Geld & Recht alle pijlers

huwelijkse voorwaarden: waarom deed jij het?

22-11-2009 23:24 77 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dit is even iets waar ik graag wat meer over zou willen weten.



Mijn vriend waar ik al 10 jaar mee samen ben en ik zullen over een jaar of 2, wanneer we aan kinderen willen beginnen, gaan trouwen. Jong verkering (jong genoeg om het toen zo te noemen ) gekregen, samen school afgemaakt, gestudeerd en nu samen aan het werk.



Op zich niet echt een ongelijke situatie dus. Ook hebben we geen eigen bedrijven, huizen of schulden (behalve mijn studieschuld). Niks ingewikkelds dus.



Toch zou ik graag op huwelijkse voorwaarden willen trouwen, juist omdat ik hier maar al te vaak lees over relaties die stuklopen en waarbij geld een heel gedoe wordt.



Mijn vriend is er niet voor en wil gewoon in gemeenschap van goederen trouwen. Maar ik merk dat dat vooral het idee is: trouwen en kinderen krijgen doe je enkel als je voor altijd samen blijft. En ik ga daar natuurlijk ook vanuit, maar weet dat het ook anders kán lopen helaas.



Over een paar jaar ga ik substantieel meer verdienen dan vriend, mijn ouders zijn vrij vermogend..... allemaal dingen die ons financieel ongelijk zullen maken. Redenen voor mij om het goed te regelen voor het geval dat.... maar hij vindt dat dus niet zo.



Kunnen jullie goede argumenten aandragen die ik op hem kan laten inwerken? Wat was voor jou de reden om op huwelijkse voorwaarden te trouwen?

Het is toch altijd verstandig of zie ik dat nou verkeerd?
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
quote:qwertu schreef op 23 november 2009 @ 09:23:

Vooral dat eerste, dat je bij het instellen van huwelijkse voorwaarden uitgaat van een niet-eeuwigdurend huwelijk, is een grote misvatting.



Helemaal mee eens. Waar veel mensen niet bij stilstaan als ze gaan trouwen, is dat het huwelijk wettelijk gezien niets meer of minder is dan een contract. Aan dat onderdeel van het huwelijk is dus sowieso niets romantisch. Laat de romantiek vooral los op de bruiloft zelf, zou ik zeggen, maar zie de contractuele kant voor wat het is: een zakelijke overeenkomst.



Je kunt uiteraard de zeer gedateerde standaardvariant van gemeenschap van goederen kiezen, maar er is alles voor te zeggen om het contract op te stellen volgens jullie eigen wensen. Het lijkt me sowieso goed om samen door te spreken en het eens te worden (voor zover je dat nog niet bent) over financiële en materiële zaken. Daarmee voorkom je niet alleen dat je die moet bespreken als je eventueel niet meer op goede voet met elkaar staat, maar ook dat je tijdens het huwelijk tot een verdeling of regeling komt waar niet goed over is nagedacht, of waar één van beide partijen misschien toch niet helemaal achter staat.



Wat mij betreft hoort het maken van goede, duidelijke afspraken om ongelijkwaardige en oneerlijke situaties in het huwelijk te voorkomen, ook bij de wederzijdse zorgplicht



De alimentatieplicht is overigens in de wet vastgelegd en kan niet met huwelijkse voorwaarden worden omzeild. De enige manier om te voorkomen dat alimentatie moet worden betaald, is voorkomen dat er een groot inkomensverschil ontstaat. De grond voor het toekennen van partneralimentatie is meestal een gezamenlijk besluit tijdens het huwelijk dat een van beide partners minder gaat werken als er kinderen komen. Op het moment dat er een kind geboren wordt, geldt in principe een alimentatieplicht van 12 jaar.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:Lenthe81 schreef op 23 november 2009 @ 09:24:

Als je alle 2 niets hebt aan het begin van het huwelijk, zie ik ook geen enkel nut om op hv te trouwen.. Bij schulden of echt eigen vermogen, had ik het wel gedaan.. Maar snap heel goed dat veel mensen het niet romantisch vinden, is het ook gewoon niet! Het is zakelijk.. Ik vind in jouw geval wel een beetje vreemd, dat omdat jij je carriere belangrijker vind dan thuis blijven bij jullie evt. kinderen. Hij het maar moet uitzoeken, als jullie uit elkaar gaan! Omdat hij voor jullie kids gaat zorgen, kun jij werken! Dat is toch ook wat waard?



Dat ben ik niet met je eens. Van oudsheer was alles gewoon GvG en het is juist goed dat er nu mogelijkheden zijn tot huwelijkse voorwaarden. Daarmee kun je zaken gewoon wat beter regelen. Ik vind dat niets met niet-romantisch te maken hebben. Een huwelijk is niet alleen maar romantiek. Denken dat dat wel zo is, dat is pas dom.

Mijn vader wilde vroeger op huwelijkse voorwaarden trouwen, omdat hij een bedrijf overnam van zijn ouders. Dat was toen 'not done' en hij trof ook een notaris die erg van de oude stempel was en vond dat hij gewoon GvG moest doen. Nou, dat heeft ie geweten toen mijn moeder 30 jaar later wilde scheiden....



Zelf ben ik wel in GvG gehuwd. Wel bewust, omdat we gewoon beiden evenveel vermogen hadden en we helemaal geen zin hebben om dingen bij te gaan houden (wat is van wie), ook al is dat niet veel werk. Erfenissen en schenkingen hebben onze ouders geregeld met een uitsluitingsclausule. Voor ons werkt dit prima.



En dat 'hij het maar uit moet zoeken als jullie uit elkaar gaan' is ook niet waar. Bij huwelijkse voorwaarden kun je evengoed parnteralimentatie verschuldigd zijn dan bij GvG. De verplichting om ook na het huwelijk voor elkaar te zorgen wordt door HV nl niet opgeheven.
Alle reacties Link kopieren
Heb nog niet teruggelezen dus misschien mosterd.



Heb je op dit moment een slc?

In dat geval zou het een normale overgang zijn als je onder hvw gaat trouwen.

In hvw staat zoveel vastgelegd als je wilt. Bij ons is bv ook vastgelegd dat wij een evenredige pensioenverdeling gaan krijgen. Dus als 1 vd 2 minder gaat werken ivm komst kinderen, bouwt diegene normaal gesproken minder pensioen op. Nu is het bij ons geregeld dat dit 50/50 verdeeld wordt zolang we getrouwd zijn.

Als je partner tijdens huwelijk schulden maakt, ben je voor de helft "eigenaar" van zijn schulden. Zelfs 12 jaar na scheiding!

Heb een kennis gehad die 11 jaar nadat hij gescheiden was, opnieuw getrouwd gelukkig etc even een fiks deel van zijn salaris kon inleveren omdat ex uitkering aan het trekken was.



Als jij al zegt over een tijd meer te gaan verdienen en je ouders vermogend zijn, zou ik voor hvw kiezen. Daarin kan je ook echt alles netjes regelen.
koffie, zwart graag...
Alle reacties Link kopieren
Dank aan iedereen!



Het huwelijk heeft gewoon 2 kanten: de romantische "ik kies voor jou " en de contract met kleine lettertjes kant. Als je de mogelijkheid hebt om dat contract zo gunstig mogelijk voor beiden op te stellen, moet je dat gewoon doen.



Een 50% verrekeningsbeding om alles 50/50 te regelen in je huwelijk, vind ik heel slim. Nu regelen we sowieso ons geld al op dezelfde wijze, maar dan zonder contract.



En natuurlijk ga ik niet trouwen, met het idee om ooit weer te gaan scheiden. Maar mijn grote glazen bol kan geen 30 jaar in de toekomst kijken. Ik focus ook zeker niet op echtscheiding, het is puur dat ik , door het forum en mijn omgeving, er vaak op gewezen wordt.



Ik ben niet bang om mijn geld kwijt te raken aan mijn partner, beste vriend, man... Ik zit echt niet zo op mijn centen, maar ik wil gewoon dingen graag zo goed en eerlijk mogelijk regelen. Dat houdt voor iedereen misschien weer iets anders in. Ik denk dat HV vaak eerlijker zijn dan GvG.



Ik ben er dus nu achter dat je niet onder partneralimentatie uit kan komen dmv huwelijkse voorwaarden. Nou ja, so be it dan. (Toch blijf ik dit vreemd vinden bij partners die zichzelf onafhankelijk prima kunnen bedruipen, maar goed dit is een andere discussie).
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
quote:singalala schreef op 23 november 2009 @ 00:06:

Enne, huwelijkse voorwaarden, die kun je helemaal naar eigen wens door een notaris op laten maken toch? Zijn er ook een soort "standaard voorwaarden" voorhanden? Hoeveel kost zoiets eigenlijk?



Ja, je kunt ze zo vormgeven als je zelf wilt, wij waren geloof ik ong. 400 euro eraan kwijt. Maar het loont op een aantal notaris kantoren te bellen, zit soms toch een paar honderd euro verschil in is mijn ervaring.

Een eerste kenismakingsgesprek is trouwens gratis en kan ook erg verhelderend werken.
Alle reacties Link kopieren
quote:domnaiefmutsje schreef op 23 november 2009 @ 09:25:

Q, uit die 'warme' overwegingen kan ik het me wel voorstellen. Maar de wat killere, we hebben allebei nu niets, ik ga meer verdienen en ik wil eigenlijk dat jij er niets van ziet optie, zou er bij mij niet ingaan.Maar dat is mijn visie helemaal niet. Ook nu al gooien we ons inkomen op een hoop en halen daar allebei een zelfde bedrag "eigen zakgeld" vanaf. En dat willen we ook zo houden, ons geld is van ons samen. Maar mochten we uit elkaar gaan, dan verandert dat natuurlijk wel.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
quote:germanwings schreef op 23 november 2009 @ 14:25:

[...]





Ja, je kunt ze zo vormgeven als je zelf wilt, wij waren geloof ik ong. 400 euro eraan kwijt. Maar het loont op een aantal notaris kantoren te bellen, zit soms toch een paar honderd euro verschil in is mijn ervaring.

Een eerste kenismakingsgesprek is trouwens gratis en kan ook erg verhelderend werken.Dat is een stuk goedkoper dan ik dacht :-D Ik zat te denken aan minstens het dubbele.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk is trouwen dus helemaal niet romantisch. Want die romantische kant ("ik kies voor jou") is er (als het goed is) sowieso wel. Daar heb je geen huwelijk voor nodig.

Alleen voor de praktische kant zou je een samenlevingscontract oid kunnen afsluiten.

Ik ben trouwens ws voor de meeste mensen hier heel naïef, want géén enkel contract hier. Ook toen ik nog getrouwd was géén hv. (en daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van)
Alle reacties Link kopieren
ga in gemeenschap van goederen dan maar onder de voorwaarde dat mocht er een scheiding komen door zijn toedoen (vreemdgaan whatever) dat hij dan gewoon niks krijgt van jouw aandeel.



Dan maar zo.
Alle reacties Link kopieren
Ach, tot nu toe ben ik ook heel naief bezig hoor, we wonen al een jaar of 7 (deels in studentenhuizen) samen en geen letter op papier . Ik werk nog geen jaar en we moeten sowieso een samenlevingscontract op laten stellen voor pensioenen enz. Dat trouwen duurt nog even, maar ik wil gewoon snel wat op papier geregeld hebben. Zeker omdat onze beider schoonfamilies niet onze vrienden zijn.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
quote:Noa_73 schreef op 23 november 2009 @ 14:40:

ga in gemeenschap van goederen dan maar onder de voorwaarde dat mocht er een scheiding komen door zijn toedoen (vreemdgaan whatever) dat hij dan gewoon niks krijgt van jouw aandeel.



Dan maar zo. en hoe wil je die afspraak vastleggen? Volgens mij kán wat jij zegt helemaal niet.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben het gedaan omdat mijn man een eigen zaak heeft.



Bij een eventueel faillisement wilde wij ons huis veiligstellen.

Het huis staat op beider naam, het bedrijf alleen op naam van mijn man en zakenpartner. Als het bedrijf failliet gaat, kunnen eventuele schuldeisers niet aan ons huis komen, omdat dit voor de helft van mij is en de zaak niet.



Als mijn man en ik uit elkaar zouden gaan, heb ik wel recht op allimentatie, maar niet op een deel van het bedrijf.

Als mijn man zou overlijden heb ik wel recht op een deel van het bedrijf.



Binnen huwelijksevoorwaarden zijn dus een hoop afspraken te maken. Het is niet voor een eventuele scheiding, maar kan ook bescherming bieden tijdens een huwelijk of na overlijden.
Follow your heart, but take your brain with you....
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad; wij hebben ook een aantal dingen staan in onze HV over een (eventuele) eigen zaak. Was op dat moment helemaal niet aan de orde, maar notaris wees ons erop dat het slim was dat alvast op te nemen.

Verder staat er bij ons ook iets in over het betalen van premies voor ORV.



Ik ben inmiddels al bijna 9 jaar getrouwd op HV en ik vond het toch wel een gepuzzel om het zodanig op papier te krijgen dat het in zoveel mogelijk gevallen 'eerlijk' voelt.

Mijn man wilde in eerste instantie koude uitsluiting; daar was ik het niet mee eens en de notaris nam het voor mij op en zei dat dat niet meer van deze tijd is.

Wij hebben vastgelegd dat 75% van het inkomen gezamelijk is.

Op dat moment verdienden we ongeveer evenveel en leek dat redelijk. Inmiddels is de situatie echter anders en is de 25% die hij over houdt veel meer dan de 25% van mij.

Nu speelt dat op zich geen rol omdat alles in harmonie gaat, maar als het fout zou gaan wordt dat anders.



Wij hebben er ook instaan dat als een van ons overlijdt we geacht waren in GvG getrouwd geweest te zijn.
Leuk om hier de verschillende redenen en uitwerkingen voor HV te lezen. Wat ik me blijf afvragen is het volgende:\



Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben? Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.
Alle reacties Link kopieren
Kastanjez, ik zie GvG of HV helemaal los van hoe je het financieel regelt in het dagelijks leven. Wij hebben HV, maar in de praktijk gaat alles op 1 hoop en heb ik dus geen eigen potjes. Maar ik heb genoeg 'eigens', namelijk die gezamenlijke rekening. En daar kan ik van kopen wat ik denk dat nodig is en wat we kunnen betalen. En als we het niet kunnen betalen, dan dus niet. En elkaar trakteren gebeurt heus wel. Laatst heb iets gekocht dat Man al heel lang wilde, maar zelf steeds vergat en hij was superblij dat hij het kreeg. En of het dan van rekening X, Y of Z wordt gekocht maakt aan de verrassing en blijdschap geen verandering.



@singala, dat je man het geen leuk/goed idee vindt kan aan de manier liggen waarop je het brengt. Zoals anderen ook al zeggen, als je het brengt van "ik verdien straks meer en dat is later niet voor jou" dan zou ik dat ook niet leuk vinden. Daarnaast, als hij later meer voor de kinderen zal zorgen en daardoor minder gaat verdienen, heb jij daar ook een verantwoordelijkheid in om hem financieel te (onder)steunen.



Man en ik hebben ook HV. Redenen bij ons waren dat hij eigen vermogen had en een leuk bedrag van zijn ouders meekreeg voor de aanschaf van een huis (was een verrassing toen we huizen aan het zoeken waren). Daarnaast wilden wij zelf de wederzijdse erfenissen buiten de gemeenschap houden en daarbij niet afhankelijk zijn van wat de ouders in hun testament hebben staan.



Een andere reden vond ik, dat schulden niet automatisch op allebei onze namen zouden staan. Je weet gewoon nooit wat er kan gebeuren en ik wilde voorkomen dat ik opeens met een schuld van een gokkende/zuipende/drugsgebruikende/... ex zou zitten.



In de praktijk gooien wij al het geld op 1 hoop. Man verdient het dubbele van wat ik verdien, ik zorg meer voor de kinderen en het huishouden. En het werkt voor ons perfect op deze manier. Als we uit elkaar zouden gaan, hebben we allebei recht op de helft van wat we hebben opgebouwd (en hij recht op zijn ingelegde spaargeld). En voor ons voelt het op deze manier heel goed.
Alle reacties Link kopieren
quote:Kastanjez schreef op 23 november 2009 @ 19:54:



Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben? Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.Zowel mijn man als ik hebben, ondanks geen huwelijksvoorwaarden, straks toch wel wat eigens, als in prive vermogen. En zowel mijn ouders als de moeder van mijn man hebben testamentair bepaald dat dat prive blijft. En dat weekendje weg betalen we gewoon samen hoor.
Alle reacties Link kopieren
quote:Kastanjez schreef op 23 november 2009 @ 19:54:

Leuk om hier de verschillende redenen en uitwerkingen voor HV te lezen. Wat ik me blijf afvragen is het volgende:\



Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben? Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.Je kunt toch gewoon je eigen rekening en inkomen hebben? Het één heeft toch niet perse iets met het ander te maken?
Alle reacties Link kopieren
quote:Kastanjez schreef op 23 november 2009 @ 19:54:





Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben?

dat voelt prima.





Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.Ach, als ik lees/ hoor hoe partners elkaar dingen lenen ,of soms zelfs misgunnen dan vind ik dat gemis niet opwegen tegen het voordeeltje van ergens geld vandaan ' toveren'.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
quote:Kastanjez schreef op 23 november 2009 @ 19:54:

Leuk om hier de verschillende redenen en uitwerkingen voor HV te lezen. Wat ik me blijf afvragen is het volgende:\



Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben? Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.



Ik ben dan wel onder hvw getrouwd maar alleen met uitsluiting van een bepaald bedrag. Onze inkomens en de spaarrekening gooien we op 1 hoop, nou ja, 2 hopen die allebei van ons samen zijn.



Voor mij heeft het trakteren van elkaar nog steeds dezelfde waarde als toen wij nog gescheiden rekeningen hadden. Het gaat mij voornamelijk om de moeite die de ander voor je doet en het feit dat je de ander wilt verrassen. Misschien lastiger als je allebei voortdurend het in-en uitgaven overzicht van de site van de bank voor je hebt, dat wel, maar dat is bij ons niet zo.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden met koude uitsluiting. In ons huwelijk merk je hier weinig van: ik gebruik mijn vermogen voornameklijk voor gezamenlijker dingen (zoals bv verbouwingen of de aanschaf van een huis). Nu schenken mijn ouders mij regelmatig (tweejaarlijks) geld en dat komt dus wel in mijn potje terecht. Via de voorwaarden is geregeld dat ik de "winst" (de rente) wel weer deel met mijn man. Aan de andere kant werk ik vier dagen, mijn man vijf en verdient hij vele malen beter. Daar zal ik bij scheiding dus niet van profiteren, maar nu wel, tijdens het huwelijk.



Ik vind het prima zo.
quote:Kastanjez schreef op 23 november 2009 @ 19:54:

Leuk om hier de verschillende redenen en uitwerkingen voor HV te lezen. Wat ik me blijf afvragen is het volgende:\



Voor iedereen die in GvG getrouwd is, hoe vóelt dat nu, om helemaal niks meer 'eigens' te hebben? Is het niet jammer dat je eigenlijk nooit meer ineens een 'stiekem' potje open kunt trekken en je lief kunt trakteren op een uitje, weekendje weg, die fiets die hij al zo graag wou hebben? Ik denk dat ik dat zou missen zodra alles van allebei is en hoor graag hoe anderen zich daarover voelen.Wij zijn met HV getrouwd, en ik heb totaal niet het gevoel dat ik iets "eigens" heb. Alles gaat op de grote hoop, alleen splitsen we de vermogenselementen die we buiten een eventueel faillissement willen houden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Pauline65 schreef op 23 november 2009 @ 16:19:

Mijn man wilde in eerste instantie koude uitsluiting; daar was ik het niet mee eens en de notaris nam het voor mij op en zei dat dat niet meer van deze tijd is.



Grappig, wij hebben juist wel koude uitsluiting. We waren gewoon heel tevreden met hoe het was. We betalen ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten, de rest is van onszelf (volgens de voorwaarden betalen we alle gemeenschappelijke kosten naar rato, maar dat doen we in de praktijk iets anders). Testamenten waarin we elkaars erfgenaam zijn behalve erfenissen (die zijn voor de kinderen) hadden we al eerder geregeld.



We hebben wel wat discussie gehad over de voorwaarden, vooral omdat we het wel anders wilden hebben als 1 van ons minder zou gaan verdienen maar daar kwamen we niet uit. Bij een nieuwe notaris advies gevraagd en toen waren we er zo uit. Nu koude uitsluiting, als de situatie dusdanig verandert dat we dit niet meer eerlijk vinden passen we de voorwaarden aan. Van niets gezamelijk naar meer gezamelijk gaat dat veel makkelijker dan andersom (moet nog wel via de rechter maar wordt niet snel geweigerd).



Volgens onze notaris wordt in 2 situaties voor koude uitsluiting gekozen;

1. door hele gemancipeerde jonge stellen die het vanzelfsprekend vinden om ieder hun eigen broek op te houden

2. door gehaaide zakenmannen die hun (vaak niet al te slimme) vrouw niet mee willen laten delen in hun winst
quote:Lika schreef op 24 november 2009 @ 19:40:

[...]

Volgens onze notaris wordt in 2 situaties voor koude uitsluiting gekozen;

1. door hele gemancipeerde jonge stellen die het vanzelfsprekend vinden om ieder hun eigen broek op te houden

2. door gehaaide zakenmannen die hun (vaak niet al te slimme) vrouw niet mee willen laten delen in hun winst



Rare notaris.

Volgens mij wordt koude uitsluiting vooral gekozen door mensen met een eigen bedrijf die hun partner niet mee willen nemen in hun eigen mogelijke val en op deze ook wat bezittingen willen beschermen.



Het vanzelfsprekend vinden je eigen broek op te houden heeft toch helemaal niets met koude uitsluiting te maken? Maar alles met je eigen mentaliteit tov betaald werk?
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben dus ook nog gewoon onze eigen rekeningen en een gezamelijke rekening, maar een bevriend stel dat in GvG getrouwd is regelt het in de praktijk precies hetzelfde. Hoe je het in de praktijk doet is dus echt los van hoe je het formeel geregeld hebt.



Redenen voor ons om voor HV te kiezen had ik nog niet genoemd geloof ik:

- zolang je samen bent deel je toch wel alles en zorg je voor elkaar waar nodig. Die voorwaarden zijn alleen nodig als het huwelijk mis loopt of bij een evt faillisement, en dan vonden we het wel zo eerlijk als ieders eigendom nog gewoon ieders eigendom is.

- Ik vind het heerlijk om me niet druk te hoeven maken over mijn man zijn zakelijke beslissingen. Wil hij een jaar geen geld verdienen maar aan een eigen product werken? Prima, zijn beslissing, zijn risico en ook zijn winst als het goed uitpakt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven