Geld & Recht
alle pijlers
Entirely different tax bracket
woensdag 10 januari 2024 om 11:17
Oftewel: Geheel andere belastingschijf
een grappige trend die rondgaat, ik dacht Viva zal vast ook leuke verhalen hebben!
Vrienden/familie/kennissen die een totaal ander beeld hebben over geld.
TO trapt af:
wij zijn in verwachting van ons eerste kindje en verdienen prima modaal. Tijdens een etentje met vrienden laat ik vallen dat ik graag nog 1x met z'n tweetjes weg wil, een weekendje Amsterdam, België, iets in die richting.
Vriendin: Ja echt doen hoor! Ik zou 'gewoon' naar Dubai gaan voor 2 weken, lekker warm en heel familie vriendelijk, vluchten zijn nu ook maar rond de € 500 per persoon!
Uh voor jou misschien heel gewoon, maar voor ons momenteel niet hoor
Of vroeger ook vaker na de (kerst)vakantie, dat klasgenoten heel verbaasd waren dat we niet op ski vakantie waren geweest. Dat was voor ons vroeger niet eens denkbaar.
een grappige trend die rondgaat, ik dacht Viva zal vast ook leuke verhalen hebben!
Vrienden/familie/kennissen die een totaal ander beeld hebben over geld.
TO trapt af:
wij zijn in verwachting van ons eerste kindje en verdienen prima modaal. Tijdens een etentje met vrienden laat ik vallen dat ik graag nog 1x met z'n tweetjes weg wil, een weekendje Amsterdam, België, iets in die richting.
Vriendin: Ja echt doen hoor! Ik zou 'gewoon' naar Dubai gaan voor 2 weken, lekker warm en heel familie vriendelijk, vluchten zijn nu ook maar rond de € 500 per persoon!
Uh voor jou misschien heel gewoon, maar voor ons momenteel niet hoor
Of vroeger ook vaker na de (kerst)vakantie, dat klasgenoten heel verbaasd waren dat we niet op ski vakantie waren geweest. Dat was voor ons vroeger niet eens denkbaar.
woensdag 17 januari 2024 om 13:54
precies, ik zie dat wel vaker om me heen, mensen die denken (en dat klopt ook altijd) dat ze wel een vangnet hebben waar ze in geval van nood terecht kunnen. Ik heb dat nu ook, maar als tiener en jonge 20er niet. Die mensen kunnen zich de angst niet voorstellen. die snappen niet dat je echt bang kunt zijn om dakloos te zijn, dat is zo'n ontzettende ver-van-mijn-bed show voor hen dat zij het niet eens als reeele optie beschouwen. Die mensen zijn bang voor '3 hoog achter' als grootste doem scenario.Surebaby schreef: ↑17-01-2024 12:44
Maar dat is hetzelfde met die wereldreizigers die met een rugtas de wereld over gaan, of hardcore kamperen. Dat vind ik echt van die hobbies voor mensen die nooit daadwerkelijk zo hebben moeten leven.
Dat voor hen uitje en dat avontuur, vanuit vaak een positie waar je terug naar ouders/comfort kan qua plek en portemonnee, is voor mij een herinnering aan een trauma.
Ik heb nu een vangnet, goed inkomen en mijn man ook, maar ergens blijft die angst altijd prikken, het gaat soort van nooit meer weg.
woensdag 17 januari 2024 om 14:09
Nieuwsgierig: zie jij dat alles als levenservaring waar je veel van geleerd hebt en die je sterker heeft gemaakt?florence13 schreef: ↑17-01-2024 13:54precies, ik zie dat wel vaker om me heen, mensen die denken (en dat klopt ook altijd) dat ze wel een vangnet hebben waar ze in geval van nood terecht kunnen. Ik heb dat nu ook, maar als tiener en jonge 20er niet. Die mensen kunnen zich de angst niet voorstellen. die snappen niet dat je echt bang kunt zijn om dakloos te zijn, dat is zo'n ontzettende ver-van-mijn-bed show voor hen dat zij het niet eens als reeele optie beschouwen. Die mensen zijn bang voor '3 hoog achter' als grootste doem scenario.
Ik heb nu een vangnet, goed inkomen en mijn man ook, maar ergens blijft die angst altijd prikken, het gaat soort van nooit meer weg.
Zo keek ik er zelf vroeger naar (kind gaat jong uit huis zonder diploma, bedruipt zichzelf met losse baantjes, later icm volwassenenonderwijs, parttime studeren en afstuderen naast werk). Toen tegen m'n 30e mijn financiele problemen voorbij waren was ik eerst opgelucht, maar pas later (ben nu in de 40) besefte ik dat het zijn sporen heeft nagelaten. Doorzetten is goed maar altijd angst dat je weer in die situatie komt is dat niet en dat beperkt me ook wel.
woensdag 17 januari 2024 om 14:09
Ja, dat 3 hoog achter!florence13 schreef: ↑17-01-2024 13:54precies, ik zie dat wel vaker om me heen, mensen die denken (en dat klopt ook altijd) dat ze wel een vangnet hebben waar ze in geval van nood terecht kunnen. Ik heb dat nu ook, maar als tiener en jonge 20er niet. Die mensen kunnen zich de angst niet voorstellen. die snappen niet dat je echt bang kunt zijn om dakloos te zijn, dat is zo'n ontzettende ver-van-mijn-bed show voor hen dat zij het niet eens als reeele optie beschouwen. Die mensen zijn bang voor '3 hoog achter' als grootste doem scenario.
Ik heb nu een vangnet, goed inkomen en mijn man ook, maar ergens blijft die angst altijd prikken, het gaat soort van nooit meer weg.
voordeel is wel dat bijv uit elkaar gaan dan voor mij niet zo eng aanvoelt.
Ik red me prima op een flat. Het huis wat ik nu heb voelt als een enorme luxe.
woensdag 17 januari 2024 om 14:10
Volgens mij is dat meer een ander cultureel referentiekader dan een ander financieel referentiekader.
Tuurlijk moet je geld hebben om fatbikes en scooters te kunnen kopen, maar het zegt ook iets over de sociale en culturele norm van je gezin en groep. Ik ken zat mensen voor wie het heel vanzelfsprekend is dat kind 8km naar school fietst, waar dat voor anderen zowat grenst aan kindermishandeling.
woensdag 17 januari 2024 om 14:13
woensdag 17 januari 2024 om 14:15
nou, niet alles, veel was ook gewoon beschadigend en op geen enkele manier productief. Niet alleen het financiële maar eigenlijk mijn hele jeugd.MadameJean schreef: ↑17-01-2024 14:09Nieuwsgierig: zie jij dat alles als levenservaring waar je veel van geleerd hebt en die je sterker heeft gemaakt?
Zo keek ik er zelf vroeger naar (kind gaat jong uit huis zonder diploma, bedruipt zichzelf met losse baantjes, later icm volwassenenonderwijs, parttime studeren en afstuderen naast werk). Toen tegen m'n 30e mijn financiele problemen voorbij waren was ik eerst opgelucht, maar pas later (ben nu in de 40) besefte ik dat het zijn sporen heeft nagelaten. Doorzetten is goed maar altijd angst dat je weer in die situatie komt is dat niet en dat beperkt me ook wel.
Wat ik dan wel weer denk ik is dat ik daardoor wel een heel groot aanpassend vermogen geleerd heb, na van gezin naar gezin en van tehuis naar tehuis gezeuld te zijn leer je heel snel wat de nieuwe sociale regels en normen zijn, en dat heeft me wel veel gebracht.
Enerzijds denk ik ook wel dat het idee dat ik alles zelf moest doen omdat niemand het voor me ging doen me geholpen heeft, anderzijds denk ik wel dat dat op jonge leeftijd beschadigend kan zijn omdat je het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Ik denk ook dat ik in mijn leven heel veel keuzes gemaakt heb uit angst, die hebben welliswaar goed uitgepakt en ik ben er blij mee, maar ze waren wel ingegeven vanuit een angst voor stabiliteitsverlies. Daardoor mis je ook dingen.
Dus ik denk dat de gehele ervaring eigenlijk negatief was, maar er ook wel wat goede dingen uitgekomen zijn.
woensdag 17 januari 2024 om 14:24
Dankjewel voor dit heldere antwoord. Ik heb een veel minder naar verhaal hoor (prima jeugd, genoeg geld, alles ging goed totdat ik mijn recht op godsdienstvrijheid uit ging oefenen - toen was ik ineens helemaal alleen) maar herken toch de 'angst voor stabiliteitsverlies'. Daarnaast heb ik heel lang t gevoel gehad een soort 'koekoeksjong' te zijn in de door mij gekozen omgevingen (vrienden, werk, netwerk) en ik er zo weer uitgedonderd kan worden.florence13 schreef: ↑17-01-2024 14:15nou, niet alles, veel was ook gewoon beschadigend en op geen enkele manier productief. Niet alleen het financiële maar eigenlijk mijn hele jeugd.
Wat ik dan wel weer denk ik is dat ik daardoor wel een heel groot aanpassend vermogen geleerd heb, na van gezin naar gezin en van tehuis naar tehuis gezeuld te zijn leer je heel snel wat de nieuwe sociale regels en normen zijn, en dat heeft me wel veel gebracht.
Enerzijds denk ik ook wel dat het idee dat ik alles zelf moest doen omdat niemand het voor me ging doen me geholpen heeft, anderzijds denk ik wel dat dat op jonge leeftijd beschadigend kan zijn omdat je het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Ik denk ook dat ik in mijn leven heel veel keuzes gemaakt heb uit angst, die hebben welliswaar goed uitgepakt en ik ben er blij mee, maar ze waren wel ingegeven vanuit een angst voor stabiliteitsverlies. Daardoor mis je ook dingen.
Dus ik denk dat de gehele ervaring eigenlijk negatief was, maar er ook wel wat goede dingen uitgekomen zijn.
Qua tax bracket heb ik t zelfde. You can take the girl out of the bracket... maar niet helemaal andersom.
woensdag 17 januari 2024 om 14:33
Allereerst: ik heb ontzettend veel bewondering voor jou, als ik jouw verhaal lees.florence13 schreef: ↑17-01-2024 14:15nou, niet alles, veel was ook gewoon beschadigend en op geen enkele manier productief. Niet alleen het financiële maar eigenlijk mijn hele jeugd.
Wat ik dan wel weer denk ik is dat ik daardoor wel een heel groot aanpassend vermogen geleerd heb, na van gezin naar gezin en van tehuis naar tehuis gezeuld te zijn leer je heel snel wat de nieuwe sociale regels en normen zijn, en dat heeft me wel veel gebracht.
Enerzijds denk ik ook wel dat het idee dat ik alles zelf moest doen omdat niemand het voor me ging doen me geholpen heeft, anderzijds denk ik wel dat dat op jonge leeftijd beschadigend kan zijn omdat je het gevoel hebt dat je er niet toe doet.
Ik denk ook dat ik in mijn leven heel veel keuzes gemaakt heb uit angst, die hebben welliswaar goed uitgepakt en ik ben er blij mee, maar ze waren wel ingegeven vanuit een angst voor stabiliteitsverlies. Daardoor mis je ook dingen.
Dus ik denk dat de gehele ervaring eigenlijk negatief was, maar er ook wel wat goede dingen uitgekomen zijn.
Ik heb zelf een heel stabiele en bevoorrechte achtergrond maar toch herken ik die angst. En ik denk nu opeens te snappen waarom. Mijn moeder is als kind vanuit een extreem luxeleventje gekatapulteerd in een tijdlang een moeizaam bestaan. Niet héél erg maar wel een zeer goot verschil, met een tijdlang ook grote sociale gevolgen die te ingewikkeld en te persoonlijk zijn om uit te leggen. Vermoedelijk heeft zij die angst ook en aan ons doorgegeven. Ik ben ook zeer gedreven door zekerheid. Dat belemmert me bv in geld uitgeven aan een droomreis die ik met gemak kan betalen, ik spaar liever voor de kinderen. Ik zou nooit of te nimmer zelfstandige durven worden. Ik werk veel meer dan nodig. Ik was al jong heel actief op zoek naar een betrouwbare stabiele man om mee te trouwen, een goede provider ook, in plaats van een beetje rond te rotzooien.
Nu, dat laatste had allicht ook niet gepast bij de romanticus die ik ben én ik ben getrouwd met iemand waar ik waanzinnig verliefd op was.
Mijn ouders boden me na mijn studies aan om de wereld te verkennen, ik wou mijn relatie niet in gevaar brengen. Achteraf bekeken misschien ook het beste voor mij, die stabiele relatie is mijn fundament.
woensdag 17 januari 2024 om 14:35
precies dit, ik heb dat dus ook zo, en daar kom je gewoon niet meer vanaf. Zelfde als met het 'koekkoeksjong' wat de poster hiervoor steldeIsolde schreef: ↑17-01-2024 14:33Allereerst: ik heb ontzettend veel bewondering voor jou, als ik jouw verhaal lees.
Ik heb zelf een heel stabiele en bevoorrechte achtergrond maar toch herken ik die angst. En ik denk nu opeens te snappen waarom. Mijn moeder is als kind vanuit een extreem luxeleventje gekatapulteerd in een tijdlang een moeizaam bestaan. Niet héél erg maar wel een zeer goot verschil, met een tijdlang ook grote sociale gevolgen die te ingewikkeld en te persoonlijk zijn om uit te leggen. Vermoedelijk heeft zij die angst ook en aan ons doorgegeven. Ik ben ook zeer gedreven door zekerheid. Dat belemmert me bv in geld uitgeven aan een droomreis die ik met gemak kan betalen, ik spaar liever voor de kinderen. Ik zou nooit of te nimmer zelfstandige durven worden. Ik werk veel meer dan nodig. Ik was al jong heel actief op zoek naar een betrouwbare stabiele man om mee te trouwen, een goede provider ook, in plaats van een beetje rond te rotzooien.
Nu, dat laatste had allicht ook niet gepast bij de romanticus die ik ben én ik ben getrouwd met iemand waar ik waanzinnig verliefd op was.
Mijn ouders boden me na mijn studies aan om de wereld te verkennen, ik wou mijn relatie niet in gevaar brengen. Achteraf bekeken misschien ook het beste voor mij, die stabiele relatie is mijn fundament.
woensdag 17 januari 2024 om 14:45
Ginevra schreef: ↑17-01-2024 14:10Volgens mij is dat meer een ander cultureel referentiekader dan een ander financieel referentiekader.
Tuurlijk moet je geld hebben om fatbikes en scooters te kunnen kopen, maar het zegt ook iets over de sociale en culturele norm van je gezin en groep. Ik ken zat mensen voor wie het heel vanzelfsprekend is dat kind 8km naar school fietst, waar dat voor anderen zowat grenst aan kindermishandeling.
Klopt helemaal. Ik betaal liever een ticket naar een ver land voor een semester in het buitenland, dan een fatbike. Ieder zijn keuzes
woensdag 17 januari 2024 om 14:57
Mijn keurige buren hebben heel ijverige leuke kinderen. Ze hebben bijna de hele zomervakantie doordeweeks gewerkt en daarnaast opgepast. Toen konden ze zelf zo'n toffe fatbike betalen... pas maar op :-p
woensdag 17 januari 2024 om 15:11
Jouw verleden is ook wel uitzonderlijk. Het gaat in dit topic eigenlijk over zeer rijke mensen die daar nogal wereldvreemd in zijn. Maar studeren in het buitenland en/of je kinderen die kans gunnen is niet iets voor alleen de rijken, en daar is o.a. mijn eigen ervaring, als student met bijstandsmoeder (die overigens wel werkte tegen die tijd maar dat was ook geen vetpot) een voorbeeld van. Ik woonde overigens thuis toen ik studeerde, dan hoefden we geen kamer te betalen.
De buitenlandse ervaringen hebben mijn leven en begrip van de wereld verrijkt, en waren zeker een punt voor mijn internationale werkgever om mij aan te nemen, waardoor ik nu goed kan verdienen. Ik studeerde een taal; er waren studenten die niet van huis weg durfden en zij waren uiteindelijk beduidend minder begaafd in het spreken dan degenen die wel gingen. Ook had ik vriendinnen op de PABO die buitenlandse uitwisselingen hebben gedaan (allemaal zonder studievertraging). Allemaal zijn we erg blij de kans te hebben gehad. Wij zouden zo'n clubje vrouwen kunnen zijn waar deze discussie mee begon: en ja, wij gunnen het onze kinderen ook. Maar rijk kan ik ons niet noemen: part-time leraren en communicatie.
Hoe de situatie nu is voor studenten weet ik niet, maar ik spaar inderdaad voor mijn kinderen zodat, mochten ze willen, ze ook de kans kunnen aanpakken. Het heeft mij veel zelfstandigheid en zelfvertrouwen gegeven, na een jeugd niet ver van mijn bed.
Soort van on topic: een huisgenoot in de US nodigde mij uit voor Thanksgiving bij haar familie. Ik kreeg daar mijn eigen guest suite met badkamer. Het was een villa met zwembad en jacuzzi in een gated community, in Florida. We gingen lunchen bij de bijgesloten country golf club en stappen in Miami. Het gezin was de gescheiden vader van mijn huisgenoot, een directeur die was hertrouwd met zijn secretaresse, die nog weer een 4-jarige tweeling hadden. Een sportwagen en SUV voor de deur. Het was zo typisch rijk USA wat ik alleen van de TV kende, ik heb het hele weekend met ogen zo groot als schoteltjes rondgelopen. Heel aardige, warme mensen, dat zeker, maar een heel ander soort leven, met ook wel bijgaande problemen.
woensdag 17 januari 2024 om 15:19
Ik vind mensen beoordelen over dat ze wel of niet gereisd hebben vroeger, enorm bekrompen. Er zijn genoeg mensen die wel gereisd hebben en die echt niet intelligent zijn. En er zijn ook genoeg mensen die nooit gereisd hebben en super intelligent zijn. Door veel boeken te lezen en veel mensen te spreken kun je ook jezelf ontplooien.
Voor iedereen een groene tuin
woensdag 17 januari 2024 om 16:32
Ik denk inderdaad dat er maar weinig mensen zijn die de échte angst voor alles kwijtraken/dakloos zijn kennen. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je er op je 18e echt alleen voor stond (en daarvoor eigenlijk ook al), dat je dat dan hebt. Want de meeste 18 jarigen die voor ‘zichzelf zorgen’, hebben stiekem natuurlijk wel een vangnet. Als ze bv langdurig ziek zouden worden, mogen ze heus weer thuis komen wonen. Als je echt zo alleen bent als jullie, is die optie er gewoon niet. Niet ‘liever niet’, niet ‘geeft gedoe’ maar ‘het kan simpelweg gewoon echt niet’. En ik kan me heel goed voorstellen dat dat levenslange sporen na laat, en dat je bovengemiddeld zekerheid zoekt.
Ik denk eigenlijk dat dat zelfs een extreem goed voorbeeld van ‘entirely different tax bracket’ is, alleen dan naar beneden. Ik geloof niet dat de meeste mensen zich dakloosheid of oprechte angst daarvoor kunnen voorstellen. Ik word ook altijd een beetje moe van die ‘leef een week in de bijstand’ of ‘slaap een nacht op straat’ acties. Een week in de bijstand is simpel. Want je hoeft niet binnen een week allerlei rekeningen te betalen. Die nieuwe schoenen die je kind nodig heeft, kunnen volgende week ook wel. Als je de huur of hypotheek een keer een week later betaalt, gebeurt er niks. En je weet dat je dat geld dan gewoon weer hebt. En daarmee is nou net de grootste stressfactor: onzekerheid, er gewoon niet. Een nacht op straat slapen is vast koud en zo, maar als je weet dat je morgen gewoon weer in je warme bed ligt, ook niet te vergelijken met die enorme stress om jezelf in leven te houden. Ik denk echt dat maar weinig mensen hier écht beseffen wat dat inhoudt (ik ook niet hoor, ken dat soort omstandigheden gelukkig niet).
Ik denk eigenlijk dat dat zelfs een extreem goed voorbeeld van ‘entirely different tax bracket’ is, alleen dan naar beneden. Ik geloof niet dat de meeste mensen zich dakloosheid of oprechte angst daarvoor kunnen voorstellen. Ik word ook altijd een beetje moe van die ‘leef een week in de bijstand’ of ‘slaap een nacht op straat’ acties. Een week in de bijstand is simpel. Want je hoeft niet binnen een week allerlei rekeningen te betalen. Die nieuwe schoenen die je kind nodig heeft, kunnen volgende week ook wel. Als je de huur of hypotheek een keer een week later betaalt, gebeurt er niks. En je weet dat je dat geld dan gewoon weer hebt. En daarmee is nou net de grootste stressfactor: onzekerheid, er gewoon niet. Een nacht op straat slapen is vast koud en zo, maar als je weet dat je morgen gewoon weer in je warme bed ligt, ook niet te vergelijken met die enorme stress om jezelf in leven te houden. Ik denk echt dat maar weinig mensen hier écht beseffen wat dat inhoudt (ik ook niet hoor, ken dat soort omstandigheden gelukkig niet).
woensdag 17 januari 2024 om 16:40
Ik vind dit ook altijd maar dat komt ook omdat ik gewoon jaloers ben denk ikGroenTuintje schreef: ↑17-01-2024 15:19Ik vind mensen beoordelen over dat ze wel of niet gereisd hebben vroeger, enorm bekrompen. Er zijn genoeg mensen die wel gereisd hebben en die echt niet intelligent zijn. En er zijn ook genoeg mensen die nooit gereisd hebben en super intelligent zijn. Door veel boeken te lezen en veel mensen te spreken kun je ook jezelf ontplooien.
woensdag 17 januari 2024 om 17:45
Nou een vorige poster koppelde verrijking van haar wereldbeeld, haar daaropvolgende succesvolle sollicitatie en daaruit voortvloeiend 'goed salaris' en haar taalbeheersing (beter dan mensen die niet weg 'durfden') aan haar buitenlandervaringen.
Ik denk dat Groentuintje daaraan refereert, en ik ben het met GT eens dat je jezelf ook kunt ontplooien (en verrijken, solliciteren, goed verdienen en talen spreken) zonder zo'n ervaring.
woensdag 17 januari 2024 om 17:53
MadameJean schreef: ↑17-01-2024 17:45Nou een vorige poster koppelde verrijking van haar wereldbeeld, haar daaropvolgende succesvolle sollicitatie en daaruit voortvloeiend 'goed salaris' en haar taalbeheersing (beter dan mensen die niet weg 'durfden') aan haar buitenlandervaringen.
Ik denk dat Groentuintje daaraan refereert, en ik ben het met GT eens dat je jezelf ook kunt ontplooien (en verrijken, solliciteren, goed verdienen en talen spreken) zonder zo'n ervaring.
Oh zo. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook in een internationale omgeving werk vanwege de buitenlandervaring tijdens mijn studie. Het is uiteraard niet slechter om dat niet te hebben, maar wel anders. Internationale kansen komen eerder op je pad door zo’n ervaring maar niet iedereen zit daar op te wachten.
woensdag 17 januari 2024 om 18:02
En sommige mensen zitten er wel op te wachten.... en kunnen toch die internationale studie-ervaring niet opdoen.Stientje schreef: ↑17-01-2024 17:53Oh zo. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook in een internationale omgeving werk vanwege de buitenlandervaring tijdens mijn studie. Het is uiteraard niet slechter om dat niet te hebben, maar wel anders. Internationale kansen komen eerder op je pad door zo’n ervaring maar niet iedereen zit daar op te wachten.
Ik werk al jaren internationaal en vind dat ik vaak met gepriviligieerde mensen te maken heb. Mensen die als ze vragen waar ik Frans en Engels heb leren spreken, me vaak niet geloven als ik antwoord 'van tv en uit boeken', omdat ze zich dat niet zo goed kunnen voorstellen.
woensdag 17 januari 2024 om 20:28
Zeker de wat ongebruikelijker talen leer je wel pas echt vloeiend spreken als je veel in zo’n land komt, en tussen de bevolking zit. Dus als je Japans of Koreaans studeert of zoiets, dan is het wel echt een hele grote plus als je solliciteert op banen waar vloeiend taalgebruik nodig is. Hoe moedertaalsprekers hun taal in de praktijk gebruiken, leer je niet uit een boek. Voor Engels is het dan weer totaal niet nodig, daar word je veel makkelijker aan blootgesteld (al leer je het ter plekke wel sneller gebruiken, maar je kunt zonder inderdaad).MadameJean schreef: ↑17-01-2024 17:45Nou een vorige poster koppelde verrijking van haar wereldbeeld, haar daaropvolgende succesvolle sollicitatie en daaruit voortvloeiend 'goed salaris' en haar taalbeheersing (beter dan mensen die niet weg 'durfden') aan haar buitenlandervaringen.
Ik denk dat Groentuintje daaraan refereert, en ik ben het met GT eens dat je jezelf ook kunt ontplooien (en verrijken, solliciteren, goed verdienen en talen spreken) zonder zo'n ervaring.
Hetzelfde geldt voor culturele studies van vreemde culturen. Als jij Culturele Wetenschappen van Latijns Amerika studeert, en je bent nog nooit Europa uit geweest, heb je echt wel een achterstand op de arbeidsmarkt.
Voor de wat meer doorsnee studies is het leuk, maar zeker niet onvervangbaar. Inderdaad dat ‘jezelf ontplooien’, dat kun je ook heel goed in Nederland doen. Voor jezelf leren zorgen hebben mensen zoals sommige posters hier echt veel uitgebreider geleerd in Nederland, dan iemand die een semester op kosten van hun ouders vakken heeft gevolgd aan een Amerikaanse universiteit.
Het allerleukst vind ik niet de uitwisselingsstudenten maar de ‘reizigers’. Mensen die zichzelf heel wereldwijs vinden, want ze zijn in Mexico geweest, en in Thailand. Allebei in een all inclusive met vooral Nederlanders, waar ze niet van het resort af gekomen zijn. Ja, dan heb je vast een gevarieerder wereldbeeld dan iemand die in Europa bleef, bij lokale bevolking thuis logeerde, zichzelf moest zien te redden midden in de nacht op een klein station in Slovenië of iets in die hoek. Want lang in een vliegtuig zitten staat geluk aan een enorme geestelijke ontwikkeling.
donderdag 18 januari 2024 om 08:14
nausicaa schreef: ↑17-01-2024 20:28Inderdaad dat ‘jezelf ontplooien’, dat kun je ook heel goed in Nederland doen. Voor jezelf leren zorgen hebben mensen zoals sommige posters hier echt veel uitgebreider geleerd in Nederland, dan iemand die een semester op kosten van hun ouders vakken heeft gevolgd aan een Amerikaanse universiteit.
Dit viel me ook op in een post gisteren. Iemand die de hele studie thuis had gewoond heeft inderdaad heel veel zelfstandigheid geleerd tijdens een semester buitenland, maar die zelfstandigheid hebben anderen weer geleerd door in een andere stad te gaan studeren en wonen.
Bij sommige studies (talen en culturen zoals Nausicaa al aangeeft) is buitenlandervaring natuurlijk een must. Bij andere studies niet bepaald noodzakelijk. In mijn vakgebied is bijv bestuurlijke ervaring meer toevoegend.
Totaal ander onderwerp mbt een andere 'klasse': Op een nieuwjaarsborrel begon ik tegen andere mensen over een Netflix-film, en zij keken me een beetje verdwaasd aan. Tot hun secretaresse zei 'ze kijken geen Netflix', blijkbaar hadden deze mensen dat van mij ook niet verwacht.
Coffee is never my cup of tea
donderdag 18 januari 2024 om 08:35
Dit topic bewijst zichzelf….
Om eerlijk te zijn, zit ik soms vol verbazing naar sommige berichten te kijken. En ik doe heel hard mijn best om niet te (ver)oordelen, maar het is soms best moeilijk. Wanneer iemand het over 140k heeft (alleen al het gebruik van ‘k’) met een eigen huis, zonnepanelen en dergelijke, twee banen, gezonde kinderen en het voor zichzelf financieel zwaar vindt. Of wanneer je iemand die je vaker ziet posten, bijvoorbeeld over de aanschaf van een duur sieraad of de jaarlijkse gift van ouders, hier ziet posten dat ze haar kleding bij Vinted koopt…… simpelweg omdat het kán en niet omdat het noodzaak is…
Of degene die schreef jaren terug als gescheiden ouder slechts een inkomen van 3000 netto te hebben en toch rond te komen? Nog geen vijf jaar terug was het meest voorkomende inkomen voor een alleenstaande ouder zo rond de 1700 netto. Inclusief toeslagen.
Pijn doet auw, ook als het financieel is. Dat snap ik. En iemand heeft het volste recht om te vertellen dat iets financieel ‘auw’ doet. Maar ik kan er niet altijd begrip voor opbrengen.
Om eerlijk te zijn, zit ik soms vol verbazing naar sommige berichten te kijken. En ik doe heel hard mijn best om niet te (ver)oordelen, maar het is soms best moeilijk. Wanneer iemand het over 140k heeft (alleen al het gebruik van ‘k’) met een eigen huis, zonnepanelen en dergelijke, twee banen, gezonde kinderen en het voor zichzelf financieel zwaar vindt. Of wanneer je iemand die je vaker ziet posten, bijvoorbeeld over de aanschaf van een duur sieraad of de jaarlijkse gift van ouders, hier ziet posten dat ze haar kleding bij Vinted koopt…… simpelweg omdat het kán en niet omdat het noodzaak is…
Of degene die schreef jaren terug als gescheiden ouder slechts een inkomen van 3000 netto te hebben en toch rond te komen? Nog geen vijf jaar terug was het meest voorkomende inkomen voor een alleenstaande ouder zo rond de 1700 netto. Inclusief toeslagen.
Pijn doet auw, ook als het financieel is. Dat snap ik. En iemand heeft het volste recht om te vertellen dat iets financieel ‘auw’ doet. Maar ik kan er niet altijd begrip voor opbrengen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
