Entertainment alle pijlers

Eva..... in gesprek met de donor (1000 kinderen)

04-09-2024 11:21 244 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Heeft iemand dit gisteren gezien?

Ik zapte erlangs en heb het opgenomen. Ik zie het net terug. Jeetje.... Wat een gesprek. Wat zal Eva Jinek blij zijn geweest dat dit gesprek erop zat. Ik heb nog nooit een interview gezien waar iemand zo dwars inging tegen de interviewer.
Respect voor Eva Jinek....
Gelukkig daarna optreden van Duncan Laurence. Ik kan me voorstellen dat ze zich even moest herpakken na dit heftige gesprek....
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar als donor krijg je dus geen kind met iemand. Je doneert je zaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
09-09-2024 22:32
Maar als donor krijg je dus geen kind met iemand. Je doneert je zaad.

Nou dit vind ik dus een grote “wensouder/donor” misvatting/narratief. Voor dat kind is dat niet zo hè. Zelfs als kind geen behoefte heeft aan contact, is kind nog steeds ook een kind van de donor. Een donor doneert namelijk niet alleen zaad maar de helft van het dna van je kind. Je produceert samen een kind, dat voor de helft uit jullie beide is voortgekomen (?!) Als je dat wegzet als “zaad doneren” dan denk ik oprecht dat je het risico loopt aan een hoop voorbij te lopen. De donor maakt wel degelijk een kind. Dat kun je als wensouder ontkennen, maar waarom??
Alle reacties Link kopieren Quote
We kunnen er een taalkundig iets van maken, maar jij zegt:

Poeszie schreef:
09-09-2024 22:03
Ja, dat is wel de consequentie van een kind met iemand krijgen, toch?

En die donor krijgt dus niet samen met iemand een kind. Die doneert zijn zaad en ja dus ook z’n DNA waardoor een kind biologisch gezien een kind is van de donorvader en de moeder. Maar het zijn geen ouders die samen een kind krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
09-09-2024 23:28
En die donor krijgt dus niet samen met iemand een kind. Die doneert zijn zaad en ja dus ook z’n DNA waardoor een kind biologisch gezien een kind is van de donorvader en de moeder. Maar het zijn geen ouders die samen een kind krijgen.



Donor noch moeder kan bepalen hoe het kind dat ziet / voelt. Ik ben dan wel niet opgevoed door mijn donorvader, maar hij is wel mijn biologische vader en ik ben er ergens trots op dat hij mijn biologische vader was. Ik had heel graag gewild dat hij mij had kunnen leren kennen en misschien ook wel trots geweest was op mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maleficent schreef:
09-09-2024 21:36
Dat vind jij. En toch zie ik dat kinderen die 1 BAM hebben, of 2 moeders, of 2 vaders. Dat er dan veel vroeger vragen komen. Wie is mijn vader. Wie is mijn moeder. Want het valt op bij het kind. De situatie is anders dan bij anderen.

Heb je een gezin waarvan 1 van de ouders onvruchtbaar was, of waarbij bijv een eicel nodig was, omdat er kans was op een erfelijke ziekte, zie ik (in mijn omgeving althans) die behoefte er niet is bij de kinderen, of pas veel later ontstaat. Ook al zijn de kinderen ingelicht van kleins af aan. Want ze hebben een vader en een moeder. De vragen komen later pas. Ik kom uit een hoek waarbij veel ouders deze keuze hebben moeten maken ivm een erfelijke ziekte, en ik ken ook BAM moeders en ik zie daar wel degelijk verschil in hoe de kinderen er mee omgaan.

Dat wil niet zeggen dat ik niet vind dat het beter of anders geregeld moet worden, ik leg alleen uit dat het geen one size fits all oplossing is. Kijk naar de behoefte van het kind.



Ik denk dat je als kind dondersgoed aanvoelt hoeveel ruimte er is voor de donor in het gezin. Als er geen moeder is in het gezin, is er geen directe concurrentie met de eiceldonor / draagmoeder. Maar als je wel een vader hebt in je gezin, ligt het mogelijk gevoeliger om het over je donorvader te hebben en bescherm je je vader. Dan kan die interesse mogelijk later komen wanneer je vader is overleden of tenminste wanneer je onafhankelijker bent van je oorspronkelijke gezin - en er andere belangen zijn zoals dat je zelf kinderen hebt die ook een biologische band hebben met je donorouder.
ravintola wijzigde dit bericht op 10-09-2024 07:58
0.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravintola schreef:
10-09-2024 07:27
Ik denk dat je als kind dondersgoed aanvoelt hoeveel ruimte er is voor de donor in het gezin.
Owkeee, lekkere invulling weer.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravintola schreef:
09-09-2024 23:50
Donor noch moeder kan bepalen hoe het kind dat ziet / voelt.

Dat lijkt me nogal een open deur.

Gelukkig wordt er met regelmaat onderzoek gedaan naar donorconceptie. Het lijkt me toch handig dat we uitgaan van deze onderzoeken. Uit deze onderzoeken blijkt ook dat hoe je het gezin waar je opgroeit ervaart het zwaarst weegt. Bv;

https://www.donorconceptie.nl/onderzoek ... erspective

Hier zijn meer onderzoeken te vinden, zo ook een recent rapport over de leeftijdsgrens van 16:

https://www.donorconceptie.nl/onderzoek-media
Alle reacties Link kopieren Quote
Is toch niet negatief? Ik denk dat als je dit ontkent, je te weinig rekening houdt met onbewuste menselijke emoties en hoe loyaal een kind vaak is naar zijn ouders.

Ik voel dat als volwassene nog zo aan, dat mijn ene ouder de donor als concurrentie ervaart voor de andere ouder en daar moeite mee heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz, wat mij betreft is er natuurlijk ruimte voor een goede band tussen ouders en kinderen. En daarnaast kan er interesse zijn in de donor. Ik zie het niet als een keuze / “either-or” en geloof ook niet dat interesse in de donor betekent dat kinderen minder goed functioneren of dat het iets aangeeft over hun band met hun ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ging toch over het belang van contact met de donor mbt het welbevinden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravintola schreef:
10-09-2024 07:57
Is toch niet negatief? Ik denk dat als je dit ontkent, je te weinig rekening houdt met onbewuste menselijke emoties en hoe loyaal een kind vaak is naar zijn ouders.
Ik vind het woordje dondersgoed iets heel negatiefs impliceren, als je dat had weggelaten had het een minder negatieve lading gehad.
Veel ouders met een donorkind voeden heel bewust op. Er worden nu voorbeelden genoemd over ouders die bewust kiezen voor een 100% onbekende donor en donorkinderen waarvan de hele omgeving weet dat er een donor is, behalve het kind zelf die het niet mag weten... en daar gaan mensen op aanslaan. Dat snap ik. Er is ook een hele groep die het doet zoals het aangeraden werd en wordt door professionals. Wees van het begin af aan duidelijk dat er een donor was, sta open voor vragen, geef het kind alle ruimte, geef aan dat het kind meer mag weten als het ouder is. Dat zijn de adviezen zoals ze er nu zijn.

Nu komen er toch signalen van donorkinderen zelf dat het anders zou moeten, maar dat betekent nog niet dat het al anders is en dat er ook actief op gehandeld kan worden. Dat maakt de ouders van donorkinderen niet per definitie slecht of egoïstisch omdat ze iets gedaan hebben met de adviezen zoals ze er zijn.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet van ouders met een anonieme donor die schermen richting hun kinderen met: jullie waren super gewenst! En dat zou het dan maar goed moeten maken dat die kinderen er waarschijnlijk niet achter gaan komen wie hun vader is of welke ziektes of bijzonderheden er spelen in die familielijn.

Eigenlijk is het best raar. Genoeg mensen die kritisch kijken naar een potentiële partner of ze diegene wel zien als ouder van hun kind. Maar dat bij donoren niet verder gekeken wordt naar wat oppervlakkige gegevens. In mijn optiek wordt er veel te veel vertrouwt over hoe maakbaar een kind is qua opvoeding. Kinderen zijn geen kopieën van hun ouders, maar veel wordt wel genetisch doorgegeven.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh dan vul jij iets in dat ik niet negatief bedoelde. Of in elk geval: vooral als kritische noot richting mijn eigen ouders die bewust hebben gezwegen en vragen hebben ontweken.

Ik ben ervan overtuigd dat ouders zoals Frizz, met de kennis van toen en binnen de beschikbare mogelijkheden, een bewuste en oprechte keuze hebben gemaakt. Nu er signalen komen dat het eigenlijk toch nog een beetje anders zou moeten, is het belangrijk dat ouders blijven meegroeien, zoals dus openstaan voor contact voordat kind 16 is als je denkt dat kind daar mogelijk behoefte aan heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravintola schreef:
10-09-2024 09:31
Oh dan vul jij iets in dat ik niet negatief bedoelde. Of in elk geval: vooral als kritische noot richting mijn eigen ouders die bewust hebben gezwegen en vragen hebben ontweken.
Dan snap ik het beter, hoe je het bedoelde :)
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
09-09-2024 23:28
We kunnen er een taalkundig iets van maken, maar jij zegt:





En die donor krijgt dus niet samen met iemand een kind. Die doneert zijn zaad en ja dus ook z’n DNA waardoor een kind biologisch gezien een kind is van de donorvader en de moeder. Maar het zijn geen ouders die samen een kind krijgen.

Het gaat natuurlijk om de erkenning dat de biologische ouder een belangrijk persoon kan zijn voor een kind, omdat dat kind nu eenmaal diens kind is. Of je de verwekker nu wel of niet een ouder noemt, is wat mij betreft niet zo belangrijk. Wat in mijn ogen belangrijk is, is dat die rol en dat belang niet worden gereduceerd tot "een zaadje"
poeszie wijzigde dit bericht op 10-09-2024 09:53
0.92% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@Ravintola, ik ben het met je eens, dat de wensouders het allemaal met de beste intenties doen. En dat ze vertrouwden op de adviezen en informatie die ze toen kregen.

Ik vraag mij wel af, hoeveel van die wensouders NU erkennen dat ze er misschien wel te makkelijk over hebben gedacht.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
10-09-2024 09:51
@Ravintola, ik ben het met je eens, dat de wensouders het allemaal met de beste intenties doen. En dat ze vertrouwden op de adviezen en informatie die ze toen kregen.

Ik vraag mij wel af, hoeveel van die wensouders NU erkennen dat ze er misschien wel te makkelijk over hebben gedacht.
De meeste wel waarschijnlijk. Je kunt van te voren de impact niet inschatten.

Overigens wat betreft die "anonieme" donoren uit het buitenland. Die mogen via Nederlandse klinieken toch ook niet gebruikt worden? Dus die opmerking van het stel dat bewust een anonieme Deense donor heeft gekozen zodat het kind hem nooit kan achterhalen is waarschijnlijk naar België geweest of in Denemarken zelf behandeld?

Maar eigenlijk dacht ik dat de klinieken in Denemarken daar niet aan wilden meewerken als de wensmoeder de Nederlandse nationaliteit heeft. Ik zou het tenminste wel kwalijk vinden als een kliniek in een ander land hier aan meewerkt en daaruit blijkt dan waarschijnlijk hoe groot het commercieel belang is... Ik ken een (Nederlandse) vrouw die naar België is geweest voor donorzaad en voor zover ik weet heeft zij geen Belgische nationaliteit. Ik vind het dus wel kwalijk dat de kliniek dan niet heeft gezegd: U bent een Nederlandse en de wetgeving verplicht het u om een niet-anonieme donor te gebruiken. In ons land kunt u niet geholpen worden.
Dat zou eigenlijk de gang van zaken moeten zijn.

Ik vraag me wel af, stel er zou uiteindelijk een verbod komen, of er dan niet veel meer vage onderlinge afspraken tussen donoren en wensouders gemaakt worden en daar evengoed kinderen uit geboren worden die geen enkele informatie meer kunnen achterhalen...

Maar het zou wel een begin zijn als er een Europese richtlijn komt die zegt dat niet (alleen) het land waar de kliniek staat bepaalt welk donorzaad een vrouw mag gebruiken, maar dat ook dat de nationaliteit van de vrouw een rol speelt bij welk donorzaad zij voor inseminatie mag gebruiken. Ik denk alleen niet dat dat komt... Bij wijze van spreken kan de wensmoeder - plat gezegd - die anonieme donor ook heel toevallig spontaan ergens ontmoet hebben en zwanger van hem zijn geworden.
olea wijzigde dit bericht op 10-09-2024 10:09
1.61% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Poeszie schreef:
10-09-2024 09:45
Het gaat natuurlijk om de erkenning dat de biologische ouder een belangrijk persoon kan zijn voor een kind, omdat dat kind nu eenmaal diens kind is. Of je de verwekker nu wel of niet een ouder noemt, is wat mij betreft niet zo belangrijk. Wat in mijn ogen belangrijk is, is dat die rol en dat belang niet worden gereduceerd tot "een zaadje"

Ah. Dan snap ik waarom we elkaar niet snappen. Want natuurlijk vind ik dat ook heel erg belangrijk. Ik denk dat ik daar in dit topic ruim blijk van heb gegeven met persoonlijke voorbeelden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik ook nog wel wil aanstippen;
Toen ik mijn onderzoek ging doen over hoe ik op een passende manier mijn kinderwens kon vervullen heb ik bij twee ziekenhuizen gesprekken gehad. Bij beiden werd heel duidelijk uitgelegd hoe zorgvuldig de donoren werden geselecteerd op basis van motivatie en gezondheid.

Achteraf zijn er natuurlijk allemaal misstanden geconstateerd (gelukkig niet waar ik behandeld ben), maar ik ben er vanuit gegaan dat het ziekenhuis beter kon controleren of een donor goed, gezond en betrouwbaar is dan ikzelf.

En zo valt er denk ik voor elke (bewuste) keuze iets te zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
10-09-2024 10:06
De meeste wel waarschijnlijk. Je kunt van te voren de impact niet inschatten.

Overigens wat betreft die "anonieme" donoren uit het buitenland. Die mogen via Nederlandse klinieken toch ook niet gebruikt worden? Dus die opmerking van het stel dat bewust een anonieme Deense donor heeft gekozen zodat het kind hem nooit kan achterhalen is waarschijnlijk naar België geweest of in Denemarken zelf behandeld?

Je kan het gewoon naar je huis laten sturen en zelf inbrengen. Het vergt wat planning qua ovulatie en afleveren en bevroren houden enzo, maar het gebeurt.

Maar eigenlijk dacht ik dat de klinieken in Denemarken daar niet aan wilden meewerken als de wensmoeder de Nederlandse nationaliteit heeft. Ik zou het tenminste wel kwalijk vinden als een kliniek in een ander land hier aan meewerkt en daaruit blijkt dan waarschijnlijk hoe groot het commercieel belang is... Ik ken een (Nederlandse) vrouw die naar België is geweest voor donorzaad en voor zover ik weet heeft zij geen Belgische nationaliteit. Ik vind het dus wel kwalijk dat de kliniek dan niet heeft gezegd: U bent een Nederlandse en de wetgeving verplicht het u om een niet-anonieme donor te gebruiken. In ons land kunt u niet geholpen worden.
Dat zou eigenlijk de gang van zaken moeten zijn.

Dat lijkt me onhaalbaar, wat is dan leidend? Nationaliteit of waar je woont? Als je Belgisch bent en in Nederland woont mag het wel, en als je als Nederlandse in Belgie woont niet? Zolang alle instellingen zich aan hun nationale wetten houden is het in principe in orde. Het zou natuurlijk wel duidelijker zijn als die regels EU breed hetzelfde zijn.

Ik vraag me wel af, stel er zou uiteindelijk een verbod komen, of er dan niet veel meer vage onderlinge afspraken tussen donoren en wensouders gemaakt worden en daar evengoed kinderen uit geboren worden die geen enkele informatie meer kunnen achterhalen...

En daar gaan de Jonathans van de wereld baat bij hebben idd.

Maar het zou wel een begin zijn als er een Europese richtlijn komt die zegt dat niet (alleen) het land waar de kliniek staat bepaalt welk donorzaad een vrouw mag gebruiken, maar dat ook dat de nationaliteit van de vrouw een rol speelt bij welk donorzaad zij voor inseminatie mag gebruiken. Ik denk alleen niet dat dat komt... Bij wijze van spreken kan de wensmoeder - plat gezegd - die anonieme donor ook heel toevallig spontaan ergens ontmoet hebben en zwanger van hem zijn geworden.

Neuken na iemand in de kroeg te hebben opgepikt bedoel je (plat gezegd :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik dacht dat dat thuis laten opsturen niet meer mocht? Hierbij zou het in elk geval wel zo geregeld kunnen zijn dat de kliniek dat niet doet, anoniem donorzaad laten sturen naar een thuisadres in Nederland, terwijl de klinieken in Nederland het niet-anonieme zaad waar ze mee behandelen zullen afnemen. Het is heel raar dat het naar een particulier wel kan, maar dat zal dus commercieel gewin zijn. De reden dat de klinieken het niet doen heeft met de wetgeving te maken dus dan zou ik het logischer vinden dat het ook niet naar een thuisadres kan.

Ja, klopt dat het lastig is voor een Belgische kliniek om dan te bepalen of een Nederlandse vrouw (die in België woont) dan wel of niet behandeld kan worden. Ik heb dus geen idee of hierover een gesprek plaatsvindt. Er zijn altijd van die psychologische gesprekken die checken of iemand er wel verstandig aan doet de behandelingen te ondergaan, maar wanneer iemand én niet de Belgische nationaliteit heeft én niet in het land woont, zou ik dat toch wel een reden vinden om dat mee te nemen in een gesprek. Geen idee of dat gebeurt trouwens. Een centrale Europese richtlijn is het beste, maar zie het daar maar eens eens over te worden... Het zal niet voor niets zijn dat ze het in België beter zo vinden dus ze zullen dan niet gaan promoten om die vrouw in Nederland zelf te laten insemineren omdat dat beter aansluit bij de richtlijnen.

Andersom zijn er misschien dan ook juist wel Belgische dames die bewust naar Nederland komen om zodoende een Deense of Nederlandse donor te kiezen waar het kind later wel mee in contact kan worden gebracht. Dus dat is de keerzijde van de medaille.

Verbod op donormateriaal (ei- en zaadcellen) gaat inderdaad de Jonathans' in de hand werken. Niet iedereen heeft een betrouwbare vriend dus velen zullen op internet gaan zoeken dan. En zie dat dan nog maar eens te achterhalen.

Ja, in de kroeg of desnoods voor de kliniek. Zolang er mensen bestaan zullen er kinderen verwekt worden in situaties die voor de kinderen een hoop vragen met zich meebrengen. Kunnen er kinderen verwekt worden die de vader/verwekker niet of nooit zullen ontmoeten. Of dat nou formeel een donor is of niet. De grenslijn om dat te bepalen wordt bij een "verbod" zelfs heel erg dun.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ouders geven ook aan heel zorgvuldig gehandeld te hebben en dat de dokter zo zorgvuldig was. Mijn vader heeft allerlei vragen moeten invullen om zijn motivatie en geschiktheid te onderzoeken. En naar de maatstaven van die tijd zal die arts integer gehandeld hebben, maar inmiddels denken we anders over bijvoorbeeld verschillende donoren gebruiken binnen één gezin.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flashy schreef:
04-09-2024 17:39
Zit nu naar het gesprek te kijken.
Ik vind dat Eva echt rustig blijft.
Ik vond juist dat ze teveel tegen hem in ging. Stiltes zeggen soms veel meer.
Dat kunnen ze vaak in docu's zo goed in beeld brengen, ieder zijn zegje laten doen en de kijker oordeelt zelf.

Nu kon ik het niet meer volgen, of wilde ik het niet meer volgen.
Waarom die angst om hem uit te laten praten? Zou ze bang zijn geweest hem een podium te geven? Net als toen met Holleeder?

Dan moet je hem ook niet uitnodigen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het niet toegestaan is, dan zal een deel van de wensouders op zoek gaan naar een Jonathan. Maar ik denk dat dit dezelfde mensen zijn, die nu ook al geen gebruik willen maken van de officiële kanalen. Veel mensen zullen niet de onofficiële kanalen willen gebruiken, dus het aantal kinderen verwekt met een (anonieme) donor zal véél kleiner worden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravintola schreef:
10-09-2024 10:58
Mijn ouders geven ook aan heel zorgvuldig gehandeld te hebben en dat de dokter zo zorgvuldig was. Mijn vader heeft allerlei vragen moeten invullen om zijn motivatie en geschiktheid te onderzoeken. En naar de maatstaven van die tijd zal die arts integer gehandeld hebben, maar inmiddels denken we anders over bijvoorbeeld verschillende donoren gebruiken binnen één gezin.
Maar voor nu is er geen onderzoek waaruit blijkt dat kinderen van donoren te lijden hebben onder het gebrek aan een actieve rol van de donor in hun leven, toch? Er is geen onderbouwing waarom de wetgeving veranderd zou moeten worden en donoren vanaf de start een actieve rol zouden moeten hebben. Of dat de wensouders en/of donoren door de huidige wetgeving hun kinderen schade aandoen.
Er is wél een onderzoek gedaan waarin staat dat de leeftijdsgrenzen verruimd zouden moeten worden mbt contact met de donor. Niks ten nadele van jouw bevindingen, maar vooralsnog worden die niet gestaafd door onderzoek. En dat maakt denk ik deze discussie ook wat lastig, want het gaat nu eigenlijk steeds over de bevindingen van twee donorkinderen die zelf hebben ervaren dat er geen openheid was in hun jeugd.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven