Van wie zijn die kinderen?

02-06-2012 23:16 423 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste forummers,



Ik worstel al best een tijd met een vraag.



Ik heb natuurlijk het proces tegen Robert M. en echtgenoot gevolgd.

En ben op de hoogte, van de ' successen' van de politie, met name in het buitenland, i.v.m. het oprollen van een internationaal netwerk.



Men spreekt dan over , op computer gevonden bestanden, van 27.000 plaatjes/fotoos.

32.000 plaatjes/fotoos.

etc.



Als een ieder, vind ik dit natuurlijk verschrikkelijk.

Maar ik vraag mij dan af ( als ik 's nachts niet kan slapen), wie zijn deze kinderen.

En hebben deze slachtoffers, geen, ouders, broers, zussen, tante's, ooms, opa's, oma's, neven, nichten, leerkrachten, huisarts, enz,enz.

Ik bedoel, je praat over duizenden plaatjes....... Wie zijn die kinderen.

En is er dan niemand, die het, doorziet, opmerkt, constateert, en aanklaagt. ?

Ik kan dit niet begrijpen......
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Als ik op vakantie ben in Nederland, dan laat ik mijn kids ook achter bij mijn ouders. Ik wil er ook wel eens tussenuit. Maar wij hebben hier waar ik woon er bewust voor gekozen om bijvoorbeeld niet gebruik te maken van een vreemde oppas bijvoorbeeld. Want ja Robert M. was ook gewoon oppas bij particulieren thuis.
Alle reacties Link kopieren
.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 11:55:

[...]





Kinderen zijn voor mij belangrijker dan geld, status, religie, cultuur etc. Een kind verdient het om beschermd te worden. Dat zal niet altijd voor 100% kunnen, maar we kunnen we pogen het allerbeste te doen.



Goed is niet goed genoeg, ze verdienen het allerbeste.Helemaal met bovenstaande eens. Maar dan nog kan het gebeuren. Al die ouders, vonden die dan volgens jou de kinderen niet het belangrijkste?
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 12:06:

Ik zal een aardig voorbeeld geven.



Op bezoek zijnde zie ik een pil onder een stoel op de grond liggen. Ik pak die op, vraag wie de eigenaar er van is?

Vrouw des huizes, komt met mogelijkheid van persoon die net vertrokken is. Maar zo zat de vork niet in de steel.



Op bezoek zitten ook moeder en zoon.



Gastvrouw, durfde beide er niet op aan te spreken dat die pil van hen af kwam. Het was een pil die het kruipende kind de das had omgedaan als deze de pil in de mond had gestoken.



Toen heb ik gastvrouw gezegd, dat haar schaamte groter is dan de liefde voor haar kind. Daar kon ze het mee doen.



Daar kon ze het mee doen? Denk je dat die toon bij iemand binnenkomt? Ik had op dat moment die mensen al aangesproken en moeder zo de kans gegeven me bij te vallen. Het is niet onze mening die de wereld veranderd, het is wat we doen.



Maar goed, ik vind dat jij de discussie erg uit zijn verband trekt. We hebben het over het risico dat alle kinderen lopen, ongeacht hoe goed ze opgevoed worden. Ja, er zijn schreinende voorbeelden van situaties die niet in het belang zijn van kinderen, maar daar gaat dit niet om.

Ik vind nog steeds dat jij wel erg stellig wijst naar de eigen verantwoording van ouders van misbruikte kinderen, terwijl signalering zo ontzettend moeilijk is. Het is niet voor niets een verborgen misdaad die in ALLE lagen en diversiteiten voorkomt...
Alle reacties Link kopieren
quote:valentinamaria schreef op 03 juni 2012 @ 11:37:

een aardige meneer die jouw kind heel speciaal lijkt te vinden laat toch alle alarmbellen rammelen?Inmiddels wel, voor de meeste ouders. Tot voorbij de pijngrens, waar de achterdocht wellicht weer te ver gaat, in sommige gevallen. Maar stel, je brengt je kind naar de kleuteropvang. En de leider of leidster die jouw kind opvangt terwijl je werkt, vindt jouw zoontje of dochtertje leuk. Ogenschijnlijk leuker dan de andere kinderen in de groep. Wat is dan je natuurlijke reactie?
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag,

Wat is er veel geschreven.

Ik kom net van mijn werk, en moet nog wat bijlezen.



Allereerst Waranka voor jou



@ Jukebox, duidelijk verhaal van de plaatjes.

Lilith 75, ik zou blij zijn met deze waarschuwing, daar gaat 't volgens mij ook om.

Ook op andere kinderen letten, dan die van je zelf.

Debora, je link ga ik niet openen, sorry, maar daar kan ik echt niet tegen.

Nastik, en Mienbilletjes jeuken, mooie bijdrage.

En Leo, van mij mag die vent ook dood, maar ik zie 'm liever 30 à 40 jaar, in een levende hel.

Jaap, ik zet de ouders niet weg, integendeel !.

Ik ben bang dat je mij verkeerd begrijpt.

Sunemon, voor jou

En dank voor alle bijdragen, ik hoop dat als er veel over wordt gesproken ouders alert zijn en blijven.

Mijn meiden zijn dertigers, en ik heb geen kleinkinderen, maar ik ben wel ' omgeving', en kan hopelijk zo ook een steentje bijdragen, tegen deze verschrikkelijke praktijken.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:jaap schreef op 03 juni 2012 @ 12:15:

[...]





Inmiddels wel, voor de meeste ouders. Tot voorbij de pijngrens, waar de achterdocht wellicht weer te ver gaat, in sommige gevallen. Maar stel, je brengt je kind naar de kleuteropvang. En de leider of leidster die jouw kind opvangt terwijl je werkt, vindt jouw zoontje of dochtertje leuk. Ogenschijnlijk leuker dan de andere kinderen in de groep. Wat is dan je natuurlijke reactie?Als ik eerlijk ben, zou ik dan trots zijn.

Niet meer met de wetenschap van nu .

Maar vroeger was een kleuterjuf, erg gek met een van mijn meiden, 30 jaar geleden.

Ik was trots, want juf vond mijn meissie net zo leuk als ik.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
een leider of leidster, juf of wat dan ook hoort het ene kind niet beduidend leuker te vinden dan het ander.

tuurlijk heb je voorkeur, heb ik ook voor de vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen, maar dat hou je voor jezelf.
wij slapen nooit.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 12:17:

Je kunt nooit verantwoordelijk zijn voor de daden van een ander. Maar er zijn veel mensen die creëren wel een mogelijkheid dat dit gebeurt. Dat doen ze vaak omdat ze er niet bij stilstaan, gemakzucht en onwetendheid.



Als ouder ben je verantwoordelijk ( t.o.v. het kind) voor hetgeen jouw kind overkomt.



Je spreekt jezelf tegen. Je kunt niet verantwoordelijk zijn voor de daden van een ander, maar als die daad tegen je kind is ben je wel verantwoordelijk?



Gemakzucht en onwetendheid? Niet voor de meerderheid.

Een mogelijkheid is er ALTIJD! Ook als je kind niet op clubjes zit, niet uit logeren mag, geen oppas heeft! Je kan niet altijd bij je kind zijn en dat moet je ook niet willen. Daar krijg je ook heel verknipte volwassenen van namelijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bluebirds schreef op 03 juni 2012 @ 11:07:

Ik lees net deze voorlichtingstips voor kinderen:



1. Een kind is de baas over zijn of haar eigen lichaam



Vertel het kind dat het de baas is over zijn of haar eigen lichaam en dat niemand het mag aanraken als het dat niet wil. Zelfs wanneer het mensen zijn die het kind goed kent, zoals familieleden, vriendjes of vriendinnetjes en vrienden van de familie.



.



En daar kun je al heel vroeg mee beginnen. Mijn ( volwassen ) kinderen waren klein toen er dingen speelden in Epe en Groningen.

Ik heb ze vanaf het begin geleerd, en echt toen ze nog heel klein waren, dat als ze opa/oma/oom/tante enz. geen kusje wilde geven of niet op schoot wilden zitten dat dat niet hoefde. Zo heb ik ze bewust willen laten worden dat ze altijd mogen weigeren wbt hun lichaam. Dat ze baas over hun eigen lichaam waren en niet de volwassenen.

En ik weet best wel dat dat geen garantie is voor het feit dat ze misbruikt worden maar je leert ze wel dat nee zeggen kan.

En ook besef ik dat je dat tegen een kind van 19 dagen niet kunt zeggen. Wat ik me wel afvraag, je kunt met zulke kleine kinderen toch helemaal geen sex hebben zonder dat ze helemaal kapot gaan.



Waranka, Sum, Eindeloos, Mrs, en alle anderen, wat verschrikkelijk wat jullie overkomen is
anoniem_112354 wijzigde dit bericht op 03-06-2012 12:28
Reden: woordje vergeten
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:Eindeloos schreef op 03 juni 2012 @ 12:16:

(..)

Jaap, ik zet de ouders niet weg, integendeel !.

Ik ben bang dat je mij verkeerd begrijpt.

(..)Ik dacht ook niet dat dat je intentie was. Maar waar ik op wilde wijzen, is dat het in verreweg de meeste gevallen niet een kwestie is van onverantwoordelijk handelende ouders. Achteraf zal dat bij die ouders ook het gevoel zijn, waar ze overheen moeten zien te komen. Achteraf gaat iedereen zoeken naar de signalen die er waren, en vraagt men zich af waarom men die niet heeft opgemerkt. En de goedbedoelde vragen en het medeleven van anderen zullen dat schuldgevoel in vele gevallen eerder aanwakkeren, dan dempen. Al helemaal waar diegenen die eigenlijk op grote afstand stonden, zoals buren, politici, journalisten en lieden die de dader kenden, achteraf met verhalen en 'oplossingen' komen die ze vooraf hadden moeten vertellen/bedenken. Ineens regent het lieden die de dader 'altijd al een beetje raar' vonden.



De vraag die jij eigenlijk stelt, denk ik: Hoe kan ik voorkomen dat mijn kinderen slachtoffer worden? Correct?
Alle reacties Link kopieren
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 12:17:

Je kunt nooit verantwoordelijk zijn voor de daden van een ander. Maar er zijn veel mensen die creëren wel een mogelijkheid dat dit gebeurt. Dat doen ze vaak omdat ze er niet bij stilstaan, gemakzucht en onwetendheid.



Als ouder ben je verantwoordelijk ( t.o.v. het kind) voor hetgeen jouw kind overkomt.



Maar hoever gaat die verantwoording? En wat houdt die verantwoording in? Hoe geef je dat vorm?



Je kunt als ouder zijnde niet meer als je uiterste best doen, en dan is er geen garantie dat er niets gebeurd.



We hebben het hier namelijk over roofdieren, die bewust willens en wetens "jacht" maken op jouw en andermans kind.



En echt, ik kan je op een briefje geven, hoe alert en oplettend je ook bent, er is altijd een roofdier dat nog net iets even alerter en oplettender is.

Ben je daar dan ook verantwoordelijk voor?



IK ben er van overtuigd dat het merendeel van de ouders zijn uiterste best doet om zijn/haar kinderen veilig op te voeden, en in het geval dat hun kind gepakt wordt door een roofdier, zij daar helemaal ondersteboven en kapot van zijn.



Om in zo'n situatie te stellen: "je hebt je verantwoording niet genomen om dat te voorkomen" vind ik erg cru. Je kunt namelijk niet alles voorzien en voorkomen. Was dat het geval, dan kon je met een kwartje de wereld rond.



Als ouder zijnde kun je niet meer en niet minder als je stinkende best doen, en mochten er dingen gebeuren die je kind beschadigen, je uiterste best doen om je kind daarbij te helpen. Hetzij zelf, hetzij met professionele hulp.



Op deze manier neem je je verantwoording als ouder voor datgene wat er gebeurd in het leven van je kind.



Meer kun je niet doen.
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
Alle reacties Link kopieren
.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 11:45:

[...]





Zo dachten de ouders van de kinderen die onder de hoede van M. er ook over.

wat wil je nou zeggen?

Ouders die hun kinderen naar de opvang sturen hebben er zelf schuld aan als hun kind misbruikt wordt?



Als dat zo is, hoe moeten we dan denken over ouders die hun kinderen naar school sturen, of de sportclub, de kerk, buiten laten spelen?

Misbruik kan altijd en overal voorkomen.



Ik maak ook gebruik van kinderopvang. Als ik het heel sec ga doorrekenen zou het in principe niet hoeven. Zouden we best van 1 salaris rond kunnen komen. Maar weet je? Dat wil ik niet. Ik vind het fijn om te werken en ik vind het ook fijn dat dat werk geld opbrengt waarmee we (dus het hele gezin) leuke dingen kunnen doen. Maakt dat mij medeschuldig aan evt misbruik? Dacht het effe niet.
Alle reacties Link kopieren
.
quote:Bluebirds schreef op 03 juni 2012 @ 12:22:

[...]





Je spreekt jezelf tegen. Je kunt niet verantwoordelijk zijn voor de daden van een ander, maar als die daad tegen je kind is ben je wel verantwoordelijk?



Gemakzucht en onwetendheid? Niet voor de meerderheid.

Een mogelijkheid is er ALTIJD! Ook als je kind niet op clubjes zit, niet uit logeren mag, geen oppas heeft! Je kan niet altijd bij je kind zijn en dat moet je ook niet willen. Daar krijg je ook heel verknipte volwassenen van namelijk.sterker nog, het wordt gezien als mishandeling als je je kind nooit toestaat iets zelf te doen. Je ontneemt een kind dan namelijk de mogelijkheid zelf dingen te leren en vaardigheden op te doen.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 12:31:

[...]





Je overdrijft nu. Kinderen moeten zich ook ontwikkelen. Wat verantwoording betreft begrijp je niet wat ik schrijf.

M. is verantwoordelijk voor zijn daden en moet daarvoor gestraft worden.

Ouders zijn verantwoordelijk voor het feit dat zij hun kinderen achterlaten bij.......... dus ook wat hen daar overkomt.



Daar kunnen zij niet voor gestraft worden, is zelfs niet nodig wat men realiseert zichzelf wel dat zij mede-slachtoffers zijn geworden.

( van hun motieven om het kind daar achter te laten).



Ik overdrijf, omdat jij het zo neerzet, dat je als ouder mede-schuldig bent doordat jij het kind in die situatie hebt gebracht. Alsof je het had kunnen voorkomen. Alsof je de redenen dat het kind naar de opvang gaat belangrijker vond dan het feit dat je kind daar misbruikt is.

En wat jij steeds lijkt te negeren, is dat je dan ook verantwoordelijk bent als moeder dat je bloedeigen partner, vader van de kinderen zijn kinderen thuis misbruikt. Je kan die verantwoordelijkheid toch met geen mogelijkheid afschuiven op de ouder, als die alles in zijn of haar vermogen heeft gedaan het kind te beschermen? zoals je zelf al aangeeft, kinderen moeten zich ook ontwikkelen. daar horen risico's bij, op diverse gebieden, die je niet kan voorkomen tenzij je ze belemmert in hun ontwikkeling.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eindeloos schreef op 03 juni 2012 @ 12:19:

Als ik eerlijk ben, zou ik dan trots zijn.

(..)

Maar vroeger was een kleuterjuf, erg gek met een van mijn meiden, 30 jaar geleden.

Ik was trots, want juf vond mijn meissie net zo leuk als ik.Exact! Dat is de natuurlijke reactie van iedere liefhebbende ouder. En daar is ook niks mis mee. De trend is, om die gevoelens te onderdrukken, of zelfs om te draaien. In mijn beleving is dat in alle opzichten contraproductief. En het sluit totaal niet aan bij de belevingswereld van het kind, zo'n berekenende houding. Sterker nog, waar volwassenen zich door zo'n pose vaak nog wel in de watten laten leggen, voelt een kind in de meeste gevallen haarscherp aan dat het een pose is. Wat ertoe zal leiden dat het kind degene die bedriegt op die manier met andere ogen zal gaan bekijken dan wenselijk is. Twee opties, ruwweg. Het kind zal erdoor gefascineerd raken, en de volwassene die poseert gaan uitdagen. Wat domweg een extreem gevaarlijke situatie oplevert, als we het hebben over pedofielen. Of het kind zal bijna op slag alle respect voor de bedrieger verliezen. En dat lijkt mij ook onwenselijk.



Een natuurlijke omgang met kinderen is veruit te prefereren, en uiteindelijk ook veiliger, omdat volwassenen die hebben leren manipuleren door hun eigen natuurlijke reactie te onderdrukken, eerder een groter gevaar zijn.

Het volstaat, in mijn beleving, als de ouder die zich bewust is van de positieve aandacht die haar/zijn kind krijgt, trots is, maar er ook meteen een lampje gaat branden dat het zaak is de vinger aan de pols te houden.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:jaap schreef op 03 juni 2012 @ 12:25:

[...]





Ik dacht ook niet dat dat je intentie was. Maar waar ik op wilde wijzen, is dat het in verreweg de meeste gevallen niet een kwestie is van onverantwoordelijk handelende ouders. Achteraf zal dat bij die ouders ook het gevoel zijn, waar ze overheen moeten zien te komen. Achteraf gaat iedereen zoeken naar de signalen die er waren, en vraagt men zich af waarom men die niet heeft opgemerkt. En de goedbedoelde vragen en het medeleven van anderen zullen dat schuldgevoel in vele gevallen eerder aanwakkeren, dan dempen. Al helemaal waar diegenen die eigenlijk op grote afstand stonden, zoals buren, politici, journalisten en lieden die de dader kenden, achteraf met verhalen en 'oplossingen' komen die ze vooraf hadden moeten vertellen/bedenken. Ineens regent het lieden die de dader 'altijd al een beetje raar' vonden.



De vraag die jij eigenlijk stelt, denk ik: Hoe kan ik voorkomen dat mijn kinderen slachtoffer worden? Correct?

Dat is natuurlijk punt 1 Jaap, alhoewel, gezien de leeftijd van mijn dochters, dat niet meer relevant is.

En zoals gezegd, geen kleinkinderen hier.

Ook wil ik een goeie, veilige " omgeving ", voor mijn medemens zijn, om dingen die niet deugen, te signaleren, en eventueel, in te grijpen.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
.
quote:-susv- schreef op 03 juni 2012 @ 12:41:

[...]





Jouw prioriteiten liggen anders dan de mijne. Gaat er iets mis, dan zal je je afvragen of jouw prioriteiten dit allemaal wel waard zijn.

als mijn kind op de opvang misbruikt blijkt te worden, dan is dat nog steeds niet mijn schuld. Ook liggen mijn prioriteiten dan niet verkeerd. Jij doet voorkomen alsof die ouders (moeders vooral) hun kinderen verwaarlozen en geen aandacht voor hun welzijn hebben. Dat is niet waar. Ik heb wèl aandacht voor hun welzijn.

Maar laat me raden? jij stuurt je kinderen dus niet naar school (want dáár kan het ook gebeuren), ze sporten niet en ze spelen nooit buiten. Ben jij 24/7 bij ze?

En wie garandeert mij dat je zelf geen misbruik pleegt dan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven