Een gerecht weigeren in restaurant

12-03-2016 13:41 1242 berichten
Hoi allemaal!

Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;

Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
quote:fashionvictim schreef op 16 maart 2016 @ 14:17:

[...]





Ik denk dat veel mensen gebrek aan manieren wel degelijk associëren met milieu, of dat nu terecht is of niet. Ik denk dat met milieu veel vaker wordt bedoeld "dezelfde manieren" dan "dezelfde sociale / maatschappelijke / financiele status".

Ik vermoed dan ook dat de schoonvader met "andere keukentafel" dat bedoelde, en niet of haar ouders vaak met haar naar een restaurant zijn geweest. Het is in ieder geval wat ik ermee zou bedoelen, als ik ooit zo'n opmerking zou maken. Wat ik niet zou doen, overigens, ik zou dat hooguit achteraf tegen mijn zoon zeggen waar het meisje niet bij was als ik me echt heel erg aan haar onbeleefdheid gestoord zou hebben.Dit alles verbaast me hogelijk. Ik denk dat ik het daar beter bij laat.
quote:fashionvictim schreef op 16 maart 2016 @ 13:02:

Oh, dat geloof ik best, NYC, maar valt jou niet op dat wat "doorsnee" is in de loop der jaren behoorlijk veranderd is? In mijn jeugd stond er op de kaart van een "doorsnee" restaurant varkenshaas en dan kon je kiezen uit pepersaus of champignonroomsaus en kreeg je er een bakje met gebakken aardappeltjes en sperzieboontjes oid bij. Tegenwoordig staat datzelfde gerecht op de "nostalgische" kaart van Van der Valk en staat er op het "doorsnee" menu Veluwse weidehoenfilet gevuld met salami, bieslook en pijnboompitten, met een rode wijnjus en Magret de canard met paksoi en een honing-sesamsaus en Gegrilde lamsschouder met harissa saus, pasta en auberginekaviaar.



Dat is dus "doorsnee" voor het gemiddelde kind. Ik zie daar toch echt allerlei ingrediënten op staan die in mijn jeugd sowieso niet te krijgen waren in Nederland, of alleen in de poepsjieke restaurants. Mijn opa heeft echt nog nooit van harissa gehoord, durf ik te wedden, en paksoi zou hij toen hij in de kinderen zat nog niet herkennen als het op zijn hoofd viel. Hell, paksoi was in mijn jeugd ook nog niet te krijgen in de gewone supermarkt, ik kan me nog herinneren dat broccoli zijn intrede deed en ik ben pas begin 40.



Ik geloof direct dat er de afgelopen decennia (grote) veranderingen hebben plaatsgevonden op het gebied van (frequent) uit eten gaan, al dan niet met kinderen erbij, op de keuzemogelijkheden uit allerlei verschillende keukens, aanbod uit restaurants etc etc. Maar ik denk aan de andere kant niet dat het aantal gezinnen dat hun kinderen opvoedt met de regels der etiquette en hoe men zich gedraagt in restaurants waar deze etiquette er ook toe doet zo enorm is toegenomen. Kinderen die (wel eens) naar een restaurant gingen zullen er in 1976 minder geweest zijn dan in 1996 en in 1996 minder dan in 2016. Ook wat gezien wordt als een exotisch versus een doorsnee maaltijd.



Maar het aantal kinderen dat zeer exclusief en chic uit eten gaat en exact weet hoe de tafeletiquette werkt en hoe je beleefd een gang weigert, dat zullen er anno 1976 of 1996 niet heel veel geweest zijn en zullen er anno 2016 nog steeds niet zo veel zijn. Sterker nog, ik denk zelfs dat er steeds minder kinderen zijn voor wie dit (van huis uit) belangrijk gevonden wordt en aan wie dit ook door de ouders meegegeven wordt in de opvoeding... De ouders hebben het zelf nog wel geleerd maar vinden het overbodig, ouderwets of elitair en leren het hun kinderen niet.



Natuurlijk zijn er ook ouders die dat (nog) wel zullen doen en belangrijk vinden in hun opvoeding maar ik denk eerder dat het er steeds minder in plaats van steeds meer zullen worden, ondanks dat de kinderen vaker mee uit eten genomen worden en van allerlei keukens thuis zijn.
Alle reacties Link kopieren
meisje 17: onwennig, zenuwachtig - maakt klein foutje (?)

schoonvader: misschien net zo onwennig, beetje gespannen - maakt foutgevallen grapje (?)

we weten het niet - want we waren er niet bij

heel vaak is het "le ton qui fait la musique" ... pas als je weet hoe e.e.a. exact is gegaan, kun je een juist oordeel vormen

en uiteraard kleurt iedereen lekker bij vanuit zijn eigen leefwereld
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
quote:Dreamer schreef op 16 maart 2016 @ 13:35:

[...]





Ik eet over het algemeen wél wat de pot schaft

Ik eet géén lever. Ik proef ook geen lever, want dan krijg ik kokhalsneigingen. Ook niet zo beleefd tegenover restaurant en gastheer lijkt me. En dan vind ik het dus basisfatsoen om te weigeren. PUNT>



Wat is daar nou moeilijk aan?

En hoe fatsoenlijk is het om iemand kinderachtig te vinden (wat hier steeds gezegd wordt, nu niet direct door jou) als iemand zijn volwassen beslissing neemt iets niet te eten, om wat voor reden dan ook?

Als je iets echt niet wilt eten kun je dat doorgeven, als ik word uitgenodigd meld ik ook altijd even dat ik geen vlees en vis eet, en als je echt helemaal nooit orgaanvlees/vis/spruiten/watdanook eet en dat zit je zo hoog (om wat voor reden dan ook) dat je er een bord om terug moet sturen dan kun je dat best even melden.

Doe je dat niet, dan heb je je kans gemist, denk ik dan.
Alle reacties Link kopieren
quote:nessemeisje schreef op 16 maart 2016 @ 13:59:

Waarom wordt zo de nadruk gelegd op levers? Omdat men zich voor kan stellen dat iemand dat niet blieft? Ik denk dat de reacties heel anders waren geweest als het om een bord groente was gegaan.

Ik vind het ook gewoonweg niet netjes om een bord bij voorbaat al terug te sturen naar de keuken, niet eens aan te nemen. Ik vind dat voor een 17-jarige ook best brutaal eigenlijk. Of het nou conform etiquette is of niet. Want daar heeft die 17-jarige echt geen weet van.



Ja, lever is een specifieke smaak, waarvan ik zeker weet dat ik het niet lekker vind. Het ging ook om een bord lever, dus kan ik me daarin vinden.



Maar wat jij onbeschoft vindt, is dus niet de regel van iedereen. Want IK vind het dan weer ongelooflijk onplezierig dat iemand iets wél aanneemt, terwijl hij/zij weet het niet te lusten en er dus de hele gang een vol bord voor die persoon staat. Dan heb ik liever een lege plek.



Dus.. ongeacht etiquetteregels, waar de dochter gewoon netjes aan voldeed, is het ook mijn gevoel voor plezierig dat je beter een bord op voorhand kunt weigeren, dan hem onaangeroerd terug naar de keuken te sturen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
quote:simbalabimba schreef op 16 maart 2016 @ 14:14:

[...]



Weer de omgekeerde wereld.

Het is ook zonde als mensen om zoiets simpels worden afgeschreven, van die gedachte moet je af.Toch gebeurt het. Zeker als je een kleurtje en een buitenlands accent hebt, zoals de jongetjes in kwestie.
Am Yisrael Chai!
De vader van haar vriend is een enorme LUL. Gastvrij? Hij vindt het zonde van zijn geld, die paar levertjes. Vreet ze dan gvd zelf op, oetlul.
quote:amarna schreef op 16 maart 2016 @ 12:37:

En dat is échte chic, vind ik. Mensen groothartig accepteren zoals ze zijn.+1
Alle reacties Link kopieren
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 14:17:

[...]

Natuurlijk niet, een geweigerd bord word ook gewoon weggegooid (het eten dan)Wellicht, heb nooit gewerkt in een sjieke tent/het betere restaurant, dus weet niet wat er achter de keukendeur gebeurt.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)

"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
Alle reacties Link kopieren
quote:Dreamer schreef op 16 maart 2016 @ 14:22:

[...]





Ja, lever is een specifieke smaak, waarvan ik zeker weet dat ik het niet lekker vind. Het ging ook om een bord lever, dus kan ik me daarin vinden.



Maar wat jij onbeschoft vindt, is dus niet de regel van iedereen. Want IK vind het dan weer ongelooflijk onplezierig dat iemand iets wél aanneemt, terwijl hij/zij weet het niet te lusten en er dus de hele gang een vol bord voor die persoon staat. Dan heb ik liever een lege plek.



Dus.. ongeacht etiquetteregels, waar de dochter gewoon netjes aan voldeed, is het ook mijn gevoel voor plezierig dat je beter een bord op voorhand kunt weigeren, dan hem onaangeroerd terug naar de keuken te sturen.Een bord vol met lever lijkt me sterk, het was een voorgerecht en omdat lever nogal machtig is zal het vast niet veel zijn geweest.
verba volant, scripta manent.
Ik word boos voor Nonny.
Alle reacties Link kopieren
quote:smalltalkxpert schreef op 16 maart 2016 @ 14:27:

Ik word boos voor Nonny.Dat was net al duidelijk
Scherven brengen geluk
Alle reacties Link kopieren
quote:MarianneDavids schreef op 16 maart 2016 @ 14:26:

[...]





Een bord vol met lever lijkt me sterk, het was een voorgerecht en omdat lever nogal machtig is zal het vast niet veel zijn geweest.Een bordje met lever dan.
Later is nu
Gooi hem die levertjes tegen de kop. Op chique wijze, welteverstaan.
Alle reacties Link kopieren
Waarom blijven veel mensen toch zo haperen op dat moeten eten? Dat Hóéft helemaal niet. Maar om de vergelijking met een cadeau aan te halen. Iemand wil je een pakje geven en je zegt zonder het aan te nemen Nee dat moet ik niet want het is vast niet leuk.

Dat dóé je niet. Je pakt het aan, pakt het uit, legt het weg. Klaar. Dat het daarna doorgeschoven word naar tante klaartje omdat het je luchtje niet is ach.. Maar je pakt het wél aan.

Niemand vind dat ze het op had moeten eten, echt niemand. Het gaat er om dat ze het bord niet van huis uit had moeten weigeren. Zonder te weten hoeveel het was en hoe het smaakte.
Alle reacties Link kopieren
quote:smalltalkxpert schreef op 16 maart 2016 @ 14:25:

De vader van haar vriend is een enorme LUL. Gastvrij? Hij vindt het zonde van zijn geld, die paar levertjes. Vreet ze dan gvd zelf op, oetlul.Hij kreeg dus helemaal niet de kans om ze op te eten, want madame had het bord al naar de keuken laten sturen
Als lever het hoofdbestanddeel is (5 bereidingen van lever) en je lust echt geen lever, dan blijft er misschien bar weinig over op dat bord dat je wel wilt eten. ookal is het misschien een kleine portie, als je iets echt heel heel vies vind en het laat staan, dan staat er dus een bijna vol bort onaangeroerd te staan.
quote:nina1966 schreef op 16 maart 2016 @ 14:29:

Waarom blijven veel mensen toch zo haperen op dat moeten eten? Dat Hóéft helemaal niet. Maar om de vergelijking met een cadeau aan te halen. Iemand wil je een pakje geven en je zegt zonder het aan te nemen Nee dat moet ik niet want het is vast niet leuk.

Dat dóé je niet. Je pakt het aan, pakt het uit, legt het weg. Klaar. Dat het daarna doorgeschoven word naar tante klaartje omdat het je luchtje niet is ach.. Maar je pakt het wél aan.

Niemand vind dat ze het op had moeten eten, echt niemand. Het gaat er om dat ze het bord niet van huis uit had moeten weigeren. Zonder te weten hoeveel het was en hoe het smaakte.Ik eet mijn cadeautjes nooit op. Ik drink ook geen parfumflesjes leeg. Die vergelijking gaat dus mank.
Alle reacties Link kopieren
quote:smalltalkxpert schreef op 16 maart 2016 @ 14:25:

De vader van haar vriend is een enorme LUL. Gastvrij? Hij vindt het zonde van zijn geld, die paar levertjes. Vreet ze dan gvd zelf op, oetlul.Het waren ongetwijfeld geen levertjes en ik denk zomaar dat hij ze graag had gegeten, ware het niet dat madam het bord meteen bij het opdienen al weigerde.
Alle reacties Link kopieren
quote:nina1966 schreef op 16 maart 2016 @ 14:29:

Waarom blijven veel mensen toch zo haperen op dat moeten eten? Dat Hóéft helemaal niet. Maar om de vergelijking met een cadeau aan te halen. Iemand wil je een pakje geven en je zegt zonder het aan te nemen Nee dat moet ik niet want het is vast niet leuk.

Dat dóé je niet. Je pakt het aan, pakt het uit, legt het weg. Klaar. Dat het daarna doorgeschoven word naar tante klaartje omdat het je luchtje niet is ach.. Maar je pakt het wél aan.

Niemand vind dat ze het op had moeten eten, echt niemand. Het gaat er om dat ze het bord niet van huis uit had moeten weigeren. Zonder te weten hoeveel het was en hoe het smaakte.En dit ook natuurlijk, gewoon even vriendelijk aanpakken, en dan zie je wel wat je er mee doet.
Alle reacties Link kopieren
quote:fashionvictim schreef op 16 maart 2016 @ 14:22:

[...]



Toch gebeurt het. Zeker als je een kleurtje en een buitenlands accent hebt, zoals de jongetjes in kwestie.En dan is er niemand zo slim om te bedenken dat dat kind niet is opgegroeid met 'onze' manier van eten? Dan moet er gepest worden? En dat wordt dat pesten niet aangepakt? Zo'n kind eet eens een keertje bij een klasgenoot en die klasgenoot vertelt het door: 'Zeg hoor 's, weet je dat Yawmber niet eens met mes en vork eet?!
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)

"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
quote:paleviolet schreef op 16 maart 2016 @ 14:30:

[...]



Hij kreeg dus helemaal niet de kans om ze op te eten, want madame had het bord al naar de keuken laten sturen "Madame" is een tiener? Hoe moet dat wichtje die etiquette nou allemaal kennen? De volgende keer zal het eerder kenbaar maken, als ze voor een gang wil passen.
Alle reacties Link kopieren
quote:barbaracartland schreef op 16 maart 2016 @ 14:31:

[...]





Ik eet mijn cadeautjes nooit op. Ik drink ook geen parfumflesjes leeg. Die vergelijking gaat dus mank.Doe niet zo dom. Krijg je nooit eens goedbedoeld bonbons oid die je niet lust? Of een luchtje dat je écht niet wil gebruiken? Tuurlijk wel. Van een zakenrelatie, de buurvrouw of wie dan ook. Dat soort dingen gebeuren. En als iemand zo bruuks van huis uit je cadeau weigert zou hier op het forum er schande van gesproken worden. Want dat dóé je toch niet.
Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes.

Dat zal geen vol bord zijn geweest :-)

"Feestmenu". Met zo`n LUL als gastheer? Ik kan het mij niet voorstellen. Prop die levertjes maar in zijn neusgaten, dan wordt het pas feest!
quote:barbaracartland schreef op 16 maart 2016 @ 14:31:

[...]





Ik eet mijn cadeautjes nooit op. Ik drink ook geen parfumflesjes leeg. Die vergelijking gaat dus mank.Flauw hoor, parfum kan je opspuiten en cadeautjes dienen ook ergens voor meestal. Zelfde principe dus, maar dan alleen in een andere vorm

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven