Entertainment
alle pijlers
Komt een vrouw bij de dokter, kijken of te zielig?
woensdag 1 juni 2011 om 12:46
As zondag komt, komt een vrouw bij de dokter op tv. Ik heb de film nog niet gezien, wel het boek gelezen maar toen was ik zelf nog geen moeder.
Aan de ene kant wil ik de film heel graag zien, aan de andere kant lijkt het me zo confronterend en hartverscheurend, dat ik niet weet of ik dat trek.
Misschien heel sentimenteel hoor
Wie raadt het aan of juist af?
Aan de ene kant wil ik de film heel graag zien, aan de andere kant lijkt het me zo confronterend en hartverscheurend, dat ik niet weet of ik dat trek.
Misschien heel sentimenteel hoor
Wie raadt het aan of juist af?
zondag 5 juni 2011 om 22:47
Ik ben toch blij dat ik hem nu zelf gekeken heb. Kluun werd volledig afgebrand via allerlei meningen, maar het boek heb ik niet gelezen (was net te laat) en daar laat ik het bij. Ik vond de film een prima idee geven van hoe het moet zijn om zoiets mee te maken. Ik heb hem vooral in interviews horen reageren op de negatieve kritiek. Ik vond dat zijn liefde voor haar toch echt wel duidelijk werd. Hij is tot het einde gebleven en dat lijkt me niet zo makkelijk.
De beste gehuwden zijn nog altijd de singles, want die gaan zeker nooit vreemd.
De beste gehuwden zijn nog altijd de singles, want die gaan zeker nooit vreemd.
zondag 5 juni 2011 om 22:55
Toen ik het boek las was Kluun nog niet zo bekend, en ik vond het steengoed.
ALs ik het later had gelezen had ik het vast minder gevonden omdat ik dan die Kluun de hele tijd voor me zag.
In het boek is het een klootzak en dat was nou net de reden dat ik dat boek zo goed vond.
Want hij laat niets van zichzelf heel , hij komt er zelf nou niet zo goed vanaf.
Dat vond ik juist de kracht van het boek.
ALs ik het later had gelezen had ik het vast minder gevonden omdat ik dan die Kluun de hele tijd voor me zag.
In het boek is het een klootzak en dat was nou net de reden dat ik dat boek zo goed vond.
Want hij laat niets van zichzelf heel , hij komt er zelf nou niet zo goed vanaf.
Dat vond ik juist de kracht van het boek.
zondag 5 juni 2011 om 22:57
Ik heb niet zo heel veel kennis van de materie, maar vroeg me steeds af of ze de wenkbrauwen van Carice niet weg hadden moeten halen toen ze kaal werd. Dat valt toch ook uit? (zo ja, dan vind ik het echt heel slecht dat daar niet aan gedacht is, zo nee, wie maakt zich druk om wenkbrauwen?)
Ik vond het boek 36 keer beter dan de film. Heb hem bijna verplicht uit zitten kijken.
Ik vond het boek 36 keer beter dan de film. Heb hem bijna verplicht uit zitten kijken.
zondag 5 juni 2011 om 23:01
quote:FullHouse schreef op 05 juni 2011 @ 22:57:
Ik heb niet zo heel veel kennis van de materie, maar vroeg me steeds af of ze de wenkbrauwen van Carice niet weg hadden moeten halen toen ze kaal werd. Dat valt toch ook uit? (zo ja, dan vind ik het echt heel slecht dat daar niet aan gedacht is, zo nee, wie maakt zich druk om wenkbrauwen?)
Ik vond het boek 36 keer beter dan de film. Heb hem bijna verplicht uit zitten kijken.Dat dachten vriendlief en ik ook, over de wenkbrauwen. Helaas wel genoeg met kanker te maken gehad maar niet dat ze behandeld (konden) worden dus daar ook geen verstand van.
Ik heb niet zo heel veel kennis van de materie, maar vroeg me steeds af of ze de wenkbrauwen van Carice niet weg hadden moeten halen toen ze kaal werd. Dat valt toch ook uit? (zo ja, dan vind ik het echt heel slecht dat daar niet aan gedacht is, zo nee, wie maakt zich druk om wenkbrauwen?)
Ik vond het boek 36 keer beter dan de film. Heb hem bijna verplicht uit zitten kijken.Dat dachten vriendlief en ik ook, over de wenkbrauwen. Helaas wel genoeg met kanker te maken gehad maar niet dat ze behandeld (konden) worden dus daar ook geen verstand van.
zondag 5 juni 2011 om 23:44
quote:jansenenjanssens schreef op 05 juni 2011 @ 21:21:
Omdat kotsen bij chemo hoort als uuuuhhh nouja, als kotsen bij chemo.Vind ik ook. Het komt m.i. niet te vaak in beeld. Ik zou het bijv. ook vreemd vinden dat ze maar één of twee keer kotst, en daarna niet meer, terwijl de verhaallijn zou aangeven dat ze diverse keren zou kotsen.
Omdat kotsen bij chemo hoort als uuuuhhh nouja, als kotsen bij chemo.Vind ik ook. Het komt m.i. niet te vaak in beeld. Ik zou het bijv. ook vreemd vinden dat ze maar één of twee keer kotst, en daarna niet meer, terwijl de verhaallijn zou aangeven dat ze diverse keren zou kotsen.
World of Warcraft: Legion
zondag 5 juni 2011 om 23:50
Ik geraakte geen enkele keer emotioneel betrokken bij de karakters. En ik ben een jankerd kan ik je zeggen (echt bij alles houd ik het niet droog) behalve dus als er gewoon slecht wordt geacteerd en dat wordt het. Je ziet constant een Carice van Houten, Barry Atsma en Anna Drijver in beeld en je hebt totaal geen binding met de personages die zij moeten spelen. Althans ik. Ik snap heus wel dat mensen geemotioneerd kunnen raken maar dat is meer door hun eigen referentiekader en hun ervaringen die de film + verhaal oproept dan het spel van de acteurs.
Zoals iemand het al zei Carice van Houten is een zieke aan het spelen in een 1 mijoen kostend huis gewikkeld in italiaanse zijde. Het raakt niet...ze kunnen voor acteurs beter bij de Engelsen aankloppen, die mensen durven ook echt lelijk te zijn, Carice zag er de hele film knap uit ook als ze knap beroerd was......
Zoals iemand het al zei Carice van Houten is een zieke aan het spelen in een 1 mijoen kostend huis gewikkeld in italiaanse zijde. Het raakt niet...ze kunnen voor acteurs beter bij de Engelsen aankloppen, die mensen durven ook echt lelijk te zijn, Carice zag er de hele film knap uit ook als ze knap beroerd was......
maandag 6 juni 2011 om 00:54
Ik heb de film vanavond ook voor het eerst gezien. Hij viel mij zwaar tegen. Ik vond de art direction mooi, maar verder vond ik het vooral makkelijk en plat. Wat me vooral opviel was het gebrek aan dialogen. Een makkelijke regie-keuze, we schieten mooie videoclip achtige plaatjes en dan moet de kijker maar zelf bedenken wat de personages denken en voelen. Ook viel me op dat ik in tegenstelling tot het boek echt alle personages onsympathiek en onbegrijpelijk vond. Carmen die nooit praatte en alleen een beetje moeilijk keek terwijl ze dood aan het gaan was. Stijn die alleen maar moeilijk keek of neukte terwijl zijn vrouw dood aan het gaan was. Roos die als een harteloze bitch een man pamperde wiens vrouw aan het doodgaan was.
In het boek kon ik voor alle personages nog wel sympathie en begrip opbrengen, in de film vond ik ze vooral plat en onbegrijpelijk. Veel te veel nadruk op buitenkant, en nergens kreeg je een reason why. Ook de voice over en de titeltjes (Deel1, Stijn en Carmen) vond ik nogal makkelijk.
Mooie film qua beelden, maar ja, dat mag ook wel voor dat budget. Voor de rest: teleurstellend en vooral leunend op goedkoop sentiment.
In het boek kon ik voor alle personages nog wel sympathie en begrip opbrengen, in de film vond ik ze vooral plat en onbegrijpelijk. Veel te veel nadruk op buitenkant, en nergens kreeg je een reason why. Ook de voice over en de titeltjes (Deel1, Stijn en Carmen) vond ik nogal makkelijk.
Mooie film qua beelden, maar ja, dat mag ook wel voor dat budget. Voor de rest: teleurstellend en vooral leunend op goedkoop sentiment.
Am Yisrael Chai!
maandag 6 juni 2011 om 07:16
Film gekeken, boek niet gelezen vanwege Kluun. Helaas vond ik hem in de film nog erger en egoïstischer dan ik me had kunnen in beelden. Ik had wel sympathie voor Carmen en vond het verschrikkelijk voor haar. Van dat mooie uiterlijk van Carice, was aan het eind van de film echt niks meer over. Wat mij bevreemde, maar misschien is dat in het boek anders, dat als je dood gaat je toch ook zoveel mogelijk tijd met je kind wil doorbrengen en niet alleen met je man? En ik had niet meer gekozen voor die laatste chemo, wat een ellende. Net op het moment dat ik werd meegesleept in een huilpartij, werd Roos uitgenodigd om bij de begrafenis aanwezig te zijn. Een messteek in de rug van Carmen. Voor mij onbegrijpelijk. Maar ik bedacht me, dat het boek een bestseller geworden is, omdat het anders is dan andere verhalen en nu leeft het verhaal wel voort.
maandag 6 juni 2011 om 08:23
Ik weet nog dat toen ik het boek las dat ik best begreep dat Stijn steeds naar Roos ging omdat ze ook echt er voor hem was. En dat hij met haar kon praten over zijn thuissituatie.
In de film vond ik het een egoïstische zeiktrut die geen enkel begrip had voor Carmen. En het lijkt er op dat hij er alleen heen gaat om te n**ken. Als ik de echte Roos was, had ik zwaar moeite gehad met hoe ik neer was gezet in de film.
Ik vond ook dat Carmen teveel werd weggezet na de eerste keer kanker als iemand die zich afsloot voor Stijn. In het boek vond ik dat veel minder opvallen. Alsof dat de reden was voor het vreemdgaan (Carmen besteed minder aandacht aan mij). Ik miste ook wel heel erg Luna in de film. Maar goed, ik kan wel begrijpen dat je het boek niet 1 op 1 kunt verfilmen.
In de film vond ik het een egoïstische zeiktrut die geen enkel begrip had voor Carmen. En het lijkt er op dat hij er alleen heen gaat om te n**ken. Als ik de echte Roos was, had ik zwaar moeite gehad met hoe ik neer was gezet in de film.
Ik vond ook dat Carmen teveel werd weggezet na de eerste keer kanker als iemand die zich afsloot voor Stijn. In het boek vond ik dat veel minder opvallen. Alsof dat de reden was voor het vreemdgaan (Carmen besteed minder aandacht aan mij). Ik miste ook wel heel erg Luna in de film. Maar goed, ik kan wel begrijpen dat je het boek niet 1 op 1 kunt verfilmen.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 6 juni 2011 om 08:39
Uitgangspunt voor de film is het boek en Kluun schrijft dat boek zonder subtiliteit. De karakters in het boek zijn niet subtiel en bovendien gaat het boek voornamelijk over Stijn en wat hij doet, niet over wie hij is (en al helemaal niet over wie de andere personages nou eigenlijk zijn, als mens).
Een reclameman schrijft een boek en dan krijg je blijkbaar dit schreeuwerige, oppervlakkige, harde en eenzijdige. Het boek bestaat uit effectbejag en dat begrijp ik wel als ik me blijf realiseren dat Kluun een reclameman en geen schrijver was. Geldt ook voor dat tweede boek dat hij schreef, waarin het thema zich nog minder leent voor deze schrijfstijl en belichting en dus een hopeloze reeks van niet interessante gebeurtenissen wordt.
De film vond ik saai, de acteur die Stijn speelt vond ik nog wel gaan, maar Carice blijft gewoon Carice die doet alsof zij Carmen is. Na Zomergasten verbaast me dat niet meer; wat een saaie vrouw.
Een reclameman schrijft een boek en dan krijg je blijkbaar dit schreeuwerige, oppervlakkige, harde en eenzijdige. Het boek bestaat uit effectbejag en dat begrijp ik wel als ik me blijf realiseren dat Kluun een reclameman en geen schrijver was. Geldt ook voor dat tweede boek dat hij schreef, waarin het thema zich nog minder leent voor deze schrijfstijl en belichting en dus een hopeloze reeks van niet interessante gebeurtenissen wordt.
De film vond ik saai, de acteur die Stijn speelt vond ik nog wel gaan, maar Carice blijft gewoon Carice die doet alsof zij Carmen is. Na Zomergasten verbaast me dat niet meer; wat een saaie vrouw.
maandag 6 juni 2011 om 08:52
quote:satsuma schreef op 05 juni 2011 @ 23:50:
Ik geraakte geen enkele keer emotioneel betrokken bij de karakters. En ik ben een jankerd kan ik je zeggen (echt bij alles houd ik het niet droog) behalve dus als er gewoon slecht wordt geacteerd en dat wordt het. Je ziet constant een Carice van Houten, Barry Atsma en Anna Drijver in beeld en je hebt totaal geen binding met de personages die zij moeten spelen. Althans ik. Ik snap heus wel dat mensen geemotioneerd kunnen raken maar dat is meer door hun eigen referentiekader en hun ervaringen die de film + verhaal oproept dan het spel van de acteurs.
Zoals iemand het al zei Carice van Houten is een zieke aan het spelen in een 1 mijoen kostend huis gewikkeld in italiaanse zijde. Het raakt niet...ze kunnen voor acteurs beter bij de Engelsen aankloppen, die mensen durven ook echt lelijk te zijn, Carice zag er de hele film knap uit ook als ze knap beroerd was......Dit vond ik ook, totaal onwerkelijk.
Ik geraakte geen enkele keer emotioneel betrokken bij de karakters. En ik ben een jankerd kan ik je zeggen (echt bij alles houd ik het niet droog) behalve dus als er gewoon slecht wordt geacteerd en dat wordt het. Je ziet constant een Carice van Houten, Barry Atsma en Anna Drijver in beeld en je hebt totaal geen binding met de personages die zij moeten spelen. Althans ik. Ik snap heus wel dat mensen geemotioneerd kunnen raken maar dat is meer door hun eigen referentiekader en hun ervaringen die de film + verhaal oproept dan het spel van de acteurs.
Zoals iemand het al zei Carice van Houten is een zieke aan het spelen in een 1 mijoen kostend huis gewikkeld in italiaanse zijde. Het raakt niet...ze kunnen voor acteurs beter bij de Engelsen aankloppen, die mensen durven ook echt lelijk te zijn, Carice zag er de hele film knap uit ook als ze knap beroerd was......Dit vond ik ook, totaal onwerkelijk.
maandag 6 juni 2011 om 09:13
quote:waranaka schreef op 06 juni 2011 @ 08:39:
Uitgangspunt voor de film is het boek en Kluun schrijft dat boek zonder subtiliteit. De karakters in het boek zijn niet subtiel en bovendien gaat het boek voornamelijk over Stijn en wat hij doet, niet over wie hij is (en al helemaal niet over wie de andere personages nou eigenlijk zijn, als mens).
Een reclameman schrijft een boek en dan krijg je blijkbaar dit schreeuwerige, oppervlakkige, harde en eenzijdige. Het boek bestaat uit effectbejag en dat begrijp ik wel als ik me blijf realiseren dat Kluun een reclameman en geen schrijver was. Geldt ook voor dat tweede boek dat hij schreef, waarin het thema zich nog minder leent voor deze schrijfstijl en belichting en dus een hopeloze reeks van niet interessante gebeurtenissen wordt.
De film vond ik saai, de acteur die Stijn speelt vond ik nog wel gaan, maar Carice blijft gewoon Carice die doet alsof zij Carmen is. Na Zomergasten verbaast me dat niet meer; wat een saaie vrouw.Kluun heeft ook nooit gepretendeerd een schrijver te zijn. Dat zijn boek onder de literaire werken worden geschaard, vindt hij zelf een grote grap.
Uitgangspunt voor de film is het boek en Kluun schrijft dat boek zonder subtiliteit. De karakters in het boek zijn niet subtiel en bovendien gaat het boek voornamelijk over Stijn en wat hij doet, niet over wie hij is (en al helemaal niet over wie de andere personages nou eigenlijk zijn, als mens).
Een reclameman schrijft een boek en dan krijg je blijkbaar dit schreeuwerige, oppervlakkige, harde en eenzijdige. Het boek bestaat uit effectbejag en dat begrijp ik wel als ik me blijf realiseren dat Kluun een reclameman en geen schrijver was. Geldt ook voor dat tweede boek dat hij schreef, waarin het thema zich nog minder leent voor deze schrijfstijl en belichting en dus een hopeloze reeks van niet interessante gebeurtenissen wordt.
De film vond ik saai, de acteur die Stijn speelt vond ik nog wel gaan, maar Carice blijft gewoon Carice die doet alsof zij Carmen is. Na Zomergasten verbaast me dat niet meer; wat een saaie vrouw.Kluun heeft ook nooit gepretendeerd een schrijver te zijn. Dat zijn boek onder de literaire werken worden geschaard, vindt hij zelf een grote grap.
maandag 6 juni 2011 om 09:24
Heb hem gister gezien en vond het inderdaad tot het laatste stuk eigenlijk een slechte film. Veel te oppervlakkig en eens met FV en Male verder.
Het einde deed me toch iets. Gewoon omdat ik ook op die manier afscheid heb moeten nemen van mijn nichtje met twee kleine kindjes (3,5 en 7 maanden). Kreeg beelden terug van hoe zij in het ziekenhuis lag, hoe ik wegliep en wist dat ze er de volgende dag niet meer zou zijn. Dát zorgde ervoor dat ik tranen met tuiten gehuild heb. Niet zozeer de film..
Het einde deed me toch iets. Gewoon omdat ik ook op die manier afscheid heb moeten nemen van mijn nichtje met twee kleine kindjes (3,5 en 7 maanden). Kreeg beelden terug van hoe zij in het ziekenhuis lag, hoe ik wegliep en wist dat ze er de volgende dag niet meer zou zijn. Dát zorgde ervoor dat ik tranen met tuiten gehuild heb. Niet zozeer de film..
maandag 6 juni 2011 om 09:32
maandag 6 juni 2011 om 09:41
Tijdens het lezen van het boek heb ik werkelijk tranen met tuiten gehuild. Oh, wat vond ik Stijn een rotzak en een verloren lieverd tegelijkertijd. Oh, wat vond ik Carmen sterk en dapper. Oh, wat had ik het te doen met Luna. En ja, ik vond Roos een lieverd die Stijn opving als het te zwaar voor hem werd.
De film wilde ik niet in de bioscoop zien, aangezien ik niet een hele grote fan ben van Carice. Gisteravond heb ik hem thuis gekeken en ik heb me van het begin tot het einde ge-ergerd aan Carice en Barry, maar dan vooral aan Carice.
Ik had niet het gevoel in de film te kunnen zitten, aangezien ik naar Carice keek die een doodzieke Carmen speelde, maar er tot aan haar ellendige dood prachtig uitzag. Werkelijk, ik moet de eerste terminale kankerpatient die er zo uitziet nog tegenkomen! Carice was Carmen niet, totaal niet. (maar dat kan aan mij liggen; ik snap niet waarom Carice zo bejubeld wordt.) Haar sterfscene die me in het boek vreselijk deed janken, deed me gister helemaal niets. Helemaal niets! Suf, aangezien ik zelf kinderen heb en er niet aan met denken dat ik ze moet achterlaten.
Barry/Stijn vond ik een stuk geloofwaardiger, maar de wanhoop die ik tijdens het boek voelde, voelde ik gisteravond niet.
Roos? Ik zou woedend zijn als ik de echte Roos was! Ik vind dat ze werd neergezet als een egocentrische trut en zo kwam ze in het boek totaal niet over!
Verder snap ik niet waarom de rol van Luna zo beperkt bleef, maar voor haar was misschien in de film niet genoeg tijd.
Nou ja, ik ben in ieder geval blij dat ik deze film niet in de bios heb gezien!
De film wilde ik niet in de bioscoop zien, aangezien ik niet een hele grote fan ben van Carice. Gisteravond heb ik hem thuis gekeken en ik heb me van het begin tot het einde ge-ergerd aan Carice en Barry, maar dan vooral aan Carice.
Ik had niet het gevoel in de film te kunnen zitten, aangezien ik naar Carice keek die een doodzieke Carmen speelde, maar er tot aan haar ellendige dood prachtig uitzag. Werkelijk, ik moet de eerste terminale kankerpatient die er zo uitziet nog tegenkomen! Carice was Carmen niet, totaal niet. (maar dat kan aan mij liggen; ik snap niet waarom Carice zo bejubeld wordt.) Haar sterfscene die me in het boek vreselijk deed janken, deed me gister helemaal niets. Helemaal niets! Suf, aangezien ik zelf kinderen heb en er niet aan met denken dat ik ze moet achterlaten.
Barry/Stijn vond ik een stuk geloofwaardiger, maar de wanhoop die ik tijdens het boek voelde, voelde ik gisteravond niet.
Roos? Ik zou woedend zijn als ik de echte Roos was! Ik vind dat ze werd neergezet als een egocentrische trut en zo kwam ze in het boek totaal niet over!
Verder snap ik niet waarom de rol van Luna zo beperkt bleef, maar voor haar was misschien in de film niet genoeg tijd.
Nou ja, ik ben in ieder geval blij dat ik deze film niet in de bios heb gezien!
maandag 6 juni 2011 om 09:49
Ik het uiteindelijk toch gekeken. We waren bij mijn ouders en heb samen met mijn man en moeder gekeken. De film was snel, ik vond Carice en Barry echt heel goed acteren. Wel eens met Carice die doodziek nog bloedmooi is in haar satijnen pyjama maar dat stoorde me eigenlijk niet. Ze hadden veel geld, dus ja daar hoort een mooi huis met mooie spullen vaak bij.
Ik vond Roos wel erg slecht neergezet. Roos vond ik lief in het boek maar ik vond haar in de film niet sympathiek en je leerde haar totaal niet kennen. Net als Frenk en de collega's van Stijn en Carmens moeder.
Ik vond het wel een ode aan de liefde. Liefde is niet wat wij bepalen wat het is maar liefde kan er toch op heel veel manieren zijn.
Ik vond Roos wel erg slecht neergezet. Roos vond ik lief in het boek maar ik vond haar in de film niet sympathiek en je leerde haar totaal niet kennen. Net als Frenk en de collega's van Stijn en Carmens moeder.
Ik vond het wel een ode aan de liefde. Liefde is niet wat wij bepalen wat het is maar liefde kan er toch op heel veel manieren zijn.
maandag 6 juni 2011 om 11:14
quote:evelynsalt schreef op 06 juni 2011 @ 09:13:
[...]
Kluun heeft ook nooit gepretendeerd een schrijver te zijn. Dat zijn boek onder de literaire werken worden geschaard, vindt hij zelf een grote grap.
Oh, maar dat doet er toch niet toe, wat Kluun vindt of poogde te schrijven? Het ging mij om de schrijfstijl en hoe een film die daarop wordt gebaseerd dan uitpakt.
Aanvulling: Kluun wilde natuurlijk wel een schrijver zijn, anders had hij geen boek geschreven. Maar ik denk dat je bedoelt dat hij geen literair boek wilde schrijven?
[...]
Kluun heeft ook nooit gepretendeerd een schrijver te zijn. Dat zijn boek onder de literaire werken worden geschaard, vindt hij zelf een grote grap.
Oh, maar dat doet er toch niet toe, wat Kluun vindt of poogde te schrijven? Het ging mij om de schrijfstijl en hoe een film die daarop wordt gebaseerd dan uitpakt.
Aanvulling: Kluun wilde natuurlijk wel een schrijver zijn, anders had hij geen boek geschreven. Maar ik denk dat je bedoelt dat hij geen literair boek wilde schrijven?
maandag 6 juni 2011 om 12:29
