Geld & Recht
alle pijlers
Boomers en de erfenis
zondag 2 januari 2022 om 12:19
Super taboe, vooral ook voor mezelf en toch zit het me een beetje dwars.
Mijn vaders familie heeft 6 broers en zussen. Boomer generatie. Zelf hebben ze behoorlijk wat geërfd, van ouders en van een ongetrouwde tante en een inmiddels overleden broer. Dat ging echt over meer dan een ton per persoon. Ook hebben de meesten een prachtig eindloon pensioen en hebben ze enorme winsten gemaakt of vermogen opgebouwd op afbetaalde huizen.
Mijn vader verteert volgens mij voor een groot gedeelde de pot. Heeft zijn huis al lang geleden verkocht en huurt best prijzig. Voelt zich een enorm slachtoffer dat zijn pensioen niet wordt geindexeerd. Maar goed hij geniet ervan en het is zijn geld. Ik laat het, maar vind hem stiekem wel een echte boomer en het steekt me dat hij het zo makkelijk en goed gehad heeft in zijn leven en niet ziet dat dat voor de generatie na hem niet zo maar geldt. Zelf wel ruim geërfd maar kennelijk niet de noodzaak voelen ook iets voor je eigen nageslacht na te laten. Ik heb bijvoorbeeld best een enorm pensioengat. Wel een leuk koophuis maar niet in de orde van grootte zoals de boomers waar ik het over heb wonen.
Een oom en tante echtpaar is echt behoorlijk vermogend. Super zuinig leven, geïnvesteerd in vastgoed. Zij roepen al hun leven hardop te pas en te onpas dat ze niets nalaten aan neefjes en nichtjes want die hebben het zelf goed genoeg. Alles gaat naar musea en goede doelen. Prima verder. Ik heb ook niets met ze en zie ze nooit maar door hun opmerkingen voel ik me ook nergens toe verplicht.
Dan heb ik een tante. Ze is jong weduwe geworden en haar enige kind overleed 10 jaar geleden. Ik loop haar dus een beetje na...... ga regelmatig op bezoek, ben medisch aanspreekpunt en houdt het wat in de gaten. Van alle nichtjes en neefjes ben ik de enige die dit doet.
Nu heeft tante haar huis verkocht en daar een paar ton aan overgehouden. Laatst heeft ze me haar testament laten zien (ik ben daar lang van weggebleven) en ik krijg straks als executeur 1% voor de afhandeling en dan sta ik verder voor 10% als enig erfgenaam opgenomen. Rest van de familie volledig onterfd. Het vermogen gaat verder volledig naar goede doelen. Ze is nu al geld aan het weggeven, want ' wat moet ze met dat geld' . Familie 'heeft het allemaal niet nodig' volgens haar.
Vroeger stopte ze me wel eens wat toe, 100 euro hier, 100 euro daar. Daarvan heb ik ooit de beleefdheids opmerking gemaakt: 'wat lief maar dat hoeft toch niet tante' en toen is ze er ook accuut mee gestopt.
Ze moet zelf weten wat ze doet, haar geld, ik red mezelf financieel wel. En toch steekt het ergens. Dat deze boomers zelf wel heel leuk van familie hebben geërfd en nu niet hetzelfde doet met de generatie onder hen en er tonnen naar het goede doel verdwijnen.
Vrienden van mij vinden dit maar raar, die hebben tante's gehad die heel ruimhartig waren en die dan door hun ook wekelijks trouw bezocht werden. Zij vinden dat ik tante hier op aan moet spreken.
Maar voor mij is tot nu toe een echte no-go. Vragen om geld of hinten naar de erfenis, dat doe je niet....
En toch word ik wat minder enthousiast met mijn bezoekjes.
Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden.
Mijn vaders familie heeft 6 broers en zussen. Boomer generatie. Zelf hebben ze behoorlijk wat geërfd, van ouders en van een ongetrouwde tante en een inmiddels overleden broer. Dat ging echt over meer dan een ton per persoon. Ook hebben de meesten een prachtig eindloon pensioen en hebben ze enorme winsten gemaakt of vermogen opgebouwd op afbetaalde huizen.
Mijn vader verteert volgens mij voor een groot gedeelde de pot. Heeft zijn huis al lang geleden verkocht en huurt best prijzig. Voelt zich een enorm slachtoffer dat zijn pensioen niet wordt geindexeerd. Maar goed hij geniet ervan en het is zijn geld. Ik laat het, maar vind hem stiekem wel een echte boomer en het steekt me dat hij het zo makkelijk en goed gehad heeft in zijn leven en niet ziet dat dat voor de generatie na hem niet zo maar geldt. Zelf wel ruim geërfd maar kennelijk niet de noodzaak voelen ook iets voor je eigen nageslacht na te laten. Ik heb bijvoorbeeld best een enorm pensioengat. Wel een leuk koophuis maar niet in de orde van grootte zoals de boomers waar ik het over heb wonen.
Een oom en tante echtpaar is echt behoorlijk vermogend. Super zuinig leven, geïnvesteerd in vastgoed. Zij roepen al hun leven hardop te pas en te onpas dat ze niets nalaten aan neefjes en nichtjes want die hebben het zelf goed genoeg. Alles gaat naar musea en goede doelen. Prima verder. Ik heb ook niets met ze en zie ze nooit maar door hun opmerkingen voel ik me ook nergens toe verplicht.
Dan heb ik een tante. Ze is jong weduwe geworden en haar enige kind overleed 10 jaar geleden. Ik loop haar dus een beetje na...... ga regelmatig op bezoek, ben medisch aanspreekpunt en houdt het wat in de gaten. Van alle nichtjes en neefjes ben ik de enige die dit doet.
Nu heeft tante haar huis verkocht en daar een paar ton aan overgehouden. Laatst heeft ze me haar testament laten zien (ik ben daar lang van weggebleven) en ik krijg straks als executeur 1% voor de afhandeling en dan sta ik verder voor 10% als enig erfgenaam opgenomen. Rest van de familie volledig onterfd. Het vermogen gaat verder volledig naar goede doelen. Ze is nu al geld aan het weggeven, want ' wat moet ze met dat geld' . Familie 'heeft het allemaal niet nodig' volgens haar.
Vroeger stopte ze me wel eens wat toe, 100 euro hier, 100 euro daar. Daarvan heb ik ooit de beleefdheids opmerking gemaakt: 'wat lief maar dat hoeft toch niet tante' en toen is ze er ook accuut mee gestopt.
Ze moet zelf weten wat ze doet, haar geld, ik red mezelf financieel wel. En toch steekt het ergens. Dat deze boomers zelf wel heel leuk van familie hebben geërfd en nu niet hetzelfde doet met de generatie onder hen en er tonnen naar het goede doel verdwijnen.
Vrienden van mij vinden dit maar raar, die hebben tante's gehad die heel ruimhartig waren en die dan door hun ook wekelijks trouw bezocht werden. Zij vinden dat ik tante hier op aan moet spreken.
Maar voor mij is tot nu toe een echte no-go. Vragen om geld of hinten naar de erfenis, dat doe je niet....
En toch word ik wat minder enthousiast met mijn bezoekjes.
Ik ben benieuwd wat jullie hier van vinden.
konijnmetbril wijzigde dit bericht op 02-01-2022 12:21
0.08% gewijzigd
maandag 3 januari 2022 om 08:50
Ik vind dat strenge gewoon ongelofelijk ouderwets, juist overgenomen van generaties daarvoor. De oma van mijn man (van voor de oorlog dus) krimpt echt ineen als ze iets bespeurt van enige verwennerij of met de zachte hand opvoeden. Zij zíet die kinderen verpest worden. Ik geloof dat juist pas boomers een klein beetje zachtaardiger gingen opvoeden en mijn generatie deed al helemaal aan verwennerij.Konijnmetbril schreef: ↑03-01-2022 08:02Eens. Mijn ouders waren ook niet echt hardvochtig.
Wat ik om me heen zag wel. Vrienden van mijn ouders voedden hun kinderen heel streng op en mijn ouders hadden daar eigenlijk een beetje bewondering voor. Als een kind naar zijn kamer werd gestuurd, moest het onder zijn bed liggen want lekker op je bed gaan liggen was geen straf.
Ik heb overigens een vriendin waarvan de Boomer ouders nu verwachten dat zij maandelijks substantieel geld van de kinderen krijgen. De kinderen hebben het immers goed dankzij hen.
Het is niet dat die mensen het echt nodig hebben (maar goed dat is relatief weet ik nu) en het begon al toen de (klein) kinderen klein waren met het declareren van alle ijsjes tijdens de oppasmomenten.
maandag 3 januari 2022 om 08:58
Verbaas me over de scheve vergelijkingen. Vroeger ging je eerder met pensioen maar de gemiddelde leeftijd van sterven lag ook veel later. Nu gaan we later met pensioen maar gaan "we" ook gemiddeld later dood.
Studeren was voor de meeste mensen voor de oorlog en na de oorlog een hele grote luxe en was alleen voor hogere middenklasse of rijkeren weggelegd.
Tegenwoordig moet het werken wel een belangrijke invulling voor je leven zijn en vaak niet 40- 50 uur per week.
Wat mensen al schrijven, herken ik. Het gaat hier om familieverhoudingen die niet goed zitten.
Studeren was voor de meeste mensen voor de oorlog en na de oorlog een hele grote luxe en was alleen voor hogere middenklasse of rijkeren weggelegd.
Tegenwoordig moet het werken wel een belangrijke invulling voor je leven zijn en vaak niet 40- 50 uur per week.
Wat mensen al schrijven, herken ik. Het gaat hier om familieverhoudingen die niet goed zitten.
maandag 3 januari 2022 om 09:02
Ik heb een hele andere ervaring. Mijn grootouders zijn van het soort dat ze liever zelf het hele jaar in lompen hadden gelopen dan dat hun kinderen te kort kwamen. Mijn oma was erg zachtaardig en zou echt geschokt zijn als ik onder het bed had moeten liggen ipv erop. Mijn opa is nog steeds bijzonder gul en liefdevol. Die stopt me nog steeds wat muntjes toe voor een ijsje met mijn zoontje op zondag, ook al ben ik bijna 40Mevrouw75 schreef: ↑03-01-2022 08:50Ik vind dat strenge gewoon ongelofelijk ouderwets, juist overgenomen van generaties daarvoor. De oma van mijn man (van voor de oorlog dus) krimpt echt ineen als ze iets bespeurt van enige verwennerij of met de zachte hand opvoeden. Zij zíet die kinderen verpest worden. Ik geloof dat juist pas boomers een klein beetje zachtaardiger gingen opvoeden en mijn generatie deed al helemaal aan verwennerij.
In sommige dingen zijn/waren ze zeker ouderwets en dat kan ook streng zijn maar dat hardvochtige ‘het is er wel maar jij krijgt het niet’ ken ik niet van die generatie. Nou zijn mijn grootouders overigens misschien weer van een andere generatie dan die van jou (jaren 20).
maandag 3 januari 2022 om 09:07
Jeetje, wat een rotverhalen lees ik hier.
@TO, ik kan me je gevoel best wel een beetje voorstellen en het is dan beter om het relatief anoniem op een forum te delen, dan in het echt tegen je tante en vader.
Binnen de boomergeneratie zitten ook behoorlijke verschillen qua leeftijd, dat zal wellicht ook meespelen? Mijn ouders zijn het laatste staartje van de boomergeneratie ( 1959 en 1960). Zij zijn absoluut niet hardvochtig en ook hun vrienden van dezelfde leeftijd zie ik juist ontzettend gul zijn met alles wat ze hebben. Mijn ouders idem. Beiden zijn nu gestopt met werken en ik hoop dat ze nu eens genieten van wat ze samen hebben opgebouwd en eens niet alleen maar denken aan hun kinderen ( want niets is te gek of teveel).
Mijn moeder komt uit een gezin van 9 kinderen en haar oudste broer is geboren in oorlogstijd ( 1942), de kinderen daarna dus tussen 1944 en 1959. Volgens mijn moeder een immens verschil en waar zij een relatief onbekommerde jeugd heeft gehad ( wel relatief arm, maar niet zo arm als haar oudere broers en zussen), was dat voor mijn ooms en tantes wel anders. Dat zal ook zijn weerslag hebben gehad op hoe zij in het leven stonden en hoe mijn moeder ( en haar broer en zus die ook van de latere jaren 50 waren), in het leven stonden/staan. Mijn moeder erfde overigens niets bij overlijden, alleen de trouwring van haar moeder heeft ze gekregen. Het geld was er gewoon niet, mijn oma leefde van een AOW en klein weduwenpensioentje en haar uitvaart werd betaald van het overgebleven spaargeld.
Mijn vader is enigst kind en ook al was het geen vetpot in huis, hij heeft wel gestudeerd aan de TH in Enschede en mijn oma heeft daar haar rug voor kapot gewerkt, want schulden maken was uit den boze. Mijn opa was chauffeur op de reinigingswagen van de gemeente, ook geen goed betaalde baan. Geen erfenis, maar bij leven al wel veel gekregen.
Kijk ik naar mijzelf, dan heb ik geen arm leven gekend. De eerste jaren waren kennelijk geen rijke jaren, maar als kind heb ik daar echt niks van meegekregen. Mijn ouders kregen het beter rond mijn 8e en uiteindelijk meer dan goed en daar hebben we allemaal van mee kunnen profiteren.
Ik heb het in ieder geval echt een stuk beter dan de generatie van mijn opa's en oma's ( 1915-1929) en van mijn ooms en tantes ( 1942-1957) en mijn eigen ouders ( 1959-1960).
@TO, ik kan me je gevoel best wel een beetje voorstellen en het is dan beter om het relatief anoniem op een forum te delen, dan in het echt tegen je tante en vader.
Binnen de boomergeneratie zitten ook behoorlijke verschillen qua leeftijd, dat zal wellicht ook meespelen? Mijn ouders zijn het laatste staartje van de boomergeneratie ( 1959 en 1960). Zij zijn absoluut niet hardvochtig en ook hun vrienden van dezelfde leeftijd zie ik juist ontzettend gul zijn met alles wat ze hebben. Mijn ouders idem. Beiden zijn nu gestopt met werken en ik hoop dat ze nu eens genieten van wat ze samen hebben opgebouwd en eens niet alleen maar denken aan hun kinderen ( want niets is te gek of teveel).
Mijn moeder komt uit een gezin van 9 kinderen en haar oudste broer is geboren in oorlogstijd ( 1942), de kinderen daarna dus tussen 1944 en 1959. Volgens mijn moeder een immens verschil en waar zij een relatief onbekommerde jeugd heeft gehad ( wel relatief arm, maar niet zo arm als haar oudere broers en zussen), was dat voor mijn ooms en tantes wel anders. Dat zal ook zijn weerslag hebben gehad op hoe zij in het leven stonden en hoe mijn moeder ( en haar broer en zus die ook van de latere jaren 50 waren), in het leven stonden/staan. Mijn moeder erfde overigens niets bij overlijden, alleen de trouwring van haar moeder heeft ze gekregen. Het geld was er gewoon niet, mijn oma leefde van een AOW en klein weduwenpensioentje en haar uitvaart werd betaald van het overgebleven spaargeld.
Mijn vader is enigst kind en ook al was het geen vetpot in huis, hij heeft wel gestudeerd aan de TH in Enschede en mijn oma heeft daar haar rug voor kapot gewerkt, want schulden maken was uit den boze. Mijn opa was chauffeur op de reinigingswagen van de gemeente, ook geen goed betaalde baan. Geen erfenis, maar bij leven al wel veel gekregen.
Kijk ik naar mijzelf, dan heb ik geen arm leven gekend. De eerste jaren waren kennelijk geen rijke jaren, maar als kind heb ik daar echt niks van meegekregen. Mijn ouders kregen het beter rond mijn 8e en uiteindelijk meer dan goed en daar hebben we allemaal van mee kunnen profiteren.
Ik heb het in ieder geval echt een stuk beter dan de generatie van mijn opa's en oma's ( 1915-1929) en van mijn ooms en tantes ( 1942-1957) en mijn eigen ouders ( 1959-1960).
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 03-01-2022 09:15
24.61% gewijzigd
maandag 3 januari 2022 om 09:11
Mijn grootouders hadden het goed, maar er was geen erfenis (goedkoop huurhuis en goed geleefd), en hoewel mijn opa niet van het verwennen was zorgde hij wel dat iedereen het goed had. Nieuwe koelkast hier, muurtje laten stuccen daar... ik kreeg de kinderwagen die ik graag wilde maar niet kon betalen, MAAR ik moest wel zelf bijleggen wat ik wel voor een kinderwagen kon betalen 
Mijn moeder heeft pas haar huis goed verkocht en die is ook niet van plan per se geld over te houden zodat wij dat kunnen erven, en terecht.
Mijn moeder heeft pas haar huis goed verkocht en die is ook niet van plan per se geld over te houden zodat wij dat kunnen erven, en terecht.
maandag 3 januari 2022 om 09:12
Ik niet. Een goed doel heeft doelstellingen en een jaarrekening die gecontroleerd wordt. Een goed doel kan ik precies uitzoeken of het dezelfde idealen nastreeft als ik tijdens mijn leven heb gedaan. En of er de mensen van betaald worden die weinig hebben.
Een onbekend familielid koopt er misschien luxe van zonder enig oog voor milieu of arbeidsomstandigheden van de makers. Bovendien gaat er een flinke mep naar de belasting. Dat is pas ‘op de grote hoop.’
maandag 3 januari 2022 om 09:14
Ze heeft het niet over onbekenden maar juist familieleden die je (heel goed) kent alleen toevallig niet je eigen kind zijn.xynix schreef: ↑03-01-2022 09:12Ik niet. Een goed doel heeft doelstellingen en een jaarrekening die gecontroleerd wordt. Een goed doel kan ik precies uitzoeken of het dezelfde idealen nastreeft als ik tijdens mijn leven heb gedaan. En of er de mensen van betaald worden die weinig hebben.
Een onbekend familielid koopt er misschien luxe van zonder enig oog voor milieu of arbeidsomstandigheden van de makers. Bovendien gaat er een flinke mep naar de belasting. Dat is pas ‘op de grote hoop.’
maandag 3 januari 2022 om 09:14
Maar zo uitzonderlijk was dat toch niet in de jaren zeventig, zelfs tachtig? Wonen in rijtjeshuizen, vakanties met de tent in Nederland?
maandag 3 januari 2022 om 09:18
Dat vind ik ook. Op zijn minst is het een paar duizend euro, ik vind dat veel geld.MobWife schreef: ↑03-01-2022 00:51Het is een tante he. Niet d'r vader of moeder. En dan nog, het is best bizar om al bij leven inspraak te willen hebben over hoe iemand zijn of haar geld uitgeeft of verdeelt. Nou ja, we mogen allemaal van alles vinden, ik dus ook. En ik vind iemand die al 10 procent van tonnen van een tante gaat krijgen en dat blijkbaar niet genoeg vindt best inhalig, zeker als het ook nog gelinkt wordt aan bezoekjes brengen. Sorry. Dat vind ik echt. Werk liever aan een warme band, in plaats van aan een warme hand.
En je hebt familie, bij wie je op bezoek kunt. Dat is belangrijker dan welk geld dan ook.
Tenzij het een rottante is, maar dan zou ik haar geld ook niet willen.
(Ik voorzie nu al commentaar dat ik makkelijk praten heb, maar ik heb inderdaad een erfenis laten gaan omdat ik de band met het familielid niet fijn vond)
maandag 3 januari 2022 om 09:19
Ik heb het niet over ervaring in mijn familie en over geld heb ik het ook niet. Wel wat ik van overlevering weet, de kinderen voor straf in het kolenhok enzo. Mijn opa was al radicaal tegen het slaan van kinderen, dat was redelijk zeldzaam in zijn tijd. Dat is geen boomerding, maar speelde al veel en veel langer en juist de boomers trokken hun mond daarover open.Positivevibes schreef: ↑03-01-2022 09:02Ik heb een hele andere ervaring. Mijn grootouders zijn van het soort dat ze liever zelf het hele jaar in lompen hadden gelopen dan dat hun kinderen te kort kwamen. Mijn oma was erg zachtaardig en zou echt geschokt zijn als ik onder het bed had moeten liggen ipv erop. Mijn opa is nog steeds bijzonder gul en liefdevol. Die stopt me nog steeds wat muntjes toe voor een ijsje met mijn zoontje op zondag, ook al ben ik bijna 40
Nou zijn mijn grootouders overigens misschien weer van een andere generatie dan die van jou (jaren 20).
Die oma van mijn man vindt het oprecht zielig voor kinderen als ze niet streng en met harde grenzen worden opgevoed.
maandag 3 januari 2022 om 09:26
Nee, over familieleden waar je niet zoveel mee hebt ging dit.Positivevibes schreef: ↑03-01-2022 09:14Ze heeft het niet over onbekenden maar juist familieleden die je (heel goed) kent alleen toevallig niet je eigen kind zijn.
Niet over het nichtje waar je van houdt alsof het je eigen dochter was.
maandag 3 januari 2022 om 09:31
maandag 3 januari 2022 om 09:40
Dit denk ik ook, ja.appeltje schreef: ↑03-01-2022 09:31Waarschijnlijk is het allemaal niet zozeer een generatieding maar een verschil tussen mensen. Zuinige boomers en vrijgevige boomers. Inhalige generatie x en afwachtende generatie x. Verwende hedonistische millennials en milieubewuste consuminderende millennials.
Het komt allemaal voor...
Wb TO kan ik me haar teleurstelling richting vader nog wel enigszins voorstellen, en vooral ook de ergernis over zijn geklaag terwijl hij er eigenlijk in vergelijking tot jongere generaties goed bijzit. Maar van een tante zou ik persoonlijk echt niet verwachten te erven hoor, dus dat verbaast me wel meer. Wel verstandig, TO, om het hier te spuien en inderdaad niet met je familie te gaan bespreken.
maandag 3 januari 2022 om 09:43
Nou ben ik absoluut tegen lijfstraffen en sommige dingen die ik hier lees vind ik echt grenzen aan verwaarlozing en kindermishandeling.Mevrouw75 schreef: ↑03-01-2022 09:19Ik heb het niet over ervaring in mijn familie en over geld heb ik het ook niet. Wel wat ik van overlevering weet, de kinderen voor straf in het kolenhok enzo. Mijn opa was al radicaal tegen het slaan van kinderen, dat was redelijk zeldzaam in zijn tijd. Dat is geen boomerding, maar speelde al veel en veel langer en juist de boomers trokken hun mond daarover open.
Die oma van mijn man vindt het oprecht zielig voor kinderen als ze niet streng en met harde grenzen worden opgevoed.
Maar anderzijds, sommige kinderen die ik nu in mijn omgeving meemaak krijgen zó weinig grenzen gesteld in hun opvoeding dat ik het ook problematisch vind hoor. Die gaan zichzelf later nog flink tegenkomen in het studerende/werkende leven, vrees ik soms, omdat ze niet geleerd hebben dat niet alles wat ze willen meteen kan...
maandag 3 januari 2022 om 09:46
Dit. Mijn vader komt binnenkort te overlijden (of is inmiddels al overleden, ik zou het serieus niet weten) en ik ga dus geld betalen om te verwerpen mocht er dan een notaris op de stoep staan. Ik wil niks meer van die mensen. Ja, mijn jeugdfoto's en rapportjes, een teken dat ik bestaan heb als kind. Want ik heb maar 2 foto's van mezelf, die heb ik destijds stiekem moeten meenemen toen ik het huis werd uitgeschopt omdat ik wilde studeren. Helaas hoort zelfs een foto-album bij een erfenis dus ook dát zal nooit meer mijn kant op komen.xynix schreef: ↑03-01-2022 09:18Dat vind ik ook. Op zijn minst is het een paar duizend euro, ik vind dat veel geld.
En je hebt familie, bij wie je op bezoek kunt. Dat is belangrijker dan welk geld dan ook.
Tenzij het een rottante is, maar dan zou ik haar geld ook niet willen.
(Ik voorzie nu al commentaar dat ik makkelijk praten heb, maar ik heb inderdaad een erfenis laten gaan omdat ik de band met het familielid niet fijn vond)
Voor de rest heb ik vooral ellendige en angstige herinneringen geërfd. En als kanker erfelijk is, wat dat betreft ook de hoofdprijs.
Dus hou je geld maar. Voor mij kleeft er toch alleen ellende aan. Had liever een liefdevolle jeugd gehad, dat is onbetaalbaar.
Voor de rest gaat alles goed hoor, ik kan mij al sinds mijn zestiende prima redden alleen. Maar het zijn wel de feiten. Probeer ze vaak weg te stoppen, en dit topic triggert nogal.
Daar kan topicstarter verder niks aan doen hoor, iedereen heeft zijn eigen gevoel en herinneringen die een mening kleuren en vormen. Maar ik denk dat het voor een ieder goed is om stil te staan hoe de relatie met je familie is, in plaats van over wat je aan ze overhoudt op de bankrekening.
maandag 3 januari 2022 om 09:47
En bovendien erft ze van de tante. Alleen vindt ze het niet genoeg.gemberpannekoek schreef: ↑03-01-2022 09:40Maar van een tante zou ik persoonlijk echt niet verwachten te erven hoor, dus dat verbaast me wel meer.
Ik zou zo rekenen: stel, er zijn 10 neefjes en nichtjes en tante verdeelt alles. Dan krijgt elk neefje of nichtje 10%.
Nu zijn er 9 neefjes en nichtjes onterfd, alleen TO niet. Krijgt nog steeds 10%.
Ik zou me zelfs bezwaard voelen als ik meer zou krijgen, dat zet de familieverhoudingen helemaal op scherp.
maandag 3 januari 2022 om 09:47
Waar ik bij TO ook benieuwd naar ben: steekt het vooral dat je vader of zijn generatie van erfenissen heeft kunnen genieten of is het meer dat het steekt omdat je bij vrienden ziet dat het ook anders kan?
Ik herinner me namelijk een topic van je waarin je schreef dat er bij behoorlijk wat vrienden sprake is van royale schenkingen en erfenissen, waardoor zij een wat luxere leefstijl kunnen hanteren dan jij terwijl dat niet allemaal per se hun eigen verdiensten zijn. Dure wijnen aanrukken, reisjes etc.
Is dat niet wat er eigenlijk steekt? Dat je weet/ziet dat het júist ook voor jouw generatie anders kan en dat het voor jou ook gekund had als familieleden andere keuzes hadden gemaakt?)
Ik herinner me namelijk een topic van je waarin je schreef dat er bij behoorlijk wat vrienden sprake is van royale schenkingen en erfenissen, waardoor zij een wat luxere leefstijl kunnen hanteren dan jij terwijl dat niet allemaal per se hun eigen verdiensten zijn. Dure wijnen aanrukken, reisjes etc.
Is dat niet wat er eigenlijk steekt? Dat je weet/ziet dat het júist ook voor jouw generatie anders kan en dat het voor jou ook gekund had als familieleden andere keuzes hadden gemaakt?)
anoniem_407295 wijzigde dit bericht op 03-01-2022 09:52
0.14% gewijzigd
maandag 3 januari 2022 om 09:48
Wat betreft die loterij, hoe klein ook de kans, dat is voor veel mensen de enige reële kans om ooit miljonair te worden. Ze zouden zelf met hun werk nooit een echt groot bedrag bij elkaar kunnen verdienen. Met een lot kopen mensen ook hoop en dromen.Andersom schreef: ↑03-01-2022 08:11[…]
Maar nu hoor ik dat ze al langer dan dertig jaar automatisch meespelen in de Staatsloterij. Nooit meer dan 30 euro gewonnen. Als ze dat bedrag gewoon gespaard hadden, hadden ze destijds een schilder in de arm kunnen nemen. Als ze diezelfde dertig jaar (dus sinds de kinderen uit huis zijn) een tientje per week op de boodschappen hadden bespaard. (Wat makkelijk had gekund) dan was er zelfs nog meer geweest.
Ik ben daar echt zo teleurgesteld in. Mijn man kreeg niks, want er was weinig. Heeft altijd moeten werken als puber voor geld voor zichzelf. En mocht zich nu weer het schompes werken voor ze. En aan het einde van de rit zal er niks te erven zijn, en hopelijk ook geen schulden.
Mijn ouders (niet arm) deden ook aan -tig loterijen mee, ook best rare loterijen waar je niks mee wint, of alleen dingen waar je niet op zit te wachten, zoals een kookboek, een reep Tony Chocolonely, of kaartjes voor de Beekse Bergen. Toen ik de financiën overnam, heb ik dat in overleg drastisch teruggebracht. Ze realiseerden zich niet eens wat ze per maand opgeteld aan loterijen uitgaven, en op jaarbasis schrokken ze helemaal! Maar de postcodeloterij bleef. Toch de angst dat de straatprijs valt en je wint als enige niks. Maar goed, ze kunnen zich de loten veroorloven, dan moeten ze dat zelf weten natuurlijk.
Overigens gaven ze ook maandelijks een wat mij betreft buitenproportioneel bedrag uit aan een enorm aantal goede doelen. Toen er door een vergissing een flinke belastingaanslag betaald moest worden heb in daar ook flink in geschrapt. Nu moeten jullie even aan jezelf denken. Volgens mij hebben ze ooit ergens telefonisch akkoord op gegeven en zijn ze zo in een soort bestand terecht gekomen, want het waren ook steeds hetzelfde type bedrag per maand en ze hadden vaak geen idee dat ze dat doel steunden.
lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 03-01-2022 09:49
11.54% gewijzigd
maandag 3 januari 2022 om 09:53
Ik zat hier gisteren nog over na te denken, als bewust kinderloze tante. Ik ben eigenlijk niet van plan om na mijn dood nog eventjes een bom in de familie te leggen door bepaalde neefjes en nichtjes wel of niet wat na te laten.xynix schreef: ↑03-01-2022 09:47En bovendien erft ze van de tante. Alleen vindt ze het niet genoeg.
Ik zou zo rekenen: stel, er zijn 10 neefjes en nichtjes en tante verdeelt alles. Dan krijgt elk neefje of nichtje 10%.
Nu zijn er 9 neefjes en nichtjes onterfd, alleen TO niet. Krijgt nog steeds 10%.
Ik zou me zelfs bezwaard voelen als ik meer zou krijgen, dat zet de familieverhoudingen helemaal op scherp.
Nee, mocht ik voor m’n moeder gaan (ik hoop niet dat ze dat hoeft mee te maken), [edit: dan gaat het naar mijn moeder], anders dan gaat het gewoon naar m’n broers, mogen zij als ouders zelf kijken hoe ze dat besteden. Wellicht hebben ze als ouders het zelf tegen die tijd nodig. En als neefjes en nichtjes tegen die tijd ruim volwassen zijn, dan is het ook aan hun ouders om te zorgen dat het goed met ze gaat. Ik ga me daar als tante niet druk om maken. En tussen m’n broers, die niet allemaal dezelfde hoeveelheid kinderen hebben is het dan ook makkelijk, lekker hetzelfde bedrag en succes ermee.
Ik heb zelf ook nog nooit wat geërfd, dus ik voel me niet schuldig, haha!
lorem_ipsum wijzigde dit bericht op 03-01-2022 10:06
14.56% gewijzigd
maandag 3 januari 2022 om 09:59
Daarom heten dit soort acties ook 'regeren over het graf heen'. Dat je mensen postuum nog even een flinke trap na geeft. Passieve agressie to the max.Lorem_Ipsum schreef: ↑03-01-2022 09:53Ik zat hier gisteren nog over na te denken, als bewust kinderloze tante. Ik ben eigenlijk niet van plan om na mijn dood nog eventjes een bom in de familie te leggen door bepaalde neefjes en nichtjes wel of niet wat na te laten.
Nee, mocht ik voor m’n moeder gaan (ik hoop niet dat ze dat hoeft mee te maken), dan gaat het gewoon naar m’n broers, mogen zij als ouders zelf kijken hoe ze dat besteden. Wellicht hebben ze als ouders het zelf tegen die tijd nodig. En als neefjes en nichtjes tegen die tijd ruim volwassen zijn, dan is het ook aan hun ouders om te zorgen dat het goed met ze gaat. Ik ga me daar als tante niet druk om maken. En tussen m’n broers, die niet allemaal dezelfde hoeveelheid kinderen hebben is het dan ook makkelijk, lekker hetzelfde bedrag en succes ermee.
Ik heb zelf ook nog nooit wat geërfd, dus ik voel me niet schuldig, haha!
maandag 3 januari 2022 om 10:05
In het meest waarschijnlijke geval zijn je broers waarschijnlijk al flink op leeftijd als ze van jou erven. En je neefjes/nichtjes juist dan in een levensfase dat ze wat extra geld wel kunnen gebruiken voor aankoop huis bv. Bovendien betalen je broers flink erfbelasting (30-40 procent) en als zij het vervolgens aan hun kinderen doorsluizen betalen die ook nog eens 10-20 procent... Voor mij is dat reden om juist mijn neefjes/nichtjes tot erfgenamen te maken als kinderloze tanteLorem_Ipsum schreef: ↑03-01-2022 09:53Ik zat hier gisteren nog over na te denken, als bewust kinderloze tante. Ik ben eigenlijk niet van plan om na mijn dood nog eventjes een bom in de familie te leggen door bepaalde neefjes en nichtjes wel of niet wat na te laten.
Nee, mocht ik voor m’n moeder gaan (ik hoop niet dat ze dat hoeft mee te maken), dan gaat het gewoon naar m’n broers, mogen zij als ouders zelf kijken hoe ze dat besteden. Wellicht hebben ze als ouders het zelf tegen die tijd nodig. En als neefjes en nichtjes tegen die tijd ruim volwassen zijn, dan is het ook aan hun ouders om te zorgen dat het goed met ze gaat. Ik ga me daar als tante niet druk om maken. En tussen m’n broers, die niet allemaal dezelfde hoeveelheid kinderen hebben is het dan ook makkelijk, lekker hetzelfde bedrag en succes ermee.
Ik heb zelf ook nog nooit wat geërfd, dus ik voel me niet schuldig, haha!
maandag 3 januari 2022 om 10:15
Ik heb een testament, waarin alles naar 1 neefje gaat. Dat is het neefje dat nooit voor zichzelf zal kunnen zorgen.Lorem_Ipsum schreef: ↑03-01-2022 09:53Ik zat hier gisteren nog over na te denken, als bewust kinderloze tante. Ik ben eigenlijk niet van plan om na mijn dood nog eventjes een bom in de familie te leggen door bepaalde neefjes en nichtjes wel of niet wat na te laten.
Maar inmiddels heb ik veel meer nichtjes en neefjes dan toen ik dit testament maakte. Moet het maar eens opnieuw overwegen.
maandag 3 januari 2022 om 10:26
maandag 3 januari 2022 om 10:28
Dat weet ik allemaal, maar dat maakt mij niet uit. Erfbelasting ook niet, want voor de ontvanger is het toch een extraatje, ook met aftrek belasting. Ikgemberpannekoek schreef: ↑03-01-2022 10:05In het meest waarschijnlijke geval zijn je broers waarschijnlijk al flink op leeftijd als ze van jou erven. En je neefjes/nichtjes juist dan in een levensfase dat ze wat extra geld wel kunnen gebruiken voor aankoop huis bv. Bovendien betalen je broers flink erfbelasting (30-40 procent) en als zij het vervolgens aan hun kinderen doorsluizen betalen die ook nog eens 10-20 procent... Voor mij is dat reden om juist mijn neefjes/nichtjes tot erfgenamen te maken als kinderloze tante
heb dan liever dat ik de familieverhoudingen niet verstoor.
Van mij hoeven ze het ook niet naar hun kinderen door te sluizen. Eerlijk gezegd geef ik uiteindelijk eigenlijk toch meer om m’n broers, die ik al m’n hele leven al ken, dan om m’n neefjes en nichtjes. Ik ben best een leuke tante, maar ik heb zelf bewust geen kinderen, en dat gevoel van andere mensen te willen verzorgen heb ik niet van mezelf. En ik heb het zelf ook prima gered zonder erfenissen, mijn neefjes en nichtjes hebben ouders met goede banen, die redden het wel. Dat is mijn afweging.
En ik hoop, als ik hulpbehoevend word, betaald hulp in te kunnen zetten.
