
Derek Ogilvie: wat ik me afvraag.
maandag 7 juni 2010 om 23:10
Laatst heb ik gekeken naar dat programma met Derek Ogilvie. Eerder heb ik er ook wel eens stukjes van gezien.
Altijd weer komen vele vragen in mij op als ik dat zie. Even los van of het waar zou zijn of niet, dat er contact zou kunnen zijn met overledenen, want verstandelijk geloof ik dat niet, maar ik maak soms zelf ook wel erg aparte dingen mee. Hoe dan ook, daar kom ik toch niet uit, mijn eindconclusie is altijd weer dat ik denk dat fenomenen als telepathie en contacten 'met gene zijde' over enkele decennia natuurkundig te verklaren zullen zijn.
Maar de belangrijkste vraag die ik heb: waarom ontlenen mensen troost aan het feit dat een overleden dierbare nog bij hen zou zijn? Moet dat niet de hel op aarde zijn, om als je dood bent nog een beetje rond te hangen hier? Volgens mij is dat dan het vagevuur. Ik hoor Ogilvie ook wel eens zeggen 'mensen die nog niet weten dat ze dood zijn'. Help!!! Wat als ik zelf sterf en dat niet besef? Wat voor ellende moet dat dan wel zijn?
Ik stel me voor dat ik dood ben, wat me voor mijn kinderen het allerergste lijkt dat zou kunnen gebeuren. Ik ken niemand die mijn rol zou kunnen overnemen. Dat idee kan me nu, bij leven, al gek maken als ik het tot me door laat dringen. Maar stel dat ik zou sterven, en daarna nog een bewustzijn zou hebben?! En als mijn kinderen dan verdriet hebben in hun verdere leven, dan zie ik dat/voel/weet dat, whatever, en kan hen niet concreet helpen...
Hoe komt het dat ik de enige schijn te zijn voor wie het idee van een soort van leven/zijn na de dood, met een bewustzijn, niet bepaald aanlokkelijk is? Ik heb nog nooit iemand anders horen zeggen dat het hem of haar gruwelijk lijkt?
Ik moet er ook niet aan denken dat bijvoorbeeld mijn eigen ouders hier zouden 'rondzweven', in plaats van rust te vinden... dat wil ik helemaal niet voor ze... (en nogmaals, los van de vraag of zoiets echt bestaat of niet)
Hoe denken jullie hierover?
xYella.
Altijd weer komen vele vragen in mij op als ik dat zie. Even los van of het waar zou zijn of niet, dat er contact zou kunnen zijn met overledenen, want verstandelijk geloof ik dat niet, maar ik maak soms zelf ook wel erg aparte dingen mee. Hoe dan ook, daar kom ik toch niet uit, mijn eindconclusie is altijd weer dat ik denk dat fenomenen als telepathie en contacten 'met gene zijde' over enkele decennia natuurkundig te verklaren zullen zijn.
Maar de belangrijkste vraag die ik heb: waarom ontlenen mensen troost aan het feit dat een overleden dierbare nog bij hen zou zijn? Moet dat niet de hel op aarde zijn, om als je dood bent nog een beetje rond te hangen hier? Volgens mij is dat dan het vagevuur. Ik hoor Ogilvie ook wel eens zeggen 'mensen die nog niet weten dat ze dood zijn'. Help!!! Wat als ik zelf sterf en dat niet besef? Wat voor ellende moet dat dan wel zijn?
Ik stel me voor dat ik dood ben, wat me voor mijn kinderen het allerergste lijkt dat zou kunnen gebeuren. Ik ken niemand die mijn rol zou kunnen overnemen. Dat idee kan me nu, bij leven, al gek maken als ik het tot me door laat dringen. Maar stel dat ik zou sterven, en daarna nog een bewustzijn zou hebben?! En als mijn kinderen dan verdriet hebben in hun verdere leven, dan zie ik dat/voel/weet dat, whatever, en kan hen niet concreet helpen...
Hoe komt het dat ik de enige schijn te zijn voor wie het idee van een soort van leven/zijn na de dood, met een bewustzijn, niet bepaald aanlokkelijk is? Ik heb nog nooit iemand anders horen zeggen dat het hem of haar gruwelijk lijkt?
Ik moet er ook niet aan denken dat bijvoorbeeld mijn eigen ouders hier zouden 'rondzweven', in plaats van rust te vinden... dat wil ik helemaal niet voor ze... (en nogmaals, los van de vraag of zoiets echt bestaat of niet)
Hoe denken jullie hierover?
xYella.
woensdag 9 juni 2010 om 22:56
Ik vraag me dan af wat hij gezegd heeft wat waar is. Ik snap wel dat je ivm herkenning dit niet wilt zeggen, maar wij willen heel graag dingen invullen. Als zo'n Char met het hele alphabet langskomt, vullen we het in. Zij kan door het gebrek van kennis van de Nederlandse taal zeggen dat een E ook een A kan zijn, en dat ze Nederlandse namen niet kent.
Oglivie heeft ook zo'n methode tijdens een bijeenkomst. Als het hem even niet lukt te 'lezen' van mensen, gooit hij het er op dat er te veel geesten in de zaal zijn: loopt allemaal door mekaar. Ook wordt er geknipt en geplakt. Je gaat immers ook niet zo maar naar zo' reading toe; je gelooft er in of wilt er in geloven.
Oglivie heeft ook zo'n methode tijdens een bijeenkomst. Als het hem even niet lukt te 'lezen' van mensen, gooit hij het er op dat er te veel geesten in de zaal zijn: loopt allemaal door mekaar. Ook wordt er geknipt en geplakt. Je gaat immers ook niet zo maar naar zo' reading toe; je gelooft er in of wilt er in geloven.
woensdag 9 juni 2010 om 23:05
Vaak is het zo dat er een (groot)gedeelte klopt.
Maar niet alles...en dát vergeten de gasten van de show vaak even voor het gemak. We wíllen dat hij het goed doet. En veel van datgene wat hij 'goed' had, raad hij met vissen en via suggesties. De gasten zélf vertellen al vaak allerlei informatie, waar hij weer handig op inspeelt.
Ik kan me best voorstellen dat het mensen helpt en als dat geruststelling geeft, nou prima.
Ik vraag me wel af hoeveel hij nou opstrijkt met zo'n show. Als hij echt mensen wil helpen, waarom vraagt hij dan niet bijv. alleen een onkosten-vergoeding? Mág je wel geld vragen voor zoiets?
Maar niet alles...en dát vergeten de gasten van de show vaak even voor het gemak. We wíllen dat hij het goed doet. En veel van datgene wat hij 'goed' had, raad hij met vissen en via suggesties. De gasten zélf vertellen al vaak allerlei informatie, waar hij weer handig op inspeelt.
Ik kan me best voorstellen dat het mensen helpt en als dat geruststelling geeft, nou prima.
Ik vraag me wel af hoeveel hij nou opstrijkt met zo'n show. Als hij echt mensen wil helpen, waarom vraagt hij dan niet bijv. alleen een onkosten-vergoeding? Mág je wel geld vragen voor zoiets?
donderdag 10 juni 2010 om 00:36
Als je bepaalde namen noemt, weet je zeker dat iedereen in de zaal wel iemand van nabij kent met die naam (Peter, Maria, Karin, ik noem maar wat, het is nooit zo dat een medium een naam noemt die uniek is). En als je over iemand begint die een hartkwaal had, dan is het ook 100% zeker dat iedereen wel iemand kent en/of verloren heeft met een hartkwaal.
Dus ik denk wel dat je, met een beetje feeling voor mensen en vlotte babbel, best zulke readings kunt houden ja, daar hoeft niet bovennatuurlijks aan te zijn.
Wat ik me wel afvraag: zouden die 'mediums' dat nou echt willens en wetens doen? Kan iemand dat, jarenlang mensen bedotten? Of zouden ze het zelf echt geloven?
xYella.
Dus ik denk wel dat je, met een beetje feeling voor mensen en vlotte babbel, best zulke readings kunt houden ja, daar hoeft niet bovennatuurlijks aan te zijn.
Wat ik me wel afvraag: zouden die 'mediums' dat nou echt willens en wetens doen? Kan iemand dat, jarenlang mensen bedotten? Of zouden ze het zelf echt geloven?
xYella.
donderdag 10 juni 2010 om 08:57
Ik zet mijn vraagtekens bij die Derek maar..... het is wel zo dat hij juist NIET wil dat mensen dingen voor hem gaan invullen. Hij wil juist niet dat je de naam zegt, of de kwaal voor hem invult of wat dan ook. Je moet hem laten uitpraten. Daar kun je Derek dus niet van betichten.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 10 juni 2010 om 10:57
Yella wat je zegt over die namen dat is niet helemaal waar. Ik heb Derek er nog niet op kunnen betrappen, maar ik heb een aantal jaren geleden aan een aantal workshops meegedaan en op dat evenement was ook een medium die iedereen die dat wilde een korte reading gaf. Mijn oma komt uit litouwen en heeft een heel normale naam. Haar zussen hebben allemaal vrij unieke russische namen die alle drie naar voren kwamen. Ze hadden allemaal een tweede 'nederlandse' naam die ze hier in nederland gebruikte. Het was dus zo dat ik mijn oma heb moeten bellen om te vragen of het waar was dat haar zussen zo heette.
Erger u niet, verwonder u slechts!
donderdag 10 juni 2010 om 12:21
quote:sallie68 schreef op 09 juni 2010 @ 19:17:
[...]
Is niet waar Meds!
Ik ben bij opnames geweest. Ik heb zelf geen reading gehad, maar een vriendin van mij wel. Er is door niemand van ons een vragenlijst ingevuld. En helaas voor jou .... alles wat hij zei klopte. Ik had de kaarten gekocht via Internet, dus ze stonden op mijn naam. Mijn vriendin haar naam stond nergens, dus ook daar kan niet op gegoogled zijn.Tuurlijk mijn vriendin die op de redactie werkt zal het wel uit haar duim zuigen
[...]
Is niet waar Meds!
Ik ben bij opnames geweest. Ik heb zelf geen reading gehad, maar een vriendin van mij wel. Er is door niemand van ons een vragenlijst ingevuld. En helaas voor jou .... alles wat hij zei klopte. Ik had de kaarten gekocht via Internet, dus ze stonden op mijn naam. Mijn vriendin haar naam stond nergens, dus ook daar kan niet op gegoogled zijn.Tuurlijk mijn vriendin die op de redactie werkt zal het wel uit haar duim zuigen
donderdag 10 juni 2010 om 16:37
Ik had altijd de neiging om het te geloven tot ik de programma's van Derren Brown zag. Hij is een Engelse illusionist die ik weet niet wat uit mensen krijgt en ze voor de gek houdt. Hij laat ze de gekste dingen doen. Echt geweldig, en het maakt me ook gelijk duidelijk hoe je voor de gek kunt worden gehouden door types als Char en Derek Olgivie.
donderdag 10 juni 2010 om 18:47
quote:Faye_C schreef op 09 juni 2010 @ 22:56:
Ik vraag me dan af wat hij gezegd heeft wat waar is. Ik snap wel dat je ivm herkenning dit niet wilt zeggen, maar wij willen heel graag dingen invullen.
Oglivie heeft ook zo'n methode tijdens een bijeenkomst. Als het hem even niet lukt te 'lezen' van mensen, gooit hij het er op dat er te veel geesten in de zaal zijn: loopt allemaal door mekaar. Ook wordt er geknipt en geplakt. Je gaat immers ook niet zo maar naar zo' reading toe; je gelooft er in of wilt er in geloven.M'n vriendin is begin 40. Hoe kan Derek ook maar enig idee hebben dat zij haar broer is verloren toen hij ca. 16 jaar was, op het moment dat hij tegen haar praat ziet/merkt dat zij een dochter heeft die ook dingen "ziet" (klopt!). Dit zijn dingen die hij nooit en te nimmer gehoord kan hebben, opgezocht kan hebben of wat dan ook.
Ik vraag me dan af wat hij gezegd heeft wat waar is. Ik snap wel dat je ivm herkenning dit niet wilt zeggen, maar wij willen heel graag dingen invullen.
Oglivie heeft ook zo'n methode tijdens een bijeenkomst. Als het hem even niet lukt te 'lezen' van mensen, gooit hij het er op dat er te veel geesten in de zaal zijn: loopt allemaal door mekaar. Ook wordt er geknipt en geplakt. Je gaat immers ook niet zo maar naar zo' reading toe; je gelooft er in of wilt er in geloven.M'n vriendin is begin 40. Hoe kan Derek ook maar enig idee hebben dat zij haar broer is verloren toen hij ca. 16 jaar was, op het moment dat hij tegen haar praat ziet/merkt dat zij een dochter heeft die ook dingen "ziet" (klopt!). Dit zijn dingen die hij nooit en te nimmer gehoord kan hebben, opgezocht kan hebben of wat dan ook.
donderdag 10 juni 2010 om 18:48
quote:sallie68 schreef op 10 juni 2010 @ 18:47:
[...]
M'n vriendin is begin 40. Hoe kan Derek ook maar enig idee hebben dat zij haar broer is verloren toen hij ca. 16 jaar was, op het moment dat hij tegen haar praat ziet/merkt dat zij een dochter heeft die ook dingen "ziet" (klopt!). Dit zijn dingen die hij nooit en te nimmer gehoord kan hebben, opgezocht kan hebben of wat dan ook.Kinderen "zien" van alles, vraag een gemiddelde moeder of je peuter of kleuter wel eens "dingen" ziet, dan zal een moeder die gelooft dat beamen. Nogmaals D. heeft voorkennis en kan heel goed raden en non verbale lichaamstaal interpreteren
[...]
M'n vriendin is begin 40. Hoe kan Derek ook maar enig idee hebben dat zij haar broer is verloren toen hij ca. 16 jaar was, op het moment dat hij tegen haar praat ziet/merkt dat zij een dochter heeft die ook dingen "ziet" (klopt!). Dit zijn dingen die hij nooit en te nimmer gehoord kan hebben, opgezocht kan hebben of wat dan ook.Kinderen "zien" van alles, vraag een gemiddelde moeder of je peuter of kleuter wel eens "dingen" ziet, dan zal een moeder die gelooft dat beamen. Nogmaals D. heeft voorkennis en kan heel goed raden en non verbale lichaamstaal interpreteren
donderdag 10 juni 2010 om 19:10
Allereerst: BGB, bedankt voor de uitgebreide toelichting! De links die hier genoemd worden heb ik nog niet bekeken, maar dat ga ik zodadelijk ook nog even doen .
Ben helemaal blij met dit topic, want ik ben dus zo iemand die aan de ene kant denkt "dit moet bedrog zijn" , maar zich aan de andere kant wél heel erg afvraagt hoe hij bepaalde dingen dan kan weten.
quote:meds schreef op 10 juni 2010 @ 18:48:
[...]
Kinderen "zien" van alles, vraag een gemiddelde moeder of je peuter of kleuter wel eens "dingen" ziet, dan zal een moeder die gelooft dat beamen. Nogmaals D. heeft voorkennis en kan heel goed raden en non verbale lichaamstaal interpreteren
Mijn man zegt altijd als ik DO zit te kijken (want ja, dat doe ik soms ) "vergeet niet dat daar een miljoenenteam achter zit, dan krijg je elke informatie boven tafel".
Ik ben dan ook erg blij met jouw reacties, Meds, omdat je blijkbaar iemand uit de redactie kent en mijn man dus blijkbaar gelijk heeft.
Maar dan blijft er nog één vraagteken over: in de serie die nu op tv is, waarin hij het hele land doorreist, spreekt hij ook toevallige voorbijgangers op straat aan. Hoe weet hij dan al die dingen over hén? Of liggen de medewerkers van Dereks team ook dagenlang in de bosjes te wachten totdat het betreffende gezin waarover ze informatie hebben uitgepluisd uit de dorpssupermarkt komt? (wat ik me, nu ik het opschrijf, ineens ook kan voorstellen... het zijn altijd wel hele kleine dorpen waar hij die mensen aanspreekt ).
Gaat het echt zó ver?
Ben helemaal blij met dit topic, want ik ben dus zo iemand die aan de ene kant denkt "dit moet bedrog zijn" , maar zich aan de andere kant wél heel erg afvraagt hoe hij bepaalde dingen dan kan weten.
quote:meds schreef op 10 juni 2010 @ 18:48:
[...]
Kinderen "zien" van alles, vraag een gemiddelde moeder of je peuter of kleuter wel eens "dingen" ziet, dan zal een moeder die gelooft dat beamen. Nogmaals D. heeft voorkennis en kan heel goed raden en non verbale lichaamstaal interpreteren
Mijn man zegt altijd als ik DO zit te kijken (want ja, dat doe ik soms ) "vergeet niet dat daar een miljoenenteam achter zit, dan krijg je elke informatie boven tafel".
Ik ben dan ook erg blij met jouw reacties, Meds, omdat je blijkbaar iemand uit de redactie kent en mijn man dus blijkbaar gelijk heeft.
Maar dan blijft er nog één vraagteken over: in de serie die nu op tv is, waarin hij het hele land doorreist, spreekt hij ook toevallige voorbijgangers op straat aan. Hoe weet hij dan al die dingen over hén? Of liggen de medewerkers van Dereks team ook dagenlang in de bosjes te wachten totdat het betreffende gezin waarover ze informatie hebben uitgepluisd uit de dorpssupermarkt komt? (wat ik me, nu ik het opschrijf, ineens ook kan voorstellen... het zijn altijd wel hele kleine dorpen waar hij die mensen aanspreekt ).
Gaat het echt zó ver?
donderdag 10 juni 2010 om 19:10
Eigenlijk is het triest.
Je hebt je hele leven de tijd om tegen al je familie en vrienden te zeggen dat je van ze houdt. maar nee je laat die tijd voorbij gaan en dan moet je op zoek naar een "tussenpersoon" om dat nog even door te geven aan de overledene.
Je is overdrachtelijk bedoeld, niemand hoeft zich aangesproken te voelen
Je hebt je hele leven de tijd om tegen al je familie en vrienden te zeggen dat je van ze houdt. maar nee je laat die tijd voorbij gaan en dan moet je op zoek naar een "tussenpersoon" om dat nog even door te geven aan de overledene.
Je is overdrachtelijk bedoeld, niemand hoeft zich aangesproken te voelen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 10 juni 2010 om 19:17
Een vriendin van mij is een tijd geleden haar vader verloren en haar (vreselijk clichématige, maar o zo realistisch boze) stiefmoeder gelooft heilig in Derek. Stiefmoeder had gezegd graag een reading van hem te willen. Ik zie het al helemaal voor me dat ze erheen gaat en dat hij dan tegen dat vreselijke mens zegt: "You are a bad, bad, woman! Your late husband says that you should give his daughter the money he promised her before he died!" En dan hoop ik dat die vriendin alsnog de erfenis krijgt waar ze recht op heeft. Zou je Derek daar ook voor kunnen inhuren, voor dat soort acties .
donderdag 10 juni 2010 om 19:23
quote:[ "You are a bad, bad, woman! Your late husband says that you should give his daughter the money he promised her before he died!" En dan hoop ik dat die vriendin alsnog de erfenis krijgt waar ze recht op heeft. Zou je Derek daar ook voor kunnen inhuren, voor dat soort acties .
Dat is een briljant idee!!!
xYella.
Dat is een briljant idee!!!
xYella.
donderdag 10 juni 2010 om 19:41
quote:Hoe komt het dat ik de enige schijn te zijn voor wie het idee van een soort van leven/zijn na de dood, met een bewustzijn, niet bepaald aanlokkelijk is? Ik heb nog nooit iemand anders horen zeggen dat het hem of haar gruwelijk lijkt?O, dat heb ik mensen wel eens horen zeggen, hoor. Pasgeleden zei Harry Mulisch het nog op tv . En ik ken ook mensen in mijn omgeving die het prima vinden als er na de dood gewoon niks meer is. Maar het gros van de mensen is gewoon bang voor het onbekende, voor het 'niets'. Want 'niets' kun je je gewoon niet voorstellen, en dat wat je je niet kunt voorstellen is eng, en dús zoek je naar manieren om dat 'niets' toch een betekenis te geven. Dat is mijns inziens ook de kern van religie: een geloof in een bepaald verhaal, een betekenis achter onverklaarbare, onvoorstelbare zaken, om het leven (en het 'niets' daarna) behapbaar te maken. In je post doe je onbewust een beetje hetzelfde. Je noemt de door jou gewenste periode na de dood 'rust'. Maar rust is iets wat je erváárt, dus onbewust geef jij ook weer betekenis aan datgene waarvan jij zou willen dat het volgt op de dood. Maar er volgt ook geen rust, want er volgt helemaal niks. Geen enkel mens kan zich daar een voorstelling van maken, het is een beetje hetzelfde gevoel als je probeert om je de oneindigheid van het heelal voor te stellen, dat lukt ook niet.
donderdag 10 juni 2010 om 20:25
donderdag 10 juni 2010 om 20:55
quote:meds schreef op 10 juni 2010 @ 20:25:
@Nukje, ja die lokatieshots zijn heel grappig, hij kan goed raden en juist in die lokatieshots wordt hij nergens echt concreet let maar eens op. Daarbij wordt er veel en veel meer geschoten dan je ziet, dus hij zit er veel vaker naast, maar dat wordt er gewoon uitgekniptOk, dat er geknipt wordt snap ik. Maar ik zag laatst dus zo'n gezinnetje dat ' lukraak ' op straat werd aangesproken. Derek had het over een oogprobleem bij de vader waar verder niets van te zien was (of retoucheren ze dat ook weg in de uitzending?) en allerlei andere (schijnbare?) privezaken die toch wel redelijk concreet leken. En achteraf is er dan zo'n interview met die mensen die dan helemaal verbaasd zijn en zeggen dat Derek dingen heeft benoemd die niemand kan weten. Hoe zit dat dan?
@Nukje, ja die lokatieshots zijn heel grappig, hij kan goed raden en juist in die lokatieshots wordt hij nergens echt concreet let maar eens op. Daarbij wordt er veel en veel meer geschoten dan je ziet, dus hij zit er veel vaker naast, maar dat wordt er gewoon uitgekniptOk, dat er geknipt wordt snap ik. Maar ik zag laatst dus zo'n gezinnetje dat ' lukraak ' op straat werd aangesproken. Derek had het over een oogprobleem bij de vader waar verder niets van te zien was (of retoucheren ze dat ook weg in de uitzending?) en allerlei andere (schijnbare?) privezaken die toch wel redelijk concreet leken. En achteraf is er dan zo'n interview met die mensen die dan helemaal verbaasd zijn en zeggen dat Derek dingen heeft benoemd die niemand kan weten. Hoe zit dat dan?
donderdag 10 juni 2010 om 21:33
quote:nukje schreef op 10 juni 2010 @ 20:55:
[...]
Ok, dat er geknipt wordt snap ik. Maar ik zag laatst dus zo'n gezinnetje dat ' lukraak ' op straat werd aangesproken. Derek had het over een oogprobleem bij de vader waar verder niets van te zien was (of retoucheren ze dat ook weg in de uitzending?) en allerlei andere (schijnbare?) privezaken die toch wel redelijk concreet leken. En achteraf is er dan zo'n interview met die mensen die dan helemaal verbaasd zijn en zeggen dat Derek dingen heeft benoemd die niemand kan weten. Hoe zit dat dan?er wordt heel veel geknipt het kan zelfs zijn dat de man gewoon vertelt heeft van zijn oogprobleem maar dat dat eruit is geknipt en zo is geplakt dat je denk dat het het eerste is wat hij zegt
[...]
Ok, dat er geknipt wordt snap ik. Maar ik zag laatst dus zo'n gezinnetje dat ' lukraak ' op straat werd aangesproken. Derek had het over een oogprobleem bij de vader waar verder niets van te zien was (of retoucheren ze dat ook weg in de uitzending?) en allerlei andere (schijnbare?) privezaken die toch wel redelijk concreet leken. En achteraf is er dan zo'n interview met die mensen die dan helemaal verbaasd zijn en zeggen dat Derek dingen heeft benoemd die niemand kan weten. Hoe zit dat dan?er wordt heel veel geknipt het kan zelfs zijn dat de man gewoon vertelt heeft van zijn oogprobleem maar dat dat eruit is geknipt en zo is geplakt dat je denk dat het het eerste is wat hij zegt

donderdag 10 juni 2010 om 21:39
quote:nlies schreef op 10 juni 2010 @ 19:10:
Eigenlijk is het triest.
Je hebt je hele leven de tijd om tegen al je familie en vrienden te zeggen dat je van ze houdt. maar nee je laat die tijd voorbij gaan en dan moet je op zoek naar een "tussenpersoon" om dat nog even door te geven aan de overledene.
Je is overdrachtelijk bedoeld, niemand hoeft zich aangesproken te voelen
Niet iedereen krijgt die kans om dat aan iedereen te vertellen. En zelfs als je dat wel hebt gedaan is het dan zo'n schande om te snakken naar een vorm van contact? Ook al weet je dat het niet kan en moet je gewoon accepteren dat je nooit meer de kans krijgt iemand, in mijn geval je kind, nog eenmaal vast te houden. Die wens, die behoefte doet gewoon pijn zo aanwezig kan dat gevoel zijn.
En nee ik geloof niet in DO, maar wat zou ik het graag willen geloven, wat een kans zou dat geven.
Eigenlijk is het triest.
Je hebt je hele leven de tijd om tegen al je familie en vrienden te zeggen dat je van ze houdt. maar nee je laat die tijd voorbij gaan en dan moet je op zoek naar een "tussenpersoon" om dat nog even door te geven aan de overledene.
Je is overdrachtelijk bedoeld, niemand hoeft zich aangesproken te voelen
Niet iedereen krijgt die kans om dat aan iedereen te vertellen. En zelfs als je dat wel hebt gedaan is het dan zo'n schande om te snakken naar een vorm van contact? Ook al weet je dat het niet kan en moet je gewoon accepteren dat je nooit meer de kans krijgt iemand, in mijn geval je kind, nog eenmaal vast te houden. Die wens, die behoefte doet gewoon pijn zo aanwezig kan dat gevoel zijn.
En nee ik geloof niet in DO, maar wat zou ik het graag willen geloven, wat een kans zou dat geven.
vrijdag 11 juni 2010 om 00:27
Sune
Nukje, klopt helemaal. Het is ook menselijk om woorden of betekenis te geven aan iets dat je niet kunt bevatten (zoals een god in de vorm van een man met een baard bijvoorbeeld).
Met die 'rust' die ik noem, bedoel ik niet zozeer rust, realiseer ik me nu ik over je woorden nadenk. Ik bedoel 'in elk geval geen narigheid'. Aan de andere kant, narigheid is ook subjectief en een aards begrip, wellicht. Pff, heb nu weer even dat het me bij de keel grijpt, dan ervaar ik zo 'echt' dat het hier op een dag ophoudt voor mij, voor iedereen, en dat dat niet te bevatten is. En wreed, zoals ik eerder al schreef. Dat je brein dat weet, maar niet kan bevatten. Dat klopt niet met elkaar.
xYella.
Nukje, klopt helemaal. Het is ook menselijk om woorden of betekenis te geven aan iets dat je niet kunt bevatten (zoals een god in de vorm van een man met een baard bijvoorbeeld).
Met die 'rust' die ik noem, bedoel ik niet zozeer rust, realiseer ik me nu ik over je woorden nadenk. Ik bedoel 'in elk geval geen narigheid'. Aan de andere kant, narigheid is ook subjectief en een aards begrip, wellicht. Pff, heb nu weer even dat het me bij de keel grijpt, dan ervaar ik zo 'echt' dat het hier op een dag ophoudt voor mij, voor iedereen, en dat dat niet te bevatten is. En wreed, zoals ik eerder al schreef. Dat je brein dat weet, maar niet kan bevatten. Dat klopt niet met elkaar.
xYella.
vrijdag 11 juni 2010 om 08:03
quote:meds schreef op 10 juni 2010 @ 12:21:
[...]
Tuurlijk mijn vriendin die op de redactie werkt zal het wel uit haar duim zuigen
Wij mogen je vriendin niet betichten van dingen uit haar duim zuigen terwijl zij werkt voor iemand die dat grotendeels wel doet. Lekkere vriendin heb jij.
(en waarvan haar salaris betaald wordt)
[...]
Tuurlijk mijn vriendin die op de redactie werkt zal het wel uit haar duim zuigen
Wij mogen je vriendin niet betichten van dingen uit haar duim zuigen terwijl zij werkt voor iemand die dat grotendeels wel doet. Lekkere vriendin heb jij.
(en waarvan haar salaris betaald wordt)
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 11 juni 2010 om 09:06
nlies het is voor veel mensen meer dan alleen zeggen dat ze van die gene houden. Ik ken een vrouw wiens zoon van 16 een paar brieven ging posten. Hij is nooit thuis gekomen, want op de terugweg kreeg hij een hartaanval en was meteen dood. Zijn ouders en zussen hebben nooit de kans gehad om afscheid van hem te nemen. En wat zouden ze graag de kans hebben om nog een keer met hem te kunnen praten. Dat ze het fijn vinden dat hij was wie hij was en dat ze hopen dat hij nu de rust kan vinden die hij in het leven zo hard zocht. Wat zou ik het persoonlijk fijn vinden om mijn opa te kunnen vertellen wat een fijne opa hij is geweest, hoe trots ik ben dat ik hem heb mogen kennen, dat het goed is zo en hoezeer ik voor hem hoop dat hij zijn zoon weer heeft gezien.
Erger u niet, verwonder u slechts!
vrijdag 11 juni 2010 om 09:22
Belbe, dat kun je alsnog doen. Maak er een officieel moment van en spreek echt naar je opa uit wat je wilt zeggen, of schrijf het op. Dat kan toch een stuk beter aanvoelen daarna. Je gevoelens uitspreken is toch - hoe koud dat misschien ook klinkt - iets dat vooral voor je eigen gevoel iets oplevert. Geldt ook als mensen nog leven trouwens. Als je bijvoorbeeld iets op je hart hebt kun je een brief schrijven aan de persoon waar het om gaat. Die hoef je niet daadwerkelijk ook aan die persoon te geven, vaak is het gevoel dat je hebt gezegd wat je wilt al (bijna) voldoende.
Over het meewerken aan een programma zoals dat van Ogilvie: ik verbaas me er regelmatig over dat dingen toch vrij goed 'geheim' blijven. Nu brieft Meds hier een beetje door wat haar vriendin vertelt, en zo hoor je wel vaker via via dingen natuurlijk over van alles en nog wat, maar het is eigenlijk maar zelden zo dat iets echt aan de grote klok wordt gehangen. Best typisch, omdat mensen meestal loslippig zijn en anderen bovendien dit soort sappige verhalen graag willen horen.
xYella.
Over het meewerken aan een programma zoals dat van Ogilvie: ik verbaas me er regelmatig over dat dingen toch vrij goed 'geheim' blijven. Nu brieft Meds hier een beetje door wat haar vriendin vertelt, en zo hoor je wel vaker via via dingen natuurlijk over van alles en nog wat, maar het is eigenlijk maar zelden zo dat iets echt aan de grote klok wordt gehangen. Best typisch, omdat mensen meestal loslippig zijn en anderen bovendien dit soort sappige verhalen graag willen horen.
xYella.
vrijdag 11 juni 2010 om 15:50
Dat weet ik yella maar het is voor mijn gevoel toch anders. Maar goed ik krijg het gevoel van echt praten met mijn opa toch nooit terug en heb het ook wel afgesloten.
Wat ik mij overigens ook afvraag: Als ik vertel dat ik wel geloof dat er mensen zijn die dat wat Derek zou kunnen echt kunnen, dat ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat wij kunnen zien of bevatten of als ik vertel over mijn dochter die vaak tegen mijn opa praat en hem ook aanwijst in het luchtledige zijn er altijd mensen die mij zonodig moeten vertellen dat dat niet kan want... en dan komt er een heel verhaal. En ik vraag mij echt af waarom dat is. Waarom kunnen mensen niet gewoon accepteren dat ik daar een andere mening over heb? Ik bedoel daar niet mee dat ik dat in dit topic ervaar maar gewoon over het algemeen.
Wat ik mij overigens ook afvraag: Als ik vertel dat ik wel geloof dat er mensen zijn die dat wat Derek zou kunnen echt kunnen, dat ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde dan wat wij kunnen zien of bevatten of als ik vertel over mijn dochter die vaak tegen mijn opa praat en hem ook aanwijst in het luchtledige zijn er altijd mensen die mij zonodig moeten vertellen dat dat niet kan want... en dan komt er een heel verhaal. En ik vraag mij echt af waarom dat is. Waarom kunnen mensen niet gewoon accepteren dat ik daar een andere mening over heb? Ik bedoel daar niet mee dat ik dat in dit topic ervaar maar gewoon over het algemeen.
Erger u niet, verwonder u slechts!