Actueel
alle pijlers
Vrouwen hebben mannen als beschermers nodig
vrijdag 27 januari 2012 om 17:49
Zeg ik niet he, zegt de Volkskrant:
OPINIE - Angela Crott − 27/01/12, 06:00
We hebben het potentieel om te beschermen, dat mannen van nature bezitten, al emanciperend en medicaliserend de nek omgedraaid. Niet slim, want er komen altijd weer zware tijden. Dat betoogt historica Angela Crott.
In zijn artikel 'Vrouwen en kinderen eerst? Niet meer', vergelijkt Mark Steyn de reddingsacties op de Titanic (in 1912) met die op de Costa Concordia (in 2012). Terwijl de mannen op de Titanic zich nog van hun beste kant lieten zien en vrouwen en kinderen redden, brachten de mannen op de Concordia allereerst zichzelf in veiligheid. Worden de sociale normen afgeschaft? Dat denk ik niet. Ik denk wel dat de mannelijke normen geërodeerd zijn en dat we die juist nodig hebben om de sociale normen in stand te houden.
Deze mannelijke normen en waarden - zoals zelfdiscipline, het beschermen van (de seksualiteit van) het meisje en het dienen van de gemeenschap - werden voor de Tweede Wereldoorlog nog hooggehouden. Jeugdbewegingen als de padvinderij speelden op deze 'ridderlijke' waarden in: door het nastreven van het ideaal van ridderschap moest de jongen zijn levensschip op de rechte koers houden om zo zijn toekomstige leven in dienst van de gemeenschap te stellen.
Met als motto 'Weest paraat!' moest hij zich opofferen voor zijn medemensen, hen vriendelijk bejegenen en vooral beleefd en hoffelijk zijn tegenover vrouwen. Voorts moest hij 'opmerken waar hulp noodig is' en vervolgens 'reddend de hand uitsteken'. Was er op een treinstation bijvoorbeeld iemand van het perron op de rails gevallen, dan was het de verkennersplicht van de jongen hem van de rails te halen. 'Of, als de trein vlak bij is, is de eenige uitweg om plat te gaan liggen tusschen de rails en den ander daar ook toe te dwingen, zoodat de trein boven je beiden heen rijdt', aldus Robert Baden Powell, oprichter van de padvinderij.
Slappe hap
Begin jaren zeventig nam de erosie van mannelijke normen en waarden een hoge vlucht. Elke vorm van autoritair of niet-democratisch gezag was verdacht geworden en de individualisering zette door. De gemeenschap stelde er nu niet langer meer prijs op als de jongen op 14- of 15-jarige leeftijd aan het werk ging, maar verplichtte hem steeds langer naar school te gaan om zijn individuele talenten ontwikkelen. Daarbij zette de middelbare school als vanouds niet in op de talenten die de jongen van nature heeft, zoals zijn durf, zijn fysieke energie, zijn vermogen tot concurreren en zijn experimenteerdrang. In de jaren negentig zette ze zelfs in op een onderwijsmethode die in het voordeel van de meisjes uitviel. Al gauw streefden de meisjes de jongens voorbij en werd school voor veel jongens steeds meer 'een slappe hap'.
Het meisje deed het niet alleen beter in het onderwijs, maar emancipeerde ook nog eens op seksueel en economisch gebied. Dat de jongen bij de seksuele emancipatie eerst als agressor en later als sukkel werd neergezet, verzwakte zijn animo het meisje in bescherming te nemen, laat staan haar als een ridder tegemoet te treden. Ook bij haar economische emancipatie, waarbij voor hem steeds meer zorgtaken in het verschiet lagen, kreeg hij geen neiging het harnas aan te gespen. De zogenaamde zwakkeren wilden niet meer beschermd worden. Steeds vaker hingen jongemannen hun ridderlijkheid aan de wilgen en steeds minder waren ze te porren voor een leidende rol.
Baldadige jongens
Op het eind van de eeuw werd vertoon van (collectieve) mannelijkheid met misprijzen omgeven, zeker als dit om druk en baldadig gedrag ging. Maar juist drukke en baldadige jongens, van wie er tegenwoordig velen gemedicaliseerd worden, komen in actie op momenten van maatschappelijke of persoonlijke nood. Of ze nu jong of oud zijn.
Zo werd ik in de tijd dat ik onderwijzeres was (midden jaren zeventig) 'gered' door de ongehoorzaamste en drukste jongen van de klas. Tijdens een gymles deed ik een turnoefening voor waarbij ik vast kwam te zitten in het toestel. Het was deze - altijd opgeruimde - 8-jarige die me uit mijn benarde positie bevrijdde. De andere kinderen keken in stilte toe.
Zware tijden
Gezien de tegengestelde houding van de mannen op de Titanic en die op de Costa Concordia zijn we in die honderd jaar al aardig op weg het potentieel om te beschermen, dat mannen van nature bezitten, al individualiserend, emanciperend en medicaliserend de nek om te draaien. Dat moeten we niet willen. Vrouwen en meisjes hebben mannen als beschermers nodig. Jongens hebben mannen als voorbeeld nodig, zodat ze weten hoe je een mannelijke leider moet zijn. Er komen altijd weer zware tijden.
Angela Crott is historica. Op 21 december 2011 promoveerde de auteur aan de Radboud Universiteit te Nijmegen op het proefschrift Van hoop des vaderlands naar ADHD'er. Het beeld van de jongen in opvoedingsliteratuur (1882-2005).
OPINIE - Angela Crott − 27/01/12, 06:00
We hebben het potentieel om te beschermen, dat mannen van nature bezitten, al emanciperend en medicaliserend de nek omgedraaid. Niet slim, want er komen altijd weer zware tijden. Dat betoogt historica Angela Crott.
In zijn artikel 'Vrouwen en kinderen eerst? Niet meer', vergelijkt Mark Steyn de reddingsacties op de Titanic (in 1912) met die op de Costa Concordia (in 2012). Terwijl de mannen op de Titanic zich nog van hun beste kant lieten zien en vrouwen en kinderen redden, brachten de mannen op de Concordia allereerst zichzelf in veiligheid. Worden de sociale normen afgeschaft? Dat denk ik niet. Ik denk wel dat de mannelijke normen geërodeerd zijn en dat we die juist nodig hebben om de sociale normen in stand te houden.
Deze mannelijke normen en waarden - zoals zelfdiscipline, het beschermen van (de seksualiteit van) het meisje en het dienen van de gemeenschap - werden voor de Tweede Wereldoorlog nog hooggehouden. Jeugdbewegingen als de padvinderij speelden op deze 'ridderlijke' waarden in: door het nastreven van het ideaal van ridderschap moest de jongen zijn levensschip op de rechte koers houden om zo zijn toekomstige leven in dienst van de gemeenschap te stellen.
Met als motto 'Weest paraat!' moest hij zich opofferen voor zijn medemensen, hen vriendelijk bejegenen en vooral beleefd en hoffelijk zijn tegenover vrouwen. Voorts moest hij 'opmerken waar hulp noodig is' en vervolgens 'reddend de hand uitsteken'. Was er op een treinstation bijvoorbeeld iemand van het perron op de rails gevallen, dan was het de verkennersplicht van de jongen hem van de rails te halen. 'Of, als de trein vlak bij is, is de eenige uitweg om plat te gaan liggen tusschen de rails en den ander daar ook toe te dwingen, zoodat de trein boven je beiden heen rijdt', aldus Robert Baden Powell, oprichter van de padvinderij.
Slappe hap
Begin jaren zeventig nam de erosie van mannelijke normen en waarden een hoge vlucht. Elke vorm van autoritair of niet-democratisch gezag was verdacht geworden en de individualisering zette door. De gemeenschap stelde er nu niet langer meer prijs op als de jongen op 14- of 15-jarige leeftijd aan het werk ging, maar verplichtte hem steeds langer naar school te gaan om zijn individuele talenten ontwikkelen. Daarbij zette de middelbare school als vanouds niet in op de talenten die de jongen van nature heeft, zoals zijn durf, zijn fysieke energie, zijn vermogen tot concurreren en zijn experimenteerdrang. In de jaren negentig zette ze zelfs in op een onderwijsmethode die in het voordeel van de meisjes uitviel. Al gauw streefden de meisjes de jongens voorbij en werd school voor veel jongens steeds meer 'een slappe hap'.
Het meisje deed het niet alleen beter in het onderwijs, maar emancipeerde ook nog eens op seksueel en economisch gebied. Dat de jongen bij de seksuele emancipatie eerst als agressor en later als sukkel werd neergezet, verzwakte zijn animo het meisje in bescherming te nemen, laat staan haar als een ridder tegemoet te treden. Ook bij haar economische emancipatie, waarbij voor hem steeds meer zorgtaken in het verschiet lagen, kreeg hij geen neiging het harnas aan te gespen. De zogenaamde zwakkeren wilden niet meer beschermd worden. Steeds vaker hingen jongemannen hun ridderlijkheid aan de wilgen en steeds minder waren ze te porren voor een leidende rol.
Baldadige jongens
Op het eind van de eeuw werd vertoon van (collectieve) mannelijkheid met misprijzen omgeven, zeker als dit om druk en baldadig gedrag ging. Maar juist drukke en baldadige jongens, van wie er tegenwoordig velen gemedicaliseerd worden, komen in actie op momenten van maatschappelijke of persoonlijke nood. Of ze nu jong of oud zijn.
Zo werd ik in de tijd dat ik onderwijzeres was (midden jaren zeventig) 'gered' door de ongehoorzaamste en drukste jongen van de klas. Tijdens een gymles deed ik een turnoefening voor waarbij ik vast kwam te zitten in het toestel. Het was deze - altijd opgeruimde - 8-jarige die me uit mijn benarde positie bevrijdde. De andere kinderen keken in stilte toe.
Zware tijden
Gezien de tegengestelde houding van de mannen op de Titanic en die op de Costa Concordia zijn we in die honderd jaar al aardig op weg het potentieel om te beschermen, dat mannen van nature bezitten, al individualiserend, emanciperend en medicaliserend de nek om te draaien. Dat moeten we niet willen. Vrouwen en meisjes hebben mannen als beschermers nodig. Jongens hebben mannen als voorbeeld nodig, zodat ze weten hoe je een mannelijke leider moet zijn. Er komen altijd weer zware tijden.
Angela Crott is historica. Op 21 december 2011 promoveerde de auteur aan de Radboud Universiteit te Nijmegen op het proefschrift Van hoop des vaderlands naar ADHD'er. Het beeld van de jongen in opvoedingsliteratuur (1882-2005).
vrijdag 27 januari 2012 om 19:07
quote:sabrina73 schreef op 27 januari 2012 @ 19:04:
Misschien lukt dat wel beter met vrouwen aan de macht. (wishful thinking I know).
Vrouwen zijn gemiddeld genomen te bedachtzaam om aan de macht te zijn.
Mannen luisteren een paar seconde en nemen dan een beslissing.
Die pakt dan af en toe verkeerd uit, waarna je razendsnel weer een beslissing kunt nemen.
Misschien lukt dat wel beter met vrouwen aan de macht. (wishful thinking I know).
Vrouwen zijn gemiddeld genomen te bedachtzaam om aan de macht te zijn.
Mannen luisteren een paar seconde en nemen dan een beslissing.
Die pakt dan af en toe verkeerd uit, waarna je razendsnel weer een beslissing kunt nemen.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:12
vrijdag 27 januari 2012 om 19:12
quote:lolapaloeza schreef op 27 januari 2012 @ 19:03:
[...]
Je wil beschermen wat (voor jou) van waarde is. Het wordt pas heldhaftig als je iets beschermd waarvan je vindt dat het intrinsiek van waarde is, los van jouw eigen belang daarin.Hier valt nog best wel het eea over te zeggen. Voor nu ben ik het eens met de strekking.
[...]
Je wil beschermen wat (voor jou) van waarde is. Het wordt pas heldhaftig als je iets beschermd waarvan je vindt dat het intrinsiek van waarde is, los van jouw eigen belang daarin.Hier valt nog best wel het eea over te zeggen. Voor nu ben ik het eens met de strekking.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:16
vrijdag 27 januari 2012 om 19:16
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:18
vrijdag 27 januari 2012 om 19:20
quote:Paekzwart schreef op 27 januari 2012 @ 19:16:
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.Erg sterk.
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.Erg sterk.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:20
Zwaar artikel voor de vrijdagavond. Ik moest trouwens meteen denken aan een artikel wat vorige week in het AD stond. Dat ging over een meisje wat zwaargewond raakte toen ze een ruzie wilde sussen in café. Een van die jongens, die bij die ruzie betrokken was sloeg haar zodanig dat een van haar ogen beschadigd raakte en het was nog maar afwachten of er geen botsplinters in haar hersenen terecht waren gekomen. De kop van dat artikel was 'Ik dacht, 'ik ben een meisje, die slaan ze vast niet', of iets van die strekking. Waarom is er op dat moment geen man opgestaan om haar te helpen.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:21
Zo werd ik in de tijd dat ik onderwijzeres was (midden jaren zeventig) 'gered' door de ongehoorzaamste en drukste jongen van de klas. Tijdens een gymles deed ik een turnoefening voor waarbij ik vast kwam te zitten in het toestel. Het was deze - altijd opgeruimde - 8-jarige die me uit mijn benarde positie bevrijdde. De andere kinderen keken in stilte toe.
Zien jullie het? Juf komt "vast te zitten". De rest van de klas zit het lachen te verbijten. En alleen ADHDirkje komt de juf bevrijden.
En omdat zij dat ooit heeft meegemaakt, moeten we terug naar 19e-eeuwse vrouwenonderdrukking. Right.
Zien jullie het? Juf komt "vast te zitten". De rest van de klas zit het lachen te verbijten. En alleen ADHDirkje komt de juf bevrijden.
En omdat zij dat ooit heeft meegemaakt, moeten we terug naar 19e-eeuwse vrouwenonderdrukking. Right.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:21
vrijdag 27 januari 2012 om 19:21
quote:Paekzwart schreef op 27 januari 2012 @ 19:16:
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.paekzwart, ik het het met je argumenten echt heel erg eens. grotendeels.
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.paekzwart, ik het het met je argumenten echt heel erg eens. grotendeels.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:23
quote:lucretiatox schreef op 27 januari 2012 @ 19:21:
Zo werd ik in de tijd dat ik onderwijzeres was (midden jaren zeventig) 'gered' door de ongehoorzaamste en drukste jongen van de klas. Tijdens een gymles deed ik een turnoefening voor waarbij ik vast kwam te zitten in het toestel. Het was deze - altijd opgeruimde - 8-jarige die me uit mijn benarde positie bevrijdde. De andere kinderen keken in stilte toe.
Zien jullie het? Juf komt "vast te zitten". De rest van de klas zit het lachen te verbijten. En alleen ADHDirkje komt de juf bevrijden.
En omdat zij dat ooit heeft meegemaakt, moeten we terug naar 19e-eeuwse vrouwenonderdrukking. Right.ja wetenschappelijk onderbouwd hè?
Zo werd ik in de tijd dat ik onderwijzeres was (midden jaren zeventig) 'gered' door de ongehoorzaamste en drukste jongen van de klas. Tijdens een gymles deed ik een turnoefening voor waarbij ik vast kwam te zitten in het toestel. Het was deze - altijd opgeruimde - 8-jarige die me uit mijn benarde positie bevrijdde. De andere kinderen keken in stilte toe.
Zien jullie het? Juf komt "vast te zitten". De rest van de klas zit het lachen te verbijten. En alleen ADHDirkje komt de juf bevrijden.
En omdat zij dat ooit heeft meegemaakt, moeten we terug naar 19e-eeuwse vrouwenonderdrukking. Right.ja wetenschappelijk onderbouwd hè?
vrijdag 27 januari 2012 om 19:24
quote:Paekzwart schreef op 27 januari 2012 @ 19:16:
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.
Eloquent geschreven. Tegelijkertijd ontzettend seksistisch.
Overigens staat het vol met 'foutieve' argumentaties en aannames. Ik ga niet het hele stuk doorlopen, maar je eerste alinea doorstaat de toets der logica al niet.
Mannen hoeven alleen op te treden als beschermers als er ook mannen zijn die agressors zijn.
In beide gevallen impliceert het dat vrouwen niet gezien worden als individuën met een eigen mening waar je als man rekening mee wilt en behoort te houden.
Alleen een man die vrouwen als gelijkwaardig ziet, kan voor haar zorgen en beschermen terwijl daar tegelijkertijd een man voor nodig is die weet waar hij voor staat en voor kiest. Beide kanten zijn, in balans, nodig voor een goede verstandhouding tussen man en vrouw. En als bescherming van de vrouw.
In de huidige tijd kun je het rekening houden met de vrouw zien als dat "de man" wellicht geen van beide doet maar dat deed hij in vroegere tijden zeker niet.
Mannelijke leiders zijn door de eeuwen heen altijd juist als agressor opgetreden en daar zijn alleen maar oorlogen uitgekomen. In die oorlogen is keer op keer duidelijk dat de vrouw daarin het onderspit delft door zeer grote agressie tegen hen in een maatschappij waarin zij geheel onbeschermd waren en afhankelijk waren van de man. Ook zonder oorlog is evident duidelijk dat vrouwen juist in vroegere tijden en met mannen als leiders, zowel als leider van het land als leider van het gezin, uitgebuit werden en worden. Het verwijzen naar de beschermrol van de man als iets van vroegere tijden vind ik, van een historicus uit gezien, daarom ook een zeer grove misleiding en nalatigheid om mensen goed voor te lichten i.p.v. op het verkeerde been te zetten.
Dat verheerlijken klinkt als één of ander romantisch sprookje waarbij non-argumenten gebruikt worden om een denkbeeldige utopie na te willen streven waarin overduidelijk ook geen plaats is voor de eigen wensen van de vrouw.
Dat voorbeeld willen we geen van allen meer neem ik aan. Daarom zullen we een weg moeten vinden waarin mensen vanuit kracht kiezen voor een gelijkwaardige maatschappij waarin er plaats is voor ieders kwaliteiten zo optimaal mogelijk benut en er plaats is voor het geluk van beiden.
Dat er een verschil is tussen mannen en vrouwen, of dat nu genetisch of cultureel wordt bezien, en je daar vanuit die insteek zou kunnen kijken of daar in het onderwijs, want uiteindelijk blijkt het artikel te gaan over de manier waarop onderwijs gegeven wordt, meer plaats voor zou kunnen zijn, dat is nog geen reden zo'n dom stukje als vrouw te typen.
De veralgemenisering in het stuk gaat totaal voorbij om zowel man als vrouw als individu met eigen verantwoordelijkheid aan te spreken m.b.t. het verkrijgen van een maatschappij waarin vrouwen niet het onderspit behoeven te delven en mannen niet vastgepind worden in achterhaalde rolpatronen.
Jongens zijn eeuwenlang in het voordeel geweest van meisjes m.b.t. macht en hun kansen in de maatschappij om hun eigen leven te leiden. Het stuk doet voorkomen of "al" sinds de jaren negentig (we hebben het hier over enkele jaren geleden nog maar pas) de vrouwen het beter doen in het onderwijs dan de mannen en dat dat schijnbaar een heel slechte ontwikkeling is. Terwijl deze vrouwen nog zo jong zijn dat ze zelfs nog nauwelijks een maatschappelijke betekenis hebben op dit moment. Sterk overdreven negatieve neerzetting van het huidige onderwijs op basis van compleet overtrokken gegevens.
Het enige waar je nog iets positiefs uit het stuk zou kunnen halen is dat vrouwen in het algemeen met meer respect behandeld zouden mogen worden en veel mannen krachtiger zouden moeten kiezen dit na te streven.
Eloquent geschreven. Tegelijkertijd ontzettend seksistisch.
Overigens staat het vol met 'foutieve' argumentaties en aannames. Ik ga niet het hele stuk doorlopen, maar je eerste alinea doorstaat de toets der logica al niet.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:25
quote:evelynsalt schreef op 27 januari 2012 @ 19:20:
Zwaar artikel voor de vrijdagavond. Ik moest trouwens meteen denken aan een artikel wat vorige week in het AD stond. Dat ging over een meisje wat zwaargewond raakte toen ze een ruzie wilde sussen in café. Een van die jongens, die bij die ruzie betrokken was sloeg haar zodanig dat een van haar ogen beschadigd raakte en het was nog maar afwachten of er geen botsplinters in haar hersenen terecht waren gekomen. De kop van dat artikel was 'Ik dacht, 'ik ben een meisje, die slaan ze vast niet', of iets van die strekking. Waarom is er op dat moment geen man opgestaan om haar te helpen.nou ja, denken: ik ben een meisje, mij slaan ze toch niet, is natuurlijk sowieso al naief stereotype denken natuurlijk.
Zwaar artikel voor de vrijdagavond. Ik moest trouwens meteen denken aan een artikel wat vorige week in het AD stond. Dat ging over een meisje wat zwaargewond raakte toen ze een ruzie wilde sussen in café. Een van die jongens, die bij die ruzie betrokken was sloeg haar zodanig dat een van haar ogen beschadigd raakte en het was nog maar afwachten of er geen botsplinters in haar hersenen terecht waren gekomen. De kop van dat artikel was 'Ik dacht, 'ik ben een meisje, die slaan ze vast niet', of iets van die strekking. Waarom is er op dat moment geen man opgestaan om haar te helpen.nou ja, denken: ik ben een meisje, mij slaan ze toch niet, is natuurlijk sowieso al naief stereotype denken natuurlijk.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:25
vrijdag 27 januari 2012 om 19:26
quote:stout1975 schreef op 27 januari 2012 @ 19:25:
[...]
Mijn aanvullig was ook retesterk, dat mag óók wel eens gezegd worden, al is het maar om mijn ego even thais te masseren.
je aanvulling eindigt met een komma, dus ik wachtte nog op aanvulling.
en ik kan niet Thais masseren. Ben een lompe Hollandse.
[...]
Mijn aanvullig was ook retesterk, dat mag óók wel eens gezegd worden, al is het maar om mijn ego even thais te masseren.
je aanvulling eindigt met een komma, dus ik wachtte nog op aanvulling.
en ik kan niet Thais masseren. Ben een lompe Hollandse.
vrijdag 27 januari 2012 om 19:32
