Eten
alle pijlers
Een gerecht weigeren in restaurant
zaterdag 12 maart 2016 om 13:41
Hoi allemaal!
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
Ik ben benieuwd naar jullie mening over het volgende;
Dochter is gisteravond met de familie van haar vriend uit eten geweest. Het was nogal een chique bedoening zeg maar. 6 gangen enzo. Vooraf was door de ouders het "feestmenu" bepaald. Bij de 3e gang kreeg iedereen dus levertjes. Nou gruwt mijn dochter van orgaanvlees... Zij heeft deze gang beleefd geweigerd. Tot groot ongenoegen van de vader van haar vriend. Die vond dat dus duidelijk niet kunnen en heeft dat ook laten merken. Dochter kwam dus een beetje verdrietig thuis.. Nou vind mijn man ook dat ze uit fatsoen gewoon een paar hapjes had moeten eten en de rest maar laten staan. Ik vind het zelf prima dat ze het geweigerd heeft. Wat vinden jullie?
zaterdag 12 maart 2016 om 21:42
zaterdag 12 maart 2016 om 21:42
quote:simone789 schreef op 12 maart 2016 @ 21:37:
[...]
nee, de basis is echt goed gastheerschap of gastvrouwschap. dus je weet wat je gasten willen eten. als die gastheer of -vrouw het laat afweten, is het aan de staf van het restaurant.
nooit een gast in verlegenheid brengen.
en dingen als lever, of ander orgaanvlees, dat is zo voor de hand liggend dat daar problemen over kunnen ontstaan....Totale onzin. Orgaanvlees is gewoon voedsel.
[...]
nee, de basis is echt goed gastheerschap of gastvrouwschap. dus je weet wat je gasten willen eten. als die gastheer of -vrouw het laat afweten, is het aan de staf van het restaurant.
nooit een gast in verlegenheid brengen.
en dingen als lever, of ander orgaanvlees, dat is zo voor de hand liggend dat daar problemen over kunnen ontstaan....Totale onzin. Orgaanvlees is gewoon voedsel.
zaterdag 12 maart 2016 om 21:44
quote:zeeuwsmeisje1981 schreef op 12 maart 2016 @ 21:38:
[...]
Schoonvader had haar ook niet terecht mogen wijzen. Hij had het de maître moeten laten oplossen, die zijn daar heel bedreven in (als ze hun vak verstaan)
Wat heeft een maitre nu te maken met dat dochter uit principe geen lever eet?
Hij kan het brengen zoals hij het wil, het blijft lever.
Ik krijg bijvoorbeeld onder andere geen erwten binnen.
Of je mij die nu gestoofd, gekookt, rauw, in paëlla gedraaid of in één of ander zalfje brengt.
Echt niet dat ik het opeet op restaurant dus.
Krijg ik paella op restaurant, dan vis ik de erwten er wel uit.
En erwtensoep daar bedank ik toch feestelijk voor.
[...]
Schoonvader had haar ook niet terecht mogen wijzen. Hij had het de maître moeten laten oplossen, die zijn daar heel bedreven in (als ze hun vak verstaan)
Wat heeft een maitre nu te maken met dat dochter uit principe geen lever eet?
Hij kan het brengen zoals hij het wil, het blijft lever.
Ik krijg bijvoorbeeld onder andere geen erwten binnen.
Of je mij die nu gestoofd, gekookt, rauw, in paëlla gedraaid of in één of ander zalfje brengt.
Echt niet dat ik het opeet op restaurant dus.
Krijg ik paella op restaurant, dan vis ik de erwten er wel uit.
En erwtensoep daar bedank ik toch feestelijk voor.
zaterdag 12 maart 2016 om 21:45
quote:Het-groepje schreef op 12 maart 2016 @ 21:35:
[...]
?
Ongezellig dan. Wij onthouden zelfs elkaar de lievelingsfrisdrank en hoe de koffie/thee gedronken wordt. Ik vind dat een vorm van attent.
'oh we gaan met die en die eten, nou dan geen visrestaurant'.
' Oh die en die lust niet veel maar eet wel dat en dat op de kaart,' en dan even bellen.
Gelukkig staan veel menu kaarten op de sites. Laatst zelfs een etentje verschoven omdat 1 iemand de kaart had gezien en geen trek had in dat soort eten. Alternatief gezocht.
Laat staan met al die.mensen die halal eten tegenwoordig of liever geen of biologisch vlees etc.
Het gaat toch om elkaar zien en spreken, toch niet om elkaar culinair op te voeden?De mensen met wie ik eet doen gelukkig niet zo moeilijk. Dat zou ik best ongezellig vinden. Mijn vriend is moslim en eet thuis halal. Maar tijdens een etentje met anderen doet hij ook niet te moeilijk en hoeft de kip ook niet perse geslacht te zijn.
[...]
?
Ongezellig dan. Wij onthouden zelfs elkaar de lievelingsfrisdrank en hoe de koffie/thee gedronken wordt. Ik vind dat een vorm van attent.
'oh we gaan met die en die eten, nou dan geen visrestaurant'.
' Oh die en die lust niet veel maar eet wel dat en dat op de kaart,' en dan even bellen.
Gelukkig staan veel menu kaarten op de sites. Laatst zelfs een etentje verschoven omdat 1 iemand de kaart had gezien en geen trek had in dat soort eten. Alternatief gezocht.
Laat staan met al die.mensen die halal eten tegenwoordig of liever geen of biologisch vlees etc.
Het gaat toch om elkaar zien en spreken, toch niet om elkaar culinair op te voeden?De mensen met wie ik eet doen gelukkig niet zo moeilijk. Dat zou ik best ongezellig vinden. Mijn vriend is moslim en eet thuis halal. Maar tijdens een etentje met anderen doet hij ook niet te moeilijk en hoeft de kip ook niet perse geslacht te zijn.
.
zaterdag 12 maart 2016 om 21:50
quote:Dubbs schreef op 12 maart 2016 @ 21:45:
Het voelt voor mij in alle oprechtheid als een aantasting in mijn privé, mijn lichaam. Net zoals ik niet wil dat iemand me zomaar aanraakt, zo wil ik ook geen voedsel opgedrongen krijgen. Dat komt mijn lijf in terwijl ik het niet wil.Er wordt je toch niks opgedrongen?
Het voelt voor mij in alle oprechtheid als een aantasting in mijn privé, mijn lichaam. Net zoals ik niet wil dat iemand me zomaar aanraakt, zo wil ik ook geen voedsel opgedrongen krijgen. Dat komt mijn lijf in terwijl ik het niet wil.Er wordt je toch niks opgedrongen?
.
zaterdag 12 maart 2016 om 21:52
quote:Mietrot schreef op 12 maart 2016 @ 21:44:
[...]
Wat heeft een maitre nu te maken met dat dochter uit principe geen lever eet?
Hij kan het brengen zoals hij het wil, het blijft lever.
Je begrijpt me niet goed. Het gaat er namelijk niet om dat de dochter het door haar strot geduwd had moeten krijgen.
Terechtwijzen van schoonvader is een zware no-no (dat is dat goede gastheerschap) Lussiknie van dochter is ook een no-no, maar wel een milde. Met nog extra verzachtende omstandigheden dat ze jeugdig is.
De maître is in het restaurant de opper-gastheer. Tijdens de maaltijd staat hij in de gastheer-pikorde in principe zelfs boven degene die de rekening betaalt. (want die legt het gastheerschap immers tegen betaling in de handen van een ander, anders had hij het zelf moeten doen) Als de maître dus geconfronteerd wordt met een lussiknie van een jeugdige tafeldame is het aan hem om dat met flair op te lossen zodat het gesprek aan tafel meteen weer wordt afgeleid van het lussiknie en dochter niet het ongewenste middelpunt van het gesprek wordt. In regel stelt hij haar gerust dat het geen enkel probleem is, zorgt hij dat de aandacht van het gezelschap op iets anders gericht wordt (bijvoorbeeld de wijn) en flanst de keuken ondertussen even pijlsnel iets in elkaar, bijvoorbeeld op basis van een amuse.
[...]
Wat heeft een maitre nu te maken met dat dochter uit principe geen lever eet?
Hij kan het brengen zoals hij het wil, het blijft lever.
Je begrijpt me niet goed. Het gaat er namelijk niet om dat de dochter het door haar strot geduwd had moeten krijgen.
Terechtwijzen van schoonvader is een zware no-no (dat is dat goede gastheerschap) Lussiknie van dochter is ook een no-no, maar wel een milde. Met nog extra verzachtende omstandigheden dat ze jeugdig is.
De maître is in het restaurant de opper-gastheer. Tijdens de maaltijd staat hij in de gastheer-pikorde in principe zelfs boven degene die de rekening betaalt. (want die legt het gastheerschap immers tegen betaling in de handen van een ander, anders had hij het zelf moeten doen) Als de maître dus geconfronteerd wordt met een lussiknie van een jeugdige tafeldame is het aan hem om dat met flair op te lossen zodat het gesprek aan tafel meteen weer wordt afgeleid van het lussiknie en dochter niet het ongewenste middelpunt van het gesprek wordt. In regel stelt hij haar gerust dat het geen enkel probleem is, zorgt hij dat de aandacht van het gezelschap op iets anders gericht wordt (bijvoorbeeld de wijn) en flanst de keuken ondertussen even pijlsnel iets in elkaar, bijvoorbeeld op basis van een amuse.
zaterdag 12 maart 2016 om 21:55
quote:zeeuwsmeisje1981 schreef op 12 maart 2016 @ 21:42:
[...]
Totale onzin. Orgaanvlees is gewoon voedsel.Ik ken maar weinig mensen die orgaanvlees lekker vinden, mijn vader lustte het, ik ook en misschien wel puur toevallig mijn man ook. Op mijn brood eet ik vrijwel altijd boerenkaas maar zo nu en dan bezondig ik me aan een broodje lever, niet die vierkante plaklever. Lever is niet gezond want veel cholesterol.
[...]
Totale onzin. Orgaanvlees is gewoon voedsel.Ik ken maar weinig mensen die orgaanvlees lekker vinden, mijn vader lustte het, ik ook en misschien wel puur toevallig mijn man ook. Op mijn brood eet ik vrijwel altijd boerenkaas maar zo nu en dan bezondig ik me aan een broodje lever, niet die vierkante plaklever. Lever is niet gezond want veel cholesterol.
verba volant, scripta manent.
zaterdag 12 maart 2016 om 22:00
quote:-NummerZoveel- schreef op 12 maart 2016 @ 21:44:
[...]
Waarom zouden jouw gasten uit beleefdheid moeten griezelen of kokhalzen van wat jij ze voorschotelt?Als ik ze meeneem naar een restaurant zijn het mijn gasten niet meer. Dan draag ik het gastvrouwschap over en daar betaal ik dan voor. Komt er dan toch nog iets op tafel dat iemand niet lust, dan kan ik hooguit nog mijn bijdrage leveren door het gespreksonderwerp op iets anders te brengen zodat het personeel de ruimte krijgt om z'n werk te doen.
[...]
Waarom zouden jouw gasten uit beleefdheid moeten griezelen of kokhalzen van wat jij ze voorschotelt?Als ik ze meeneem naar een restaurant zijn het mijn gasten niet meer. Dan draag ik het gastvrouwschap over en daar betaal ik dan voor. Komt er dan toch nog iets op tafel dat iemand niet lust, dan kan ik hooguit nog mijn bijdrage leveren door het gespreksonderwerp op iets anders te brengen zodat het personeel de ruimte krijgt om z'n werk te doen.
zaterdag 12 maart 2016 om 22:01
quote:MarianneDavids schreef op 12 maart 2016 @ 21:55:
[...]
Ik ken maar weinig mensen die orgaanvlees lekker vinden, mijn vader lustte het, ik ook en misschien wel puur toevallig mijn man ook. Op mijn brood eet ik vrijwel altijd boerenkaas maar zo nu en dan bezondig ik me aan een broodje lever, niet die vierkante plaklever. Lever is niet gezond want veel cholesterol.En daarom liggen de schappen in de supermarkt vol met Kips leverworst, omdat niemand het eet!
[...]
Ik ken maar weinig mensen die orgaanvlees lekker vinden, mijn vader lustte het, ik ook en misschien wel puur toevallig mijn man ook. Op mijn brood eet ik vrijwel altijd boerenkaas maar zo nu en dan bezondig ik me aan een broodje lever, niet die vierkante plaklever. Lever is niet gezond want veel cholesterol.En daarom liggen de schappen in de supermarkt vol met Kips leverworst, omdat niemand het eet!
zaterdag 12 maart 2016 om 22:03
quote:zeeuwsmeisje1981 schreef op 12 maart 2016 @ 22:00:
[...]
Als ik ze meeneem naar een restaurant zijn het mijn gasten niet meer. Dan draag ik het gastvrouwschap over en daar betaal ik dan voor. Komt er dan toch nog iets op tafel dat iemand niet lust, dan kan ik hooguit nog mijn bijdrage leveren door het gespreksonderwerp op iets anders te brengen zodat het personeel de ruimte krijgt om z'n werk te doen.
waar baseer je dit op?
ik blijf te allen tijde gastvrouw en verantwoordelijk. je weet nooit wat er in een restaurant speelt. de kok kan wel in echtscheiding liggen of de sous-chef net ontslagen.
[...]
Als ik ze meeneem naar een restaurant zijn het mijn gasten niet meer. Dan draag ik het gastvrouwschap over en daar betaal ik dan voor. Komt er dan toch nog iets op tafel dat iemand niet lust, dan kan ik hooguit nog mijn bijdrage leveren door het gespreksonderwerp op iets anders te brengen zodat het personeel de ruimte krijgt om z'n werk te doen.
waar baseer je dit op?
ik blijf te allen tijde gastvrouw en verantwoordelijk. je weet nooit wat er in een restaurant speelt. de kok kan wel in echtscheiding liggen of de sous-chef net ontslagen.
