Entirely different tax bracket

Celeste23 woensdag 10 januari 2024 om 11:17

Oftewel: Geheel andere belastingschijf

een grappige trend die rondgaat, ik dacht Viva zal vast ook leuke verhalen hebben!
Vrienden/familie/kennissen die een totaal ander beeld hebben over geld.

TO trapt af:
wij zijn in verwachting van ons eerste kindje en verdienen prima modaal. Tijdens een etentje met vrienden laat ik vallen dat ik graag nog 1x met z'n tweetjes weg wil, een weekendje Amsterdam, België, iets in die richting.
Vriendin: Ja echt doen hoor! Ik zou 'gewoon' naar Dubai gaan voor 2 weken, lekker warm en heel familie vriendelijk, vluchten zijn nu ook maar rond de € 500 per persoon!

Uh voor jou misschien heel gewoon, maar voor ons momenteel niet hoor

Of vroeger ook vaker na de (kerst)vakantie, dat klasgenoten heel verbaasd waren dat we niet op ski vakantie waren geweest. Dat was voor ons vroeger niet eens denkbaar.

MadameJean donderdag 18 januari 2024 om 08:55

Hupsel schreef: ↑
18-01-2024 08:35

Pijn doet auw, ook als het financieel is. Dat snap ik. En iemand heeft het volste recht om te vertellen dat iets financieel ‘auw’ doet. Maar ik kan er niet altijd begrip voor opbrengen.

Dat snap ik helemaal!

Veel mensen weten niet dat ze rijk zijn, hoe rijk ze zijn (geld, maar ook zekerheid, vangnet, mogelijkheden) of hoe het is om niet rijk te zijn (nooit geleefd zonder geld en zonder vangnet).

Coniglio donderdag 18 januari 2024 om 08:56

Maar het gaat toch 2 kanten op, de verbazing?
Ik verbaas me op het forum juist se andere kant op. Dat je bijvoorbeeld bij sociale huur maar €700 huur betaalt en dan ook nog huursubsidie krijgt. Dan denk ik: wow! Zo goedkoop wonen?! Terwijl dat voor andere mensen juist veel geld is.
Ik heb t geïnterpreteerd als verbazing over andermans financiele perspectief op dingen.

dianaf donderdag 18 januari 2024 om 08:58

Marianneke schreef: ↑
18-01-2024 08:14
Dit viel me ook op in een post gisteren. Iemand die de hele studie thuis had gewoond heeft inderdaad heel veel zelfstandigheid geleerd tijdens een semester buitenland, maar die zelfstandigheid hebben anderen weer geleerd door in een andere stad te gaan studeren en wonen.
Bij sommige studies (talen en culturen zoals Nausicaa al aangeeft) is buitenlandervaring natuurlijk een must. Bij andere studies niet bepaald noodzakelijk. In mijn vakgebied is bijv bestuurlijke ervaring meer toevoegend.

Totaal ander onderwerp mbt een andere 'klasse': Op een nieuwjaarsborrel begon ik tegen andere mensen over een Netflix-film, en zij keken me een beetje verdwaasd aan. Tot hun secretaresse zei 'ze kijken geen Netflix', blijkbaar hadden deze mensen dat van mij ook niet verwacht.

Oké, ik hap. Wat is er mis met Netflix? Ik heb het zelf niet omdat ik niet genoeg tv daar voor kijk en, sorry, gewoon een krent, maar er is toch niets mis mee?

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Sierlijk donderdag 18 januari 2024 om 09:01

Jij zegt het, Hupsel, ik denk het. Mooie post.

Coniglio donderdag 18 januari 2024 om 09:03

Overigens zeer veel respect voor de mensen die alles echt helemaal zelf op eigen kracht met de angst voor dakloosheid en armoe hebben gedaan! Ik kan me alleen maar enigszins inbeelden hoe dat zou moeten zijn en dat is natuurlijk een enorm voorrecht.

Taskmaster donderdag 18 januari 2024 om 09:04

MadameJean schreef: ↑
17-01-2024 11:38
Nou de tweeling is een verrassing maar goed... en je leest wellicht niet goed. want voor die 3.200 relateerde ik niet aan een hypotheek, maar voor alles wat er overblijft. Laat daarvan 1.500 hypotheek zijn, netto, dat kwam in dat jaar met een rente van 2,5% uit op een lening van (pak 'm beet) 600.000? Gokje hoor. Maar in ieder geval in mijn woonplaats geen bedrag waar je toen nog een ruim huis van kon kopen.

Desalniettemin, duurt die (zelfgekozen) situatie zo'n 3-5 jaar. Daarna heb je weer 3000 euro per maand over om mee rond te smijten.

Star⁴ donderdag 18 januari 2024 om 09:09

Hupsel schreef: ↑
18-01-2024 08:35
Dit topic bewijst zichzelf….

Om eerlijk te zijn, zit ik soms vol verbazing naar sommige berichten te kijken. En ik doe heel hard mijn best om niet te (ver)oordelen, maar het is soms best moeilijk. Wanneer iemand het over 140k heeft (alleen al het gebruik van ‘k’) met een eigen huis, zonnepanelen en dergelijke, twee banen, gezonde kinderen en het voor zichzelf financieel zwaar vindt. Of wanneer je iemand die je vaker ziet posten, bijvoorbeeld over de aanschaf van een duur sieraad of de jaarlijkse gift van ouders, hier ziet posten dat ze haar kleding bij Vinted koopt…… simpelweg omdat het kán en niet omdat het noodzaak is…

Of degene die schreef jaren terug als gescheiden ouder slechts een inkomen van 3000 netto te hebben en toch rond te komen? Nog geen vijf jaar terug was het meest voorkomende inkomen voor een alleenstaande ouder zo rond de 1700 netto. Inclusief toeslagen.

Pijn doet auw, ook als het financieel is. Dat snap ik. En iemand heeft het volste recht om te vertellen dat iets financieel ‘auw’ doet. Maar ik kan er niet altijd begrip voor opbrengen.

Het is niet of het een of het ander he? Word er altijd een beetje verdrietig van dit soort berichten, want we mogen dan wel flink verdienen, ik had liever gehad dat mijn kind gezond/happy was, dat mijn oude aftandse huurhuis niet uit elkaar viel, etc. etc.

MadameJean donderdag 18 januari 2024 om 09:15

Taskmaster schreef: ↑
18-01-2024 09:04
Desalniettemin, duurt die (zelfgekozen) situatie zo'n 3-5 jaar. Daarna heb je weer 3000 euro per maand over om mee rond te smijten.

Yes, dat klopt! Alleen heb ik erna voor een heel ander soort bestaan gekozen (fijn dat dat kon), dus ik weet niet precies hoeveel ik had rondgesmeten. Maar je punt is valide hoor. En ook de reden waarom minder werken ‘omdat de opvang zo duur is’ op lange termijn vaak niet slim is.

MadameJean donderdag 18 januari 2024 om 09:16

Coniglio schreef: ↑
18-01-2024 08:56
Maar het gaat toch 2 kanten op, de verbazing?
Ik verbaas me op het forum juist se andere kant op. Dat je bijvoorbeeld bij sociale huur maar €700 huur betaalt en dan ook nog huursubsidie krijgt. Dan denk ik: wow! Zo goedkoop wonen?! Terwijl dat voor andere mensen juist veel geld is.
Ik heb t geïnterpreteerd als verbazing over andermans financiele perspectief op dingen.

Klopt helemaal - er zijn alleen erg weinig mensen die in hun leven beide perspectieven aan den lijve ondervinden en dat stemt me weleens een tikje droevig.

Coniglio donderdag 18 januari 2024 om 09:20

MadameJean schreef: ↑
18-01-2024 09:16
Klopt helemaal - er zijn alleen erg weinig mensen die in hun leven beide perspectieven aan den lijve ondervinden en dat stemt me weleens een tikje droevig.

Ik ben wel blij eigenlijk dat ik maar 1 perspectief heb ervaren, sorry.
Andersom snap ik heel goed dT je graag ook aan de andere kant zou zitten.

Anoniem_65b76fd3af17f donderdag 18 januari 2024 om 09:28

MadameJean schreef: ↑
17-01-2024 14:09
Nieuwsgierig: zie jij dat alles als levenservaring waar je veel van geleerd hebt en die je sterker heeft gemaakt?

Zo keek ik er zelf vroeger naar (kind gaat jong uit huis zonder diploma, bedruipt zichzelf met losse baantjes, later icm volwassenenonderwijs, parttime studeren en afstuderen naast werk). Toen tegen m'n 30e mijn financiele problemen voorbij waren was ik eerst opgelucht, maar pas later (ben nu in de 40) besefte ik dat het zijn sporen heeft nagelaten. Doorzetten is goed maar altijd angst dat je weer in die situatie komt is dat niet en dat beperkt me ook wel.

Het kan iemand sterker maken, maar velen hoeven gewoon nooit zo sterk te zijn. En op het moment dat ze het wel moeten, leren ze het dan alsnog wel.

Ladara donderdag 18 januari 2024 om 09:29

MadameJean schreef: ↑
18-01-2024 09:16
Klopt helemaal - er zijn alleen erg weinig mensen die in hun leven beide perspectieven aan den lijve ondervinden en dat stemt me weleens een tikje droevig.

Tegenwoordig is het aantal sociale klimmers inderdaad een stuk kleiner dan twintig jaar geleden, denk ik. In mij studententijd had ik niks. Toen woonde ik sociaal voor 211 euro per maand en was mijn inkomen 800 euro per maand. En daar spaarde ik ook nog collegegeld van. Dat was aan het einde overigens, daarvoor had ik kamers voor rond de 200 euro. De meeste mensen in mijn omgeving zaten in een vergelijkbare situatie: allemaal sociale klimmers met 3-4-vinkje ouders. Het is jammer dat de mogelijkheden van toen zo sterk beperkt zijn in de afgelopen jaren.

Hupsel donderdag 18 januari 2024 om 09:35

Star⁴ schreef: ↑
18-01-2024 09:09
Het is niet of het een of het ander he? Word er altijd een beetje verdrietig van dit soort berichten, want we mogen dan wel flink verdienen, ik had liever gehad dat mijn kind gezond/happy was, dat mijn oude aftandse huurhuis niet uit elkaar viel, etc. etc.

Natuurlijk en het ging dan ook over wat één iemand schreef en niet over jou! Juist als alles niet vanzelfsprekend is en dat geldt zeker qua gezondheid en dierbaren, ga je er op een andere manier tegenaan kijken. Rijkdom is een heel abstract begrip, blijkt telkens weer.

Star⁴ donderdag 18 januari 2024 om 09:38

Hupsel schreef: ↑
18-01-2024 09:35
Natuurlijk en het ging dan ook over wat één iemand schreef en niet over jou! Juist als alles niet vanzelfsprekend is en dat geldt zeker qua gezondheid en dierbaren, ga je er op een andere manier tegenaan kijken. Rijkdom is een heel abstract begrip, blijkt telkens weer.

Weet ik ook wel, maar jij 'kent' me en weet hoe en wat. De rest die hier schrijft en irl ook niet iedereen, niet. Dus vind het wel eens naar zulke berichten te lezen

Lexie_80 donderdag 18 januari 2024 om 09:43

GroenTuintje schreef: ↑
17-01-2024 15:19
Ik vind mensen beoordelen over dat ze wel of niet gereisd hebben vroeger, enorm bekrompen. Er zijn genoeg mensen die wel gereisd hebben en die echt niet intelligent zijn. En er zijn ook genoeg mensen die nooit gereisd hebben en super intelligent zijn. Door veel boeken te lezen en veel mensen te spreken kun je ook jezelf ontplooien.

Op mij gericht en ik begrijp je wel en je hebt gelijk. Een gedreven iemand kan dat zeker. Ik spreek in mijn bericht echter mijn eigen ervaring. Natuurlijk kun je een taal studeren en vervolgens niet naar het buitenland gaan, maar ik had het over studenten van de uni die gericht een taal studeerden en wel de kans aangeboden kregen om te gaan, maar niet gingen om redenen als 'dan mis ik mijn ouders, mijn vriendje, mijn kat'. Geldige redenen hoor, en misschien bleven er ook dingen ongenoemd, maar voor 4 maanden toch jammer. Je ging ook niet om vakantie te vieren, maar om je studie te verrijken. Heb het altijd ironisch gevonden dat voor de soortgelijke HBO opleiding, de exchange juist verplicht was, maar op universitair niveau niet. En het was uiteindelijk wel echt zo dat bij het solliciteren de baas in het bijzonder geïnteresseerd was in mijn ervaringen in het buitenland. En dat als ik nu kijk waar mijn klasgenoten terecht zijn gekomen, is de verdeling nog steeds is te zien. Wat overigens niet betekent dat de een gelukkiger is dan de ander, enkel het type werk dat ze doen. Ook niks met intelligentie te maken maar misschien meer met zelfvertrouwen en kansen durven aannemen. Waarbij ik ook begrijp dat het voor de een makkelijker is te doen dan voor een ander.

En ja ik ben waarschijnlijk ook bevooroordeeld door mensen in mijn leven die nooit buiten hun bubbel zijn geweest, nooit West-Europa of de USA uit, en allemaal vooroordelen hebben over buitenlanders in allerlei delen van de wereld. Die dat allemaal maar eng en raar vinden, ver van hun bed. Dat is iets anders dan niet kunnen gaan door geld, maar echt neerkijken op.

En ik ken door mijn werk ook weer veel mensen die veel gereisd hebben maar nog nooit buiten 1e klas, altijd in ruime luxe, met huizen in verschillende delen van de wereld, met naar mijn idee ook totaal geen realistisch beeld van de realiteit van velen. Die als er iemand ziek is topspecialisten aan topinstituten bezoekt voor behandeling, terwijl mijn geliefde familielid gewoon stierf.

Maar goed, wat ik heb gedaan in mijn leven is natuurlijk voor andere mensen op de wereld weer totaal onrealistisch: het leven in NL alleen al is een grote luxe. Uiteindelijk spreken we allemaal uit ons eigen referentiekader.

Anoniem_66f1068fbefb8 donderdag 18 januari 2024 om 09:43

MadameJean schreef: ↑
17-01-2024 17:45
Nou een vorige poster koppelde verrijking van haar wereldbeeld, haar daaropvolgende succesvolle sollicitatie en daaruit voortvloeiend 'goed salaris' en haar taalbeheersing (beter dan mensen die niet weg 'durfden') aan haar buitenlandervaringen.

Ik denk dat Groentuintje daaraan refereert, en ik ben het met GT eens dat je jezelf ook kunt ontplooien (en verrijken, solliciteren, goed verdienen en talen spreken) zonder zo'n ervaring.

Ja, maar dat is niet oordelen. Het gaat puur om deze ervaring en de eigen ervaring, het zegt niks over de ervaringen van een ander. Als je een kind hebt gekregen en je vindt dat een kind je leven zo verrijkt heeft, dat zeg je toch niet dat mensen zonder kinderen hun leven niet hebben verrijkt? Die hebben hun leven op een andere manier verrijkt. Zo geldt dat ook met een jaar in het buitenland gestudeerd te hebben: dat heeft die mensen op een bepaalde manier verrijkt. Maar het investeren in een vriendengroep thuis (of iets dergelijks) heeft het leven van de niet-reizigers weer verrijkt.

Ik merk dat mensen een opmerking die over een poster zelf gaan, snel betrekken op zichzelf. Alsof ze niet lezen: "Ik heb gereisd en dat vond ik verrijkend", maar "mensen die niet hebben gereisd hebben hun leven niet verrijkt". Die twee zijn echt niet hetzelfde. Het wordt niet gezegd en er wordt niet geoordeeld.

TiumPerfectum donderdag 18 januari 2024 om 09:51

Ladara schreef: ↑
18-01-2024 09:29
Tegenwoordig is het aantal sociale klimmers inderdaad een stuk kleiner dan twintig jaar geleden, denk ik. In mij studententijd had ik niks. Toen woonde ik sociaal voor 211 euro per maand en was mijn inkomen 800 euro per maand. En daar spaarde ik ook nog collegegeld van. Dat was aan het einde overigens, daarvoor had ik kamers voor rond de 200 euro. De meeste mensen in mijn omgeving zaten in een vergelijkbare situatie: allemaal sociale klimmers met 3-4-vinkje ouders. Het is jammer dat de mogelijkheden van toen zo sterk beperkt zijn in de afgelopen jaren.

Ik vind het wel jammer dat dingen vaak zo extreem zijn tegenwoordig, iedereen die het heeft laat het breed hangen. Voor sommigen wekt dat juist irritatie op als mensen zuinig zijn maar ik heb het juist de andere kant op. Ik vind zelf dat ik te weinig ben opgegroeid met de waarde van geld dus dat probeer ik mijn kinderen echt heel erg mee te geven. We nemen ons eigen eten en drinken mee als we ergens heen gaan (hebben dan wel meerdere abonnementen), ik ga niet de hele klas uitnodigen met een verjaardag, geen taart kopen van 150 euro. Ik praat veel met de kinderen over geld en over hoe andere mensen leven. Ik vind het niet nodig om alles maar te doen omdat er toevallig geld voor is, zal ook wel opvoeding zijn. Man en ik zijn beiden opgevoed met het idee dat je generational wealth creëert en niet alles over de balk smijt.

Ik ken een aantal heel rijke mensen, 600 miljoen plus. Je merkt dan toch wel dat geld macht is en dat ze gewend zijn dat als ze iets willen ze dat voor een bepaalde prijs wel krijgen uiteindelijk.

Ramonkel donderdag 18 januari 2024 om 09:56

Toen ik 22 jaar geleden voor het eerst moeder werd was ik piepjong en had ik niks, ik kreeg met moeite een gare imini woning waarin heel veel mis was.

Ik was alleen zonder vangnet en geen nagels om aan mijn kont te krabben.

Het enige wat ik toen wenste was (behalve dat mijn kind genoeg had en gezond en gelukkig was ) dat ik mijn studie kon afronden en naar een normaler huis kan gaan. En ik droomde van een degelijke gezellige auto. (Op dat moment was dat een Citroën C3)

Toen ik mijn mijn leerde kennen toen oudste 11 was had ik al heel wat dagen kunnen nemen en was ik al heel dankbaar waar ik stond.

Maar dan ga samenwonen en heb je allebei een “goedbetaalde” baan en kan er ineens nog veel veel meer dan ik al in mijn eentje bereikt had in die jaren.

Dan komt er nog een verhuizing in toch nog een gunstige tijd en komen er nog meer kinderen, en leven we ons leven met fijn niet hoeven nadenken over boodschappen of best veel vakanties kleren of clubjes voor de kinderen.

Je raakt er zo aan gewend, nieuw interieur voor een nieuwe grote woning, een vakantiehuisje van onszelf…

En toen kwam er een jaar of twee iets ( niks echt belangrijks maar materialistisch)waar ik soort van teleurgesteld in was, en was een paar dagen aan het balen.

Tot ik buiten liep en even moest wachten op een auto, die Citroën c3 volgens mij ook echt uit 2001.

Dat was voor mij zo een besef moment dat ik echt heel heel snel moest ophouden met balen over zoiets ontzettend onbelangrijks, en dat die auto was waar 19/20 jarige ik van droomde en van een fijn gezond gelukkig gezinsleven.

Geld hebben went snel, zeker als je in een bepaalde bubbel leeft op een gegeven moment.

Irish_Wasser_Woman donderdag 18 januari 2024 om 09:58

nausicaa schreef: ↑
17-01-2024 20:28
Zeker de wat ongebruikelijker talen leer je wel pas echt vloeiend spreken als je veel in zo’n land komt, en tussen de bevolking zit. Dus als je Japans of Koreaans studeert of zoiets, dan is het wel echt een hele grote plus als je solliciteert op banen waar vloeiend taalgebruik nodig is. Hoe moedertaalsprekers hun taal in de praktijk gebruiken, leer je niet uit een boek. Voor Engels is het dan weer totaal niet nodig, daar word je veel makkelijker aan blootgesteld (al leer je het ter plekke wel sneller gebruiken, maar je kunt zonder inderdaad).
Hetzelfde geldt voor culturele studies van vreemde culturen. Als jij Culturele Wetenschappen van Latijns Amerika studeert, en je bent nog nooit Europa uit geweest, heb je echt wel een achterstand op de arbeidsmarkt.

Maar niet iedereen met een buitenland-ervaring is naar het buitenland gegaan voor opleiding/stage omdat het met de opleiding te maken had.
De meiden die ik ken die zo'n ervaring hebben gehad, hebben dat puur voor de leuk gedaan, en niet voor de noodzaak. Ik vind naar Latijns Amerika, Korea of Japan gaan als je zo'n specifieke studie doet, namelijk nogal noodzakelijk.
Maar voor "gewoon" Engels; heel leuk dat je voor Engels docent studeert, maar dan lijkt het me núttiger naar een native land te gaan, dan naar Scandinavië of Italië of zo. Vast hele leuk ervaring, daar studeren voor een jaar of zo, maar Engeland, Ierland, Amerika of zo lijkt me logischer. Maar niet per se noodzaak zoals bij de andere studies hierboven. Hoe kun je nou een taal als Japans studeren, maar nog nooit in Japan zijn geweest bijvoorbeeld? En dan niet twee weken op reis, maar echt leven en/of studeren?

Anoniem_65fffc027e485 donderdag 18 januari 2024 om 10:15

dianaf schreef: ↑
18-01-2024 08:58
Oké, ik hap. Wat is er mis met Netflix? Ik heb het zelf niet omdat ik niet genoeg tv daar voor kijk en, sorry, gewoon een krent, maar er is toch niets mis mee?

Die snap ik ook niet. Ik ken niemand die geen Netflix (of andere streamingdienst) kijkt, ook zeer hoogopgeleide mensen met goede banen kijken allemaal Netflix. Ik las zelfs ergens dat Femke Halsema een Netflixverslaving heeft!

dianaf donderdag 18 januari 2024 om 10:17

Stientje schreef: ↑
18-01-2024 10:15
Die snap ik ook niet. Ik ken niemand die geen Netflix (of andere streamingdienst) kijkt, ook zeer hoogopgeleide mensen met goede banen kijken allemaal Netflix. Ik las zelfs ergens dat Femke Halsema een Netflixverslaving heeft!

Nou ja, nu ken je er eentje, ik.

Maar dit klonk een beetje of het beneden hun stand of zo was. Of bedoelde ze dat ze veel te druk zijn voor zoiets als Netflix?

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Anoniem_65fffc027e485 donderdag 18 januari 2024 om 10:20

dianaf schreef: ↑
18-01-2024 10:17
Nou ja, nu ken je er eentje, ik.
Maar dit klonk een beetje of het beneden hun stand of zo was. Of bedoelde ze dat ze veel te druk zijn voor zoiets als Netflix?

Ik heb geen idee wat ze bedoelden, ik was er niet bij. Maar het verbaast me wel want ik ben werkelijk nooit iemand tegengekomen die niet af en toe lekker met een serietje ontspant, ook de hele drukke mensen in de topbanen niet. Dus ik denk niet dat de bubbel die geen Netflix kijkt erg groot is eerlijk gezegd.

MadameJean donderdag 18 januari 2024 om 10:25

Coniglio schreef: ↑
18-01-2024 09:20
Ik ben wel blij eigenlijk dat ik maar 1 perspectief heb ervaren, sorry.
Andersom snap ik heel goed dT je graag ook aan de andere kant zou zitten.

Je hoeft van mij niet op te klimmen en al helemaal niet keihard naar beneden te donderen. Dat laatste gun ik natuurlijk sowieso niemand.

Maar dat eerste gun ik iedereen, en als het vaker zo zou gaan, hoefden mensen minder sterk te zijn om hogerop te komen en voelden degenen die dat gelukt is zich minder een outcast of koekoeksjong in een wereld waar degenen die daarin geboren zijn zich nog vaak gedragen alsof studeren in het buitenland, een jaar reizen, een jubelton of een rijbewijs er ‘gewoon bijhoort’.

Het hoort er niet gewoon bij, het is een privilege en mensen die dat allemaal niet gekregen hebben horen er ook bij.

tortelduif donderdag 18 januari 2024 om 10:26

TiumPerfectum schreef: ↑
18-01-2024 09:51
Ik vind het wel jammer dat dingen vaak zo extreem zijn tegenwoordig, iedereen die het heeft laat het breed hangen. Voor sommigen wekt dat juist irritatie op als mensen zuinig zijn maar ik heb het juist de andere kant op. Ik vind zelf dat ik te weinig ben opgegroeid met de waarde van geld dus dat probeer ik mijn kinderen echt heel erg mee te geven. We nemen ons eigen eten en drinken mee als we ergens heen gaan (hebben dan wel meerdere abonnementen), ik ga niet de hele klas uitnodigen met een verjaardag, geen taart kopen van 150 euro. Ik praat veel met de kinderen over geld en over hoe andere mensen leven. Ik vind het niet nodig om alles maar te doen omdat er toevallig geld voor is, zal ook wel opvoeding zijn. Man en ik zijn beiden opgevoed met het idee dat je generational wealth creëert en niet alles over de balk smijt.

Ik ken een aantal heel rijke mensen, 600 miljoen plus. Je merkt dan toch wel dat geld macht is en dat ze gewend zijn dat als ze iets willen ze dat voor een bepaalde prijs wel krijgen uiteindelijk.

Totaal niet vervelend bedoeld richting jou maar dit soort zinnen doen mij dan weer wel een verschil in afkomst/bubbel beseffen. In mijn familie is er niemand die iets geërfd heeft, dat geld werd allemaal uitgegeven want anders was er geen huis/eten. Ook van mijn ouders en schoonouders verwachten we geen erfenis.

Ik weet nog dat onze hypotheekadviseur ons adviseerde om de rente niet te lang vast te zetten, want er kwam op een gegeven moment natuurlijk een erfenis aan waarmee we een flink stuk konden aflossen. Eh.... nee. En mijn verbazing toen een vriendin met rijke ouders (de eerste die in onze vriendengroep een huis kocht) zei dat als ze de hypotheek niet rond kreeg haar ouders het wel 'cash' zouden afrekenen.

TiumPerfectum donderdag 18 januari 2024 om 10:29

Ramonkel schreef: ↑
18-01-2024 09:56
Toen ik 22 jaar geleden voor het eerst moeder werd was ik piepjong en had ik niks, ik kreeg met moeite een gare imini woning waarin heel veel mis was.

Ik was alleen zonder vangnet en geen nagels om aan mijn kont te krabben.

Het enige wat ik toen wenste was (behalve dat mijn kind genoeg had en gezond en gelukkig was ) dat ik mijn studie kon afronden en naar een normaler huis kan gaan. En ik droomde van een degelijke gezellige auto. (Op dat moment was dat een Citroën C3)

Toen ik mijn mijn leerde kennen toen oudste 11 was had ik al heel wat dagen kunnen nemen en was ik al heel dankbaar waar ik stond.

Maar dan ga samenwonen en heb je allebei een “goedbetaalde” baan en kan er ineens nog veel veel meer dan ik al in mijn eentje bereikt had in die jaren.

Dan komt er nog een verhuizing in toch nog een gunstige tijd en komen er nog meer kinderen, en leven we ons leven met fijn niet hoeven nadenken over boodschappen of best veel vakanties kleren of clubjes voor de kinderen.

Je raakt er zo aan gewend, nieuw interieur voor een nieuwe grote woning, een vakantiehuisje van onszelf…

En toen kwam er een jaar of twee iets ( niks echt belangrijks maar materialistisch)waar ik soort van teleurgesteld in was, en was een paar dagen aan het balen.

Tot ik buiten liep en even moest wachten op een auto, die Citroën c3 volgens mij ook echt uit 2001.

Dat was voor mij zo een besef moment dat ik echt heel heel snel moest ophouden met balen over zoiets ontzettend onbelangrijks, en dat die auto was waar 19/20 jarige ik van droomde en van een fijn gezond gelukkig gezinsleven.

Geld hebben went snel, zeker als je in een bepaalde bubbel leeft op een gegeven moment.

Ik merk in mijn omgeving dat het vooral voor de kinderen van ouders die eerste of tweede generatie welvarend zijn lastig is. Zij zijn opgegroeid met ouders die hun kinderen dingen wilde geven die zij zelf niet hadden. Zij groeiden op met een hele hoge standaard en veel dingen zien zij nu als de basis. Ze zijn ontevreden en vinden dat ze van alles horen te hebben omdat ze uit een bepaald milieu komen, vaak ook een beetje neerkijken op mensen die lager opgeleid zijn. De kinderen moeten op hockey ook al zijn ze de hele dag aan het voetballen in de tuin, hetzelfde sociale kringetje. Mijn buurman zei letterlijk eens in negatieve zin, ''moet je kijken waar we wonen'' Ik stond met mn bek vol tanden. Huis van meer dan een miljoen maar het was blijkbaar niet goed genoeg.

Actieve topics