Entertainment alle pijlers

The Queen’s Gambit, oei, viel tegen.

18-12-2020 18:17 70 berichten
Deze week heb ik, met mijn hele gezin (uniek), The Queen’s Gambit uitgekeken. Ik was de enige thuis die dacht ‘mwah’. Zijn er meer mensen die deze serie vonden tegenvallen, vooral na de hype?

Kritiekpunten.

De sets zijn ongelofelijk gestileerd. Alsof je door een soort modetijdschrift aan bet bladeren bent, en dat uren lang.

Beth Harmon blijft oppervlakkig, we weten dat ze van schaken houdt maar verder is ze een enigma. Allerlei grote gebeurtenissen in haar leven lijken haar niet echt te raken op de een of andere manier.

Dat geldt ook voor de andere hoofdrolspelers. Dialogen komen nep en gekunsteld over.

Beth is verslaafd en verslavingsgevoelig, maar dit thema wordt niet echt uitgediept.

Ik geef de serie nog wel een voldoende, maar na alle positieve recensies had ik er meer van verwacht.
Alle reacties Link kopieren
novaviva schreef:
18-12-2020 21:17
Geen narigheid? Hebben we het wel over dezelfde serie? Het is een aaneenschakeling van ellende wat dat kind doormaakt! Ik weet niet of er in dit topic spoilers mogen.
De start was ontzettend naar en traumatisch, maar de periode kindertehuis en adoptie had nog een heel scala aan mishandelingen kunnen bevatten. Ik verwachtte dat ook te gaan zien. Ik vond het een verfrissend wending dat dat niet gebeurde. Het was geen "happy ever after" maar ook zeker geen drama op drama. Ik vond dat de geloofwaardigheid van de serie goed doen. Eigenlijk was iedereen in de serie "goed", alleen door eigen problemen waren de acties van die mensen niet altijd in het belang van Beth.
Ik vind het raar dat alleen een leven vol met misbruik en mishandeling heel naar zou zijn. Er gebeurt een waslijst aan heel nare dingen die zo op zou kunnen sommen, maar dat kan helaas niet in dit topic.

Overigens vind ik het juist wél een happily ever after eind. Heel grappig om te ontdekken dat ik deze serie totaal anders zie en opvat dan anderen. Dat verklaart voor mij ook waarom ik veel tranentrekkers onverdraaglijk vind. Het leed is vaak veel te duidelijk en het ligt er te dik bovenop. Terwijl dat in het leven vaak juist niet het geval is.
Gatinmijnsok schreef:
19-12-2020 08:50
Voor mij kwam die zeker wel. Maar dan wel in de laatste aflevering, dan zie je ook de ontwikkeling die Beth als mens heeft gemaakt en ook in haar spel.
Ik zie ook een aantal mensen schrijven dat haar adoptiemoeder zo grappig was, ik vond haar helemaal niet grappig, zo bezig met haar eigen verslaving en problemen.
Adoptiemoeder was juist heel erg getroebleerd inderdaad en leunde zwaar op de hoofdpersoon. Die zich dan toch aan haar hecht en... nou ja. Dan gebeurt er weer wat.
Ik vond het een geweldige serie en juist erg realistisch. Snap eigenlijk niet hoe je dit oppervlakkig kan noemen, ik denk dat je dan veel is ontgaan. Of misschien kan je je niet goed identificeren met Beth en raakt het daarom minder? Ik vond de gesprekken ook totaal niet vlak. En naar mijn mening is het juist beter dat niet alles letterlijk wordt uitgekauwd. De relaties met de concierge, haar pleegmoeder, en dat andere meisje in het weeshuis vond ik mooi, elk op zijn eigen manier. Ook het contact met de Russen vond ik fijn in beeld gebracht. Het is nogal een valkuil in films om de Russen als badguys te presenteren. Top dat ze dit niet gedaan hebben. Deze hele serie gaat voor een groot deel om Beths persoonlijke groei, en theatraal gedoe hebben ze mooi achterwege kunnen laten. Ik vond het ook goed dat ze ook slechte kanten van Beth hebben laten zien, bijvoorbeeld dat ze onredelijk gefrustreerd kan raken bij verlies. Dit geeft een personage diepte. In deze serie is vrijwel geen enkel personage zwart-wit. Ze hebben allemaal hun eigen doelen en redenen.

Kritiek die gegeven wordt kan ik me totaal niet in vinden. Misschien trekt het verhaal je gewoon niet, maar oppervlakkig, ehhh?
Alle reacties Link kopieren
De serie deed mij deels denken aan de meidenstrips die ik vroeger las. Daarin stond regelmatig het verhaal van een meisje met een talent dat beknot werd door weeshuisperikelen/ kwaadwillende stiefmoeders/ gemene klasgenoten etc. Meestal wilden ze dan prima ballerina worden of kunstschaatsrijdster.
Er zitten elf a's in tralalalalalalaaaaa!
tav schreef:
19-12-2020 16:25
De serie deed mij deels denken aan de meidenstrips die ik vroeger las. Daarin stond regelmatig het verhaal van een meisje met een talent dat beknot werd door weeshuisperikelen/ kwaadwillende stiefmoeders/ gemene klasgenoten etc. Meestal wilden ze dan prima ballerina worden of kunstschaatsrijdster.
Maar dit is dan toch juist het tegenovergestelde? Ik zag geen echte slechteriken, behalve een paar meiden die haar op school uitlachten. Die meiden waren echt bijzaak en vooral om qua verhaallijn opstapjes te maken naar de persoonlijke ontwikkeling van Beth. Het weeshuis was niet goed of slecht. Haar pleegmoeder was niet goed of slecht. Haar tegenstanders waren niet goed of slecht. Ze had veel leuke mensen om haar heen. Ik vind het dus juist helemaal niet zo’n tienercliché. Vaak zie je in die tienerclichés ook dat de hoofdrolspeelster stiekem helemaal perfect is, super knap, doet nooit wat verkeerd, etc. Maar Beth had gewoon imperfecties. Over haar drama-verleden werd ook niet onnodig overdreven gedaan.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
18-12-2020 19:13
Waarom wel?
Omdat dit een forum is. Er zijn wel topics die minder om het lijf hebben dan praten over een serie. Kun je de hele entertainmentpijler beter opdoeken.


De serie kon mij ook niet vasthouden...teveel decor en gestyled.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
Alle reacties Link kopieren
To heeft hem gewoon niet begrepen
Frankly my dear, I don"t give a damn
calvijn1 schreef:
20-12-2020 15:35
To heeft hem gewoon niet begrepen
Mwah, dat zou ik niet willen zeggen. Het heeft sommigen hier niet geraakt blijkbaar.
Alle reacties Link kopieren
Doggo schreef:
19-12-2020 18:18
Maar dit is dan toch juist het tegenovergestelde? Ik zag geen echte slechteriken, behalve een paar meiden die haar op school uitlachten. Die meiden waren echt bijzaak en vooral om qua verhaallijn opstapjes te maken naar de persoonlijke ontwikkeling van Beth. Het weeshuis was niet goed of slecht. Haar pleegmoeder was niet goed of slecht. Haar tegenstanders waren niet goed of slecht. Ze had veel leuke mensen om haar heen. Ik vind het dus juist helemaal niet zo’n tienercliché. Vaak zie je in die tienerclichés ook dat de hoofdrolspeelster stiekem helemaal perfect is, super knap, doet nooit wat verkeerd, etc. Maar Beth had gewoon imperfecties. Over haar drama-verleden werd ook niet onnodig overdreven gedaan.
Ik vond het beeld van het weeshuis eigenlijk wel klassiek stereotiep. Het begon al met de jurk waarop haar moeder haar naam geborduurd had en die bij aankomst achteloos werd weggemikt. Ook ontzegt de leiding haar op gegeven moment de toegang tot de kelder waar ze het liefst is en waar ze haar talent ontwikkelt. Toen ze daarna naar haar pleegouders ging, dacht ik dan ook dat de makers die situatie gingen uitbuiten en leed op leed gestapeld zou worden. Gelukkig bleef dat uit. Het meest verfrissende vond ik dat Beth’s wens om de beste in schaken te zijn in elke aflevering als hoofdthema overeind bleef. Ik vind dat er niet zoveel verhalen zijn waarin een vrouw gedefinieerd wordt door haar intelligentie. Je hebt wel de vrouwelijke forensische experts, advocaten, wetenschappers etc. maar in die verhalen draait het vaak om een zaak die opgelost moet worden, of om een zaak waarvoor juist gestreden moet worden. En wat ik ook fijn vond was dat Beth niet als zo briljant neer werd gezet dat ze de eenzame briljante gek was, maar als iemand die uiteindelijk functioneerde in een groep van gelijkgestemden.
Er zitten elf a's in tralalalalalalaaaaa!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb inmiddels via kritische recensies wel ontdekt wat het probleem is van The Queen's Gambit en waarom de serie zo oppervlakkig voelt. Het verhaal is gebasseerd op een prachtig boek uit 1983 geschreven door Walter Tevis. het personage in het boek is niet knap, maar eerder een meisje waarvan het uiterlijk als lelijk wordt omschreven. Het is zeker geen rol voor een voormalig model, waar nu voor is gekozen. De actrice doet te hard haar best om akward te zijn, maar ook modebewust, dit komt niet overeen met het oorspronkelijke verhaal. Afbeelding

De hoofdpersoon in het boek heeft een rijk emotioneel binnen leven en is niet zo cool/vlak als de Beth in de serie. Meer over het boek en de kritiek op de serie is te vinden in de recensie van The New Yorker: https://www.newyorker.com/culture/cultu ... ens-gambit

Het tweede kritiekpunt kan ik niet noemen omdat het spoiler is, maar wanneer je geen bezwaar hebt tegen een spoiler dan kun de kritische recensie hier lezen in USA Today: https://ftw.usatoday.com/2020/12/the-qu ... tion-chess

Ik zeg niet dat het geen mooie serie is, maar het had zoveel beter gekund. De actrice die Beth speelt heeft zelf ook kritiek op het plot, staat oa in één van de online viva artikelen.

De serie speelt wel goed in op deze tijd, schaken is populair en het is een feel-good-serie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
tav schreef:
20-12-2020 19:14
Ik vond het beeld van het weeshuis eigenlijk wel klassiek stereotiep. Het begon al met de jurk waarop haar moeder haar naam geborduurd had en die bij aankomst achteloos werd weggemikt. Ook ontzegt de leiding haar op gegeven moment de toegang tot de kelder waar ze het liefst is en waar ze haar talent ontwikkelt. Toen ze daarna naar haar pleegouders ging, dacht ik dan ook dat de makers die situatie gingen uitbuiten en leed op leed gestapeld zou worden. Gelukkig bleef dat uit. Het meest verfrissende vond ik dat Beth’s wens om de beste in schaken te zijn in elke aflevering als hoofdthema overeind bleef. Ik vind dat er niet zoveel verhalen zijn waarin een vrouw gedefinieerd wordt door haar intelligentie. Je hebt wel de vrouwelijke forensische experts, advocaten, wetenschappers etc. maar in die verhalen draait het vaak om een zaak die opgelost moet worden, of om een zaak waarvoor juist gestreden moet worden. En wat ik ook fijn vond was dat Beth niet als zo briljant neer werd gezet dat ze de eenzame briljante gek was, maar als iemand die uiteindelijk functioneerde in een groep van gelijkgestemden.
Ook het concept van 'de hoofdpersoon is wees en blijkt een bijzondere eigenschap te hebben' is erg cliche. Denk hierbij aan Superman, Harry Potter, Assepoester, diverse boeken van Charles Dickens en nog veel meer.
Alle reacties Link kopieren
Loekie12345 schreef:
22-12-2020 07:43
Ook het concept van 'de hoofdpersoon is wees en blijkt een bijzondere eigenschap te hebben' is erg cliche. Denk hierbij aan Superman, Harry Potter, Assepoester, diverse boeken van Charles Dickens en nog veel meer.
Niet helemaal mee eens. Beth is geen uitverkorenen of zo. Ze is heel getalenteerd, maar ze moet hard werken voor haar carrière. We zien regelmatig hoe vaak ze oude matches van haarzelf en andere speler analyseert. Dat vind ik wel anders dan bijvoorbeeld Harry Potter, die "voorbestemd" was.
Ik heb er nog over nagedacht. Het is alsof er voortdurend een filter over deze serie heen ligt. Het begint al met een sepia-filter en decors die zo perfect gestileerd zijn dat het een beetje afbreuk doet aan het gevoel voor realiteit. De echter wereld is wat rommeliger dan de wereld van Beth en ziet er zelden uit als de inhoud van VT Wonen.

Beth Harper doet naarmate de serie vordert ook steeds meer aan als een stijlicoon / fotomodel. Nooit heeft ze een slecht zittende outfit of bad hair day.

Het is dit filter van stilistische perfectie waardoor ik al denk: fake.

Datzelfde gevoel had ik ook bij veel dialogen. Te vlak, te gescript. Hierdoor blijft Beth een soort enigma, een fotomodel dat goed kan schaken, maar mis ik een duidelijke karakter-ontwikkeling. Het zal bedoeld zijn als coming-of-age verhaal, maar dat sneeuwt onder in de te perfecte decors en kleding.
Alle reacties Link kopieren
Dat niet alleen maar ook het verhaal klopt niet. Het is enorm onrealistisch mbt de verslavingen. Het is een sprookje.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Goed omschreven een filter over de serie..
Het kwam steeds net niet het bleef vlak.
Alle reacties Link kopieren
Het zal wel aan mijn leeftijd liggen, maar ik vond het een verademing dat er niet alles uitgediept en vergroot werd. Gewoon zelf tussen de regels / scenes door fantaseren.

Gewoon leuk tijdverdrijf zonder dat alles een reden of diepliggende bedoeling moet hebben. Ja, je kan dit erin zien, maar niet nodig.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
viva-amber schreef:
22-12-2020 09:42
Dat niet alleen maar ook het verhaal klopt niet. Het is enorm onrealistisch mbt de verslavingen. Het is een sprookje.
Er staat toch ook nergens dat het een real live verslag waargebeurd verhaal is?
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
22-12-2020 14:14
Er staat toch ook nergens dat het een real live verslag waargebeurd verhaal is?
Nee, maar het is wel een boek verfilming en het doet het verhaal geen recht.

De hoofdpersoon in het boek is niet cool maar een beetje (veel) lelijk en helemaal niet modebewust. Wel heeft het boek een diepe boodschap voor mensen die zich een verschoppeling voelen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 22-12-2020 14:27
28.83% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
ondernemer schreef:
22-12-2020 09:23
Ik heb er nog over nagedacht. Het is alsof er voortdurend een filter over deze serie heen ligt. Het begint al met een sepia-filter en decors die zo perfect gestileerd zijn dat het een beetje afbreuk doet aan het gevoel voor realiteit. De echter wereld is wat rommeliger dan de wereld van Beth en ziet er zelden uit als de inhoud van VT Wonen.

Beth Harper doet naarmate de serie vordert ook steeds meer aan als een stijlicoon / fotomodel. Nooit heeft ze een slecht zittende outfit of bad hair day.

Het is dit filter van stilistische perfectie waardoor ik al denk: fake.

Datzelfde gevoel had ik ook bij veel dialogen. Te vlak, te gescript. Hierdoor blijft Beth een soort enigma, een fotomodel dat goed kan schaken, maar mis ik een duidelijke karakter-ontwikkeling. Het zal bedoeld zijn als coming-of-age verhaal, maar dat sneeuwt onder in de te perfecte decors en kleding.
Ik heb de serie (nog) niet gezien, maar moet dankzij jouw beschrijving aan het volgende denken. Er is een soort vervolg/remake gemaakt op Ocean's Eleven met alleen maar vrouwelijke personages: Ocean's 8. Wat echt enorm stoort aan die film (naast het feit dat het een slap aftreksel is), is dat ALLE personages in IEDERE scène weer een andere outfit aanhebben. Terwijl in de andere Ocean's-films (die met de mannen) de personages steeds nagenoeg dezelfde iconische outfit aanhebben.
Ik vond het een opmerkelijk verschil, en ook een heel vreemde keuze om er een soort modeshow van te maken omdat het om vrouwen gaat? De aankleding zou in dienst moeten staan van het verhaal en mag daar niet van afleiden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven