Geld & Recht alle pijlers

Meer loon & meer werken. Maar netto hou ik erg weinig ov

29-04-2023 15:14 532 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Graag leg ik jullie mijn huidige situatie voor. Misschien is dit voor jullie herkenbaar?

Ik heb een nieuwe job. Echt wel bruto een flinke slag omhoog. Heel erg prettig!!
Nu ben ik 1 dag meer gaan werken zodat mijn man een dag minder kan. Zo komen we beide wat meer in balans wat betreft werken en kinderen en huishouden etc.

Maar nu heb ik de eerste maand salaris gehad en dit was minder dan ik had verwacht. Nou dacht ik; dit zou kunnen want ik heb op dag van uit betaling 1 week minder gewerkt deze maand. Maar nu heb ik weer salaris gehad, van een volle maand, en is het exact hetzelfde bedrag. En dat valt mij nu dus tegen.

Gaat er nu serieus zoveel belasting van je salaris af? Kan dit te maken hebben met inkomen schalen etc.?
Ik merk dat dit mij zeer bezig houdt en mij ook zeer ontmoedigd om dus nu die dag meer te werken als ik daar maar een fractie, netto ervan overhoud. Dan is het misschien beter dat we weer terug gaan naar de vorige situatie; man FT werken en ik 24 uur. Hij valt in een andere inkomsten schaal, dan ik, vermoed ik.

Ben ik nu abuis of hoe zit dit?
En daarbij; zo gaat toch niemand meer uren werken? Als er zoveel wordt ingehouden! Hoe dan?! Of zie je van dat stuk wat is ingehouden ook nog wat terug bij de jaarlijkse belastingaangifte.

Kortom: Bruto was het echt geweldig. Netto valt het me nu zwaar tegen. Is dit voor jullie herkenbaar?
En hoe kan ik dit goed uitzoeken want nu wil ik dus weten of er iets niet klopt, of dat het belasting is die er af gaat
Of dat er iets anders is.
Zenmomentje schreef:
09-05-2023 09:40
In de jaren 80 waren er mensen die gelukkig waren met hun situatie en mensen die ongelukkig waren met hun situatie. Nu zijn er mensen die gelukkig zijn met hun situatie en mensen die ongelukkig zijn met hun situatie. Meer keuzevrijheid is er niet gekomen want vroeger mocht/ kon/ hoorde het niet om te werken en nu mag/ kan/ hoort het niet om thuis te blijven. De inhoud is veranderd maar meer vrijheid om te kiezen niet. Dan kun je de situatie waar mensen nu in gedwongen worden vanwege hypotheek/energierekening/social media/whatever beter vinden dan de situatie waar mensen vroeger in gedwongen werden, maar ik vind keuzevrijheid belangrijk en die was er toen in vergelijkbare mate met nu, dus geen verbetering wat mij betreft (ook geen verslechtering, gewoon verandering)

Ik vind deze situatie waarin de norm is dat vrouwen blijven werken juist wel meer keuzes bieden. De deeltijdfactor is nog steeds een keuze, het carrièrepad ook.

De generatie van mijn ouders bleef eerder in een niet zo fijn huwelijk hangen want een goed alternatief was er niet. Doordat vrouwen nu meer en meer werken kunnen ze voor zichzelf betere keuzes maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
08-05-2023 15:57
En hoe moet dat geregeld worden dan? Ik kan ook wel wat willen: de inflatie naar nul of de hypotheekrente naar 2% of 200.000 extra betaalbare huizen ofzo. En dat iedereen tevreden is met wat hij heeft en het altijd lekker weer is. En dan? Wie kan dat wensenlijstje bij elkaar toveren?

En waarom 1 modaal fulltime salaris? De vrouw weer naar het aanrecht? Ik vind 2x32 uur of 2x24 uur een stuk logischer om als uitgangspunt te nemen.
Als dat de eerste reflex gedachte is dan ben je zelf debet aan het feit dat vrouwen makkelijker richting het aanrecht geduwd worden.

Ik denk helemaal niet zo. Als ik denk aan 1 modaal fulltime salaris dan denk ik aan een gezinsinkomen. Waarbij de vrouw dat in z’n geheel kan verdienen of de man of allebei een deel. Aan het echtpaar de eer om de taken te verdelen. Daarnaast kan je er ook voor kiezen om meer dan 1 fulltime salaris om je gezin meer financiële ademruimte te geven (wat wij zouden doen). Maar de huidige situatie: dat mensen een goede fulltime baan hebben maar nog steeds kromliggen is een neerwaartse spiraal. Aan het eind van die (gelukkig lange) spiraal zitten de derde wereld landen. Om het landschap maar even te schetsen.

Verder kan het inderdaad niet geregeld worden in de huidige maatschappij. Maar zo zou het wel moeten zijn.
Ik vind het dus helemaal niet zo vreemd wat suikerspinx zegt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
08-05-2023 21:07
Ik weet niet hoe het met jullie moeders zit, maar de mijne kon niet stoppen met huilen van geluk toen ze na 15 jaar sloven (ik was 11) een baan kreeg in een winkel. En van haar eerste salaris kocht ze een wasdroger. Want dat maakte haar leven compleet.

Niemand wil toch echt daarnaar terug?
Misschien moet ik mijn zoon wel als zodanig opvoeden, want volgens mij is het echte probleem in dit land wat je gewend bent. En dat het moeilijk is om dat los te laten als de magere jaren aanbreken
Ik vraag me steeds vaker af waar de rek straks nog in zit als we naar een situatie toe gaan dat de prijzen blijven stijgen, maar er geen mogelijkheden meer zijn om het gezinsinkomen te verhogen. Want wat als straks iedereen 2 maal 100% werkt, maar de huizen worden (opnieuw) te duur en de zorg (opnieuw) duurder.

Nu krijgen veel mensen mogelijkheden en ademruimte als ze meer uren werken. Maar wat als die rek er helemaal uit is? Hypothetisch gezien kan de woningmarkt inzakken, maar de zorg wordt absoluut niet goedkoper, evenals voeding en water.

Idealiter worden we en masse mínder afhankelijk van toeslagen en uitkeringen, maar het toekomstbeeld ziet er helemaal niet naar uit dat dat tot de mogelijkheden behoort. Ik vraag me oprecht af waar we heen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk een flinke stap terug doen op de welvaartsladder. Minder luxe, vakanties, terrasjes, dagjes uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
09-05-2023 08:59
Zouden ze in deze tijd ook de keuze voor het eenverdienersmodel maken? Als ze nu opnieuw mochten kiezen zonder de ervaring uit hun eigen verleden.

Ik ken nog steeds wel mensen die kiezen voor het eenverdienersmodel. Niet zo veel, maar ze zijn er nog steeds.

Het is alleen veel complexer dan "een baan dus meer geld en minder vrije tijd". De vrouwen die ik ken die nooit gewerkt hebben, hebben ook maar heel beperkt een idee van wat werken inhoudt. Ja ze zijn niet achterlijk, ze snappen wel dat je werkt en daarvoor een salaris krijgt, maar bijvoorbeeld de stress van bepaalde verantwoordelijkheden kennen ze niet. Maar ook niet de bevrediging van een succesvol project of zo. Of hoe het werkt als je mensen mee moet krijgen met een bepaald idee of een verandering ("ja maar dan leg je toch uit waarom dat is en dan gaat iedereen dat toch gewoon doen?") .

De vrouwen die ik ken voor wie dat gold, wilden toen de kinderen uit huis gingen alsnog een baan zoeken. Maar dat ging niet in alle gevallen even makkelijk, omdat het dus meer vraagt dan alleen de werkinhoudelijke kennis. Je mist ook 20-25 jaar ervaring met functioneren in een organisatie en dan loop je tegen dingen aan waar een 23-jarige nog mee wegkomt, maar een bijna 50-jarige niet meer. De een kon dat prima alsnog oppikken, de ander is daar eigenlijk in gestrand.

Je moet wel verdraaid zeker weten dat je je hele leven gelukkig wordt van kinderen opvoeden en huishouden runnen, wil je jezelf zo op achterstand zetten. Nu is er personeelstekort en kom je altijd nog wel ergens aan de slag als je wil, maar in andere tijden maak je het jezelf knap lastig om nog uit die situatie te komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Better_Call_Sally schreef:
09-05-2023 10:35
Ik vraag me steeds vaker af waar de rek straks nog in zit als we naar een situatie toe gaan dat de prijzen blijven stijgen, maar er geen mogelijkheden meer zijn om het gezinsinkomen te verhogen. Want wat als straks iedereen 2 maal 100% werkt, maar de huizen worden (opnieuw) te duur en de zorg (opnieuw) duurder.

Nu krijgen veel mensen mogelijkheden en ademruimte als ze meer uren werken. Maar wat als die rek er helemaal uit is?
Hypothetisch gezien kan de woningmarkt inzakken, maar de zorg wordt absoluut niet goedkoper, evenals voeding en water.

Idealiter worden we en masse mínder afhankelijk van toeslagen en uitkeringen, maar het toekomstbeeld ziet er helemaal niet naar uit dat dat tot de mogelijkheden behoort. Ik vraag me oprecht af waar we heen gaan.
Wat ik zeg. Als dat gebeurt eindig je zoals de mensen in mijn geboorteland. En dat is een derdewereldland
Alle reacties Link kopieren Quote
Suniva schreef:
09-05-2023 09:10
Natuurlijk zijn de denkbeelden enorm beïnvloed door de standaarden van toen. Nog steeds is het niet voor iedereen vanzelfsprekend dat moeders werken. Hoe vaak ik wel niet hoorde, oh 32 uur werken? Wat veel met kleine kinderen. En in dezelfde adem tegen man, oh wat tof, een dag bij de kinderen.

Inmiddels heb ik pubers en werk ik weer fulltime. Nog steeds kom ik mensen tegen die daar wat van vinden, hoe doe je het thuis dan? Man krijgt die vraag werkelijk nooit.
Dit is heel herkenbaar. Sinds de geboorte van onze oudste in 2015 werken man en ik beide 32 uur (daarvoor werkten we beide fulltime). En inderdaad: ik hoor toch echt nog regelmatig dat 32 uur vast best druk is met 2 kinderen. Man heeft die vraag/opmerking (eigenlijk is het gewoon een oordeel) echt nog nooit gehoord in al die jaren. Integendeel, hij wordt bejubeld om zijn dag vrij. Hij kreeg dan wel vaker de vraag of hij weer fulltime ging werken toen de jongste naar school ging, en die vraag heb ik dan weer nooit gekregen.

Die opmerkingen komen overigens ook van mensen die zelf ook werken, maar die dan blijkbaar toch nog vinden dat het de moeder is die meer tijd kwijt is aan de zorg voor de kinderen, waardoor 32 uur werken lastiger/drukker is voor de moeder dan voor de vader.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
09-05-2023 10:21
Maar de huidige situatie: dat mensen een goede fulltime baan hebben maar nog steeds kromliggen is een neerwaartse spiraal. Aan het eind van die (gelukkig lange) spiraal zitten de derde wereld landen. Om het landschap maar even te schetsen.

Verder kan het inderdaad niet geregeld worden in de huidige maatschappij. Maar zo zou het wel moeten zijn.
Ten eerste vind ik het niet zo zinnig om te roepen hoe dingen zouden moeten zijn als ze helemaal niet haalbaar zijn. Zo kan ik ook wel roepen dat iedereen een tuin van minstens 200 m2 zou moeten hebben en per direct een warmtepomp en zonnepanelen.

Ten tweede schets je extremen. Kromliggen met een goede fulltime baan, waar haal je dat vandaan? Met een goede fulltime baan verdien je bijv. 1,5 tot 2 keer modaal en daar komt het salaris van je partner nog bij. Daar kun je als gezin heel prima van leven, dat is geen kromliggen.

Ten derde negeer je de nadelen van je wens. Als je gemiddeld samen als stel nog maar 1 fte zou werken, dan is dat funest voor de arbeidsmarkt. Dat creëert alleen nog maar meer tekorten. En het is ook niet nodig, want wat is er mis met beiden bijv. 24 of 32 uur werken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mataranka schreef:
09-05-2023 11:09
Dit is heel herkenbaar. Sinds de geboorte van onze oudste in 2015 werken man en ik beide 32 uur (daarvoor werkten we beide fulltime). En inderdaad: ik hoor toch echt nog regelmatig dat 32 uur vast best druk is met 2 kinderen. Man heeft die vraag/opmerking (eigenlijk is het gewoon een oordeel) echt nog nooit gehoord in al die jaren. Integendeel, hij wordt bejubeld om zijn dag vrij. Hij kreeg dan wel vaker de vraag of hij weer fulltime ging werken toen de jongste naar school ging, en die vraag heb ik dan weer nooit gekregen.

Die opmerkingen komen overigens ook van mensen die zelf ook werken, maar die dan blijkbaar toch nog vinden dat het de moeder is die meer tijd kwijt is aan de zorg voor de kinderen, waardoor 32 uur werken lastiger/drukker is voor de moeder dan voor de vader.
Ik krijg deze opmerkingen ook. Bij de geboorte van de oudste enkel aan mij de vragen "En blijf je nog werken?" / "Hoe ga je het regelen met je werk?", zelfs als mensen met ons beiden in gesprek waren. Toen we daarna 32 uur per week werkten aan mij de vraag of dat niet erg zwaar was, aan mijn man het compliment dat het zo leuk was dat hij ook een dag bij de kinderen was. Mijn man heeft ooit toen een man mij weer eens zo'n vraag stelde, voor ik kon antwoorden de vraag teruggekaatst: "hoe doe jij dat zelf eigenlijk?". En vervolgens ging het hele gezelschap lachen en werd de vraag ook heel lacherig beantwoord, alsof het een heel rare vraag was om aan een man te stellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
09-05-2023 11:15
Ten eerste vind ik het niet zo zinnig om te roepen hoe dingen zouden moeten zijn als ze helemaal niet haalbaar zijn. Zo kan ik ook wel roepen dat iedereen een tuin van minstens 200 m2 zou moeten hebben en per direct een warmtepomp en zonnepanelen.

Ten tweede schets je extremen. Kromliggen met een goede fulltime baan, waar haal je dat vandaan? Met een goede fulltime baan verdien je bijv. 1,5 tot 2 keer modaal en daar komt het salaris van je partner nog bij. Daar kun je als gezin heel prima van leven, dat is geen kromliggen.

Ten derde negeer je de nadelen van je wens. Als je gemiddeld samen als stel nog maar 1 fte zou werken, dan is dat funest voor de arbeidsmarkt. Dat creëert alleen nog maar meer tekorten. En het is ook niet nodig, want wat is er mis met beiden bijv. 24 of 32 uur werken?
In welke wereld leef jij? Veel mensen met een fulltime baan verdienen NIET 1,5-2x modaal

En wat je verder dus zegt is dat het met 1 fulltime modaal salaris “niet haalbaar” is om de dingen te hebben die ik noem (een huis, volwaardige maaltijden, een telefoon en een incidenteel uitje)

Zeg dat eens tegen die alleenstaande die modaal verdient. Dan zeg jij: sorry niet haalbaar voor jou dus moeten we niet over nadenken. Terwijl ik zeg: we zouden erover MOETEN nadenken.

En wat ik zeg is iets heel anders dan de Bucketlist grote tuin en zonnepanelen die je noemt.
Andersom schreef:
09-05-2023 10:09
Ik vind deze situatie waarin de norm is dat vrouwen blijven werken juist wel meer keuzes bieden. De deeltijdfactor is nog steeds een keuze, het carrièrepad ook.

De generatie van mijn ouders bleef eerder in een niet zo fijn huwelijk hangen want een goed alternatief was er niet. Doordat vrouwen nu meer en meer werken kunnen ze voor zichzelf betere keuzes maken.
Deeltijd is een mogelijkheid, fulltime ook, thuisblijven eigenlijk niet meer vanwege enorm gestegen kosten. Vroeger was deeltijd een mogelijkheid en thuisblijven ook, fulltime eigenlijk niet vanwege sociale afkeuring. Evenveel keus dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
09-05-2023 11:35
In welke wereld leef jij? Veel mensen met een fulltime baan verdienen NIET 1,5-2x modaal

En wat je verder dus zegt is dat het met 1 fulltime modaal salaris “niet haalbaar” is om de dingen te hebben die ik noem (een huis, volwaardige maaltijden, een telefoon en een incidenteel uitje)

Zeg dat eens tegen die alleenstaande die modaal verdient. Dan zeg jij: sorry niet haalbaar voor jou dus moeten we niet over nadenken. Terwijl ik zeg: we zouden erover MOETEN nadenken.

En wat ik zeg is iets heel anders dan de Bucketlist grote tuin en zonnepanelen die je noemt.
Jij had het over een goede fulltime baan, waarmee je krom zou liggen. Ik vertaalde die term goede naar bovengemiddeld verdienend. Verder ging het over gezinsinkomen, dat je stelde dat een gezin van 1x modaal zou moeten kunnen leven. Nu maak je er opeens een alleenstaande van. Ja, dan wordt het wel anders inderdaad. Voor een alleenstaande met kinderen hebben we daarom in Nederland diverse toeslagen. Een alleenstaande zonder kinderen met een modaal inkomen kan naar mijn weten nog altijd prima rondkomen. Maar als we het weer even hebben over wat er stond, over het gezinsinkomen, vind ik het heel normaal dat je niet samen 1 fte werkt, maar samen 1,5 fte.
Zenmomentje schreef:
09-05-2023 11:40
Deeltijd is een mogelijkheid, fulltime ook, thuisblijven eigenlijk niet meer vanwege enorm gestegen kosten. Vroeger was deeltijd een mogelijkheid en thuisblijven ook, fulltime eigenlijk niet vanwege sociale afkeuring. Evenveel keus dus.

Die keuzes blijven ongeveer gelijk, maar sommige keuzes geven meer mogelijkheden voor vervolgkeuzes dan andere. Scheiden bijvoorbeeld.

En de sociale afkeuring voor thuisblijven is nu toch anders dan vroeger de sociale afkeuring voor werken hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
09-05-2023 11:40
Deeltijd is een mogelijkheid, fulltime ook, thuisblijven eigenlijk niet meer vanwege enorm gestegen kosten. Vroeger was deeltijd een mogelijkheid en thuisblijven ook, fulltime eigenlijk niet vanwege sociale afkeuring. Evenveel keus dus.
Nee, vroeger was iets als 32 uur werken als vrouw geen mogelijkheid, vanwege sociale afkeuring. Ook was er nog geen kinderopvang, dus zelfs 16 of 24 uur werken terwijl je man fulltime werkte en je kleine kinderen had zat er ook niet in. Mijn moeder was tot de jongste 4 was thuisblijfouder en werkte daarna tijdens schooltijden. Dat was in die tijd zo'n beetje het hoogst haalbare voor een vrouw.

Ik ken verder ook vandaag de dag nog best wel wat vrouwen die thuis bij de kinderen zijn terwijl hun man fulltime werkt. Het is niet voor iedereen haalbaar, het hangt af van de kosten van je huis (huur/koop/wanneer gekocht), het inkomen van je partner en hoe sober/luxe je wil leven, maar in heel veel situaties kan het zeker nog wel.

Daarnaast wordt fulltime werken (en/of niet werken, afhankelijk van de omgeving waarin je je bevindt) als vrouw ook nu nog sociaal afgekeurd. Open maar eens een topic waarin je zegt als ouders beiden fulltime te werken, de 'waarom heb je dan kinderen, wat zielig voor ze' opmerkingen vliegen je om de oren.
Alle reacties Link kopieren Quote
nicole123 schreef:
09-05-2023 12:01
Nee, vroeger was iets als 32 uur werken als vrouw geen mogelijkheid, vanwege sociale afkeuring. Ook was er nog geen kinderopvang, dus zelfs 16 of 24 uur werken terwijl je man fulltime werkte en je kleine kinderen had zat er ook niet in.

Dat was geen universele wetmatigheid. Mijn moeder heeft altijd fulltime gewerkt, en ik ben van 1970. Sociale afkeuring? Zeker, maar daar trok zij zich weinig van aan. Kinderopvang? Vrijwel haar hele salaris ging op aan een oppas aan huis. Die waren er toen genoeg te krijgen omdat veel jonge vrouwen niet studeerden of werkten.

Daarmee zeg ik beslist niet dat het een ideale situatie was, want er zaten voor ons als kinderen behoorlijke nadelen aan. Maar het bestond wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ginevra schreef:
09-05-2023 12:09
Dat was geen universele wetmatigheid. Mijn moeder heeft altijd fulltime gewerkt, en ik ben van 1970. Sociale afkeuring? Zeker, maar daar trok zij zich weinig van aan. Kinderopvang? Vrijwel haar hele salaris ging op aan een oppas aan huis. Die waren er toen genoeg te krijgen omdat veel jonge vrouwen niet studeerden of werkten.

Daarmee zeg ik beslist niet dat het een ideale situatie was, want er zaten voor ons als kinderen behoorlijke nadelen aan. Maar het bestond wel.
Maar dat was dan wel echt een uitzondering. Je moest dan als vrouw wel heel erg opboksen tegen én de heersende opinie én de omstandigheden die er niet naar waren (geen georganiseerde kinderopvang). In mijn basisschoolklas was er van de 30 kinderen één moeder die af en toe 's middags niet thuis was omdat ze werkte. De rest van de moeders was altijd thuis.

Als je dat tegenover nu thuisblijfmoeder kunnen zijn zet dan zijn die mogelijkheden in de praktijk nu echt ruimer dan toen.
nicole123 schreef:
09-05-2023 12:01
Nee, vroeger was iets als 32 uur werken als vrouw geen mogelijkheid, vanwege sociale afkeuring. Ook was er nog geen kinderopvang, dus zelfs 16 of 24 uur werken terwijl je man fulltime werkte en je kleine kinderen had zat er ook niet in. Mijn moeder was tot de jongste 4 was thuisblijfouder en werkte daarna tijdens schooltijden. Dat was in die tijd zo'n beetje het hoogst haalbare voor een vrouw.

Ik ken verder ook vandaag de dag nog best wel wat vrouwen die thuis bij de kinderen zijn terwijl hun man fulltime werkt. Het is niet voor iedereen haalbaar, het hangt af van de kosten van je huis (huur/koop/wanneer gekocht), het inkomen van je partner en hoe sober/luxe je wil leven, maar in heel veel situaties kan het zeker nog wel.

Daarnaast wordt fulltime werken (en/of niet werken, afhankelijk van de omgeving waarin je je bevindt) als vrouw ook nu nog sociaal afgekeurd. Open maar eens een topic waarin je zegt als ouders beiden fulltime te werken, de 'waarom heb je dan kinderen, wat zielig voor ze' opmerkingen vliegen je om de oren.
En nu wordt volledig thuisblijven ook sociaal afgekeurd. Dus er is nog steeds geen keuzevrijheid. Sommige keuzes waren vroeger niet geaccepteerd en/of mogelijk en sommige keuzes zijn nu niet geaccepteerd en/of mogelijk. Niet verbeterd dus maar veranderd. Ik ben voor keuzevrijheid, dat vind ik belangrijker dan met welke optie de meeste belasting wordt opgehaald.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
09-05-2023 11:35
In welke wereld leef jij? Veel mensen met een fulltime baan verdienen NIET 1,5-2x modaal

En wat je verder dus zegt is dat het met 1 fulltime modaal salaris “niet haalbaar” is om de dingen te hebben die ik noem (een huis, volwaardige maaltijden, een telefoon en een incidenteel uitje)

Zeg dat eens tegen die alleenstaande die modaal verdient. Dan zeg jij: sorry niet haalbaar voor jou dus moeten we niet over nadenken. Terwijl ik zeg: we zouden erover MOETEN nadenken.

En wat ik zeg is iets heel anders dan de Bucketlist grote tuin en zonnepanelen die je noemt.
Het ging om een “goede baan”, in mijn ogen is 1x modaal niet een goede baan, dat begint bij 1.5 tot 2x modaal.

En het hangt af van je omgeving in hoeverre mensen hogere salarissen verdienen. Direct na mijn afstuderen in de jaren 2000 verdienden de mensen die gingen promoveren modaal maar de rest vrijwel direct al meer. Nu 16 jaar later zitten eigenlijk alleen de mensen die jaren thuis geweest zijn bij kinderen of in een lagere rol dan waarvoor opgeleid blijven hangen op modaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
09-05-2023 12:26
En nu wordt volledig thuisblijven ook sociaal afgekeurd. Dus er is nog steeds geen keuzevrijheid. Sommige keuzes waren vroeger niet geaccepteerd en/of mogelijk en sommige keuzes zijn nu niet geaccepteerd en/of mogelijk. Niet verbeterd dus maar veranderd. Ik ben voor keuzevrijheid, dat vind ik belangrijker dan met welke optie de meeste belasting wordt opgehaald.
Zowel fulltime werken als volledig thuisblijven wordt nu afgekeurd, afhankelijk van in welke omgeving je je bevindt. Ik zeg ook niet dat er nu volledige keuzevrijheid is, alleen dat die nu (iets) groter is dan vroeger voor vrouwen. Maar zeker niet groot genoeg nee, óók de kant van veel werken op. Ik vind die sociale afkeuring iets heel vervelends en vind dat mensen zich niet zo met anderen zouden moeten bemoeien en over een vrouw niet anders moeten oordelen dan over een man.

Overigens heeft Andersom ook wel een punt met dat met wel werken je voor later meer keuzevrijheid overhoudt (stel dat je zou gaan scheiden of je partner verliest zijn baan) en met niet werken je die keuzevrijheid voor niet werken weliswaar neemt maar de keuzevrijheid voor jezelf in de toekomst wel beperkt.

Tenslotte heeft niemand het hier over hoeveel belasting er wordt opgehaald (al vind ik ook dat wel een punt: de algemene zaken moeten wel ergens van betaald worden en je wil ook niet dat de belastingpercentages nog hoger worden), maar vooral over de tekorten op de arbeidsmarkt. Of vind jij het wel prima als er geen leerkrachten en verpleegkundigen genoeg zijn? Wat dat betreft is keuzevrijheid mooi, maar is het logisch dat het ook gebonden is aan grenzen. Ik kan wel de keuzevrijheid willen dat mijn man en ik allebei helemaal niet meer werken (terwijl we dat wel kunnen) en dat we toch 4000 euro per maand te spenderen hebben. Dat is leuk bedacht, maar niet haalbaar. Op die manier is het voor de arbeidsmarkt ook niet haalbaar als maar de halve bevolking die kan werken dat ook daadwerkelijk doet en de rest thuis zit.
nicole123 schreef:
09-05-2023 12:40
Zowel fulltime werken als volledig thuisblijven wordt nu afgekeurd, afhankelijk van in welke omgeving je je bevindt. Ik zeg ook niet dat er nu volledige keuzevrijheid is, alleen dat die nu (iets) groter is dan vroeger voor vrouwen. Maar zeker niet groot genoeg nee, óók de kant van veel werken op. Ik vind die sociale afkeuring iets heel vervelends en vind dat mensen zich niet zo met anderen zouden moeten bemoeien en over een vrouw niet anders moeten oordelen dan over een man.

Overigens heeft Andersom ook wel een punt met dat met wel werken je voor later meer keuzevrijheid overhoudt (stel dat je zou gaan scheiden of je partner verliest zijn baan) en met niet werken je die keuzevrijheid voor niet werken weliswaar neemt maar de keuzevrijheid voor jezelf in de toekomst wel beperkt.

Tenslotte heeft niemand het hier over hoeveel belasting er wordt opgehaald (al vind ik ook dat wel een punt: de algemene zaken moeten wel ergens van betaald worden en je wil ook niet dat de belastingpercentages nog hoger worden), maar vooral over de tekorten op de arbeidsmarkt. Of vind jij het wel prima als er geen leerkrachten en verpleegkundigen genoeg zijn? Wat dat betreft is keuzevrijheid mooi, maar is het logisch dat het ook gebonden is aan grenzen. Ik kan wel de keuzevrijheid willen dat mijn man en ik allebei helemaal niet meer werken (terwijl we dat wel kunnen) en dat we toch 4000 euro per maand te spenderen hebben. Dat is leuk bedacht, maar niet haalbaar. Op die manier is het voor de arbeidsmarkt ook niet haalbaar als maar de halve bevolking die kan werken dat ook daadwerkelijk doet en de rest thuis zit.

Dit! De tekorten rechtvaardigen gewoon niet meer dat er een keus zou zijn om niet te werken. In tijden van een personeelsoverschot zou je heel nobel kunnen kiezen voor voor niet werken als één van de twee genoeg verdient, zodat een ander ook iets kan verdienen. (Eerlijke verdeling van werk en inkomen over het geheel van de maatschappij.) In tijden van een tekort moeten we gewoon alle zeilen bijzetten. Wij zijn met elkaar Nederland. Je kunt niet wel consumeren en niks bijdragen.

Stel je gaat met een aantal mensen in één huis wonen. De taken worden verdeeld, iedereen doet iets, behalve één. Dat kan dus niet, je kunt niet wel altijd mee-eten, maar nooit eens koken. Je kunt niet wel verwachten dat er schoongemaakt wordt, maar zelf nooit iets doen. etc Iedereen zou dat raar vinden.

Dan trekken we het nu breder. Nu wonen we met heel veel mensen in Nederland, er is meer werk dan er mensen zijn die dat werk willen doen. Hoezo kan het dan een keuze zijn om helemaal niets te doen? Als je gewoon wel gezond en geschikt bent voor werk.
Alle reacties Link kopieren Quote
ClumsyNinja schreef:
08-05-2023 14:31
Dikke onzin. Bij de generatie van mijn ouders, die nu halverwege/eind 60 zijn, was kopen echt makkelijk. Ze kochten op 1 salaris, financierden kosten koper meer, en de hypotheek was aflossingsvrij.
Ze hebben heus wel gewerkt en gespaard, maar niet ‘mega hard’. En ze kochten dat huis al toen ze in de 20 waren, en vervolgens steeds een groter huis want die huizen werden steeds meer waard.

Vroeger kocht je echt veeeeeel makkelijker dan nu.
Idem hier, huis gekocht in 1981.
Uiteraard hebben keuzes die in vrijheid gemaakt worden gevolgen en is het niet zo dat elke keuze tot hetzelfde besteedbare inkomen leidt. Dat moeten mensen zelf kunnen afwegen en een keuze in kunnen maken wat zij belangrijk vinden ipv wat anderen vinden dat zou moeten of dat nodig is om niet in een woonkamer van 15 graden te zitten in de winter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zenmomentje schreef:
09-05-2023 13:33
Uiteraard hebben keuzes die in vrijheid gemaakt worden gevolgen en is het niet zo dat elke keuze tot hetzelfde besteedbare inkomen leidt. Dat moeten mensen zelf kunnen afwegen en een keuze in kunnen maken wat zij belangrijk vinden ipv wat anderen vinden dat zou moeten of dat nodig is om niet in een woonkamer van 15 graden te zitten in de winter.
Dat ligt eraan wat je belangrijk vindt en wat je wil, of die keuzevrijheid realistisch is. Niet alles kan. Je kunt wel willen dat in gezinnen maar 1 fte gewerkt hoeft te worden én dat je dan zoveel verdient of van de overheid krijgt dat je alles goed kunt betalen en op vakantie kunt én dat er genoeg leerkrachten zijn voor je kinderen en genoeg verpleegkundigen voor je zieke familieleden, maar we kunnen niet toveren. En dan kun je 'maar in de jaren '80 kon het wel' zeggen, maar toen was de werkende populatie veel groter t.o.v. de ouderen, dus dat kun je niet vergelijken.
Andersom schreef:
09-05-2023 13:25
Dit! De tekorten rechtvaardigen gewoon niet meer dat er een keus zou zijn om niet te werken. In tijden van een personeelsoverschot zou je heel nobel kunnen kiezen voor voor niet werken als één van de twee genoeg verdient, zodat een ander ook iets kan verdienen. (Eerlijke verdeling van werk en inkomen over het geheel van de maatschappij.) In tijden van een tekort moeten we gewoon alle zeilen bijzetten. Wij zijn met elkaar Nederland. Je kunt niet wel consumeren en niks bijdragen.

Stel je gaat met een aantal mensen in één huis wonen. De taken worden verdeeld, iedereen doet iets, behalve één. Dat kan dus niet, je kunt niet wel altijd mee-eten, maar nooit eens koken. Je kunt niet wel verwachten dat er schoongemaakt wordt, maar zelf nooit iets doen. etc Iedereen zou dat raar vinden.

Dan trekken we het nu breder. Nu wonen we met heel veel mensen in Nederland, er is meer werk dan er mensen zijn die dat werk willen doen. Hoezo kan het dan een keuze zijn om helemaal niets te doen? Als je gewoon wel gezond en geschikt bent voor werk.
Huh? Vind je dan dat iedereen die werkt, zijn steentje bijdraagt? En iedereen die niet werkt, niet?
Ik denk dat we maatschappelijk meer hebben aan al die vrijwilligers en knutselmoeders dan aan de zoveelste stropdas op de Zuidas...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven