Actueel
alle pijlers
Stelling: te dik zijn is iemands eigen schuld
woensdag 4 juli 2018 om 09:04
Vanochtend stond een artikel in de telegraaf dat Nederlanders steeds dikker worden.
Meer dan de helft van de 20 plussers kampt inmiddels met matige tot extreem overgewicht.
Daaronder stond de stelling zoals in de topic opener beschreven is.
Te dik zijn is iemands eigen schuld.
Hoe denken jullie daarover? Waar denken jullie waar het probleem ligt?
To trapt af: zelf ben ik zon 5 kilo te zwaar en vind het lastig om deze eraf te krijgen. Ik begin vaak heel enthousiast met minder snoepen en meer bewegen maar al snel laat ik de teugels weer vieren. Blijkbaar wil ik het toch niet graag genoeg.
Ik was van het weekend in een dierentuin en schrok wel van het aantal dikke mensen om mij heen.
Ik geloof zeker dat er een groep is waarbij het niet iemand zijn eigen schuld is dat er overgewicht is maar ik denk dat deze groep wel relatief klein is.
Daarnaast geloof ik wel dat ieder pondje door het mondje gaat. Het is geen hogere wiskunde dat als je meer energie inneemt dan verbruikt je aankomt. Is het dan mensen hun eigen schuld? Misschien in zekere zin wel maar je kiest natuurlijk niet voor het dik zijn. Je kunt moeilijk stoppen met eten enkel andere keuzes maken en dat maakt het allemaal zo moeilijk. We moeten continu weerstand bieden tegen verleidingen en overal is volop eten.
Ik heb altijd respect voor mensen die goed die balans kunnen vinden en de juiste keuzes maken in hun eetpatroon want je voelt je uiteindelijk wel beter en bent gezonder.
Meer dan de helft van de 20 plussers kampt inmiddels met matige tot extreem overgewicht.
Daaronder stond de stelling zoals in de topic opener beschreven is.
Te dik zijn is iemands eigen schuld.
Hoe denken jullie daarover? Waar denken jullie waar het probleem ligt?
To trapt af: zelf ben ik zon 5 kilo te zwaar en vind het lastig om deze eraf te krijgen. Ik begin vaak heel enthousiast met minder snoepen en meer bewegen maar al snel laat ik de teugels weer vieren. Blijkbaar wil ik het toch niet graag genoeg.
Ik was van het weekend in een dierentuin en schrok wel van het aantal dikke mensen om mij heen.
Ik geloof zeker dat er een groep is waarbij het niet iemand zijn eigen schuld is dat er overgewicht is maar ik denk dat deze groep wel relatief klein is.
Daarnaast geloof ik wel dat ieder pondje door het mondje gaat. Het is geen hogere wiskunde dat als je meer energie inneemt dan verbruikt je aankomt. Is het dan mensen hun eigen schuld? Misschien in zekere zin wel maar je kiest natuurlijk niet voor het dik zijn. Je kunt moeilijk stoppen met eten enkel andere keuzes maken en dat maakt het allemaal zo moeilijk. We moeten continu weerstand bieden tegen verleidingen en overal is volop eten.
Ik heb altijd respect voor mensen die goed die balans kunnen vinden en de juiste keuzes maken in hun eetpatroon want je voelt je uiteindelijk wel beter en bent gezonder.
woensdag 4 juli 2018 om 12:45
Ik kende deze film niet (waar kan ik hem zien??) maar zie in de links onder de plaatjes precies wat jij zegt: laten we eens ophouden met het normaal vinden van overgewicht en bejubelen van big is beautiful. Begint de wal het schip te keren in de VS?iris1969 schreef: ↑04-07-2018 12:13Als voorlichting niet helpt en we worden massaal veel dikker is dit dan ons voorland?
https://www.google.nl/search?client=saf ... dDKId_jEo.
Ik ben er bang voor.
.
woensdag 4 juli 2018 om 12:48
grappige is, dat daar wel onderzoek naar gedaan is. Kinderen helemaal geen snoep geven (ik zeg dus NIET dat jij dat doet) werkt ook averechts. Dan krijg je het verboden-vruchten-effect.pamelacourson schreef: ↑04-07-2018 12:19Veel mensen hebben als kind al geen goed voorbeeld gekregen. Bij mijn dochter zat bijvoorbeeld een meisje in de klas dat overgewicht had. Ze mocht daarom nog maar twee boterhammen mee naar school nemen, maar dat was dan wel wit brood met hagelslag of pasta. En als tussendoortje had ze koek bij zich. Ze was een keer bij ons en mijn dochter vroeg een tweede keer snoep. Dat kregen ze niet, wel rauwkost. Het meisje vond dat heel lekker, vooral paprika, maar ze was niet gewend dat te eten. Als ik mijn dochter daar op kwam halen, liepen ze altijd vlak voor het eten nog met een grote koek of een zak snoep. Ik kan me voorstellen dat zo’n meisje later ook veel sneller geneigd is naar koekjes te grijpen in plaats van iets gezonds.
Kinderen die van huis uit niet 'normaal' hebben leren snoepen, leren later geen maat houden.
Of kinderen die aangeleerd krijgen dat er twee soorten eten zijn: Lekker-maar-ongezond Of Vies-maar-gezond, die leren ook geen gezond gedrag aan. Ouders kunnen ook doorslaan in te gezond 'voederen'.
Ik vind dat best lastig, hoe leer je je kind gezond met voeding omgaan? (ik heb twee gezonde, slanke, tieners, dus zal wel iets goed doen)
Hoe zorg je dat ze niet dik worden, maar ook: hoe voorkom je eetstoornissen of orthodox eetgedrag?
woensdag 4 juli 2018 om 12:48
Vertel daar eens wat meer over dan....?rosanna08 schreef: ↑04-07-2018 11:33En verder, tja, ik heb overgewicht, ben zelfs morbide obese geweest en ja, ieder pondje gaat door het mondje. En het is zo makkelijk he, gewoon gezond eten, niet snoepen, genoeg bewegen.
Sta een week in mijn schoenen met de eeuwig durende strijd en dan praten we verder.
Ik merk dat het voor dikkere mensen lastig is om aan te geven waarom ze nou dik zijn en wat ze dus allemaal naar binnen schuiven.
Ik trap af;
Ik heb 147 kg gewogen max. Ik dronk elke dag wel wat maar met name in het weekend flink wat flessen rose en ook bier. Daarnaast at ik heel vaak pasta en dan zeker 2 tot 3 borden per keer.
Maar mijn grootste zwak was....chocolade... soms zo een hele grote Milka plak, soms wel twee. |Of goedkopere chocolade bij de Lidl vandaan. Een melk reep, een witte met crisp, eentje met noten etc...
Overigens was het voor mij geen strijd omdat t me niet boeide hoeveel ik woog, ik vond t zoooooo lekker al die chocolade hmmmm
Maar ik hoor hier niemand ECHT nou vertellen wat ze eten met een BMI van 30+
Wat maakt het nou dat je dik bent?
woensdag 4 juli 2018 om 12:57
Dat eerste is heel herkenbaar voor mij: een nichtje van mij komt uit een nogal benauwde familie met alles en dus ook met snoep.lilalinda schreef: ↑04-07-2018 12:48grappige is, dat daar wel onderzoek naar gedaan is. Kinderen helemaal geen snoep geven (ik zeg dus NIET dat jij dat doet) werkt ook averechts. Dan krijg je het verboden-vruchten-effect.
Kinderen die van huis uit niet 'normaal' hebben leren snoepen, leren later geen maat houden.
Of kinderen die aangeleerd krijgen dat er twee soorten eten zijn: Lekker-maar-ongezond Of Vies-maar-gezond, die leren ook geen gezond gedrag aan. Ouders kunnen ook doorslaan in te gezond 'voederen'.
Ik vind dat best lastig, hoe leer je je kind gezond met voeding omgaan? (ik heb twee gezonde, slanke, tieners, dus zal wel iets goed doen)
Hoe zorg je dat ze niet dik worden, maar ook: hoe voorkom je eetstoornissen of orthodox eetgedrag?
Toen mijn moeder haar als klein kind als tractatie een zuurstok gaf ging dat arme kind er mee tekenen, want ze dacht dat het een potlood was.
Nu is ze een twintiger en woont ze zelfstandig en is ze echt veeeel te zwaar. Kan dus geen maat houden zonder de enorme druk van haar ouders.
woensdag 4 juli 2018 om 13:01
Tuurlijk joh. Wat een ongefundamenteerde kut mening. Mijn moeder zit aan de prednison. Ze eet veel te weinig omdat ze door de kanker gewoon geen trek heeft. Ze is dus ondervoed, maar wel enorm dik geworden. En nu? EIgen schuld dus? Echt belachelijk dit.sinnombre schreef: ↑04-07-2018 09:11Dik zijn door medicijngebruik kan ook je eigen schuld zijn.
Het is bekend dat je door Prednison aan kunt komen. Dat is ook vocht en het anders opslaan van vet, maar het grote probleem is dat veel mensen een enorm hongergevoel krijgen.
Je moet met Prednisongebruik je eetpatroon aanpassen en dus niet toegeven aan dat hongergevoel. Dus ja, zelfs met Prednison is dik worden je eigen schuld.
woensdag 4 juli 2018 om 13:02
Het is uit Wall-E.
Hierbij voor je beeldvorming even 2 clips:
https://m.youtube.com/watch?v=Vy0DDuf8fYw
en
https://m.youtube.com/watch?v=5kngspqvHa0
woensdag 4 juli 2018 om 13:07
Het kan doorslaan ja.
Maar dit is een symptoom van iets anders: de centrale rol die schoonheid speelt bij het (zelf)beeld van vrouwen. Het brengt een obsessie met uiterlijk, lijn en eten met zich mee die niets te maken heeft met gezondheid. En iemand niet mooi vinden of lelijk noemen wordt de ultieme belediging. Vandaar die roep om overal 'beauty' te zien. Als iemand zichzelf lelijk vind is er vaak de Pavlovreactie 'wat een onzin, iedereen is mooi'! Het is zo beladen, terwijl het helemaal niets zegt over wie je bent.
Echte zelfliefde kan volgens mij heel belangrijke motivatie zijn om goed voor jezelf te zorgen. Maar als dat helemaal samenvalt met jezelf mooi vinden... Ik weet niet, dat is zo oppervlakkig en het leidt af van echt belangrijke waarden.
What a nuanced anxiety
woensdag 4 juli 2018 om 13:07
Wat een onzin om fabrikanten en supermarkten de schuld te geven
.
Als ik hier de supermarkt binnen ga, loop ik gelijk op de afdeling groente en fruit. Het staat prachtig uitgestald, er is veel variatie, het ruikt er heerlijk, je ziet prachtige kleuren, ik kan er proeven en er zijn vaak goede aanbiedingen. Het ziet er echt heel aantrekkelijk uit!
Kom ik bij de stelling met koekjes dan zie ik allemaal in plastic verpakte dingen, bijna allemaal de zelfde kleur bruin. Echt niet aantrekkelijk.
En heb je wel eens gezien hoe aantrekkelijk een schap met chocoladerepen nu echt is? Ja, mooie kleuren, leuke etiketten, maar je ziet alleen maar papier. Loop dan eens door naar de afdeling met het versgebakken brood en haal daar zo'n lekker knapperig bruin broodje met heel veel zaadjes. Al je zintuigen roepen *lekker*.
.
Als ik hier de supermarkt binnen ga, loop ik gelijk op de afdeling groente en fruit. Het staat prachtig uitgestald, er is veel variatie, het ruikt er heerlijk, je ziet prachtige kleuren, ik kan er proeven en er zijn vaak goede aanbiedingen. Het ziet er echt heel aantrekkelijk uit!
Kom ik bij de stelling met koekjes dan zie ik allemaal in plastic verpakte dingen, bijna allemaal de zelfde kleur bruin. Echt niet aantrekkelijk.
En heb je wel eens gezien hoe aantrekkelijk een schap met chocoladerepen nu echt is? Ja, mooie kleuren, leuke etiketten, maar je ziet alleen maar papier. Loop dan eens door naar de afdeling met het versgebakken brood en haal daar zo'n lekker knapperig bruin broodje met heel veel zaadjes. Al je zintuigen roepen *lekker*.
woensdag 4 juli 2018 om 13:08
Ik heb ook een superslank jongetje van 11 wat geniet van snoep. Hij heeft gewoon de verbranding van zijn vader. Ik heb niet het idee dat het aan mijn opvoeding ligt, al probeer ik te leren dat hij gezond moet eten. Een deel is gewoon genetica.lilalinda schreef: ↑04-07-2018 12:48grappige is, dat daar wel onderzoek naar gedaan is. Kinderen helemaal geen snoep geven (ik zeg dus NIET dat jij dat doet) werkt ook averechts. Dan krijg je het verboden-vruchten-effect.
Kinderen die van huis uit niet 'normaal' hebben leren snoepen, leren later geen maat houden.
Of kinderen die aangeleerd krijgen dat er twee soorten eten zijn: Lekker-maar-ongezond Of Vies-maar-gezond, die leren ook geen gezond gedrag aan. Ouders kunnen ook doorslaan in te gezond 'voederen'.
Ik vind dat best lastig, hoe leer je je kind gezond met voeding omgaan? (ik heb twee gezonde, slanke, tieners, dus zal wel iets goed doen)
Hoe zorg je dat ze niet dik worden, maar ook: hoe voorkom je eetstoornissen of orthodox eetgedrag?
woensdag 4 juli 2018 om 13:17
Ik praat namens mezelf en de stelling is waar.
Het is mijn eigen schuld dat ik overgewicht heb.
En juist door deze topic ben ik even gaan nadenken, hoe komt het dat je nog steeds overgewicht hebt?
Want je beweegt veel, eet redelijk gezond, maar toen kwam het antwoord ineens in mij op.
Ik kan geen NEE zeggen, tegen mezelf en andere (op alle gebieden)
Toch maar een stuk gebak pakken op kantoor, of toch even langs het fastfoodrestaurant want je hebt vandaag zeer gezond gegeten.
Toch maar een snack op een verjaardag.
Ergens geen zin in hebben en toch maar doe, omdat iemand het vraagt.
Ik ga vanaf vandaag meer NEE zeggen, tegenover mezelf en andere.
Daarom werken diëten maar even, omdat je onbewust/bewust nee zegt tegen ongezond eten.
Maar niet leert om Nee te zeggen in het algemeen, en in die zin voor jezelf leert op komen en verantwoordelijkheid te nemen voor wat je eet en doet.
Het is mijn eigen schuld dat ik overgewicht heb.
En juist door deze topic ben ik even gaan nadenken, hoe komt het dat je nog steeds overgewicht hebt?
Want je beweegt veel, eet redelijk gezond, maar toen kwam het antwoord ineens in mij op.
Ik kan geen NEE zeggen, tegen mezelf en andere (op alle gebieden)
Toch maar een stuk gebak pakken op kantoor, of toch even langs het fastfoodrestaurant want je hebt vandaag zeer gezond gegeten.
Toch maar een snack op een verjaardag.
Ergens geen zin in hebben en toch maar doe, omdat iemand het vraagt.
Ik ga vanaf vandaag meer NEE zeggen, tegenover mezelf en andere.
Daarom werken diëten maar even, omdat je onbewust/bewust nee zegt tegen ongezond eten.
Maar niet leert om Nee te zeggen in het algemeen, en in die zin voor jezelf leert op komen en verantwoordelijkheid te nemen voor wat je eet en doet.
woensdag 4 juli 2018 om 13:31
Oh nou, ik voel hetzelfde als jij hoor. Ik ken niemand die niet taalt naar chocola en daar maar twee stukjes van kan eten of die niet houdt van vettig eten zoals die poster waarvan je denkt dat ze het snapt.
Ikzelf en mijn omgeving zijn bourgondiers. Al mijn vakantiegerinneringen bijvoorbeeld zijn gerelateerd aan eten. Als ik aan een land denk dan denk ik aan alle recepten die uit die streek komen. Als ik opsta denk ik aan wat ik ga ontbijten en na het ontbijt verhheug ik me op de lunch. Vettig en zoet en zout álles trekt mij aan. Boodschappen doen in de supermarkt vind ik echt een feest, heerlijk on al dat eten te zien en balen, oprecht balen dat ik dus niet alles ga kopen wat ik wil. Daarom maak ik lijstjes, noodgedwongen, anders kom ik met allerlei troep thuis. Ik kan namelijk verleiding niet goed weerstaan. De visboer ren ik met oogkleppen op voorbij omdat ik amders tegen wil en dank kibbeling haal en ik moet niets in huis hebben want ik eet desnoods ‘s avonds een pak droge rijstwafels van mijn kind op om de snaaidrang te stillen.
En elke dag het liefst wijn, veel wijn. En nogmaals mijn hele omgeving zit zo in elkaar. Gezelligheid= eten en drinken. Vervelibg is eten en drinken. En als we stress hebben of verdrietig zijn zie je de pondjes eraan komen.
Toch heeft niemand overgewicht. 10 kilo teveel is echt de max. Omdat we de hele dag opletten. En onszelf dwingen te sporten en stappen tellen. En accepteren dat het nou eenmaal niet kan. Alleen bij gelegenheden. Accepteren is een sleutelwoord. Blijven hangen in termen van vechten, strijden, helpt niets.
Als je nog steeds denkt dat het niet hetzelfde is dan ben ik oprecht benieuwd waarin jouw beleving rond eten dan verschilt.
woensdag 4 juli 2018 om 13:38
dat is iets heel anders dan je straks zei met je chocola en super dat jij sterker bent dan ikXanthan schreef: ↑04-07-2018 13:31Oh nou, ik voel hetzelfde als jij hoor. Ik ken niemand die niet taalt naar chocola en daar maar twee stukjes van kan eten of die niet houdt van vettig eten zoals die poster waarvan je denkt dat ze het snapt.
Ikzelf en mijn omgeving zijn bourgondiers. Al mijn vakantiegerinneringen bijvoorbeeld zijn gerelateerd aan eten. Als ik aan een land denk dan denk ik aan alle recepten die uit die streek komen. Als ik opsta denk ik aan wat ik ga ontbijten en na het ontbijt verhheug ik me op de lunch. Vettig en zoet en zout álles trekt mij aan. Boodschappen doen in de supermarkt vind ik echt een feest, heerlijk on al dat eten te zien en balen, oprecht balen dat ik dus niet alles ga kopen wat ik wil. Daarom maak ik lijstjes, noodgedwongen, anders kom ik met allerlei troep thuis. Ik kan namelijk verleiding niet goed weerstaan. De visboer ren ik met oogkleppen op voorbij omdat ik amders tegen wil en dank kibbeling haal en ik moet niets in huis hebben want ik eet desnoods ‘s avonds een pak droge rijstwafels van mijn kind op om de snaaidrang te stillen.
En elke dag het liefst wijn, veel wijn. En nogmaals mijn hele omgeving zit zo in elkaar. Gezelligheid= eten en drinken. Vervelibg is eten en drinken. En als we stress hebben of verdrietig zijn zie je de pondjes eraan komen.
Toch heeft niemand overgewicht. 10 kilo teveel is echt de max. Omdat we de hele dag opletten. En onszelf dwingen te sporten en stappen tellen. En accepteren dat het nou eenmaal niet kan. Alleen bij gelegenheden. Accepteren is een sleutelwoord. Blijven hangen in termen van vechten, strijden, helpt niets.
Als je nog steeds denkt dat het niet hetzelfde is dan ben ik oprecht benieuwd waarin jouw beleving rond eten dan verschilt.
Overigens is 10 kg ook overgewicht, alleen niet obese
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 4 juli 2018 om 13:40
Ik denk ook dat het gewoon per persoon verschilt hoe belangrijk lekker eten voor iemand is.
Ik ben best verslavingsgevoelig, maar heb geen interesse in veel eten, alcohol, gokken, kinky seks, roken etc., dus ik ken die worsteling niet, maar ik snap de trekkende werking van een verslaving dus wel.
Ik moet bijvoorbeeld maat houden met het internet en ik grijp dus actief in als ik er te lange tijd te lang achter zit.
Ik ben best verslavingsgevoelig, maar heb geen interesse in veel eten, alcohol, gokken, kinky seks, roken etc., dus ik ken die worsteling niet, maar ik snap de trekkende werking van een verslaving dus wel.
Ik moet bijvoorbeeld maat houden met het internet en ik grijp dus actief in als ik er te lange tijd te lang achter zit.
woensdag 4 juli 2018 om 13:43
Ik heb net de app Forest gedownload. Ga hem nu even activereniris1969 schreef: ↑04-07-2018 13:40Ik denk ook dat het gewoon per persoon verschilt hoe belangrijk lekker eten voor iemand is.
Ik ben best verslavingsgevoelig, maar heb geen interesse in veel eten, alcohol, gokken, kinky seks, roken etc., dus ik ken die worsteling niet, maar ik snap de trekkende werking van een verslaving dus wel.
Ik moet bijvoorbeeld maat houden met het internet en ik grijp dus actief in als ik er te lange tijd te lang achter zit.
Op mijn laptop staat coldturkey, ook zoiets.
En met internetten werkt het alweer hetzelfde als met eten en drinken en drugs : hoe meer je het doet, hoe lastiger maat te houden.
impala wijzigde dit bericht op 04-07-2018 13:46
13.76% gewijzigd
.
woensdag 4 juli 2018 om 13:48
Het forum vind ik reuze verslavend, maar ik weet dat als mijn vriend op 1 augustus weer terug is uit het buitenland dat ik mijn afleiding niet meer hier zoek, dus nu "mag" ik van mezelf nog even heerlijk binge forummen
woensdag 4 juli 2018 om 13:49
Nou ik vind dat gezond eten wel een iets mindere opgave dan hoe je het hier doet overkomen. Ik eet gewoon wat vaker hetzelfde en hoef geen recepten te zoeken (wel vaak vleesloos) of mijn voorraadkast door te spitten. Naar de markt gaan vind ik een leuk uitje en ik struikel hier over de supermarkten. En daarbij hoef ik het niet allemaal zelf te doen want vriend kan ook koken en boodschappen doen en ik eet 1x p.w. bij mijn ouders.Xanthan schreef: ↑04-07-2018 11:24Maar wat denk je nou? Dat het voor andere, niet zieke, mensen die een normaal gewicht hebben makkelijk is? Of altijd leuk?
Ik moet ook elke week gezonde en vaak vleesloze recepten zoeken, mijn voorraadkasten doorspitten om te kijken of het aansluit op wat op moet en een weekmenu maken. Dan moet ik in de avond na mijn werk naar de lidl (want die zit niet om de hoek) om voor de hele week boodschappen te doen. Wat ze daar niet hebben moet ik voor naar de Jumbo 3 km verderop en dan haal ik specifieke dingen nog op de markt in de pauze van mijn werk op woensdag. En dan elke avond koken.
Elke dag, elke week, elk jaar. Dat is toch normaal? Dat is gewoon het leven. Hoe doen anderen dit dan?
woensdag 4 juli 2018 om 13:56
Het schijnt zo te zijn, dat bij dikke mensen de dopaminereceptoren geblokkeerd zijn geraakt, waardoor zij niet meer de normale dopamineafgifte krijgen, die normaal ontstaat na het binnenkrijgen van zoet, zout en vet.
(De drie dingen waar het lijf aan hecht omdat die in de oudheid minder voorhandig waren).
Dat zou dus betekenen dat het dan moeilijk wordt op tijd te stoppen.
(De drie dingen waar het lijf aan hecht omdat die in de oudheid minder voorhandig waren).
Dat zou dus betekenen dat het dan moeilijk wordt op tijd te stoppen.
woensdag 4 juli 2018 om 14:02
Oh maar dat komt omdat ik er niet over nadenk als een strijd! Het is voor veel mensen gewoon een gegeven dat je je moet beheersen. Voor mij ook.
De een gaat dat wat makkelijker af maar heel veel mensen hebben daar een flinke dosis wilskracht en wat truukjes voor nodig (zoals 1 x per week een weekmenu maken of altijd met een lijstje naar de super of heel veel water drinken).
Al die dingen die ik beschreef doe ik maar die oogkleppen op bij de visboer dat is een automatisme. Zo van “Kan niet. Punt. Doorlopen”. Ik ervaar dat niet als een strijd. Het is een gewoonte. Daarom komt het niet als eerte in me op om uitgebreid te beschrijven.
Ik vraag me juist af waarom obese mensen het vaak over een (eenzame) strijd hebben waar andere mensen dezelfde neigingen en gedrag als ‘normaal’ accepteren.
woensdag 4 juli 2018 om 14:46
Als ik dit soort dingen lees denk ik wel dat toch vooral ja moet zeggen op dat stuk taart. Hoeveel calorieën is een stuk taart? 250 ofzo gemiddeld? Ik neem aan dat je niet elke dag of elke week een jarige collega hebt. De rest van je leven nee zeggen tegen een stuk taart gaat ook niemand lukken en als je nee zegt dat heb je vaak dat je daarna vindt dat je iets anders hebt verdiend omdat je toen zo goed nee zei. Neem die paar hapjes op een verjaardag en neem een stukje taart aan van je collega, maar zie dat als iets wat bijzonder is en je niet dagelijks kunt eten. Als je op alle andere dagen gewoon normaal eet dan is er niet heel veel aan de hand. 9000 calorieën is pas 1 kilo erbij en dat krijg je alleen als je structureel teveel eet dan je verbrand. Dat ligt echt niet aan dat taartje van je collega of die plakjes worst op een verjaardag.Lovely05 schreef: ↑04-07-2018 13:17Ik praat namens mezelf en de stelling is waar.
Het is mijn eigen schuld dat ik overgewicht heb.
En juist door deze topic ben ik even gaan nadenken, hoe komt het dat je nog steeds overgewicht hebt?
Want je beweegt veel, eet redelijk gezond, maar toen kwam het antwoord ineens in mij op.
Ik kan geen NEE zeggen, tegen mezelf en andere (op alle gebieden)
Toch maar een stuk gebak pakken op kantoor, of toch even langs het fastfoodrestaurant want je hebt vandaag zeer gezond gegeten.
Toch maar een snack op een verjaardag.
Ergens geen zin in hebben en toch maar doe, omdat iemand het vraagt.
Ik ga vanaf vandaag meer NEE zeggen, tegenover mezelf en andere.
Daarom werken diëten maar even, omdat je onbewust/bewust nee zegt tegen ongezond eten.
Maar niet leert om Nee te zeggen in het algemeen, en in die zin voor jezelf leert op komen en verantwoordelijkheid te nemen voor wat je eet en doet.
