Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en taakverdeling
dinsdag 23 maart 2021 om 10:01
De dames en heren leren het ook nooit he:
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
donderdag 1 april 2021 om 08:31
Nee waarom in godsnaam?DS1971 schreef: ↑01-04-2021 08:02
Voor wat betreft de verdeling zoals jij die evenwichtig vindt en waar ik het op zich mee eens ben: we weten allemaal dat vrouwen in Nederland minder uren werken. Dus dan is het toch ook logisch dat ze meer zorgtaken op zich nemen? Dan kom je op het beschreven evenwicht.
donderdag 1 april 2021 om 08:48
Mijn moeder werkte fulltime vanaf dat wij een jaar of 10 waren maar regelde daarnaast inderdaad ook alles thuis. En niet omdat ze dat zo graag wou, maar omdat het anders mis ging. Ze was juf, dus als er iets was moesten wij mijn vader regelen en dan moest hij het maar uitzoeken EN ze had twee keer in de week een lange dag waardoor ze pas net voor of na het avondeten thuis kwam, dan stond mijn vader er ook alleen voor. Nu weet ik dat ze dat vooral zo ingeregeld had om wat ruimte voor zichzelf te creeeren, er voor te zorgen dat mijn vader dingen wel MOEST doen.Suusje666 schreef: ↑01-04-2021 08:26
In mijn directe omgeving (lees: onder vrienden) zie ik eigenlijk alleen maar evenwichtige huishoudens waar bijna alles in overleg gaat en de verdeling heel netjes lijkt. Nu hoor ik vast niet alles, maar dat staat in schril contrast met een generatie terug, waarin er bij bijna iedereen werd gezien dat moeders zorgde en vaders er een beetje bij hing, en niet omdat moeders hem niet toeliet.
Ze zijn nu 75 en nog steeds ziet mijn vader het niet en strijdt mijn moeder er voor dat hij het wel ziet, met wisselend succes
donderdag 1 april 2021 om 09:20
Ik denk dat het verschil is dat ik vooral naar het geheel kijk en wat jij hier beschrijft de individuele gevallen. Waar natuurlijk harstikke veel fout kan gaan.Suusje666 schreef: ↑01-04-2021 08:26Ik heb stilletjes dit topic gevolgd, en ik ben het in de basis met je eens, DS. Ik vind wel dat je iets fundamenteels overslaat, en dat is dat een afspraak maar een prognose is, tot iedere betrokkene die afspraak ook daadwerkelijk nakomt. Dat gebeurd in veel situaties dus niet. Ik heb zelf ook een relatie gehad waarbij ik keer op keer op keer afspraken maakte met diegene, we dingen besproken, ik heb proberen uit te leggen hoe en waar de schoen voor mij wrong, en ga zo maar door. Hij deed het gewoon niet. Hij zei 'akkoord, ik zal het doen', maar het gebeurde gewoon niet. Idem met een relatie daarna. Afspraken waar we beide achter stonden, dus niet dingen die ik afdwong en dan vond dat we tot een consensus waren gekomen. Soms zelf afspraken die HIJ voorstelde. Maar in de praktijk gebeurde er gewoon noppes.
Nu kun je daaruit iets concluderen over mijn smaak in partners, maar dat daargelaten: jouw veronderstellingen over afspraken maken en zorg ed verdelen en dat je daar beiden een aandeel in hebt klopt natuurlijk als een bus. Je moet echter niet vergeten dat een hoop mensen in dit topic dat dus al lang en breed hebben geprobeerd te doen, maar dat de andere partij verzaakt. Anders zou het niet zo'n enorm irritatiepunt zijn.
In mijn directe omgeving (lees: onder vrienden) zie ik eigenlijk alleen maar evenwichtige huishoudens waar bijna alles in overleg gaat en de verdeling heel netjes lijkt. Nu hoor ik vast niet alles, maar dat staat in schril contrast met een generatie terug, waarin er bij bijna iedereen werd gezien dat moeders zorgde en vaders er een beetje bij hing, en niet omdat moeders hem niet toeliet.
Maar dat veel beloven, weinig geven, dat komt doorgaans niet uit de lucht vallen. Dat is een taktiek om de discussie te beëindigen meestal. Ik zie dat vooral als een punt waarop partners helemaal niet bij elkaar passen en/of niet eerlijk communiceren en/of die eerlijkheid niet willen accepteren.
Mijn vriendin en ik hebben beiden zaken waar we echt geen zin in hebben. En dan zeggen we eerlijk tegen elkaar dat we dat gewoonweg niet gaan doen en dat accepteren we ook van elkaar.
Ik denk zelf dat er genoeg mensen zijn die dat dan niet doen en hun partner willen dwingen om het alsnog te doen met dan zo’n belofte tot gevolg die gedoemd is te mislukken, want als je er echt een hekel aan hebt dan schuif je het door en komt daar later ruzie van.
Dat is dus in mijn beleving veel meer een relationeel aspect dan de verdeling per sé.
donderdag 1 april 2021 om 09:34
Is dat echt zo?
Ik zie in mijn omgeving (wat natuurlijk geen onderzoek is, maar het is wel mijn beeld) vooral dat vrouwen als ze zwanger zijn vaak in hun hoofd hebben dat ze minder willen gaan werken. Liefst 2 of 3 dagen (ja, 2 is een heel populair getal, ik noem dat hobbymatig, maar goed).
Waarschijnlijk met een romantisch beeld van hoe leuk het wel niet is en dan blijkt het in de praktijk tegen te vallen en komt daar de frictie van.
Van wat ik heb gelezen is dat ook deels wel verklaarbaar door state of mind waar je in zit als je zwanger bent. Die is anders dan voor een man, die staat er toch vrij letterlijk buiten. Althans, zo heb ik dat wel ervaren. Je leeft mee natuurlijk en kijkt ook uit naar de geboorte, maar op een ander niveau en toch ook meer vanuit een dat zien we wel als het zover is gedachte (kan ook aan mij liggen, maar ik heb nu eenmaal mijn beeld).
Mijn ex vrouw was ook heel erg van ik ga nog maar 3 dagen naar kantoor (wat niet helemaal realistisch was, eigen bedrijf enzo, paste ook totaal niet bij haar, maar zo dacht ze op dat moment wel) en ik wil niet slechts 3 maanden verlof na de bevalling, maar ik ga na die 3 maanden er nog 3 maanden aan vastplakken en zeker tot ik geen borstvoeding meer geef alleen nog maar halve dagen werken (dus de plannen gingen zelfs terug naar 12 uur werken per week).
Twee maanden na de geboorte ging ze alweer na haar werk (wel die halve dagen, maar ook 4-5 dagen al), want de praktijk was toch even net wat anders dan verwacht. En kort daarna zat ze alweer op fulltime.
Maar goed, eigen baas, dus dan kun je makkelijk bijstellen. Ik kan mij zo heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die heel erg vanuit zichzelf aangaven dat ze parttime wilden gaan werken die daar spijt van hebben en dan toch maar dat volhouden. Zit daar ook een man achter die dat pusht? Dat zal best ook wel kunnen, maar ik denk eigenlijk vaker niet. Ik ken eigenlijk geen man die problemen heeft met kinderen naar een kdv te brengen, wel vrouwen die menen dat als je je kind niet zelf wil opvoeden, dat je dan maar geen kinderen moet krijgen. Dat soort gedachtes.
Ik denk dus dat oorzaak en gevolg heel erg door elkaar heenloopt en daar helemaal geen scheidslijn in te trekken valt.
donderdag 1 april 2021 om 09:39
2 dagen werken? Dat is voor mij echt een nieuw getal. Ik ken wel mensen die 2 dagen bij het ene werken en 3 bij het andere bedrijf. Maar meestal gaat het van 5 naar 4 ofzo. Of er wordt een jaar ruim verlof opgenomen. 3 dagen komt ook wel voor, maar dat is vnl omdat de balans thuis anders doorslaat.DS1971 schreef: ↑01-04-2021 09:34Is dat echt zo?
Ik zie in mijn omgeving (wat natuurlijk geen onderzoek is, maar het is wel mijn beeld) vooral dat vrouwen als ze zwanger zijn vaak in hun hoofd hebben dat ze minder willen gaan werken. Liefst 2 of 3 dagen (ja, 2 is een heel populair getal, ik noem dat hobbymatig, maar goed).
Waarschijnlijk met een romantisch beeld van hoe leuk het wel niet is en dan blijkt het in de praktijk tegen te vallen en komt daar de frictie van.
Van wat ik heb gelezen is dat ook deels wel verklaarbaar door state of mind waar je in zit als je zwanger bent. Die is anders dan voor een man, die staat er toch vrij letterlijk buiten. Althans, zo heb ik dat wel ervaren. Je leeft mee natuurlijk en kijkt ook uit naar de geboorte, maar op een ander niveau en toch ook meer vanuit een dat zien we wel als het zover is gedachte (kan ook aan mij liggen, maar ik heb nu eenmaal mijn beeld).
Mijn ex vrouw was ook heel erg van ik ga nog maar 3 dagen naar kantoor (wat niet helemaal realistisch was, eigen bedrijf enzo, paste ook totaal niet bij haar, maar zo dacht ze op dat moment wel) en ik wil niet slechts 3 maanden verlof na de bevalling, maar ik ga na die 3 maanden er nog 3 maanden aan vastplakken en zeker tot ik geen borstvoeding meer geef alleen nog maar halve dagen werken (dus de plannen gingen zelfs terug naar 12 uur werken per week).
Twee maanden na de geboorte ging ze alweer na haar werk (wel die halve dagen, maar ook 4-5 dagen al), want de praktijk was toch even net wat anders dan verwacht. En kort daarna zat ze alweer op fulltime.
Maar goed, eigen baas, dus dan kun je makkelijk bijstellen. Ik kan mij zo heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die heel erg vanuit zichzelf aangaven dat ze parttime wilden gaan werken die daar spijt van hebben en dan toch maar dat volhouden. Zit daar ook een man achter die dat pusht? Dat zal best ook wel kunnen, maar ik denk eigenlijk vaker niet. Ik ken eigenlijk geen man die problemen heeft met kinderen naar een kdv te brengen, wel vrouwen die menen dat als je je kind niet zelf wil opvoeden, dat je dan maar geen kinderen moet krijgen. Dat soort gedachtes.
Ik denk dus dat oorzaak en gevolg heel erg door elkaar heenloopt en daar helemaal geen scheidslijn in te trekken valt.
donderdag 1 april 2021 om 09:40
Jij vindt het normaal dat als de een 20 uur werkt en de ander 40 uur dat ze dan de zorgtaken 50/50 verdelen, zodat degene die 20 uur werkt 20 uur extra vrije tijd heeft?
donderdag 1 april 2021 om 09:45
Ik denk dat ze bedoelt dat vrouwen minder gaan werken, omdat zij hun werk om het gezin heen plooien en de man het gezinsleven om zijn werk heen plooit. Generaliserend gezegd. Waarbij de man niet teveel wil inleveren op zijn werk, waardoor de vrouw het maar doet door minder te gaan werken en zo de boel thuis beter geregeld krijgt.
donderdag 1 april 2021 om 09:46
Ziet hij het niet, of vindt hij het niet belangrijk? Want veel hangt denk ik ook af van wat je belangrijk vindt en wat niet. Dingen die ik belangrijk vind zie ik direct. Dat zijn vaak de dingen waarvan mijn vriendin vindt dat ik mijzelf OCD gedraag. Daarentegen zijn er ook zaken waar mijn vriendin zich van afvraagt waarom ik dat niet zie. Nou ja, omdat ik het wel prima vind.
En ook hier: we lachen erom en ieder doet zijn ding.
donderdag 1 april 2021 om 09:47
Meer dan 90% van de aanvragen is voor 2 of 3.Mevrouw75 schreef: ↑01-04-2021 09:392 dagen werken? Dat is voor mij echt een nieuw getal. Ik ken wel mensen die 2 dagen bij het ene werken en 3 bij het andere bedrijf. Maar meestal gaat het van 5 naar 4 ofzo. Of er wordt een jaar ruim verlof opgenomen. 3 dagen komt ook wel voor, maar dat is vnl omdat de balans thuis anders doorslaat.
donderdag 1 april 2021 om 09:52
Suusje666 schreef: ↑01-04-2021 08:26Nu kun je daaruit iets concluderen over mijn smaak in partners, maar dat daargelaten: jouw veronderstellingen over afspraken maken en zorg ed verdelen en dat je daar beiden een aandeel in hebt klopt natuurlijk als een bus. Je moet echter niet vergeten dat een hoop mensen in dit topic dat dus al lang en breed hebben geprobeerd te doen, maar dat de andere partij verzaakt. Anders zou het niet zo'n enorm irritatiepunt zijn.
In mijn directe omgeving (lees: onder vrienden) zie ik eigenlijk alleen maar evenwichtige huishoudens waar bijna alles in overleg gaat en de verdeling heel netjes lijkt. Nu hoor ik vast niet alles, maar dat staat in schril contrast met een generatie terug, waarin er bij bijna iedereen werd gezien dat moeders zorgde en vaders er een beetje bij hing, en niet omdat moeders hem niet toeliet.
Ja, zo kijk ik er zelf ook tegenaan.
De oplossing ligt uiteindelijk op individueel vlak. Je kan in Nederland als vrouw alles doen wat een man ook kan/mag, een man kan (behalve een kind krijgen) ook alles wat een vrouw kan/mag. Als dat binnen een relatie niet gebeurt, is er bij minimaal een van de partijen onwil. En dan komt het punt dat ik nooit snap: waarom píkken mensen dat binnen hun relatie?
anoniem_401281 wijzigde dit bericht op 01-04-2021 09:53
7.13% gewijzigd
donderdag 1 april 2021 om 09:53
Maar dat was ook niet per se het vraagstuk, toch? Dat is mijns inziens een kip en ei verhaal - of een slechte verdeling in thuis-taken resulteert in relationele problemen, of andersom. Volgens mij is het nog steeds een combinatie van een die te weinig doet en de ander die teveel doet. Je zegt dat je naar het geheel kijkt, maar we kijken beiden naar individuele gevallen.DS1971 schreef: ↑01-04-2021 09:20Ik denk dat het verschil is dat ik vooral naar het geheel kijk en wat jij hier beschrijft de individuele gevallen. Waar natuurlijk harstikke veel fout kan gaan.
Maar dat veel beloven, weinig geven, dat komt doorgaans niet uit de lucht vallen. Dat is een taktiek om de discussie te beëindigen meestal. Ik zie dat vooral als een punt waarop partners helemaal niet bij elkaar passen en/of niet eerlijk communiceren en/of die eerlijkheid niet willen accepteren.
Mijn vriendin en ik hebben beiden zaken waar we echt geen zin in hebben. En dan zeggen we eerlijk tegen elkaar dat we dat gewoonweg niet gaan doen en dat accepteren we ook van elkaar.
Ik denk zelf dat er genoeg mensen zijn die dat dan niet doen en hun partner willen dwingen om het alsnog te doen met dan zo’n belofte tot gevolg die gedoemd is te mislukken, want als je er echt een hekel aan hebt dan schuif je het door en komt daar later ruzie van.
Dat is dus in mijn beleving veel meer een relationeel aspect dan de verdeling per sé.
Je laatste post vat eigenlijk samen wat anderen al de hele tijd zeggen, alleen leg je een eventuele oorzaak bij het niet duidelijk maken van afspraken en de daaruit ontstane disbalans in thuistaken. Echter zegt men dat ze in de praktijk merken dat de ene helft wel meer taken wil uitbesteden maar de ander daar niet in mee gaat. Uit de praktijk blijkt ook dat daar een duidelijke tendens in zit in wie er meer thuistaken heeft en wie minder, aldus de bron in de openingspost, en ook wie daar ontevreden in zijn.
donderdag 1 april 2021 om 09:55
Hier schaar ik me wel achter, dat degene die de minste uren maakt ook wel wat meer thuistaken kan verrichten dus.
donderdag 1 april 2021 om 09:59
In mijn belevingswereld is het probleem ook niet dat iemand niet doet wat ik doe of niet ziet wat ik zie, maar het zeggen iets te zullen doen en het vervolgens niet doen wat mij enorm over de zeik helpt. Zeg dan niet dat je iets zal doen, zo simpel is het toch? Ik vraag iets, daar mag je ja of nee op antwoorden, helemaal prima, maar verkoop me niet 'ja zal ik doen' als je eigenlijk nul intentie hebt om het ook echt te gaan doen. Dan sta je me gewoon te besodemieteren, en dat is een heel ander probleem.Perlala_Gadeon schreef: ↑01-04-2021 09:52Ja, zo kijk ik er zelf ook tegenaan.
De oplossing ligt uiteindelijk op individueel vlak. Je kan in Nederland als vrouw alles doen wat een man ook kan/mag, een man kan (behalve een kind krijgen) ook alles wat een vrouw kan/mag. Als dat binnen een relatie niet gebeurt, is er bij minimaal een van de partijen onwil. En dan komt het punt dat ik nooit snap: waarom píkken mensen dat binnen hun relatie?
donderdag 1 april 2021 om 10:02
Omdat je niet gaat scheiden om 1 punt. Of misschien wel, er gaan nogal wat mensen uit elkaar. En wanneer is dat ene punt te groot om nog te accepteren?Perlala_Gadeon schreef: ↑01-04-2021 09:52Ja, zo kijk ik er zelf ook tegenaan.
De oplossing ligt uiteindelijk op individueel vlak. Je kan in Nederland als vrouw alles doen wat een man ook kan/mag, een man kan (behalve een kind krijgen) ook alles wat een vrouw kan/mag. Als dat binnen een relatie niet gebeurt, is er bij minimaal een van de partijen onwil. En dan komt het punt dat ik nooit snap: waarom píkken mensen dat binnen hun relatie?
Ik ben het er trouwens niet mee eens dat het alleen maar binnen de relatie opgelost moet worden, maar dat was wel duidelijk geloof ik.
Het gaat er ook om wat je naar buiten brengt, wat je tegen een ander zegt. Externe invloeden die de keuzes bínnen een relatie beïnvloeden. Het helpt dan ook echt niet om te roepen dat je dan gewoon je scheur moet opentrekken, dat je maar bij hem weg moet, dat je niet zoveel naar je toe moet trekken. Het helpt ook niet om aan te nemen dat de alles wel goed geregeld is binnen een relatie als je iemand kent. Wees daar gewoon kritisch over en misschien wat minder kritisch over diegene die zegt dat de balans niet optimaal is.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 01-04-2021 10:07
12.26% gewijzigd
donderdag 1 april 2021 om 10:05
donderdag 1 april 2021 om 10:11
Ok.Janiva schreef: ↑01-04-2021 09:45Ik denk dat ze bedoelt dat vrouwen minder gaan werken, omdat zij hun werk om het gezin heen plooien en de man het gezinsleven om zijn werk heen plooit. Generaliserend gezegd. Waarbij de man niet teveel wil inleveren op zijn werk, waardoor de vrouw het maar doet door minder te gaan werken en zo de boel thuis beter geregeld krijgt.
En ik denk dat dat zeker niet in het overgrote deel van de gevallen klopt.
Dan baseer ik mij op mijn omgeving, wat natuurlijk een beperkte blik is, maar het ligt denk ik sowieso wel wat genuanceerder dan dat het de schuld is van die mannen die niet willen en/of kunnen.
donderdag 1 april 2021 om 10:15
Het hele punt was volgens mij juist dat het genuanceerder ligt dan dat het de schuld van de vrouwen is.DS1971 schreef: ↑01-04-2021 10:11Ok.
En ik denk dat dat zeker niet in het overgrote deel van de gevallen klopt.
Dan baseer ik mij op mijn omgeving, wat natuurlijk een beperkte blik is, maar het ligt denk ik sowieso wel wat genuanceerder dan dat het de schuld is van die mannen die niet willen en/of kunnen.
donderdag 1 april 2021 om 11:18
Nou, een groot deel van de discussie was echt wel of dit iets is binnen de relatie, of dat de maatschappij je dwingt om een traditionele verdeling te maken.Suusje666 schreef: ↑01-04-2021 09:53Maar dat was ook niet per se het vraagstuk, toch? Dat is mijns inziens een kip en ei verhaal - of een slechte verdeling in thuis-taken resulteert in relationele problemen, of andersom. Volgens mij is het nog steeds een combinatie van een die te weinig doet en de ander die teveel doet. Je zegt dat je naar het geheel kijkt, maar we kijken beiden naar individuele gevallen.
Je laatste post vat eigenlijk samen wat anderen al de hele tijd zeggen, alleen leg je een eventuele oorzaak bij het niet duidelijk maken van afspraken en de daaruit ontstane disbalans in thuistaken. Echter zegt men dat ze in de praktijk merken dat de ene helft wel meer taken wil uitbesteden maar de ander daar niet in mee gaat. Uit de praktijk blijkt ook dat daar een duidelijke tendens in zit in wie er meer thuistaken heeft en wie minder, aldus de bron in de openingspost, en ook wie daar ontevreden in zijn.
Ten aanzien van de taakverdeling geef ik mogelijke andere oorzaken dan de geijkte de mannen zijn het probleem. Dat is, lijkt mij, per definitie te simpel geredeneerd.
Mannen zijn niet grotendeels onwillig. Ik denk wel dat twee mensen meestal een andere benadering hebben. Gemiddeld gezien zijn mannen sneller tevreden met hoe het huis erbij staat. Ik ken zelf geen man die denkt dat het huis spic en span moet zijn bij ieder bezoek wat langskomt. Wel aardig wat vrouwen die er zo instaan. Mannen die ik ken zijn meer geneigd om rommel te accepteren. Vinden 1 keer per week stofzuiger ook wel ok. Zijn toch vaak wat losser ten aanzien van de zorg voor kinderen.
Dat kan natuurlijk al een belangrijke bron zijn van discussie als je ervan uitgaat dat jouw norm dient te prevaleren. Twee kanten op natuurlijk. Al is het echt lastiger om jezelf te motiveren om iets te doen wat je onnodig acht.
Samenleven is niet zo simpel.
donderdag 1 april 2021 om 11:19
Kijk, daar ben ik het dus helemaal mee eens!Suusje666 schreef: ↑01-04-2021 09:59In mijn belevingswereld is het probleem ook niet dat iemand niet doet wat ik doe of niet ziet wat ik zie, maar het zeggen iets te zullen doen en het vervolgens niet doen wat mij enorm over de zeik helpt. Zeg dan niet dat je iets zal doen, zo simpel is het toch? Ik vraag iets, daar mag je ja of nee op antwoorden, helemaal prima, maar verkoop me niet 'ja zal ik doen' als je eigenlijk nul intentie hebt om het ook echt te gaan doen. Dan sta je me gewoon te besodemieteren, en dat is een heel ander probleem.
