Actueel
alle pijlers
Straatkrantverkopers en daklozen
woensdag 14 mei 2008 om 21:23
Hallo,
Als er een nieuwe straatkrant uit is, koop ik hem vaak bij mijn 'vaste' straatkrantverkoopster.
In de loop van de tijd heb ik een aantal dingen van haar gehoord over haar privé-omstandigheden, ze is eigenlijk een soort bekende van me geworden.
Dan zie ik andere straatkrantverkopers staan met hetzelfde exemplaar, dan voel ik me bijna schuldig:"nee ik heb 'em al...."
Heb wel eens geld gegeven met de mededeling: "laat 't krantje maar zitten, want die heb ik al", maar ik realiseerde me dat ik dan wel aan de gang kan blijven.
Sommige straatkranters zijn nogal opdringerig, die krijgen een gewoon: 'nee, dankje' te horen, maar toch vind ik het zielig.
Ik kreeg zonet trek ik caramelijs, dus ik pak de fiets en rijdt naar de supermarkt. Staat daar een meisje, eigenlijk een hardstikke mooi meisje, ze komt naar me toe en zegt: mag ik je iets vragen?
Ik voel al aan wat de bedoeling is, dus nogal bot reageer ik: 'nee, vandaag niet'. Ik steek over, voel me naar worden: ik heb vanmiddag dure schoenen gekocht, en nou krijg ik trek en ik ga gewoon een bak ijs kopen.
Ik draai me om, ze vangt mijn blik, en ik zeg tegen haar: 'Sorry, dat ik zo bot deed, vraag maar.' Ze vroeg geld voor een slaapplaats in het slaaphuis voor een nacht, en die heb ik haar gegeven. Ze was ontzettend blij, en zei dat ze zo'n geluk had, want ze had ook zo'n ontzettende dorst, en er was iemand die iets voor haar te drinken aan het kopen was, die zou er zo aan komen.
Ik ben dus lang niet de enige die deze mensen iets geeft, maar het geeft me geen goed gevoel.
Ik voel me eigenlijk nog schuldiger als ik wel geef, omdat het me een soort afkoop-gevoel geeft, zonder dat het werkt dan.
En het ontroert me altijd diep als ik mensen zie die zo diep gezonken zijn. Het zal je vader of moeder maar zijn, of je kind, je zusje, of jezelf.
Ook het gevoel dat je het leed van de hele wereld wel verzachten wil?
Wordt je ook voor gek verklaard als je met zo'n verhaal thuis komt?
Als er een nieuwe straatkrant uit is, koop ik hem vaak bij mijn 'vaste' straatkrantverkoopster.
In de loop van de tijd heb ik een aantal dingen van haar gehoord over haar privé-omstandigheden, ze is eigenlijk een soort bekende van me geworden.
Dan zie ik andere straatkrantverkopers staan met hetzelfde exemplaar, dan voel ik me bijna schuldig:"nee ik heb 'em al...."
Heb wel eens geld gegeven met de mededeling: "laat 't krantje maar zitten, want die heb ik al", maar ik realiseerde me dat ik dan wel aan de gang kan blijven.
Sommige straatkranters zijn nogal opdringerig, die krijgen een gewoon: 'nee, dankje' te horen, maar toch vind ik het zielig.
Ik kreeg zonet trek ik caramelijs, dus ik pak de fiets en rijdt naar de supermarkt. Staat daar een meisje, eigenlijk een hardstikke mooi meisje, ze komt naar me toe en zegt: mag ik je iets vragen?
Ik voel al aan wat de bedoeling is, dus nogal bot reageer ik: 'nee, vandaag niet'. Ik steek over, voel me naar worden: ik heb vanmiddag dure schoenen gekocht, en nou krijg ik trek en ik ga gewoon een bak ijs kopen.
Ik draai me om, ze vangt mijn blik, en ik zeg tegen haar: 'Sorry, dat ik zo bot deed, vraag maar.' Ze vroeg geld voor een slaapplaats in het slaaphuis voor een nacht, en die heb ik haar gegeven. Ze was ontzettend blij, en zei dat ze zo'n geluk had, want ze had ook zo'n ontzettende dorst, en er was iemand die iets voor haar te drinken aan het kopen was, die zou er zo aan komen.
Ik ben dus lang niet de enige die deze mensen iets geeft, maar het geeft me geen goed gevoel.
Ik voel me eigenlijk nog schuldiger als ik wel geef, omdat het me een soort afkoop-gevoel geeft, zonder dat het werkt dan.
En het ontroert me altijd diep als ik mensen zie die zo diep gezonken zijn. Het zal je vader of moeder maar zijn, of je kind, je zusje, of jezelf.
Ook het gevoel dat je het leed van de hele wereld wel verzachten wil?
Wordt je ook voor gek verklaard als je met zo'n verhaal thuis komt?
vrijdag 16 mei 2008 om 08:10
Een tijdje terug nog een fraai stukkie gezien over voedselpakketten. Kees en Marie mogen elke week een pakket ophalen. Hij in zijn scootmobiel er naar toe.....haalt fijn zijn pakketje op.
Zet het op de keukentafel en pakt het uit. Levert commentaar op de inhoud. Goh weer bloemkool, ze hebben zeker niks anders.
Onderwijl stevig paffend en een biertje naar binnen gietend. Marie paft stevig mee en ruimt de spullen op.
Tjonge jonge wat een armoei.....
Het is gratis dus ze mogen niet klagen? Waarom niet? Eet jij elke week bloemkool? Misschien vindt die man het wel hartstikke smerig, dat kan toch? Of heeft ie het recht verloren om te klagen, puur en alleen omdat ie arm is?
Zelfde geld voor roken en een biertje. Mag je geen pleziertjes meer hebben of zo?
Dit soort reacties doet mij altijd denken aan de verhalen van pa, hoe hij als jong jochie (jaren 30, de grote crisistijd) bij de kerk om geld moest gaan vragen voor boodschappen en werd afgezeken door die zgn weldoeners.
Zet het op de keukentafel en pakt het uit. Levert commentaar op de inhoud. Goh weer bloemkool, ze hebben zeker niks anders.
Onderwijl stevig paffend en een biertje naar binnen gietend. Marie paft stevig mee en ruimt de spullen op.
Tjonge jonge wat een armoei.....
Het is gratis dus ze mogen niet klagen? Waarom niet? Eet jij elke week bloemkool? Misschien vindt die man het wel hartstikke smerig, dat kan toch? Of heeft ie het recht verloren om te klagen, puur en alleen omdat ie arm is?
Zelfde geld voor roken en een biertje. Mag je geen pleziertjes meer hebben of zo?
Dit soort reacties doet mij altijd denken aan de verhalen van pa, hoe hij als jong jochie (jaren 30, de grote crisistijd) bij de kerk om geld moest gaan vragen voor boodschappen en werd afgezeken door die zgn weldoeners.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 16 mei 2008 om 08:21
Ja hoor, hij mag best zijn pleziertjes. Kettingroken (de ene na de andere werd aangestoken) valt voor mij niet meer onder een pleziertje. Bier drinken overdags ook niet.
Rook een pakje minder per week en je eet heerlijk worteltjes en spinazie. Prioriteiten....
En klagen? Nee, wat mij betreft heeft hij daar geen recht op, gegeven paard en bek enzo.
Rook een pakje minder per week en je eet heerlijk worteltjes en spinazie. Prioriteiten....
En klagen? Nee, wat mij betreft heeft hij daar geen recht op, gegeven paard en bek enzo.
vrijdag 16 mei 2008 om 10:40
Je kunt het in Nederland wel heel moeilijk hebben, maar écht arm... nee, sorry, daar heb ik andere beelden bij. Het begrip armoede is wat dat betreft in mijn ogen aan inflatie onderhevig. Rond moeten komen van 50 cent per dag, dát vind ik armoede.
En dan kun je wel zeggen dat je best voor Nederlandse begrippen arm kunt zijn, maar dat vind ik nogal lullig ten opzichte van alle mensen in de wereld die blij zijn met één maaltijd in drie dagen.
En dan kun je wel zeggen dat je best voor Nederlandse begrippen arm kunt zijn, maar dat vind ik nogal lullig ten opzichte van alle mensen in de wereld die blij zijn met één maaltijd in drie dagen.
vrijdag 16 mei 2008 om 10:53
Dat er geen echte armoede in Nederland bestaat, bestrijd ik. Meds schreef het al: er leven 2.5 miljoen mensen op de armoedegrens. Ja, natuurlijk, vergeleken bij mensen die 1 handje rijst in de 3 dagen hebben, is deze armoede relatief, maar zo kun je natuurlijk alles wegrelativeren. Zolang er hier in Nederland hordes basisschoolkinderen naar school gaan zonder ontbijt omdat het gezin daarvoor geen geld heeft, vind ik OOK de Nederlandse armoedeproblematiek schrijnend.
Mensen die armoede lijden in Nederland zijn heus niet allemaal daarvoor zelf verantwoordelijk, ook al is het vast een geruststellend idee om dat te geloven.
Mensen die armoede lijden in Nederland zijn heus niet allemaal daarvoor zelf verantwoordelijk, ook al is het vast een geruststellend idee om dat te geloven.
.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:05
De definitie van 'armoede' is ook wel belangrijk in deze discussie. Volgens een aantal forummers is het feit dat je afhankelijk bent van voedselhulp maar toch teleurgesteld bent over de inhoud van zo'n pakket reden om te denken dat iemand niet arm is. Maar wat is dan wél arm?
Volgens mij is het volgens de wet zo dat je, als je inkomensgewijs onder de armoedegrens leeft, je arm bent. Dat betekent niet dat je arm bent zoals iemand in Burundi arm is maar je bent arm als iemand in een rijk westers land als Nederland.
Arm hier in Nederland betekent dus niet dat je niet een biertje kunt drinken of een sigaret kunt roken. Het wil zeggen dat je allerlei extra zaken die voor anderen normaal zijn (op vakantie gaan, kleding kopen, sinterklaas vieren) niet kunt doen. Ik ken daar zelf een paar voorbeelden van en ik vind die gezinnen inderdaad arm. In ieder geval als je ziet in wat voor een rijk land ze leven.
Volgens mij is het volgens de wet zo dat je, als je inkomensgewijs onder de armoedegrens leeft, je arm bent. Dat betekent niet dat je arm bent zoals iemand in Burundi arm is maar je bent arm als iemand in een rijk westers land als Nederland.
Arm hier in Nederland betekent dus niet dat je niet een biertje kunt drinken of een sigaret kunt roken. Het wil zeggen dat je allerlei extra zaken die voor anderen normaal zijn (op vakantie gaan, kleding kopen, sinterklaas vieren) niet kunt doen. Ik ken daar zelf een paar voorbeelden van en ik vind die gezinnen inderdaad arm. In ieder geval als je ziet in wat voor een rijk land ze leven.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:11
Misschicken,
Tja, dat kun je wel niet geloven, maar het is wél zo. Van die 2.5 miljoen leeft 1.4 miljoen ONDER de armoedegrens. Dat zijn 660.000 huishoudens, gezinnen dus waarvan de kinderen zonder ontbijt naar school gaan, ouderen die de verwarming niet aan durven zetten uit angst voor de kosten, alleenstaande moeders die in de steek gelaten zijn etc.
Jij had eerder in dit topic een stelling met als bron jezelf, dat het allemaal wel meeviel en dat niemand in armoede hoeft te leven etc. Kun je de oplossing voor bovenstaand probleem met ons delen?
Tja, dat kun je wel niet geloven, maar het is wél zo. Van die 2.5 miljoen leeft 1.4 miljoen ONDER de armoedegrens. Dat zijn 660.000 huishoudens, gezinnen dus waarvan de kinderen zonder ontbijt naar school gaan, ouderen die de verwarming niet aan durven zetten uit angst voor de kosten, alleenstaande moeders die in de steek gelaten zijn etc.
Jij had eerder in dit topic een stelling met als bron jezelf, dat het allemaal wel meeviel en dat niemand in armoede hoeft te leven etc. Kun je de oplossing voor bovenstaand probleem met ons delen?
.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:13
Het gaat niet zozeer om eten waarschijnlijk. Het gaat meer om de stelling dat als je nog kunt roken, op een scootmobiel kunt rijden en een biertje kunt drinken, je dan niet arm bent volgens een aantal posters.:
Tja, voor mij is armoede dus niet relatief. Een mens in Burundi heeft net zoveel eten nodig als een mens in Nederland.
Maar dat is een hele discussie, waar ik maar niet aan ga beginnen
vrijdag 16 mei 2008 om 11:22
@Eleonora: weet uit eigen ervaring dat het toch echt wel vaak de keuzes zijn die mensen zelf maken.
Ben betrokken geweest bij hulpverlening aan mensen met schulden; maar raakte daar zo gefrustreerd door, dat ik er mee gestopt ben.
1 voorbeeld: gezin met 5 kinderen, pa werkt niet ("tja, ik kan nou eenmaal niet onder een baas werken"), ma zo nu en dan. een jaar de huur niet betaald, maar wel (zeer) regelmatig naar optredens van Rene Schuurman en aanverwante artiesten, onder het mom van "wij hebben ook recht op ontspanning". Huisuitzetting dreigt, man zegt over eigen vrouw "ze kan huilen op commando" en met hun zieligste verhaal dat je toch echt geen 5 kinderen op straat kunt zetten wordt er een heel bataljon aan hulpverleners aangerukt.
Pa lacht zich kapot en probeert uit alle macht ook in aanmerking te komen voor pakketten via de voedselbank ("waarom betalen, als ik het ook gratis kan krijgen?" => zijn letterlijke woorden).
In deze situatie was er wel degelijk geld om alle 'normale' uitgaven te doen, maar blijkbaar waren de eigen pleziertjes belangrijker dan een goede basis voor de kinderen.
Kinderen gingen ook altijd zonder ontbijt de deur uit; maar waarom? Omdat pa en ma te lam (letterlijk en figuurlijk) waren om uit hun bed te komen.
En dan de volslagen vanzelfsprekendheid dat een ander wel weer de shit gaat opruimen: zum kotzen!!
Ik weet ook dat er mensen door omstandigheden helemaal klem zitten en zelf geen enkele schuld hebben aan hun situatie. Maar toch wel zo'n 80 tot 90% had allemaal te maken met verslavingsproblematiek (waarbij geld uitgeven dat je niet hebt, dan ook voor het gemak maar even een verslaving is).
En dan de mentaliteit van veel van die mensen is voor mij de reden geweest om er een punt achter te zetten (en ik weet niet alleen voor mij).
Ben betrokken geweest bij hulpverlening aan mensen met schulden; maar raakte daar zo gefrustreerd door, dat ik er mee gestopt ben.
1 voorbeeld: gezin met 5 kinderen, pa werkt niet ("tja, ik kan nou eenmaal niet onder een baas werken"), ma zo nu en dan. een jaar de huur niet betaald, maar wel (zeer) regelmatig naar optredens van Rene Schuurman en aanverwante artiesten, onder het mom van "wij hebben ook recht op ontspanning". Huisuitzetting dreigt, man zegt over eigen vrouw "ze kan huilen op commando" en met hun zieligste verhaal dat je toch echt geen 5 kinderen op straat kunt zetten wordt er een heel bataljon aan hulpverleners aangerukt.
Pa lacht zich kapot en probeert uit alle macht ook in aanmerking te komen voor pakketten via de voedselbank ("waarom betalen, als ik het ook gratis kan krijgen?" => zijn letterlijke woorden).
In deze situatie was er wel degelijk geld om alle 'normale' uitgaven te doen, maar blijkbaar waren de eigen pleziertjes belangrijker dan een goede basis voor de kinderen.
Kinderen gingen ook altijd zonder ontbijt de deur uit; maar waarom? Omdat pa en ma te lam (letterlijk en figuurlijk) waren om uit hun bed te komen.
En dan de volslagen vanzelfsprekendheid dat een ander wel weer de shit gaat opruimen: zum kotzen!!
Ik weet ook dat er mensen door omstandigheden helemaal klem zitten en zelf geen enkele schuld hebben aan hun situatie. Maar toch wel zo'n 80 tot 90% had allemaal te maken met verslavingsproblematiek (waarbij geld uitgeven dat je niet hebt, dan ook voor het gemak maar even een verslaving is).
En dan de mentaliteit van veel van die mensen is voor mij de reden geweest om er een punt achter te zetten (en ik weet niet alleen voor mij).
vrijdag 16 mei 2008 om 11:31
Kijk, dat bedoel ik dus......en daar zullen er ook heeeeeel veel van bij die 2,5 miljoen zitten.
Nee, Mariannanas, ik heb niet DE oplossing.
Wat mij betreft zouden er heel wat meer mensen mogen gaan werken voor hun geld, en er is echt werk zat, anders zouden de Polen (o.a) niet massaal het land in trekken. Die overigens ook gelijk woonruimte bij hun baan vinden.
En dat geldt óók voor alleenstaande moeders die in de steek zijn gelaten.
En inderdaad, wat mij betreft ben je niet arm als je paffend en drinkend een bloemkool staat af te kraken.
En ook hij zou ipv met zijn scootmobieletje naar de voedselbank een ritje kunnen maken naar een potentiele werkgever.
Nee, Mariannanas, ik heb niet DE oplossing.
Wat mij betreft zouden er heel wat meer mensen mogen gaan werken voor hun geld, en er is echt werk zat, anders zouden de Polen (o.a) niet massaal het land in trekken. Die overigens ook gelijk woonruimte bij hun baan vinden.
En dat geldt óók voor alleenstaande moeders die in de steek zijn gelaten.
En inderdaad, wat mij betreft ben je niet arm als je paffend en drinkend een bloemkool staat af te kraken.
En ook hij zou ipv met zijn scootmobieletje naar de voedselbank een ritje kunnen maken naar een potentiele werkgever.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:45
Misschien is het handig om de cijfers erbij te zetten. Volgens het CBS ligt de armoedegrens voor bijvoorbeeld een eenoudergezin met 2 kinderen, inclusief kinderbijslag, op 15.840 euro op jaarbasis. Als je dat omrekent naar besteedbaar inkomen per maand, dan zie je dat het geen vetpot is om op die armoedegrens te zitten. Dat is net genoeg om in de basisbehoeften te voorzien, met geen enkele ruimte om bijvoorbeeld een buffer te hebben als er iets misgaat (wasmachine stuk, uitkering wordt 1 keer onterecht niet ontvangen). Om nog maar te zwijgen van het feit dat er geen ruimte is voor clubjes voor de kinderen, meedoen aan een schoolreis, etc.
Anderhalf miljoen mensen zitten echter onder die armoedegrens, en dan is er dus simpelweg te weinig geld om in de basisbehoeften te voorzien. Dan ontstaat er schuldproblematiek doordat het ene gat met het andere gat wordt gedicht en voila: daar is de neerwaartse spiraal.
.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:49
Het word zo onderhand wel erg offtopic!
Maar wat Meds zegt klopt voor een deel wel. Ik heb veel met verstandelijk beperkten gewerkt, al dan niet met een psychische stoornis, die hun financien totaal niet overzien. Die zien die "Leen van Frisia" reclames en denken dat ze de koning te rijk zijn. LCD tv word aangeschaft etc etc. Dat ze die lening moeten terugbetalen MET een dikke rente komt niet in ze op. Omdat ze die link niet kunnen leggen. Dus ja, mensen die zwak begaafd zijn vind ik wel zielig.
Maar mensen die nog steeds 2 pakjes per dag kunnen roken, met hun volle verstand, omdat ze vinden dat ze ook recht op ontspanning hebben, nee die vind ik niet zielig. Daar stoor ik me zelfs enorm aan!
Maar wat Meds zegt klopt voor een deel wel. Ik heb veel met verstandelijk beperkten gewerkt, al dan niet met een psychische stoornis, die hun financien totaal niet overzien. Die zien die "Leen van Frisia" reclames en denken dat ze de koning te rijk zijn. LCD tv word aangeschaft etc etc. Dat ze die lening moeten terugbetalen MET een dikke rente komt niet in ze op. Omdat ze die link niet kunnen leggen. Dus ja, mensen die zwak begaafd zijn vind ik wel zielig.
Maar mensen die nog steeds 2 pakjes per dag kunnen roken, met hun volle verstand, omdat ze vinden dat ze ook recht op ontspanning hebben, nee die vind ik niet zielig. Daar stoor ik me zelfs enorm aan!
vrijdag 16 mei 2008 om 11:53
En wat helemaal zielig is, kinderen van mensen die onder de armoede grens zitten zijn als het ware gedoemd om ook zo te eindigen. Zulke kinderen gaan vaak niet naar het HBO of de Uni, en daardoor zullen zij vaak ook onder de armoedegrens eindigen.
Maar ja, het is altijd moeilijk. Want bij sommige mensen is het ook een deel eigen schuld. De armste gezinnen hebben vaak wel een grote tv staan, roken flink, hebben dure mobielabbo's etc....
En dit is geen vooroordeel, want ik ben meerdere malen bij zulke gezinnen thuis geweest.
vrijdag 16 mei 2008 om 11:55
Tja ik stoor me echt aan mensen die geen cent hebben wel dagelijks minimaal 6 euro aan sigaretten uitgeven.
Als je dat omrekent. En ik zeg helemaal niet dat iedereen onder de armoedegrens rookt als een ketter. Maar met degene die daar wel voor kiezen heb ik totaal geen medelijden. Dan is die armoede deels een keuze!
Als je dat omrekent. En ik zeg helemaal niet dat iedereen onder de armoedegrens rookt als een ketter. Maar met degene die daar wel voor kiezen heb ik totaal geen medelijden. Dan is die armoede deels een keuze!
vrijdag 16 mei 2008 om 12:06
Ik ben zelf een tijd alleenstaand moeder met 3 kinderen geweest. Met een uitkering inderdaad. Ik weet niet hoe al die andere een-ouders dat doen, maar ik kon prima rondkomen! Heb het hier al es eerder gezegd: als je op bijstandsniveau zit krijg je allerlei toeslagen (huurtoeslag ed) en worden verschillende kosten kwijtgescholden (gemeentelijke belastingen bijv., maar nog veel meer).
Toen mijn wasmachine stuk was heb ik een nieuwe (nee, niet de duurste uiteraard) gekocht van de kinderbijslag. Maar voor dit soort dingen kun je eventueel ook een beroep doen op de bijzondere bijstand.
Nee, geld voor vakantie was er inderdaad niet, maar ik zie vakantie dan ook als een luxe, waar je voor moet werken.
En, schoolreisjes enzo? Die zijn vaak maar iets van 25 euro. Echt niet duur dus. (vond ik althans). Clubjes voor kinderen: ook die kunnen echt heel goedkoop (en als je zelfs daar geen geld voor hebt zijn er wel stichtingen etc, die zich voor die kids inzetten).
Oh ja, hier kon je trouwens via de sociale dienst heel goedkoop op vakantie. Speciaal voor bijstandsmoeders/vaders.
