Actueel
alle pijlers
Stond erbij en keek er naar?
donderdag 21 augustus 2008 om 12:14
Bij een uit de hand lopende ruzie? Of je passeert iemand op straat die duidelijk bezopen is en zijn/haar auto wilt instappen? Iemand die voordringt bij de kassa? Een dief in de supermarkt? Een kind dat een keiharde mep krijgt van zijn moeder? Arme hond die geen geduld heeft van zijn baasje....
Allemaal dingen die we ongetwijfelt wel eens van dichtbij mee hebben gemaakt. Ongetwijfelt ook dat we ons er mee bemoeide of dat achteraf hadden willen doen maar daar op het moment niet de ballen voor hadden...
Kortom, ben jij iemand die wat doet?
Allemaal dingen die we ongetwijfelt wel eens van dichtbij mee hebben gemaakt. Ongetwijfelt ook dat we ons er mee bemoeide of dat achteraf hadden willen doen maar daar op het moment niet de ballen voor hadden...
Kortom, ben jij iemand die wat doet?
donderdag 21 augustus 2008 om 12:31
Ik sta voor mezelf op en voor anderen als ik zie dat ze niet juist behandeld worden. Misschien niet in elke situatie, maar zeker als een situatie bedreigend is voor een ander. Zowiezo bel ik de hulpinstanties en ik probeer het slachtoffer ook direct te helpen als dit mogelijk is. Ik heb zelf ondervonden dat mensen je niet altijd helpen als het nodig is. Zelfs als getuige zijn voor een misdrijf. Daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. Dat misdadigers vrije hand krijgen omdat niemand tegen ze op durft te staan. Dat heb ik wel gedaan maar ik stond er wel alleen voor terwijl de hele buurt getuige was. Heel confronterend met de huidige maatschappij.
donderdag 21 augustus 2008 om 12:32
Ik vind ook dat je net zo schuldig bent als je niets doet. Zeker wanneer iemand gedronken heeft en achter het stuur gaat, ookal is het niet iemand die je kent. Hij/ kan wel jou oma'tje een paar straten verderop van haar sokken rijden!
Ik begrijp wel de angst van mensen, en er zijn ook mensen die zeggen dat ze dat wel doen, maar punt bij paaltje staan ze vastgenagelt aan de grond. Angst!
Ik begrijp wel de angst van mensen, en er zijn ook mensen die zeggen dat ze dat wel doen, maar punt bij paaltje staan ze vastgenagelt aan de grond. Angst!
donderdag 21 augustus 2008 om 12:36
In de treinen heb ik het in mijn schooltijd wel eens gezien, als van die asociale rotjongens de conducteur lastigvielen, of gewoon een passagier. Er waren genoeg grote kerels, maar ze hielden allemaal hun bek dicht en keken erg serieus in hun krantje. Walgelijk, zo je kop omdraaien! Als mensen zich eens wat meer om elkaar zouden bekommeren zouden er minder aso's zijn, omdat ze weten dat ze niet zomaar hun gang kunnen gaan.
donderdag 21 augustus 2008 om 12:45
Ik heb wel eens mijn ex-baas op bezoek gehad toen ik een feest gaf. Ze was echt stomdronken geworden en ging met de auto naar huis. We hadden geprobeerd haar tegen te houden met collega's, maar hoe ver kun je gaan als werknemers? Ze was echt niet te stoppen. Daarna ben ik alle respect die ik voor haar had kwijt geraakt en kort daarna heb ik onslag genomen. Ik vond het echt heel erg maar kon ook niet de autosleutels uit haar hand graaien of misschien ook wel maar op dat moment voelde dat niet zo.
donderdag 21 augustus 2008 om 12:54
Je had de politie kunnen bellen of daar mee kunnen dreigen. Dat werkt heel goed. Stel je voor als ze iemand anders kapot had gereden, dan hadden jullie je verschrikkelijk gevoelt. Ik vind het walgelijk dat mensen andere in zo'n positie kunnen dwingen omdat ze simpelweg geen maat kunnen houden. Ik vind het zeer respectabel dat je ontslag hebt genomen!
donderdag 21 augustus 2008 om 13:39
Ik help, trek mijn (soms veel te grote) muil open.. dat heeft er al toe geleidt dat ik zwaar bedreigd ben door 2 opgeblazen uitsmijters.. Helaas deed de persoon die ze in elkaar sloegen geen aangifte en konden ze niets met mijn verhaal alleen.. Ik handel.. en als ik boos ben, of me bedreigd voel ben ik verbaal enorm sterk en schakel mentaal heel snel.. zo heeft mijn handelen tot nu toe altijd bijgedragen aan een betere afloop.. Moet er wel bij vertellen dat ik sinds zoonlief is geboeren niet meer in een soortgelijke situatie ben beland en niet weet hoe ik nu zou handelen.. Ik handel uit impuls maar een beetje voorzichter ben ik denk ik wel geworden..
donderdag 21 augustus 2008 om 14:25
Op de een of andere manier lukt het me niet om passief toe te kijken, heb ik nooit gekund. Maar sinds ik moeder ben, neem ik toch minder risico dan vroeger, denk even na voor ik ergens tussenin spring.
Meiden die in de supermarkt iets pikken -en die ik aan denk te kunnen- spreek ik wel gewoon aan, meestal op luide toon "Wat steek jij nou in je zak?!" zodat je meteen de aandacht van omstanders hebt. Maar als het misschien gevaarlijk is, denk ik tegenwoordig toch beter na. Een zakkenroller zal ik niet zo snel meer achtervolgen tot in de metro (wat de agenten, die weer achter mij aan bleken te rennen, maar bovengronds stopten, een heel slecht plan vonden) en ik klim ook niet meer impulsief in nekken van vechtende mannen. Dat soort situaties kom ik, sinds ik amper nog ga stappen en niet meer in de hoofdstad woon, gelukkig ook haast nooit meer tegen. Tegenwoordig, met een peutertje aan mijn hand, probeer ik dan toch liever luidkeels anderen aan te zetten tot ingrijpen, zoals vorig jaar, toen ik drie jongens een fiets zag jatten. Alleen waren degenen waarvan ik verwachtte dat ze konden ingrijpen ook jongens van een jaar of 16 en in plaats van dat ze op hun fietsen sprongen, gingen ze me met z'n vijfen eerst vragen stellen en overleggen. Pas nadat ze wisten welke van de heel hard wegfietsende jongens nou die fiets gestolen had en het opengeknipte slot zelf hadden zien liggen, bedachten ze dat ze er wel achteraan konden. Nou ja, hadden gekund. Want toen waren die anderen dus in geen velden of wegen meer te bekennen. Ik heb natuurlijk wel nog de politie gebeld, binnen bij de bieb, was mijn mobieltje vergeten.
Heb trouwens nadat ik laatst een paar jonge katjes langs de snelweg zag en niks kon doen, thuis het landelijke nummer van de dierenambulance in mijn mobieltje gezet. En meteen ook maar de wijkagent, je weet maar nooit. Zo frustrerend als je niks kan doen.
Meiden die in de supermarkt iets pikken -en die ik aan denk te kunnen- spreek ik wel gewoon aan, meestal op luide toon "Wat steek jij nou in je zak?!" zodat je meteen de aandacht van omstanders hebt. Maar als het misschien gevaarlijk is, denk ik tegenwoordig toch beter na. Een zakkenroller zal ik niet zo snel meer achtervolgen tot in de metro (wat de agenten, die weer achter mij aan bleken te rennen, maar bovengronds stopten, een heel slecht plan vonden) en ik klim ook niet meer impulsief in nekken van vechtende mannen. Dat soort situaties kom ik, sinds ik amper nog ga stappen en niet meer in de hoofdstad woon, gelukkig ook haast nooit meer tegen. Tegenwoordig, met een peutertje aan mijn hand, probeer ik dan toch liever luidkeels anderen aan te zetten tot ingrijpen, zoals vorig jaar, toen ik drie jongens een fiets zag jatten. Alleen waren degenen waarvan ik verwachtte dat ze konden ingrijpen ook jongens van een jaar of 16 en in plaats van dat ze op hun fietsen sprongen, gingen ze me met z'n vijfen eerst vragen stellen en overleggen. Pas nadat ze wisten welke van de heel hard wegfietsende jongens nou die fiets gestolen had en het opengeknipte slot zelf hadden zien liggen, bedachten ze dat ze er wel achteraan konden. Nou ja, hadden gekund. Want toen waren die anderen dus in geen velden of wegen meer te bekennen. Ik heb natuurlijk wel nog de politie gebeld, binnen bij de bieb, was mijn mobieltje vergeten.
Heb trouwens nadat ik laatst een paar jonge katjes langs de snelweg zag en niks kon doen, thuis het landelijke nummer van de dierenambulance in mijn mobieltje gezet. En meteen ook maar de wijkagent, je weet maar nooit. Zo frustrerend als je niks kan doen.
donderdag 21 augustus 2008 om 14:43
Weet wanneer je ingrijpt. Sommige dingen kun je niet overzien. Soms maak je met de beste bedoelingen een situatie erger. Laat dit niet als excuus dienen om niks te doen, maar wees voorzichtig. (en realiseer je dat jij ook fout kunt zitten!)
Sommige dingen zijn gewoon duidelijk: iemand die met 20 biertjes wil gaan rijden.
Andere dingen weer niet: een meisje dat wat steelt in de supermarkt.
Sommige dingen zijn gewoon duidelijk: iemand die met 20 biertjes wil gaan rijden.
Andere dingen weer niet: een meisje dat wat steelt in de supermarkt.
donderdag 21 augustus 2008 om 14:57
Maar weet je, NoYo, ik zie dat je meerdere van dit soort topics opent, je maakt je druk om de mensheid.
Realiseer je je dat alles bij jezelf begint, bij de individuele mens. Alle oorlogen, slachtpartijen, onverdraagzamheden, ze zijn allemaal te herleiden tot jezelf en hoe je met andere mensen om je heen omgaat en jij bent (gemiddeld gezien) geen haar beter dan de persoon naast je. We handelen allemaal volgens ons eigen belang. Heb jij ooit ruzie gehad? Ben je het weleens grondig oneens geweest met je buurman? Dat is al een wereldoorlog op zich. Alleen op een kleinere schaal. De principes zijn hetzelfde. Een versoberende realisatie vind ik dat.
Realiseer je je dat alles bij jezelf begint, bij de individuele mens. Alle oorlogen, slachtpartijen, onverdraagzamheden, ze zijn allemaal te herleiden tot jezelf en hoe je met andere mensen om je heen omgaat en jij bent (gemiddeld gezien) geen haar beter dan de persoon naast je. We handelen allemaal volgens ons eigen belang. Heb jij ooit ruzie gehad? Ben je het weleens grondig oneens geweest met je buurman? Dat is al een wereldoorlog op zich. Alleen op een kleinere schaal. De principes zijn hetzelfde. Een versoberende realisatie vind ik dat.
donderdag 21 augustus 2008 om 15:47
voor wat betreft ruzie`s, nee daar meng ik me niet in... sterker nog... ik vind het doodeng... mensen die met elkaar op de vuist gaan, daar blijf ik echt ver vandaan... vind het echt zo eng( kan je niet echt goed vertellen waarom, is een soort trauma van vroeger denk ik...)
Mensen die onrecht aan een beest doen, ja daar van spring ik letterlijk uit m`n vel... stop ook per direct en zeg er wat van... vind dat zo erg....die beesten kunnen niets doen en zijn vaak als de dood.... die krijgen mijn volle steun!
Iemand die voordringt bij de kassa, nee daar zeg ik niks van, die mensen hebben waarschijnlijk gewoon haast en geen opvoeding gehad ofzo.. wel weer als er een klein kind staat die eerst aan de beurt is maar die ze voor het gemak even voorbij lopen... dan zeg ik wel altijd, volgens mij was jij eerst, en duw ik dat kind zachtjes naar voor.
Ik denk idd dat mensen eens wat vakaer voor elkaar mogen opkomen, maar eerlij is eerlijk, tegenwoordig is het risico dat je zelf een klap krijgt best groot... en hoezeer ik ook voor andere mensen wil opkomen, ik wil gewoon zelf geen gevaar lopen... hoe zwak dan ook..
Mensen die onrecht aan een beest doen, ja daar van spring ik letterlijk uit m`n vel... stop ook per direct en zeg er wat van... vind dat zo erg....die beesten kunnen niets doen en zijn vaak als de dood.... die krijgen mijn volle steun!
Iemand die voordringt bij de kassa, nee daar zeg ik niks van, die mensen hebben waarschijnlijk gewoon haast en geen opvoeding gehad ofzo.. wel weer als er een klein kind staat die eerst aan de beurt is maar die ze voor het gemak even voorbij lopen... dan zeg ik wel altijd, volgens mij was jij eerst, en duw ik dat kind zachtjes naar voor.
Ik denk idd dat mensen eens wat vakaer voor elkaar mogen opkomen, maar eerlij is eerlijk, tegenwoordig is het risico dat je zelf een klap krijgt best groot... en hoezeer ik ook voor andere mensen wil opkomen, ik wil gewoon zelf geen gevaar lopen... hoe zwak dan ook..
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
donderdag 21 augustus 2008 om 16:27
Bij mij was er niemand die hielp toen er ingebroken werd.
En mensen hebben het wel gezien, zo vertelden enkele buren achteraf.
Ik kan er ook niet boos om worden, want ik begrijp heel goed dat je uit moet kijken om zelf niet vermoord te worden. Hoe kun je van tevoren inschatten of iemand een wapen bij zich heeft?
Nog een voorbeeld: op het voortgezet, lang geleden, is een klasgenoot al eens door het lint gegaan. 30 andere leerlingen waren getuige, en er is niemand die wat doet. Het is gewoon te gevaarlijk om als enige in te grijpen, maar ik ben wel zo ontzettend KWAAD geweest dat die jongen maar zijn gang kon gaan. (slopen, dreigen, dreigen met fysiek geweld..)
En mensen hebben het wel gezien, zo vertelden enkele buren achteraf.
Ik kan er ook niet boos om worden, want ik begrijp heel goed dat je uit moet kijken om zelf niet vermoord te worden. Hoe kun je van tevoren inschatten of iemand een wapen bij zich heeft?
Nog een voorbeeld: op het voortgezet, lang geleden, is een klasgenoot al eens door het lint gegaan. 30 andere leerlingen waren getuige, en er is niemand die wat doet. Het is gewoon te gevaarlijk om als enige in te grijpen, maar ik ben wel zo ontzettend KWAAD geweest dat die jongen maar zijn gang kon gaan. (slopen, dreigen, dreigen met fysiek geweld..)
Viva naar de knoppen.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:35
Ik zou in de meeste gevallen niet ingrijpen.
Vooral omdat ik als voorbijganger natuurlijk niet alle mensen en hun misschien snode bedoelingen zou doorzien omdat ik in mijn eigen gedachten rondloop.
Als ik wél zeker weet dat er iets serieus aan de hand is (iemand bedreigt 'n ander met 'n mes ofzo) zou ik 112 bellen.
Als iemand z'n hond of kind straft zou ik denken dat ze dat wel verdiend zullen hebben.
Voor 'n verwaarloosde pony (hoeven stonden 20 cm lang) heb ik wel 'ns de dierenbescherming gemaild.
Toen ik zelf gerold werd in Rotterdam ben ik vloekend en tierend achter de betreffende getinte jongeman aangerend zodat ie m'n portomonee mijn richting op wierp om van mij af te komen (denk maar niet dat er ook maar één omstander 'n poot uitstak en waarom zouden ze ook, voor je 't weet heb je 'n mes tussen je ribben van zo'n stuk schorem)
Iemand die zijn kuitenbijtertjes niet terugfloot toen die in mijn broekspijpen hingen terwijl ik aan 't joggen was heb ik 'n snoeiharde rechtse directe in zijn gezicht gegeven toen hij mij bij mijn schouders vastpakte omdat ik het lef had zijn hondjes van mijn benen af te willen schudden (ik schopte ze niet eens)
Voor mijzelf, mijn dierbaren én mijn spullen ben ik als 'n pittbul, als het om derde gaat denk ik eerst aan mijn eigen hachje en bel zonodig wel de hulpdiensten.
Vooral omdat ik als voorbijganger natuurlijk niet alle mensen en hun misschien snode bedoelingen zou doorzien omdat ik in mijn eigen gedachten rondloop.
Als ik wél zeker weet dat er iets serieus aan de hand is (iemand bedreigt 'n ander met 'n mes ofzo) zou ik 112 bellen.
Als iemand z'n hond of kind straft zou ik denken dat ze dat wel verdiend zullen hebben.
Voor 'n verwaarloosde pony (hoeven stonden 20 cm lang) heb ik wel 'ns de dierenbescherming gemaild.
Toen ik zelf gerold werd in Rotterdam ben ik vloekend en tierend achter de betreffende getinte jongeman aangerend zodat ie m'n portomonee mijn richting op wierp om van mij af te komen (denk maar niet dat er ook maar één omstander 'n poot uitstak en waarom zouden ze ook, voor je 't weet heb je 'n mes tussen je ribben van zo'n stuk schorem)
Iemand die zijn kuitenbijtertjes niet terugfloot toen die in mijn broekspijpen hingen terwijl ik aan 't joggen was heb ik 'n snoeiharde rechtse directe in zijn gezicht gegeven toen hij mij bij mijn schouders vastpakte omdat ik het lef had zijn hondjes van mijn benen af te willen schudden (ik schopte ze niet eens)
Voor mijzelf, mijn dierbaren én mijn spullen ben ik als 'n pittbul, als het om derde gaat denk ik eerst aan mijn eigen hachje en bel zonodig wel de hulpdiensten.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:42
bij fysiek geweld grijp ik altijd in, ik spring er zo tussen. Berovingen, treiterijen, kinderen of beesten die een tik krijgen, idem. Aso gedrag hangt ervan af, waar ik woon heb ik er een dagtaak aan dus niet altijd zin an.
ben nooit bang, als er een noodsituatie is ben ik razendscherp, heb ik overzicht en kalmte. Sorry als dit opschepperig klinkt maar het is gewoon zo, ik krijg een soort kracht over me waardoor ik ook gezag uitstraal en dingen kan downplayen ipv opfokken.
Als ik daarbij het leven laat so be it, liever dood dan dat ik mezelf niet in de speigel kan aankijken omdat ik niet voor mijn principes ben opgekomen.
ben nooit bang, als er een noodsituatie is ben ik razendscherp, heb ik overzicht en kalmte. Sorry als dit opschepperig klinkt maar het is gewoon zo, ik krijg een soort kracht over me waardoor ik ook gezag uitstraal en dingen kan downplayen ipv opfokken.
Als ik daarbij het leven laat so be it, liever dood dan dat ik mezelf niet in de speigel kan aankijken omdat ik niet voor mijn principes ben opgekomen.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:45
Nare situaties waarin mensen voor mij gevaarlijk zouden kunnen zijn heb ik nog niet meegemaakt gelukkig. Ik heb wel een keer de politie gebeld toen de buurman in elkaar geslagen werd. Het was midden in de nacht en hij werd tegen mijn slaapkamermuur luidruchtig in elkaar gebeukt. Ik heb stiekem vanuit het badkamerraam staan kijken hoe de politie het huis omsingelde en de deur intrapte, dus ik liep zelf geen risico. De buurman heeft het gelukkig overleefd.
Ook ben ik eens voor een vrachtwagen met oplegger gesprongen. Hij probeerde een bocht naar rechts te maken en drukte daarbij een auto die links van hem stond in elkaar. Alle omstanders liepen te gillen, maar de bestuurder hoorde het niet, en dus sprong ik ervoor. Maar hij zag me, dus echt gevaarlijk was het niet. Auto was wel total loss daarna, maar de inzittenden zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Als ik fysiek risico zou lopen, zou ik zeker nog eens nadenken of ik ergens tussen zou springen. Dan bel ik denk ik liever de politie. De held spelen is leuk, maar niet ten koste van mijn eigen leven.
Ook ben ik eens voor een vrachtwagen met oplegger gesprongen. Hij probeerde een bocht naar rechts te maken en drukte daarbij een auto die links van hem stond in elkaar. Alle omstanders liepen te gillen, maar de bestuurder hoorde het niet, en dus sprong ik ervoor. Maar hij zag me, dus echt gevaarlijk was het niet. Auto was wel total loss daarna, maar de inzittenden zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Als ik fysiek risico zou lopen, zou ik zeker nog eens nadenken of ik ergens tussen zou springen. Dan bel ik denk ik liever de politie. De held spelen is leuk, maar niet ten koste van mijn eigen leven.
donderdag 21 augustus 2008 om 16:58
Nou, laat ik voorop stellen dat de kans dat je iets overkomt bijzonder klein is, en daarbij, ik handel bijna zonder erbij na te denken. 2 x heb ik iets meegemaakt waarvan ik achteraf dacht, oei.. had anders kunnen aflopen. Maar dat is pas achteraf, en inderdaad, veel mensne vinden dat ik voorzichtiger moet zijn maar als er iets vervelends gebeurt dan KAN ik dat op dat moment niet laten gebeuren.
donderdag 21 augustus 2008 om 17:03
Als je 112 hebt gebeld niet hoor. 'k Zou me in elk geval niet geroepen voelen om er tussen te springen als ik de betreffende persoon niet ken. Als het om 'n vriend(in) gaat uiteraard wél en ook als de dader 'n mes heeft.:
[...]
goed punt..
maar die jongen die in venlo werd doodgeslagen op een vol pareerterrein, je schaamt je toch je ogen uit je kop als je daar bij die toeschouwers hebt gestaan?
