Geld & Recht
alle pijlers
Graag advies: rechten/plichten bij erkenning kindje
dinsdag 24 november 2009 om 15:59
Hallo allemaal,
Graag zou ik jullie, en dan met name de professionals onder u, een voor mij belangrijke issue voorleggen, en ik zal proberen het kort te houden...
Situatie: mijn broer (T.) van 21 heeft vorig jaar met zijn ex vriendin (R.) een kindje gekregen. Dat wil zeggen, de relatie was in feite al voorbij maar een laatste onderonsje was raak. Uiteraard door mijn broer niet gepland-gewenst destijds maar door R. is de beslissing genomen met de zwangerschap door te gaan, het contact is met name die eerste maanden erg slecht geweest, en zeker heeft ook mijn broer zich in eerste instantie niet al te netjes opgesteld.
Echter heeft T na een afkoelingsperiode de keuze gemaakt er voor zijn kindje te willen zijn, in ieder opzicht, en een goed contact te hebben met R. etc etc. Dit heeft helaas nogal even geduurd maar dan toch vanaf een paar dagen na de geboorte (nu een ruim jaar geleden dus) is er weer contact en dat gaat best goed. Zolang T zich maar aanpast althans, naar mijn idee.
Door beider ouders (T en R wonen beide nog thuis) is er overleg geweest en afspraken gemaakt mbt oppassen etc zodat T. en R. hun studies af kunnen maken (nog een dik jaar). Wat ook goed gaat.
Mijn broer zou het liefst een gezin vormen, en kiest heel duidelijk voor R. en de kleine, echter na herhaaldelijke pogingen blijkt dit vanuit R. gezien toch niet te werken.
Wat is nu het probleem zullen jullie je afvragen?
Het probleem is oa dat de kleine nog steeds niet is erkend door mijn broer. Stom van hem zul je denken, zou ik wel denken, maar ondanks dat hij niets liever wil wordt hij 'bang' gemaakt door de familie van R., dat hij dan bv een x aantal honderden euro's per maand aan haar zou moeten betalen voor ???. Dat vraag ik me dus af. Zij krijgt een riante uitkering als alleenstaande moeder, waarop ze gekort gaat worden als er dus wel een vader blijkt te zijn. Dit is toch gewoon je reinste fraude?
Daarbij: broer zorgt meer dan de helft van de week voor de kleine en betaalt dat uit eigen zak. Omdat hij fulltime naar school gaat en een paar avonden in de week plus ieder weekend op de kleine past is het erg lastig ook nog een bijbaantje te hebben en moet hij van een minimale stufi rondkomen. Hij trekt dus iedere maand noodgedwongen een bedrag van zijn spaarrekening om alles te kunnen betalen, terwijl R. in enorm rap tempo haar spaarrekening vult.
Hij vind het niet erg zuinig te moeten doen voor zichzelf en geeft het geld wat hij heeft liever aan kleertjes oid uit voor die kleine meid.
Maar ik vind dit zo pijnlijk, zo oneerlijk ook: ik ben zoooo bang dat hij straks echt met lege handen staat en zijn kindje kwijtraakt zolang hij, laten we wel wezen, nu juridisch gezien gewoon voor het kind van een ander zorgt. Ook vrees ik dat hij op deze manier straks achteraf toch nog een keer van alles moet betalen, als hij erkent en bv de gemeente het teveel uitbetaalde geld met terugwerkende kracht terug wil. Hij staat (nog) niet zo heel sterk in zijn schoenen en had tot voorkort goede hoop op een gezinnetje met zijn drieen. Dit wordt hem niet, dat is hard maar cest la vie, nu moeten ze verder.
En misschien ben ik gewoon wel te bang wat dat betreft hoor en komt het uiteindelijk helemaal goed, maar o o o. Uit alle verhalen die ik van hem hoor hoe er met hem omgegaan wordt, ik zal het ivm herkenning niet plaatsen, maar god wat maak ik me soms kwaad, waarom moeten mensen zo met elkaar omgaan... Het is zo oneerlijk verdeeld in NL, rechten voor de vader en de moeder..
Goed, genoeg denk ik, ik heb hopelijk een begrijpelijke en enigsinds objektieve tekst geproduceerd (ok, op de laatste zinnen na...).
Wat kan ik doen, wat is wijsheid? Ik gun echt iedereen het beste, wil ook niets liever dan er op een goede manier afspraken gemaakt worden zodat die beide jonge mensen verder kunnen met hun leven en ze een modus vinden toch samen er voor hun kindje te zijn en te zorgen.
Want dat is wel het allerbelangrijkste: we hebben het hier over een kleine meid van dik een jaar, het gaat nu nog hartstikke goed met dr maar laten we dat in hemelsnaam ook zo houden...
Is het toch nog een heel verhaal geworden, bedankt voor jullie geduld met me en vast voor jullie reacties!
Liefs, Siete
Graag zou ik jullie, en dan met name de professionals onder u, een voor mij belangrijke issue voorleggen, en ik zal proberen het kort te houden...
Situatie: mijn broer (T.) van 21 heeft vorig jaar met zijn ex vriendin (R.) een kindje gekregen. Dat wil zeggen, de relatie was in feite al voorbij maar een laatste onderonsje was raak. Uiteraard door mijn broer niet gepland-gewenst destijds maar door R. is de beslissing genomen met de zwangerschap door te gaan, het contact is met name die eerste maanden erg slecht geweest, en zeker heeft ook mijn broer zich in eerste instantie niet al te netjes opgesteld.
Echter heeft T na een afkoelingsperiode de keuze gemaakt er voor zijn kindje te willen zijn, in ieder opzicht, en een goed contact te hebben met R. etc etc. Dit heeft helaas nogal even geduurd maar dan toch vanaf een paar dagen na de geboorte (nu een ruim jaar geleden dus) is er weer contact en dat gaat best goed. Zolang T zich maar aanpast althans, naar mijn idee.
Door beider ouders (T en R wonen beide nog thuis) is er overleg geweest en afspraken gemaakt mbt oppassen etc zodat T. en R. hun studies af kunnen maken (nog een dik jaar). Wat ook goed gaat.
Mijn broer zou het liefst een gezin vormen, en kiest heel duidelijk voor R. en de kleine, echter na herhaaldelijke pogingen blijkt dit vanuit R. gezien toch niet te werken.
Wat is nu het probleem zullen jullie je afvragen?
Het probleem is oa dat de kleine nog steeds niet is erkend door mijn broer. Stom van hem zul je denken, zou ik wel denken, maar ondanks dat hij niets liever wil wordt hij 'bang' gemaakt door de familie van R., dat hij dan bv een x aantal honderden euro's per maand aan haar zou moeten betalen voor ???. Dat vraag ik me dus af. Zij krijgt een riante uitkering als alleenstaande moeder, waarop ze gekort gaat worden als er dus wel een vader blijkt te zijn. Dit is toch gewoon je reinste fraude?
Daarbij: broer zorgt meer dan de helft van de week voor de kleine en betaalt dat uit eigen zak. Omdat hij fulltime naar school gaat en een paar avonden in de week plus ieder weekend op de kleine past is het erg lastig ook nog een bijbaantje te hebben en moet hij van een minimale stufi rondkomen. Hij trekt dus iedere maand noodgedwongen een bedrag van zijn spaarrekening om alles te kunnen betalen, terwijl R. in enorm rap tempo haar spaarrekening vult.
Hij vind het niet erg zuinig te moeten doen voor zichzelf en geeft het geld wat hij heeft liever aan kleertjes oid uit voor die kleine meid.
Maar ik vind dit zo pijnlijk, zo oneerlijk ook: ik ben zoooo bang dat hij straks echt met lege handen staat en zijn kindje kwijtraakt zolang hij, laten we wel wezen, nu juridisch gezien gewoon voor het kind van een ander zorgt. Ook vrees ik dat hij op deze manier straks achteraf toch nog een keer van alles moet betalen, als hij erkent en bv de gemeente het teveel uitbetaalde geld met terugwerkende kracht terug wil. Hij staat (nog) niet zo heel sterk in zijn schoenen en had tot voorkort goede hoop op een gezinnetje met zijn drieen. Dit wordt hem niet, dat is hard maar cest la vie, nu moeten ze verder.
En misschien ben ik gewoon wel te bang wat dat betreft hoor en komt het uiteindelijk helemaal goed, maar o o o. Uit alle verhalen die ik van hem hoor hoe er met hem omgegaan wordt, ik zal het ivm herkenning niet plaatsen, maar god wat maak ik me soms kwaad, waarom moeten mensen zo met elkaar omgaan... Het is zo oneerlijk verdeeld in NL, rechten voor de vader en de moeder..
Goed, genoeg denk ik, ik heb hopelijk een begrijpelijke en enigsinds objektieve tekst geproduceerd (ok, op de laatste zinnen na...).
Wat kan ik doen, wat is wijsheid? Ik gun echt iedereen het beste, wil ook niets liever dan er op een goede manier afspraken gemaakt worden zodat die beide jonge mensen verder kunnen met hun leven en ze een modus vinden toch samen er voor hun kindje te zijn en te zorgen.
Want dat is wel het allerbelangrijkste: we hebben het hier over een kleine meid van dik een jaar, het gaat nu nog hartstikke goed met dr maar laten we dat in hemelsnaam ook zo houden...
Is het toch nog een heel verhaal geworden, bedankt voor jullie geduld met me en vast voor jullie reacties!
Liefs, Siete
dinsdag 24 november 2009 om 16:10
Jouw broer doet er in ieder geval goed aan om haar schriftelijk, aangetekend, te laten weten dat hij het kind wil erkennen. Dan kan zij het kind niet meer zomaar door een ander laten erkennen.
Dat is 1.
Erkennen geeft omgangsrecht, onderhoudsplicht, informatieplicht en erfrecht.
Onderhoudsplicht houdt in dat je naar vermogen bijdraagt in de zorg en de kosten van een kind. Als jouw broer gelijkelijk voor het kindje zorgt, dan is de kans niet groot dat er een alimentatie wordt vastgesteld. Er is dan namelijk sprake van co-ouderschap, en in co-ouderschap heb je geen alimentatie. Meestal kijk je dan naar de kosten van een kind en betaal je naar rato daar aan mee.
Als er wel sprake is van alimentatie, dan wordt er gekeken naar inkomen. Er zal geen sprake zijn van partneralimentatie.
Je broer doet er denk ik goed aan zo snel mogelijk aktie tot erkennen te ondernemen. Wil moeder dat niet, dan kan hij het verzoek tot vervangende toestemming indienen bij de rechtbank. In zijn omstandigheden zal de rechter geen aanleiding zien de toestemming niet te geven, aangezien hij ook voor het kind zorgt. Broer kan ook direct gaan voor het gedeeld ouderlijk gezag. Ook de kans daarop is heel groot.
Zonder juridisch vaderschap heeft je broer bijzonder weinig in te brengen over zijn kind en dat lijkt me niet in zijn voordeel.
Dat je voor je kind moet betalen, lijkt me niet meer dan logisch.
Dat is 1.
Erkennen geeft omgangsrecht, onderhoudsplicht, informatieplicht en erfrecht.
Onderhoudsplicht houdt in dat je naar vermogen bijdraagt in de zorg en de kosten van een kind. Als jouw broer gelijkelijk voor het kindje zorgt, dan is de kans niet groot dat er een alimentatie wordt vastgesteld. Er is dan namelijk sprake van co-ouderschap, en in co-ouderschap heb je geen alimentatie. Meestal kijk je dan naar de kosten van een kind en betaal je naar rato daar aan mee.
Als er wel sprake is van alimentatie, dan wordt er gekeken naar inkomen. Er zal geen sprake zijn van partneralimentatie.
Je broer doet er denk ik goed aan zo snel mogelijk aktie tot erkennen te ondernemen. Wil moeder dat niet, dan kan hij het verzoek tot vervangende toestemming indienen bij de rechtbank. In zijn omstandigheden zal de rechter geen aanleiding zien de toestemming niet te geven, aangezien hij ook voor het kind zorgt. Broer kan ook direct gaan voor het gedeeld ouderlijk gezag. Ook de kans daarop is heel groot.
Zonder juridisch vaderschap heeft je broer bijzonder weinig in te brengen over zijn kind en dat lijkt me niet in zijn voordeel.
Dat je voor je kind moet betalen, lijkt me niet meer dan logisch.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 24 november 2009 om 16:12
dinsdag 24 november 2009 om 18:12
Overigens heb ik hier in de straat een soortgelijk geval meegemaakt. Moeder werkte in beginsel niet mee aan de aanvraag tot erkenning, gezag of omgangsregeling.
De rechter heeft bemiddeld.. de omgangsregeling is een feit, en het kind is erkend. Er is geen sprake van alimentatie omdat de vader (ook studerend) daar geen draagkracht voor heeft. Gezag heeft ie niet aangevraagd geloof ik... en dus ook niet gekregen.
De rechter heeft bemiddeld.. de omgangsregeling is een feit, en het kind is erkend. Er is geen sprake van alimentatie omdat de vader (ook studerend) daar geen draagkracht voor heeft. Gezag heeft ie niet aangevraagd geloof ik... en dus ook niet gekregen.
dinsdag 24 november 2009 om 19:50
Op dit moment is je broer alleen de biologische vader maar officieel is hij niets van dit kindje en heeft hij ook niets over hem/haar te zeggen. Ik kan dus begrijpen dat dit meisje en haar ouders niet zo zitten te springen om meer zeggenschap (die hebben nu alles voor het zeggen). Als ze op een moment besluiten dat je boer niets meer met het kind te maken mag hebben heeft hij geen poot om op te staan......Ik zou je broer aanraden om de erkenning zo snel mogelijk te laten regelen.
Voor een gewone erkenning is alleen wel toestemming van de moeder nodig. Als ze dit niet wil geven moet je broer een advocaat inschakelen die een procedure bij de rechtbank op zal starten. En let op hoe eerder hoe beter. Als hij hier jaren mee wacht kan het meisje dit ook tegen hem gebruiken, of heeft hij misschien geen contact of band meer met het kind. Op dit moment heeft hij nog veel zaken die hij aan kan voeren (regelmatig contact met het kind, bijdragen aan de kosten etc). Je broer kan tevens vragen om gezag, een omgangsregeling en zijn alimentatie laten vaststellen. Wat hij nu doet (grote bedragen betalen) is zeer onverstandig! Alimentatie is gebasseerd op draagkracht en daar zijn speciale berekeningen voor (die de advocaat voor hem kan maken).
De moeder moet haar inkomsten (dus ook die van jouw broer) trouwens doorgeven aan de gemeente anders pleegt ze zelf fraude (op dit moment zijn dit zelfs gewoon giften omdat de alimentatie niet officieel is vastgesteld en hij niet juridische de vader is)! Alimentatie (zowel partner als kinder) is namelijk inkomen voor de WWB en dienen te worden gekort op de uitkering. Je broer hoeft niet bang te zijn voor naheffingen. Op dit moment is hij namelijk niets van het kind. Dat gaat pas in met de uitspraak van de rechter, dus een naheffing van de gemeente is gewoon onzin. Misschien een tip om je broer tegen dit meisje en haar ouders te laten vertellen dat hij even wil gaan navragen bij de gemeente hoe dit precies zit (omdat hij het niet goed weet)
Ik denk dat ze dan heeeel snel inbinden.... Verder moet hij het geld nooit contant betalen maar overmaken via de bankrekening (onder vermelding van "onderhoud kind X" zoiets. Dan heeft hij later altijd bewijs van zijn onderhoud (handig in procedures).
Conclusie: laat je nooit iets vertellen door mensen met tegengestelde belangen (lees meisje en ouders) maar win onafhankelijk juridische advies in (lees het juridisch loket en een advocaat). Als hij nog student is komt hij waarschijnlijk in aanmerking voor een advocaat op basis van een toevoeging en is hij er weinig aankwijt (alleen een eigen bijdrage die niet al te hoog hoeft te zijn). Dat is nog een goede reden om het snel te regelen. Als hij straks gaat werken moet hij alle advocaatkosten zelf betalen!
Je broer heeft op dit moment geen plichten maar ook geen rechten ten aanzien van dit kind. Als op een gegeven moment een andere vriend in het leven van R verschijnt (en dus een nieuwe papa voor het kind), of er ontstaat een conflict dan heeft hij niets meer te zeggen. Regel alles dus goed voor deze dingen ontstaan.
Nog een laatste tip. Je broer moet wel duidelijk onderscheid maken tussen het kind en dit meisje. Een eventuele relatie staat los van zijn kind en daar heeft hij geen enkele invloed op.
Voor een gewone erkenning is alleen wel toestemming van de moeder nodig. Als ze dit niet wil geven moet je broer een advocaat inschakelen die een procedure bij de rechtbank op zal starten. En let op hoe eerder hoe beter. Als hij hier jaren mee wacht kan het meisje dit ook tegen hem gebruiken, of heeft hij misschien geen contact of band meer met het kind. Op dit moment heeft hij nog veel zaken die hij aan kan voeren (regelmatig contact met het kind, bijdragen aan de kosten etc). Je broer kan tevens vragen om gezag, een omgangsregeling en zijn alimentatie laten vaststellen. Wat hij nu doet (grote bedragen betalen) is zeer onverstandig! Alimentatie is gebasseerd op draagkracht en daar zijn speciale berekeningen voor (die de advocaat voor hem kan maken).
De moeder moet haar inkomsten (dus ook die van jouw broer) trouwens doorgeven aan de gemeente anders pleegt ze zelf fraude (op dit moment zijn dit zelfs gewoon giften omdat de alimentatie niet officieel is vastgesteld en hij niet juridische de vader is)! Alimentatie (zowel partner als kinder) is namelijk inkomen voor de WWB en dienen te worden gekort op de uitkering. Je broer hoeft niet bang te zijn voor naheffingen. Op dit moment is hij namelijk niets van het kind. Dat gaat pas in met de uitspraak van de rechter, dus een naheffing van de gemeente is gewoon onzin. Misschien een tip om je broer tegen dit meisje en haar ouders te laten vertellen dat hij even wil gaan navragen bij de gemeente hoe dit precies zit (omdat hij het niet goed weet)
Ik denk dat ze dan heeeel snel inbinden.... Verder moet hij het geld nooit contant betalen maar overmaken via de bankrekening (onder vermelding van "onderhoud kind X" zoiets. Dan heeft hij later altijd bewijs van zijn onderhoud (handig in procedures). Conclusie: laat je nooit iets vertellen door mensen met tegengestelde belangen (lees meisje en ouders) maar win onafhankelijk juridische advies in (lees het juridisch loket en een advocaat). Als hij nog student is komt hij waarschijnlijk in aanmerking voor een advocaat op basis van een toevoeging en is hij er weinig aankwijt (alleen een eigen bijdrage die niet al te hoog hoeft te zijn). Dat is nog een goede reden om het snel te regelen. Als hij straks gaat werken moet hij alle advocaatkosten zelf betalen!
Je broer heeft op dit moment geen plichten maar ook geen rechten ten aanzien van dit kind. Als op een gegeven moment een andere vriend in het leven van R verschijnt (en dus een nieuwe papa voor het kind), of er ontstaat een conflict dan heeft hij niets meer te zeggen. Regel alles dus goed voor deze dingen ontstaan.
Nog een laatste tip. Je broer moet wel duidelijk onderscheid maken tussen het kind en dit meisje. Een eventuele relatie staat los van zijn kind en daar heeft hij geen enkele invloed op.
dinsdag 24 november 2009 om 20:57
quote:siete schreef op 24 november 2009 @ 15:59:
.
Stom van hem zul je denken, zou ik wel denken, maar ondanks dat hij niets liever wil wordt hij 'bang' gemaakt door de familie van R., dat hij dan bv een x aantal honderden euro's per maand aan haar zou moeten betalen voor ???. Dat vraag ik me dus af. Zij krijgt een riante uitkering als alleenstaande moeder, waarop ze gekort gaat worden als er dus wel een vader blijkt te zijn. Dit is toch gewoon je reinste fraude?
Nee want dan is zij nog steeds alleenstaande moeder (in de zin van ze woont alleen met het kind), alleen dan zal de gemeente waarschijnlijk de gegevens van de juridische vader (=erkenner) op gaan vragen en dit ofwel via bijstandsverhaal bij je broer neerleggen (naar draagkracht) of als er een alimentatie opgelegd wordt via de rechter, zal dat bedrag in mindering strekken op haar WWBuitkering.
Daarbij: broer zorgt meer dan de helft van de week voor de kleine en betaalt dat uit eigen zak. Omdat hij fulltime naar school gaat en een paar avonden in de week plus ieder weekend op de kleine past is het erg lastig ook nog een bijbaantje te hebben en moet hij van een minimale stufi rondkomen. Hij trekt dus iedere maand noodgedwongen een bedrag van zijn spaarrekening om alles te kunnen betalen, terwijl R. in enorm rap tempo haar spaarrekening vult.
Zoals al door anderen opgemerkt, is het verstandig om door een deskundige te laten berekenen wat hij kan missen gelet op zijn inkomen en studerende status.
Hij vind het niet erg zuinig te moeten doen voor zichzelf en geeft het geld wat hij heeft liever aan kleertjes oid uit voor die kleine meid.
Maar ik vind dit zo pijnlijk, zo oneerlijk ook: ik ben zoooo bang dat hij straks echt met lege handen staat en zijn kindje kwijtraakt zolang hij, laten we wel wezen, nu juridisch gezien gewoon voor het kind van een ander zorgt.
Ja en pas op, want moeder kan het kind nu ook door een ander laten erkennen. als ze nu een nieuwe vriend krijgt die daar wel oren naar heeft is dat dus wel ververlend voor je broer.
gezamenlijk gezag is ook erg handig om te vragen omdat zij nu ook alle belangrijke beslissingen alleen kan nemen. Dus over medische dingen bijv. En als ze morgen beslist dat ze naar Australie wil verhuizen dan kan dat. Dat is een heel ander verhaal als jouw broer mede het gezag heeft.
Ook vrees ik dat hij op deze manier straks achteraf toch nog een keer van alles moet betalen, als hij erkent en bv de gemeente het teveel uitbetaalde geld met terugwerkende kracht terug wil. Hij staat (nog) niet zo heel sterk in zijn schoenen en had tot voorkort goede hoop op een gezinnetje met zijn drieen. Dit wordt hem niet, dat is hard maar cest la vie, nu moeten ze verder.
.
Stom van hem zul je denken, zou ik wel denken, maar ondanks dat hij niets liever wil wordt hij 'bang' gemaakt door de familie van R., dat hij dan bv een x aantal honderden euro's per maand aan haar zou moeten betalen voor ???. Dat vraag ik me dus af. Zij krijgt een riante uitkering als alleenstaande moeder, waarop ze gekort gaat worden als er dus wel een vader blijkt te zijn. Dit is toch gewoon je reinste fraude?
Nee want dan is zij nog steeds alleenstaande moeder (in de zin van ze woont alleen met het kind), alleen dan zal de gemeente waarschijnlijk de gegevens van de juridische vader (=erkenner) op gaan vragen en dit ofwel via bijstandsverhaal bij je broer neerleggen (naar draagkracht) of als er een alimentatie opgelegd wordt via de rechter, zal dat bedrag in mindering strekken op haar WWBuitkering.
Daarbij: broer zorgt meer dan de helft van de week voor de kleine en betaalt dat uit eigen zak. Omdat hij fulltime naar school gaat en een paar avonden in de week plus ieder weekend op de kleine past is het erg lastig ook nog een bijbaantje te hebben en moet hij van een minimale stufi rondkomen. Hij trekt dus iedere maand noodgedwongen een bedrag van zijn spaarrekening om alles te kunnen betalen, terwijl R. in enorm rap tempo haar spaarrekening vult.
Zoals al door anderen opgemerkt, is het verstandig om door een deskundige te laten berekenen wat hij kan missen gelet op zijn inkomen en studerende status.
Hij vind het niet erg zuinig te moeten doen voor zichzelf en geeft het geld wat hij heeft liever aan kleertjes oid uit voor die kleine meid.
Maar ik vind dit zo pijnlijk, zo oneerlijk ook: ik ben zoooo bang dat hij straks echt met lege handen staat en zijn kindje kwijtraakt zolang hij, laten we wel wezen, nu juridisch gezien gewoon voor het kind van een ander zorgt.
Ja en pas op, want moeder kan het kind nu ook door een ander laten erkennen. als ze nu een nieuwe vriend krijgt die daar wel oren naar heeft is dat dus wel ververlend voor je broer.
gezamenlijk gezag is ook erg handig om te vragen omdat zij nu ook alle belangrijke beslissingen alleen kan nemen. Dus over medische dingen bijv. En als ze morgen beslist dat ze naar Australie wil verhuizen dan kan dat. Dat is een heel ander verhaal als jouw broer mede het gezag heeft.
Ook vrees ik dat hij op deze manier straks achteraf toch nog een keer van alles moet betalen, als hij erkent en bv de gemeente het teveel uitbetaalde geld met terugwerkende kracht terug wil. Hij staat (nog) niet zo heel sterk in zijn schoenen en had tot voorkort goede hoop op een gezinnetje met zijn drieen. Dit wordt hem niet, dat is hard maar cest la vie, nu moeten ze verder.
woensdag 25 november 2009 om 08:18
Goedemorgen allemaal,
Geweldig wat een reacties, hartelijk dank! Ik ben echt 0,0 juridisch onderlegd dus heel blij dat er hier mensen aanwezig zijn die er meer van weten en mijn idee dat er nu echt actie moet komen versterken.
Moet nu rennen, maar zeker tot later.
Siete
NB: broer betaalt geen geld aan haar hoor, hij betaalt alleen alles als de kleine bij hem is (in eerste instantie dus wandelwagen/wieg etc, kleding, voeding, luiers etc etc), wat ik op zich hartstikke logisch vind maar hij kan dit amper opbrengen, voor zover ik hem heb begrepen zal hij een hogere stufi krijgen wanneer hij het kindje heeft erkend, maar goed, dat gaat dus niet zo makkelijk. Ouders helpen hem ook wel wat.
NB2, het terugbetalen verhaal hoorde ik via via, een scheidingssituatie waarbij het kind nog niet geboren was en de gemeente na 12 jaar bij de vader (die wel had erkend maar nooit betaald omdat moeder/ex niets met hem te maken wilde hebben) met terugwerkende kracht duizenden euro's kwam claimen. Maar goed, ik begrijp dat ik met die vergelijking echt te ver ga dus...
@ Poezewoes tenslot: je hebt gelijk, hij moet het gewoon echt dingen gaan regelen om in zijn recht te kunnen staan, mijn emoties gaan hieromtrent wel eens wat met me aan de haal... (hormoontjes spelen hoogtij....). Thanks voor je reactie!
Geweldig wat een reacties, hartelijk dank! Ik ben echt 0,0 juridisch onderlegd dus heel blij dat er hier mensen aanwezig zijn die er meer van weten en mijn idee dat er nu echt actie moet komen versterken.
Moet nu rennen, maar zeker tot later.
Siete
NB: broer betaalt geen geld aan haar hoor, hij betaalt alleen alles als de kleine bij hem is (in eerste instantie dus wandelwagen/wieg etc, kleding, voeding, luiers etc etc), wat ik op zich hartstikke logisch vind maar hij kan dit amper opbrengen, voor zover ik hem heb begrepen zal hij een hogere stufi krijgen wanneer hij het kindje heeft erkend, maar goed, dat gaat dus niet zo makkelijk. Ouders helpen hem ook wel wat.
NB2, het terugbetalen verhaal hoorde ik via via, een scheidingssituatie waarbij het kind nog niet geboren was en de gemeente na 12 jaar bij de vader (die wel had erkend maar nooit betaald omdat moeder/ex niets met hem te maken wilde hebben) met terugwerkende kracht duizenden euro's kwam claimen. Maar goed, ik begrijp dat ik met die vergelijking echt te ver ga dus...
@ Poezewoes tenslot: je hebt gelijk, hij moet het gewoon echt dingen gaan regelen om in zijn recht te kunnen staan, mijn emoties gaan hieromtrent wel eens wat met me aan de haal... (hormoontjes spelen hoogtij....). Thanks voor je reactie!
woensdag 25 november 2009 om 09:54
Aangezien het Juridisch Loket één uur per dag op het forum aanwezig is, tijdens kantoortijden, is het advies vaak reeds gegeven. Ik kan hieraan alleen toevoegen, dat uw broer een afspraak kan maken op het spreekuur van het Juridisch Loket. Hieraan zijn geen kosten verbonden, het Juridisch Loket wordt gesubsidieerd door de overheid. Op het spreekuur wordt nader informatie en advies gegeven en getoetst of men in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand. Voorts kan verwezen worden naar een advocaat of mediator.
Juridisch Loketmedewerker1
Juridisch Loketmedewerker1
woensdag 25 november 2009 om 10:04
quote:Poezewoes schreef op 24 november 2009 @ 16:10:
Jouw broer doet er in ieder geval goed aan om haar schriftelijk, aangetekend, te laten weten dat hij het kind wil erkennen. Dan kan zij het kind niet meer zomaar door een ander laten erkennen.
Dat is 1.
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?
Jouw broer doet er in ieder geval goed aan om haar schriftelijk, aangetekend, te laten weten dat hij het kind wil erkennen. Dan kan zij het kind niet meer zomaar door een ander laten erkennen.
Dat is 1.
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 25 november 2009 om 12:32
quote:Susan schreef op 25 november 2009 @ 10:04:
[...]
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?Hij kan het je inderdaad lastig maken, op die manier. Maar erkenning hou je op die manier niet tegen. Dat doe je namelijk gewoon op het gemeentehuis, met toestemming van moeder. Erkenning door een ander kan alleen vrij simpel worden teruggedraaid, als blijkt dat de biologische vader al vóór de erkenning heeft aangegeven zelf het kind te willen erkennen.
Heeft de biologische vader echter zelf nooit de wens geuit een kind te willen erkennen, dan is erkenning door een ander meer gelegitimeerd en zal dit niet snel worden teruggedraaid tenzij er sprake is van bedrog. Een moeder is niet verplicht de biologische vader éérst te vragen, voor ze een ander het kind laat erkennen. Dit is de verantwoordelijkheid van de biologische vader zelf.
Bij onenigheid over wie de biologische vader dan is, kan de rechter idd om een vaderschapstest vragen.
[...]
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?Hij kan het je inderdaad lastig maken, op die manier. Maar erkenning hou je op die manier niet tegen. Dat doe je namelijk gewoon op het gemeentehuis, met toestemming van moeder. Erkenning door een ander kan alleen vrij simpel worden teruggedraaid, als blijkt dat de biologische vader al vóór de erkenning heeft aangegeven zelf het kind te willen erkennen.
Heeft de biologische vader echter zelf nooit de wens geuit een kind te willen erkennen, dan is erkenning door een ander meer gelegitimeerd en zal dit niet snel worden teruggedraaid tenzij er sprake is van bedrog. Een moeder is niet verplicht de biologische vader éérst te vragen, voor ze een ander het kind laat erkennen. Dit is de verantwoordelijkheid van de biologische vader zelf.
Bij onenigheid over wie de biologische vader dan is, kan de rechter idd om een vaderschapstest vragen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 25 november 2009 om 16:00
quote:Susan schreef op 25 november 2009 @ 10:04:
[...]
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?
Jij moet toestemming geven om die jaloerse ex te laten erkennen. Als je dat niet doet kan hij naar de rechter en kan er uiteindelijk een dna-test aan te pas komen.
Die aangetekende brief wordt genoemd, omdat ex dan minder makkelijk tijdens de nog lopende procedure het kind even snel door een ander kan laten erkennen en zeggen dat ze niet wist dat jij dat al wilde doen. Het kan nog steeds natuurlijk, maar de schijn heb je dan wel tegen.
[...]
Wat ik me nu afvraag, stel, je krijgt samen met je partner een kind en je hebt bijvoorbeeld een jaloerse ex die dat niet goed kan verkroppen, dan zou hij een aangetekende brief kunnen sturen dat het kind van hem is en dat hij het graag wil erkennen en dan kan hij het erkennen door je eigen partner (en de vader) op die manier dwarsbomen?
Jij moet toestemming geven om die jaloerse ex te laten erkennen. Als je dat niet doet kan hij naar de rechter en kan er uiteindelijk een dna-test aan te pas komen.
Die aangetekende brief wordt genoemd, omdat ex dan minder makkelijk tijdens de nog lopende procedure het kind even snel door een ander kan laten erkennen en zeggen dat ze niet wist dat jij dat al wilde doen. Het kan nog steeds natuurlijk, maar de schijn heb je dan wel tegen.
