Geld & Recht
alle pijlers
kosten bij samenwonen
zaterdag 7 november 2009 om 14:27
Hallo,
Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie is gegaan;
Toen jullie voor het eerst gingen samenwonen (vanuit het ouderlijk huis) hoe hebben jullie dat toen gedaan bij de verdeling van de kosten m.b.t. de aanschaf van spullen; meubels, witgoed etc.?
Hebben jullie de kosten gelijkmatig verdeeld? Of was de één financieel niet in staat veel dingen aan te schaffen waardoor de ander meer gekocht heeft?
en hoe beschouw je het? Is alles van jullie samen, wie het ook gekocht heeft. Of is het jouw wasmachine want jij hebt hem betaald en hij heeft de tv gekocht dus die is echt van hem?
Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie is gegaan;
Toen jullie voor het eerst gingen samenwonen (vanuit het ouderlijk huis) hoe hebben jullie dat toen gedaan bij de verdeling van de kosten m.b.t. de aanschaf van spullen; meubels, witgoed etc.?
Hebben jullie de kosten gelijkmatig verdeeld? Of was de één financieel niet in staat veel dingen aan te schaffen waardoor de ander meer gekocht heeft?
en hoe beschouw je het? Is alles van jullie samen, wie het ook gekocht heeft. Of is het jouw wasmachine want jij hebt hem betaald en hij heeft de tv gekocht dus die is echt van hem?
zaterdag 7 november 2009 om 14:31
Sommige dingen samen gekocht en sommige dingen apart. Wij hebben op aanraden van familie wel alles heel netjes opgeschreven wat van wie was (wie het had aangeschaft). Toen we uit elkaar gingen was dat heel makkelijk te verdelen. Dus de dingen die we samen hebben gekocht moest de andere een bepaald deel terugbetalen zeg maar.
Natuurlijk ga je er niet vanuit dat je uit elkaar gaat, maar achteraf was ik wel blij!
Op het moment dat we samen woonde, was alles natuurlijk van ons samen, zo voelde dat ook!
Natuurlijk ga je er niet vanuit dat je uit elkaar gaat, maar achteraf was ik wel blij!
Op het moment dat we samen woonde, was alles natuurlijk van ons samen, zo voelde dat ook!
zaterdag 7 november 2009 om 14:50
Wij hebben een gezamenlijke rekening waar alles van betaald wordt. Wij storten daar elke maand een bedrag op naar rato van ons inkomen (in ons geval allebei 50%). Degene die meer verdient betaalt dus meer, maar houdt ook meer van zichzelf over. Spullen die op die manier samen gekocht worden zijn ook echt van ons samen, dat gaan we daarna niet meer terugberekenen.
zaterdag 7 november 2009 om 15:01
Wij hebben het gewoon ongeveer 50/50 gedaan.
Beetje opletten en achteraf gelijk trekken. Mijn vriend verdiende op dat moment meer dan ik, maar ik had weer meer spaargeld en van mijn ouders een extraatje. Voor ons was het het meest belangrijk dat dit geen irritatiebron zou worden en hebben we alles van te voren ingeschat. Dat leverde uiteindelijk geen verassingen op.
Beetje opletten en achteraf gelijk trekken. Mijn vriend verdiende op dat moment meer dan ik, maar ik had weer meer spaargeld en van mijn ouders een extraatje. Voor ons was het het meest belangrijk dat dit geen irritatiebron zou worden en hebben we alles van te voren ingeschat. Dat leverde uiteindelijk geen verassingen op.
zaterdag 7 november 2009 om 15:31
Toen wij net gingen samenwonen heb ik eigenlijk alles betaald. Ik werkte al en hij studeerde nog. Vrijwel de hele inboedel was dus van mij. In dit huis hebben we zo'n 5 jaar gewoond.
In het nieuwe huis, waar we nu ruim een jaar wonen hebben we alles samen betaald. Hebben ook vrijwel niks meeverhuisd.
Overigens hebben we verder niks opgeschreven wat van wie is, maar dat is bij ons ook eigenlijk niet aan de orde, omdat we alles samen hebben betaald.
Sta je zelf op het punt om te gaan samenwonen?
In het nieuwe huis, waar we nu ruim een jaar wonen hebben we alles samen betaald. Hebben ook vrijwel niks meeverhuisd.
Overigens hebben we verder niks opgeschreven wat van wie is, maar dat is bij ons ook eigenlijk niet aan de orde, omdat we alles samen hebben betaald.
Sta je zelf op het punt om te gaan samenwonen?
zaterdag 7 november 2009 om 15:49
Toen we gingen samenwonen waren we allebei armlastige studenten en hadden we allebei geen rooie rotcent. Ons appartementje is ingericht met afdankertjes van anderen. Alles wat we sindsdien hebben aangeschaft is betaald van onze gezamenlijke spaarrekening en is dus van ons allebei en mocht het ooit mis gaan dan verdelen we het gewoon. Eerst verdiende ik wat meer en later hij. We leggen naar rato in. Scheelt trouwens ook gedoe over geld, als je het allebei gewoon niet hebt! Overigens hebben ze ook een paar dingen van onze ouders gehad. Die gaan, neem ik aan, nooit over gehad, naar de persoon wiens ouder het heeft gegeven.
zaterdag 7 november 2009 om 16:19
Wij wonen dus nog allebei thuis. Mijn vriend werkt al en ik studeer nog. Ik heb inmiddels al aardig wat gespaard, mijn vriend nauwelijks. En het gaat echt om een aanzienlijk verschil... Feitelijk komt het er dus op neer dat, als we gaan samenwonen ik de gene ben die de meeste spullen zal aanschaffen.
Ik ben echt de beroerdste niet maar, mocht het fout gaan (en nee daar ga je natuurlijk niet vanuit maar laten we realistisch blijven) dan beschouw ik het wel als 'mijn' spullen, lijkt me ook niet meer dan normaal omdat ik ze aangeschaft heb...
Mijn vriend en ik hebben nogal een andere visie wat betreft
sparen/geld uitgeven. Bij mij wekt het af en toe wel wat ergernis op. Hij moet natuurlijk helemaal zelf weten waar ie z'n geld aan uit geeft. Ik probeer al jaren zoveel mogelijk te sparen 'voor later' en bij hem komt van sparen weinig terecht (mede door dure hobby en hogere vaste lasten)...en dan te bedenken dat ik het studentje ben en hij een fulltime baan heeft...
En tsja.. als hij iets harder gespaard zou hebben zou de aanschaf van spullen wellicht 'eerlijker' verdeeld zijn, en blijft er van mijn spaargeld ook nog wat over, of denk ik dan heel egoïstisch?
Denk trouwens dat het bij ons met de kosten wel mee zal vallen. Hebben al een aardige 'uitzet' bij elkaar gespaard.
En heb echt geen moeite met tweedehands spullen van marktplaats of familie.
Ik ben echt de beroerdste niet maar, mocht het fout gaan (en nee daar ga je natuurlijk niet vanuit maar laten we realistisch blijven) dan beschouw ik het wel als 'mijn' spullen, lijkt me ook niet meer dan normaal omdat ik ze aangeschaft heb...
Mijn vriend en ik hebben nogal een andere visie wat betreft
sparen/geld uitgeven. Bij mij wekt het af en toe wel wat ergernis op. Hij moet natuurlijk helemaal zelf weten waar ie z'n geld aan uit geeft. Ik probeer al jaren zoveel mogelijk te sparen 'voor later' en bij hem komt van sparen weinig terecht (mede door dure hobby en hogere vaste lasten)...en dan te bedenken dat ik het studentje ben en hij een fulltime baan heeft...
En tsja.. als hij iets harder gespaard zou hebben zou de aanschaf van spullen wellicht 'eerlijker' verdeeld zijn, en blijft er van mijn spaargeld ook nog wat over, of denk ik dan heel egoïstisch?
Denk trouwens dat het bij ons met de kosten wel mee zal vallen. Hebben al een aardige 'uitzet' bij elkaar gespaard.
En heb echt geen moeite met tweedehands spullen van marktplaats of familie.
zaterdag 7 november 2009 om 16:31
quote:Vivaasje schreef op 07 november 2009 @ 16:19:
En tsja.. als hij iets harder gespaard zou hebben zou de aanschaf van spullen wellicht 'eerlijker' verdeeld zijn, en blijft er van mijn spaargeld ook nog wat over, of denk ik dan heel egoïstisch?
hi denk niet dat dit egoistisch is, in mijn ogen is het ook zo! dus schrijf alles voor de zekerheid op maar heb het er wel met hem over. Daarna zou ik als ik jullie was een gezamelijke rekeningmaken (naar rato of niet moeten jullie zelf uitmaken) dan kan hij doen met zijn verdere geld wat hij wil en dan hoeft het voor jou geen ergenis te zijn omdat je het gevoel zou kunnen hebben dat alles van jou afkomt.
alle mensen zijn gelukkig verschillend dus ook de manier waarop ze met geld omgaan dat kan je nou eenmaal niet zo makkelijk veranderen, maar doe wat voor jou goed voelt! niet dat je hier later spijt van krijgt (jij hebt tenslotte al die tijd van sparen dingen moeten laten!)
succes en groetjes lotte
En tsja.. als hij iets harder gespaard zou hebben zou de aanschaf van spullen wellicht 'eerlijker' verdeeld zijn, en blijft er van mijn spaargeld ook nog wat over, of denk ik dan heel egoïstisch?
hi denk niet dat dit egoistisch is, in mijn ogen is het ook zo! dus schrijf alles voor de zekerheid op maar heb het er wel met hem over. Daarna zou ik als ik jullie was een gezamelijke rekeningmaken (naar rato of niet moeten jullie zelf uitmaken) dan kan hij doen met zijn verdere geld wat hij wil en dan hoeft het voor jou geen ergenis te zijn omdat je het gevoel zou kunnen hebben dat alles van jou afkomt.
alle mensen zijn gelukkig verschillend dus ook de manier waarop ze met geld omgaan dat kan je nou eenmaal niet zo makkelijk veranderen, maar doe wat voor jou goed voelt! niet dat je hier later spijt van krijgt (jij hebt tenslotte al die tijd van sparen dingen moeten laten!)
succes en groetjes lotte
zaterdag 7 november 2009 om 16:38
Is het noodzakelijk om jouw eigen spaargeld hiervoor te gebruiken? Hou het lekker voor jezelf. Je hebt er immers zelf voor gespaard. Ik vind het zelf ook geen fijn idee dat mijn vriend grote uitgaves voor ons huis doet omdat hij meer spaargeld heeft dan ik. Dan liever samen nog even doorsparen in een wat minder hip interieur met een ouwe tv.
zaterdag 7 november 2009 om 17:28
@Iphigeneia; ik was zeker niet van plan om (al) mijn spaargeld aan meubels etc. te spenderen. Alleen het hoognodige, daar ontkom je niet aan denk ik. Ik verwacht ook niet dat het nodig is, tweedehands is tegenwoordig veel leuk spul te vinden. Je moet ergens mee beginnen toch! we hebben ook al redelijk veel, allebei een bed, 2 ladekasten, bank, tafeltje, pc etc.
Maar goed, als het op geld aan komt zijn we dus wel twee uitersten. Waar ik soms wat te zuinig ben (waarom twijfelen over dat paar schoenen, ik kan het me makkelijk veroorloven) is hij in mijn ogen soms wat 'te makkelijk'. Goed voorbeeld daarvan is zijn hobby, sleutelen aan een bepaald type oude auto. hij geniet hier zichtbaar van en gaat er helemaal in op. Het geeft hem blijkbaar zoveel plezier/genoegdoening dat hij de hoge kosten (mijn god wat zijn auto-onderdelen duur!) op de koop toe neemt. Ik moet soms echt even tot 10 tellen
haha. Ben daar heel duidelijk in,
wat je je niet kunt veroorloven niet doen!! Ik kan het weten want werk met schuldsaneringen, veel mensen komen in de financiële problemen omdat ze boven hun stand leven.
Ik moet er wel bij zeggen dat zijn uitgavenpatroon al flink verbeterd is sinds we samen zijn, ik heb hem er wel van bewust gemaakt. Ook hebben we als 'voorwaarden' voor het samenwonen gesteld dat hij uit het rood is en een bepaald bedrag gespaard heeft.
Maar goed, als het op geld aan komt zijn we dus wel twee uitersten. Waar ik soms wat te zuinig ben (waarom twijfelen over dat paar schoenen, ik kan het me makkelijk veroorloven) is hij in mijn ogen soms wat 'te makkelijk'. Goed voorbeeld daarvan is zijn hobby, sleutelen aan een bepaald type oude auto. hij geniet hier zichtbaar van en gaat er helemaal in op. Het geeft hem blijkbaar zoveel plezier/genoegdoening dat hij de hoge kosten (mijn god wat zijn auto-onderdelen duur!) op de koop toe neemt. Ik moet soms echt even tot 10 tellen
haha. Ben daar heel duidelijk in, wat je je niet kunt veroorloven niet doen!! Ik kan het weten want werk met schuldsaneringen, veel mensen komen in de financiële problemen omdat ze boven hun stand leven.
Ik moet er wel bij zeggen dat zijn uitgavenpatroon al flink verbeterd is sinds we samen zijn, ik heb hem er wel van bewust gemaakt. Ook hebben we als 'voorwaarden' voor het samenwonen gesteld dat hij uit het rood is en een bepaald bedrag gespaard heeft.
zaterdag 7 november 2009 om 17:56
Wij hebben gewoon samen de inboedel een beetje gekocht. Het een is van zijn rekening betaald en het ander van mijn rekening. Hebben we nooit moeilijk over gedaan.
En tja mijn moeder had ook heel veel voor me bij elkaar gespaard (van handdoeken en zo, borden etc.).
Nu doen we nog steeds niet moeilijk over wie heeft wat betaald. De ene keer betaal ik gewoon en de andere keer betaalt hij !
Wat vaste lasten betreft die delen we. En wat we over houden van salaris is voor onszelf (dus voor auto, benzine, ziektekosten verzekering etc)
En tja mijn moeder had ook heel veel voor me bij elkaar gespaard (van handdoeken en zo, borden etc.).
Nu doen we nog steeds niet moeilijk over wie heeft wat betaald. De ene keer betaal ik gewoon en de andere keer betaalt hij !
Wat vaste lasten betreft die delen we. En wat we over houden van salaris is voor onszelf (dus voor auto, benzine, ziektekosten verzekering etc)
maandag 9 november 2009 om 09:21
Gezien jullie verschillende gedachtes over geld uitgeven lijkt het me wijsheid de zaken gescheiden te houden. Dus open een gezamenlijke rekening voor de boodschappen en de vaste lasten en stort daar ieder een bedrag op per maand.
Voor d euitzet: als hij geen spaargeld heeft en het er dus op neer komt dat jij het moet gaan betalen, dan lijkt het me logisch dat het ook van jou is mochten jullie uit elkaar gaan. Als je samenwoont beschouw je je spullen natuurlijk als van samen, want je leeft er samen. Maar mocht je toch uit elkaar gaan, kun jij gewoon je eigen spullen meenemen, want jij hebt ze betaalt. Wel even op papier zetten, voorkomt gezeik achteraf.
Ik ben zelf nogal van alles op 1 hoop, maar dan moet de situatie daar wel naar zijn en dat is hij bij jullie volgens mij niet echt.
Voor d euitzet: als hij geen spaargeld heeft en het er dus op neer komt dat jij het moet gaan betalen, dan lijkt het me logisch dat het ook van jou is mochten jullie uit elkaar gaan. Als je samenwoont beschouw je je spullen natuurlijk als van samen, want je leeft er samen. Maar mocht je toch uit elkaar gaan, kun jij gewoon je eigen spullen meenemen, want jij hebt ze betaalt. Wel even op papier zetten, voorkomt gezeik achteraf.
Ik ben zelf nogal van alles op 1 hoop, maar dan moet de situatie daar wel naar zijn en dat is hij bij jullie volgens mij niet echt.
maandag 9 november 2009 om 14:42
Ik heb veel meer betaald en gekregen dan vriendlief, want mijn ouders zijn veel kapitaalkrachtiger en hadden en flink voor me gespaard en veel aan ons cadeau gedaan.
Uiteindelijk voelt alles vanaf het 1e moment van ons samen, gewoon omdat wij samen 1 zijn.
het enige wat niet van ons allebei is, is een antieke tafel die erfstuk is, en al zijn gereedschap. En dat gereedschap moet ook lekker van hem blijven, want ik laat hem graag in de veronderstelling dan ik 2 linkerhanden heb.
Uiteindelijk voelt alles vanaf het 1e moment van ons samen, gewoon omdat wij samen 1 zijn.
het enige wat niet van ons allebei is, is een antieke tafel die erfstuk is, en al zijn gereedschap. En dat gereedschap moet ook lekker van hem blijven, want ik laat hem graag in de veronderstelling dan ik 2 linkerhanden heb.
maandag 9 november 2009 om 14:47
quote:Vivaasje schreef op 07 november 2009 @ 16:19:
Ik heb inmiddels al aardig wat gespaard, mijn vriend nauwelijks. En het gaat echt om een aanzienlijk verschil... Feitelijk komt het er dus op neer dat, als we gaan samenwonen ik de gene ben die de meeste spullen zal aanschaffen.
Ik ben echt de beroerdste niet maar, mocht het fout gaan (en nee daar ga je natuurlijk niet vanuit maar laten we realistisch blijven) dan beschouw ik het wel als 'mijn' spullen
Dat kun je vast laten leggen bij de notaris in een samenlevingscontract. Je kunt een lijst maken van welk voorwerp van wie is voor de spullen die je al hebt en er is ook iets waarmee je kunt bepalen wat van jou is en wat van hem voor toekomstige spullen. De notaris kan je er alles over vertellen. Belangrijk is iig dat de spullen die jij koopt en die jij mee wilt nemen als jullie uit elkaar gaat van jouw geld worden betaald en dat de bon op jouw naam komt. Je moet ook alle bonnen bewaren, desnoods 10 of 20 jaar lang. Alleen daarmee kun je aantonen wat jij hebt gekocht en wat dus van jou is.
Ik vind het verstandig dat je over zulke dingen nadenkt. Je leest op dit forum zo vaak berichten van vrouwen die niks meer hebben (geen baan, geen huis, geen eigen spullen, geen spaargeld) als ze uit elkaar gaan. Je kunt alles maar beter vantevoren goed regelen dan achteraf in de problemen te komen.
Ik heb inmiddels al aardig wat gespaard, mijn vriend nauwelijks. En het gaat echt om een aanzienlijk verschil... Feitelijk komt het er dus op neer dat, als we gaan samenwonen ik de gene ben die de meeste spullen zal aanschaffen.
Ik ben echt de beroerdste niet maar, mocht het fout gaan (en nee daar ga je natuurlijk niet vanuit maar laten we realistisch blijven) dan beschouw ik het wel als 'mijn' spullen
Dat kun je vast laten leggen bij de notaris in een samenlevingscontract. Je kunt een lijst maken van welk voorwerp van wie is voor de spullen die je al hebt en er is ook iets waarmee je kunt bepalen wat van jou is en wat van hem voor toekomstige spullen. De notaris kan je er alles over vertellen. Belangrijk is iig dat de spullen die jij koopt en die jij mee wilt nemen als jullie uit elkaar gaat van jouw geld worden betaald en dat de bon op jouw naam komt. Je moet ook alle bonnen bewaren, desnoods 10 of 20 jaar lang. Alleen daarmee kun je aantonen wat jij hebt gekocht en wat dus van jou is.
Ik vind het verstandig dat je over zulke dingen nadenkt. Je leest op dit forum zo vaak berichten van vrouwen die niks meer hebben (geen baan, geen huis, geen eigen spullen, geen spaargeld) als ze uit elkaar gaan. Je kunt alles maar beter vantevoren goed regelen dan achteraf in de problemen te komen.
maandag 9 november 2009 om 15:04
quote:Vivaasje schreef op 07 november 2009 @ 17:28:
@Iphigeneia; ik was zeker niet van plan om (al) mijn spaargeld aan meubels etc. te spenderen. Alleen het hoognodige, daar ontkom je niet aan denk ik. .Wat is er dan hoognodig? Als jullie allebei nu al op jezelf wonen lijkt me dat je eerder alles dubbel hebt dan te weinig. Of gaan jullie vanuit het ouderlijk huis samen wonen?
@Iphigeneia; ik was zeker niet van plan om (al) mijn spaargeld aan meubels etc. te spenderen. Alleen het hoognodige, daar ontkom je niet aan denk ik. .Wat is er dan hoognodig? Als jullie allebei nu al op jezelf wonen lijkt me dat je eerder alles dubbel hebt dan te weinig. Of gaan jullie vanuit het ouderlijk huis samen wonen?
maandag 16 november 2009 om 22:24
Wij hebben alles samen gekocht.
Op de elektronica zoals tv enz na die had mijn vriend al.
Ook hebben we allebei wat geld van onze ouders gehad.
Wij hebben eigenlijk vanaf het moment dat we besloten samen te gaan wonen alles wat we kochten , het geld wat we hadden als van ons samen gezien. Hebben ook een gezamenlijke rekening. En in een samenlevingscontract laten vaststellen dat ieder de helft krijgt zeg maar.
Op de elektronica zoals tv enz na die had mijn vriend al.
Ook hebben we allebei wat geld van onze ouders gehad.
Wij hebben eigenlijk vanaf het moment dat we besloten samen te gaan wonen alles wat we kochten , het geld wat we hadden als van ons samen gezien. Hebben ook een gezamenlijke rekening. En in een samenlevingscontract laten vaststellen dat ieder de helft krijgt zeg maar.
maandag 16 november 2009 om 22:53
Toen ik ging samenwonen met ex had ik heel veel qua uitzet (borden, pannen enz) en samen hebben we toen meubels gekocht. Aangezien dat een koophuis was hebben we een samenlevingscontract opgesteld en toen het uitging heeft hij me uitgekocht, hebben we de meubels en verdere spullen verdeeld en dat was dat.
Nu woon ik met iemand anders samen en ben ik bij hem ingetrokken. Qua pannen, borden, glazen enzo hebben we gekeken wat nog goed was. Wat echt niet meer leuk was of waarvan we teveel hadden, hebben we naar de kringloop gebracht dus nu is het een mix. Zijn meubels staan hier nog met wat accecoires van mij maar wil op een gegeven moment wel andere meubels.
Nu woon ik met iemand anders samen en ben ik bij hem ingetrokken. Qua pannen, borden, glazen enzo hebben we gekeken wat nog goed was. Wat echt niet meer leuk was of waarvan we teveel hadden, hebben we naar de kringloop gebracht dus nu is het een mix. Zijn meubels staan hier nog met wat accecoires van mij maar wil op een gegeven moment wel andere meubels.
