Entertainment
alle pijlers
'The Boy is mine' Een ontluisterende documentaire.
woensdag 19 maart 2008 om 14:24
Een ontluisterende documentaire over machteloze hulpverlening aan tienermoeder.Miranda is een meid van de straat. Ze wordt zwanger en haar zoontje Soufian wordt geboren. Maar Miranda heeft geen uitkering,geen vaste verblijfplaats, luiers en eten zijn er vaak niet. Foute vrienden maken misbruik van Miranda en ze blijft zitten met een schuld van 30.000 Euro. Miranda loopt vast in het zorgsysteem van wachtlijsten, budgetten en bureaucratie.
Per toeval kwam ik deze heftig documentaire tegen, en met gemengde en tegenstrijdige gevoelens, wil ik hem met jullie delen.
Wát vinden wij hier nou van?
Is het wel de bureaucratie waar deze Miranda tegenaanloopt? Of spelen er heel andere dingen? Zeg het maar....
The Boy is mine
Per toeval kwam ik deze heftig documentaire tegen, en met gemengde en tegenstrijdige gevoelens, wil ik hem met jullie delen.
Wát vinden wij hier nou van?
Is het wel de bureaucratie waar deze Miranda tegenaanloopt? Of spelen er heel andere dingen? Zeg het maar....
The Boy is mine
vrijdag 21 maart 2008 om 15:19
Jee wat een heftige documentaire! Ongelooflijk dat de hulpverlening, ondanks de inzet die er zo ontzettend veel is (ook in het gezin van de ouders van Miranda) er niet in slaagt haar en de baby op de rit te krijgen. Ik denk echt dat, hoe moeilijk voor Miranda ook, de uithuisplaatsing een oplossing is die voor beide partijen het beste is. Maar wat een ellende en verdriet zeg.
vrijdag 21 maart 2008 om 21:49
Iemand zegt hier dat miranda uit de docu 'koos' voor haar kind en niet voor abortus.
Mijn inziens koos ze er alleen maar voor om haar vriend (die dus niet op kwam dagen bij de abortuskliniek omdat het hem z'n reet zou roesten wat ze zou doen) een hak te zetten. Want dwars zitten is het enige wat ik haar in heel die docu heb zien doen.
Hoe kon zij nou weten waar ze aan begon? Hoe kon dat in Godsnaam een weloverwogen beslissing zijn? Mijn kinderen waren erg gewenst, maar ook ik wist (zoals iedere kersverse ouder) niet wat me te wachten stond. Hoe kon zij dat dan voorzien? Dus op dat moment ging het al fout.
Ze heeft dat arme kind (nog een keer mijn inziens) veel te lang mogen houden. Ook ik zat handenwringend achter mijn beeldscherm te kijken, en mijn hart brak zowat: het arme kind op een bed met zijn oortje vlakbij een geluidsbox waar teringherrie uit loeide, ik wist niet wat ik zag toen ze ook nog eens wegliep en hem daar in z'n eentje liet liggen...hij kon er zo afvallen, en dat is dan nog maar 1 voorbeeld!
Afgaand aan wat ik gezien heb hoop ik echt dat ze dat kindje nooit meer terug krijgt, of ze nou zwakbegaafd is of niet..
En nou maar hopen dat ze niet nog een keer zwanger wordt... Want die trut is zo gek, die laat ook bij een volgende (ongeplande) zwangerschap geen abortus plegen. Al is het alleen maar om de instanties dwars te zitten...
Mijn inziens koos ze er alleen maar voor om haar vriend (die dus niet op kwam dagen bij de abortuskliniek omdat het hem z'n reet zou roesten wat ze zou doen) een hak te zetten. Want dwars zitten is het enige wat ik haar in heel die docu heb zien doen.
Hoe kon zij nou weten waar ze aan begon? Hoe kon dat in Godsnaam een weloverwogen beslissing zijn? Mijn kinderen waren erg gewenst, maar ook ik wist (zoals iedere kersverse ouder) niet wat me te wachten stond. Hoe kon zij dat dan voorzien? Dus op dat moment ging het al fout.
Ze heeft dat arme kind (nog een keer mijn inziens) veel te lang mogen houden. Ook ik zat handenwringend achter mijn beeldscherm te kijken, en mijn hart brak zowat: het arme kind op een bed met zijn oortje vlakbij een geluidsbox waar teringherrie uit loeide, ik wist niet wat ik zag toen ze ook nog eens wegliep en hem daar in z'n eentje liet liggen...hij kon er zo afvallen, en dat is dan nog maar 1 voorbeeld!
Afgaand aan wat ik gezien heb hoop ik echt dat ze dat kindje nooit meer terug krijgt, of ze nou zwakbegaafd is of niet..
En nou maar hopen dat ze niet nog een keer zwanger wordt... Want die trut is zo gek, die laat ook bij een volgende (ongeplande) zwangerschap geen abortus plegen. Al is het alleen maar om de instanties dwars te zitten...
vrijdag 21 maart 2008 om 23:31
Ongelooflijk dat ze dat kind pas na al die tijd weghalen.
Na tig meldingen bij die instantie voor kindermishandeling komen ze na een maandje of 5 maar eens kijken? En besluiten dan dat ingrijpen niet nodig is.
Ik ben wel heel benieuwd hoe zwakbegaafd je moet zijn om bij die instantie te werken!
Er wordt steeds geroepen 'dat ze een goede moeder wil zijn maar niet weet hoe'. Nou, dat zie ik toch echt niet. Ik zie haar rokend in bed liggen, dat jochie met zn hoofdje tegen een ghettoblaster.
Als je echt een goede moeder wil zijn kom je toch je bed uit om je kind te verzorgen. Het enige wat ik haar zie doe is dwarsliggen.
Lijkt me duidelijk dat die griet een persoonlijkheidsstoornis van hier tot Tokio heeft; vreemd dat daar helemaal niet naar gekeken wordt, en dat er geen psychiatrisch deskundigen in betrokken worden.
Ik denk dat ze binnen een jaar weer zwanger is. Die ouders van haar hadden toch inmiddels ook 4 uit huis geplaatste kinderen?
Na tig meldingen bij die instantie voor kindermishandeling komen ze na een maandje of 5 maar eens kijken? En besluiten dan dat ingrijpen niet nodig is.
Ik ben wel heel benieuwd hoe zwakbegaafd je moet zijn om bij die instantie te werken!
Er wordt steeds geroepen 'dat ze een goede moeder wil zijn maar niet weet hoe'. Nou, dat zie ik toch echt niet. Ik zie haar rokend in bed liggen, dat jochie met zn hoofdje tegen een ghettoblaster.
Als je echt een goede moeder wil zijn kom je toch je bed uit om je kind te verzorgen. Het enige wat ik haar zie doe is dwarsliggen.
Lijkt me duidelijk dat die griet een persoonlijkheidsstoornis van hier tot Tokio heeft; vreemd dat daar helemaal niet naar gekeken wordt, en dat er geen psychiatrisch deskundigen in betrokken worden.
Ik denk dat ze binnen een jaar weer zwanger is. Die ouders van haar hadden toch inmiddels ook 4 uit huis geplaatste kinderen?
zaterdag 22 maart 2008 om 03:13
[quote]:
[...]
Dat denk ik ook!
Oma is trouwens nog minder begaafd (b)leek uit de docu.
[quote]
Ja, die keek ook heel erg vreemd uit haar ogen, ik werd er eerlijk gezegd een beetje bang van.
En ow, wat werd ik steeds bozer naarmate de documentaire vorderde en ow wat had ik zin om Miranda een hele harde knal voor haar kanis te geven. Onvoorstelbaar dat er niemand is geweest die keihard tegen dit meisje heeft opgetreden! Wat een k*twijf zeg, zwakbegaafd of niet, sorry dat ik het zeg. Zo ga je toch niet met je kind om????
[...]
Dat denk ik ook!
Oma is trouwens nog minder begaafd (b)leek uit de docu.
[quote]
Ja, die keek ook heel erg vreemd uit haar ogen, ik werd er eerlijk gezegd een beetje bang van.
En ow, wat werd ik steeds bozer naarmate de documentaire vorderde en ow wat had ik zin om Miranda een hele harde knal voor haar kanis te geven. Onvoorstelbaar dat er niemand is geweest die keihard tegen dit meisje heeft opgetreden! Wat een k*twijf zeg, zwakbegaafd of niet, sorry dat ik het zeg. Zo ga je toch niet met je kind om????
zaterdag 22 maart 2008 om 16:07
Ik vind het moeilijk. Iedereen 'normaal denkend mens' weet dat je een baby niet vlakbij een loeiharde radio moet leggen en dan ook nog alleen laten. Ook laat je een kind niet bijna stikken in een liga en er dan ook nog schaapachtig bij lachen.
Maar ik denk dat ze vantevoren, toen ze zwanger was niet dacht 'Goh, ik hou mijn kind en laat het lekker verwaarlozen'. Volgens mij denkt geen enkele aanstaande moeder dat. Dus ik denk echt dat ze wel wil, maar dat ze geen goed voorbeeld heeft gehad. Als je tenslotte gewend bent dat je moeder en vader tegen je schreeuwden, je aan je lot overlieten, je in een sociaal-zwak gezin bent opgegroeid, dan weet je niet beter of dat is normaal.
Natuurlijk, ik vind haar ook een trut als ik zie hoe ze met haar kind omgaat, maar ik denk ook dat het haar manier van doen is en dat ze niet anders is gewend. Voor haar is het misschien heel normaal om te roken als je kind bij je op schoot zit.
zaterdag 22 maart 2008 om 16:16
Heb de docu vorige jaar ook al een keer zitten kijken, en met verbazing en veel onbegrip. Tuurlijk is dit meisje niet helemaal bij, maar aan de andere kant wil ze ook niet geholpen worden.. ze kiest ervoor weg te gaan uit het opvang huis omdat ze daar om een bepaalde tijd haar bed uit moet, t kleine mannetje ligt te huilen en mevrouw draait zich nog een keer om...
Afpakken dat kindje, en zorgen, hopen dat hij heel goed terecht gaat komen.... kan me zooooo kwaad maken...
Afpakken dat kindje, en zorgen, hopen dat hij heel goed terecht gaat komen.... kan me zooooo kwaad maken...
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zaterdag 22 maart 2008 om 20:16
Dus ik denk echt dat ze wel wil, maar dat ze geen goed voorbeeld heeft gehad.
Waaruit maak je op dat ze 'wel wil'?
Dat wordt namelijk steeds geroepen, maar ik zie het nergens aan.
Los van het feit of ze wel of geen goed voorbeeld van eigen ouders heeft gehad.
Volgens mij wil ze roken, in bed liggen en uitgaan tot midden in de nacht, en is zo'n kind alleen maar lastig.
Maar ja, ik ken haar natuurlijk niet persoonlijk, net als jij.
Ik ken genoeg mensen met een soortgelijke jeugd die wél voor hun kinderen zorgen, júist omdat ze het anders willen doen dan hun ouders/pleegouders. Maar die hebben genoeg verstand om dit te willen en kunnen.
Ik denk dat deze griet gewoon echt wat schakels mist in haar kop, en dat is niet het geval bij iedereen met een slechte jeugd.
Je ziet het al aan die moeder; zo gek als een deur. Genetisch gezien heeft ze dus al niet veel kans.
En ik ben bang dat dat schattige jochie straks vóór zn twintigste een enorm strafblad heeft als de genen zich voortzetten zoals je zou verwachten.
Waaruit maak je op dat ze 'wel wil'?
Dat wordt namelijk steeds geroepen, maar ik zie het nergens aan.
Los van het feit of ze wel of geen goed voorbeeld van eigen ouders heeft gehad.
Volgens mij wil ze roken, in bed liggen en uitgaan tot midden in de nacht, en is zo'n kind alleen maar lastig.
Maar ja, ik ken haar natuurlijk niet persoonlijk, net als jij.
Ik ken genoeg mensen met een soortgelijke jeugd die wél voor hun kinderen zorgen, júist omdat ze het anders willen doen dan hun ouders/pleegouders. Maar die hebben genoeg verstand om dit te willen en kunnen.
Ik denk dat deze griet gewoon echt wat schakels mist in haar kop, en dat is niet het geval bij iedereen met een slechte jeugd.
Je ziet het al aan die moeder; zo gek als een deur. Genetisch gezien heeft ze dus al niet veel kans.
En ik ben bang dat dat schattige jochie straks vóór zn twintigste een enorm strafblad heeft als de genen zich voortzetten zoals je zou verwachten.
zondag 23 maart 2008 om 07:32
zondag 23 maart 2008 om 10:53
Ik heb de documentaire ook bekeken en was echt geschokt..
Ik kreeg ook niet de indruk dat dit meiske nu zo graag geholpen wilde worden..
Zoals Lindy al zei liep ze bij het minste geringste al weg en ik heb haar ook meerdere keren horen zeggen: als ze hem bij mij weghalen dan gaan ze er aan..
En uiteraard zal haar jeugd een hele grote rol spelen bij dit gebeuren..
Haar ouders vier kinderen die allemaal uit huis zijn geplaatst..
Wat ik wel treurig vind is dat ze haar kind nog zo lang bij zich mocht houden...
Ik weet niet hoe het nu met Miranda gaat maar ik vrees dat het niet bij dit ene kind zal blijven..
Ik kreeg ook niet de indruk dat dit meiske nu zo graag geholpen wilde worden..
Zoals Lindy al zei liep ze bij het minste geringste al weg en ik heb haar ook meerdere keren horen zeggen: als ze hem bij mij weghalen dan gaan ze er aan..
En uiteraard zal haar jeugd een hele grote rol spelen bij dit gebeuren..
Haar ouders vier kinderen die allemaal uit huis zijn geplaatst..
Wat ik wel treurig vind is dat ze haar kind nog zo lang bij zich mocht houden...
Ik weet niet hoe het nu met Miranda gaat maar ik vrees dat het niet bij dit ene kind zal blijven..
zondag 23 maart 2008 om 11:20
Overigens wordt dit idd wel heel erg snel allemaal op de instanties afgeschoven. Er werd bijvoorbeeld ergens in de documentaire gezegd dat zij geen uitkering (WWB) kon krijgen zolang ze bij haar ouders woonde. Dat is echt onzin. Zolang je ergens ingeschreven staat in de Gemeentelijke Basisadministratie, kun je op dat adres een uitkering aanvragen en krijgen (mits je uiteraard aan de eisen voldoet en alle benodigde stukken inlevert). Ik denk dat het waarschijnlijk afgeketst is op het feit dat ze er niet werkelijk verbleef en doorgaans vaker elders was dan bij haar ouders.
zondag 23 maart 2008 om 13:34
Ik heb de documentaire ooit ook al eens gezien. Volgens mij al veel langer dan een jaar geleden maar doet er niet toe verder.
Het lijkt mij voornamelijk te makkelijk om het of op de hulpverlening of op Miranda af te schuiven. Het een sluit het ander niet uit.
Hulpverlening die eens per week langs komt en bij je bed met je gaat zitten praten, zet in deze casus echt geen zoden aan de dijk, lijkt mij. Dergelijke hulp zet je in bij iemand die alleen een stimulerend praatje nodig heeft en wat handreikingen bij de opvoeding. Niet bij iemand die er duidelijk geen jota van snapt. Daarmee doel ik niet er op dat ze zwak begaafd zou zijn op sociaal vlak. Zo kwam ze helemaal niet op mij over. Wie heeft bepaald dat ze dat is?
Deze jonge vrouw had veel intensievere begeleiding nodig.
En niet alleen hulp bij de opvoeding, ook hulp voor haarzelf.
Iemand die dergelijk gedrag vertoont, uit een leefomgeving komt die op zijn zachtst gezegd niet ideaal was en van toeten noch blazen weet, moet je zelf ook onder handen nemen.
Psychiatrische hulp was geen overbodige luxe geweest. Of een therapie om te leren een constante daginvulling te hanteren.
Het is trouwens ook niet zo dat het echt twee jaar moet duren voor een kind uit huis geplaatst kan worden door bureaucratie. Als ze echt willen, kunnen ze een kind binnen een week uit je huis halen. Als zij denken dat het kind echt in gevaar is zullen ze niet aarzelen. Waarom ze twee jaar hebben gewacht, snap ik echt niet. Hadden ze zoveel geduld met Miranda of wat..?
Aan de andere kant heb je bij hulpverlening wel de medewerking of het initiatief van de hulpvrager nodig. Hulpverlening kan niet alleen de kar trekken. Dan zie je wel hoe dat uitpakt.
Het lijkt mij voornamelijk te makkelijk om het of op de hulpverlening of op Miranda af te schuiven. Het een sluit het ander niet uit.
Hulpverlening die eens per week langs komt en bij je bed met je gaat zitten praten, zet in deze casus echt geen zoden aan de dijk, lijkt mij. Dergelijke hulp zet je in bij iemand die alleen een stimulerend praatje nodig heeft en wat handreikingen bij de opvoeding. Niet bij iemand die er duidelijk geen jota van snapt. Daarmee doel ik niet er op dat ze zwak begaafd zou zijn op sociaal vlak. Zo kwam ze helemaal niet op mij over. Wie heeft bepaald dat ze dat is?
Deze jonge vrouw had veel intensievere begeleiding nodig.
En niet alleen hulp bij de opvoeding, ook hulp voor haarzelf.
Iemand die dergelijk gedrag vertoont, uit een leefomgeving komt die op zijn zachtst gezegd niet ideaal was en van toeten noch blazen weet, moet je zelf ook onder handen nemen.
Psychiatrische hulp was geen overbodige luxe geweest. Of een therapie om te leren een constante daginvulling te hanteren.
Het is trouwens ook niet zo dat het echt twee jaar moet duren voor een kind uit huis geplaatst kan worden door bureaucratie. Als ze echt willen, kunnen ze een kind binnen een week uit je huis halen. Als zij denken dat het kind echt in gevaar is zullen ze niet aarzelen. Waarom ze twee jaar hebben gewacht, snap ik echt niet. Hadden ze zoveel geduld met Miranda of wat..?
Aan de andere kant heb je bij hulpverlening wel de medewerking of het initiatief van de hulpvrager nodig. Hulpverlening kan niet alleen de kar trekken. Dan zie je wel hoe dat uitpakt.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 25 maart 2008 om 13:42
Ik heb de docu net bekeken en dat had ik beter niet kunnen doen. Ik wist niet dat zoiets letterlijk in je lijf gaat zitten, ik voel me misselijk. En boos ook, want hoe kun je zo met je eigen kind omgaan. Natuurlijk heeft Miranda het niet gemakkelijk gehad in haar leven, maar dat zou ook een reden kunnen zijn om het zelf juist heel anders aan te pakken en te vechten voor je kind. Ik heb met verbazing gekeken naar de situatie daar. Die ouders van Miranda, waar ook ik gewoon bang van werd. Wat een stel schorem bij elkaar. En hoezo de hulpverlening doet niets? Ik wist niet dat er uberhaupt zoveel controle en hulp geboden werd aan dit soort mensen. Er zitten 8 instanties op dat hele gezin, hoeveel hulp heb je nodig om je leven op de rails te zetten? Is het echt zo moeilijk om voor jezelf en je kind te kiezen? Is het echt zo uitzichtloos als deze docu schetst? Kiezen ze hier niet gewoon zelf voor? Want alle problemen die ze hebben, hebben ze zelf gecreeerd. De schulden, het drugsgebruik, de lamlendigheid waarmee deze Miranda in het leven staat... Ik heb zelf ook een moeilijke periode in mijn leven gekend, maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat je je op deze manier laat gaan. Dat arme ventje, ik kon er gewoon niet meer naar kijken. Ik heb geen greintje medelijden met Miranda, ik word er eerder heel agressief van, terwijl dat niet in mijn aard zit. En thank god, dat ze dat kindje hebben weggehaald, dat kind is nu al getekend voor het leven. Een moeder die tegen een kind van 3 maanden schreeuwt, totaal geen affectie toont, alleen maar met zichzelf bezig is. Hoe kan dat? Hoe kan het dat dit soort mensen een kind mogen krijgen. Als je ziet hoe lang de procedure is om een kind te mogen adopteren, dan is het toch vreemd dat de procedure om een kind uit zulke traumatische omstandigheden weg te halen nog langer duurt... Wat leven we in een gekke wereld. Wat leven er een hoop gekken in die wereld...
Mijn eigen meisje ligt boven heerlijk te slapen. Ik heb enorm de behoefte om haar plat te knuffelen, vast te houden, lief te hebben. Want men, wat heeft dit me geraakt...
Wat zou ik dat jongetje graag overspoelen met liefde. Maar helaas is er niet 1 jongetje in zon situatie, maar zijn het er heel veel...
Mijn eigen meisje ligt boven heerlijk te slapen. Ik heb enorm de behoefte om haar plat te knuffelen, vast te houden, lief te hebben. Want men, wat heeft dit me geraakt...
Wat zou ik dat jongetje graag overspoelen met liefde. Maar helaas is er niet 1 jongetje in zon situatie, maar zijn het er heel veel...
dinsdag 25 maart 2008 om 13:51
En ik geloof helemaal niet dat ze een beter leven wilde. Tenminste niet op de manier zoals het met iedereen gaat, namelijk voor jezelf vechten, moed tonen en moeite doen. Ik denk dat ze had gehoopt dat er een feetje op de rand van haar bed kwam zitten en alles voor haar veranderde, door 1 keer met haar stafje te zwaaien. Maar zo simpel is het niet, dus haakt mevrouw af. Dan is met je hoofd onder de dekens liggen terwijl je kind de hele tent bij elkaar krijst toch makkelijker. En hoe dom ben je als je je kind met het hoofdje tegen een stereo aanlegt die keihard aanstaat? Sorry hoor, maar moet ze daar ook al begeleiding bij gaan krijgen? Dat weet ze zelf toch ook wel?
dinsdag 25 maart 2008 om 13:57
dinsdag 25 maart 2008 om 19:32
Zij wil dus niks, oke zij is net zo goed slachtoffer van de hele situatie. Maar ergens houdt het op. Dan kun je daklozen voorzien in een aantal basisbehoeften, mogelijk, als ze dat willen en veel inzet tonen, ook een dak boven hun hoofd bieden. Maar als dat allemaal niet lukt; dan zijn ze aangewezen op wat dagopvang en een daklozenuitkering en wat basis medische zorg enzo.
Maar die baby! Die laat je toch niet op straat leven?? Die moet toch gelijk bij dat meisje weggehaald worden?? Ik vind het echt niet kunnen om dat kindje aan zijn lot over te laten. En bied haar dan de prikpil ofzo. Je zult als samenleving toch iets moeten!
Maar die baby! Die laat je toch niet op straat leven?? Die moet toch gelijk bij dat meisje weggehaald worden?? Ik vind het echt niet kunnen om dat kindje aan zijn lot over te laten. En bied haar dan de prikpil ofzo. Je zult als samenleving toch iets moeten!
