Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en taakverdeling
dinsdag 23 maart 2021 om 10:01
De dames en heren leren het ook nooit he:
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
dinsdag 30 maart 2021 om 05:27
Vrouwen geven al tijden aan dat het scheef zit, mannen weigeren er iets aan te doen, en dat ligt aan de vrouwen zelf zeg je. Aangezien er amper vrouwen zijn die tevreden zijn en mannen er niks aan doen kun je wel stellen dat de man hierin bepaalt.
En jij daar redelijk enthousiast over bent in dit topic, want je blijft maar roepen dat degene die het onrecht ervaart naast de gevolgen van het onrecht dragen ook nog energie moet spenderen aan het oplossen ervan.
dinsdag 30 maart 2021 om 05:31
Jawel. Mishandeling ligt altijd aan de dader. Je kunt daderschap niet eerlijk verdelen tussen slachtoffer en dader.
Een man die ervoor kiest een vrouw economisch als gelijke of meerdere te willen zien maar qua taken niet belast wil worden en desnoods de kinderen verwaarloost en zijn leefomgeving vernielt.
put zijn vrouw uit en maakt in ieder geval economisch misbruik van de situatie. Want wil niet betalen voor het leven dat hij wenst en ook niet in ondersteuning bijdragen.
dinsdag 30 maart 2021 om 05:34
Feiten: Nederlandse vrouwen verdienen per uur minder dan de man in vergelijkbare functies. Dus waar je deze overtuiging vandaan haalt, geen idee. Lees je cijfers van het CBS nog even door.DS1971 schreef: ↑29-03-2021 20:35Ik heb wat gegoogled naar die namen en ik kom niet echt een onderzoek van ze tegen waar ik iets kan vinden, maar ik kwam wel tegen dat ze het hebben over de gender wage gap.
Terwijl dat dus echt een niet bewezen hypothese is (ja, vrouwen verdienen gemiddeld minder, maar dat heeft meerdere hele duidelijke redenen, zoals meer deeltijd werken en de data waarbij mannelijke appels met vrouwelijke appels vergeleken worden is er simpelweg niet, bron: onder meer CBS).
Er zijn heel veel zaken die we allemaal maar aannemen als feit, maar die als je er echt naar gaat zoeken toch helemaal niet een feit zijn.
En ik wantrouw onderzoekers die zaken van hun eigen vakgebied waarvan ik weet dat het niet bewezen is gewoon als bewezen poneren, aangezien zij als ik dat weet daarvan ook op de hoogte moeten zijn en dan dus gewoon een Diederikje Stapel doen.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:20
Amper vrouwen die tevreden zijn. Die bewering is nieuw voor mij, dus google gebruikt. Dat lijkt zo op het eerste gezicht geen feit:Surebaby schreef: ↑30-03-2021 05:27Vrouwen geven al tijden aan dat het scheef zit, mannen weigeren er iets aan te doen, en dat ligt aan de vrouwen zelf zeg je. Aangezien er amper vrouwen zijn die tevreden zijn en mannen er niks aan doen kun je wel stellen dat de man hierin bepaalt.
En jij daar redelijk enthousiast over bent in dit topic, want je blijft maar roepen dat degene die het onrecht ervaart naast de gevolgen van het onrecht dragen ook nog energie moet spenderen aan het oplossen ervan.
https://www.metronieuws.nl/lifestyle/re ... uishouden/
Verder geef ik slechts aan dat binnen een relatie twee personen de verdeling maken en dat je daar samen normaal uit moet komen. Een heel algemene opmerking die totaal niets te maken heeft met gender. Jij maakt daar vervolgens iets van wat ik absoluut niet heb gezegd.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:21
Ook hier maak je er iets totaal anders van.Surebaby schreef: ↑30-03-2021 05:31Jawel. Mishandeling ligt altijd aan de dader. Je kunt daderschap niet eerlijk verdelen tussen slachtoffer en dader.
Een man die ervoor kiest een vrouw economisch als gelijke of meerdere te willen zien maar qua taken niet belast wil worden en desnoods de kinderen verwaarloost en zijn leefomgeving vernielt.
put zijn vrouw uit en maakt in ieder geval economisch misbruik van de situatie. Want wil niet betalen voor het leven dat hij wenst en ook niet in ondersteuning bijdragen.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:26
Je schiet het af voor je überhaupt een blik hebt geworpen op die onderwerpen en leest ook nog niet eens de post die er omheen heb geschreven, want dat beschrijft precies waar die onderzoeken over gaan. Wat een vooringenomenheid. Grote waffel weinig inhoud.DS1971 schreef: ↑29-03-2021 23:52Ik spui geen vuil over de onderzoeken, laat staan ergens anders over.
Ik geef slechts aan dat het een veeg teken is dat deze deskundigen zich beroepen op het bestaan van een gender wage gap, terwijl daar het bewijs nog altijd voor ontbreekt, waar ik nog een bronvermelding bij doe ook.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:27
Wat jij feiten noemt, zoals amper tevreden vrouwen, terwijl het slechts om 1:5 gaat, zijn in de praktijk geen vaststaande feiten:
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2014/47 ... of-fictie-
Er zijn inderdaad verschillen in het gemiddelde uurloon, zelfs na correctie voor een aantal verklarende factoren. Maar omdat niet voor alle belangrijke aspecten gecorrigeerd kan worden is onduidelijk of het resterende loonverschil wordt veroorzaakt door ongelijke behandeling of door andere factoren.
Kortom: is niet vast te stellen en daarmee geen feit.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:30
En een van de oorzaken die tot die ‘ ‘onduidelijk’ behoort staat dus in die onderzoeken waar ik naar verwijs. Maar goed, die vind jij onzin.DS1971 schreef: ↑30-03-2021 06:27Wat jij feiten noemt, zoals amper tevreden vrouwen, terwijl het slechts om 1:5 gaat, zijn in de praktijk geen vaststaande feiten:
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2014/47 ... of-fictie-
Er zijn inderdaad verschillen in het gemiddelde uurloon, zelfs na correctie voor een aantal verklarende factoren. Maar omdat niet voor alle belangrijke aspecten gecorrigeerd kan worden is onduidelijk of het resterende loonverschil wordt veroorzaakt door ongelijke behandeling of door andere factoren.
Kortom: is niet vast te stellen en daarmee geen feit.
dinsdag 30 maart 2021 om 06:57
DS1971 schreef: ↑30-03-2021 06:20Amper vrouwen die tevreden zijn. Die bewering is nieuw voor mij, dus google gebruikt. Dat lijkt zo op het eerste gezicht geen feit:
https://www.metronieuws.nl/lifestyle/re ... uishouden/
Verder geef ik slechts aan dat binnen een relatie twee personen de verdeling maken en dat je daar samen normaal uit moet komen. Een heel algemene opmerking die totaal niets te maken heeft met gender. Jij maakt daar vervolgens iets van wat ik absoluut niet heb gezegd.
En daar gaat het dus fout. Velen komen er niet normaal uit en nog een flink aantal komt er helemaal niet uit.
Beiden stappen met andere (onuitgesproken) verwachtingen in de relatie. Zodra kinderen op de planning komen worden de afspraken daarover niet keihard gemaakt. We gaan het samen doen, blijven allebei werken, zorg eerlijk delen, huishouden ook. Of de zorg naar rato en het huishouden ook.
En dan blijkt, als dat kindje gezellig in de wieg ligt, dat de ideeën over eerlijk en naar rato nogal verschillen. Blijkt het huishouden ineens veel meer werkt te zijn want meer thuis en persoon(tje) extra. Blijkt er zoiets als een derde shift te bestaan en is ieder je eigen agenda beheren niet meer genoeg.
Afspraken, als ze al van te voren worden gemaakt, worden altijd gemaakt met de kennis van vóór de geboorte van het kind. Na de geboorte blijken ze al snel niet meer te werken. De vrouw vindt daar iets van en de man beweert dat hij zich toch echt aan de afspraken houdt. En dat doet hij ook, alleen had niemand voorzien dat de afspraken niet concreet genoeg waren en dat er heel veel dingen zijn bijgekomen waarover geen afspraken zijn gemaakt.
Het huishouden komt bij de vrouw te liggen want man werkt 40 euro en zo veel werk is het huishouden echt niet, vindt de man. Huishouden is geen 40 uur. Maar met haar baan en met de zorg voor het kind op de dagen dat zij niet werkt rolt zij ongemerkt in een belasting van 60 tot 80 uur. En hij zet voor zijn werk nog even de kliko aan de weg en haalt hem na zijn werk binnen.
dinsdag 30 maart 2021 om 07:28
Je hebt helemaal niet verwezen naar onderzoeken, je hebt wat namen gedropt zonder enige directe verwijzing. Waarom ben je daar nou niet gewoon eerlijk over?
dinsdag 30 maart 2021 om 07:36
Dit komt voor, maar is natuurlijk niet de norm.Andersom schreef: ↑30-03-2021 06:57En daar gaat het dus fout. Velen komen er niet normaal uit en nog een flink aantal komt er helemaal niet uit.
Beiden stappen met andere (onuitgesproken) verwachtingen in de relatie. Zodra kinderen op de planning komen worden de afspraken daarover niet keihard gemaakt. We gaan het samen doen, blijven allebei werken, zorg eerlijk delen, huishouden ook. Of de zorg naar rato en het huishouden ook.
En dan blijkt, als dat kindje gezellig in de wieg ligt, dat de ideeën over eerlijk en naar rato nogal verschillen. Blijkt het huishouden ineens veel meer werkt te zijn want meer thuis en persoon(tje) extra. Blijkt er zoiets als een derde shift te bestaan en is ieder je eigen agenda beheren niet meer genoeg.
Afspraken, als ze al van te voren worden gemaakt, worden altijd gemaakt met de kennis van vóór de geboorte van het kind. Na de geboorte blijken ze al snel niet meer te werken. De vrouw vindt daar iets van en de man beweert dat hij zich toch echt aan de afspraken houdt. En dat doet hij ook, alleen had niemand voorzien dat de afspraken niet concreet genoeg waren en dat er heel veel dingen zijn bijgekomen waarover geen afspraken zijn gemaakt.
Het huishouden komt bij de vrouw te liggen want man werkt 40 euro en zo veel werk is het huishouden echt niet, vindt de man. Huishouden is geen 40 uur. Maar met haar baan en met de zorg voor het kind op de dagen dat zij niet werkt rolt zij ongemerkt in een belasting van 60 tot 80 uur. En hij zet voor zijn werk nog even de kliko aan de weg en haalt hem na zijn werk binnen.
Zoals hierboven al stond is slechts 1:5 vrouwen ontevreden, dus bovenstaande lijkt mij dan bij niet meer dan 1:5 te spelen, want bovenstaande laat zich lastig verenigen met tevreden zijn.
Als je dan ook nog weet dat inmiddels van de huwelijken we van 1:3 gaat scheiden naar 1:2 gaat scheiden aan het schuiven zijn, dan denk ik dat er dus eerder wat verkeerd gaat in de relationele sfeer, dan dat het mannen zijn die de grote oorzaak zijn.
Zeker als je ook nog weet dat een huwelijk tussen twee mannen iets bestendiger is dan tussen man en vrouw en een huwelijk tussen twee vrouwen maar half zo bestendig is. Dus het kan niet dat het allemaal alleen aan die nare mannen ligt.
It takes two to tango.
dinsdag 30 maart 2021 om 07:54
Je vergeet een cruciaal ding:Andersom schreef: ↑30-03-2021 06:57En daar gaat het dus fout. Velen komen er niet normaal uit en nog een flink aantal komt er helemaal niet uit.
Beiden stappen met andere (onuitgesproken) verwachtingen in de relatie. Zodra kinderen op de planning komen worden de afspraken daarover niet keihard gemaakt. We gaan het samen doen, blijven allebei werken, zorg eerlijk delen, huishouden ook. Of de zorg naar rato en het huishouden ook.
En dan blijkt, als dat kindje gezellig in de wieg ligt, dat de ideeën over eerlijk en naar rato nogal verschillen. Blijkt het huishouden ineens veel meer werkt te zijn want meer thuis en persoon(tje) extra. Blijkt er zoiets als een derde shift te bestaan en is ieder je eigen agenda beheren niet meer genoeg.
Afspraken, als ze al van te voren worden gemaakt, worden altijd gemaakt met de kennis van vóór de geboorte van het kind. Na de geboorte blijken ze al snel niet meer te werken. De vrouw vindt daar iets van en de man beweert dat hij zich toch echt aan de afspraken houdt. En dat doet hij ook, alleen had niemand voorzien dat de afspraken niet concreet genoeg waren en dat er heel veel dingen zijn bijgekomen waarover geen afspraken zijn gemaakt.
Het huishouden komt bij de vrouw te liggen want man werkt 40 euro en zo veel werk is het huishouden echt niet, vindt de man. Huishouden is geen 40 uur. Maar met haar baan en met de zorg voor het kind op de dagen dat zij niet werkt rolt zij ongemerkt in een belasting van 60 tot 80 uur. En hij zet voor zijn werk nog even de kliko aan de weg en haalt hem na zijn werk binnen.
Die vrouwen zeggen dan dat de taken verdeeld zijn en die taken zijn altijd op dezelfde manier verdeeld: de man doet de auto en het vuilnis.
Maar ja hoeveel minuten per dag ben je daar mee bezig vergeleken met jouw vrouwelijke taken.
dinsdag 30 maart 2021 om 10:02
Dat er nog niemand is gevallen over vrouwelijke taken...Westerpaviljoen schreef: ↑30-03-2021 07:54Je vergeet een cruciaal ding:
Die vrouwen zeggen dan dat de taken verdeeld zijn en die taken zijn altijd op dezelfde manier verdeeld: de man doet de auto en het vuilnis.
Maar ja hoeveel minuten per dag ben je daar mee bezig vergeleken met jouw vrouwelijke taken.
Maar ik weet niet wat jij in jouw omgeving ziet, maar wat ik zie is mannen die gewoon betrokken vaders zijn. Op het schoolplein is het bij ons redelijk 50/50 met vaders en moeders bijvoorbeeld. Daar waar ik het zie, zie ik de mannen net zo goed koken bijvoorbeeld.
Dus ik herken dat alleen de auto (wat bedoel je daar eigenlijk mee?) en de kliko gedaan worden niet echt in mijn omgeving.
50/50 verdeling is waarschijnlijk niet de norm, maar de 95/5 verdeling (want dat is het dan een beetje) is volgens mij nog zeldzamer bij de huidige generaties.
Ik ken dat eigenlijk alleen van de generaties voor mij en de enkele huisvrouw/huisman (ik denk serieus dat ik meer huismannen gezien heb in de huidige generaties, maar dat kan perceptie zijn).
dinsdag 30 maart 2021 om 11:45
DS1971 schreef: ↑30-03-2021 10:02Dat er nog niemand is gevallen over vrouwelijke taken...
Maar ik weet niet wat jij in jouw omgeving ziet, maar wat ik zie is mannen die gewoon betrokken vaders zijn. Op het schoolplein is het bij ons redelijk 50/50 met vaders en moeders bijvoorbeeld. Daar waar ik het zie, zie ik de mannen net zo goed koken bijvoorbeeld.
Dus ik herken dat alleen de auto (wat bedoel je daar eigenlijk mee?) en de kliko gedaan worden niet echt in mijn omgeving.
50/50 verdeling is waarschijnlijk niet de norm, maar de 95/5 verdeling (want dat is het dan een beetje) is volgens mij nog zeldzamer bij de huidige generaties.
Ik ken dat eigenlijk alleen van de generaties voor mij en de enkele huisvrouw/huisman (ik denk serieus dat ik meer huismannen gezien heb in de huidige generaties, maar dat kan perceptie zijn).
Dat zie ik hier ook op de school waar ik werk, dus in mijn bubbel lijkt het best eerlijk verdeeld.
Lijkt! Sommige vaders zie ik nooit, er zijn vaders die ik niet van gezicht ken. Er zijn opa's die ik wel ken die eruit zouden kunnen zien als wat oudere vaders. Alle moeders ken ik wel.
We hebben meerdere kinderen op school die zonder vader opgroeien of een vader hebben in een heel beperkte rol. Geen kinderen die zonder moeder opgroeien.
Dus een blik op het schoolplein geeft een beeld dat alles hier eerlijk zou zijn. Met de kennis van de achtergrond van de kinderen blijkt het gewoon niet zo te zijn.
dinsdag 30 maart 2021 om 19:52
Thalas schreef: ↑29-03-2021 15:35Ik ben het gevecht wel vrij beu. Ik ben het ook vrij beu dat mij verweten wordt dat ik het gevecht níet aanga, dat ik het gevecht wèl aanga, dat ik het gevecht verkéérd aanga en dat ik het gevecht uberhaupt moet aangaan, wanneer ik vertel dat ik het gevecht beu ben. Maar de enige manier om het gevecht te kunnen stoppen, is dat mensen zich realiseren dat het gevecht gevoerd wordt. En dat dit gevecht geen gevecht is tussen mij en mijn man, maar tussen de ideeën over zorg in onze maatschappij.
En prima als de hele riedel weer komt waarin verteld wordt dat mijn man de kinderen vast niet wilde, dat ik hem verkeerd heb voorgelicht over zijn rol voorafgaand aan de conceptie, dat ik vooraf al had moeten weten dat hij een niet-gelijkwaardige zorgpartner zou zijn, dat ik de zorg niet goed geregeld heb en dat ik het anders moet regelen, dat ik vast niet duidelijk genoeg communiceer, dat het biologisch is dat mijn man minder zorgtaken op zich neemt, dat ik gewoon bij hem weg moet als hij niet zijn deel doet, dat ik het mezelf aandoe en dat er helemaal geen verschil is, want dat ik zeur en fantasietjes heb. Achtereenvolgens, of gewoon allemaal tegelijk.
Maar het is allemaal kul. Het probleem is dat zolang mensen menen dat de reden dat mijn man minder zorgt komt doordat ìk iets verkeerd doe, er nooit iets verandert. Want die overtuiging, dat de verantwoordelijkheid voor het wel en wee in het gezin bij de vrouw ligt, is exáct de reden waarom mannen minder zorgen. En de oplossing is een nieuwe overtuiging: dat de verantwoordelijkheid voor het wel en wee in het gezin bij ieder volwassen lid van dat gezin ligt, ongeacht geslacht.
Zonder iets aan je verhaal te willen afdoen: hoe komt het volgens jou dat het in sommige relaties wél kan? Wat zou dan de factor zijn waardoor het wel/niet lukt?
woensdag 31 maart 2021 om 20:11
Dit topic gaat niet over mensen die huisvrouw willen zijn. Dit gaat over mensen die niet zoveel huisvrouw willen zijn als dat ze móeten. Omdat de omstandigheden ze er toe nopen. Je draait om de hete brij heen om jouw ontkenning in stand te houden.DS1971 schreef: ↑29-03-2021 20:39Nee, ik heb meermaals gezegd dat ik weet dat die er zijn.
Maar als generatie (dus de groep als geheel) is dat echt anders.
De vrouw van een goede vriend van mij wilde na hun trouwen huisvrouw worden. Zeer traditioneel dus. Ik weet van hem dat hij daar heel veel negatief commentaar op heeft gekregen. Wat ik ook niet snap. Zij vonden dat beiden kennelijk een goed idee. Prima toch?
Waarom andere mensen daar iets van moeten vinden ontgaat mij.
Misschien ga je ook wel ontkennen dat 70% van de echtscheidingsaanvragen door vrouwen gedaan wordt.
Ik kan wel vermoeden waarom dat voornamelijk door vrouwen wordt gedaan.
woensdag 31 maart 2021 om 20:39
Dat doet mijn man dus ook niet.
Zijn mening (en ook de mijne): Je bent samen, dus samen doen en samen verantwoordelijk. En als het mis gaat, (samen) oplossen in plaats van schuld afschuiven. En "niet kunnen" is in werkelijkheid "niet willen".
En mocht iemand tegen hem de schuld van wat dan ook qua huishouden bij mij willen leggen of vergelijkbare klachten over een andere vrouw hebben, dan heeft die persoon een slechtere aan man dan aan mij, want man is zich er heel erg bewust van dat die verantwoordelijkheid te vaak volledig bij de vrouw gelegd wordt en daaraan wil hij absoluut niet meewerken.
En nee, hij is niet perfect, maar aan dit soort ongelijkheid heeft hij een bloedhekel en dat keurt hij ook actief af.
woensdag 31 maart 2021 om 20:57
Ik heb zo'n relatie, denk ik althans. Wij hebben het redelijk gelijk verdeeld.Perlala_Gadeon schreef: ↑30-03-2021 19:52Zonder iets aan je verhaal te willen afdoen: hoe komt het volgens jou dat het in sommige relaties wél kan? Wat zou dan de factor zijn waardoor het wel/niet lukt?
De succesfactor weet ik niet zo goed. Wij hebben het strak verdeeld met de dingen die hij doet en die ik doe. Maar hij doet ze ook. Hij doet traktaties maar die komen er dan ook. Als hij kookt dan kookt ie echt eten.
Dus ik kan het makkelijk aan hem overlaten want het komt goed.
Ik weet niet zo heel goed hoe het komt. Want ik lees hier vaak (en dat denk ik vaak ook zelf) dingen als: je moet hem gewoon aan zn lot overlaten (oid) en dan regelt ie het wel.
Dat kan met een kamerplant, maar in de meeste gevallen niet met een kind.
woensdag 31 maart 2021 om 21:12
Vertel eens, waarom?iones schreef: ↑31-03-2021 20:11Dit topic gaat niet over mensen die huisvrouw willen zijn. Dit gaat over mensen die niet zoveel huisvrouw willen zijn als dat ze móeten. Omdat de omstandigheden ze er toe nopen. Je draait om de hete brij heen om jouw ontkenning in stand te houden.
Misschien ga je ook wel ontkennen dat 70% van de echtscheidingsaanvragen door vrouwen gedaan wordt.
Ik kan wel vermoeden waarom dat voornamelijk door vrouwen wordt gedaan.
donderdag 1 april 2021 om 00:20
DS1971 schreef: ↑29-03-2021 19:10De wereld zit op alle vlakken zo in elkaar, als je stilletjes gaat afwachten tot gaat gebeuren wat jij wil, dat dat niet gebeurt. Als dat binnen de relatie in plaats van een discussie ontaardt in steeds terugkomende strijd, dan zou ik de vraag stellen: pas je dan wel bij elkaar?
Even vertaald naar werk: jij vindt dus dat je werkgever je iedere paar dagen/weken/maanden moet gaan vertellen wat jouw werkzaamheden zijn en wat er verder aan bijkomende zaken van je verwacht wordt, omdat je dat zelf niet kunt bedenken en/of volhouden om dat uit te voeren?
Vast niet, en dat is dus precies het probleem. Op het werk lukt het wel om vanuit jezelf je werk uit te voeren, inclusief het vooruit denken, en thuis is het ineens acceptabel om dat alles maar aan de vrouw over te laten tot ze haar mond open trekt, om haar vervolgens van zeuren te betichten.
En ten aanzien van de tweede alinea: ik ervaar de maatschappij kennelijk heel anders dan jij. Maar zelfs als je gelijk hebt, dan nog snap ik niet waarom je je door zoiets als maatschappelijke overtuigingen tegen laat houden voor iets wat alleen jou en je partner aangaat.
Wanneer is een verdeling overigens evenwichtig in jouw ogen? 50/50, of gebaseerd op wat beide partners samen een wenselijke verdeling vinden?
Een evenwichtige verdeling is (in mijn ogen) dat beiden zowel financieel als qua eigen tijd ongeveer gelijk uitkomen, en daarnaast een vergelijkbare last hebben qua al dan niet betaald werk, inclusief het bijbehorende vooruit denken, al dan niet door dingen uit te besteden. En daar hoort niet bij dat je je partner vraagt of je iets over moet nemen als je ziet dat die er even doorheen zit, maar dat je dat gewoon doet en meteen je partner een kop thee, koffie of een borrel brengt.
Daarnaast vind ik een evenwichtige verdeling, waarbij ieder uit zichzelf zijn deel doet, veel meer getuigen van liefde voor de partner dan "als ik te weinig doe moet jij je mond maar open trekken".
donderdag 1 april 2021 om 08:02
Ik heb gezegd dat als je vindt dat er scheefgroei is dat je daar afspraken over moet maken en niet dat je moet micromanagen.Moondream schreef: ↑01-04-2021 00:20Even vertaald naar werk: jij vindt dus dat je werkgever je iedere paar dagen/weken/maanden moet gaan vertellen wat jouw werkzaamheden zijn en wat er verder aan bijkomende zaken van je verwacht wordt, omdat je dat zelf niet kunt bedenken en/of volhouden om dat uit te voeren?
Vast niet, en dat is dus precies het probleem. Op het werk lukt het wel om vanuit jezelf je werk uit te voeren, inclusief het vooruit denken, en thuis is het ineens acceptabel om dat alles maar aan de vrouw over te laten tot ze haar mond open trekt, om haar vervolgens van zeuren te betichten.
Een evenwichtige verdeling is (in mijn ogen) dat beiden zowel financieel als qua eigen tijd ongeveer gelijk uitkomen, en daarnaast een vergelijkbare last hebben qua al dan niet betaald werk, inclusief het bijbehorende vooruit denken, al dan niet door dingen uit te besteden. En daar hoort niet bij dat je je partner vraagt of je iets over moet nemen als je ziet dat die er even doorheen zit, maar dat je dat gewoon doet en meteen je partner een kop thee, koffie of een borrel brengt.
Daarnaast vind ik een evenwichtige verdeling, waarbij ieder uit zichzelf zijn deel doet, veel meer getuigen van liefde voor de partner dan "als ik te weinig doe moet jij je mond maar open trekken".
Sterker nog, ik denk dat dat laatste een veel gemaakte fout is. Dat er mensen zijn die niet alleen willen dat een deel door de ander gedaan wordt, maar dat ze ook nog eens willen dat het exact zo wordt gedaan als zij dat willen. Waarmee je de kans dat iemand afhaakt vergroot.
Verder heb ik het woord zeuren in die zin nooit gebruikt. Het is een beetje een stropopargument zo.
Voor wat betreft de verdeling zoals jij die evenwichtig vindt en waar ik het op zich mee eens ben: we weten allemaal dat vrouwen in Nederland minder uren werken. Dus dan is het toch ook logisch dat ze meer zorgtaken op zich nemen? Dan kom je op het beschreven evenwicht.
donderdag 1 april 2021 om 08:06
Dat is wel een fraaie omdraaiing van oorzaak en gevolg.DS1971 schreef: ↑01-04-2021 08:02Ik heb gezegd dat als je vindt dat er scheefgroei is dat je daar afspraken over moet maken en niet dat je moet micromanagen.
Sterker nog, ik denk dat dat laatste een veel gemaakte fout is. Dat er mensen zijn die niet alleen willen dat een deel door de ander gedaan wordt, maar dat ze ook nog eens willen dat het exact zo wordt gedaan als zij dat willen. Waarmee je de kans dat iemand afhaakt vergroot.
Verder heb ik het woord zeuren in die zin nooit gebruikt. Het is een beetje een stropopargument zo.
Voor wat betreft de verdeling zoals jij die evenwichtig vindt en waar ik het op zich mee eens ben: we weten allemaal dat vrouwen in Nederland minder uren werken. Dus dan is het toch ook logisch dat ze meer zorgtaken op zich nemen? Dan kom je op het beschreven evenwicht.
donderdag 1 april 2021 om 08:26
Ik heb stilletjes dit topic gevolgd, en ik ben het in de basis met je eens, DS. Ik vind wel dat je iets fundamenteels overslaat, en dat is dat een afspraak maar een prognose is, tot iedere betrokkene die afspraak ook daadwerkelijk nakomt. Dat gebeurd in veel situaties dus niet. Ik heb zelf ook een relatie gehad waarbij ik keer op keer op keer afspraken maakte met diegene, we dingen besproken, ik heb proberen uit te leggen hoe en waar de schoen voor mij wrong, en ga zo maar door. Hij deed het gewoon niet. Hij zei 'akkoord, ik zal het doen', maar het gebeurde gewoon niet. Idem met een relatie daarna. Afspraken waar we beide achter stonden, dus niet dingen die ik afdwong en dan vond dat we tot een consensus waren gekomen. Soms zelf afspraken die HIJ voorstelde. Maar in de praktijk gebeurde er gewoon noppes.DS1971 schreef: ↑01-04-2021 08:02Ik heb gezegd dat als je vindt dat er scheefgroei is dat je daar afspraken over moet maken en niet dat je moet micromanagen.
Sterker nog, ik denk dat dat laatste een veel gemaakte fout is. Dat er mensen zijn die niet alleen willen dat een deel door de ander gedaan wordt, maar dat ze ook nog eens willen dat het exact zo wordt gedaan als zij dat willen. Waarmee je de kans dat iemand afhaakt vergroot.
Verder heb ik het woord zeuren in die zin nooit gebruikt. Het is een beetje een stropopargument zo.
Voor wat betreft de verdeling zoals jij die evenwichtig vindt en waar ik het op zich mee eens ben: we weten allemaal dat vrouwen in Nederland minder uren werken. Dus dan is het toch ook logisch dat ze meer zorgtaken op zich nemen? Dan kom je op het beschreven evenwicht.
Nu kun je daaruit iets concluderen over mijn smaak in partners, maar dat daargelaten: jouw veronderstellingen over afspraken maken en zorg ed verdelen en dat je daar beiden een aandeel in hebt klopt natuurlijk als een bus. Je moet echter niet vergeten dat een hoop mensen in dit topic dat dus al lang en breed hebben geprobeerd te doen, maar dat de andere partij verzaakt. Anders zou het niet zo'n enorm irritatiepunt zijn.
In mijn directe omgeving (lees: onder vrienden) zie ik eigenlijk alleen maar evenwichtige huishoudens waar bijna alles in overleg gaat en de verdeling heel netjes lijkt. Nu hoor ik vast niet alles, maar dat staat in schril contrast met een generatie terug, waarin er bij bijna iedereen werd gezien dat moeders zorgde en vaders er een beetje bij hing, en niet omdat moeders hem niet toeliet.
