Actueel
alle pijlers
Verplichte quota voor topfuncties
woensdag 2 april 2008 om 14:37
Hoorde vanmorgen op het journaal dat FNV-voorzitter Jongerius een quotum wil voor vrouwen aan de top. Bedrijven moeten worden verplicht om minstens 40% vrouwen aan de top van hun bedrijf te hebben.
Wat vinden we hiervan?
Mijn eigen mening heb ik nog niet sterk gevormd, neig naar voor, maar ben nog niet zeker.
Wat vinden we hiervan?
Mijn eigen mening heb ik nog niet sterk gevormd, neig naar voor, maar ben nog niet zeker.
woensdag 2 april 2008 om 21:01
quote:Oydis schreef op 02 april 2008 @ 20:36:
Dat er veel vrouwen zijn die kinderloos zijn en part-time werken wist/weet ik niet Dhelia. Heb je dat ergens gelezen? Vind ik nogal vreemd moet ik zeggen, maar het zou kunnen.Medio februari heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau een rapport gepubliceerd (Nederland deeltijdland) waaruit bleek dat zo'n tweederde van de parttimende vrouwen geen kleine kinderen heeft. Er wordt nog verder onderzoek gedaan naar specifiek deze groep.
Dat er veel vrouwen zijn die kinderloos zijn en part-time werken wist/weet ik niet Dhelia. Heb je dat ergens gelezen? Vind ik nogal vreemd moet ik zeggen, maar het zou kunnen.Medio februari heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau een rapport gepubliceerd (Nederland deeltijdland) waaruit bleek dat zo'n tweederde van de parttimende vrouwen geen kleine kinderen heeft. Er wordt nog verder onderzoek gedaan naar specifiek deze groep.
woensdag 2 april 2008 om 21:05
quote:Omen schreef op 02 april 2008 @ 20:45:
[...]
Wordt er eigenlijk wel eens van mannen gezegd: 'oh, die zit aan de top, alleen maar omdat hij een man is' ? (Wat vaak ook nog waar is.)
Ik roep het in elk geval wél vaak over mijn leidinggevenden
Ik weet het niet. Maar ik denk dat juist omdat het meestal een man is, er minder gezocht hoeft te worden naar een reden waarom hij er is. Het is immers "logisch" dat er een man zit. Als er een vrouw zit, valt het op. Dus moet er wel iets bijzonders aan de hand zijn. Dus of ze doet 't met de juiste mannen, of ze heeft het enkel en alleen te danken aan 't feit dat ze nou net een vrouw nodig hadden voor het imago.
(Gechargeerd, uiteraard)
[...]
Wordt er eigenlijk wel eens van mannen gezegd: 'oh, die zit aan de top, alleen maar omdat hij een man is' ? (Wat vaak ook nog waar is.)
Ik roep het in elk geval wél vaak over mijn leidinggevenden
Ik weet het niet. Maar ik denk dat juist omdat het meestal een man is, er minder gezocht hoeft te worden naar een reden waarom hij er is. Het is immers "logisch" dat er een man zit. Als er een vrouw zit, valt het op. Dus moet er wel iets bijzonders aan de hand zijn. Dus of ze doet 't met de juiste mannen, of ze heeft het enkel en alleen te danken aan 't feit dat ze nou net een vrouw nodig hadden voor het imago.
(Gechargeerd, uiteraard)
woensdag 2 april 2008 om 21:25
quote:Omen schreef op 02 april 2008 @ 20:45:
[...]
Wordt er eigenlijk wel eens van mannen gezegd: 'oh, die zit aan de top, alleen maar omdat hij een man is' ? (Wat vaak ook nog waar is.)Ja! Een aantal reacties voor deze opmerking van jou bedacht ik me dat ik dat eigenlijk wel eens denk. Of de mensheid daar wat mee opschiet weet ik niet Misschien dat vrouwen ook eens wat minder bescheiden moeten zijn?
[...]
Wordt er eigenlijk wel eens van mannen gezegd: 'oh, die zit aan de top, alleen maar omdat hij een man is' ? (Wat vaak ook nog waar is.)Ja! Een aantal reacties voor deze opmerking van jou bedacht ik me dat ik dat eigenlijk wel eens denk. Of de mensheid daar wat mee opschiet weet ik niet Misschien dat vrouwen ook eens wat minder bescheiden moeten zijn?
woensdag 2 april 2008 om 21:57
quote:Oydis schreef op 02 april 2008 @ 18:05:
Het op te lossen probleem is toch duidelijk? In de top van het bedrijfsleven en trouwens ook bij de overheid en op onderwijs instellingen zijn het vooral mannen die de scepter zwaaien. Dat is geen afspiegeling van bijvoorbeeld het aantal vrouwen dat een hogere opleiding afrondt. Als er tegenwoordig kansen zijn voor vrouwen om te gaan studeren dan zou dat toch ook moeten leiden tot meer doorstroom naar de top?
Er zijn kansen genoeg om door te stromen naar de top volgens mij, de meeste vrouwen nemen ze niet omdat ze voor een ander leven kiezen, met of zonder kinderen. Dit wordt niet alleen bepaald door de opvoeding van kinderen maar ook door de typisch vrouwelijke kenmerken. Bovendien is het mogelijk, dus waarom zou je een hogere functie nastreven als je diep van binnen op een andere manier gelukkiger denkt te worden?
Er zijn gewoon verschillen tussen mannen en vrouwen, logisch dat dat in bepaalde verhoudingen resulteert. Maar is dat erg? Zouden we allemaal veel beter af zijn als er meer vrouwen aan de top zouden komen ipv mannen? Tja, ik denk van niet. De eigenschappen die je als topman moet hebben zijn namelijk gelijk aan de eigenschappen die je als topvrouw moet hebben. De zakenwereld wordt er echt niet liever, aardig of coulanter op met meer vrouwen aan de top denk ik. En er zullen ook niet overal creches op het werk ontstaan. Ook bij bedrijven die door vrouwen worden geleid draait het om de centen.
Ik ben er van overtuigd dat als je aan de top wilt komen (en je de capaciteiten hebt) dat dat je net zo goed kunt lukken als een man. Maar als je kinderen wilt dan is het wel zaak om dan een vent te vinden die part time werkt, maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor bijvoorbeeld een au pair.
In de Nederlandse maatschappij ben je echter een soort van ontaarde moeder als je full time werkt. Dit schuldgevoel praten vrouwen elkaar aan, dit komt niet uit de mannelijke helft. Misschien moeten we daar eerst zelf eens iets aan doen. Elkaar dus wat meer bijstaan, net als de good old boys doen.
Het op te lossen probleem is toch duidelijk? In de top van het bedrijfsleven en trouwens ook bij de overheid en op onderwijs instellingen zijn het vooral mannen die de scepter zwaaien. Dat is geen afspiegeling van bijvoorbeeld het aantal vrouwen dat een hogere opleiding afrondt. Als er tegenwoordig kansen zijn voor vrouwen om te gaan studeren dan zou dat toch ook moeten leiden tot meer doorstroom naar de top?
Er zijn kansen genoeg om door te stromen naar de top volgens mij, de meeste vrouwen nemen ze niet omdat ze voor een ander leven kiezen, met of zonder kinderen. Dit wordt niet alleen bepaald door de opvoeding van kinderen maar ook door de typisch vrouwelijke kenmerken. Bovendien is het mogelijk, dus waarom zou je een hogere functie nastreven als je diep van binnen op een andere manier gelukkiger denkt te worden?
Er zijn gewoon verschillen tussen mannen en vrouwen, logisch dat dat in bepaalde verhoudingen resulteert. Maar is dat erg? Zouden we allemaal veel beter af zijn als er meer vrouwen aan de top zouden komen ipv mannen? Tja, ik denk van niet. De eigenschappen die je als topman moet hebben zijn namelijk gelijk aan de eigenschappen die je als topvrouw moet hebben. De zakenwereld wordt er echt niet liever, aardig of coulanter op met meer vrouwen aan de top denk ik. En er zullen ook niet overal creches op het werk ontstaan. Ook bij bedrijven die door vrouwen worden geleid draait het om de centen.
Ik ben er van overtuigd dat als je aan de top wilt komen (en je de capaciteiten hebt) dat dat je net zo goed kunt lukken als een man. Maar als je kinderen wilt dan is het wel zaak om dan een vent te vinden die part time werkt, maar je kunt natuurlijk ook kiezen voor bijvoorbeeld een au pair.
In de Nederlandse maatschappij ben je echter een soort van ontaarde moeder als je full time werkt. Dit schuldgevoel praten vrouwen elkaar aan, dit komt niet uit de mannelijke helft. Misschien moeten we daar eerst zelf eens iets aan doen. Elkaar dus wat meer bijstaan, net als de good old boys doen.
donderdag 3 april 2008 om 10:10
quote:Vl43inder schreef op 02 april 2008 @ 21:57:
Ik ben er van overtuigd dat als je aan de top wilt komen (en je de capaciteiten hebt) dat dat je net zo goed kunt lukken als een man.
Ik ben ervan overtuigd dat je als je als vrouw aan de top wil komen en de juiste capaciteiten hebt, je het een stuk moeilijker hebt dan een man. Er zijn hele mooie termen voor bedacht (glazen plafond, glazen afgrond, paradepaardje) maar waar het op neer komt is dat vrouwen vanwege het feit dat ze vrouwen zijn minder kansen krijgen.
Dit betekent niet dat je als vrouw met de juiste capaciteiten nooit aan de top kan komen op eigen kracht, het betekent dat je makkelijker aan de top was gekomen als je een man was geweest.
Ik ben er van overtuigd dat als je aan de top wilt komen (en je de capaciteiten hebt) dat dat je net zo goed kunt lukken als een man.
Ik ben ervan overtuigd dat je als je als vrouw aan de top wil komen en de juiste capaciteiten hebt, je het een stuk moeilijker hebt dan een man. Er zijn hele mooie termen voor bedacht (glazen plafond, glazen afgrond, paradepaardje) maar waar het op neer komt is dat vrouwen vanwege het feit dat ze vrouwen zijn minder kansen krijgen.
Dit betekent niet dat je als vrouw met de juiste capaciteiten nooit aan de top kan komen op eigen kracht, het betekent dat je makkelijker aan de top was gekomen als je een man was geweest.
donderdag 3 april 2008 om 10:24
quote:Miss Moneypenny schreef op 02 april 2008 @ 15:21:
Ik ben tegen een quotum.
Ik heb graag de beste persoon op de juiste functie, en het maakt mij niet uit of dat een man of een vrouw is.Ik ook. Er zijn veel mensen die meer vrouwen in technische beroepen willen... Een nobel streven, maar dan moeten die vrouwen er ook zijn! Als ik kijk naar de verdeling van jongens en meisjes in diverse afdelingen op de VMBO waar ik werk, dan is er maar één meisje die bouwtechniek doet. We hebben ook een lerares metaaltechniek. Voor de rest zijn leerlingen in de technische beroepen allemaal jongens. In de andere afdelingen (administratie en verzorging) zijn er zowel jongens en meisjes.
Ik ben tegen een quotum.
Ik heb graag de beste persoon op de juiste functie, en het maakt mij niet uit of dat een man of een vrouw is.Ik ook. Er zijn veel mensen die meer vrouwen in technische beroepen willen... Een nobel streven, maar dan moeten die vrouwen er ook zijn! Als ik kijk naar de verdeling van jongens en meisjes in diverse afdelingen op de VMBO waar ik werk, dan is er maar één meisje die bouwtechniek doet. We hebben ook een lerares metaaltechniek. Voor de rest zijn leerlingen in de technische beroepen allemaal jongens. In de andere afdelingen (administratie en verzorging) zijn er zowel jongens en meisjes.
World of Warcraft: Legion
donderdag 3 april 2008 om 10:41
Geweldig! 'Positief discrimineren'.................
Wanneer valt het kwartje nou eens dat dit niet werkt? In Noorwegen kunnen ze zich dit soort luxe permitteren, omdat ze één van de grootste olie-producerende landen ter wereld zijn. In de meeste andere landen wil je als bedrijf gewoon de beste persoon op de juiste plaats hebben. Man of vrouw, maakt niet uit.
Trouwens, waar bemoeit die FNV zich mee? Alsof die topfunctionarissen in het bedrijfsleven hun achterban zijn. Of is het meer een kwestie van loopbaan-planning voor de top van de FNV zelf? Dat Jongerius bang is niet het soort mogelijkheden te krijgen die haar illustere voorganger Kok kreeg, omdat ze een vrouw is?
Als er iets van een romantisch ideaal verborgen zit in deze wens, waarbij men het idee heeft dat vrouwen aan de top milder zijn dan mannen, dan vrees ik dat de romantici bedrogen uit zullen komen. Kijk naar Thatcher, Condi Rice, Neeli Kroes, Rita Verdonk of Hirsi Ali. Meedogenloze vrouwen die over lijken gaan om hun doel te bereiken, en gevaarlijker zijn dan gelijksoortige mannen waar ze misplaatste sympathie opwekken vanwege het feit dat ze vrouw zijn.
Wanneer valt het kwartje nou eens dat dit niet werkt? In Noorwegen kunnen ze zich dit soort luxe permitteren, omdat ze één van de grootste olie-producerende landen ter wereld zijn. In de meeste andere landen wil je als bedrijf gewoon de beste persoon op de juiste plaats hebben. Man of vrouw, maakt niet uit.
Trouwens, waar bemoeit die FNV zich mee? Alsof die topfunctionarissen in het bedrijfsleven hun achterban zijn. Of is het meer een kwestie van loopbaan-planning voor de top van de FNV zelf? Dat Jongerius bang is niet het soort mogelijkheden te krijgen die haar illustere voorganger Kok kreeg, omdat ze een vrouw is?
Als er iets van een romantisch ideaal verborgen zit in deze wens, waarbij men het idee heeft dat vrouwen aan de top milder zijn dan mannen, dan vrees ik dat de romantici bedrogen uit zullen komen. Kijk naar Thatcher, Condi Rice, Neeli Kroes, Rita Verdonk of Hirsi Ali. Meedogenloze vrouwen die over lijken gaan om hun doel te bereiken, en gevaarlijker zijn dan gelijksoortige mannen waar ze misplaatste sympathie opwekken vanwege het feit dat ze vrouw zijn.
donderdag 3 april 2008 om 11:12
donderdag 3 april 2008 om 11:23
Ik wil de FNV wel eens horen over al die "positieve discriminatie" die volgens mij al begin jaren 80 usance was. Wat heeft het opgeleverd? Helemaal niks toch? Was er begin jaren 80 al niet eens een vrouw die aan een Amsterdams lyceum werd opgedrongen? Ik vind het werkelijk te idioot voor woorden. Straks gaan we ook nog het aantal roodharigen in een raad van bestuur tellen,en eventueel aanpassen. Hoeveel negers zitten er aan de top? Gehandicapten? Homo's? Pedofielen?
Je verdient een funktie om wat je doet, niet om wat je bent. Tevens een goede reden om het koningshuis af te schaffen.
Je verdient een funktie om wat je doet, niet om wat je bent. Tevens een goede reden om het koningshuis af te schaffen.
donderdag 3 april 2008 om 11:25
quote:complicated schreef op 03 april 2008 @ 11:05:
Kom, kom, Jaap, alsof er niet genoeg wreedheid op het conto van de heren aan de macht te schrijven valt. Waar het om gaat is dat men ook in topfuncties wat van het 'jongens-onder-elkaar' laat varen.
Compli, waar je de fout in gaat, is de veronderstelling dat er geen sprake meer is van een 'jongens onder elkaar' mentaliteit als vrouwen tot die selecte club toetreden.
Het is allerminst zo dat ik de heren aan de top beter, of minder wreed vind. Helemaal niet. Anders zou ik mij ook niet zo nadrukkelijk uitspreken voor het benoemen van man of vrouw op basis van kwaliteiten alleen. En zonder onderscheid te maken tussen de seksen.
Wat wel opvalt, is dat vrouwen, juist door de bestaande vooroordelen, niet zelden méér armslag krijgen dan mannen, en méér gedaan krijgen dan mannen op diezelfde plek, omdat mannen zich door hen in laten palmen. Als een bedrijf dat ook onderkent, zullen ze, bij gelijke geschiktheid, al snel voor een vrouw kiezen bij een vacature.
Dat er toch niet bijster veel vrouwen doorstoten naar de top, komt meer omdat het ontbreekt aan 'gelijke geschiktheid'. Dat komt niet in de laatste plaats omdat nogal wat mannen bereid zijn alles, maar dan ook álles op te offeren voor hun kansen op de arbeidsmarkt. De 6000 individuen die door David Rothkopf worden geïdentificeerd als 'Superclass', die in de wereld de touwtjes feitelijk in handen hebben, zijn in meerderheid mannen. Maar dat slag mensen lééft voor de macht. En de vrouwen die tot die groep behoren zijn in die zin dan ook niet van hun mannelijke groepsgenoten te onderscheiden. Ze worden in hun eigen kring ook beslist serieus genomen.
Een heel andere vraag is, of we als samenleving blij moeten zijn met een groeiende afstand tussen de top van de piramide, en de basis. Maar, zoals ik al schreef, leef je in dromenland als je denkt dat dat patroon doorbroken kan worden door meer vrouwen op topposities te benoemen.
En die dromers bij de FNV doen er beter aan om eens wat meer aandacht te besteden aan hun leden.
Kom, kom, Jaap, alsof er niet genoeg wreedheid op het conto van de heren aan de macht te schrijven valt. Waar het om gaat is dat men ook in topfuncties wat van het 'jongens-onder-elkaar' laat varen.
Compli, waar je de fout in gaat, is de veronderstelling dat er geen sprake meer is van een 'jongens onder elkaar' mentaliteit als vrouwen tot die selecte club toetreden.
Het is allerminst zo dat ik de heren aan de top beter, of minder wreed vind. Helemaal niet. Anders zou ik mij ook niet zo nadrukkelijk uitspreken voor het benoemen van man of vrouw op basis van kwaliteiten alleen. En zonder onderscheid te maken tussen de seksen.
Wat wel opvalt, is dat vrouwen, juist door de bestaande vooroordelen, niet zelden méér armslag krijgen dan mannen, en méér gedaan krijgen dan mannen op diezelfde plek, omdat mannen zich door hen in laten palmen. Als een bedrijf dat ook onderkent, zullen ze, bij gelijke geschiktheid, al snel voor een vrouw kiezen bij een vacature.
Dat er toch niet bijster veel vrouwen doorstoten naar de top, komt meer omdat het ontbreekt aan 'gelijke geschiktheid'. Dat komt niet in de laatste plaats omdat nogal wat mannen bereid zijn alles, maar dan ook álles op te offeren voor hun kansen op de arbeidsmarkt. De 6000 individuen die door David Rothkopf worden geïdentificeerd als 'Superclass', die in de wereld de touwtjes feitelijk in handen hebben, zijn in meerderheid mannen. Maar dat slag mensen lééft voor de macht. En de vrouwen die tot die groep behoren zijn in die zin dan ook niet van hun mannelijke groepsgenoten te onderscheiden. Ze worden in hun eigen kring ook beslist serieus genomen.
Een heel andere vraag is, of we als samenleving blij moeten zijn met een groeiende afstand tussen de top van de piramide, en de basis. Maar, zoals ik al schreef, leef je in dromenland als je denkt dat dat patroon doorbroken kan worden door meer vrouwen op topposities te benoemen.
En die dromers bij de FNV doen er beter aan om eens wat meer aandacht te besteden aan hun leden.
donderdag 3 april 2008 om 11:29
'Jongens-onder-elkaar' bestaat niet. Iedere man gaat uiteindelijk toch voor een vrouw. Ik heb onder mannen nooit gehoord van een houding van "we zullen die vrouwen eens even goed te grazen nemen". We waren meer bezig om een vrouw voor ons te winnen, en diep verdriet als een vrouw niet met een van ons verder wilde. Wel weet ik van een vrouw die een vakantietje opnam, en vervolgens niet terugkwam, en op donderdag eens mailde van "gebeurt er nog wat? Jullie zouden me toch bellen als ik weer op het werk moest verschijnen." Jaja. (is een vriend van mij als leidinggevende overkomen).
donderdag 3 april 2008 om 11:31
donderdag 3 april 2008 om 11:38
Omdat ik nu eenmaal een hekel heb aan constructies die in stand worden gehouden vanuit een misplaatst soort traditie. Zoals het gegeven dat de topfuncties voornamelijk door mannen worden bekleed. Het zou me plezieren wanneer ook daar een meer evenwichtige verdeling zou plaatsvinden. Of het invoeren van een quotum hier bij zal helpen, kun je je afvragen, maar het idee achter een meer gelijke verdeling spreekt me aan.
donderdag 3 april 2008 om 11:43
Ik denk dat er geen moer verandert met vrouwen aan de top. Om het heel dicht bij huis te houden: lees even wat quotes van Karin van Gilst, net weg als hoofdredactrice bij de Viva:
Kun je hard zijn?
‘Ja.’
Zo kom je niet over.
‘Nee, maar dat is schijn. Ik kan erg duidelijk zijn. Dus ja, er moeten bepaalde dingen gebeuren, mensen moeten bepaalde dingen presteren en als dat niet lukt, dan moeten we daar consequenties uit trekken.’
Ben je ook iemand die bulderend over de redactieburelen kan gaan?
‘Nou nee, dat niet, maar hiervoor was ik hoofdredacteur bij Viva en daar waren ze in het begin erg bang voor me. Ik was gewoon ontzettend zakelijk in hun ogen. Uiteindelijk hebben we allemaal een goede band gekregen, hoor. Het zit hem vaak in de communicatie. Sommige managers zijn keihard, maar verpakken dat zacht. Sommigen lijken hard, maar zijn eigenlijk zacht.’
Welke stijl kies jij het liefst?
‘Dat ga ik niet zeggen, ha ha. Dan gaat mijn hele effectiviteit naar beneden.’
Hoe was het om op zo’n vrouwenredactie terecht te komen?
‘Er werd nogal veel verlangd van je empathie, je moest heel attent zijn. Dus als iemand vertelde dat haar moeder ziek was, werd ik geacht daar later nog eens naar te informeren. Anders vinden ze je een botterik.’
Dat heb je moeten leren?
‘Ja, ik ben eerder one of the boys, dan dat ik eindeloos kopjes thee zit te drinken. Vrouwen kunnen natuurlijk heel kordaat zijn, maar ze kunnen ook heel erg in cirkels redeneren. Daar heb ik iets minder gevoel voor.’
‘Toen ik van Intermediair naar de Viva ging, kreeg ik weer rare reacties. Ik zat bij een journalistiek blad, was lid van het Genootschap van Hoofdredacteuren... Op verjaardagen was iedereen daar altijd reuze van onder de indruk. En toen moest ik opeens op diezelfde verjaardagen zeggen dat ik de baas van de Viva was.’
Nu trek je zeker weer vol verve je visitekaartje.
‘Ja haha, nu kan ik er weer mee aankomen. Ik krijg opeens ook weer allerlei mailtjes van mensen die me de afgelopen jaren niet zagen staan. Dat is wel grappig. Maar ik heb nooit spijt gehad van die overstap. Ik weet zeker dat ik deze baan nooit had gehad als ik de afgelopen twee jaar niet bij Sanoma had gewerkt. Ik heb er ontzettend veel geleerd. Van distributie tot commercie, Sanoma is zo’n geolied bedrijf.’
Hebben ze hier intern gedacht: wat moeten we met die commerciële tante?
‘Dat weet ik niet. Ik denk dat ze eerder denken: wat moeten we met de hoofdredacteur van de Viva? Maar dat zeggen ze niet in mijn gezicht.’
Wat ga je anders doen dan je voorganger hier?
‘Jemig. Ik heb een tijdje geen voorganger gehad. Er is wel een uitgever van Vrij Nederland geweest. Die ken ik niet en ik verdiep me er eigenlijk ook niet zo in hoe hij was. Ik weet er te weinig van.’
De onlangs overleden Hendrik Jan Schoo is anders een heel bekende voorganger van je geweest als directeur van de Weekbladpers.
‘Ja, een zeer erudiet man was dat. Echt een bijzondere vakman. Maar iedereen denkt bij hem natuurlijk ook aan de affaire met hoofdredactrice Xandra Schutte die van hem in verwachting raakte. Nou, er is één voordeel: Emile (Fallaux, de huidige hoofdredacteur van Vrij Nederland – red.) kan ík in ieder geval niet zwanger maken. Verder kan ik het allemaal alleen maar op mijn manier doen.’
Die affaire is destijds breed uitgemeten in de media. Besef je dat je onder een vergrootglas ligt?
‘Daar ben ik me bewust van. Maar dat weerhoudt me er niet van bepaalde maatregelen te nemen of dingen te ondernemen.
‘Alle mediabedrijven staan op dit moment voor uitdagingen. Kijk naar PCM, RTL, de publieke omroepen. Maar je kunt niet zeggen: we doen niks, want we zijn bang dat er over geschreven wordt.’
Wat beschouw je zelf als een hoogtepunt in je carrière?
‘Dat ik hier nu zit. Dat ik dit mag doen. Ik ben erg trots op deze uitgeverij.’
En het dieptepunt?
‘Poeh, geen idee…’
Het kan toch niet alleen maar leuk en fijn zijn geweest?
‘Ach, de eerste keer mensen ontslaan, dat was wel moeilijk.’
En dat is nu gesneden koek.
‘Het kan niet alleen maar leuk zijn zoals je zegt. Ik merk wel dat er een nieuwe generatie mensen is die gewend is om van baan te wisselen. Je werkt niet meer levenslang bij een baas. Dan komt het ook minder hard aan als je iets anders moet gaan doen. Ik ga er ook altijd vanuit dat ik de volgende dag op straat kan staan.’
Kun je hard zijn?
‘Ja.’
Zo kom je niet over.
‘Nee, maar dat is schijn. Ik kan erg duidelijk zijn. Dus ja, er moeten bepaalde dingen gebeuren, mensen moeten bepaalde dingen presteren en als dat niet lukt, dan moeten we daar consequenties uit trekken.’
Ben je ook iemand die bulderend over de redactieburelen kan gaan?
‘Nou nee, dat niet, maar hiervoor was ik hoofdredacteur bij Viva en daar waren ze in het begin erg bang voor me. Ik was gewoon ontzettend zakelijk in hun ogen. Uiteindelijk hebben we allemaal een goede band gekregen, hoor. Het zit hem vaak in de communicatie. Sommige managers zijn keihard, maar verpakken dat zacht. Sommigen lijken hard, maar zijn eigenlijk zacht.’
Welke stijl kies jij het liefst?
‘Dat ga ik niet zeggen, ha ha. Dan gaat mijn hele effectiviteit naar beneden.’
Hoe was het om op zo’n vrouwenredactie terecht te komen?
‘Er werd nogal veel verlangd van je empathie, je moest heel attent zijn. Dus als iemand vertelde dat haar moeder ziek was, werd ik geacht daar later nog eens naar te informeren. Anders vinden ze je een botterik.’
Dat heb je moeten leren?
‘Ja, ik ben eerder one of the boys, dan dat ik eindeloos kopjes thee zit te drinken. Vrouwen kunnen natuurlijk heel kordaat zijn, maar ze kunnen ook heel erg in cirkels redeneren. Daar heb ik iets minder gevoel voor.’
‘Toen ik van Intermediair naar de Viva ging, kreeg ik weer rare reacties. Ik zat bij een journalistiek blad, was lid van het Genootschap van Hoofdredacteuren... Op verjaardagen was iedereen daar altijd reuze van onder de indruk. En toen moest ik opeens op diezelfde verjaardagen zeggen dat ik de baas van de Viva was.’
Nu trek je zeker weer vol verve je visitekaartje.
‘Ja haha, nu kan ik er weer mee aankomen. Ik krijg opeens ook weer allerlei mailtjes van mensen die me de afgelopen jaren niet zagen staan. Dat is wel grappig. Maar ik heb nooit spijt gehad van die overstap. Ik weet zeker dat ik deze baan nooit had gehad als ik de afgelopen twee jaar niet bij Sanoma had gewerkt. Ik heb er ontzettend veel geleerd. Van distributie tot commercie, Sanoma is zo’n geolied bedrijf.’
Hebben ze hier intern gedacht: wat moeten we met die commerciële tante?
‘Dat weet ik niet. Ik denk dat ze eerder denken: wat moeten we met de hoofdredacteur van de Viva? Maar dat zeggen ze niet in mijn gezicht.’
Wat ga je anders doen dan je voorganger hier?
‘Jemig. Ik heb een tijdje geen voorganger gehad. Er is wel een uitgever van Vrij Nederland geweest. Die ken ik niet en ik verdiep me er eigenlijk ook niet zo in hoe hij was. Ik weet er te weinig van.’
De onlangs overleden Hendrik Jan Schoo is anders een heel bekende voorganger van je geweest als directeur van de Weekbladpers.
‘Ja, een zeer erudiet man was dat. Echt een bijzondere vakman. Maar iedereen denkt bij hem natuurlijk ook aan de affaire met hoofdredactrice Xandra Schutte die van hem in verwachting raakte. Nou, er is één voordeel: Emile (Fallaux, de huidige hoofdredacteur van Vrij Nederland – red.) kan ík in ieder geval niet zwanger maken. Verder kan ik het allemaal alleen maar op mijn manier doen.’
Die affaire is destijds breed uitgemeten in de media. Besef je dat je onder een vergrootglas ligt?
‘Daar ben ik me bewust van. Maar dat weerhoudt me er niet van bepaalde maatregelen te nemen of dingen te ondernemen.
‘Alle mediabedrijven staan op dit moment voor uitdagingen. Kijk naar PCM, RTL, de publieke omroepen. Maar je kunt niet zeggen: we doen niks, want we zijn bang dat er over geschreven wordt.’
Wat beschouw je zelf als een hoogtepunt in je carrière?
‘Dat ik hier nu zit. Dat ik dit mag doen. Ik ben erg trots op deze uitgeverij.’
En het dieptepunt?
‘Poeh, geen idee…’
Het kan toch niet alleen maar leuk en fijn zijn geweest?
‘Ach, de eerste keer mensen ontslaan, dat was wel moeilijk.’
En dat is nu gesneden koek.
‘Het kan niet alleen maar leuk zijn zoals je zegt. Ik merk wel dat er een nieuwe generatie mensen is die gewend is om van baan te wisselen. Je werkt niet meer levenslang bij een baas. Dan komt het ook minder hard aan als je iets anders moet gaan doen. Ik ga er ook altijd vanuit dat ik de volgende dag op straat kan staan.’
donderdag 3 april 2008 om 12:11
quote:complicated schreef op 03 april 2008 @ 11:38:
Omdat ik nu eenmaal een hekel heb aan constructies die in stand worden gehouden vanuit een misplaatst soort traditie. Of het invoeren van een quotum hier bij zal helpen, kun je je afvragen, maar het idee achter een meer gelijke verdeling spreekt me aan.
Dus je bent ook een voorstander van quota om bv het aantal mannen drastisch te verhogen in de job van kinderverzorger?
Waarom focust men steeds op de ongelijkheid bij topfuncties en niet bv op functies waar wij als vrouwen veel te veel vertegenwoordigd zijn en de mannen zwaar ondervertegenwoordigd zijn?
Van discriminatie gesproken!
Omdat ik nu eenmaal een hekel heb aan constructies die in stand worden gehouden vanuit een misplaatst soort traditie. Of het invoeren van een quotum hier bij zal helpen, kun je je afvragen, maar het idee achter een meer gelijke verdeling spreekt me aan.
Dus je bent ook een voorstander van quota om bv het aantal mannen drastisch te verhogen in de job van kinderverzorger?
Waarom focust men steeds op de ongelijkheid bij topfuncties en niet bv op functies waar wij als vrouwen veel te veel vertegenwoordigd zijn en de mannen zwaar ondervertegenwoordigd zijn?
Van discriminatie gesproken!
donderdag 3 april 2008 om 12:22
-----------------------------------
Je verdient een funktie om wat je doet, niet om wat je bent.
----------------------------------
Antonio. Dat is nou net het punt. Dat vrouwen wel geschikt zijn, maar voor bepaalde functies ws niet benoemd worden omdat ze vrouw/geen man zijn.
-------------------------------------
Dat er toch niet bijster veel vrouwen doorstoten naar de top, komt meer omdat het ontbreekt aan 'gelijke geschiktheid'. Dat komt niet in de laatste plaats omdat nogal wat mannen bereid zijn alles, maar dan ook álles op te offeren voor hun kansen op de arbeidsmarkt.
----------------------------------------
Jaap, hierbij (en in veel argumenten) wordt geschiktheid dus bepaald op grond van eisen die door mannen zijn vastgelegd.
Neem bijvoorbeeld het meer dan fulltime werken. Met deze (mannelijke) definitie zullen vrouwen met kinderen grotendeels afvallen en niet kunnen voldoen aan deze eis.
Geschiktheid itv beschikbaarheid dus, terwijl er genoeg andere meer relevante criteria te bedenken zijn (kennis, inzet, doorzettingsvermogen etc) waar vrouwen ook met gemak aan kunnen voldoen.
Dus laat eerst eens onderzoeken in hoeverre die volledige beschikbaarheid (in tijd) of andere zogenaamd 'mannelijke' factoren doorslaggevend en noodzakelijk zijn voor het goed uitoefenen van een functie.
Je verdient een funktie om wat je doet, niet om wat je bent.
----------------------------------
Antonio. Dat is nou net het punt. Dat vrouwen wel geschikt zijn, maar voor bepaalde functies ws niet benoemd worden omdat ze vrouw/geen man zijn.
-------------------------------------
Dat er toch niet bijster veel vrouwen doorstoten naar de top, komt meer omdat het ontbreekt aan 'gelijke geschiktheid'. Dat komt niet in de laatste plaats omdat nogal wat mannen bereid zijn alles, maar dan ook álles op te offeren voor hun kansen op de arbeidsmarkt.
----------------------------------------
Jaap, hierbij (en in veel argumenten) wordt geschiktheid dus bepaald op grond van eisen die door mannen zijn vastgelegd.
Neem bijvoorbeeld het meer dan fulltime werken. Met deze (mannelijke) definitie zullen vrouwen met kinderen grotendeels afvallen en niet kunnen voldoen aan deze eis.
Geschiktheid itv beschikbaarheid dus, terwijl er genoeg andere meer relevante criteria te bedenken zijn (kennis, inzet, doorzettingsvermogen etc) waar vrouwen ook met gemak aan kunnen voldoen.
Dus laat eerst eens onderzoeken in hoeverre die volledige beschikbaarheid (in tijd) of andere zogenaamd 'mannelijke' factoren doorslaggevend en noodzakelijk zijn voor het goed uitoefenen van een functie.
donderdag 3 april 2008 om 12:31
Voorbeeld mbt geschiktheid. Vroeger was men er van overtuigd dat vrouwen geen geschikte musici waren er werden zij ook niet aangenomen in professionele orkesten. Dit onderbouwd met allerlei argumenten, van fysiek tot psychisch. Maar toen begon men met het eerlijker 'anoniem' auditeren (onzichtbaar achter een scherm spelen) en werden er vrouwen geselecteerd. Dus de criteria waar men al die jaren van overtuigd was, bleken niet te gelden.
