Actueel
alle pijlers
Verpleeghuis verplicht familie tot meewerken
donderdag 2 augustus 2012 om 09:52
Twee verpleeghuizen van zorgorganisatie Vierstroom gaan familieleden van bewoners verplichten mee te helpen. Dat zei een woordvoerster van de de organisatie donderdag. Het betreft een experiment in tehuizen in Bergambacht en Vlist, waar tientallen mensen met dementie verblijven.
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
Familie moet per maand 4 uur meehelpen. Het gaat niet om verzorgende taken als wassen en dergelijke, maar bijvoorbeeld om gezelschap en toezicht houden. Eventueel kunnen mensen hun verplichting ook 'afkopen'. De organisatie weet nog niet wat de consequenties worden als familie weigert mee te werken.
'Je zou kunnen nadenken over het lager op de wachtlijst plaatsen van nieuwe bewoners', aldus de woordvoerster. 'Maar dat zijn maatregelen die we absoluut niet willen. We zullen te allen tijde in gesprek blijven met de familie.' Het experiment is volgens haar ook bedoeld om erachter te komen hoe om te gaan met families die niet willen meewerken.
En wat vinden jullie hier van?
Verplichten om mee te werken. Ze zijn niet voor niets in een verpleeghuis terecht gekomen. Na jarenlang mantelzorg voor vele, eindelijk een periode van rust, mag je de mantelzorg verplicht gaan vervullen in het verpleeghuis?
Ik heb echt mijn twijfels over dit soort projecten
donderdag 2 augustus 2012 om 13:08
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!
donderdag 2 augustus 2012 om 13:21
quote:Anthonius schreef op 02 augustus 2012 @ 13:08:
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!Ik ben ervan overtuigd dat ouders van een kind met een handicap dat inderdaad niet zullen zeggen, maar vast wel denken...en je kunt de zorg voor een kind niet vergelijken met de zorg voor een oudere.
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!Ik ben ervan overtuigd dat ouders van een kind met een handicap dat inderdaad niet zullen zeggen, maar vast wel denken...en je kunt de zorg voor een kind niet vergelijken met de zorg voor een oudere.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:22
En dus niet zo fijn als je familie niet zo fijn is. Soms denken mensen dat bepaalde problemen door de individualisering komen, maar vlak niet uit wat er niet zichtbaar wordt in meer familiegeorienteerde groepen. Incest, ouderenmisbruik, en noem maar op, komt overal voor. Heel prima en mooi als het werkt, bij de familie, niks op tegen, integendeel zelfs, maar het moet niet het enige systeem zijn.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:23
quote:Oriane schreef op 02 augustus 2012 @ 13:14:
We hebben geen verpleeg of bejaardenhuizen. Elke bejaarde gaat bij een kind wonen uiteindelijk. Das altijd al zo geweest. Het hoort er dus gewoon bij. Mensen zijn minder individualistisch daar. En familie is je alles.
Klinkt allemaal heel mooi en relaxed.
Maar, om nu bij het voorbeeld van je zus te blijven, wat nu als de oma zodanig dementeert dat jouw zus en/of haar man niet meer kan werken omdat oma 24 uur per dag zorg nodig heeft.
24 uur per dag, dus ook doorwaakte nachten, overdag zowel de zorg voor oma als voor kleine kinderen. Continu met oma bezig zijn omdat ze bijvoorbeeld wegloopt, of van alles bij de baby uithaalt, de post zoekmaakt, naast de wc piest, of midden in de nacht ineens gaat koken omdat ze denkt dat het gezin straks moet eten.
En dan noem ik zomaar wat voorbeelden. Zo relaxed is het leven dan niet meer, dat houdt jouw zus toch niet vol?
We hebben geen verpleeg of bejaardenhuizen. Elke bejaarde gaat bij een kind wonen uiteindelijk. Das altijd al zo geweest. Het hoort er dus gewoon bij. Mensen zijn minder individualistisch daar. En familie is je alles.
Klinkt allemaal heel mooi en relaxed.
Maar, om nu bij het voorbeeld van je zus te blijven, wat nu als de oma zodanig dementeert dat jouw zus en/of haar man niet meer kan werken omdat oma 24 uur per dag zorg nodig heeft.
24 uur per dag, dus ook doorwaakte nachten, overdag zowel de zorg voor oma als voor kleine kinderen. Continu met oma bezig zijn omdat ze bijvoorbeeld wegloopt, of van alles bij de baby uithaalt, de post zoekmaakt, naast de wc piest, of midden in de nacht ineens gaat koken omdat ze denkt dat het gezin straks moet eten.
En dan noem ik zomaar wat voorbeelden. Zo relaxed is het leven dan niet meer, dat houdt jouw zus toch niet vol?
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:23
quote:Anthonius schreef op 02 augustus 2012 @ 13:08:
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!Dit is geen vergelijk.
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!Dit is geen vergelijk.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:25
quote:Anna37 schreef op 02 augustus 2012 @ 13:22:
En dus niet zo fijn als je familie niet zo fijn is. Soms denken mensen dat bepaalde problemen door de individualisering komen, maar vlak niet uit wat er niet zichtbaar wordt in meer familiegeorienteerde groepen. Incest, ouderenmisbruik, en noem maar op, komt overal voor. Heel prima en mooi als het werkt, bij de familie, niks op tegen, integendeel zelfs, maar het moet niet het enige systeem zijn.
al weer eens !
ik heb daar echt dingen gehoord waar ik nu nog verbaasd over ben, 10 jaar na dato.
het is mooi als mensen elkaar helpen maar als het een plicht wordt, van welke instantie dan ook, de overheid of de heersende moraal, komen bij mensen snel nare kanten naar boven.
je kunt vaak beter betaald worden om demente mensen eten te geven als elke dag je oude tante moeten voeren, juist de vermeende band en het feit dat het een oneindige taak lijkt maakt dat heel zwaar.
En dus niet zo fijn als je familie niet zo fijn is. Soms denken mensen dat bepaalde problemen door de individualisering komen, maar vlak niet uit wat er niet zichtbaar wordt in meer familiegeorienteerde groepen. Incest, ouderenmisbruik, en noem maar op, komt overal voor. Heel prima en mooi als het werkt, bij de familie, niks op tegen, integendeel zelfs, maar het moet niet het enige systeem zijn.
al weer eens !
ik heb daar echt dingen gehoord waar ik nu nog verbaasd over ben, 10 jaar na dato.
het is mooi als mensen elkaar helpen maar als het een plicht wordt, van welke instantie dan ook, de overheid of de heersende moraal, komen bij mensen snel nare kanten naar boven.
je kunt vaak beter betaald worden om demente mensen eten te geven als elke dag je oude tante moeten voeren, juist de vermeende band en het feit dat het een oneindige taak lijkt maakt dat heel zwaar.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:27
Ouderenzorg wordt zwaar onderschat. Het is zwaar, ouderen zijn vaak enorm op zichzelf gericht en behoorlijk egoistisch.
Laatst een geval meegemaakt van een dochter, die tot 3 keer toe een vrije dag moest opnemen voor een ziekenhuisopname van haar moeder, maar moeder blies het om het allerlaatste moment steeds af omdat ze toch niet durfde.
Laatst een geval meegemaakt van een dochter, die tot 3 keer toe een vrije dag moest opnemen voor een ziekenhuisopname van haar moeder, maar moeder blies het om het allerlaatste moment steeds af omdat ze toch niet durfde.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:28
quote:evelynsalt schreef op 02 augustus 2012 @ 13:27:
Ouderenzorg wordt zwaar onderschat. Het is zwaar, ouderen zijn vaak enorm op zichzelf gericht en behoorlijk egoistisch.
Laatst een geval meegemaakt van een dochter, die tot 3 keer toe een vrije dag moest opnemen voor een ziekenhuisopname van haar moeder, maar moeder blies het om het allerlaatste moment steeds af omdat ze toch niet durfde.
dat kun je van 2 kanten zien maar goed het is voor een dochter natuurlijk ook op gegeven moment een onmogelijk ding om nog iets te regelen als moeder zich zo opstelt.
ik zou het goed begrijpen als het tot wrevel leidt iig.
Ouderenzorg wordt zwaar onderschat. Het is zwaar, ouderen zijn vaak enorm op zichzelf gericht en behoorlijk egoistisch.
Laatst een geval meegemaakt van een dochter, die tot 3 keer toe een vrije dag moest opnemen voor een ziekenhuisopname van haar moeder, maar moeder blies het om het allerlaatste moment steeds af omdat ze toch niet durfde.
dat kun je van 2 kanten zien maar goed het is voor een dochter natuurlijk ook op gegeven moment een onmogelijk ding om nog iets te regelen als moeder zich zo opstelt.
ik zou het goed begrijpen als het tot wrevel leidt iig.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:31
quote:princessetamtam schreef op 02 augustus 2012 @ 13:25:
[...]
al weer eens !
ik heb daar echt dingen gehoord waar ik nu nog verbaasd over ben, 10 jaar na dato.
het is mooi als mensen elkaar helpen maar als het een plicht wordt, van welke instantie dan ook, de overheid of de heersende moraal, komen bij mensen snel nare kanten naar boven.
je kunt vaak beter betaald worden om demente mensen eten te geven als elke dag je oude tante moeten voeren, juist de vermeende band en het feit dat het een oneindige taak lijkt maakt dat heel zwaar.
Ik vind trouwens toezicht houden op demente bejaarden niet onder het kopje "helpen" vallen.
Wat nu als er iets gebeurd tijdens het toezicht houden van een familielid?
Als oma bijvoorbeeld valt omdat de professionele verzorging even met iets anders bezig was en het toezicht heeft overgelaten aan familie?
[...]
al weer eens !
ik heb daar echt dingen gehoord waar ik nu nog verbaasd over ben, 10 jaar na dato.
het is mooi als mensen elkaar helpen maar als het een plicht wordt, van welke instantie dan ook, de overheid of de heersende moraal, komen bij mensen snel nare kanten naar boven.
je kunt vaak beter betaald worden om demente mensen eten te geven als elke dag je oude tante moeten voeren, juist de vermeende band en het feit dat het een oneindige taak lijkt maakt dat heel zwaar.
Ik vind trouwens toezicht houden op demente bejaarden niet onder het kopje "helpen" vallen.
Wat nu als er iets gebeurd tijdens het toezicht houden van een familielid?
Als oma bijvoorbeeld valt omdat de professionele verzorging even met iets anders bezig was en het toezicht heeft overgelaten aan familie?
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:34
donderdag 2 augustus 2012 om 13:35
quote:Francelle schreef op 02 augustus 2012 @ 13:23:
[...]
Klinkt allemaal heel mooi en relaxed.
Maar, om nu bij het voorbeeld van je zus te blijven, wat nu als de oma zodanig dementeert dat jouw zus en/of haar man niet meer kan werken omdat oma 24 uur per dag zorg nodig heeft.
24 uur per dag, dus ook doorwaakte nachten, overdag zowel de zorg voor oma als voor kleine kinderen. Continu met oma bezig zijn omdat ze bijvoorbeeld wegloopt, of van alles bij de baby uithaalt, de post zoekmaakt, naast de wc piest, of midden in de nacht ineens gaat koken omdat ze denkt dat het gezin straks moet eten.
En dan noem ik zomaar wat voorbeelden. Zo relaxed is het leven dan niet meer, dat houdt jouw zus toch niet vol?Dan springt de hele het hele dorp bij. Dat zeg ik, mensen zijn daar niet zo individualistisch. Dat loopt heel natuurlijk op de een of andere manier.
[...]
Klinkt allemaal heel mooi en relaxed.
Maar, om nu bij het voorbeeld van je zus te blijven, wat nu als de oma zodanig dementeert dat jouw zus en/of haar man niet meer kan werken omdat oma 24 uur per dag zorg nodig heeft.
24 uur per dag, dus ook doorwaakte nachten, overdag zowel de zorg voor oma als voor kleine kinderen. Continu met oma bezig zijn omdat ze bijvoorbeeld wegloopt, of van alles bij de baby uithaalt, de post zoekmaakt, naast de wc piest, of midden in de nacht ineens gaat koken omdat ze denkt dat het gezin straks moet eten.
En dan noem ik zomaar wat voorbeelden. Zo relaxed is het leven dan niet meer, dat houdt jouw zus toch niet vol?Dan springt de hele het hele dorp bij. Dat zeg ik, mensen zijn daar niet zo individualistisch. Dat loopt heel natuurlijk op de een of andere manier.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:38
quote:Anthonius schreef op 02 augustus 2012 @ 13:08:
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!
Nou .. niet elke dag.. ik denk niet dat jij wilt weten hoeveel dit gebeurd. Of zoals wij zeggen hier "denk nie da ge ze allemaal de kost wil geven"
Maar je verdere tekst is echt maar dan ook echt geen vergelijk.
En raakt kant nog wal.
En jouw ' normaal ' is weer een ander 'normaal' voor een ander.
MIjn ouders als voorbeeld even..
Ikzelf ben een rustig iemand altijd mijn ouders pleasend, niet zuipend, drugsgebruikend, goede cijfers op school etc geweest.
Relatie is altijd goed gweest; ik was tenslotte 'lief'.
Tot dat ik op mijn 18e vertelde dat ik lesbisch was.
Ik was nog steeds een lieve jonge vrouw, deed alles wat mijn ouders wilde (geen foute vrienden, hbo supercijfers, altijd maar leren leren leren) maar vanaf die ene op de andere dag veranderde die liefhebbende vader en moeder -die mijn strontluiers verschoonde zoals jij stelde, mijn hoofd afgedept hebben toen ik koorts had etc- in mensen die mij wel wat aan konden doen want ja nu paste ik niet meer in hun plaatje (status, geen geloof).
Ik ben door (voornamelijk mijn vader) met de dood bedreigd, (meerdere keren) achter na gezeten (met buks), hij kwam stennis trappen op mijn werk, geslagen, met 1 koffertje met kleding bij het grof vuil gezet, nog een keer nagetrapt, alle financiele middelen weggetrokken, haatmails, vernielen van mijn spullen etc.
En jij verwacht omdat die man mijn strontluiers heeft vervangen (overigens werkte hij vanwege een eigen zaak 120u in de week dus hij was meer de man die in het weekend het vlees kwam snijden) en mij het leven heeft geschonken dat ik die man ga bezoeken om een gebakje mee te eten en een boekje voor te lezen??
Je bent niet goed
@ Thasmo
"Hij zal je maar 10x per dag verkracht hebben, in een kooi opgesloten hebben en je helemaal beurs geslagen hebben."
Ja dit gebeurd natuurlijk iedere dag dit!!
Dat is mijn punt niet, natuurlijk zijn er excessen waar het niet opgaat! Maar realiseer je wel dat normaal gesproken dit de mensen zijn die je luiers verschoond hebben, je verzorgd hebben toen je ziek was en voor je klaar gestaan hebben..
Om dan te zeggen;" ja maar ik heb niet gevraagd geboren te worden" vind ik dan jezelf er erg gemakkelijk van afmaken...
Je hoort ouders hier toch ook niet zeggen; " ja ik heb ook niet gevraagd om een kind met: PDD NOS, Autisme, lichamelijke of verstandelijke Handicap?? Daar zorg je dan toch ook voor, voor zover je kunt!!
Nou .. niet elke dag.. ik denk niet dat jij wilt weten hoeveel dit gebeurd. Of zoals wij zeggen hier "denk nie da ge ze allemaal de kost wil geven"
Maar je verdere tekst is echt maar dan ook echt geen vergelijk.
En raakt kant nog wal.
En jouw ' normaal ' is weer een ander 'normaal' voor een ander.
MIjn ouders als voorbeeld even..
Ikzelf ben een rustig iemand altijd mijn ouders pleasend, niet zuipend, drugsgebruikend, goede cijfers op school etc geweest.
Relatie is altijd goed gweest; ik was tenslotte 'lief'.
Tot dat ik op mijn 18e vertelde dat ik lesbisch was.
Ik was nog steeds een lieve jonge vrouw, deed alles wat mijn ouders wilde (geen foute vrienden, hbo supercijfers, altijd maar leren leren leren) maar vanaf die ene op de andere dag veranderde die liefhebbende vader en moeder -die mijn strontluiers verschoonde zoals jij stelde, mijn hoofd afgedept hebben toen ik koorts had etc- in mensen die mij wel wat aan konden doen want ja nu paste ik niet meer in hun plaatje (status, geen geloof).
Ik ben door (voornamelijk mijn vader) met de dood bedreigd, (meerdere keren) achter na gezeten (met buks), hij kwam stennis trappen op mijn werk, geslagen, met 1 koffertje met kleding bij het grof vuil gezet, nog een keer nagetrapt, alle financiele middelen weggetrokken, haatmails, vernielen van mijn spullen etc.
En jij verwacht omdat die man mijn strontluiers heeft vervangen (overigens werkte hij vanwege een eigen zaak 120u in de week dus hij was meer de man die in het weekend het vlees kwam snijden) en mij het leven heeft geschonken dat ik die man ga bezoeken om een gebakje mee te eten en een boekje voor te lezen??
Je bent niet goed
donderdag 2 augustus 2012 om 13:40
donderdag 2 augustus 2012 om 13:42
quote:thasmo schreef op 02 augustus 2012 @ 13:38:
[...]
Nou .. niet elke dag.. ik denk niet dat jij wilt weten hoeveel dit gebeurd. Of zoals wij zeggen hier "denk nie da ge ze allemaal de kost wil geven"
Maar je verdere tekst is echt maar dan ook echt geen vergelijk.
En raakt kant nog wal.
En jouw ' normaal ' is weer een ander 'normaal' voor een ander.
MIjn ouders als voorbeeld even..
Ikzelf ben een rustig iemand altijd mijn ouders pleasend, niet zuipend, drugsgebruikend, goede cijfers op school etc geweest.
Relatie is altijd goed gweest; ik was tenslotte 'lief'.
Tot dat ik op mijn 18e vertelde dat ik lesbisch was.
Ik was nog steeds een lieve jonge vrouw, deed alles wat mijn ouders wilde (geen foute vrienden, hbo supercijfers, altijd maar leren leren leren) maar vanaf die ene op de andere dag veranderde die liefhebbende vader en moeder -die mijn strontluiers verschoonde zoals jij stelde, mijn hoofd afgedept hebben toen ik koorts had etc- in mensen die mij wel wat aan konden doen want ja nu paste ik niet meer in hun plaatje (status, geen geloof).
Ik ben door (voornamelijk mijn vader) met de dood bedreigd, (meerdere keren) achter na gezeten (met buks), hij kwam stennis trappen op mijn werk, geslagen, met 1 koffertje met kleding bij het grof vuil gezet, nog een keer nagetrapt, alle financiele middelen weggetrokken, haatmails, vernielen van mijn spullen etc.
En jij verwacht omdat die man mijn strontluiers heeft vervangen (overigens werkte hij vanwege een eigen zaak 120u in de week dus hij was meer de man die in het weekend het vlees kwam snijden) en mij het leven heeft geschonken dat ik die man ga bezoeken om een gebakje mee te eten en een boekje voor te lezen??
Je bent niet goed
zo iemand zou ik ook niet komen helpen.
[...]
Nou .. niet elke dag.. ik denk niet dat jij wilt weten hoeveel dit gebeurd. Of zoals wij zeggen hier "denk nie da ge ze allemaal de kost wil geven"
Maar je verdere tekst is echt maar dan ook echt geen vergelijk.
En raakt kant nog wal.
En jouw ' normaal ' is weer een ander 'normaal' voor een ander.
MIjn ouders als voorbeeld even..
Ikzelf ben een rustig iemand altijd mijn ouders pleasend, niet zuipend, drugsgebruikend, goede cijfers op school etc geweest.
Relatie is altijd goed gweest; ik was tenslotte 'lief'.
Tot dat ik op mijn 18e vertelde dat ik lesbisch was.
Ik was nog steeds een lieve jonge vrouw, deed alles wat mijn ouders wilde (geen foute vrienden, hbo supercijfers, altijd maar leren leren leren) maar vanaf die ene op de andere dag veranderde die liefhebbende vader en moeder -die mijn strontluiers verschoonde zoals jij stelde, mijn hoofd afgedept hebben toen ik koorts had etc- in mensen die mij wel wat aan konden doen want ja nu paste ik niet meer in hun plaatje (status, geen geloof).
Ik ben door (voornamelijk mijn vader) met de dood bedreigd, (meerdere keren) achter na gezeten (met buks), hij kwam stennis trappen op mijn werk, geslagen, met 1 koffertje met kleding bij het grof vuil gezet, nog een keer nagetrapt, alle financiele middelen weggetrokken, haatmails, vernielen van mijn spullen etc.
En jij verwacht omdat die man mijn strontluiers heeft vervangen (overigens werkte hij vanwege een eigen zaak 120u in de week dus hij was meer de man die in het weekend het vlees kwam snijden) en mij het leven heeft geschonken dat ik die man ga bezoeken om een gebakje mee te eten en een boekje voor te lezen??
Je bent niet goed
zo iemand zou ik ook niet komen helpen.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:45
donderdag 2 augustus 2012 om 13:48
quote:evelynsalt schreef op 02 augustus 2012 @ 13:45:
@prinsessetamtam, en daar is dus het verschil met de zorg voor een kind: een oudere die nog goed van lijf en geest is, laat zich niet betuttelen door zijn of haar kinderen. Zoals ik al eerder aangaf, ouderenzorg is heel complex, zeker als er ook nog eens allerlei psychische stoornissen bij komen.
klopt !
mijn moeder heeft mijn oma mantelzorg gegeven toen ze beginnend dement werd, dat was echt heel zwaar.
niet alleen qua tijd, mijn oma dacht ook soms dat mijn moeder haar voor de gek hield en dat ze wel zelf alles nog kon.
je moet er maar tegen kunnen.
@prinsessetamtam, en daar is dus het verschil met de zorg voor een kind: een oudere die nog goed van lijf en geest is, laat zich niet betuttelen door zijn of haar kinderen. Zoals ik al eerder aangaf, ouderenzorg is heel complex, zeker als er ook nog eens allerlei psychische stoornissen bij komen.
klopt !
mijn moeder heeft mijn oma mantelzorg gegeven toen ze beginnend dement werd, dat was echt heel zwaar.
niet alleen qua tijd, mijn oma dacht ook soms dat mijn moeder haar voor de gek hield en dat ze wel zelf alles nog kon.
je moet er maar tegen kunnen.
donderdag 2 augustus 2012 om 13:49
Even wat cijfers;
De komende 20 jaar zal het percentage mensen met dementie met circa 40% stijgen.
Van de mensen met dementie woont op dit moment 70% thuis.
Van de mantelzorgers betrokken met dementie is 80 % overbelast.
Alleen al aan dit soort cijfers kun je zien dat dementie de komende jaren een enorm probleem gaat worden. De huidige groepmantelzorgers kan het al niet aan, laat staan als de belasting nog groter wordt. Een probleem waar de hele maatschappij mee te maken krijgt, want de mantelzorgers die ziek thuis komen te zitten moeten ook opgevangen worden.
De beroepsbevolking kan deze groep niet opvangen. Er zijn te weinig bedden, en te weinig handen. Er dient een hele nieuwe manier van verzorging plaats te vinden, maar dat heeft tijd nodig.
Ter overbrugging is er dus slechts een oplossing; het aanboren van nieuwe groepen mantelzorgers. Dat is een keuze, je wordt nErgens toe gedwongen. Gaat het niet, dan gaat het niet. Maar dat mensen worden gestimuleerd om na te denken over wat zij zelf kunnen doen, lijkt me een constructievere oplossing dan slechts toekijken en mopperen dat de zorg zo achteruit gaat.
De gemiddelde zorgvraag is de laatste jaren echt veel intensiever geworden. Dat kan men niet aan.
Tja, of je moet de pil van Drion inderdaad als serieuze optie zien.
De komende 20 jaar zal het percentage mensen met dementie met circa 40% stijgen.
Van de mensen met dementie woont op dit moment 70% thuis.
Van de mantelzorgers betrokken met dementie is 80 % overbelast.
Alleen al aan dit soort cijfers kun je zien dat dementie de komende jaren een enorm probleem gaat worden. De huidige groepmantelzorgers kan het al niet aan, laat staan als de belasting nog groter wordt. Een probleem waar de hele maatschappij mee te maken krijgt, want de mantelzorgers die ziek thuis komen te zitten moeten ook opgevangen worden.
De beroepsbevolking kan deze groep niet opvangen. Er zijn te weinig bedden, en te weinig handen. Er dient een hele nieuwe manier van verzorging plaats te vinden, maar dat heeft tijd nodig.
Ter overbrugging is er dus slechts een oplossing; het aanboren van nieuwe groepen mantelzorgers. Dat is een keuze, je wordt nErgens toe gedwongen. Gaat het niet, dan gaat het niet. Maar dat mensen worden gestimuleerd om na te denken over wat zij zelf kunnen doen, lijkt me een constructievere oplossing dan slechts toekijken en mopperen dat de zorg zo achteruit gaat.
De gemiddelde zorgvraag is de laatste jaren echt veel intensiever geworden. Dat kan men niet aan.
Tja, of je moet de pil van Drion inderdaad als serieuze optie zien.
Wat wilde ik nou toch typen?
donderdag 2 augustus 2012 om 13:52
quote:elninjoo schreef op 02 augustus 2012 @ 12:48:
Het lijkt me vreselijk om afhankelijk te worden en al helemaal als je dierbaren dan met de zorg opgezadeld worden. Ik vind het dus helemaal geen goed voorbeeld, die culturen waar ze opa en oma in huis nemen. Daar lopen ze vast net zo goed op hun tandvlees om hun eigen gezin, hun werk en hun hulpbehoevende ouders te managen. Ik ben zelf ook veel te individualistisch om continu iemand om me heen te kunnen verdragen. Echt hoor, snap niet dat men zo terughoudend is met het beeindigen van levens van mensen die het genoeg geweest vinden.
Als je wacht tot men je alles maar op een zilveren dienblad komt aanreiken, dan wacht je lang, ja. Kennelijk zit het je ook niet zó hoog want je roept het vaak maar je zelfs ook maar in dit onderwerp verdiepen is je kennelijk al te veel. Het is je al vaker verteld dat wanneer men wíl, in dit land dingen zo openbaar en duidelijk zijn dat je ook buiten de criteria van de euthenasiewetgeving een pijnloze zelfgekozen dood kunt sterven, al dan niet omringd door geliefden zonder dat dit mogelijke juridische gevolgen kan hebben voor aanwezigen. Meer dan genoeg goede begeleiding, voorlichting en informatie over te vinden. Alleen, je moet er wel wat zelf voor doen en eigen verantwoordelijkheid hierin nemen. Dat zou jou toch uitermate moeten bekoren, want geen "afhankelijkheid" van een arts, overheidscriteria of wat dan ook.
Princessetamtam; het gaat veel verder in dergelijke culturen dan alleen fysiek een dienst kunnen verlenen is gelijk staan aan "kunnen bijdragen cq waarde hebben". Alleen al het feit dát de oudste generatie er is, is in dergelijke culturen een waardevolle aanvulling op het gezinsleven. Een bron van educatie voor opgegroeiende kinderen, het letterlijke zien in de praktijk van wat je "predikt" dat elk gezinslid onderdeel is van de kern etc. etc.
Die "kernwaarde" die de oudere generatie heeft in bepaalde culturen, dat mis ik inderdaad nogal in de onze. Iets wat ik ook aan mezelf heb ervaren. Alhoewel ik opgegroeid ben in een familie waar opa en oma, en later oma, letterlijk de padre en madre de familia waren, ging dat niet echt veel verder dan basis respect voor ouderen en een toegevoegde waarde vanuit eigen familiekring aan ouderen. Inmiddels is de laatste grootouder alweer ruim 12 jaar geleden overleden. Daarna heb ik nog een "adoptie"grootvader mogen hebben. Wederom een enorme bron aan levenswijsheid, lessen, letterlijk toegevoegde waarde aan hoe ik in het leven sta. Maar, nooit ging dat echt verder dan mijn eigen veilige omgeving. Inmiddels woon ik al de nodige jaren noodgedwongen in een complex waar ik de jongste ben met mijn 32. Gemiddelde leeftijd hier is 76. Het zou nimmer mijn persoonlijke keuze geweest zijn om hier te wonen en theoretisch is het ook tijdelijk, maar het heeft wel mijn ogen geopend. Ouderen zijn geen onrendabelen die we zo ver mogelijk weg moeten stoppen en geen toegevoegde waarde meer in de maatschappij hebben. Ze hebben een enorme belangrijke waarde en rol. Een die voorbij hun fysieke en/of psychische capaciteiten gaat. Levenslessen, normen en waarden, noem het maar op. Tot en met voor de jongsten onder ons letterlijk ouderen in hun dagelijkse omgeving hebben. Niet alleen prediken dat het normaal is dat men erbij hoort, maar het ervaren. Elke generatie heeft een rol in onze maatschappij en toegevoegde waarde, voor mij in elk geval wel. Op het moment dat we een daarvan, ongeacht welke, bijna letterlijk schrappen uit onze maatschappij merk je daarvan de negatieve gevolgen. Wat dat betreft zou ik het alleen maar toejuigen als de andere houding jegens en visie omtrent ouderen die je in bepaalde culturen treft zich zou verspreiden als norm.
Het lijkt me vreselijk om afhankelijk te worden en al helemaal als je dierbaren dan met de zorg opgezadeld worden. Ik vind het dus helemaal geen goed voorbeeld, die culturen waar ze opa en oma in huis nemen. Daar lopen ze vast net zo goed op hun tandvlees om hun eigen gezin, hun werk en hun hulpbehoevende ouders te managen. Ik ben zelf ook veel te individualistisch om continu iemand om me heen te kunnen verdragen. Echt hoor, snap niet dat men zo terughoudend is met het beeindigen van levens van mensen die het genoeg geweest vinden.
Als je wacht tot men je alles maar op een zilveren dienblad komt aanreiken, dan wacht je lang, ja. Kennelijk zit het je ook niet zó hoog want je roept het vaak maar je zelfs ook maar in dit onderwerp verdiepen is je kennelijk al te veel. Het is je al vaker verteld dat wanneer men wíl, in dit land dingen zo openbaar en duidelijk zijn dat je ook buiten de criteria van de euthenasiewetgeving een pijnloze zelfgekozen dood kunt sterven, al dan niet omringd door geliefden zonder dat dit mogelijke juridische gevolgen kan hebben voor aanwezigen. Meer dan genoeg goede begeleiding, voorlichting en informatie over te vinden. Alleen, je moet er wel wat zelf voor doen en eigen verantwoordelijkheid hierin nemen. Dat zou jou toch uitermate moeten bekoren, want geen "afhankelijkheid" van een arts, overheidscriteria of wat dan ook.
Princessetamtam; het gaat veel verder in dergelijke culturen dan alleen fysiek een dienst kunnen verlenen is gelijk staan aan "kunnen bijdragen cq waarde hebben". Alleen al het feit dát de oudste generatie er is, is in dergelijke culturen een waardevolle aanvulling op het gezinsleven. Een bron van educatie voor opgegroeiende kinderen, het letterlijke zien in de praktijk van wat je "predikt" dat elk gezinslid onderdeel is van de kern etc. etc.
Die "kernwaarde" die de oudere generatie heeft in bepaalde culturen, dat mis ik inderdaad nogal in de onze. Iets wat ik ook aan mezelf heb ervaren. Alhoewel ik opgegroeid ben in een familie waar opa en oma, en later oma, letterlijk de padre en madre de familia waren, ging dat niet echt veel verder dan basis respect voor ouderen en een toegevoegde waarde vanuit eigen familiekring aan ouderen. Inmiddels is de laatste grootouder alweer ruim 12 jaar geleden overleden. Daarna heb ik nog een "adoptie"grootvader mogen hebben. Wederom een enorme bron aan levenswijsheid, lessen, letterlijk toegevoegde waarde aan hoe ik in het leven sta. Maar, nooit ging dat echt verder dan mijn eigen veilige omgeving. Inmiddels woon ik al de nodige jaren noodgedwongen in een complex waar ik de jongste ben met mijn 32. Gemiddelde leeftijd hier is 76. Het zou nimmer mijn persoonlijke keuze geweest zijn om hier te wonen en theoretisch is het ook tijdelijk, maar het heeft wel mijn ogen geopend. Ouderen zijn geen onrendabelen die we zo ver mogelijk weg moeten stoppen en geen toegevoegde waarde meer in de maatschappij hebben. Ze hebben een enorme belangrijke waarde en rol. Een die voorbij hun fysieke en/of psychische capaciteiten gaat. Levenslessen, normen en waarden, noem het maar op. Tot en met voor de jongsten onder ons letterlijk ouderen in hun dagelijkse omgeving hebben. Niet alleen prediken dat het normaal is dat men erbij hoort, maar het ervaren. Elke generatie heeft een rol in onze maatschappij en toegevoegde waarde, voor mij in elk geval wel. Op het moment dat we een daarvan, ongeacht welke, bijna letterlijk schrappen uit onze maatschappij merk je daarvan de negatieve gevolgen. Wat dat betreft zou ik het alleen maar toejuigen als de andere houding jegens en visie omtrent ouderen die je in bepaalde culturen treft zich zou verspreiden als norm.
when you wish upon a star...
donderdag 2 augustus 2012 om 13:53
quote:mimsey schreef op 02 augustus 2012 @ 13:49:
Even wat cijfers;
De komende 20 jaar zal het percentage mensen met dementie met circa 40% stijgen.
Van de mensen met dementie woont op dit moment 70% thuis.
Van de mantelzorgers betrokken met dementie is 80 % overbelast.
Alleen al aan dit soort cijfers kun je zien dat dementie de komende jaren een enorm probleem gaat worden. De huidige groepmantelzorgers kan het al niet aan, laat staan als de belasting nog groter wordt. Een probleem waar de hele maatschappij mee te maken krijgt, want de mantelzorgers die ziek thuis komen te zitten moeten ook opgevangen worden.
De beroepsbevolking kan deze groep niet opvangen. Er zijn te weinig bedden, en te weinig handen. Er dient een hele nieuwe manier van verzorging plaats te vinden, maar dat heeft tijd nodig.
Ter overbrugging is er dus slechts een oplossing; het aanboren van nieuwe groepen mantelzorgers. Dat is een keuze, je wordt nErgens toe gedwongen. Gaat het niet, dan gaat het niet. Maar dat mensen worden gestimuleerd om na te denken over wat zij zelf kunnen doen, lijkt me een constructievere oplossing dan slechts toekijken en mopperen dat de zorg zo achteruit gaat.
De gemiddelde zorgvraag is de laatste jaren echt veel intensiever geworden. Dat kan men niet aan.
Tja, of je moet de pil van Drion inderdaad als serieuze optie zien.
als ik me dan van die taak kan kwijten door de krant voor te lezen of een verhaal rond kerst, zou ik dat wel doen.
voor andere taken ben ik echt volkomen ongeschikt.
maar goed als iedereen dan iets doet, naar eigen vermogens, zal dat zeker helpen.
Even wat cijfers;
De komende 20 jaar zal het percentage mensen met dementie met circa 40% stijgen.
Van de mensen met dementie woont op dit moment 70% thuis.
Van de mantelzorgers betrokken met dementie is 80 % overbelast.
Alleen al aan dit soort cijfers kun je zien dat dementie de komende jaren een enorm probleem gaat worden. De huidige groepmantelzorgers kan het al niet aan, laat staan als de belasting nog groter wordt. Een probleem waar de hele maatschappij mee te maken krijgt, want de mantelzorgers die ziek thuis komen te zitten moeten ook opgevangen worden.
De beroepsbevolking kan deze groep niet opvangen. Er zijn te weinig bedden, en te weinig handen. Er dient een hele nieuwe manier van verzorging plaats te vinden, maar dat heeft tijd nodig.
Ter overbrugging is er dus slechts een oplossing; het aanboren van nieuwe groepen mantelzorgers. Dat is een keuze, je wordt nErgens toe gedwongen. Gaat het niet, dan gaat het niet. Maar dat mensen worden gestimuleerd om na te denken over wat zij zelf kunnen doen, lijkt me een constructievere oplossing dan slechts toekijken en mopperen dat de zorg zo achteruit gaat.
De gemiddelde zorgvraag is de laatste jaren echt veel intensiever geworden. Dat kan men niet aan.
Tja, of je moet de pil van Drion inderdaad als serieuze optie zien.
als ik me dan van die taak kan kwijten door de krant voor te lezen of een verhaal rond kerst, zou ik dat wel doen.
voor andere taken ben ik echt volkomen ongeschikt.
maar goed als iedereen dan iets doet, naar eigen vermogens, zal dat zeker helpen.
