Van onbekendheid, onwetendheid tot racisme

Amsterdammers over hoe zij racisme ervaren
Link: https://www.parool.nl/nederland/amsterd ... ~b7393115a

Een aantal citaten uit dit artikel.

"Ik weet nog wel een voorbeeld. Een aantal jaar geleden ging ik naar een filmpremière. Ik stond bij de deur van Pathé Tuschinski en er stonden twee witte dames bij de deur. Ik zei mijn naam, ze keken op de lijst en toen weer naar mij. Toen zei ik: ‘Je had zeker witte mensen verwacht.’ Ze begonnen onhandig te lachen." = onbekendheid, in hoeverre kun je dat de dames verwijten? Of dit racisme noemen? Kunnen zij er wat aan doen dat er kennelijk niet veel verschillende mensen bij filmpremières kwamen? Ik kan me dat wel voorstellen; als blank/wit het enige is dat je kent binnen die context, treedt er een biologisch-emotionele (angst)reactie op als je mensen ziet die er anders uitzien dan alles wat je kent. Werkt ook zo in de dierenwereld. Hopelijk doen de dames het daarna niet meer.

“Hoe vaak het mij niet gebeurt dat mensen vragen: ‘Mag ik je haar eens aanraken? Hoe vaak was jij je haar eigenlijk?’ En over mijn kinderen: ‘O, zijn jouw kinderen allebei van dezelfde vader?’ En dat is allemaal niet lang geleden, dat is gewoon wat nu nog steeds gebeurt in Nederland, in deze tijd." = onwetendheid en dommigheid. Enigszins respectloos, ja, maar racistisch?

“Vislip noemden de andere ­kinderen mij vaak op school. Of schaap, omdat ze in Vlissingen kennelijk nog nooit kroeshaar hadden gezien. Mijn jeugd heb ik doorgebracht in Zeeland, daar ben ik geboren. Ik werd daar heel vaak uitgescholden. Dan zeiden ze: ‘Je moeder is poep.’ = Dit is vreselijk en daadwerkelijk racistisch. Zo kwetsend en denigrerend.

Oproep. Mogen we alsjeblieft een beetje nuance tussen onschuldig, tussen dom en tussen kwetsend en schadelijk gedrag? En vooral, kunnen we het éin-de-lijk eens hebben over hoe hoe het domme en het schadelijke gedrag ontstaat en wat we daar fundamenteel met elkaar aan kunnen doen? Het écht hebben over de complexe oorzaken en verschijningsvormen, vice versa, zonder dat we vervallen in oppervlakkig antigedrag rondom iets met december? Kunnen we eens ophouden met elkaar bij het minste of geringste racist noemen, enkel als je iemand op gedrag aanspreekt? Kunnen we gaan erkennen dat racisme potentieel in ieder mens zit, van elke kleur? (als ook slavernij trouwens, de geschiedenis leert dat wel). Ik ben hier zo aan toe.

Laten we ons massaal homeopathisch gaan vermenigvuldigen met elkaar en er een groot feest van maken in gans het land. Misschien dat dat helpt.

EDIT: TO is druk geweest met twee drukke werkdagen, maakt zich ontzettend zorgen over de maatschappij en was er even klaar mee. Man man man, als mensen me goed gelezen hebben, weten ze toch dat ik socialist ben en geen extreemrechtseling? Man man man. Wat betreft homeopathisch vermenigvuldigen: dat was een kwinkslag gericht aan Thierry Baudet. Natuurlijk is 'het gevaar van homeopathisch verdunnen' een stomme uitspraak. Integendeel, hij had beter moeten luisteren naar Theo Hiddema: "De beste integratie vindt plaats tussen de lakens". Er moeten wat mij betreft maar meer mensen met een wat bruiner dan perzikroze kleurtje gemaakt worden + gaan wonen + gaan werken, op die plekken waar dat nog verhoudingsgewijs niet zo is. Op een gegeven moment wordt kleurdiversiteit normaal omdat de maatschappij anders niet meer draait als je geen mensen aanneemt die er niet zo uitzien als jij.

Cecilie en enige anderen: zie edit. Echt hoor. Hoe had ik extreemrechts kunnen zijn?

Edit: toch een duit in het discussiezakje. Het moet toch kunnen dat je iemand vraagt naar de oorsprong van haar achternaam? Uit interesse? Als je samen Nederlands spreekt, is er geen reden om bijzondere interesse te hebben in namen als Kuiper of De Vries. Ik krijg ook wel eens vragen over mijn Noord-Europese voornaam en dat zie ik als interesse. Waarom zou je dan niet kunnen vragen wat de achtergrond is van een naam als El Yechi of Gireaux?