Eten
alle pijlers
Er bekaaid vanaf komen door je voedselallergie
maandag 2 november 2015 om 12:48
Na het lezen van het topic van de gastvrouw die nogal vastzat in recepten met kaas, ondanks het feit dat één van haar gasten geen melkproducten at, kwamen bij mij allerlei milde trauma's naar boven. Gezien de reacties was ik daarin niet de enige, dus daarom ben ik benieuwd:
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?
TO Trapt af:
Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."
Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.
Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.
Nu jullie!
zondag 8 november 2015 om 08:56
quote:ikbenik schreef op 08 november 2015 @ 01:09:
Tja. Ik heb het zo makkelijk mogelijk geprobeerd te maken. In hun aanrechtkastjes gekeken, precies gekeken welke producten ze eten, welk merk crackers, welke hagelslag etc Die producten heb ik grondig uitgezocht. (Naast de voedingsmiddelen lijst leggen, vergelijken, fabrieken bellen etc) Zo kon ik precies zeggen wat 'veilig' was om te eten, (mits gewoon hygiënisch gebruikt), en wat niet. Daarnaast natuurlijk het eigen snoeptrommeltje, lijst met puntsgewijs in rood en groen getypt wat wel en niet veilig is. Een gelamineerd kaartje met noodnummers, van ons, huisarts, allergoloog.
En dan nog kreeg ik regelmatig te horen dat "het zo knap was van kind, want ze hadden 'verboden product X' gegeven en kind had ZELF netjes gezegd dat het dat niet mocht hebben. KNAP HOOR!" (WERKELIJK? Je legt die verantwoording liever bij een kind van 4 dan het op te zoeken..?)Pfffff.... ik denk dat ik was ontploft!
Tja. Ik heb het zo makkelijk mogelijk geprobeerd te maken. In hun aanrechtkastjes gekeken, precies gekeken welke producten ze eten, welk merk crackers, welke hagelslag etc Die producten heb ik grondig uitgezocht. (Naast de voedingsmiddelen lijst leggen, vergelijken, fabrieken bellen etc) Zo kon ik precies zeggen wat 'veilig' was om te eten, (mits gewoon hygiënisch gebruikt), en wat niet. Daarnaast natuurlijk het eigen snoeptrommeltje, lijst met puntsgewijs in rood en groen getypt wat wel en niet veilig is. Een gelamineerd kaartje met noodnummers, van ons, huisarts, allergoloog.
En dan nog kreeg ik regelmatig te horen dat "het zo knap was van kind, want ze hadden 'verboden product X' gegeven en kind had ZELF netjes gezegd dat het dat niet mocht hebben. KNAP HOOR!" (WERKELIJK? Je legt die verantwoording liever bij een kind van 4 dan het op te zoeken..?)Pfffff.... ik denk dat ik was ontploft!
zondag 8 november 2015 om 12:15
quote:Starshine schreef op 08 november 2015 @ 00:06:
Mensen zijn gewoon dom denk ik wel eens.
Ik moest een keer voor een cliënt een lactosevrij dieet opstellen.
Ik keurig een briefje gemaakt met wat wel en wat niet en waar je op moest letten als je een etiket bekeek.
Op een dag had iemand kwarktaart meegenomen wat hij dus niet mocht en voor hem een stukje boterkoek Tsja. Mijn vriend isallergisch voor koemelk maar boterkoek kan'ie prima eten.
Mensen zijn gewoon dom denk ik wel eens.
Ik moest een keer voor een cliënt een lactosevrij dieet opstellen.
Ik keurig een briefje gemaakt met wat wel en wat niet en waar je op moest letten als je een etiket bekeek.
Op een dag had iemand kwarktaart meegenomen wat hij dus niet mocht en voor hem een stukje boterkoek Tsja. Mijn vriend isallergisch voor koemelk maar boterkoek kan'ie prima eten.
zondag 8 november 2015 om 12:19
quote:ikbenik schreef op 08 november 2015 @ 01:09:
Tja. Ik heb het zo makkelijk mogelijk geprobeerd te maken. In hun aanrechtkastjes gekeken, precies gekeken welke producten ze eten, welk merk crackers, welke hagelslag etc Die producten heb ik grondig uitgezocht. (Naast de voedingsmiddelen lijst leggen, vergelijken, fabrieken bellen etc) Zo kon ik precies zeggen wat 'veilig' was om te eten, (mits gewoon hygiënisch gebruikt), en wat niet. Daarnaast natuurlijk het eigen snoeptrommeltje, lijst met puntsgewijs in rood en groen getypt wat wel en niet veilig is. Een gelamineerd kaartje met noodnummers, van ons, huisarts, allergoloog.
En dan nog kreeg ik regelmatig te horen dat "het zo knap was van kind, want ze hadden 'verboden product X' gegeven en kind had ZELF netjes gezegd dat het dat niet mocht hebben. KNAP HOOR!" (WERKELIJK? Je legt die verantwoording liever bij een kind van 4 dan het op te zoeken..?)
dat is toch idioot?
In het geval van mijn cliënt was het allemaal niet zo ernstig. Hij kreeg geen anafylactische shock van lactose en kon binnen bepaalde grenzen ook gewoon lactose tot zich nemen, dus een keer een koekje wat met boter bereidt was, hoefde helemaal niet garant te staan voor dagenlang buikpijn.
Maar als je een kind hebt dat echt ernstig ziek kan worden van gluten of pinda's of wat dan ook. En als je dan een heel heel duidelijk lijstje typt waarop gewoon staat: Géén pindakaas, wel jam.
Hoe dom ben je dan als je dan toch per ongeluk pindakaas geeft?
Ik heb jaren op woongroepen gewerkt en weet precies hoe sommig personeel erin staat. Namelijk: 'ach, het zal wel meevallen. Kind zal niks krijgen van een keer dit of dat.'
Of er komt een invaller die niet ingelicht is over de allergie.
Probleem is echter dat de buikpijn en diarree pas thuis op komt zetten, dus de groepsleidster heeft er geen last van.
Het is dat je het het kind niet wil aandoen, maar eigenlijk moeten ze allemaal eens een anafylactische shock zien. Zeker weten dat niemand dan ooit nog pindakaas aan durft te beiden.
Tja. Ik heb het zo makkelijk mogelijk geprobeerd te maken. In hun aanrechtkastjes gekeken, precies gekeken welke producten ze eten, welk merk crackers, welke hagelslag etc Die producten heb ik grondig uitgezocht. (Naast de voedingsmiddelen lijst leggen, vergelijken, fabrieken bellen etc) Zo kon ik precies zeggen wat 'veilig' was om te eten, (mits gewoon hygiënisch gebruikt), en wat niet. Daarnaast natuurlijk het eigen snoeptrommeltje, lijst met puntsgewijs in rood en groen getypt wat wel en niet veilig is. Een gelamineerd kaartje met noodnummers, van ons, huisarts, allergoloog.
En dan nog kreeg ik regelmatig te horen dat "het zo knap was van kind, want ze hadden 'verboden product X' gegeven en kind had ZELF netjes gezegd dat het dat niet mocht hebben. KNAP HOOR!" (WERKELIJK? Je legt die verantwoording liever bij een kind van 4 dan het op te zoeken..?)
dat is toch idioot?
In het geval van mijn cliënt was het allemaal niet zo ernstig. Hij kreeg geen anafylactische shock van lactose en kon binnen bepaalde grenzen ook gewoon lactose tot zich nemen, dus een keer een koekje wat met boter bereidt was, hoefde helemaal niet garant te staan voor dagenlang buikpijn.
Maar als je een kind hebt dat echt ernstig ziek kan worden van gluten of pinda's of wat dan ook. En als je dan een heel heel duidelijk lijstje typt waarop gewoon staat: Géén pindakaas, wel jam.
Hoe dom ben je dan als je dan toch per ongeluk pindakaas geeft?
Ik heb jaren op woongroepen gewerkt en weet precies hoe sommig personeel erin staat. Namelijk: 'ach, het zal wel meevallen. Kind zal niks krijgen van een keer dit of dat.'
Of er komt een invaller die niet ingelicht is over de allergie.
Probleem is echter dat de buikpijn en diarree pas thuis op komt zetten, dus de groepsleidster heeft er geen last van.
Het is dat je het het kind niet wil aandoen, maar eigenlijk moeten ze allemaal eens een anafylactische shock zien. Zeker weten dat niemand dan ooit nog pindakaas aan durft te beiden.
zondag 8 november 2015 om 12:21
quote:Up-rise schreef op 08 november 2015 @ 12:15:
[...]
Tsja. Mijn vriend isallergisch voor koemelk maar boterkoek kan'ie prima eten.
maar deze man dus niet
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.
[...]
Tsja. Mijn vriend isallergisch voor koemelk maar boterkoek kan'ie prima eten.
maar deze man dus niet
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.
zondag 8 november 2015 om 13:04
quote:Starshine schreef op 08 november 2015 @ 12:19:
[...]
(...) hoe sommig personeel erin staat. Namelijk: 'ach, het zal wel meevallen. Kind zal niks krijgen van een keer dit of dat.'
Of er komt een invaller die niet ingelicht is over de allergie.
Probleem is echter dat de buikpijn en diarree pas thuis op komt zetten, dus de groepsleidster heeft er geen last van.
Het is dat je het het kind niet wil aandoen, maar eigenlijk moeten ze allemaal eens een anafylactische shock zien. Zeker weten dat niemand dan ooit nog pindakaas aan durft te beiden.Ja precies. Houding v de leidsters is heel bepalend, maar ook bij overdracht naar invalkrachten ontstonden er vaak misverstanden. Of ze willen het juist graag heel serieus nemen zodat ze 'voor de zekerheid' de hele dag alleen één appel en droog brood kreeg. (?!) Al heb ik deze laatste variant dan nog liever dan de schouderophalende 'het-zal-zo-vaart-toch-niet-lopen' houding.
[...]
(...) hoe sommig personeel erin staat. Namelijk: 'ach, het zal wel meevallen. Kind zal niks krijgen van een keer dit of dat.'
Of er komt een invaller die niet ingelicht is over de allergie.
Probleem is echter dat de buikpijn en diarree pas thuis op komt zetten, dus de groepsleidster heeft er geen last van.
Het is dat je het het kind niet wil aandoen, maar eigenlijk moeten ze allemaal eens een anafylactische shock zien. Zeker weten dat niemand dan ooit nog pindakaas aan durft te beiden.Ja precies. Houding v de leidsters is heel bepalend, maar ook bij overdracht naar invalkrachten ontstonden er vaak misverstanden. Of ze willen het juist graag heel serieus nemen zodat ze 'voor de zekerheid' de hele dag alleen één appel en droog brood kreeg. (?!) Al heb ik deze laatste variant dan nog liever dan de schouderophalende 'het-zal-zo-vaart-toch-niet-lopen' houding.
zondag 8 november 2015 om 13:12
quote:Starshine schreef op 08 november 2015 @ 12:21:
[...]
maar deze man dus niet
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.De mensen die roomboter niet associëren met melk zou ik de kost denk ik niet willen geven.
[...]
maar deze man dus niet
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.De mensen die roomboter niet associëren met melk zou ik de kost denk ik niet willen geven.
zondag 8 november 2015 om 13:23
Nee, maar als ik eerst in een groepsoverleg uitgebreid uit de doeken heb gedaan wat een lactosevrij dieet inhoudt (geen melk, vla, BOTER, zachte kaas of producten waar dit in verwerkt is, zoals gebak, koek, roomsauzen.) Vervolgens een lijst heb gemaakt met producten en hoe je een etiket moet lezen. Nee sorry hoor. Dan heb je liggen slapen.
zondag 8 november 2015 om 13:26
Ik heb hier een aantal verhalen met ergernis en verbazing gelezen. Wat kun je een hoop onbegrip en onkunde tegenkomen als je een allergie hebt! Een dikke voor iedereen die hier mee te maken heeft (gehad).
Ik snap echt niet waarom sommige mensen het teveel moeite vinden om rekening te houden met andermans allergieën. Ik snap best dat het een beetje eng kan zijn als iemand ziek kan worden als je iets fout doet. Maar voor sommige allergieën is het helemaal niet zo moeilijk om alternatieven te verzinnen. En je kunt altijd vragen wat iemand wel mag eten (en ook nog lekker vindt ) Zeker bij familie is het toch logisch dat je een beetje op de hoogte bent van wat iemand wel en niet mag eten.
In het geval van allergieën waarbij iemand dood kan gaan, zou ik gewoon geen risico nemen. Dan eet er maar niemand pindasaus bij de barbecue, dat is toch geen ingewikkelde maatregel of iets waardoor mensen heel erg "tekort komen" als ze dat een keertje niet kunnen eten? Ik snap al helemaal niet waarom sommige mensen het "zielig" vinden als iemand iets niet mag eten en daarom de regels overtreden. Het maakt niet uit wat de reden is dat ouders zeggen dat hun kind iets niet mag eten, je hebt dat maar te respecteren. Hun kind, hun verantwoordelijkheid.
Ik snap echt niet waarom sommige mensen het teveel moeite vinden om rekening te houden met andermans allergieën. Ik snap best dat het een beetje eng kan zijn als iemand ziek kan worden als je iets fout doet. Maar voor sommige allergieën is het helemaal niet zo moeilijk om alternatieven te verzinnen. En je kunt altijd vragen wat iemand wel mag eten (en ook nog lekker vindt ) Zeker bij familie is het toch logisch dat je een beetje op de hoogte bent van wat iemand wel en niet mag eten.
In het geval van allergieën waarbij iemand dood kan gaan, zou ik gewoon geen risico nemen. Dan eet er maar niemand pindasaus bij de barbecue, dat is toch geen ingewikkelde maatregel of iets waardoor mensen heel erg "tekort komen" als ze dat een keertje niet kunnen eten? Ik snap al helemaal niet waarom sommige mensen het "zielig" vinden als iemand iets niet mag eten en daarom de regels overtreden. Het maakt niet uit wat de reden is dat ouders zeggen dat hun kind iets niet mag eten, je hebt dat maar te respecteren. Hun kind, hun verantwoordelijkheid.
zondag 8 november 2015 om 13:38
Dat zou kunnen ja. Ik weet niet meer zo goed wat het argument was. Ik was sowieso behoorlijk geïrriteerd over de hele gang van zaken rondom dit dieet. Ik had er enorm veel werk in gestoken, mensen overtraden het dieet constant, de cliënt zelf was zwaar verstandelijk beperkt dus die kon ook niks zeggen.
Kort daarop ben ik weggegaan overigens.
Kort daarop ben ik weggegaan overigens.
zondag 8 november 2015 om 13:44
quote:Saracenen schreef op 08 november 2015 @ 13:28:
Daar heb je helemaal gelijk in hoor, Starshine! Allicht dacht (en daar gaat het vaak al fout ) men dat 'dat beetje' vergeleken met de kwarktaart 'wel gewoon zou kunnen'. Gebeurt heel vaak, merk ik in dit topic.
Goed opgemerkt. Ik zie hier (in dit topic) ook een patroon. Sommige mensen hebben een allergie waarbij een klein beetje al ernstige gevolgen heeft, zoals een shock en ziekenhuisopname. Andere mensen hebben ook een heftige reactie, maar die merkt de omgeving niet, omdat dat een paar uur later is of omdat je daar liever niet over praat. En andere mensen moeten heel erg letten op de hoeveelheden: een beetje af en toe kan geen kwijt, maar regelmatig grotere hoeveelheden wel.
Voor die laatste groep mensen kan het soms handig zijn om te zeggen dat je iets helemaal niet mag hebben, om te voorkomen dat je teveel krijgt. Als je dan een keertje wel iets eet wat je normaal niet eet, denkt de omgeving al gauw dat het meevalt, net als bij de groep waarvan men de gevolgen niet merkt. Met als mogelijk gevolg dat men "geen zin" heeft om "heel moeilijk" te doen als het "toch niet hoeft". (Mijn interpretatie van sommige verhalen die ik heb gelezen) Met als gevolg dat iemand met pinda-allergie doodleuk een broodje pindakaas krijgt aangeboden.
Ik denk dat het als ouder van een klein kind soms heel moeilijk is om te bedenken wat je nog kunt zeggen om duidelijk te maken dat je kind iets ECHT niet mag, als sommige mensen toch hun eigen gedachtengang hier over volgen.
Daar heb je helemaal gelijk in hoor, Starshine! Allicht dacht (en daar gaat het vaak al fout ) men dat 'dat beetje' vergeleken met de kwarktaart 'wel gewoon zou kunnen'. Gebeurt heel vaak, merk ik in dit topic.
Goed opgemerkt. Ik zie hier (in dit topic) ook een patroon. Sommige mensen hebben een allergie waarbij een klein beetje al ernstige gevolgen heeft, zoals een shock en ziekenhuisopname. Andere mensen hebben ook een heftige reactie, maar die merkt de omgeving niet, omdat dat een paar uur later is of omdat je daar liever niet over praat. En andere mensen moeten heel erg letten op de hoeveelheden: een beetje af en toe kan geen kwijt, maar regelmatig grotere hoeveelheden wel.
Voor die laatste groep mensen kan het soms handig zijn om te zeggen dat je iets helemaal niet mag hebben, om te voorkomen dat je teveel krijgt. Als je dan een keertje wel iets eet wat je normaal niet eet, denkt de omgeving al gauw dat het meevalt, net als bij de groep waarvan men de gevolgen niet merkt. Met als mogelijk gevolg dat men "geen zin" heeft om "heel moeilijk" te doen als het "toch niet hoeft". (Mijn interpretatie van sommige verhalen die ik heb gelezen) Met als gevolg dat iemand met pinda-allergie doodleuk een broodje pindakaas krijgt aangeboden.
Ik denk dat het als ouder van een klein kind soms heel moeilijk is om te bedenken wat je nog kunt zeggen om duidelijk te maken dat je kind iets ECHT niet mag, als sommige mensen toch hun eigen gedachtengang hier over volgen.
zondag 8 november 2015 om 14:02
Lunaloona : dankjewel voor je lieve begripvolle postings! Best fijn na zoveel onbegrip!
Ik merk bij mezelf dat ik terugkijken op die periode nog steeds wel boos kan worden om zoveel onbegrip. Zoals dat je de ene dag hebt uitgehuild bij je moeder om zoveel zorgen, (we hoorden toen nèt wat het inhoudt als je kind dus zo'n allergische aanval kan krijgen), en dat ze dan de week erna op haar feestje gewoon op lage tafeltjes overal bakjes zoute pinda's neerzet voor de visite. (Terwijl dreumes van 2 dus daar tussendoor waggelt)
Doet na al die jaren nog steeds pijn.
En ik WEET het: het was háár feestje, moet ze toch zelf weten, blabla, maar het zou gewoon ZO VEEL betekent hebben voor me op dat moment, als ze die dag, net na dat nare bericht, terwijl ze wéét hoeveel hier vanaf hangt, als ze de pinda's vervangen zou hebben voor zoute staafjes, of watdanook. Want wat maakt het ome Henk nou uit of hij een handje pinda's grabbelt of chips/staafjes eet..? Terwijl ik die hele middag dreumes angstvallig in de gaten kan houden terwijl ze slalomt tussen de (voor haar) potentieel dodelijke gifstoffen.
Dit zijn dingetjes die je onthoudt, en waarin je voelt dat je alleen staat in je strijd.
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
Ik merk bij mezelf dat ik terugkijken op die periode nog steeds wel boos kan worden om zoveel onbegrip. Zoals dat je de ene dag hebt uitgehuild bij je moeder om zoveel zorgen, (we hoorden toen nèt wat het inhoudt als je kind dus zo'n allergische aanval kan krijgen), en dat ze dan de week erna op haar feestje gewoon op lage tafeltjes overal bakjes zoute pinda's neerzet voor de visite. (Terwijl dreumes van 2 dus daar tussendoor waggelt)
Doet na al die jaren nog steeds pijn.
En ik WEET het: het was háár feestje, moet ze toch zelf weten, blabla, maar het zou gewoon ZO VEEL betekent hebben voor me op dat moment, als ze die dag, net na dat nare bericht, terwijl ze wéét hoeveel hier vanaf hangt, als ze de pinda's vervangen zou hebben voor zoute staafjes, of watdanook. Want wat maakt het ome Henk nou uit of hij een handje pinda's grabbelt of chips/staafjes eet..? Terwijl ik die hele middag dreumes angstvallig in de gaten kan houden terwijl ze slalomt tussen de (voor haar) potentieel dodelijke gifstoffen.
Dit zijn dingetjes die je onthoudt, en waarin je voelt dat je alleen staat in je strijd.
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
zondag 8 november 2015 om 14:04
zondag 8 november 2015 om 14:06
quote:Starshine schreef op 08 november 2015 @ 12:21:
[...]
maar deze man dus nietv
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.Ja dat is dan wel weer zo!
[...]
maar deze man dus nietv
edit: en als je in de winkel staat en de lijst niet bij je hebt, kun je toch gewoon logisch nadenken: roomboter = van melk, dus zal wel lactose bevatten. Laat ik maar wat anders meenemen voor de zekerheid.Ja dat is dan wel weer zo!
zondag 8 november 2015 om 14:07
quote:Dollycat schreef op 08 november 2015 @ 14:04:
En intussen zit ons gluten- lactose- en vrijwel suikervrije appeltaartje in de oven en gaan kind en ik daar heerlijk van genieten straks voor alle keren dat we niet mee konden snoepen
Zou jullie (voor degenen die dit mogen) ook wel een stukje willen sturen
En intussen zit ons gluten- lactose- en vrijwel suikervrije appeltaartje in de oven en gaan kind en ik daar heerlijk van genieten straks voor alle keren dat we niet mee konden snoepen
Zou jullie (voor degenen die dit mogen) ook wel een stukje willen sturen
zondag 8 november 2015 om 14:08
quote:ikbenik schreef op 08 november 2015 @ 14:02:
Lunaloona : dankjewel voor je lieve begripvolle postings! Best fijn na zoveel onbegrip!
Ik merk bij mezelf dat ik terugkijken op die periode nog steeds wel eens boos kan worden om zoveel onbegrip. Zoals dat je de ene dag hebt uitgehuild bij je moeder om zoveel zorgen, (we hoorden toen nèt wat het inhoudt als je kind dus zo'n allergische aanval kan krijgen), en dat ze dan de week erna op haar feestje gewoon op lage tafeltjes overal bakjes zoute pinda's neerzet voor de visite. (Terwijl dreumes van 2 dus daar tussendoor waggelt) Doet na al die jaren nog steeds pijn.
En ik WEET het: het was háár feestje, moet ze toch zelf weten, blabla, maar het zou gewoon ZO VEEL betekent hebben voor me op dat moment, als ze die dag, net na dat nare bericht, terwijl ze wéét hoeveel hier vanaf hangt, als ze de pinda's vervangen zou hebben voor zoute stadjes, of watdanook. Want wat maakt het ome Henk nou uit of hij een handje pinda's grabbelt of chips/staafjes eet..? Terwijl ik die hele middag dreumes angstvallig in de gaten kan houden terwijl ze slalomt tussen de (voor haar) potentieel dodelijke gifstoffen.
Dit zijn dingetjes die je onthoudt, en waarin je voelt dat je alleen staat in je strijd.
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
Ik begrijp je helemaal Heb hetzelfde gevoel erover. Niet met mijn moeder, maar wel met veel andere familieleden.
Wat had het nou uitgemaakt inderdaad om andere zoutjes neer te zetten. Dan vraag je je toch af of je moeder wel heeft geluisterd toen je kwam uithuilen? Anders doe je toch zoiets niet?
Lunaloona : dankjewel voor je lieve begripvolle postings! Best fijn na zoveel onbegrip!
Ik merk bij mezelf dat ik terugkijken op die periode nog steeds wel eens boos kan worden om zoveel onbegrip. Zoals dat je de ene dag hebt uitgehuild bij je moeder om zoveel zorgen, (we hoorden toen nèt wat het inhoudt als je kind dus zo'n allergische aanval kan krijgen), en dat ze dan de week erna op haar feestje gewoon op lage tafeltjes overal bakjes zoute pinda's neerzet voor de visite. (Terwijl dreumes van 2 dus daar tussendoor waggelt) Doet na al die jaren nog steeds pijn.
En ik WEET het: het was háár feestje, moet ze toch zelf weten, blabla, maar het zou gewoon ZO VEEL betekent hebben voor me op dat moment, als ze die dag, net na dat nare bericht, terwijl ze wéét hoeveel hier vanaf hangt, als ze de pinda's vervangen zou hebben voor zoute stadjes, of watdanook. Want wat maakt het ome Henk nou uit of hij een handje pinda's grabbelt of chips/staafjes eet..? Terwijl ik die hele middag dreumes angstvallig in de gaten kan houden terwijl ze slalomt tussen de (voor haar) potentieel dodelijke gifstoffen.
Dit zijn dingetjes die je onthoudt, en waarin je voelt dat je alleen staat in je strijd.
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
Ik begrijp je helemaal Heb hetzelfde gevoel erover. Niet met mijn moeder, maar wel met veel andere familieleden.
Wat had het nou uitgemaakt inderdaad om andere zoutjes neer te zetten. Dan vraag je je toch af of je moeder wel heeft geluisterd toen je kwam uithuilen? Anders doe je toch zoiets niet?
zondag 8 november 2015 om 14:09
Ik heb zelf geen voedselallergiën, maar ik was laatst wel op een cursus met een heerlijke lunch bestaande uit broodjes brie, parmaham, gerookte zalm en filet americain.
Ik ben zwanger. En ja, dat had ik van tevoren netjes aangegeven. Ik heb er maar op gegokt dat de brie wel mocht (en ik hou niet eens van brie!)
Echt, wat is er mis met een gewoon broodje kaas?
Ik ben zwanger. En ja, dat had ik van tevoren netjes aangegeven. Ik heb er maar op gegokt dat de brie wel mocht (en ik hou niet eens van brie!)
Echt, wat is er mis met een gewoon broodje kaas?
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
zondag 8 november 2015 om 14:10
quote:LunaLoona schreef op 08 november 2015 @ 13:44:
[...]
Goed opgemerkt. Ik zie hier (in dit topic) ook een patroon. Sommige mensen hebben een allergie waarbij een klein beetje al ernstige gevolgen heeft, zoals een shock en ziekenhuisopname. Andere mensen hebben ook een heftige reactie, maar die merkt de omgeving niet, omdat dat een paar uur later is of omdat je daar liever niet over praat. En andere mensen moeten heel erg letten op de hoeveelheden: een beetje af en toe kan geen kwijt, maar regelmatig grotere hoeveelheden wel.
Voor die laatste groep mensen kan het soms handig zijn om te zeggen dat je iets helemaal niet mag hebben, om te voorkomen dat je teveel krijgt. Als je dan een keertje wel iets eet wat je normaal niet eet, denkt de omgeving al gauw dat het meevalt, net als bij de groep waarvan men de gevolgen niet merkt. Met als mogelijk gevolg dat men "geen zin" heeft om "heel moeilijk" te doen als het "toch niet hoeft". (Mijn interpretatie van sommige verhalen die ik heb gelezen) Met als gevolg dat iemand met pinda-allergie doodleuk een broodje pindakaas krijgt aangeboden.
Ik denk dat het als ouder van een klein kind soms heel moeilijk is om te bedenken wat je nog kunt zeggen om duidelijk te maken dat je kind iets ECHT niet mag, als sommige mensen toch hun eigen gedachtengang hier over volgen.Dit inderdaad! Vooral je laatste alinea. Zo vaak volgen mensen hun eigen gedachtengang zonder echt goed te luisteren naar een ander.
[...]
Goed opgemerkt. Ik zie hier (in dit topic) ook een patroon. Sommige mensen hebben een allergie waarbij een klein beetje al ernstige gevolgen heeft, zoals een shock en ziekenhuisopname. Andere mensen hebben ook een heftige reactie, maar die merkt de omgeving niet, omdat dat een paar uur later is of omdat je daar liever niet over praat. En andere mensen moeten heel erg letten op de hoeveelheden: een beetje af en toe kan geen kwijt, maar regelmatig grotere hoeveelheden wel.
Voor die laatste groep mensen kan het soms handig zijn om te zeggen dat je iets helemaal niet mag hebben, om te voorkomen dat je teveel krijgt. Als je dan een keertje wel iets eet wat je normaal niet eet, denkt de omgeving al gauw dat het meevalt, net als bij de groep waarvan men de gevolgen niet merkt. Met als mogelijk gevolg dat men "geen zin" heeft om "heel moeilijk" te doen als het "toch niet hoeft". (Mijn interpretatie van sommige verhalen die ik heb gelezen) Met als gevolg dat iemand met pinda-allergie doodleuk een broodje pindakaas krijgt aangeboden.
Ik denk dat het als ouder van een klein kind soms heel moeilijk is om te bedenken wat je nog kunt zeggen om duidelijk te maken dat je kind iets ECHT niet mag, als sommige mensen toch hun eigen gedachtengang hier over volgen.Dit inderdaad! Vooral je laatste alinea. Zo vaak volgen mensen hun eigen gedachtengang zonder echt goed te luisteren naar een ander.
zondag 8 november 2015 om 14:12
quote:Starshine schreef op 08 november 2015 @ 13:38:
Dat zou kunnen ja. Ik weet niet meer zo goed wat het argument was. Ik was sowieso behoorlijk geïrriteerd over de hele gang van zaken rondom dit dieet. Ik had er enorm veel werk in gestoken, mensen overtraden het dieet constant, de cliënt zelf was zwaar verstandelijk beperkt dus die kon ook niks zeggen.
Kort daarop ben ik weggegaan overigens.Ik snap dat zoiets heel frustrerend is, zeker als je er zoveel werk in hebt gestoken. Echt zo jammer dat er dan zo mee wordt omgegaan.
Dat zou kunnen ja. Ik weet niet meer zo goed wat het argument was. Ik was sowieso behoorlijk geïrriteerd over de hele gang van zaken rondom dit dieet. Ik had er enorm veel werk in gestoken, mensen overtraden het dieet constant, de cliënt zelf was zwaar verstandelijk beperkt dus die kon ook niks zeggen.
Kort daarop ben ik weggegaan overigens.Ik snap dat zoiets heel frustrerend is, zeker als je er zoveel werk in hebt gestoken. Echt zo jammer dat er dan zo mee wordt omgegaan.
zondag 8 november 2015 om 14:37
quote:ikbenik schreef op 08 november 2015 @ 14:02:
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
Onder andere. Het was een leuk team hoor daar niet van, maar het waren ook mensen die niet altijd even goed wisten waar ze mee bezig waren.
Hoe noem je dat: 'De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.'
Starshine: je schrijft:" kort daarop ben ik weggegaan." Had dat daarmee te maken?
Onder andere. Het was een leuk team hoor daar niet van, maar het waren ook mensen die niet altijd even goed wisten waar ze mee bezig waren.
Hoe noem je dat: 'De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.'
