Geld & Recht
alle pijlers
ex houdt deel alimentatie in
vrijdag 6 maart 2009 om 15:54
Hai,
mijn ex, we zijn een half jaar geleden gescheiden, na een huwelijk van bijna 2 jaar, relatie van bijna 9 jaar, heeft ineens besloten om 1/3 van de alimentatie voor onze zoon op zijn spaarrekening te storten waar ik niet bij kan. Hij vindt dat ie nml te veel moet betalen want hij vergelijkt zich met kennissen om zich heen die minder kwijt zijn.
Destijds is het bedrag, dat alleen voor ons kind is, bepaald door de mediator, volgens de gangbare normen.
Wanneer ik toch geld van de spaarrekening van zoon haal, ik weet niet eens of dit kan, wil hij de ali opnieuw laten berekenen, verlagen. Ik weet dat ik naar de rechter kan, maar wil eigenlijk deze stap niet nemen om de enigszins redelijke relatie die we als gezamelijke ouders nu hebben niet verder te schaden. We kunnen nu nml best overleggen en wel eens ruilen wanneer ons kind welk weekend bij wie is en dat is voor mij ook weleens gunstig.......
Ik ontvang 375 per maand. Nu gaat daarvan dus 125 naar de spaarrekening, voor mij een aardig bedrag ook omdat ik in de clinch lig met het UWV.......maar dat is een ander verhaal.
Hoe zouden jullie dit aanpakken. ??
mijn ex, we zijn een half jaar geleden gescheiden, na een huwelijk van bijna 2 jaar, relatie van bijna 9 jaar, heeft ineens besloten om 1/3 van de alimentatie voor onze zoon op zijn spaarrekening te storten waar ik niet bij kan. Hij vindt dat ie nml te veel moet betalen want hij vergelijkt zich met kennissen om zich heen die minder kwijt zijn.
Destijds is het bedrag, dat alleen voor ons kind is, bepaald door de mediator, volgens de gangbare normen.
Wanneer ik toch geld van de spaarrekening van zoon haal, ik weet niet eens of dit kan, wil hij de ali opnieuw laten berekenen, verlagen. Ik weet dat ik naar de rechter kan, maar wil eigenlijk deze stap niet nemen om de enigszins redelijke relatie die we als gezamelijke ouders nu hebben niet verder te schaden. We kunnen nu nml best overleggen en wel eens ruilen wanneer ons kind welk weekend bij wie is en dat is voor mij ook weleens gunstig.......
Ik ontvang 375 per maand. Nu gaat daarvan dus 125 naar de spaarrekening, voor mij een aardig bedrag ook omdat ik in de clinch lig met het UWV.......maar dat is een ander verhaal.
Hoe zouden jullie dit aanpakken. ??
vrijdag 6 maart 2009 om 17:05
Hoe redelijk is de relatie als je ex eenzijdig besluit een deel van de alimentatie in te houden? Hij kan die dan wel op een spaarrekening zetten, maar hij voldoet niet meer aan zijn betaalverplichtingen.
Is jullie convenant door de rechter bekrachtigd? Bij mijn weten kun je dan via het LBIO de alimentatie laten innen (bijv. via loonbeslag). Je zou je ex kunnen laten weten dat je niet akkoord gaat met zijn besluit en vragen of hij zich aan zijn verplichtingen volgens het convenant wil houden. Geeft hij aan dit niet te doen, dan kun je aankondigen dat je het LBIO gaat inschakelen. Op www.lbio.nl vind je meer informatie.
Aan deze procedure zijn voor jou geen kosten verbonden; voor hem echter wel.
Probeer de zaken gescheiden te houden (pun intended ). Dit gaat om geld: ga dat niet verwarren met de omgangsregeling. Jij wil jouw "flexibiliteit" (of anders gezegd: accepteren dat hij zaken bepaalt zonder overleg met jou) afzetten tegen die van hem. Want dan heb je "krediet" opgebouwd om ook eens wat van hem te eisen als het jou uitkomt.
Gezien zijn houding verwacht ik niet dat hij er net zo over denkt. Hij denkt gewoon dat hij helemaal in zijn recht staat met deze actie en door deze te accepteren bevestig je dat. Wat je doet, is meewerken aan een situatie waarin je ex steeds minder rekening met jou gaat houden.
Laat zien dat jij serieus genomen moet worden en dat de afspraken moeten worden nagekomen. Op een niet-emotionele, zakelijke manier.
Is jullie convenant door de rechter bekrachtigd? Bij mijn weten kun je dan via het LBIO de alimentatie laten innen (bijv. via loonbeslag). Je zou je ex kunnen laten weten dat je niet akkoord gaat met zijn besluit en vragen of hij zich aan zijn verplichtingen volgens het convenant wil houden. Geeft hij aan dit niet te doen, dan kun je aankondigen dat je het LBIO gaat inschakelen. Op www.lbio.nl vind je meer informatie.
Aan deze procedure zijn voor jou geen kosten verbonden; voor hem echter wel.
Probeer de zaken gescheiden te houden (pun intended ). Dit gaat om geld: ga dat niet verwarren met de omgangsregeling. Jij wil jouw "flexibiliteit" (of anders gezegd: accepteren dat hij zaken bepaalt zonder overleg met jou) afzetten tegen die van hem. Want dan heb je "krediet" opgebouwd om ook eens wat van hem te eisen als het jou uitkomt.
Gezien zijn houding verwacht ik niet dat hij er net zo over denkt. Hij denkt gewoon dat hij helemaal in zijn recht staat met deze actie en door deze te accepteren bevestig je dat. Wat je doet, is meewerken aan een situatie waarin je ex steeds minder rekening met jou gaat houden.
Laat zien dat jij serieus genomen moet worden en dat de afspraken moeten worden nagekomen. Op een niet-emotionele, zakelijke manier.
Ga in therapie!
vrijdag 6 maart 2009 om 17:06
ga nu de confrontatie maar aan, laat maar zien waar jouw grens ligt. Anders blijft het schipperen en toegeven aan grillen van je exman. En die botsing is waarschijnlijk toch wel onvermijdelijk.
Hij ontrekt zich nu al aan afspraken die hij zelf met zijn volle verstand gemaakt heeft bij een mediator. Het is aan jou om hem duidelijk te maken dat dit niet kan!
Hij ontrekt zich nu al aan afspraken die hij zelf met zijn volle verstand gemaakt heeft bij een mediator. Het is aan jou om hem duidelijk te maken dat dit niet kan!
vrijdag 6 maart 2009 om 17:21
quote:pom508 schreef op 06 maart 2009 @ 16:20:
Het is toch mooi dat de vader een hoger bedrag aan alimentatie kan betalen? Dit bedrag is gebaseerd op zijn inkomen.
Het is niet juist dat de vader maar bepaald dat daar 1/3 daarvan gespaard moet worden. Als hij wil sparen voor zijn kind, dan doet hij dat maar uit eigen portemonnee.Je staat volledig in je recht om dat bedrag te krijgen. Gewoon even naar de mediator.
Die alimentatie betaald hij toch ook uit eigen portemonnee?
Hij kan natuurlijk niet zomaar gaan bepalen dat een deel van dat geld naar een spaarrekening moet. Gewoon stappen ondernemen.
Verder (niet lullig bedoeld en ook geen veroordeling) ik schrik van je eerste zinnen. Negen jaar samen, kindje van 2 en uit elkaar. Mijn eerste reactie is waarom begin je dan aan kidnderen?
Het is toch mooi dat de vader een hoger bedrag aan alimentatie kan betalen? Dit bedrag is gebaseerd op zijn inkomen.
Het is niet juist dat de vader maar bepaald dat daar 1/3 daarvan gespaard moet worden. Als hij wil sparen voor zijn kind, dan doet hij dat maar uit eigen portemonnee.Je staat volledig in je recht om dat bedrag te krijgen. Gewoon even naar de mediator.
Die alimentatie betaald hij toch ook uit eigen portemonnee?
Hij kan natuurlijk niet zomaar gaan bepalen dat een deel van dat geld naar een spaarrekening moet. Gewoon stappen ondernemen.
Verder (niet lullig bedoeld en ook geen veroordeling) ik schrik van je eerste zinnen. Negen jaar samen, kindje van 2 en uit elkaar. Mijn eerste reactie is waarom begin je dan aan kidnderen?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 6 maart 2009 om 18:54
Tenzij anders afgesproken, mag jouw ex alleen het geld overmaken naar jouw rekening. De discussie of je het wel of niet missen kan, is niet interessant. De ex bepaalt niet hoe het geld besteed wordt, tenzij echt duidelijk is dat hij [kind] ernstig tekort komt. Het geld is bedoeld voor alle 'onkosten' die je hebt als moeder, bijv. meer eten inslaan, kleding kopen, hogere energierekening. Uitgangspunt is, zoals Zamirah al zei, de welstand die het kind had tijdens de relatie moet zoveel mogelijk benaderd worden.
De ex mag nog geen dubbeltje inhouden of anderszins overmaken. Stel dat je een rekenign te vereffenen hebt van 25 euro, dan mag ex die zelfs niet inhouden, formeel gezien moet hij gewoon 375 overmaken en jij 25 aan hem.
Ik zou er toch voor naar de rechter gaan, omdat hij hiermee de afspraken van de rechter of het convenant schendt.
De ex mag nog geen dubbeltje inhouden of anderszins overmaken. Stel dat je een rekenign te vereffenen hebt van 25 euro, dan mag ex die zelfs niet inhouden, formeel gezien moet hij gewoon 375 overmaken en jij 25 aan hem.
Ik zou er toch voor naar de rechter gaan, omdat hij hiermee de afspraken van de rechter of het convenant schendt.
vrijdag 6 maart 2009 om 18:57
Nog een aandachtspunt, stel hij spaart die 125 euro elke maand. Maar de spaarrekening staat op zijn naam, jij kan daar niet bij. Met andere woorden, daar wordt geld gespaard waar jij niet bij kan. Als ex ineens torenhoge schulden heeft, kan hij dat geld aanwenden daarvoor zonder dat jij iets kan doen. Hij heeft dan dus toegang tot JOUW geld, ongeacht of hij dat onder de noemer spaargeld doet. Als hij kwaad wil en de rekening plundert, begin jij niets.
vrijdag 6 maart 2009 om 22:05
Silderspalet, ik vind dat je de tijd even 50 jaar hebt teruggedraaid met je posts.
Je zet vrouwen neer als wezens die compleet afhankelijk zijn van hun mannen. En die mannen moeten niet het gore lef hebben eens -niet- met alimentatie op de proppen te komen. Driewerf bah.
Kom op zeg, vrouwen zijn ook zelfstandige wezens die heel goed (kunnen leren) hun eigen boontjes te doppen. Niet zo hangen aan die mannen.
Ja het is heel vervelend als het niet lukt met alimentatie. ALS de vrouw al de zorg van de kinderen heeft, waar hier ook maar zonder meer vanuit wordt gegaan.
Laten we nou vooral eens inzetten op het onafhankelijk maken van meer vrouwen, dan in te blijven zetten op de mannen die de financiele verzorging voor een heel belangrijk deel op zich moeten nemen.
De kinderen kunnen ook richting man bijvoorbeeld. Maar nee, dat is heel vaak niet mogelijk. Waarom niet? vraag ik dan. Ben je gelijk je afhankelijkheid kwijt.
Klinkt misschien hard, maar ik vind het echt jammer, die posts.
Je zet vrouwen neer als wezens die compleet afhankelijk zijn van hun mannen. En die mannen moeten niet het gore lef hebben eens -niet- met alimentatie op de proppen te komen. Driewerf bah.
Kom op zeg, vrouwen zijn ook zelfstandige wezens die heel goed (kunnen leren) hun eigen boontjes te doppen. Niet zo hangen aan die mannen.
Ja het is heel vervelend als het niet lukt met alimentatie. ALS de vrouw al de zorg van de kinderen heeft, waar hier ook maar zonder meer vanuit wordt gegaan.
Laten we nou vooral eens inzetten op het onafhankelijk maken van meer vrouwen, dan in te blijven zetten op de mannen die de financiele verzorging voor een heel belangrijk deel op zich moeten nemen.
De kinderen kunnen ook richting man bijvoorbeeld. Maar nee, dat is heel vaak niet mogelijk. Waarom niet? vraag ik dan. Ben je gelijk je afhankelijkheid kwijt.
Klinkt misschien hard, maar ik vind het echt jammer, die posts.
vrijdag 6 maart 2009 om 22:46
Annepanne, ik vind jouw posting anders niet erg steekhoudend. Het gaat niet om vrouwen die afhankelijk zijn van hun ex-man, maar om kinderen die afhankelijk zijn van hun ouders. Waarvan er één hun vader is dus. De ex in kwestie is de eerste niet en zal ook de laatste niet zijn die het laat afweten als het gaat om het onderhouden van zijn kinderen.
Het bedrag dat aan kinderalimentatie wordt vastgesteld, dekt over het algemeen (lang) niet de helft van de werkelijke kosten van het kind. Dat betekent dus dat de verzorgende ouder (meestal de moeder) het overgrote deel van de financiële verzorging op zich neemt, niet de niet-verzorgende ouder.
Het feit dat vrouwen financieel onafhankelijk zijn, mag nog geen reden zijn voor vaders om hun handen volledig van het onderhoud van hun kinderen af te trekken. In Nederland is het zo dat als een vader op bijstandsniveau zit, hij niets hoeft bij te dragen. Waar moeten die kinderen dan van leven? Er wordt gewoon vanuit gegaan dat de moeder dan wel voor ze zorgt. Wat natuurlijk vrijwel altijd ook zo is, ook als zij evengoed op bijstandsniveau leeft.
Dat de kinderen meestal aan de vrouw worden toegewezen, komt overigens onder andere doordat veel vaders niet om toewijzing van de kinderen *vragen*. Het is niet zo gebruikelijk dat hier getouwtrek over is - zoals dat wel over financiële zaken gebeurt. Waarom ze dat niet doen, zou ik niet weten. Misschien omdat ze dan hun onafhankelijkheid kwijt zijn?
Het bedrag dat aan kinderalimentatie wordt vastgesteld, dekt over het algemeen (lang) niet de helft van de werkelijke kosten van het kind. Dat betekent dus dat de verzorgende ouder (meestal de moeder) het overgrote deel van de financiële verzorging op zich neemt, niet de niet-verzorgende ouder.
Het feit dat vrouwen financieel onafhankelijk zijn, mag nog geen reden zijn voor vaders om hun handen volledig van het onderhoud van hun kinderen af te trekken. In Nederland is het zo dat als een vader op bijstandsniveau zit, hij niets hoeft bij te dragen. Waar moeten die kinderen dan van leven? Er wordt gewoon vanuit gegaan dat de moeder dan wel voor ze zorgt. Wat natuurlijk vrijwel altijd ook zo is, ook als zij evengoed op bijstandsniveau leeft.
Dat de kinderen meestal aan de vrouw worden toegewezen, komt overigens onder andere doordat veel vaders niet om toewijzing van de kinderen *vragen*. Het is niet zo gebruikelijk dat hier getouwtrek over is - zoals dat wel over financiële zaken gebeurt. Waarom ze dat niet doen, zou ik niet weten. Misschien omdat ze dan hun onafhankelijkheid kwijt zijn?
Ga in therapie!
vrijdag 6 maart 2009 om 23:36
De ex waar het hier om gaat laat geenzins afweten voor zijn kinderen te zorgen. Hij betaalt netjes alimentatie. Ook als hij een deel op een spaarrekening zet. Of dat handig is, is een tweede, of dat volgens de afspraken is, is ook wat anders. Dat moeten ze onderling uitzoeken. Maar hij houdt zich nog steeds aan het bedrag.
Ik vind dat er soms veel te kort door de bocht en veel te kortzichtig over de vader wordt nagedacht. De moeders stellen zich regelmatig wel ongelooflijk achtergesteld, bedonderd en ook hebberig op als pa ook maar -iets- oppert over de alimentatie. Dan worden gelijk de caps lock ingezet en is pa een 'enorme hufter'.
Ik kan mij goed voorstellen dat veel vaders zich puur een geldkoe voelen. Terwijl zij als het goed is ook nog onderdeel uitmaken van de opvoeding en dat wordt nog wel eens een beetje vergeten als het op dit soort kwesties aankomt, lijkt het.
En natuurlijk moet je als vader bijdragen aan de kosten van de kinderen, dat staat buiten kijf. Ik vind alleen dat daar best wat menselijker over gedaan mag worden.
Ik vind dat er soms veel te kort door de bocht en veel te kortzichtig over de vader wordt nagedacht. De moeders stellen zich regelmatig wel ongelooflijk achtergesteld, bedonderd en ook hebberig op als pa ook maar -iets- oppert over de alimentatie. Dan worden gelijk de caps lock ingezet en is pa een 'enorme hufter'.
Ik kan mij goed voorstellen dat veel vaders zich puur een geldkoe voelen. Terwijl zij als het goed is ook nog onderdeel uitmaken van de opvoeding en dat wordt nog wel eens een beetje vergeten als het op dit soort kwesties aankomt, lijkt het.
En natuurlijk moet je als vader bijdragen aan de kosten van de kinderen, dat staat buiten kijf. Ik vind alleen dat daar best wat menselijker over gedaan mag worden.
vrijdag 6 maart 2009 om 23:40
vrijdag 6 maart 2009 om 23:58
quote:Annepanne1 schreef op 06 maart 2009 @ 23:36:
De ex waar het hier om gaat laat geenzins afweten voor zijn kinderen te zorgen. Hij betaalt netjes alimentatie. Ook als hij een deel op een spaarrekening zet. Of dat handig is, is een tweede, of dat volgens de afspraken is, is ook wat anders. Dat moeten ze onderling uitzoeken. Maar hij houdt zich nog steeds aan het bedrag.
Nee, hij betaalt niet netjes alimentatie, hij houdt zich niet aan de afspraak en niet aan het bedrag. Hij zet het geld op een rekening waar de moeder niet bij kan. Het is aan de moeder om een rekeningnummer door te geven en op die rekening moet hij het geld storten.
Je kan daar wel menselijk over gaan doen, maar dit is gewoon een zakelijke afspraak. Het onderhoud van het kind kost geld en ik vind niet dat het kind begrip hoeft te tonen voor de financiële overwegingen van zijn vader. Als die het geld niet heeft, is het een ander verhaal, dan moet de alimentatie worden aangepast. Dat is hier niet aan de orde.
Wat ik denk, is dat de vader het geld best kan missen, maar er moeite mee heeft dit geld aan zijn ex (de moeder) te betalen. Het feit dat zij over "zijn" geld kan beschikken, staat hem tegen. Daarom zet hij het op een rekening van het kind, waar de moeder er niet over kan beschikken. Zo voldoet hij voor zijn gevoel wel aan zijn verplichtingen tegenover zijn kind, maar "omzeilt" hij de moeder, of beter gezegd, zijn ex.
Want daar draait het om: ga je uiteindelijk met elkaar om als ouders van hetzelfde kind of als exen. Als je je onderlinge conflicten niet los kan laten, is uiteindelijk altijd het kind de dupe.
De ex waar het hier om gaat laat geenzins afweten voor zijn kinderen te zorgen. Hij betaalt netjes alimentatie. Ook als hij een deel op een spaarrekening zet. Of dat handig is, is een tweede, of dat volgens de afspraken is, is ook wat anders. Dat moeten ze onderling uitzoeken. Maar hij houdt zich nog steeds aan het bedrag.
Nee, hij betaalt niet netjes alimentatie, hij houdt zich niet aan de afspraak en niet aan het bedrag. Hij zet het geld op een rekening waar de moeder niet bij kan. Het is aan de moeder om een rekeningnummer door te geven en op die rekening moet hij het geld storten.
Je kan daar wel menselijk over gaan doen, maar dit is gewoon een zakelijke afspraak. Het onderhoud van het kind kost geld en ik vind niet dat het kind begrip hoeft te tonen voor de financiële overwegingen van zijn vader. Als die het geld niet heeft, is het een ander verhaal, dan moet de alimentatie worden aangepast. Dat is hier niet aan de orde.
Wat ik denk, is dat de vader het geld best kan missen, maar er moeite mee heeft dit geld aan zijn ex (de moeder) te betalen. Het feit dat zij over "zijn" geld kan beschikken, staat hem tegen. Daarom zet hij het op een rekening van het kind, waar de moeder er niet over kan beschikken. Zo voldoet hij voor zijn gevoel wel aan zijn verplichtingen tegenover zijn kind, maar "omzeilt" hij de moeder, of beter gezegd, zijn ex.
Want daar draait het om: ga je uiteindelijk met elkaar om als ouders van hetzelfde kind of als exen. Als je je onderlinge conflicten niet los kan laten, is uiteindelijk altijd het kind de dupe.
Ga in therapie!
zaterdag 7 maart 2009 om 00:03
Ik denk dat dit inderdaad precies de reden van vader is.
Vraag ik mij af: waarom zou hij dat doen? Kan een deel van de reden bij moeder liggen?
Dat is ook onderdeel van wat ik probeer te belichten: alle alarmen gaan hier af als vader afwijkt van alimentatieafspraken, maar wat is de rol van de moeders in zulke gevallen? Dat zijn echt niet allemaal engeltjes.
Twee kanten van het verhaal is soms best nuttig.
Vraag ik mij af: waarom zou hij dat doen? Kan een deel van de reden bij moeder liggen?
Dat is ook onderdeel van wat ik probeer te belichten: alle alarmen gaan hier af als vader afwijkt van alimentatieafspraken, maar wat is de rol van de moeders in zulke gevallen? Dat zijn echt niet allemaal engeltjes.
Twee kanten van het verhaal is soms best nuttig.
zaterdag 7 maart 2009 om 00:06
Het is een van de weinig manieren -waarop- vader controle uit kan oefenen.
Zijn ex heeft al 80% van de controle van opvoeding van zijn zoon.
Ik praat het niet goed, maar probeer ook vaders' kant te zien. Misschien is hij het wel ergens helemaal niet mee eens. Wat betreft besteding van het geld of qua opvoeding. Dat weten wij niet, maar het kan maar zo.
Zijn ex heeft al 80% van de controle van opvoeding van zijn zoon.
Ik praat het niet goed, maar probeer ook vaders' kant te zien. Misschien is hij het wel ergens helemaal niet mee eens. Wat betreft besteding van het geld of qua opvoeding. Dat weten wij niet, maar het kan maar zo.
zaterdag 7 maart 2009 om 00:08
Dat kan inderdaad. Zij komt op mij over als iemand die redelijkheid hoog in het vaandel heeft staan. In een conflictsituatie (en laten we wel wezen, dat is een scheiding) kan dat een probleem zijn als de ander minder redelijk is ingesteld of misbruik maakt van jouw hang naar redelijkheid, overleg en 'samen oplossen'.
Het kan ook zijn dat de vader alle reden heeft om kwaad te zijn op zijn ex. Alleen doet dat niet ter zake voor de kinderalimentatie. Daar heeft hij nota bene zelf voor getekend. Als hij daar achteraf spijt van heeft, staan hem twee opties open: overleggen met zijn ex over een andere oplossing, of naar de rechter.
Eenzijdig de alimentatie verlagen is géén (fatsoenlijke) optie.
Het kan ook zijn dat de vader alle reden heeft om kwaad te zijn op zijn ex. Alleen doet dat niet ter zake voor de kinderalimentatie. Daar heeft hij nota bene zelf voor getekend. Als hij daar achteraf spijt van heeft, staan hem twee opties open: overleggen met zijn ex over een andere oplossing, of naar de rechter.
Eenzijdig de alimentatie verlagen is géén (fatsoenlijke) optie.
Ga in therapie!
zaterdag 7 maart 2009 om 00:10
Kinderalimentatie is niet bedoeld om controle uit te oefenen over de opvoeding. Als het kind bij de moeder woont, heeft de moeder het gros van de tijd de zeggenschap over de opvoeding. De vader heeft de zeggenschap als het kind bij hem is; daar heeft de moeder ook niets over te zeggen.
Belangrijke opvoedingsbeslissingen moeten nog steeds gezamenlijk worden genomen. Als de vader vindt dat dat niet gebeurt, moet hij daarover aan de bel trekken. Het kind straffen door geld in te houden, is not done.
Belangrijke opvoedingsbeslissingen moeten nog steeds gezamenlijk worden genomen. Als de vader vindt dat dat niet gebeurt, moet hij daarover aan de bel trekken. Het kind straffen door geld in te houden, is not done.
Ga in therapie!
