgeroorlog zou willen. Wat echter niet wegneemt, dat er steeds meer signalen komen van voorbereidingen op een burgeroorlog. Waaronder een recente militaire oefening in LA, en de inrichting van zogeheten 'FEMA camps'. Want waarom zou je in een land concentratiekampen in willen richten? En als DIT OVERZICHT juist is, zijn het er nogal wat!



De grootste weerstand tegen Ron Paul, komt van Republikeinen die dat 'Project for a New American Century' hebben ondertekend. Daarnaast zijn er ook miljoenen Amerikanen, Republikeinen en Democraten, die vrezen voor hun baan bij de overheid, of als 'lobbyist', als Ron Paul het mes zet in 'Washington'. En ten slotte heeft hij bar weinig vrienden in de top van de 'financiële' wereld. Dat zijn wel véél vijanden. En ook niet de meest ongevaarlijke......

Analyse van de Israëlische invloed op de verkiezingen.