
Diagnose gezocht
vrijdag 30 oktober 2015 om 16:02
Wie heeft het gekeken?
Ik vond het eigenlijk een beetje vreemd dat dit gezin zo lang bezig is geweest om een diagnose te krijgen terwijl het toch overduidelijk was dat dit een autismespectrumstoornis betrof. Hebben al die artsen in al die ziekenhuizen die diagnose nooit gesteld of vonden de ouders de diagnose niet correct en zijn ze maar blijven zoeken naar een voor hen beter passende diagnose?
Hebben ze nooit hulp gevraagd of gekregen van instanties, of wilden ze het per se allemaal zelf doen, het was me niet duidelijk.
Wat vinden jullie?
Ik vond het eigenlijk een beetje vreemd dat dit gezin zo lang bezig is geweest om een diagnose te krijgen terwijl het toch overduidelijk was dat dit een autismespectrumstoornis betrof. Hebben al die artsen in al die ziekenhuizen die diagnose nooit gesteld of vonden de ouders de diagnose niet correct en zijn ze maar blijven zoeken naar een voor hen beter passende diagnose?
Hebben ze nooit hulp gevraagd of gekregen van instanties, of wilden ze het per se allemaal zelf doen, het was me niet duidelijk.
Wat vinden jullie?

donderdag 17 december 2015 om 21:35
quote:Kabouter schreef op 11 december 2015 @ 16:03:
Ik krijg steeds meer het idee dat het niet de zoektocht naar de juiste diagnose is waar deze ouders tegenaan lopen, maar tegen de communicatie tussen de artsen en de tijd die een arts aan een casus kan besteden. Zou het meer zeggen over ons zorgsysteem dan over de kunde van de arts wellicht? (buiten de casussen waarbij de ouders de diagnose onbevredigend vinden, wat m.i. ook voorstelbaar kan zijn, het is altijd lastig oordelen zo als buitenstaander)
Zeker als ik nu het verhaal van Biol lees. Het vraagt blijkbaar nogal wat van ouders aan assertiviteit en vasthoudendheid, waarbij dat naar mijn idee juist bij de arts zou moeten liggen. En wanneer er een tv programma bij betrokken wordt met een gerenommeerde kinderarts, dan kunnen alle artsen ineens wel alle tijd eraan besteden (niet dat ik denk dat de artsen dat niet willen, ik denk dat de tijdsdruk het ze niet toelaat?)
Daar heb je voor een deel gelijk in hoor. De tijd die er staat voor het stellen van een diagnose is schrikbarend. Ik werk in de ggz en heb een uur voor intake en diagnose, eventueel aangevuld met een heel kwartier onderzoek. Dat is echt belachelijk. Maar sommige dingen zijn ook heel lastige te diagnosticeren.
Heb het maar weer opstaan ondanks mijn twijfel over het programma..
Ik krijg steeds meer het idee dat het niet de zoektocht naar de juiste diagnose is waar deze ouders tegenaan lopen, maar tegen de communicatie tussen de artsen en de tijd die een arts aan een casus kan besteden. Zou het meer zeggen over ons zorgsysteem dan over de kunde van de arts wellicht? (buiten de casussen waarbij de ouders de diagnose onbevredigend vinden, wat m.i. ook voorstelbaar kan zijn, het is altijd lastig oordelen zo als buitenstaander)
Zeker als ik nu het verhaal van Biol lees. Het vraagt blijkbaar nogal wat van ouders aan assertiviteit en vasthoudendheid, waarbij dat naar mijn idee juist bij de arts zou moeten liggen. En wanneer er een tv programma bij betrokken wordt met een gerenommeerde kinderarts, dan kunnen alle artsen ineens wel alle tijd eraan besteden (niet dat ik denk dat de artsen dat niet willen, ik denk dat de tijdsdruk het ze niet toelaat?)
Daar heb je voor een deel gelijk in hoor. De tijd die er staat voor het stellen van een diagnose is schrikbarend. Ik werk in de ggz en heb een uur voor intake en diagnose, eventueel aangevuld met een heel kwartier onderzoek. Dat is echt belachelijk. Maar sommige dingen zijn ook heel lastige te diagnosticeren.
Heb het maar weer opstaan ondanks mijn twijfel over het programma..

donderdag 17 december 2015 om 21:58
Buikpijn is een moeilijke klacht. Het kan door zoveel dingen komen. Obstipatie is dus wel gevonden, benieuwd of ze daar behandeling voor krijgt. Dat kan veel pijn geven en blijkbaar doet naar de wc gaan ook veel pijn. Opvallend dat ze daar nu pas mee komen in dit programma.. Die ouders zijn wel compleet in de ban van de gezondheid van hun dochter. Hoop stress in dat huis volgens mij.


donderdag 17 december 2015 om 22:33
Dit is exact wat ik dacht toen ik de promo zag.. Weer zo een moeder die haar leven geweid heeft aan haar zieke kind. Meer ontspanning bij de ouders is denk ik hier de oplossing. Ik vind het heel opmerkelijk dat de obstipatie pas zo laat genoemd wordt. Dat is juist een typische klacht die bij kinderen buikpijn geeft en vaak mede een psychische (stress) achtergrond heeft en een terugkerend patroon heeft. Maar dat weten veel mensen wel dus het even weglaten voorkomt dat mensen meteen die richting op denken, dat maakt het begin wel veel dramatischer. Ik heb echt het gevoel dat dit bewust zo gemonteerd is om er voor het programma een 'goed' verhaal van te maken.

vrijdag 18 december 2015 om 06:23
Toen ik die ouders zag en hoorde, vooral moeder, dacht ik meteen ' Dit is psychisch' . Zo'n moeder die alleeeeeen met heet haar kind bezig is, zwaar overbezorgd ( iedereen handen wassen, geen huisdieren in de buurt mogen). Kind komt ook erg verwend over, vind ik. T zal wel onbewust zijn, maar buikpijn stond gelijk aan AANDACHT.
vrijdag 18 december 2015 om 14:34
quote:intheheart schreef op 18 december 2015 @ 06:23:
Toen ik die ouders zag en hoorde, vooral moeder, dacht ik meteen ' Dit is psychisch' . Zo'n moeder die alleeeeeen met heet haar kind bezig is, zwaar overbezorgd ( iedereen handen wassen, geen huisdieren in de buurt mogen). Kind komt ook erg verwend over, vind ik. T zal wel onbewust zijn, maar buikpijn stond gelijk aan AANDACHT.
Ik vond het er niet uitzien als aandacht vragen, dat meisje had echt pijn! Als je hersenen pijnprikkels doorgeven, ook al is er niks aan de hand, dan voel je ook echt pijn.
De oorzaak is misschien psychisch maar dat meisje deed het echt niet alleen voor aandacht.
Toen ik die ouders zag en hoorde, vooral moeder, dacht ik meteen ' Dit is psychisch' . Zo'n moeder die alleeeeeen met heet haar kind bezig is, zwaar overbezorgd ( iedereen handen wassen, geen huisdieren in de buurt mogen). Kind komt ook erg verwend over, vind ik. T zal wel onbewust zijn, maar buikpijn stond gelijk aan AANDACHT.
Ik vond het er niet uitzien als aandacht vragen, dat meisje had echt pijn! Als je hersenen pijnprikkels doorgeven, ook al is er niks aan de hand, dan voel je ook echt pijn.
De oorzaak is misschien psychisch maar dat meisje deed het echt niet alleen voor aandacht.

vrijdag 18 december 2015 om 15:49
Het meiske had ook pijn. Maar vergis je niet in wat je brein je aan fysiek ongemak aan kan doen. De manier waarop de ouders zich vol op het meisje stortten en omgingen met haar pijn en obstipatie, de moeder die allerlei enge darmziektes ging googelen en zich in haar hoofd had gehaald dat ze de ziekte van Crohn had, dat heeft allemaal veel invloed.
De uiteindelijke "diagnose" was geen diagnose, onbegrepen buikpijn in een doktersjasje, en toen de ouders gerustgesteld waren, verdwenen de buikpijnaanvallen als sneeuw voor de zon.
De uiteindelijke "diagnose" was geen diagnose, onbegrepen buikpijn in een doktersjasje, en toen de ouders gerustgesteld waren, verdwenen de buikpijnaanvallen als sneeuw voor de zon.

vrijdag 18 december 2015 om 16:05
Pds kan ook door je 'brein' komen. Heb er ook past van en het lijkt af en toe alsof mijn darmen uitgeknepen worden :/. Heb dit voornamelijk als ik het druk heb (en stress).
Voedsel speelt hierin ook een rol. Dmv een dieet en veel rust kan het verminderd worden.
De calprotecine sluit niet altijd uit dat het crohn is (of cu). Dat van mij kan laag zijn maar dan kan ik alsnog een opvlamming hebben.
Voedsel speelt hierin ook een rol. Dmv een dieet en veel rust kan het verminderd worden.
De calprotecine sluit niet altijd uit dat het crohn is (of cu). Dat van mij kan laag zijn maar dan kan ik alsnog een opvlamming hebben.
vrijdag 18 december 2015 om 16:13
Ik denk dat er naast de calprotectinewaarden verder ook geen aanwijzingen waren voor Crohn. De professor legde ook uit dat ze juist die 5 maanden rust hadden ingelast om te kijken of er verder nog andere klachten die verband zouden kunnen houden naar boven zouden komen en dat bleek dus niet het geval.
vrijdag 18 december 2015 om 16:16
Het viel me op dat het meisje bij het ervaren van pijnaanvallen niet naar haar buik greep en ook niet in elkaar kromp met opgetrokken knieën, wat normaal gesproken wel de reactie is die je hebt wanneer je buikpijn hebt. Ze strekt zich juist en grijpt eigenlijk nergens gericht naar.
Het is sneu dat ouders hun kinderen zich zo ziek kunnen laten voelen uit onwetendheid. Ze hebben het beste met hun kind voor, maar doen per ongeluk het verkeerde.
Al met al vind ik dat het programma wel verhelderend is: ik had er geen idee van dat er zoveel ouders zijn die hun kind op deze manier benaderen en per ongeluk ziek maken.
Het is sneu dat ouders hun kinderen zich zo ziek kunnen laten voelen uit onwetendheid. Ze hebben het beste met hun kind voor, maar doen per ongeluk het verkeerde.
Al met al vind ik dat het programma wel verhelderend is: ik had er geen idee van dat er zoveel ouders zijn die hun kind op deze manier benaderen en per ongeluk ziek maken.