Geld & Recht
alle pijlers
Baby ziek, man meldt zich af op werk
zondag 24 oktober 2021 om 20:07
Hallo iedereen,
Mijn man en ik hebben samen twee kinderen (peuter en baby), waarvan de baby nu ziek is. Morgen kan ze dus niet naar het kinderdagverblijf. Mijn man werkt, ik ben bezig met mijn master (+ onderzoeksstage). De kinderen gaan drie keer in de week naar het kinderdagverblijf, waardoor ik zoveel mogelijk in die drie dagen moet 'proppen'. De twee andere dagen kan ik niet werken aan mijn stage of studie, want dan ben ik met de kinderen (ze kunnen zichzelf ook niet even bezig houden). In het weekend is het voor mij heel lastig om te studeren: ik ben vaak doodmoe en man ook. Daarnaast hebben we een gezin. Ik studeer dan alleen als ik echt moet (tentamenweek of heel belangrijke deadline bijv.), maar dat vind ik ontzettend zwaar.
Normaal gezien doen man en ik het om en om: dan meldt hij zich af, dan ik, of we zoeken een alternatief. Hij heeft zich nu één keer eerder afgemeld. Voor mij is afmelden ook niet heel makkelijk: dat houdt in dat ik meteen een achterstand heb met mijn taken en inhalen is vanwege de vermoeidheid en de weinig vrije studie-uren niet 'even gedaan' of zelfs blijvend. Daarom neemt mijn man ook de verantwoordelijkheid voor de kinderen. Het is in ons belang dat ik van de zomer kan afstuderen en daarna ook kan werken. Tot zo ver context.
Ik heb dus morgen ook weer mijn stage en in de middag moet ik naar de universiteit. Onze baby is ziek. Mijn man heeft op zijn werk laten weten dat de baby ziek is en daarom helaas niet naar werk kan komen. Nu schreef zijn manager terug dat hij morgen echt nodig is op het werk en of zijn vrouw (ik dus) niet thuis voor de kinderen kan zorgen. Vervolgens heeft hij contact gehad met HR en liet haar hetzelfde weten, maar dat hij probeert te zoeken naar een alternatief. Ze liet weten dat het fijn is dat hij iets gaat regelen, gezien ze morgen echt iemand op kantoor nodig heeft.
Ik was best verbaasd over de reacties van zijn manager en HR. Kan dit zomaar? In zijn team heeft trouwens verder niemand kinderen. We hebben nu geregeld dat ik morgenochtend thuis werk voor mijn onderzoeksstage en thuis blijf met de baby, maar dat man in de middag thuis is met de baby. Dit liet hij aan zijn werk weten. Hij werd vriendelijk verzocht dan wel thuis te werken (wat hij natuurlijk zoveel mogelijk probeert te doen, maar dat is voor ons beiden natuurlijk afhankelijk van de grillen van de baby).
Wat vinden jullie? Kan de manager zoiets zomaar zeggen? We snappen dat het druk is en dat er al veel verzuim is op het werk, maar een ziek kind is een ziek kind, toch?
Mijn man en ik hebben samen twee kinderen (peuter en baby), waarvan de baby nu ziek is. Morgen kan ze dus niet naar het kinderdagverblijf. Mijn man werkt, ik ben bezig met mijn master (+ onderzoeksstage). De kinderen gaan drie keer in de week naar het kinderdagverblijf, waardoor ik zoveel mogelijk in die drie dagen moet 'proppen'. De twee andere dagen kan ik niet werken aan mijn stage of studie, want dan ben ik met de kinderen (ze kunnen zichzelf ook niet even bezig houden). In het weekend is het voor mij heel lastig om te studeren: ik ben vaak doodmoe en man ook. Daarnaast hebben we een gezin. Ik studeer dan alleen als ik echt moet (tentamenweek of heel belangrijke deadline bijv.), maar dat vind ik ontzettend zwaar.
Normaal gezien doen man en ik het om en om: dan meldt hij zich af, dan ik, of we zoeken een alternatief. Hij heeft zich nu één keer eerder afgemeld. Voor mij is afmelden ook niet heel makkelijk: dat houdt in dat ik meteen een achterstand heb met mijn taken en inhalen is vanwege de vermoeidheid en de weinig vrije studie-uren niet 'even gedaan' of zelfs blijvend. Daarom neemt mijn man ook de verantwoordelijkheid voor de kinderen. Het is in ons belang dat ik van de zomer kan afstuderen en daarna ook kan werken. Tot zo ver context.
Ik heb dus morgen ook weer mijn stage en in de middag moet ik naar de universiteit. Onze baby is ziek. Mijn man heeft op zijn werk laten weten dat de baby ziek is en daarom helaas niet naar werk kan komen. Nu schreef zijn manager terug dat hij morgen echt nodig is op het werk en of zijn vrouw (ik dus) niet thuis voor de kinderen kan zorgen. Vervolgens heeft hij contact gehad met HR en liet haar hetzelfde weten, maar dat hij probeert te zoeken naar een alternatief. Ze liet weten dat het fijn is dat hij iets gaat regelen, gezien ze morgen echt iemand op kantoor nodig heeft.
Ik was best verbaasd over de reacties van zijn manager en HR. Kan dit zomaar? In zijn team heeft trouwens verder niemand kinderen. We hebben nu geregeld dat ik morgenochtend thuis werk voor mijn onderzoeksstage en thuis blijf met de baby, maar dat man in de middag thuis is met de baby. Dit liet hij aan zijn werk weten. Hij werd vriendelijk verzocht dan wel thuis te werken (wat hij natuurlijk zoveel mogelijk probeert te doen, maar dat is voor ons beiden natuurlijk afhankelijk van de grillen van de baby).
Wat vinden jullie? Kan de manager zoiets zomaar zeggen? We snappen dat het druk is en dat er al veel verzuim is op het werk, maar een ziek kind is een ziek kind, toch?
Hakuna Matata
zondag 24 oktober 2021 om 23:08
TO studeert toch niet fulltime? Of is 3 dagen tegenwoordig al fulltime? Ik lees 3 dagen kinderopvang en die dagen propt ze alles, 2 dagen zorgt ze voor de kinderen en in het weekend is ze moe en doe ze niets aan haar studie.
zondag 24 oktober 2021 om 23:20
Zoveel mogelijk, staat in de OP. Beter lezen.
En je weet toch niet hoeveel uur ze aan haar studie besteedt in die drie dagen?
zondag 24 oktober 2021 om 23:28
Mijn studie is wel fulltime en verder heb ik het al uitgelegd. Het is ook niet relevant verder. Morgen heb ik iets heel belangrijks wat ik niet mag missen. Man en ik deden altijd om en om, wat in principe prima te doen was met thuiswerk etc. Ook hadden we een familielid die tot voor heden makkelijk kon inspringen. Dat kan nu niet. Deze baan heeft hij sinds een paar maanden en nu hebben we deze situatie. Hij zou trouwens ‘gewoon’ kunnen thuiswerken, maar ze willen dat hij elke dag op kantoor komt. Nu werkt hij morgenmiddag toch thuis.
Hakuna Matata
zondag 24 oktober 2021 om 23:28
Maar de ouders die aangeven dat je voor een ziek kind niet thuis kan blijven en dit zelf nooit hebben gedaan. Wat was dan jullie oplossing? Want waar zit dan het verschil in?
Want het is echt niet zo dat ik niet wil werken. Mijn werkgever is juist zeer tevreden over mijn werkethos. Maar als de creche belt van kind is ziek kom het halen dan heb ik gewoon geen andere oplossing. En vaak ook niet voor de volgende dag.
Want het is echt niet zo dat ik niet wil werken. Mijn werkgever is juist zeer tevreden over mijn werkethos. Maar als de creche belt van kind is ziek kom het halen dan heb ik gewoon geen andere oplossing. En vaak ook niet voor de volgende dag.
zondag 24 oktober 2021 om 23:39
Ondanks alle berichten over waar mensen 'recht' op )zouden' hebben, ben ik benieuwd wat de uitkomst zou zijn wanneer de werkgever op zijn strepen gaat staan en zich op het standpunt stelt dat hij géén zorgverlof hoeft te verlenen:
Een werknemer die zich heeft verplicht de bedongen arbeid te verrichten, stelt dat hij niet aan die verplichting kan/wil voldoen omdat er thuis iemand is die een studie volgt en het belang van die -vrijwillige- studie zou moeten prevaleren bóven het belang van de werkgever (die de werknemer betaalt om de bedongen arbeid te verrichten).
Ofwel: de werkgever van de man moet nu de studie(tijd) van diens partner financieren d.m.v. het "geven" van tijd aan zijn werknemer.
Terwijl de werkgever andersom ook niet kan zeggen "ik voldoe deze maand maar even niet -volledig- aan mijn (loondoorbetalings-) verplichting want ik maak nu even andere keuzes of afwegingen".
Een werknemer die zich heeft verplicht de bedongen arbeid te verrichten, stelt dat hij niet aan die verplichting kan/wil voldoen omdat er thuis iemand is die een studie volgt en het belang van die -vrijwillige- studie zou moeten prevaleren bóven het belang van de werkgever (die de werknemer betaalt om de bedongen arbeid te verrichten).
Ofwel: de werkgever van de man moet nu de studie(tijd) van diens partner financieren d.m.v. het "geven" van tijd aan zijn werknemer.
Terwijl de werkgever andersom ook niet kan zeggen "ik voldoe deze maand maar even niet -volledig- aan mijn (loondoorbetalings-) verplichting want ik maak nu even andere keuzes of afwegingen".
maandag 25 oktober 2021 om 00:09
Ik word zo verdrietig van sommige opmerkingen hier.
Het is al hard werken om gezin en werk te combineren en er zijn al genoeg situaties dat ik me aan beide kanten tekort voel schieten als er weer eens iets buiten de normale uren/kaders verwacht wordt van me.
Je werkt te veel, te weinig, zorgt te veel, besteed het teveel uit, je netwerk is niet groot genoeg...
Wees gewoon eens mild en heb begrip voor elkaar. Als iemand de kantjes ervan af loopt op het werk dan is dat wat anders, maar om zorg voor zieke kinderen of andere dingen die het leven met zich meebrengt (het leven waarvan werk slechts een onderdeel is) meteen zo te beosordelen vind ik heel naar. Als ik minder flexibel ben dan een collega zonder kinderen zegt dat niets over mijn inzet of motivatie, het zegt alleen maar iets over mijn leven.
Je zorgt gewoon voor je zieke kind, punt! De rest moet het maar even zonder je doen. En je weet samen wel wiens werk/studie die dag prioriteit heeft.
Het is al hard werken om gezin en werk te combineren en er zijn al genoeg situaties dat ik me aan beide kanten tekort voel schieten als er weer eens iets buiten de normale uren/kaders verwacht wordt van me.
Je werkt te veel, te weinig, zorgt te veel, besteed het teveel uit, je netwerk is niet groot genoeg...
Wees gewoon eens mild en heb begrip voor elkaar. Als iemand de kantjes ervan af loopt op het werk dan is dat wat anders, maar om zorg voor zieke kinderen of andere dingen die het leven met zich meebrengt (het leven waarvan werk slechts een onderdeel is) meteen zo te beosordelen vind ik heel naar. Als ik minder flexibel ben dan een collega zonder kinderen zegt dat niets over mijn inzet of motivatie, het zegt alleen maar iets over mijn leven.
Je zorgt gewoon voor je zieke kind, punt! De rest moet het maar even zonder je doen. En je weet samen wel wiens werk/studie die dag prioriteit heeft.
maandag 25 oktober 2021 om 00:32
Ik vind het eigenlijk niet raar dat de werkgever nog eens belt of hij niets anders kan regelen, het is niet je man die ziek is maar jullie kind. Op zijn werk zullen ze ook wel weten dat jij een stuk flexibeler bent met je tijd, ook als jij dat zelf niet zo ervaart. Dat heeft helemaal niets te maken met dat jij dat als vrouw maar moet doen maar dat je man ook verantwoordelijkheden heeft naar zijn werkgever. Hij had gewoon "nee" kunnen zeggen maar zijn werkgever had gelijk, er was dus wel degelijk iets te regelen.spinnetje_ schreef: ↑24-10-2021 23:28Mijn studie is wel fulltime en verder heb ik het al uitgelegd. Het is ook niet relevant verder. Morgen heb ik iets heel belangrijks wat ik niet mag missen. Man en ik deden altijd om en om, wat in principe prima te doen was met thuiswerk etc. Ook hadden we een familielid die tot voor heden makkelijk kon inspringen. Dat kan nu niet. Deze baan heeft hij sinds een paar maanden en nu hebben we deze situatie. Hij zou trouwens ‘gewoon’ kunnen thuiswerken, maar ze willen dat hij elke dag op kantoor komt. Nu werkt hij morgenmiddag toch thuis.
Het zal de generatiekloof wel zijn maar ik krijg de kriebels als ik hoor dat je in het weekend te moe bent om te studeren omdat je 2 kleine kinderen hebt met daarnaast je studie/stage en alleen in noodgevallen studeer je in het weekend. Richt je leven anders in, sta achter je keuzes en pak je verantwoordelijkheid, het wordt misschien meer gedoe maar je legt in ieder geval niet al je verantwoordelijkheden bij een ander neer.
maandag 25 oktober 2021 om 00:44
Als mijn kind ziek is, laat ik echt de buurvrouw of een vriendin niet oppassen. Dan blijf ik of blijft mijn man thuis. Dat melden we gewoon op ons werk, en wisselen we zoveel mogelijk af.Moon-Alisa schreef: ↑24-10-2021 20:18Kinderen zijn nu eenmaal af en toe ziek. Dan zul je toch een backup moeten hebben in de vorm van een buurvrouw of kennis of vriendin die dan kan bijspringen.
Ik zou het ook niet waarderen als mijn collega regelmatig niet komt wegens ziek kind.
Ik heb nog nooit een opmerking gehad vanuit werk. Gelukkig maar. Dat hoort er nou eenmaal bij. Mensen hebben kinderen en moeten die nou eenmaal verzorgen als ze ziek zijn.
maandag 25 oktober 2021 om 00:48
Dit! Helemaal mee eens.Waterjuffer83 schreef: ↑25-10-2021 00:09Ik word zo verdrietig van sommige opmerkingen hier.
Het is al hard werken om gezin en werk te combineren en er zijn al genoeg situaties dat ik me aan beide kanten tekort voel schieten als er weer eens iets buiten de normale uren/kaders verwacht wordt van me.
Je werkt te veel, te weinig, zorgt te veel, besteed het teveel uit, je netwerk is niet groot genoeg...
Wees gewoon eens mild en heb begrip voor elkaar. Als iemand de kantjes ervan af loopt op het werk dan is dat wat anders, maar om zorg voor zieke kinderen of andere dingen die het leven met zich meebrengt (het leven waarvan werk slechts een onderdeel is) meteen zo te beosordelen vind ik heel naar. Als ik minder flexibel ben dan een collega zonder kinderen zegt dat niets over mijn inzet of motivatie, het zegt alleen maar iets over mijn leven.
Je zorgt gewoon voor je zieke kind, punt! De rest moet het maar even zonder je doen. En je weet samen wel wiens werk/studie die dag prioriteit heeft.
maandag 25 oktober 2021 om 06:05
Ik heb genoeg neven en nichten. Die wonen niet om de hoek (ook niet allemaal ver, maar met OV kom je wat lastiger bij ons) en zij hebben overdag ook gewoon studie en werk.feniks02 schreef: ↑24-10-2021 22:04Via -via is wat je wil en ik vroeg ook altijd elke nicht en neef en buurjongen en buurmeisje, maar ik trof de meeste via Marktplaats! Van ervaren oppasouders tot studenten orthopedagogiek tot startende oppassers van 15 jaar. Alles kun je daar vinden. En dat is nodig want oppaswerk is vluchtig, langer dan een jaar of twee jaar duurt het niet. Dus steeds weer aanvullen, ik betaalde er wel goed voor. moet ik er bij zeggen.
Buurkinderen hebben hier de basisschoolleeftijd. Hebben dus zelf nog een oppas nodig.
En daarnaast hebben wij (op dit moment) niet echt budget om een oppas flink te betalen wanneer kind ziek is. Ziek = op dit moment met corona hoesten, want dan mogen ze pas weer komen nadat het hoesten overgaat. Bij kind 1 duurde dat vorig jaar en het jaar ervoor weken in de wintermaanden. Gelukkig gaat het nu wat beter.
Én ik heb een werkgever die gewoon flexibel is en ik kan thuis werken. Als ik afspraken heb, kan ik die verplaatsen of telefonisch doen.
maandag 25 oktober 2021 om 06:09
Alles behalve. Mijn man werkt fulltime, ik werk 24 uur. En we hebben 4 jonge kinderen. En dus zijn we goed in creatieve oplossingen bedenken. Een onmisbaar talent als je kinderen en werken wil combineren. Heb me pas 1 keer 'afgemeld' ivm een kind, ze moest geopereerd worden. En voor de rest zorgen wij zelf als ouders voor oplossingen, zonder onze werkgever daarvoor te laten opdraaien. Lukt prima hoor. Los van alle rechten die je zou hebben. Ik ben graag een goed werknemer en een nog betere ouder. Is prima te combineren hoor!Susiequeke schreef: ↑24-10-2021 22:08[quote=
Wat jij eigenlijk zegt is werken en kinderen is onmogelijk.
[/quote]
Je bedoelt dat een ander het voor je oplost. Is ook een oplossing hoor, maar niet iets wat je dan zelf doet.
Als je het zelf op zou lossen, zou je zelf (of je partner) met je kind thuisblijven.
maandag 25 oktober 2021 om 07:14
Er is wel degelijk een maximum voor kortdurend zorgverlof.MevrouwFreckles schreef: ↑24-10-2021 23:55Je kunt kortdurend zorgverlof opnemen om voor je zieke kind te zorgen. Er is geen max aan uren of dagen. Calamiteiten verlof is voor wanneer je a la minute je werk stopt om "de calamiteit" te regelen. Zie de link die al eerder gedeeld is.
maandag 25 oktober 2021 om 07:19
Waarom blijf je er nou over doorgaan? Er kan vanmiddag niemand anders voor de baby zorgen dan de vader.Gebruna schreef: ↑24-10-2021 23:39Ondanks alle berichten over waar mensen 'recht' op )zouden' hebben, ben ik benieuwd wat de uitkomst zou zijn wanneer de werkgever op zijn strepen gaat staan en zich op het standpunt stelt dat hij géén zorgverlof hoeft te verlenen:
Een werknemer die zich heeft verplicht de bedongen arbeid te verrichten, stelt dat hij niet aan die verplichting kan/wil voldoen omdat er thuis iemand is die een studie volgt en het belang van die -vrijwillige- studie zou moeten prevaleren bóven het belang van de werkgever (die de werknemer betaalt om de bedongen arbeid te verrichten).
Ofwel: de werkgever van de man moet nu de studie(tijd) van diens partner financieren d.m.v. het "geven" van tijd aan zijn werknemer.
Terwijl de werkgever andersom ook niet kan zeggen "ik voldoe deze maand maar even niet -volledig- aan mijn (loondoorbetalings-) verplichting want ik maak nu even andere keuzes of afwegingen".
Jij wilt dat de ouders een verklaring van de accountant overleggen met een berekening over wie de minste verplichtingen heeft?
Er is naast goed werknemerschap ook nog zoiets als goed werkgeverschap. En het klinkt vast heel gek voor jou, maar als je als werkgever flexibel bent als er een kind ziek is, dan is je werknemer ook flexibel als er overgewerkt/extra hard/een collega vervangen moet worden. Flexibiliteit werkt namelijk twee kanten op. Als je dat als werkgever door hebt, dan kun je daar veel profijt van hebben.
maandag 25 oktober 2021 om 07:36
Dan heb je geluk gehad. Dat je netwerk altijd voor je klaar stond, dat ze niet in het ziekenhuis verbleven, dat ze geen behandelingen hoefden te ondergaan waar jij per se bij moest zijn onder werktijd of dat calamiteiten zich gewoon weinig voordeden. Want bij een behandeling zijn het toch echt de ouders zelf die min of meer aanwezigheidsplicht hebben. En behandelaars houden geen enkele rekening met jouw werkrooster, genoeg topics over geweest hier.72Jelle schreef: ↑24-10-2021 22:54Misschien iets te veel hooi op je vork?
Ik vind het belachelijk dat je werk last van jouw keuzes moet hebben.
Ik heb drie kinderen alleen groot gekregen en daar heeft mijn werk nog nooit last van gehad.
Ik stond ook voor de klas, daar is niet zomaar een vervanger voor. Scheelt misschien als je makkelijker vervangbaar bent.
Overigens was het hebben van kleine kinderen voor mij reden om mijn droomswitch naar het onderwijs uit te stellen. Ik ben daar nu mijn kinderen puber zijn dus pas mee bezig. Die inflexibele werktijden had ik niet kunnen combineren met de kinderen en een partner met een veeleisende baan.
maandag 25 oktober 2021 om 07:38
Echt walgelijk hoe vrouwen elkaar maar de maat blijven nemen. Je werkt niet, geen werkgever die er last van heeft als je kind ziek is…fout! Parasiet van de maatschappij, afhankelijk van je werkende partner, dom. Je werkt, maar te veel. Fout. Slechte moeder! Je werkt parttime…fout! Je kunt je eigen broek niet ophouden en bent afhankelijk! Je studeert fulltime…stel je niet aan, je kunt prima alle ballen in de lucht houden want wat stelt dat nu eenmaal voor, zo’n studie.
Nee, je bent pas goed bezig als je ten allen tijde je eigen broek op kunt houden, niemand tot last bent met je nageslacht, een enorme sociale kring hebt waar je je (zieke) kind altijd kunt en wilt uitbesteden, je een geweldige opleiding fluitend met twee vingers in je neus hebt afgerond en vooral je werkgever nooit en te nimmer ook maar een greintje ongemak bezorgt. Oh, en dan moet je natuurlijk ook nog altijd de perfecte moeder zijn die een in alle opzichten geslaagd kind aan de maatschappij aflevert.
En hier uiteraard jezelf op de borst kloppend komen melden dat jíj het wel goed voor elkaar hebt, dus waarom een ander dan niet. Driewerf bah.
Nee, je bent pas goed bezig als je ten allen tijde je eigen broek op kunt houden, niemand tot last bent met je nageslacht, een enorme sociale kring hebt waar je je (zieke) kind altijd kunt en wilt uitbesteden, je een geweldige opleiding fluitend met twee vingers in je neus hebt afgerond en vooral je werkgever nooit en te nimmer ook maar een greintje ongemak bezorgt. Oh, en dan moet je natuurlijk ook nog altijd de perfecte moeder zijn die een in alle opzichten geslaagd kind aan de maatschappij aflevert.
En hier uiteraard jezelf op de borst kloppend komen melden dat jíj het wel goed voor elkaar hebt, dus waarom een ander dan niet. Driewerf bah.
maandag 25 oktober 2021 om 07:38
Ik heb zelf ook personeel en zou werknemer, mits dit kan, ook geen beperkingen opleggen in zo'n geval. Ik zou proberen het intern op te lossen maar indien dit echt niet kan (en dat kan weleens gebeuren in mijn vakgebied) zou ik wel vragen of het op een andere manier opgelost kan worden. Ik denk dat wanneer je je flexibel opstelt als werkgever en als werknemer je het beste resultaat boekt en de fijnste werksfeer hebt.
Thuiswerken is bij mij geen optie en waar nodig zouden de gemiste uren ingehaald moeten worden op een ander moment omdat klanten anders benadeeld worden. Maar tot op heden is het nooit een probleem geweest.
Thuiswerken is bij mij geen optie en waar nodig zouden de gemiste uren ingehaald moeten worden op een ander moment omdat klanten anders benadeeld worden. Maar tot op heden is het nooit een probleem geweest.
maandag 25 oktober 2021 om 07:48
Bij ons houdt werkgever nogal vast aan het stukje “als je de enige bent die de zorg kan bieden”, als het gaat om zorgverlof. Twee ouders, dan ben je per definitie niet de enige dus geen zorgverlof. Wil je dan thuisblijven voor kind, moet je verlof opnemen.
Nou kan dat in veel functies gelukkig wel, maar niet in alle functies kan dat altijd. En dan is zo’n vraag “kan het niet anders” ook niet gek. Soms wordt er nauwelijks over nagedacht en komt dat pas als zo’n vraag gesteld wordt. Zie je hier dus ook bij TO.
Ik vind het vaak een beetje dubbel. Hier zijn degenen die het meest een beroep doen op dit soort dingen ook degenen die de andere kant op geen greintje flexibiliteit tonen. Nooit eens langer kunnen of extra kunnen “want de kinderen”. En dus ook verlof willen bij zieke kinderen “want de kinderen”. Maar wel verwachten dat andere collega’s (ook met kinderen) inspringen om hun taken van die dag op te vangen. Die wel een stuk flexibeler zijn. Daar krijg je op den duur behoorlijk scheve gezichten van, mensen blijven dat niet doen. En dan wordt het toch weer het probleem van de werkgever.
En ja, goed werkgeverschap en zo, dus je moet het er maar mee zien te doen. Maar goed werknemerschap, dat ontbreekt ook nog wel eens.
Nou kan dat in veel functies gelukkig wel, maar niet in alle functies kan dat altijd. En dan is zo’n vraag “kan het niet anders” ook niet gek. Soms wordt er nauwelijks over nagedacht en komt dat pas als zo’n vraag gesteld wordt. Zie je hier dus ook bij TO.
Ik vind het vaak een beetje dubbel. Hier zijn degenen die het meest een beroep doen op dit soort dingen ook degenen die de andere kant op geen greintje flexibiliteit tonen. Nooit eens langer kunnen of extra kunnen “want de kinderen”. En dus ook verlof willen bij zieke kinderen “want de kinderen”. Maar wel verwachten dat andere collega’s (ook met kinderen) inspringen om hun taken van die dag op te vangen. Die wel een stuk flexibeler zijn. Daar krijg je op den duur behoorlijk scheve gezichten van, mensen blijven dat niet doen. En dan wordt het toch weer het probleem van de werkgever.
En ja, goed werkgeverschap en zo, dus je moet het er maar mee zien te doen. Maar goed werknemerschap, dat ontbreekt ook nog wel eens.
maandag 25 oktober 2021 om 07:52
Zal inderdaad de generatiekloof zijn ja. Vind het maar ongenuanceerd en niet realistisch geblaat.DingDong schreef: ↑25-10-2021 00:32Ik vind het eigenlijk niet raar dat de werkgever nog eens belt of hij niets anders kan regelen, het is niet je man die ziek is maar jullie kind. Op zijn werk zullen ze ook wel weten dat jij een stuk flexibeler bent met je tijd, ook als jij dat zelf niet zo ervaart. Dat heeft helemaal niets te maken met dat jij dat als vrouw maar moet doen maar dat je man ook verantwoordelijkheden heeft naar zijn werkgever. Hij had gewoon "nee" kunnen zeggen maar zijn werkgever had gelijk, er was dus wel degelijk iets te regelen.
Het zal de generatiekloof wel zijn maar ik krijg de kriebels als ik hoor dat je in het weekend te moe bent om te studeren omdat je 2 kleine kinderen hebt met daarnaast je studie/stage en alleen in noodgevallen studeer je in het weekend. Richt je leven anders in, sta achter je keuzes en pak je verantwoordelijkheid, het wordt misschien meer gedoe maar je legt in ieder geval niet al je verantwoordelijkheden bij een ander neer.
maandag 25 oktober 2021 om 07:55
Echt hè. Kots.LaFleurNoire schreef: ↑25-10-2021 07:38Echt walgelijk hoe vrouwen elkaar maar de maat blijven nemen. Je werkt niet, geen werkgever die er last van heeft als je kind ziek is…fout! Parasiet van de maatschappij, afhankelijk van je werkende partner, dom. Je werkt, maar te veel. Fout. Slechte moeder! Je werkt parttime…fout! Je kunt je eigen broek niet ophouden en bent afhankelijk! Je studeert fulltime…stel je niet aan, je kunt prima alle ballen in de lucht houden want wat stelt dat nu eenmaal voor, zo’n studie.
Nee, je bent pas goed bezig als je ten allen tijde je eigen broek op kunt houden, niemand tot last bent met je nageslacht, een enorme sociale kring hebt waar je je (zieke) kind altijd kunt en wilt uitbesteden, je een geweldige opleiding fluitend met twee vingers in je neus hebt afgerond en vooral je werkgever nooit en te nimmer ook maar een greintje ongemak bezorgt. Oh, en dan moet je natuurlijk ook nog altijd de perfecte moeder zijn die een in alle opzichten geslaagd kind aan de maatschappij aflevert.
En hier uiteraard jezelf op de borst kloppend komen melden dat jíj het wel goed voor elkaar hebt, dus waarom een ander dan niet. Driewerf bah.
maandag 25 oktober 2021 om 08:28
Spijker op z'n kop. Dat zijn ook altijd degenen die (uiteraard tijdens werktijd) de hele CAO aan het uitpluizen zijn om te zien waar ze nog meer recht op hebben.-Red- schreef: ↑25-10-2021 07:48Bij ons houdt werkgever nogal vast aan het stukje “als je de enige bent die de zorg kan bieden”, als het gaat om zorgverlof. Twee ouders, dan ben je per definitie niet de enige dus geen zorgverlof. Wil je dan thuisblijven voor kind, moet je verlof opnemen.
Nou kan dat in veel functies gelukkig wel, maar niet in alle functies kan dat altijd. En dan is zo’n vraag “kan het niet anders” ook niet gek. Soms wordt er nauwelijks over nagedacht en komt dat pas als zo’n vraag gesteld wordt. Zie je hier dus ook bij TO.
Ik vind het vaak een beetje dubbel. Hier zijn degenen die het meest een beroep doen op dit soort dingen ook degenen die de andere kant op geen greintje flexibiliteit tonen. Nooit eens langer kunnen of extra kunnen “want de kinderen”. En dus ook verlof willen bij zieke kinderen “want de kinderen”. Maar wel verwachten dat andere collega’s (ook met kinderen) inspringen om hun taken van die dag op te vangen. Die wel een stuk flexibeler zijn. Daar krijg je op den duur behoorlijk scheve gezichten van, mensen blijven dat niet doen. En dan wordt het toch weer het probleem van de werkgever.
En ja, goed werkgeverschap en zo, dus je moet het er maar mee zien te doen. Maar goed werknemerschap, dat ontbreekt ook nog wel eens.
maandag 25 oktober 2021 om 08:34
Helemaal mee eens. Dat is dus ook mijn ervaring.-Red- schreef: ↑25-10-2021 07:48Bij ons houdt werkgever nogal vast aan het stukje “als je de enige bent die de zorg kan bieden”, als het gaat om zorgverlof. Twee ouders, dan ben je per definitie niet de enige dus geen zorgverlof. Wil je dan thuisblijven voor kind, moet je verlof opnemen.
Nou kan dat in veel functies gelukkig wel, maar niet in alle functies kan dat altijd. En dan is zo’n vraag “kan het niet anders” ook niet gek. Soms wordt er nauwelijks over nagedacht en komt dat pas als zo’n vraag gesteld wordt. Zie je hier dus ook bij TO.
Ik vind het vaak een beetje dubbel. Hier zijn degenen die het meest een beroep doen op dit soort dingen ook degenen die de andere kant op geen greintje flexibiliteit tonen. Nooit eens langer kunnen of extra kunnen “want de kinderen”. En dus ook verlof willen bij zieke kinderen “want de kinderen”. Maar wel verwachten dat andere collega’s (ook met kinderen) inspringen om hun taken van die dag op te vangen. Die wel een stuk flexibeler zijn. Daar krijg je op den duur behoorlijk scheve gezichten van, mensen blijven dat niet doen. En dan wordt het toch weer het probleem van de werkgever.
En ja, goed werkgeverschap en zo, dus je moet het er maar mee zien te doen. Maar goed werknemerschap, dat ontbreekt ook nog wel eens.
maandag 25 oktober 2021 om 08:53
Wat een nare werkgever ben je dan. Flauw, heel flauw. Dat is dus het soort werkgever waar ik geen enkele stap extra voor zou zetten of maar een seconde voor over zou werken. Als ik er überhaupt al zou blijven werken. Dit zou voor mij serieus een reden zijn om op zoek te gaan naar een andere baan.-Red- schreef: ↑25-10-2021 07:48Bij ons houdt werkgever nogal vast aan het stukje “als je de enige bent die de zorg kan bieden”, als het gaat om zorgverlof. Twee ouders, dan ben je per definitie niet de enige dus geen zorgverlof. Wil je dan thuisblijven voor kind, moet je verlof opnemen.
Nou kan dat in veel functies gelukkig wel, maar niet in alle functies kan dat altijd. En dan is zo’n vraag “kan het niet anders” ook niet gek. Soms wordt er nauwelijks over nagedacht en komt dat pas als zo’n vraag gesteld wordt. Zie je hier dus ook bij TO.
Ik vind het vaak een beetje dubbel. Hier zijn degenen die het meest een beroep doen op dit soort dingen ook degenen die de andere kant op geen greintje flexibiliteit tonen. Nooit eens langer kunnen of extra kunnen “want de kinderen”. En dus ook verlof willen bij zieke kinderen “want de kinderen”. Maar wel verwachten dat andere collega’s (ook met kinderen) inspringen om hun taken van die dag op te vangen. Die wel een stuk flexibeler zijn. Daar krijg je op den duur behoorlijk scheve gezichten van, mensen blijven dat niet doen. En dan wordt het toch weer het probleem van de werkgever.
En ja, goed werkgeverschap en zo, dus je moet het er maar mee zien te doen. Maar goed werknemerschap, dat ontbreekt ook nog wel eens.
Het is hierboven al eerder benoemd. Er is goed werknemersschap, maar ook goed werkgeverschap. Dat moet in balans zijn. Als ik me afmeld ivm ziek kind, weet mijn baas dat ik dat niet zomaar doe en dat ik daar met man een keuze in gemaakt heb (om de beurt, belangrijke afspraak man vs rustige dag van mij etc).
Ik werk knetterhard en zet 1000 stappen extra, maar daar staat tegenover dat ik als een volwassenen behandeld word door mijn baas (en een hele boel vrijheid).
