
Tot op het bot
zaterdag 7 december 2013 om 19:18
Ik zag hier ng geen topic over maar kijkt iemand dit? Programma van Bnn over jonge meiden met anorexia. Twijfelde even of ik het hier neer zou zette. Of onder lijf en lijn.
Sophie presenteert en Leontien van Moorsel coacht de meisjes. Vind het een indrukwekkende serie. Natuurlijk weet je dat anorexia heftig is en veel impact heeft maar Bnn brengt het wat mij betreft goed in beeld. En vind Leontien het heel integer doen.
Meer kijkers?
Sophie presenteert en Leontien van Moorsel coacht de meisjes. Vind het een indrukwekkende serie. Natuurlijk weet je dat anorexia heftig is en veel impact heeft maar Bnn brengt het wat mij betreft goed in beeld. En vind Leontien het heel integer doen.
Meer kijkers?

donderdag 12 december 2013 om 21:49
Heb ook gekeken en hoe herkenbaar weer. Het onzekere, de sociale angst en de angst om volwassen te worden met alles wat daarbij komt.
En inderdaad, wat een lief meisje. Bij bijna alle meiden die ik tot nu toe heb gezien in de afleveringen had ik een beetje een dubbel gevoel of ze het wel vast kunnen houden, maar bij Nancy heb ik het gevoel dat ze er wel komt. Ze heeft hele grote stappen gezet en haar leven echt verandert en dat heeft haar volgens mij heel veel zelfvertrouwen gegeven waardoor ze haar eetstoornis niet meer zo hard nodig heeft.
Ik hoop dat ze alle meiden na een jaar nog eens opzoeken om te kijken hoe het nu met ze gaat.
En inderdaad, wat een lief meisje. Bij bijna alle meiden die ik tot nu toe heb gezien in de afleveringen had ik een beetje een dubbel gevoel of ze het wel vast kunnen houden, maar bij Nancy heb ik het gevoel dat ze er wel komt. Ze heeft hele grote stappen gezet en haar leven echt verandert en dat heeft haar volgens mij heel veel zelfvertrouwen gegeven waardoor ze haar eetstoornis niet meer zo hard nodig heeft.
Ik hoop dat ze alle meiden na een jaar nog eens opzoeken om te kijken hoe het nu met ze gaat.

vrijdag 13 december 2013 om 17:11
quote:lizzie84 schreef op 13 december 2013 @ 11:09:
Prima aflevering. Maar ik erger me wel aan de belachelijk lage minimaal gezonde gewichten. In de kliniek moest je standaard maar BMI 20, en sommigen zelfs verder..
Ja, dit meisjes moest 50 kilo wegen, dat zou weer een gezond BMI zijn. Maar ik heb het even opgezocht, en met 50 kilo zit ze nog steeds op 17,8.
Dan denk ik tja, het is misschien wel het absoluut minimale gezonde gewicht, maar waarom zou je zo op het randje gaan zitten? Je bent een paar dagen ziek en je bent weer totaal verzwakt. Maak het dan 55 kilo, dan heb je nog wat reserves, lichamelijk, maar (ik denk) ook mentaal.
Prima aflevering. Maar ik erger me wel aan de belachelijk lage minimaal gezonde gewichten. In de kliniek moest je standaard maar BMI 20, en sommigen zelfs verder..
Ja, dit meisjes moest 50 kilo wegen, dat zou weer een gezond BMI zijn. Maar ik heb het even opgezocht, en met 50 kilo zit ze nog steeds op 17,8.
Dan denk ik tja, het is misschien wel het absoluut minimale gezonde gewicht, maar waarom zou je zo op het randje gaan zitten? Je bent een paar dagen ziek en je bent weer totaal verzwakt. Maak het dan 55 kilo, dan heb je nog wat reserves, lichamelijk, maar (ik denk) ook mentaal.

zaterdag 14 december 2013 om 21:35
Een lief meisje,deze Nancy en ik heb ook veel respect dat zij
vrijwilligerswerk heeft gedaan.Bij haar denk ik ook dat zij van alle
meiden erg ver is gekomen.Leontien vind ik een goede coach omdat zij weet waar zij het over heeft en haar ervaring daarbij kan
gebruiken.En inderdaad wat een laag gewicht!Dat is een bmi van
17,7.Een bmi van minimaal 19,5 of 20 zou stukken gezonder zijn.
Dan heb je nog wat reserves mocht er een keer een griepje komen.
vrijwilligerswerk heeft gedaan.Bij haar denk ik ook dat zij van alle
meiden erg ver is gekomen.Leontien vind ik een goede coach omdat zij weet waar zij het over heeft en haar ervaring daarbij kan
gebruiken.En inderdaad wat een laag gewicht!Dat is een bmi van
17,7.Een bmi van minimaal 19,5 of 20 zou stukken gezonder zijn.
Dan heb je nog wat reserves mocht er een keer een griepje komen.
zaterdag 14 december 2013 om 22:11

zondag 15 december 2013 om 09:10
Ik heb het deze week gekeken. Heb zelf recentelijk gewicht verloren en ik weeg nu nog maar 45 kilo, ik ben 1.70. Sommige van deze meisjes zijn echt zwaarder dan ik en dat vind ik enorm confronterend. Ik heb overigens zelf geen anorexia, maar gewoon stress.
Leontien vind ik het echt heel erg goed doen. Wat een lieve vrouw is dat!
Leontien vind ik het echt heel erg goed doen. Wat een lieve vrouw is dat!

zondag 15 december 2013 om 11:04
quote:rozehanddoek schreef op zondag 15 december 2013 09:10 Ik heb het deze week gekeken. Heb zelf recentelijk gewicht verloren en ik weeg nu nog maar 45 kilo, ik ben 1.70. Sommige van deze meisjes zijn echt zwaarder dan ik en dat vind ik enorm confronterend. Ik heb overigens zelf geen anorexia, maar gewoon stress.
Leontien vind ik het echt heel erg goed doen. Wat een lieve vrouw is dat! Herkenbaar. Soms zitten er meiden tussen waarvan ik denk hey zij zitten nu op een beter gewicht dan ik. Vind ik ook wel confronterend. Niet dat ik anorexia heb want ik ben niet bezig met afvallen en eet vrij normaal (geloof ik) maar soms denk ik toch hmmm...
Leontien vind ik het echt heel erg goed doen. Wat een lieve vrouw is dat! Herkenbaar. Soms zitten er meiden tussen waarvan ik denk hey zij zitten nu op een beter gewicht dan ik. Vind ik ook wel confronterend. Niet dat ik anorexia heb want ik ben niet bezig met afvallen en eet vrij normaal (geloof ik) maar soms denk ik toch hmmm...
.

zondag 15 december 2013 om 15:53
Dank jullie wel! Ik denk dat het een beetje van beide is. Ik krijg het eten maar moeilijk weg en omdat mijn lichaam gewend raakt aan minder eten, heb ik dus veel minder honger dan normaal. Dus ik moet eten, terwijl ik eigenlijk "vol" zit. Ik kan er ook heel erg slecht tegen dat ik constant aan eten moet denken en ik kan me dus ook wel enigszins voorstellen hoe frustrerend het voor die meiden moet zijn. Maar goed, ik kom er wel door en ik heb niet die moeilijke strijd die zij hebben tegen de anorexia. Ik vind het maar knap zoals zij het daar allemaal doen!
zondag 15 december 2013 om 15:58
quote:rozehanddoek schreef op zondag 15 december 2013 15:53 Dank jullie wel! Ik denk dat het een beetje van beide is. Ik krijg het eten maar moeilijk weg en omdat mijn lichaam gewend raakt aan minder eten, heb ik dus veel minder honger dan normaal. Dus ik moet eten, terwijl ik eigenlijk "vol" zit. Ik kan er ook heel erg slecht tegen dat ik constant aan eten moet denken en ik kan me dus ook wel enigszins voorstellen hoe frustrerend het voor die meiden moet zijn. Maar goed, ik kom er wel door en ik heb niet die moeilijke strijd die zij hebben tegen de anorexia. Ik vind het maar knap zoals zij het daar allemaal doen!Omdat je minder eet (door de stress) raakt je lichaam daar aan gewend en zit je idd sneller vol. Is lastig he dan blijven door eten terwijl je eigenlijk vol zit? Toch blijven volhouden. Ik heb ook met stress moment gehad dat ik zo een of 2 dagen niets at zelfs. Dan had ik wel trek maar dan had ik aan 1 koekje al genoeg :s ga lekker koken voor jezelf en zorg dat je je hele bord leeg eet

.

zondag 15 december 2013 om 16:45
Isa, wat lief dat je me steunt! Ik ben er toch een beetje alleen in, maar ik doe mijn best om het er aan te eten. Ik schaam me namelijk dood als ik in de spiegel kijk en die spillebeentjes zie... Ik hoop maar dat het er snel weer aan zit.
Heb jij je maag weer "opgerekt" door veel te eten? En hoe lang heeft dat geduurd?
Heb jij je maag weer "opgerekt" door veel te eten? En hoe lang heeft dat geduurd?
maandag 16 december 2013 om 07:21
Door dat volle gevoel moet je gewoon heen eten. Dat is niet prettig, maar het kan prima. Toen ik moest gaan aankomen moest ik ook van heel weinig eten ineens naar een normaal eetpatroon, twee weken buikpijn gehad, daarna was mijn maag opgerekt en ging het wel. Het is echt een kwestie van discipline, moeilijk, maar als je echt wilt wel mogelijk. Sterkte!
maandag 16 december 2013 om 11:52
quote:lizzie84 schreef op 16 december 2013 @ 07:21:
Door dat volle gevoel moet je gewoon heen eten. Dat is niet prettig, maar het kan prima.
Dat heb ik in therapie destijds inderdaad ook zo ervaren.
Ik ging van drie beschuiten en een schaaltje yoghurt op een dag naar een volledige eetlijst. Ongelofelijk maar het paste er gewoon allemaal in! Al na een week begreep ik niet hoe ik het zo lang had volgehouden met zo weinig eten.
Door dat volle gevoel moet je gewoon heen eten. Dat is niet prettig, maar het kan prima.
Dat heb ik in therapie destijds inderdaad ook zo ervaren.
Ik ging van drie beschuiten en een schaaltje yoghurt op een dag naar een volledige eetlijst. Ongelofelijk maar het paste er gewoon allemaal in! Al na een week begreep ik niet hoe ik het zo lang had volgehouden met zo weinig eten.
You don't have to fit into the format
maandag 16 december 2013 om 13:08
Je moet er inderdaad doorheen eten, je hele honger- en verzadigingsgevoel staat op z'n kop. Ik had in de kliniek zelfs toen ik de volledige basislijst met uitbreidingen at gewoon nog honger, heel beangstigend vond ik dat toen maar het leek wel dat mjjn lichaam zo blij was met dat voedsel dat het gewoon schreeuwde om meer. Het is vaak ook meer vol zitten in je hoofd, niet lichamelijk.
Maar strekte, als je doorzet komt het écht goed!
Maar strekte, als je doorzet komt het écht goed!
maandag 16 december 2013 om 13:20
quote:biep77 schreef op 16 december 2013 @ 13:08:
maar het leek wel dat mjjn lichaam zo blij was met dat voedsel dat het gewoon schreeuwde om meer
Ook heel herkenbaar!
Heel dubbel was ook het gevoel daarbij, weet ik nog wel.
Aan de ene kant angst, omdat ik dacht dat mijn honger nooit meer te stillen zou zijn. Aan de andere kant spijt en verdriet, omdat ik me realiseerde hoeveel ik mezelf al die jaren tekort had gedaan.
maar het leek wel dat mjjn lichaam zo blij was met dat voedsel dat het gewoon schreeuwde om meer
Ook heel herkenbaar!
Heel dubbel was ook het gevoel daarbij, weet ik nog wel.
Aan de ene kant angst, omdat ik dacht dat mijn honger nooit meer te stillen zou zijn. Aan de andere kant spijt en verdriet, omdat ik me realiseerde hoeveel ik mezelf al die jaren tekort had gedaan.
You don't have to fit into the format